Ennéade, livre, chap. |
[2, 7, 2] |
ποιοτήτων,
εἰ
τοιαῦται
εἶεν
ὡς
|
ὀλίγαι |
εἶναι,
οὐ
μετὰ
τῆς
ὕλης |
[2, 7, 1] |
διδόασι
τοῖς
ἑτέροις
ἀέρων
ἐξόδους
|
αἰτιᾶσθαι. |
Πρός
τε
τὴν
τῶν
τόπων |
[2, 7, 1] |
μέρος
τὸ
σμικρότατον
ἐκ
τῶν
|
κεκρᾶσθαι |
λεγομένων
εἶναι.
Οἱ
μὲν
οὖν |
[2, 7, 1] |
ὅταν
λεπτὰ
ᾖ
καὶ
συνεχῆ,
|
ὁρᾶσθαι |
τὸ
ὑγρὸν
δι´
ὅλου
δεῦον |
[2, 7, 1] |
μὲν
καὶ
μὴ
εἰς
τομὰς
|
ἀναλίσκεσθαι |
λέγειν
ἂν
δύναιντο
καὶ
δι´ |
[2, 7, 1] |
ὄντων
πῶς
οἷόν
τε
τοῦτο
|
γίγνεσθαι; |
Ὡς
διιέναι
μὴ
τέμνοντα
ἐπινοῆσαι |
[2, 7, 1] |
τῷ
κατὰ
πᾶν
τὴν
διάδυσιν
|
γίνεσθαι |
θατέρῳ
εἰς
θάτερον,
καὶ
δή, |
[2, 7, 1] |
ποιοτήτων
ἐξ
ἀνάγκης
τὴν
αὔξην
|
γίνεσθαι; |
Μὴ
γὰρ
μηδὲ
τοῦτο
ἀπόλλυσθαι, |
[2, 7, 1] |
δὲ
αὔξας
ὅταν
λέγωσι
μὴ
|
γίνεσθαι |
πολλαχοῦ,
διδόασι
τοῖς
ἑτέροις
ἀέρων |
[2, 7, 1] |
γραμμῇ
ἐφαρμοσθείη,
ὥστε
αὔξην
μὴ
|
γίνεσθαι. |
Τὸ
δ´
ἔλαττον
διὰ
παντὸς |
[2, 7, 1] |
τὴν
δι´
ὅλων
κρᾶσιν
εἰσάγοντες
|
τέμνεσθαι |
μὲν
καὶ
μὴ
εἰς
τομὰς |
[2, 7, 1] |
σώματος
τομὰς
ποιεῖν
οὐδ´
αὖ
|
κατατετρῆσθαι |
φήσουσι.
Καὶ
γὰρ
εἴ
τις |
[2, 7, 3] |
εἶδος
ὄντα
ἄνευ
ὕλης
ψιλὸν
|
θεωρεῖσθαι, |
κἂν
ὅτι
μάλιστα
ἀχώριστος
αὐτὸς |
[2, 7, 1] |
γίνεσθαι;
Μὴ
γὰρ
μηδὲ
τοῦτο
|
ἀπόλλυσθαι, |
ὥσπερ
οὐδὲ
τὰς
ἄλλας
ποιότητας, |
[2, 7, 2] |
ἑτέρῳ,
δεῖ
οὖν
ἐν
ἄλλῳ
|
καὶ |
ἄλλῳ
τὴν
ὕλην
εἶναι.
Ἢ |
[2, 7, 2] |
δὲ
τὰ
μὲν
εἰρήσθω
πολλῶν
|
καὶ |
ἄλλων
παρ´
ἑκατέρων
λεγομένων.
Ἡμεῖς |
[2, 7, 2] |
ἀσώματοι.
Ἀλλ´
εἰ
ἡ
ὕλη
|
καὶ |
αὐτὴ
ἀσώματος,
διὰ
τί
τῆς |
[2, 7, 2] |
λέγεται,
ἐπιστήσειεν
ἄν
τις·
ἐπεὶ
|
καὶ |
αὐτοὶ
τὰς
ποιότητας
{τὰς}
διὰ |
[2, 7, 3] |
νῷ·
ἐν
νῷ
δέ,
ὅτι
|
καὶ |
αὐτὸς
νοῦς.
