Ennéade, livre, chap. |
[2, 7, 2] |
διίασι;
Μὴ
διιέναι
δὲ
τὰ
|
στερεά, |
ὅτι
τοιαύτας
ἔχει
τὰς
ποιότητας |
[2, 7, 2] |
δὲ
ποιότητας
μόνας
ἐν
συγκράσει
|
ποιησόμεθα; |
Οὐ
γὰρ
δὴ
ἔξω
τῆς |
[2, 7, 1] |
ἑκάτερον
δι´
ἑκατέρου
ἢ
θάτερον
|
διὰ |
θατέρου
χωρεῖν;
Διαφέρει
γὰρ
οὐδὲν |
[2, 7, 1] |
μὴ
γίνεσθαι.
Τὸ
δ´
ἔλαττον
|
διὰ |
παντὸς
τοῦ
μείζονος
καὶ
μεγίστου |
[2, 7, 2] |
ἀφανίζεται.
Τὸ
δὲ
σῶμα
χωροῦν
|
διὰ |
σώματος
πάντως
τομὰς
ποιεῖν
πῶς |
[2, 7, 2] |
ἡ
ὕλη
καὶ
αὐτὴ
ἀσώματος,
|
διὰ |
τί
τῆς
ὕλης
ἀσωμάτου
οὔσης |
[2, 7, 2] |
νῦν
λεγομένας
φανεῖται.
Ὅταν
τοίνυν
|
διὰ |
τοῦ
ἐρίου
ῥέῃ
τὸ
ὕδωρ |
[2, 7, 2] |
καὶ
αὐτοὶ
τὰς
ποιότητας
{τὰς}
|
διὰ |
τῶν
σωμάτων
χωρεῖν
λέγομεν
καὶ |
[2, 7, 2] |
εἴη
αἴτιον·
εἰ
δὲ
πυκνότης
|
ἰδία |
ποιότης
ἐστίν,
ὥσπερ
καὶ
ἣν |
[2, 7, 2] |
ὥσπερ
καὶ
ἣν
λέγουσι
σωματότητα,
|
ἰδία |
ποιότης·
ὥστε
οὐχ
ᾗ
ποιότητες |
[2, 7, 1] |
τέμνοντα
δὲ
κατὰ
πᾶν
ἀναιρήσει
|
ἄλληλα |
δηλονότι.
Τὰς
δὲ
αὔξας
ὅταν |
[2, 7, 2] |
οὖσα
οὐκ
ἔστι
παντελῶς
ἐκείνη,
|
ἀλλὰ |
ἠμαύρωται·
μέγεθος
δὲ
συνελθὸν
ἄλλῳ |
[2, 7, 3] |
τοῦ
τί
ἐστι
τὸ
πρᾶγμα,
|
ἀλλὰ |
λόγος
ποιῶν
πρᾶγμα,
μὴ
τὴν |
[2, 7, 2] |
ποιότητι
συνελθοῦσα
οὐκ
ἐκείνη
οὖσα,
|
ἀλλὰ |
μετ´
ἄλλης,
ἐν
τῷ
μετ´ |
[2, 7, 3] |
πρᾶγμα,
μὴ
τὴν
ὕλην
συμπεριειληφέναι,
|
ἀλλὰ |
περὶ
ὕλην
λόγον
εἶναι
καὶ |
[2, 7, 2] |
ἀλλ´
ἡ
τοῦ
ὕδατος
ποιότης.
|
Ἀλλὰ |
ποῦ
ὄντα
τοῦ
ὕδατος;
Πῶς |
[2, 7, 1] |
διαρρεῖν
ἐπὶ
θάτερα
τὸ
ὑγρόν.
|
Ἀλλὰ |
σωμάτων
ὄντων
πῶς
οἷόν
τε |
[2, 7, 3] |
δέ,
ὅτι
καὶ
αὐτὸς
νοῦς.
|
Ἀλλὰ |
ταῦτα
ἄλλοθι.
|
[2, 7, 1] |
δι´
ὅλου
χωρήσειε;
Καὶ
πολλὰ
|
ἄλλα |
λέγουσιν.
Οἱ
δ´
αὖ
οἱ |
[2, 7, 1] |
ἐκταθὲν
δι´
ὅλου
χωρήσειε;
Καὶ
|
πολλὰ |
ἄλλα
λέγουσιν.
