Ennéade, livre, chap.
[3, 6, 19]	πρὸς ἐργασίαν τὸν γεννῶντα τὰ	ἐν	αἰσθήσει δηλοῦντες εἶναι τὸν νοητὸν
[3, 6, 13]	οὐδένα χρόνον φανείη τῶν νῦν	ἐν	αἰσθητῷ ὁρωμένων. Τὸ μὲν οὖν
[3, 6, 12]	κἂν ἓν ᾖ γενόμενον, οὐκ	ἐν	ἀλλήλοις τὰ πάθη ἐχόντων, ἀλλὰ
[3, 6, 14]	δὲ μένει ἐκεῖνα, εἰ ἐμφαντασθήσεται	ἐν	ἄλλῳ, δεῖ τὸ ἄλλο εἶναι
[3, 6, 9]	ἑτέρῳ καὶ τὸ εἶναι ἄλλο	ἐν	ἄλλῳ πρῶτον ὡς οὐ καθ´
[3, 6, 4]	ἄλλῳ, τοῦ δὲ πάθους κινηθέντος	ἐν	ἄλλῳ· τὰ δέ ἐστιν ὡς
[3, 6, 4]	ἔσεσθαι ἡσθῇ, τῆς μὲν δόξης	ἐν	ἄλλῳ, τοῦ δὲ πάθους κινηθέντος
[3, 6, 2]	ἢ πέπονθεν. Ἢ ὅταν μὲν	ἐν	ἀρετῇ ἕκαστον ᾖ, ἐνεργεῖν κατὰ
[3, 6, 1]	αὐτῆς, πῶς ἂν πάθος ἐγγένοιτο	ἐν	ἀριθμῷ ἢ λόγῳ; Ἀλλὰ μᾶλλον
[3, 6, 4]	ἄνωθεν ἀρξάσης· αὐτὸ δὲ μένον	ἐν	ἁρμονίας εἴδει. Τὰ δὲ αἴτια
[3, 6, 18]	νόησις δύναμιν ἔχοι μὴ μόνον	ἐν	αὐτῇ εἶναι, ἀλλὰ καὶ οἷον
[3, 6, 15]	τι αὐτὴν φαντάζεσθαι· ἔχει γὰρ	ἐν	αὐτῇ ἐνεργείας καὶ λόγους ἐναντίους,
[3, 6, 8]	καὶ πῶς; Πῶς οὖν λαβοῦσα	ἐν	αὐτῇ θερμότητας, ψυχρότητας, μυρίας καὶ
[3, 6, 9]	τὰ κάτοπτρα. Ἐγγίγνονται μὲν δὴ	ἐν	αὐτῇ θερμότητες καὶ ψυχρότητες, ἀλλ´
[3, 6, 2]	δεῖν φαμεν ὥς τινος ὄντος	ἐν	αὐτῇ κακοῦ καὶ ἐνθεῖναι ἀρετὴν
[3, 6, 11]	αὐτήν, ἀλλὰ μᾶλλον πῶς ἔστιν	ἐν	αὐτῇ. Ὄντως γὰρ θαυμαστὸν εἶναι
[3, 6, 14]	τῆς γενέσεως οὕτω καὶ τὰ	ἐν	αὐτῇ συνιστάμενα τοιοῦτον συνίσταται τρόπον.