Ἀλλὰ
ταῦτα
ἄλλοθι. |
[2, 7, 1] |
ποιεῖν
οὐδ´
αὖ
κατατετρῆσθαι
φήσουσι.
|
Καὶ |
γὰρ
εἴ
τις
λέγοι
μηδὲν |
[2, 7, 1] |
διάδυσιν
γίνεσθαι
θατέρῳ
εἰς
θάτερον,
|
καὶ |
δή,
ὅταν
τὰ
κραθέντα
μείζω |
[2, 7, 1] |
τομὰς
ἀναλίσκεσθαι
λέγειν
ἂν
δύναιντο
|
καὶ |
δι´
ὅλων
τῆς
κράσεως
γιγνομένης, |
[2, 7, 1] |
ὑγρὸν
δι´
ὅλου
δεῦον
αὐτὰ
|
καὶ |
διαρρεῖν
ἐπὶ
θάτερα
τὸ
ὑγρόν. |
[2, 7, 3] |
ἀλλὰ
περὶ
ὕλην
λόγον
εἶναι
|
καὶ |
ἐγγενόμενον
ἀποτελεῖν
τὸ
σῶμα,
καὶ |
[2, 7, 3] |
τοῦτο
ἂν
εἴη
ἡ
σωματότης.
|
Καὶ |
εἰ
λόγος
δὲ
εἴη
ὃς |
[2, 7, 3] |
καὶ
ἐγγενόμενον
ἀποτελεῖν
τὸ
σῶμα,
|
καὶ |
εἶναι
μὲν
τὸ
σῶμα
ὕλην |
[2, 7, 1] |
κρᾶσιν
ὁμοιομερὲς
τὸ
πᾶν
ποιεῖν,
|
καὶ |
ἕκαστον
μέρος
τὸ
σμικρότατον
ἐκ |
[2, 7, 1] |
ὕλην
παρατιθέντες
ἑκατέρου
τοῦ
σώματος
|
καὶ |
ἐπ´
αὐτῶν
ἐπάγοντες
τὰς
παρ´ |
[2, 7, 2] |
σῶμα
θάτερον
παρὰ
θατέρου,
οὕτω
|
καὶ |
ἐπὶ
τοῦ
μεγέθους;
Ποιότης
μὲν |
[2, 7, 1] |
μείζονος
καὶ
μεγίστου
τὸ
μικρότατον
|
καὶ |
ἐφ´
ὧν
φανερὸν
ὅτι
κίρναται. |
[2, 7, 1] |
λέγοιτε·
εἰ
δὲ
δι´
ὅλου
|
καὶ |
ἡ
ὕλη
μετὰ
τοῦ
ἐπ´ |
[2, 7, 2] |
πυκνότης
ἰδία
ποιότης
ἐστίν,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἣν
λέγουσι
σωματότητα,
ἰδία
ποιότης· |
[2, 7, 2] |
κωλύει,
ὥσπερ
δίδωσι
τῆς
ποιότητος
|
καὶ |
λαμβάνει
σῶμα
θάτερον
παρὰ
θατέρου, |
[2, 7, 1] |
γε
φανερῶς
συμβαίνει,
λέγοιτο
ἄν.
