Ennéade, livre, chap. |
[2, 7, 3] |
ὅτι
μάλιστα
ἀχώριστος
αὐτὸς
ᾖ.
|
Ὁ |
γὰρ
χωριστὸς
ἄλλος,
ὁ
ἐν |
[2, 7, 2] |
τοῦ
ὕδατος;
Πῶς
οὖν
οὐχ
|
ὁ |
αὐτὸς
ὄγκος;
Ἢ
ἐξέτεινε
τὴν |
[2, 7, 3] |
ᾖ.
Ὁ
γὰρ
χωριστὸς
ἄλλος,
|
ὁ |
ἐν
νῷ·
ἐν
νῷ
δέ, |
[2, 7, 3] |
προσελθὼν
ποιεῖ
τὸ
σῶμα,
δηλονότι
|
ὁ |
λόγος
ἐμπεριλαβὼν
ἔχει
τὰς
ποιότητας |
[2, 7, 1] |
ὕλη
τῇ
ὕλῃ
παράκειται,
καὶ
|
ὁ |
ὄγκος
τῷ
ὄγκῳ,
ᾧ
σύνεστι |
[2, 7, 1] |
ἐνεβλήθη.
Οὗ
δὲ
μὴ
μείζων
|
ὁ |
τόπος
γίνεται,
ἀέρος
τινὰς
ἐξόδους |
[2, 7, 1] |
φασί,
μένειν
τὸν
αὐτόν,
εἰς
|
ὃ |
θάτερον
ἐνεβλήθη.
Οὗ
δὲ
μὴ |
[2, 7, 1] |
ποιότητας,
καὶ
ὥσπερ
ἐκεῖ
ποιότητος
|
ἄλλο |
εἶδος
μικτὸν
ἐξ
ἀμφοῖν,
οὕτω |
[2, 7, 1] |
ἐξ
ἀμφοῖν,
οὕτω
καὶ
μέγεθος
|
ἄλλο, |
οὗ
δὴ
τὸ
μίγμα
ποιεῖ |
[2, 7, 1] |
ἐφαρμοσθείη,
ὥστε
αὔξην
μὴ
γίνεσθαι.
|
Τὸ |
δ´
ἔλαττον
διὰ
παντὸς
τοῦ |
[2, 7, 2] |
συνελθὸν
ἄλλῳ
μεγέθει
οὐκ
ἀφανίζεται.
|
Τὸ |
δὲ
σῶμα
χωροῦν
διὰ
σώματος |
[2, 7, 3] |
ἐπισκεπτέον
πότερα
ἡ
σωματότης
ἐστὶ
|
τὸ |
ἐκ
πάντων
συγκείμενον
ἢ
εἶδός |
[2, 7, 3] |
οὖν
τοῦτό
ἐστι
τὸ
σῶμα
|
τὸ |
ἐκ
πασῶν
τῶν
ποιοτήτων
σὺν |
[2, 7, 2] |
τὸ
ὕδωρ
ἢ
βίβλος
ἐκστάζῃ
|
τὸ |
ἐν
αὐτῇ
ὕδωρ,
πῶς
οὐ |
[2, 7, 1] |
οὗ
δὴ
τὸ
μίγμα
ποιεῖ
|
τὸ |
ἐξ
ἀμφοῖν
μέγεθος.
Ἀλλ´
εἰ |
[2, 7, 1] |
ὄγκῳ,
ᾧ
σύνεστι
τὸ
μέγεθος,
|
τὸ |
ἡμέτερον
ἂν
λέγοιτε·
εἰ
δὲ |
[2, 7, 1] |
λέγειν
συνεισφερομένου
ἑκατέρου
σώματος
καὶ
|
τὸ |
μέγεθος
μετὰ
τῶν
ἄλλων
ποιοτήτων |
[2, 7, 2] |
ἔχει,
ἀλλ´
ἢ
μὴ
ἀποβαλοῦσα
|
τὸ |
μέγεθος.
