Ennéade, livre, chap.
[6, 6, 6]	ὅλως τι τῶν αἰσθητῶν, ἀλλ´	οἷον	ἄγαλμά τι νοερόν, οἷον ἐξ
[6, 6, 14]	οὐκ ἔστι τὸ ἓν τοιοῦτον	οἷον	ἄλλου παθόντος αὐτὸ μηδὲν παθὸν
[6, 6, 10]	παρεπινοεῖσθαι οἷόν τε ἄνευ ἐκείνου,	οἷον	ἄνθρωπον ἄνευ τοῦ ἕν, ἢ
[6, 6, 5]	καὶ οἷον ἐπιθεωρούμενον ἑκάστῃ οὐσίᾳ,	οἷον	ἄνθρωπος καὶ εἷς ἄνθρωπος, καὶ
[6, 6, 11]	πολλὰ ἕν. Εἰ δ´ ἐφεξῆς	οἷον	γεννῴη ἡ φύσις, μᾶλλον δὲ
[6, 6, 10]	τῶν ὄντων ὁ λέγων ἀριθμόν,	οἷον	δεκάδα, ἢ αὐτὴν ὑφεστῶσαν δεκάδα
[6, 6, 5]	τὸν ἀριθμὸν συζυγῆ, τοσοῦτον ἕν,	οἷον	δεκάδα. Καίτοι ἡμεῖς οὐχ οὕτω
[6, 6, 6]	οὐ νόησις δικαιοσύνης, ἀλλὰ νοῦ	οἷον	διάθεσις, μᾶλλον δὲ ἐνέργεια τοιάδε,
[6, 6, 5]	λέγειν ἀριθμοὺς ἐκ τοῦ ἀνάλογον,	οἷον	δικαιοσύνην τετράδα καὶ ἄλλον ἄλλως·
[6, 6, 16]	ἐφ´ ἑαυτοῦ λέγῃς ἀριθμόν τινα,	οἷον	δυάδα, ζῷον καὶ λογικόν, οὐχ
[6, 6, 4]	καὶ ὅσον τὸ πλῆθος ἑκάστου,	οἷον	εἰ δέκα, δεκάς. Ἢ οὐχ
[6, 6, 10]	τὰ ὄντα καὶ προτύπωσις καὶ	οἷον	ἑνάδες τόπον ἔχουσαι τοῖς ἐπ´
[6, 6, 12]	τινὰ νόησιν καί τινα τύπον,	οἷον	ἐννόημα ἐκ τοῦ πράγματος. Οἱ
[6, 6, 6]	ἀλλ´ οἷον ἄγαλμά τι νοερόν,	οἷον	ἐξ αὑτοῦ ἑστηκὸς καὶ προφανὲν
[6, 6, 4]	εἴδεσιν ἢ καὶ παρακολουθούντων ἀεί·	οἷον	ἐπειδὴ τὸ ὂν τοιοῦτον οἷον
[6, 6, 5]	φύσις αὐτοῦ; Ἆρα παρακολούθημα καὶ	οἷον	ἐπιθεωρούμενον ἑκάστῃ οὐσίᾳ, οἷον ἄνθρωπος
[6, 6, 10]	πολὺ μὲν ἠγείρετο, παρασκευὴ δὲ	οἷον	ἦν πρὸς τὰ ὄντα καὶ
[6, 6, 12]	δὲ καὶ ἄλλα τοιαῦτα εἶναι,	οἷον	καὶ δεξιὸν καὶ τὸ ἄνω
[6, 6, 12]	ἐν ἡμῖν πάθημα ἢ νόημα,	οἷον	καὶ τὸ τοῦτο καὶ τὸ
[6, 6, 16]	μετ´ ἄλλου λαβὼν εἴπῃς δύο,	οἷον	κύνα καὶ ἄνθρωπον ἢ καὶ
[6, 6, 10]	ἐστιν ἐκείνου. Καὶ εἰ τοιοῦτον,	οἷον	μὴ ποτὲ μὲν παρεῖναι, ποτὲ
[6, 6, 6]	μηδὲν εἶναι δικαιοσύνην ἢ τὸν	οἷον	ὁρισμὸν αὐτῆς· τί γάρ ἐστι
[6, 6, 17]	τοῦτο; Ἆρα μόνον ἐν ἐννοήσει	οἷον	ὁριστικῇ; Ἢ καὶ πρᾶγμα, νοερὸν
[6, 6, 7]	μίαν φύσιν πάντα ἔχουσαν καὶ	οἷον	περιλαβοῦσαν, οὐχ ὡς ἐν τοῖς
[6, 6, 4]	οἷον ἐπειδὴ τὸ ὂν τοιοῦτον	οἷον	πρῶτον αὐτὸ εἶναι, ἐνοήσαμεν μονάδα,
[6, 6, 17]	τοῖς σώμασιν ἐδόθη τοῖς ἐκεῖ,	οἷον	πυρί, εἰ βούλει, τῷ ἐκεῖ
[6, 6, 11]	στᾶσα καθ´ ἓν ὧν ἐγέννα,	οἷον	συνεχῆ ἕνα ποιοῦσα, περιγράψασα μὲν
[6, 6, 5]	ὃ δύο ἔχει δυνάμεις συνειλημμένας	οἷον	σύνθετον εἰς ἕν. Ἢ οἵους
[6, 6, 16]	λέγοις καὶ τετράς ἐστί τις	οἷον	τὰ μέρη αὐτῆς εἰς ἕν
[6, 6, 16]	εἰς ἕν καὶ ἑνάδα τετράδα	οἷον	τὸ ὑποκείμενον, καὶ σὺ τετράδα
[6, 6, 17]	ὅτι ἔξεστιν ἐπὶ τῇ μεγίστῃ,	οἷον	τοῦ παντός, ἐπινοῆσαι μείζω οὕτω
[6, 6, 16]	τὸ ἐκεῖ ζῷον αὐτὸ πλείω,	οἷον	τριάς, αὕτη ἡ τριὰς οὐσιώδης
[6, 6, 5]	εἰ συνεγεννήθη ὡς μὲν συμβεβηκός,	οἷον	τῷ ἀνθρώπῳ ὑγίεια— δεῖ καὶ
[6, 6, 12]	λέγοιτο. Ἀλλ´ οὖν εἰ τοιοῦτον	οἷον	ὕστερον ἀπὸ τῶν πραγμάτων λέγοιεν
[6, 6, 9]	ὑποστᾶσα ἐμέρισε τὸ ὂν καὶ	οἷον	ὠδίνειν ἐποίησεν αὐτὸν τὸ πλῆθος.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/06/2010