|
Καὶ |
λέγοιεν
ἐκτάσεις
τῶν
ὄγκων,
οὐ |
[2, 7, 3] |
εἶναι
μὲν
τὸ
σῶμα
ὕλην
|
καὶ |
λόγον
ἐνόντα,
αὐτὸν
δὲ
εἶδος |
[2, 7, 3] |
ἢ
εἶδός
τι
ἡ
σωματότης
|
καὶ |
λόγος
τις,
ὃς
ἐγγενόμενος
τῇ |
[2, 7, 2] |
ἀλλ´
ᾗ
μετὰ
τοιᾶσδε
ποιότητος,
|
καὶ |
μάλιστα,
εἰ
μέγεθος
οἰκεῖον
οὐκ |
[2, 7, 1] |
εἶδος
μικτὸν
ἐξ
ἀμφοῖν,
οὕτω
|
καὶ |
μέγεθος
ἄλλο,
οὗ
δὴ
τὸ |
[2, 7, 1] |
ἔλαττον
διὰ
παντὸς
τοῦ
μείζονος
|
καὶ |
μεγίστου
τὸ
μικρότατον
καὶ
ἐφ´ |
[2, 7, 1] |
ὅλων
κρᾶσιν
εἰσάγοντες
τέμνεσθαι
μὲν
|
καὶ |
μὴ
εἰς
τομὰς
ἀναλίσκεσθαι
λέγειν |
[2, 7, 1] |
ἡ
ὕλη
τῇ
ὕλῃ
παράκειται,
|
καὶ |
ὁ
ὄγκος
τῷ
ὄγκῳ,
ᾧ |
[2, 7, 2] |
σῶμα
δίεισι
δι´
αὐτῆς;
Ἢ
|
καὶ |
ὅταν
μὴ
ῥέῃ,
πῶς
συνάψομεν |
[2, 7, 2] |
διὰ
τῶν
σωμάτων
χωρεῖν
λέγομεν
|
καὶ |
οὐ
τομὰς
ποιεῖν.
Ἢ
ὅτι |
[2, 7, 2] |
αὐτῆς·
πᾶσα
γὰρ
ὑγρά
ἐστι
|
καὶ |
οὐδαμοῦ
ὕλη
κενὴ
ποιότητος.
Εἰ |
[2, 7, 2] |
μέγεθος.
Ταῦτα
μὲν
οὖν
ἔστω
|
καὶ |
οὕτω
διηπορημένα.
~Ἐπεὶ
δὲ
ἐμνήσθημεν |
[2, 7, 1] |
ἂν
ἐκταθὲν
δι´
ὅλου
χωρήσειε;
|
Καὶ |
πολλὰ
ἄλλα
λέγουσιν.
Οἱ
δ´ |
[2, 7, 1] |
τῶν
τεχνητῶν,
ὅταν
λεπτὰ
ᾖ
|
καὶ |
συνεχῆ,
ὁρᾶσθαι
τὸ
ὑγρὸν
δι´ |
[2, 7, 2] |
δόξα
σύμφωνος
τοῖς
λεγομένοις
ἢ
|
καὶ |
τίς
ἄλλη
παρὰ
τὰς
νῦν |
[2, 7, 1] |
κωλύει
λέγειν
συνεισφερομένου
ἑκατέρου
σώματος
|
καὶ |
τὸ
μέγεθος
μετὰ
τῶν
ἄλλων |
[2, 7, 1] |
αἰτιῶνται,
ἀνθ´
ὧν
εἰσέδυ
θάτερον.
|
Καὶ |
τὸ
σμικρὸν
δὲ
ἐν
τῷ |
[2, 7, 2] |
συνάψομεν
τὴν
ὕλην
τῇ
ὕλῃ
|
καὶ |
τὸν
ὄγκον
τῷ
ὄγκῳ,
τὰς |
[2, 7, 1] |
μείζω
τόπον
κατέχῃ
ἢ
θάτερον
|
καὶ |
τοσοῦτον,
ὅσον
συνελθόντα
τὸν
ἑκατέρου |
[2, 7, 1] |
ὅλων
τῆς
κράσεως
γιγνομένης,
ἐπεὶ
|
καὶ |
τοὺς
ἱδρῶτας
οὐ
τοῦ
σώματος |
[2, 7, 2] |
τί
τῆς
ὕλης
ἀσωμάτου
οὔσης
|
καὶ |
τῶν
ποιοτήτων,
εἰ
τοιαῦται
εἶεν |
[2, 7, 1] |
ὥσπερ
οὐδὲ
τὰς
ἄλλας
ποιότητας,
|
καὶ |
ὥσπερ
ἐκεῖ
ποιότητος
ἄλλο
εἶδος |
[2, 7, 1] |
τὰ
μεγέθη
συμβαίνειν
τῶν
ὄγκων
|
ἰέναι, |
εἰ
μηδὲν
διάλειμμα
μηδετέρῳ
τῶν |
[2, 7, 2] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
διίασι;
Μὴ
|
διιέναι |
δὲ
τὰ
στερεά,
ὅτι
τοιαύτας |
[2, 7, 2] |
ἔχει
τὰς
ποιότητας
ὡς
κωλυθῆναι
|
διιέναι. |
Ἢ
πολλὰς
ὁμοῦ
ἀδυνατεῖν
μετὰ |
[2, 7, 1] |
οἷόν
τε
τοῦτο
γίγνεσθαι;
Ὡς
|
διιέναι |
μὴ
τέμνοντα
ἐπινοῆσαι
οὐ
ῥᾴδιον· |
[2, 7, 1] |
τὴν
φύσιν
οὕτω
πεποιηκέναι
τοῦ
|
διιέναι |
τοὺς
ἱδρῶτας
χάριν,
ἀλλ´
ἐπὶ |
[2, 7, 1] |
μηδὲν
κωλύειν
τὴν
φύσιν
οὕτω
|
πεποιηκέναι |
τοῦ
διιέναι
τοὺς
ἱδρῶτας
χάριν, |
[2, 7, 3] |
ποιῶν
πρᾶγμα,
μὴ
τὴν
ὕλην
|
συμπεριειληφέναι, |
ἀλλὰ
περὶ
ὕλην
λόγον
εἶναι |
[2, 7, 2] |
τοιαύτας
ἔχει
τὰς
ποιότητας
ὡς
|
κωλυθῆναι |
διιέναι.