[3, 6, 9]	πολὺ μᾶλλον, ἢ ὅσαι ποιότητες	ἐν	αὐτῇ τῷ μὴ ἐναντίαι εἶναι
[3, 6, 14]	τοῦτο ἐνδείκνυσθαι, ὡς ἕτερον τὸ	ἐν	αὐτῇ φανταζόμενον. Τό τε ὄνομα
[3, 6, 9]	ὁ οἶκος ἀπαθὴς καὶ ὁ	ἐν	αὐτῷ ἀήρ. Συνιόντα δὲ τὰ
[3, 6, 7]	παίγνιον φεῦγον· ὅθεν καὶ τὰ	ἐν	αὐτῷ ἐγγίγνεσθαι δοκοῦντα παίγνια, εἴδωλα
[3, 6, 18]	μὴ ἐπὶ πολλὰ πολλαχοῦ καὶ	ἐν	αὐτῷ τὰ συγγενῆ ἔχειν μέρη
[3, 6, 16]	σώματος λόγῳ ἔγκειται καὶ μέγεθος·	ἐν	δὲ τῇ ὕλῃ οὐδὲ τὸ
[3, 6, 13]	μὲν αὐτό, τὰ δὲ ἀπέρχεται·	ἐν	δὲ τῇ ὕλῃ οὐχ ὁρᾶται
[3, 6, 16]	τι ἔτι ἐν τοῖς λαβοῦσιν·	ἐν	δὲ τοῖς μὴ παθοῦσιν οὐκέτι,
[3, 6, 3]	αὐτὴν ἐν ἐπιθυμίαις, ἐν λογισμοῖς,	ἐν	δόξαις, οὐ σαλευομένην αὐτὴν λέγομεν
[3, 6, 5]	τῶν ὀνειράτων φαντασίας ἀναιρεῖν ἐθέλων	ἐν	ἐγρηγόρσει τὴν ψυχὴν τὴν φανταζομένην
[3, 6, 13]	μένει, οὐκ ἔστιν ὅτε οὐκ	ἐν	εἴδει τινί ἐστιν. Ἀλλὰ τοῦ
[3, 6, 17]	πρὸς πᾶν καὶ πάντα, καὶ	ἐν	εἴδει τοῦτο ἀναγκασθεῖσα εἶναι καὶ
[3, 6, 7]	αὐτῷ ἐγγίγνεσθαι δοκοῦντα παίγνια, εἴδωλα	ἐν	εἰδώλῳ ἀτεχνῶς, ὡς ἐν κατόπτρῳ
[3, 6, 7]	ἰσχὺν παρὰ νοῦ λαβόν, ἀλλ´	ἐν	ἐλλείψει τοῦ ὄντος παντὸς γενόμενον.
[3, 6, 3]	γὰρ ὅταν λέγωμεν κινεῖσθαι αὐτὴν	ἐν	ἐπιθυμίαις, ἐν λογισμοῖς, ἐν δόξαις,
[3, 6, 9]	εἶναι ἄλλο ἄλλῳ ἢ ἕτερον	ἐν	ἑτέρῳ ἄλυπον ὂν τῇ αὐτοῦ
[3, 6, 14]	τοῦτο γὰρ φύσις εἰκόνος τὸ	ἐν	ἑτέρῳ. Εἰ μὲν γάρ τι
[3, 6, 14]	τῶν ποιούντων, καὶ ἄνευ τοῦ	ἐν	ἑτέρῳ ἦν ἄν. Ἐπεὶ δὲ
[3, 6, 14]	ἤ τινος τοιούτου. Τὸ γὰρ	ἐν	ἑτέρῳ πεφυκὸς γίνεσθαι ἐκείνου μὴ
[3, 6, 6]	ταῦτα ὀρθῶς λέγεται, ἀνάγκη αὐτὸ	ἐν	ζωῇ καὶ ἐν τελείᾳ ζωῇ
[3, 6, 5]	καὶ τὸ ὥσπερ φῶς μὴ	ἐν	θολερῷ; Καίτοι ἀπαθὲς ὅμως ὃ
[3, 6, 5]	Καίτοι ἀπαθὲς ὅμως ὃ καὶ	ἐν	θολερῷ. Τοῦ δὲ παθητικοῦ ἡ
[3, 6, 7]	εἴδωλα ἐν εἰδώλῳ ἀτεχνῶς, ὡς	ἐν	κατόπτρῳ τὸ ἀλλαχοῦ ἱδρυμένον ἀλλαχοῦ
[3, 6, 2]	τι ἐκ τοῦ ὁράματος, ὥσπερ	ἐν	κηρῷ μορφήν. Μεμνῆσθαι δὲ δεῖ,
[3, 6, 3]	ἐναποσφραγιζομένους οὐδὲ τὰς φαντασίας ὡς	ἐν	κηρῷ τυπώσεις, συγχωρητέον πανταχοῦ ἐν