Οἱ
δ´
αὖ |
[2, 7, 3] |
δηλωτικὸς
τοῦ
τί
ἐστι
τὸ
|
πρᾶγμα, |
ἀλλὰ
λόγος
ποιῶν
πρᾶγμα,
μὴ |
[2, 7, 3] |
τὸ
πρᾶγμα,
ἀλλὰ
λόγος
ποιῶν
|
πρᾶγμα, |
μὴ
τὴν
ὕλην
συμπεριειληφέναι,
ἀλλὰ |
[2, 7, 1] |
μέγεθος
ἄλλο,
οὗ
δὴ
τὸ
|
μίγμα |
ποιεῖ
τὸ
ἐξ
ἀμφοῖν
μέγεθος. |
[2, 7, 1] |
τῶν
ὄγκων
ἰέναι,
εἰ
μηδὲν
|
διάλειμμα |
μηδετέρῳ
τῶν
σωμάτων
γίνοιτο,
εἰ |
[2, 7, 3] |
εἴη
ὃς
προσελθὼν
ποιεῖ
τὸ
|
σῶμα, |
δηλονότι
ὁ
λόγος
ἐμπεριλαβὼν
ἔχει |
[2, 7, 2] |
πῶς
οὐ
τὸ
πᾶν
ὑδάτινον
|
σῶμα |
δίεισι
δι´
αὐτῆς;
Ἢ
καὶ |
[2, 7, 2] |
δίδωσι
τῆς
ποιότητος
καὶ
λαμβάνει
|
σῶμα |
θάτερον
παρὰ
θατέρου,
οὕτω
καὶ |
[2, 7, 3] |
εἶναι
καὶ
ἐγγενόμενον
ἀποτελεῖν
τὸ
|
σῶμα, |
καὶ
εἶναι
μὲν
τὸ
σῶμα |
[2, 7, 1] |
ἐκτείνοντες·
οὐδὲ
γὰρ
μεταβάλλοντες
τὸ
|
σῶμα |
μέγεθος
αὐτῷ
πλέον
διδόασιν,
ὥσπερ |
[2, 7, 3] |
τις,
ὃς
ἐγγενόμενος
τῇ
ὕλῃ
|
σῶμα |
ποιεῖ.
Εἰ
μὲν
οὖν
τοῦτό |
[2, 7, 2] |
τῶν
ποιοτήτων
τὸ
πυκνὸν
λεγόμενον
|
σῶμα |
ποιεῖ,
τὸ
πλῆθος
ἂν
εἴη |
[2, 7, 3] |
μὲν
οὖν
τοῦτό
ἐστι
τὸ
|
σῶμα |
τὸ
ἐκ
πασῶν
τῶν
ποιοτήτων |
[2, 7, 3] |
σῶμα,
καὶ
εἶναι
μὲν
τὸ
|
σῶμα |
ὕλην
καὶ
λόγον
ἐνόντα,
αὐτὸν |
[2, 7, 2] |
μεγέθει
οὐκ
ἀφανίζεται.
Τὸ
δὲ
|
σῶμα |
χωροῦν
διὰ
σώματος
πάντως
τομὰς |
[2, 7, 1] |
ἐκτάσεις
τῶν
ὄγκων,
οὐ
σφόδρα
|
πιθανὰ |
λέγοντες
εἰς
τοσοῦτον
τὸν
σμικρότατον |
[2, 7, 2] |
μὲν
οὖν
ἔστω
καὶ
οὕτω
|
διηπορημένα. |
~Ἐπεὶ
δὲ
ἐμνήσθημεν
σωματότητος,
ἐπισκεπτέον |
[2, 7, 2] |
χρὴ
λέγειν
περὶ
τούτου,
τίς
|
δόξα |
σύμφωνος
τοῖς
λεγομένοις
ἢ
καὶ |
[2, 7, 1] |
λεγομένης
τῶν
σωμάτων
κράσεως
ἐπισκεπτέον.
|
Ἆρα |
ἐνδέχεται
ὅλον
δι´
ὅλου
ὑγρὸν |
[2, 7, 2] |
τῷ
μετ´
ἄλλης
εἶναι
οὐ
|
καθαρὰ |
οὖσα
οὐκ
ἔστι
παντελῶς
ἐκείνη, |
[2, 7, 2] |
ποιότητος
καὶ
λαμβάνει
σῶμα
θάτερον
|
παρὰ |
θατέρου,
οὕτω
καὶ
ἐπὶ
τοῦ |
[2, 7, 2] |
λεγομένοις
ἢ
καὶ
τίς
ἄλλη
|
παρὰ |
τὰς
νῦν
λεγομένας
φανεῖται.