Ἢ
πολλὰς
ὁμοῦ
ἀδυνατεῖν |
[2, 7, 2] |
ἄλλῳ
καὶ
ἄλλῳ
τὴν
ὕλην
|
εἶναι. |
Ἢ
τί
κωλύει,
ὥσπερ
δίδωσι |
[2, 7, 3] |
συμπεριειληφέναι,
ἀλλὰ
περὶ
ὕλην
λόγον
|
εἶναι |
καὶ
ἐγγενόμενον
ἀποτελεῖν
τὸ
σῶμα, |
[2, 7, 3] |
ἐγγενόμενον
ἀποτελεῖν
τὸ
σῶμα,
καὶ
|
εἶναι |
μὲν
τὸ
σῶμα
ὕλην
καὶ |
[2, 7, 1] |
σμικρότατον
ἐκ
τῶν
κεκρᾶσθαι
λεγομένων
|
εἶναι. |
Οἱ
μὲν
οὖν
τὰς
ποιότητας |
[2, 7, 2] |
ἄλλης,
ἐν
τῷ
μετ´
ἄλλης
|
εἶναι |
οὐ
καθαρὰ
οὖσα
οὐκ
ἔστι |
[2, 7, 2] |
εἰ
τοιαῦται
εἶεν
ὡς
ὀλίγαι
|
εἶναι, |
οὐ
μετὰ
τῆς
ὕλης
τὸν |
[2, 7, 1] |
γίγνεσθαι;
Ὡς
διιέναι
μὴ
τέμνοντα
|
ἐπινοῆσαι |
οὐ
ῥᾴδιον·
τέμνοντα
δὲ
κατὰ |
[2, 7, 1] |
καὶ
ἐφ´
ὧν
φανερὸν
ὅτι
|
κίρναται. |
Ἐπὶ
γὰρ
τῶν
ἀδήλων
ἔξεστι |
[2, 7, 2] |
σώματος
πάντως
τομὰς
ποιεῖν
πῶς
|
λέγεται, |
ἐπιστήσειεν
ἄν
τις·
ἐπεὶ
καὶ |
[2, 7, 2] |
δὲ
συνελθὸν
ἄλλῳ
μεγέθει
οὐκ
|
ἀφανίζεται. |
Τὸ
δὲ
σῶμα
χωροῦν
διὰ |
[2, 7, 1] |
δὲ
μὴ
μείζων
ὁ
τόπος
|
γίνεται, |
ἀέρος
τινὰς
ἐξόδους
αἰτιῶνται,
ἀνθ´ |
[2, 7, 2] |
ἡ
ὕλη
ᾗ
ὕλη
οὐ
|
μιχθήσεται, |
ἀλλ´
ᾗ
μετὰ
τοιᾶσδε
ποιότητος, |
[2, 7, 2] |
βίβλου
ἡ
τοῦ
ὕδατος
ὕλη
|
παρακείσεται |
οὐδ´
αὖ
ἔν
τισι
διαστήμασιν |
[2, 7, 1] |
τῶν
σωμάτων
κράσεως
ἐπισκεπτέον.