[3, 6, 3]	λέγωμεν κινεῖσθαι αὐτὴν ἐν ἐπιθυμίαις,	ἐν	λογισμοῖς, ἐν δόξαις, οὐ σαλευομένην
[3, 6, 3]	Τά τε τοῦ λεγομένου φόβου	ἐν	μὲν τῇ ψυχῇ ἡ ἀρχή,
[3, 6, 18]	εἶδος· ὥστε πάντα μὲν ἅμα,	ἐν	μέρει δὲ ἕκαστον· ζῴου γὰρ
[3, 6, 2]	τὰ ἄλλα, οἷς ἂν ᾖ	ἐν	μέρει τὸ κρατεῖν παροῦσι καὶ
[3, 6, 9]	ἀπαθὲς ἂν εἴη πάντων καὶ	ἐν	μέσοις ἅπασιν ἀπειλημμένον {ἢ} τοῖς
[3, 6, 8]	γὰρ ἕκαστα χωρίς, αὐτὴ δὲ	ἐν	μέσῳ ἀποληφθεῖσα πασχουσῶν τῶν ποιοτήτων
[3, 6, 17]	οὕτω μέγεθος. Ἀλλ´ ἐπεὶ βούλεται	ἐν	νῷ ἢ ἐν ψυχῇ κείμενον
[3, 6, 18]	οὕτω δόξαι καὶ τὸ ὁρώμενον	ἐν	ὄγκῳ μέγα. Ἡ δ´ ὅμως
[3, 6, 17]	εἴδει τοῦτο ἀναγκασθεῖσα εἶναι καὶ	ἐν	ὄγκῳ, ὅσον ἡ δύναμις πεποίηκε
[3, 6, 9]	τοῖς εἰς ἄλληλα ποιοῦσιν· οἷον	ἐν	οἴκῳ τῷ αὐτῷ ἀλλήλους παιόντων
[3, 6, 4]	τρόπον τινὰ καὶ περὶ τούτου	ἐν	οἷς περὶ τῶν παθῶν ἁπάντων
[3, 6, 16]	περὶ αὐτὴν οὕτως ὄντων. Καίτοι	ἐν	οἷς ὑπάρχει τὸ πεπονθέναι παρουσίᾳ
[3, 6, 7]	καὶ εἰς ψεῦδος ἐμπῖπτον, οἷα	ἐν	ὀνείρῳ ἢ ὕδατι ἢ κατόπτρῳ,
[3, 6, 13]	οὖν κάτοπτρον ἐνταῦθα καὶ αὐτὸ	{ἐν}	ὁρᾶται· ἔστι γὰρ καὶ αὐτὸ
[3, 6, 1]	ἀπαθῆ αὐτὴν καὶ ἄτρεπτον δεικνύναι	ἐν	ὁτῳοῦν τῶν λεγομένων γίγνεσθαι περὶ
[3, 6, 11]	ἐν τῷ συνθέτῳ καὶ οὐδὲ	ἐν	παντὶ συνθέτῳ, ἀλλ´ ᾧ χρεία
[3, 6, 3]	ἐν κηρῷ τυπώσεις, συγχωρητέον πανταχοῦ	ἐν	πᾶσι τοῖς λεγομένοις πάθεσι καὶ
[3, 6, 17]	εἰς ἄλλο. Τὸ οὖν μέγα	ἐν	προόδῳ φαντάσεως θέον εἰς αὐτὸ
[3, 6, 18]	ἀπολείπεσθαι μηδενός. Οὐδὲ γὰρ ἠνείχετο	ἐν	σμικρῷ ὄγκῳ {τὸ} ἴσον ἔτι
[3, 6, 7]	ὑποστάσεως ἔφεσις καὶ ἑστηκὸς οὐκ	ἐν	στάσει καὶ ἀόρατον καθ´ αὑτὸ
[3, 6, 5]	πρὸς τῆς ψυχῆς τῆς μηκέτι	ἐν	σώματι γιγνομένης ὡς ἐκείνου εἶναι,
[3, 6, 6]	ψυχῆς ἐστιν εὑδούσης· ὅσον γὰρ	ἐν	σώματι ψυχῆς, τοῦτο εὕδει· ἡ
[3, 6, 16]	ἄλλων, οὐ μὴν ἀφωρισμένον, ἐπειδὴ	ἐν	σώματος λόγῳ ἔγκειται καὶ μέγεθος·
[3, 6, 8]	πάσχον δεῖ τοιοῦτον εἶναι οἷον	ἐν	ταῖς ἐναντίαις εἶναι δυνάμεσι καὶ
[3, 6, 6]	ἀνάγκη αὐτὸ ἐν ζωῇ καὶ	ἐν	τελείᾳ ζωῇ εἶναι· ἢ ἐλλεῖπον
