Chapitre |
[1] |
μὲν
Μακεδόνας,
τῷ
δὲ
Καρχηδονίους,
|
αἵ |
τε
νῖκαι
περιβόητοι,
τοῦ
μὲν |
[2] |
καίτοι
καὶ
Δίωνα
πολλοὶ
μοναρχίας
|
ὀρέγεσθαι |
καὶ
βασιλείαν
τινὰ
Λακωνικὴν
ὀνειροπολεῖν |
[2] |
τῆς
πατρίδος
οὕτως
ἔοικεν
εὐθὺς
|
ἀφικέσθαι |
παρεσκευασμένος,
Τιμολέων
δὲ
τοιοῦτον
αὐτὸς |
[1] |
στρατιώταις
ἀτάκτοις,
πρὸς
ἡδονὴν
εἰθισμένοις
|
στρατεύεσθαι. |
τὰ
γὰρ
ἀπ´
οὐκ
ἴσης |
[1] |
Αἰμίλιος
ἀνδράσιν
ἐμπειροπολέμοις
καὶ
μεμαθηκόσιν
|
ἄρχεσθαι |
χρώμενος,
ἀλλὰ
μισθοφόροις
οὖσι
καὶ |
[3] |
δὲ
τὰ
αἰσχρὰ
φεύγειν
καὶ
|
αἰδεῖσθαι· |
τὸ
δὲ
πρὸς
πᾶσαν
ἀδοξίαν |
[3] |
δεῖ
δὲ
τὰ
αἰσχρὰ
φεύγειν
|
καὶ |
αἰδεῖσθαι·
τὸ
δὲ
πρὸς
πᾶσαν |
[3] |
οὔτε
τὸ
εὐτυχεῖν
ὕβρει
θρύπτει
|
καὶ |
ἀνίησιν
οὔτε
συμφοραὶ
ταπεινοῦσι,
φαίνεται |
[3] |
ἀδοξίαν
εὐλαβὲς
ἐπιεικοῦς
μὲν
ἤθους
|
καὶ |
ἁπαλοῦ,
μέγεθος
δ´
οὐκ
ἔχοντος. |
[2] |
ἀτίμως
ἀποπέμψαι
Συρακοσίους,
φιλοπλουτίαν
αὐτοῦ
|
καὶ |
ἀπληστίαν
ἐν
τῇ
στρατηγίᾳ
κατεγνωκότας. |
[2] |
πέρας
ἐποιήσατο
τῆς
αὑτοῦ
στρατηγίας
|
καὶ |
ἀρχῆς
τὴν
τῶν
παρὰ
νόμον |
[2] |
δὲ
καὶ
Γύλιππον
ἀκλεῶς
φησι
|
καὶ |
ἀτίμως
ἀποπέμψαι
Συρακοσίους,
φιλοπλουτίαν
αὐτοῦ |
[2] |
καὶ
Δίωνα
πολλοὶ
μοναρχίας
ὀρέγεσθαι
|
καὶ |
βασιλείαν
τινὰ
Λακωνικὴν
ὀνειροπολεῖν
ὑπενόουν. |
[2] |
Λακωνικὴν
ὀνειροπολεῖν
ὑπενόουν.
Τίμαιος
δὲ
|
καὶ |
Γύλιππον
ἀκλεῶς
φησι
καὶ
ἀτίμως |
[2] |
Δίωνα
ξεναγῶν.
ἀλλὰ
Τιμολέων
αἰτησαμένοις
|
καὶ |
δεηθεῖσιν
αὐτοκράτωρ
πεμφθεὶς
Συρακοσίοις,
καὶ |
[2] |
ἔχειν
ὀφείλων
ἣν
ἔλαβε
βουλομένων
|
καὶ |
διδόντων,
πέρας
ἐποιήσατο
τῆς
αὑτοῦ |
[2] |
τὴν
αἰτίαν
περιτίθησι.
~Καθαρῶν
οὖν
|
καὶ |
δικαίων
ἐν
τοῖς
πράγμασιν
ἀμφοτέρων |
[2] |
Σικελίας
ἁψάμενος,
ἔξω
Δίωνος.
καίτοι
|
καὶ |
Δίωνα
πολλοὶ
μοναρχίας
ὀρέγεσθαι
καὶ |
[2] |
καὶ
δεηθεῖσιν
αὐτοκράτωρ
πεμφθεὶς
Συρακοσίοις,
|
καὶ |
δύναμιν
οὐ
ζητῶν,
ἀλλ´
ἔχειν |
[3] |
χρημάτων,
καίτοι
πολλὰ
δοὺς
ἑτέροις
|
καὶ |
δωρησάμενος.