Ταῦτα
μὲν
οὖν
ἔστω |
[2, 7, 1] |
ὄγκος
τῷ
ὄγκῳ,
ᾧ
σύνεστι
|
τὸ |
μέγεθος,
τὸ
ἡμέτερον
ἂν
λέγοιτε· |
[2, 7, 2] |
ὄγκος
ὕδατος
ἀὴρ
γίγνηται,
πῶς
|
τὸ |
μεῖζον
ἐν
τῷ
γενομένῳ·
νῦν |
[2, 7, 1] |
καὶ
μέγεθος
ἄλλο,
οὗ
δὴ
|
τὸ |
μίγμα
ποιεῖ
τὸ
ἐξ
ἀμφοῖν |
[2, 7, 1] |
παντὸς
τοῦ
μείζονος
καὶ
μεγίστου
|
τὸ |
μικρότατον
καὶ
ἐφ´
ὧν
φανερὸν |
[2, 7, 1] |
εἴπερ
δεῖ
τὴν
κρᾶσιν
ὁμοιομερὲς
|
τὸ |
πᾶν
ποιεῖν,
καὶ
ἕκαστον
μέρος |
[2, 7, 2] |
ἐν
αὐτῇ
ὕδωρ,
πῶς
οὐ
|
τὸ |
πᾶν
ὑδάτινον
σῶμα
δίεισι
δι´ |
[2, 7, 2] |
τὸ
πυκνὸν
λεγόμενον
σῶμα
ποιεῖ,
|
τὸ |
πλῆθος
ἂν
εἴη
αἴτιον·
εἰ |
[2, 7, 2] |
ποιεῖν
τοῦτο;
Εἰ
μὲν
οὖν
|
τὸ |
πλῆθος
τῶν
ποιοτήτων
τὸ
πυκνὸν |
[2, 7, 3] |
ὁρισμὸς
δηλωτικὸς
τοῦ
τί
ἐστι
|
τὸ |
πρᾶγμα,
ἀλλὰ
λόγος
ποιῶν
πρᾶγμα, |
[2, 7, 2] |
ὄγκος;
Ἢ
ἐξέτεινε
τὴν
βίβλον
|
τὸ |
προστεθέν·
ἔλαβε
γὰρ
μέγεθος
παρὰ |
[2, 7, 2] |
οὖν
τὸ
πλῆθος
τῶν
ποιοτήτων
|
τὸ |
πυκνὸν
λεγόμενον
σῶμα
ποιεῖ,
τὸ |
[2, 7, 1] |
ἀνθ´
ὧν
εἰσέδυ
θάτερον.
Καὶ
|
τὸ |
σμικρὸν
δὲ
ἐν
τῷ
μείζονι |
[2, 7, 1] |
πᾶν
ποιεῖν,
καὶ
ἕκαστον
μέρος
|
τὸ |
σμικρότατον
ἐκ
τῶν
κεκρᾶσθαι
λεγομένων |
[2, 7, 3] |
δὲ
εἴη
ὃς
προσελθὼν
ποιεῖ
|
τὸ |
σῶμα,
δηλονότι
ὁ
λόγος
ἐμπεριλαβὼν |
[2, 7, 3] |
λόγον
εἶναι
καὶ
ἐγγενόμενον
ἀποτελεῖν
|
τὸ |
σῶμα,
καὶ
εἶναι
μὲν
τὸ |
[2, 7, 1] |
ὄγκον
ἐκτείνοντες·
οὐδὲ
γὰρ
μεταβάλλοντες
|
τὸ |
σῶμα
μέγεθος
αὐτῷ
πλέον
διδόασιν, |
[2, 7, 3] |
Εἰ
μὲν
οὖν
τοῦτό
ἐστι
|
τὸ |
σῶμα
τὸ
ἐκ
πασῶν
τῶν |
[2, 7, 3] |
τὸ
σῶμα,
καὶ
εἶναι
μὲν
|
τὸ |
σῶμα
ὕλην
καὶ
λόγον
ἐνόντα, |
[2, 7, 1] |
αὐτὰ
καὶ
διαρρεῖν
ἐπὶ
θάτερα
|
τὸ |
ὑγρόν.
Ἀλλὰ
σωμάτων
ὄντων
πῶς |
[2, 7, 1] |
λεπτὰ
ᾖ
καὶ
συνεχῆ,
ὁρᾶσθαι
|
τὸ |
ὑγρὸν
δι´
ὅλου
δεῦον
αὐτὰ |
[2, 7, 2] |
βίβλου
τὸ
ὕδωρ.