Ἆρα
|
ἐνδέχεται |
ὅλον
δι´
ὅλου
ὑγρὸν
ὑγρῷ |
[2, 7, 2] |
ὅσπερ
ἦν
ὄγκος
ὕδατος
ἀὴρ
|
γίγνηται, |
πῶς
τὸ
μεῖζον
ἐν
τῷ |
[2, 7, 1] |
μὲν
ἡ
ὕλη
τῇ
ὕλῃ
|
παράκειται, |
καὶ
ὁ
ὄγκος
τῷ
ὄγκῳ, |
[2, 7, 2] |
ἄλλη
παρὰ
τὰς
νῦν
λεγομένας
|
φανεῖται. |
Ὅταν
τοίνυν
διὰ
τοῦ
ἐρίου |
[2, 7, 2] |
οὐχ
ᾗ
ποιότητες
τὴν
μίξιν
|
ποιήσονται, |
ἀλλ´
ᾗ
τοιαίδε,
οὐδ´
αὖ |
[2, 7, 1] |
τόπος
γίνεται,
ἀέρος
τινὰς
ἐξόδους
|
αἰτιῶνται, |
ἀνθ´
ὧν
εἰσέδυ
θάτερον.
Καὶ |
[2, 7, 1] |
τῶν
σωμάτων
γίνοιτο,
εἰ
συνεχὴς
|
ἔσται |
ἡ
διαίρεσις
τῷ
κατὰ
πᾶν |
[2, 7, 2] |
οὔσης
καὶ
τῶν
ποιοτήτων,
εἰ
|
τοιαῦται |
εἶεν
ὡς
ὀλίγαι
εἶναι,
οὐ |
[2, 7, 2] |
οὐκ
ἔστι
παντελῶς
ἐκείνη,
ἀλλὰ
|
ἠμαύρωται· |
μέγεθος
δὲ
συνελθὸν
ἄλλῳ
μεγέθει |
[2, 7, 1] |
τὰ
πέρατα
τοῖς
σημείοις
ἑαυτῶν
|
συνάψαι, |
οὗ
δὴ
αὔξη
ἂν
γίνοιτο, |
[2, 7, 1] |
χωρεῖν;
Διαφέρει
γὰρ
οὐδὲν
ὁποτερωσοῦν,
|
εἰ |
γίγνοιτο.
Οἱ
μὲν
γὰρ
τῇ |
[2, 7, 1] |
μέγεθος,
τὸ
ἡμέτερον
ἂν
λέγοιτε·
|
εἰ |
δὲ
δι´
ὅλου
καὶ
ἡ |
[2, 7, 2] |
καὶ
οὐδαμοῦ
ὕλη
κενὴ
ποιότητος.
|
Εἰ |
δὲ
πανταχοῦ
ἡ
ὕλη
μετὰ |
[2, 7, 2] |
εἰ
ἔλαβε,
προσετέθη
τις
ὄγκος·
|
εἰ |
δὲ
προσετέθη,
οὐ
κατεπόθη
ἐν |
[2, 7, 2] |
τὸ
πλῆθος
ἂν
εἴη
αἴτιον·
|
εἰ |
δὲ
πυκνότης
ἰδία
ποιότης
ἐστίν, |
[2, 7, 1] |
συνελθόντα
τὸν
ἑκατέρου
τόπον.
Καίτοι,
|
εἰ |
δι´
ὅλου
ὅλον
ἦν
διεληλυθός, |
[2, 7, 2] |
μέγεθος
παρὰ
τοῦ
εἰσελθόντος.
Ἀλλ´
|
εἰ |
ἔλαβε,
προσετέθη
τις
ὄγκος·
εἰ |
[2, 7, 1] |
τὸ
ἐξ
ἀμφοῖν
μέγεθος.
Ἀλλ´
|
εἰ |
ἐνταῦθ´
ἂν
πρὸς
αὐτοὺς
οἱ |
[2, 7, 1] |
μέγεθος
αὐτῷ
πλέον
διδόασιν,
ὥσπερ
|
εἰ |
ἐξ
ὕδατος
ἀὴρ
γίγνοιτο.