οὐ
λέγω
δ´
ὅτι |
[3] |
ῥωμαλεώτερον,
οὕτω
ψυχῆς
ἄκρατος
εὐρωστία
|
καὶ |
ἰσχύς,
ἣν
οὔτε
τὸ
εὐτυχεῖν |
[2] |
ἃ
δὲ
Φάραξ
ὁ
Σπαρτιάτης
|
καὶ |
Κάλλιππος
ὁ
Ἀθηναῖος
ἐλπίσαντες
ἄρξειν |
[1] |
Τιμολέων
δὲ
Διονυσίῳ
παντάπασιν
ἀπειρηκότι
|
καὶ |
κατατετριμμένῳ
συνέπεσε·
καὶ
πάλιν
ὑπὲρ |
[3] |
πρὸς
τὸ
πάθος,
ἀλλὰ
μετανοίᾳ
|
καὶ |
λύπῃ
ταπεινωθεὶς
ἐτῶν
εἴκοσι
τὸ |
[1] |
οὐχ
ὥσπερ
Αἰμίλιος
ἀνδράσιν
ἐμπειροπολέμοις
|
καὶ |
μεμαθηκόσιν
ἄρχεσθαι
χρώμενος,
ἀλλὰ
μισθοφόροις |
[3] |
ὁ
Αἰμίλιος,
ἐν
χαλεπῇ
τύχῃ
|
καὶ |
πάθει
μεγάλῳ
τῷ
περὶ
τοὺς |
[1] |
παντάπασιν
ἀπειρηκότι
καὶ
κατατετριμμένῳ
συνέπεσε·
|
καὶ |
πάλιν
ὑπὲρ
Τιμολέοντος,
ὅτι
πολλοὺς |
[2] |
Ἀθηναῖος
ἐλπίσαντες
ἄρξειν
Σικελίας
παρενόμησαν
|
καὶ |
παρεσπόνδησαν,
ὑπὸ
πολλῶν
ἀναγέγραπται.
καίτοι |
[3] |
ἀλλὰ
τὸ
μὴ
λαβεῖν
κρεῖττον,
|
καὶ |
περιουσία
τις
ἀρετῆς
ἐν
οἷς |
[1] |
ὡς
Αἰμίλιος
μὲν
ἐρρωμένῳ
Περσεῖ
|
καὶ |
Ῥωμαίους
νενικηκότι,
Τιμολέων
δὲ
Διονυσίῳ |
[1] |
ἄρχεσθαι
χρώμενος,
ἀλλὰ
μισθοφόροις
οὖσι
|
καὶ |
στρατιώταις
ἀτάκτοις,
πρὸς
ἡδονὴν
εἰθισμένοις |
[3] |
ταπεινωθεὶς
ἐτῶν
εἴκοσι
τὸ
βῆμα
|
καὶ |
τὴν
ἀγορὰν
ἰδεῖν
οὐχ
ὑπέμεινε. |
[1] |
περιβόητοι,
τοῦ
μὲν
ἑλόντος
Μακεδονίαν
|
καὶ |
τὴν
ἀπ´
Ἀντιγόνου
διαδοχὴν
ἐν |
[1] |
τυραννίδας
πάσας
ἀνελόντος
ἐκ
Σικελίας
|
καὶ |
τὴν
νῆσον
ἐλευθερώσαντος·
εἰ
μὴ |
[2] |
Αἰμίλιος
μὲν
ὑπὸ
τῶν
νόμων
|
καὶ |
τῆς
πατρίδος
οὕτως
ἔοικεν
εὐθὺς |
[0] |
~ΑΙΜΙΛΙΟΣ
|
ΚΑΙ |
ΤΙΜΟΛΕΩΝ.