Ὅταν |
[2, 7, 2] |
τὸ
προστεθέν·
ἔλαβε
γὰρ
μέγεθος
|
παρὰ |
τοῦ
εἰσελθόντος.
Ἀλλ´
εἰ
ἔλαβε, |
[2, 7, 2] |
τισι
διαστήμασιν
αὐτῆς·
πᾶσα
γὰρ
|
ὑγρά |
ἐστι
καὶ
οὐδαμοῦ
ὕλη
κενὴ |
[2, 7, 1] |
λέγοιεν
ἐκτάσεις
τῶν
ὄγκων,
οὐ
|
σφόδρα |
πιθανὰ
λέγοντες
εἰς
τοσοῦτον
τὸν |
[2, 7, 1] |
δεῦον
αὐτὰ
καὶ
διαρρεῖν
ἐπὶ
|
θάτερα |
τὸ
ὑγρόν.
Ἀλλὰ
σωμάτων
ὄντων |
[2, 7, 3] |
~Ἐπεὶ
δὲ
ἐμνήσθημεν
σωματότητος,
ἐπισκεπτέον
|
πότερα |
ἡ
σωματότης
ἐστὶ
τὸ
ἐκ |
[2, 7, 2] |
αὖ
ἔν
τισι
διαστήμασιν
αὐτῆς·
|
πᾶσα |
γὰρ
ὑγρά
ἐστι
καὶ
οὐδαμοῦ |
[2, 7, 2] |
γὰρ
ποιότητι
συνελθοῦσα
οὐκ
ἐκείνη
|
οὖσα, |
ἀλλὰ
μετ´
ἄλλης,
ἐν
τῷ |
[2, 7, 2] |
μετ´
ἄλλης
εἶναι
οὐ
καθαρὰ
|
οὖσα |
οὐκ
ἔστι
παντελῶς
ἐκείνη,
ἀλλὰ |
[2, 7, 2] |
μεγέθους;
Ποιότης
μὲν
γὰρ
ποιότητι
|
συνελθοῦσα |
οὐκ
ἐκείνη
οὖσα,
ἀλλὰ
μετ´ |
[2, 7, 2] |
οὐκ
ἔχει,
ἀλλ´
ἢ
μὴ
|
ἀποβαλοῦσα |
τὸ
μέγεθος.
Ταῦτα
μὲν
οὖν |
[2, 7, 1] |
εἰς
θάτερον,
καὶ
δή,
ὅταν
|
τὰ |
κραθέντα
μείζω
τόπον
κατέχῃ
ἢ |
[2, 7, 1] |
κρᾶσιν
τῷ
τε
εἰς
τομὰς
|
τὰ |
μεγέθη
συμβαίνειν
τῶν
ὄγκων
ἰέναι, |
[2, 7, 2] |
ἐν
τῷ
γενομένῳ·
νῦν
δὲ
|
τὰ |
μὲν
εἰρήσθω
πολλῶν
καὶ
ἄλλων |
[2, 7, 1] |
ἐφεξῆς
ἂν
κέοιτο
τῷ〉
κατὰ
|
τὰ |
πέρατα
τοῖς
σημείοις
ἑαυτῶν
συνάψαι, |
[2, 7, 2] |
τρόπον
διίασι;
Μὴ
διιέναι
δὲ
|
τὰ |
στερεά,
ὅτι
τοιαύτας
ἔχει
τὰς |
[2, 7, 1] |
ἐπινοῆσαι
οὐ
ῥᾴδιον·
τέμνοντα
δὲ
|
κατὰ |
πᾶν
ἀναιρήσει
ἄλληλα
δηλονότι.
Τὰς |
[2, 7, 1] |
συνεχὴς
ἔσται
ἡ
διαίρεσις
τῷ
|
κατὰ |
πᾶν
τὴν
διάδυσιν
γίνεσθαι
θατέρῳ |
[2, 7, 1] |
γραμμῇ
ἐφεξῆς
ἂν
κέοιτο
τῷ〉
|
κατὰ |
τὰ
πέρατα
τοῖς
σημείοις
ἑαυτῶν |
[2, 7, 1] |
ἂν
κέοιτο
τῷ〉
κατὰ
τὰ
|
πέρατα |
τοῖς
σημείοις
ἑαυτῶν
συνάψαι,
οὗ |
[2, 7, 2] |
Εἰ
δὲ
πανταχοῦ
ἡ
ὕλη
|
μετὰ |
τῆς
ποιότητος,
πανταχοῦ
τῆς
βίβλου |
[2, 7, 2] |
διιέναι.