~Τοῦτο |
[2, 7, 2] |
ποιεῖν.
Ἢ
ὅτι
ἀσώματοι.
Ἀλλ´
|
εἰ |
ἡ
ὕλη
καὶ
αὐτὴ
ἀσώματος, |
[2, 7, 3] |
ἂν
εἴη
ἡ
σωματότης.
Καὶ
|
εἰ |
λόγος
δὲ
εἴη
ὃς
προσελθὼν |
[2, 7, 2] |
μετὰ
τοιᾶσδε
ποιότητος,
καὶ
μάλιστα,
|
εἰ |
μέγεθος
οἰκεῖον
οὐκ
ἔχει,
ἀλλ´ |
[2, 7, 1] |
αὐτοὺς
οἱ
ἕτεροι
λέγοιεν,
ὡς,
|
εἰ |
μὲν
ἡ
ὕλη
τῇ
ὕλῃ |
[2, 7, 2] |
μετὰ
τῆς
ὕλης
ποιεῖν
τοῦτο;
|
Εἰ |
μὲν
οὖν
τὸ
πλῆθος
τῶν |
[2, 7, 3] |
ἐγγενόμενος
τῇ
ὕλῃ
σῶμα
ποιεῖ.
|
Εἰ |
μὲν
οὖν
τοῦτό
ἐστι
τὸ |
[2, 7, 3] |
Δεῖ
δὲ
τὸν
λόγον
τοῦτον,
|
εἰ |
μή
ἐστιν
ἄλλως
ὥσπερ
ὁρισμὸς |
[2, 7, 1] |
μεγέθη
συμβαίνειν
τῶν
ὄγκων
ἰέναι,
|
εἰ |
μηδὲν
διάλειμμα
μηδετέρῳ
τῶν
σωμάτων |
[2, 7, 1] |
διάλειμμα
μηδετέρῳ
τῶν
σωμάτων
γίνοιτο,
|
εἰ |
συνεχὴς
ἔσται
ἡ
διαίρεσις
τῷ |
[2, 7, 2] |
ἀσωμάτου
οὔσης
καὶ
τῶν
ποιοτήτων,
|
εἰ |
τοιαῦται
εἶεν
ὡς
ὀλίγαι
εἶναι, |
[2, 7, 1] |
αὖ
κατατετρῆσθαι
φήσουσι.
Καὶ
γὰρ
|
εἴ |
τις
λέγοι
μηδὲν
κωλύειν
τὴν |
[2, 7, 3] |
ἐμπεριλαβὼν
ἔχει
τὰς
ποιότητας
ἁπάσας.
|
Δεῖ |
δὲ
τὸν
λόγον
τοῦτον,
εἰ |
[2, 7, 2] |
οὐ
κατεπόθη
ἐν
τῷ
ἑτέρῳ,
|
δεῖ |
οὖν
ἐν
ἄλλῳ
καὶ
ἄλλῳ |
[2, 7, 1] |
μᾶλλον
ἢ
κιρνάντες
ἐατέοι,
εἴπερ
|
δεῖ |
τὴν
κρᾶσιν
ὁμοιομερὲς
τὸ
πᾶν |
[2, 7, 1] |
ἦν
διεληλυθός,
τὸν
τοῦ
ἑτέρου
|
ἔδει, |
φασί,
μένειν
τὸν
αὐτόν,
εἰς |
[2, 7, 2] |
ἠμαύρωται·
μέγεθος
δὲ
συνελθὸν
ἄλλῳ
|
μεγέθει |
οὐκ
ἀφανίζεται.
Τὸ
δὲ
σῶμα |
[2, 7, 3] |
ὃς
ἐγγενόμενος
τῇ
ὕλῃ
σῶμα
|
ποιεῖ. |
Εἰ
μὲν
οὖν
τοῦτό
ἐστι |
[2, 7, 1] |
ἄλλο,
οὗ
δὴ
τὸ
μίγμα
|
ποιεῖ |
τὸ
ἐξ
ἀμφοῖν
μέγεθος.