~Τοιούτων
δὲ
τῶν
κατὰ |
[2] |
ἐθισμοῖς,
καὶ
τοὺς
νόμους
δεδιότες
|
καὶ |
τοὺς
ἄρχοντας,
Ἑλλήνων
δ´
οὐδεὶς |
[2] |
εὔτακτοι
καὶ
ὑποχείριοι
τοῖς
ἐθισμοῖς,
|
καὶ |
τοὺς
νόμους
δεδιότες
καὶ
τοὺς |
[2] |
τότε
χρόνῳ
πάντες
ἦσαν
εὔτακτοι
|
καὶ |
ὑποχείριοι
τοῖς
ἐθισμοῖς,
καὶ
τοὺς |
[3] |
ἐστιν
οἰκίαν
τε
καλὴν
λαβὼν
|
καὶ |
χωρίον·
οὐ
γὰρ
τὸ
λαβεῖν |
[1] |
τῷ
δὲ
Καρχηδονίους,
αἵ
τε
|
νῖκαι |
περιβόητοι,
τοῦ
μὲν
ἑλόντος
Μακεδονίαν |
[3] |
ὕβρει
θρύπτει
καὶ
ἀνίησιν
οὔτε
|
συμφοραὶ |
ταπεινοῦσι,
φαίνεται
τελειότερος
ὁ
Αἰμίλιος, |
[3] |
καὶ
ἀνίησιν
οὔτε
συμφοραὶ
ταπεινοῦσι,
|
φαίνεται |
τελειότερος
ὁ
Αἰμίλιος,
ἐν
χαλεπῇ |
[2] |
παρενόμησαν
καὶ
παρεσπόνδησαν,
ὑπὸ
πολλῶν
|
ἀναγέγραπται. |
καίτοι
τίνες
ἢ
πηλίκων
κύριοι |
[2] |
Γύλιππον
ἀκλεῶς
φησι
καὶ
ἀτίμως
|
ἀποπέμψαι |
Συρακοσίους,
φιλοπλουτίαν
αὐτοῦ
καὶ
ἀπληστίαν |
[1] |
Σικελίας
καὶ
τὴν
νῆσον
ἐλευθερώσαντος·
|
εἰ |
μὴ
νὴ
Δία
βούλοιτό
τις |
[3] |
τὴν
ἀγορὰν
ἰδεῖν
οὐχ
ὑπέμεινε.
|
δεῖ |
δὲ
τὰ
αἰσχρὰ
φεύγειν
καὶ |
[3] |
Αἰμίλιος,
ἐν
χαλεπῇ
τύχῃ
καὶ
|
πάθει |
μεγάλῳ
τῷ
περὶ
τοὺς
παῖδας |
[1] |
ἀπ´
Ἀντιγόνου
διαδοχὴν
ἐν
ἑβδόμῳ
|
βασιλεῖ |
καταπαύσαντος,
τοῦ
δὲ
τὰς
τυραννίδας |
[3] |
ἔξεστιν
ἐπιδεικνυμένης
τὸ
μὴ
δεόμενον.
|
ἐπεὶ |
δ´,
ὡς
σώματος
ῥῖγος
ἢ |
[3] |
ἰσχύς,
ἣν
οὔτε
τὸ
εὐτυχεῖν
|
ὕβρει |
θρύπτει
καὶ
ἀνίησιν
οὔτε
συμφοραὶ |
[1] |
παρεγχειρεῖν,
ὡς
Αἰμίλιος
μὲν
ἐρρωμένῳ
|
Περσεῖ |
καὶ
Ῥωμαίους
νενικηκότι,
Τιμολέων
δὲ |
[3] |
ἣν
οὔτε
τὸ
εὐτυχεῖν
ὕβρει
|
θρύπτει |
καὶ
ἀνίησιν
οὔτε
συμφοραὶ
ταπεινοῦσι, |
[1] |
ἱστορίαν
ὄντων,
δῆλον
ὡς
οὐκ
|
ἔχει |
πολλὰς
διαφορὰς
οὐδ´
ἀνομοιότητας
ἡ |
[1] |
διαφορὰς
οὐδ´
ἀνομοιότητας
ἡ
σύγκρισις.
|
οἵ |
τε
γὰρ
πόλεμοι
πρὸς
ἐνδόξους |
[2] |
ἑαυτὸν
παρέσχε.
τούτου
τεκμήριον,
ὅτι
|
Ῥωμαῖοι |
μὲν
ὁμαλῶς
ἐν
τῷ
τότε |
[2] |
χρόνῳ
πάντες
ἦσαν
εὔτακτοι
καὶ
|
ὑποχείριοι |
τοῖς
ἐθισμοῖς,
καὶ
τοὺς
νόμους |
[2] |
ἀναγέγραπται.
καίτοι
τίνες
ἢ
πηλίκων
|
κύριοι |
πραγμάτων
ὄντες
οὗτοι
τοιαῦτ´
ἤλπισαν; |
[2] |
ἔξω
Δίωνος.
καίτοι
καὶ
Δίωνα
|
πολλοὶ |
μοναρχίας
ὀρέγεσθαι
καὶ
βασιλείαν
τινὰ |
[1] |
ἡ
σύγκρισις.