[3, 6, 19]	οἱ πάλαι σοφοὶ μυστικῶς καὶ	ἐν	τελεταῖς αἰνιττόμενοι Ἑρμῆν μὲν ποιοῦσι
[3, 6, 2]	ἁρμογὴν καὶ οὐκ ἂν ἥκοι	ἐν	τῇ ἀναρμοστίᾳ τοιοῦτον ὄν, οἷον
[3, 6, 13]	ἄλλο αὐτῆς, τὸ δὲ ἀλλοιούμενον	ἐν	τῇ γενέσει, πρὸ γενέσεως οὖσα
[3, 6, 8]	μέσῳ ἀποληφθεῖσα πασχουσῶν τῶν ποιοτήτων	ἐν	τῇ πρὸς ἀλλήλας ὑπ´ ἀλλήλων
[3, 6, 9]	φέροι. Εἴδωλα γὰρ καὶ τὰ	ἐν	τῇ ὕλῃ. καὶ αὕτη ἔτι
[3, 6, 13]	τι ἐν τοῖς κατόπτροις, καὶ	ἐν	τῇ ὕλῃ οὕτω τὰ αἰσθητὰ
[3, 6, 12]	καὶ προσέτι παραστῆσαι θέλων τὸ	ἐν	τοῖς αἰσθητοῖς κενὸν τῆς ὑποστάσεως
[3, 6, 18]	μεγάλου ὡς αὐτὸ μέγα εἶναι	ἐν	τοῖς αὐτοῦ καθ´ ὅσον οἷόν
[3, 6, 13]	ὕλην ζητητέον τὴν αἰτίαν, καὶ	ἐν	τοῖς εἰσιοῦσι μᾶλλον. Πῶς οὖν
[3, 6, 19]	μὴ εἶναι ὅπερ ἦσαν. Καὶ	ἐν	τοῖς ἐμψύχοις δὲ αἱ μὲν
[3, 6, 13]	Εἰ μὲν οὖν ἔστι τι	ἐν	τοῖς κατόπτροις, καὶ ἐν τῇ
[3, 6, 13]	ἑωρᾶτο. Ταύτῃ οὖν τὰ μὲν	ἐν	τοῖς κατόπτροις οὐ πιστεύεται εἶναι
[3, 6, 16]	καὶ ἀπελθόντων ἔστι τι ἔτι	ἐν	τοῖς λαβοῦσιν· ἐν δὲ τοῖς
[3, 6, 19]	φύσιν σύστασιν τὰ μὲν πάθη	ἐν	τοῖς σώμασι, ταῖς δὲ ψυχαῖς
[3, 6, 6]	μὲν οὖν εἴρηται πρὸς τοὺς	ἐν	τοῖς σώμασι τιθεμένους τὰ ὄντα
[3, 6, 6]	κίνησις ὥσπερ τις ζωὴ οὖσα	ἐν	τοῖς σώμασιν ἦν· καὶ μίμησιν
[3, 6, 6]	ἐστιν ἀληθῶς ταῦτα ἕξει, ὡς	ἐν	τοῖς χείροσι δέον ταῦτα εἶναι
[3, 6, 10]	τὴν οὐσίαν τῆς οὐσίας αὐτοῖς	ἐν	τούτῳ οὔσης, οὕτως, ἐπειδὴ τὸ
[3, 6, 9]	καὶ μάλιστα πιστεύσειεν ὡς ἔστιν	ἐν	τῷ αὐτῷ εἶναι ἄλλο ἄλλῳ
[3, 6, 7]	δι´ ὕδατος ἢ εἴ τις	ἐν	τῷ λεγομένῳ κενῷ μορφὰς οἷον
[3, 6, 12]	πυρουμένην καὶ ὑγραινομένην» δηλοῖ τε	ἐν	τῷ μορφὰς δεχομένην» οὐ τὸ
[3, 6, 18]	λάβοι ἂν φύσιν οὐκ οὖσαν	ἐν	τῷ νοοῦντι, οὐδέ τι ἔχουσαν
[3, 6, 11]	αἰσχρὰ εἶναι οὐκέτ´ ἐστίν· ὥστε	ἐν	τῷ οὕτω κεκοσμῆσθαι ἀπολεῖ τὸ
[3, 6, 4]	αὐτό, τὴν δὲ ὕλην αὐτοῦ	ἐν	τῷ πάθει γίγνεσθαι, ὅταν γίγνηται,
[3, 6, 4]	ὡς ἡγησάμενα αὐτὰ ἀπροαιρέτως ἐμποιεῖν	ἐν	τῷ πεφυκότι δοξάζειν τὴν δόξαν.