Ἀλλ´ |
[2, 7, 2] |
ποιοτήτων
τὸ
πυκνὸν
λεγόμενον
σῶμα
|
ποιεῖ, |
τὸ
πλῆθος
ἂν
εἴη
αἴτιον· |
[2, 7, 3] |
λόγος
δὲ
εἴη
ὃς
προσελθὼν
|
ποιεῖ |
τὸ
σῶμα,
δηλονότι
ὁ
λόγος |
[2, 7, 1] |
τὰς
ἄλλας
ποιότητας,
καὶ
ὥσπερ
|
ἐκεῖ |
ποιότητος
ἄλλο
εἶδος
μικτὸν
ἐξ |
[2, 7, 2] |
ὥσπερ
δίδωσι
τῆς
ποιότητος
καὶ
|
λαμβάνει |
σῶμα
θάτερον
παρὰ
θατέρου,
οὕτω |
[2, 7, 1] |
ἀλλ´
ἐφ´
ὧν
γε
φανερῶς
|
συμβαίνει, |
λέγοιτο
ἄν.
Καὶ
λέγοιεν
ἐκτάσεις |
[2, 7, 2] |
αὐτὸ
ἐφ´
ἑαυτοῦ
ζητητέον,
τί
|
συμβαίνει, |
ὅταν
ὅσπερ
ἦν
ὄγκος
ὕδατος |
[2, 7, 3] |
οὖν
ἔστω
καὶ
οὕτω
διηπορημένα.
|
~Ἐπεὶ |
δὲ
ἐμνήσθημεν
σωματότητος,
ἐπισκεπτέον
πότερα |
[2, 7, 2] |
πῶς
λέγεται,
ἐπιστήσειεν
ἄν
τις·
|
ἐπεὶ |
καὶ
αὐτοὶ
τὰς
ποιότητας
{τὰς} |
[2, 7, 1] |
δι´
ὅλων
τῆς
κράσεως
γιγνομένης,
|
ἐπεὶ |
καὶ
τοὺς
ἱδρῶτας
οὐ
τοῦ |
[2, 7, 1] |
ἢ
θάτερον
διὰ
θατέρου
χωρεῖν;
|
Διαφέρει |
γὰρ
οὐδὲν
ὁποτερωσοῦν,
εἰ
γίγνοιτο. |
[2, 7, 2] |
τὰς
δὲ
ποιότητας
μόνας
ἐν
|
συγκράσει |
ποιησόμεθα;
Οὐ
γὰρ
δὴ
ἔξω |
[2, 7, 1] |
γίγνοιτο.
Οἱ
μὲν
γὰρ
τῇ
|
παραθέσει |
διδόντες
ὡς
μιγνύντες
μᾶλλον
ἢ |
[2, 7, 1] |
ῥᾴδιον·
τέμνοντα
δὲ
κατὰ
πᾶν
|
ἀναιρήσει |
ἄλληλα
δηλονότι.
Τὰς
δὲ
αὔξας |
[2, 7, 1] |
χαλεπῶς
μέν,
ὅμως
δὲ
τί
|
κωλύει |
λέγειν
συνεισφερομένου
ἑκατέρου
σώματος
καὶ |
[2, 7, 2] |
τὴν
ὕλην
εἶναι.
Ἢ
τί
|
κωλύει, |
ὥσπερ
δίδωσι
τῆς
ποιότητος
καὶ |
[2, 7, 2] |
μάλιστα,
εἰ
μέγεθος
οἰκεῖον
οὐκ
|
ἔχει, |
ἀλλ´
ἢ
μὴ
ἀποβαλοῦσα
τὸ |
[2, 7, 3] |
σῶμα,
δηλονότι
ὁ
λόγος
ἐμπεριλαβὼν
|
ἔχει |
τὰς
ποιότητας
ἁπάσας.
Δεῖ
δὲ |
[2, 7, 2] |
δὲ
τὰ
στερεά,
ὅτι
τοιαύτας
|
ἔχει |
τὰς
ποιότητας
ὡς
κωλυθῆναι
διιέναι. |
[2, 7, 3] |
καὶ
αὐτὸς
νοῦς.