οἵ
τε
γὰρ
|
πόλεμοι |
πρὸς
ἐνδόξους
γεγόνασιν
ἀμφοτέροις
ἀνταγωνιστάς, |
[1] |
δὲ
Καρχηδονίους,
αἵ
τε
νῖκαι
|
περιβόητοι, |
τοῦ
μὲν
ἑλόντος
Μακεδονίαν
καὶ |
[2] |
τότε
Σικελίας
ἁψάμενος,
ἔξω
Δίωνος.
|
καίτοι |
καὶ
Δίωνα
πολλοὶ
μοναρχίας
ὀρέγεσθαι |
[3] |
εἶδεν
οὐδ´
ἥψατο
τῶν
χρημάτων,
|
καίτοι |
πολλὰ
δοὺς
ἑτέροις
καὶ
δωρησάμενος. |
[2] |
καὶ
παρεσπόνδησαν,
ὑπὸ
πολλῶν
ἀναγέγραπται.
|
καίτοι |
τίνες
ἢ
πηλίκων
κύριοι
πραγμάτων |
[2] |
τῷ
τότε
χρόνῳ
πάντες
ἦσαν
|
εὔτακτοι |
καὶ
ὑποχείριοι
τοῖς
ἐθισμοῖς,
καὶ |
[3] |
παρὰ
νόμον
ἀρχόντων
κατάλυσιν.
~ἐκεῖνο
|
μέντοι |
τοῦ
Αἰμιλίου
θαυμαστόν,
ὅτι
τηλικαύτην |
[2] |
ἢ
πηλίκων
κύριοι
πραγμάτων
ὄντες
|
οὗτοι |
τοιαῦτ´
ἤλπισαν;
ὧν
ὁ
μὲν |
[2] |
Κάλλιππος
δ´
εἷς
ἦν
τῶν
|
περὶ |
Δίωνα
ξεναγῶν.
ἀλλὰ
Τιμολέων
αἰτησαμένοις |
[3] |
ὁραθείς.
Τιμολέων
δὲ
γενναῖα
πράξας
|
περὶ |
τὸν
ἀδελφὸν
οὐκ
ἀντέσχε
τῷ |
[3] |
τύχῃ
καὶ
πάθει
μεγάλῳ
τῷ
|
περὶ |
τοὺς
παῖδας
οὐδέν
τι
μικρότερος |
[1] |
κατορθώματα
τῷ
στρατηγῷ
τὴν
αἰτίαν
|
περιτίθησι. |
~Καθαρῶν
οὖν
καὶ
δικαίων
ἐν |
[2] |
Τίμαιος
δὲ
καὶ
Γύλιππον
ἀκλεῶς
|
φησι |
καὶ
ἀτίμως
ἀποπέμψαι
Συρακοσίους,
φιλοπλουτίαν |
[3] |
μετανοίᾳ
καὶ
λύπῃ
ταπεινωθεὶς
ἐτῶν
|
εἴκοσι |
τὸ
βῆμα
καὶ
τὴν
ἀγορὰν |
[1] |
μεμαθηκόσιν
ἄρχεσθαι
χρώμενος,
ἀλλὰ
μισθοφόροις
|
οὖσι |
καὶ
στρατιώταις
ἀτάκτοις,
πρὸς
ἡδονὴν |
[3] |
θρύπτει
καὶ
ἀνίησιν
οὔτε
συμφοραὶ
|
ταπεινοῦσι, |
φαίνεται
τελειότερος
ὁ
Αἰμίλιος,
ἐν |
[3] |
τῷ
περὶ
τοὺς
παῖδας
οὐδέν
|
τι |
μικρότερος
οὐδ´
ἀσεμνότερος
ἢ
διὰ |
[1] |
συνέπεσε·
καὶ
πάλιν
ὑπὲρ
Τιμολέοντος,
|
ὅτι |
πολλοὺς
μὲν
τυράννους,
μεγάλην
δὲ |
[2] |
αὐτὸς
ἑαυτὸν
παρέσχε.
τούτου
τεκμήριον,
|
ὅτι |
Ῥωμαῖοι
μὲν
ὁμαλῶς
ἐν
τῷ |
[3] |
~ἐκεῖνο
μέντοι
τοῦ
Αἰμιλίου
θαυμαστόν,
|
ὅτι |
τηλικαύτην
βασιλείαν
καταστρεψάμενος
οὐδὲ
δραχμῇ |
[3] |
καὶ
δωρησάμενος.
οὐ
λέγω
δ´
|
ὅτι |
Τιμολέων
μεμπτός
ἐστιν
οἰκίαν
τε |
[1] |
μὲν
ἐρρωμένῳ
Περσεῖ
καὶ
Ῥωμαίους
|
νενικηκότι, |
Τιμολέων
δὲ
Διονυσίῳ
παντάπασιν
ἀπειρηκότι |
[1] |
νενικηκότι,
Τιμολέων
δὲ
Διονυσίῳ
παντάπασιν
|
ἀπειρηκότι |
καὶ
κατατετριμμένῳ
συνέπεσε·
καὶ
πάλιν |