Ἢ
οὐ
|
τὸ |
ὕδωρ,
ἀλλ´
ἡ
τοῦ
ὕδατος |
[2, 7, 2] |
τοίνυν
διὰ
τοῦ
ἐρίου
ῥέῃ
|
τὸ |
ὕδωρ
ἢ
βίβλος
ἐκστάζῃ
τὸ |
[2, 7, 2] |
τῆς
ποιότητος,
πανταχοῦ
τῆς
βίβλου
|
τὸ |
ὕδωρ.
Ἢ
οὐ
τὸ
ὕδωρ, |
[2, 7, 1] |
ἐφ´
ὧν
γε
φανερῶς
συμβαίνει,
|
λέγοιτο |
ἄν.
Καὶ
λέγοιεν
ἐκτάσεις
τῶν |
[2, 7, 1] |
ὡς
γραμμὴ
γραμμῇ
ἐφεξῆς
ἂν
|
κέοιτο |
τῷ〉
κατὰ
τὰ
πέρατα
τοῖς |
[2, 7, 1] |
Διαφέρει
γὰρ
οὐδὲν
ὁποτερωσοῦν,
εἰ
|
γίγνοιτο. |
Οἱ
μὲν
γὰρ
τῇ
παραθέσει |
[2, 7, 1] |
ὥσπερ
εἰ
ἐξ
ὕδατος
ἀὴρ
|
γίγνοιτο. |
~Τοῦτο
δὲ
αὐτὸ
ἐφ´
ἑαυτοῦ |
[2, 7, 1] |
αὐτῇ
πρώτως
μεγέθους,
οὕτως
ἂν
|
γένοιτο |
οὐχ
ὡς
γραμμὴ
γραμμῇ
ἐφεξῆς |
[2, 7, 1] |
συνάψαι,
οὗ
δὴ
αὔξη
ἂν
|
γίνοιτο, |
ἀλλ´
ἐκείνως
ὡς
ἂν
γραμμὴ |
[2, 7, 1] |
μηδὲν
διάλειμμα
μηδετέρῳ
τῶν
σωμάτων
|
γίνοιτο, |
εἰ
συνεχὴς
ἔσται
ἡ
διαίρεσις |
[2, 7, 1] |
εἰς
τομὰς
ἀναλίσκεσθαι
λέγειν
ἂν
|
δύναιντο |
καὶ
δι´
ὅλων
τῆς
κράσεως |
[2, 7, 2] |
ὕδατος
ἀὴρ
γίγνοιτο.
~Τοῦτο
δὲ
|
αὐτὸ |
ἐφ´
ἑαυτοῦ
ζητητέον,
τί
συμβαίνει, |
[2, 7, 3] |
πασῶν
τῶν
ποιοτήτων
σὺν
ὕλῃ,
|
τοῦτο |
ἂν
εἴη
ἡ
σωματότης.
Καὶ |
[2, 7, 1] |
αὔξην
γίνεσθαι;
Μὴ
γὰρ
μηδὲ
|
τοῦτο |
ἀπόλλυσθαι,
ὥσπερ
οὐδὲ
τὰς
ἄλλας |
[2, 7, 1] |
σωμάτων
ὄντων
πῶς
οἷόν
τε
|
τοῦτο |
γίγνεσθαι;
Ὡς
διιέναι
μὴ
τέμνοντα |
[2, 7, 2] |
εἰ
ἐξ
ὕδατος
ἀὴρ
γίγνοιτο.
|
~Τοῦτο |
δὲ
αὐτὸ
ἐφ´
ἑαυτοῦ
ζητητέον, |
[2, 7, 2] |
ἀδυνατεῖν
μετὰ
τῆς
ὕλης
ποιεῖν
|
τοῦτο; |
Εἰ
μὲν
οὖν
τὸ
πλῆθος |
[2, 7, 3] |
σῶμα
ποιεῖ.
Εἰ
μὲν
οὖν
|
τοῦτό |
ἐστι
τὸ
σῶμα
τὸ
ἐκ |