[3, 6, 11]	ἕκαστα, καὶ εἶναι τὸ παθεῖν	ἐν	τῷ συνθέτῳ καὶ οὐδὲ ἐν
[3, 6, 4]	τοῦ λέγειν. Οὐ γὰρ δὴ	ἐν	τῷ ψυχικῷ μέρει ταῦτα· ἢ
[3, 6, 8]	τις αὐτὴν θήσεται αὐτῶν παντάπασιν·	ἐν	ὑποκειμένῳ δὲ πᾶν οὕτω πάρεστι
[3, 6, 12]	καὶ τὴν μετάληψιν οὐχ ὡς	ἐν	ὑποκειμένῳ εἴδους γενομένου καὶ μορφὴν
[3, 6, 7]	ἐστι, καὶ τὸ ὂν αὐτοῦ	ἐν	φαντάσει οὐκ ὄν ἐστιν, οἷον
[3, 6, 18]	τοῦ μέλλοντος γενήσεσθαι· οἷον γὰρ	ἐν	φαντασίᾳ εἰκονικῇ κινούμενος ὁ λόγος
[3, 6, 3]	γιγνόμενα. Ἀλλ´ ἡ μὲν αἰσχύνη	ἐν	ψυχῇ δόξης αἰσχροῦ γενομένης· τὸ
[3, 6, 4]	Ὅτι μὲν οὖν ἡ φαντασία	ἐν	ψυχῇ, ἥ τε πρώτη, ἣν
[3, 6, 17]	ἐπεὶ βούλεται ἐν νῷ ἢ	ἐν	ψυχῇ κείμενον μέγα εἶναι, ἔδωκε
[3, 6, 15]	αἱ δόξαι καὶ αἱ φαντασίαι	ἐν	ψυχῇ οὐ κέκρανται, ἀλλ´ ἄπεισι
[3, 6, 13]	ἐστιν ἀπαθῆ οὖσαν, καὶ τὸ	ἐν	ᾧ ἐγγινόμενον ἕκαστον φαντάζεται καὶ
[3, 6, 13]	ἢ ἧττον, ὅτι ὁρᾶται τὸ	ἐν	ᾧ ἐστι καὶ μένει μὲν
[3, 6, 13]	καὶ ἔτι ἡ τιθήνη τηρεῖν	ἐν	ᾧ ἐστιν ἀπαθῆ οὖσαν, καὶ
[3, 6, 12]	ἄλλου μὲν γὰρ τὸ πυροῦσθαι,	ἐν	ᾧ καὶ τὸ πάσχειν· ὃ
[3, 6, 9]	τῇ αὐτοῦ παρουσίᾳ ᾧ ἢ	ἐν	ᾧ πάρεστιν. Ὥσπερ οὖν καὶ
[3, 6, 17]	δέ, ὅτι οὐκ ἔστι τὸ	ἐν	ᾧ φαίνεται. Μεγεθύνεται δὲ ἕκαστα
[3, 6, 5]	σαρκῶν, ἀλλ´ ᾖ ἰσχνὸν τὸ	ἐν	ᾧ, ὡς ἐπ´ αὐτοῦ ὀχεῖσθαι
[3, 6, 3]	ψυχὴν λέγομεν ἐρυθριᾶν ἢ αὖ	ἐν	ὠχριάσει γίγνεσθαι, μὴ λογιζόμενοι, ὡς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/05/2010