Ἢ
πολλὰς
ὁμοῦ
ἀδυνατεῖν
|
μετὰ |
τῆς
ὕλης
ποιεῖν
τοῦτο;
Εἰ |
[2, 7, 2] |
εἶεν
ὡς
ὀλίγαι
εἶναι,
οὐ
|
μετὰ |
τῆς
ὕλης
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[2, 7, 2] |
ὕλη
οὐ
μιχθήσεται,
ἀλλ´
ᾗ
|
μετὰ |
τοιᾶσδε
ποιότητος,
καὶ
μάλιστα,
εἰ |
[2, 7, 1] |
δι´
ὅλου
καὶ
ἡ
ὕλη
|
μετὰ |
τοῦ
ἐπ´
αὐτῇ
πρώτως
μεγέθους, |
[2, 7, 1] |
ἑκατέρου
σώματος
καὶ
τὸ
μέγεθος
|
μετὰ |
τῶν
ἄλλων
ποιοτήτων
ἐξ
ἀνάγκης |
[2, 7, 2] |
ἐστίν,
ὥσπερ
καὶ
ἣν
λέγουσι
|
σωματότητα, |
ἰδία
ποιότης·
ὥστε
οὐχ
ᾗ |
[2, 7, 1] |
θάτερον,
καὶ
δή,
ὅταν
τὰ
|
κραθέντα |
μείζω
τόπον
κατέχῃ
ἢ
θάτερον |
[2, 7, 3] |
λόγον
ἐνόντα,
αὐτὸν
δὲ
εἶδος
|
ὄντα |
ἄνευ
ὕλης
ψιλὸν
θεωρεῖσθαι,
κἂν |
[2, 7, 2] |
τοῦ
ὕδατος
ποιότης.
Ἀλλὰ
ποῦ
|
ὄντα |
τοῦ
ὕδατος;
Πῶς
οὖν
οὐχ |
[2, 7, 1] |
ἢ
θάτερον
καὶ
τοσοῦτον,
ὅσον
|
συνελθόντα |
τὸν
ἑκατέρου
τόπον.
Καίτοι,
εἰ |
[2, 7, 3] |
τὸ
σῶμα
ὕλην
καὶ
λόγον
|
ἐνόντα, |
αὐτὸν
δὲ
εἶδος
ὄντα
ἄνευ |
[2, 7, 1] |
μὴ
τέμνοντα
ἐπινοῆσαι
οὐ
ῥᾴδιον·
|
τέμνοντα |
δὲ
κατὰ
πᾶν
ἀναιρήσει
ἄλληλα |
[2, 7, 1] |
τοῦτο
γίγνεσθαι;
Ὡς
διιέναι
μὴ
|
τέμνοντα |
ἐπινοῆσαι
οὐ
ῥᾴδιον·
τέμνοντα
δὲ |
[2, 7, 1] |
ἀλλ´
ἐπὶ
τῶν
τεχνητῶν,
ὅταν
|
λεπτὰ |
ᾖ
καὶ
συνεχῆ,
ὁρᾶσθαι
τὸ |
[2, 7, 3] |
ὕλης
ψιλὸν
θεωρεῖσθαι,
κἂν
ὅτι
|
μάλιστα |
ἀχώριστος
αὐτὸς
ᾖ.
Ὁ
γὰρ |
[2, 7, 2] |
ᾗ
μετὰ
τοιᾶσδε
ποιότητος,
καὶ
|
μάλιστα, |
εἰ
μέγεθος
οἰκεῖον
οὐκ
ἔχει, |
[2, 7, 1] |
τὸ
ὑγρὸν
δι´
ὅλου
δεῦον
|
αὐτὰ |
καὶ
διαρρεῖν
ἐπὶ
θάτερα
τὸ |
[2, 7, 3] |
ὅτι
καὶ
αὐτὸς
νοῦς.
Ἀλλὰ
|
ταῦτα |
ἄλλοθι.
|
[2, 7, 2] |
ἢ
μὴ
ἀποβαλοῦσα
τὸ
μέγεθος.
|
Ταῦτα |
μὲν
οὖν
ἔστω
καὶ
οὕτω |