Ἀλλὰ
ταῦτα
|
ἄλλοθι. |
|
[2, 7, 1] |
τὸ
σμικρὸν
δὲ
ἐν
τῷ
|
μείζονι |
πῶς
ἂν
ἐκταθὲν
δι´
ὅλου |
[2, 7, 1] |
χωρήσειε;
Καὶ
πολλὰ
ἄλλα
λέγουσιν.
|
Οἱ |
δ´
αὖ
οἱ
τὴν
δι´ |
[2, 7, 1] |
εἰ
ἐνταῦθ´
ἂν
πρὸς
αὐτοὺς
|
οἱ |
ἕτεροι
λέγοιεν,
ὡς,
εἰ
μὲν |
[2, 7, 1] |
γὰρ
οὐδὲν
ὁποτερωσοῦν,
εἰ
γίγνοιτο.
|
Οἱ |
μὲν
γὰρ
τῇ
παραθέσει
διδόντες |
[2, 7, 1] |
ἐκ
τῶν
κεκρᾶσθαι
λεγομένων
εἶναι.
|
Οἱ |
μὲν
οὖν
τὰς
ποιότητας
μόνας |
[2, 7, 1] |
ἄλλα
λέγουσιν.
Οἱ
δ´
αὖ
|
οἱ |
τὴν
δι´
ὅλων
κρᾶσιν
εἰσάγοντες |
[2, 7, 1] |
φήσουσι.
Καὶ
γὰρ
εἴ
τις
|
λέγοι |
μηδὲν
κωλύειν
τὴν
φύσιν
οὕτω |
[2, 7, 1] |
ὡς
μιγνύντες
μᾶλλον
ἢ
κιρνάντες
|
ἐατέοι, |
εἴπερ
δεῖ
τὴν
κρᾶσιν
ὁμοιομερὲς |
[2, 7, 1] |
ἐπάγοντες
τὰς
παρ´
ἑκατέρου
ποιότητας
|
πιθανοὶ |
ἂν
εἶεν
τῷ
διαβάλλειν
τὴν |
[2, 7, 1] |
ἐνταῦθ´
ἂν
πρὸς
αὐτοὺς
οἱ
|
ἕτεροι |
λέγοιεν,
ὡς,
εἰ
μὲν
ἡ |
[2, 7, 2] |
οὐ
τομὰς
ποιεῖν.
Ἢ
ὅτι
|
ἀσώματοι. |
Ἀλλ´
εἰ
ἡ
ὕλη
καὶ |
[2, 7, 1] |
ὅσον
συνελθόντα
τὸν
ἑκατέρου
τόπον.
|
Καίτοι, |
εἰ
δι´
ὅλου
ὅλον
ἦν |
[2, 7, 2] |
ἐπιστήσειεν
ἄν
τις·
ἐπεὶ
καὶ
|
αὐτοὶ |
τὰς
ποιότητας
{τὰς}
διὰ
τῶν |
[2, 7, 1] |
ἐφ´
ὧν
φανερὸν
ὅτι
κίρναται.
|
Ἐπὶ |
γὰρ
τῶν
ἀδήλων
ἔξεστι
λέγειν |
[2, 7, 1] |
ὅλου
δεῦον
αὐτὰ
καὶ
διαρρεῖν
|
ἐπὶ |
θάτερα
τὸ
ὑγρόν.
Ἀλλὰ
σωμάτων |
[2, 7, 2] |
θάτερον
παρὰ
θατέρου,
οὕτω
καὶ
|
ἐπὶ |
τοῦ
μεγέθους;
Ποιότης
μὲν
γὰρ |
[2, 7, 1] |
διιέναι
τοὺς
ἱδρῶτας
χάριν,
ἀλλ´
|
ἐπὶ |
τῶν
τεχνητῶν,
ὅταν
λεπτὰ
ᾖ |
[2, 7, 1] |
|
~Περὶ |
τῆς
δι´
ὅλων
λεγομένης
τῶν |
[2, 7, 2] |
ἑαυτῶν
σκοπῶμεν
τί
χρὴ
λέγειν
|
περὶ |
τούτου,
τίς
δόξα
σύμφωνος
τοῖς |
[2, 7, 3] |
μὴ
τὴν
ὕλην
συμπεριειληφέναι,
ἀλλὰ
|
περὶ |
ὕλην
λόγον
εἶναι
καὶ
ἐγγενόμενον |
[2, 7, 2] |
τῆς
ὕλης
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
|
διίασι; |
Μὴ
διιέναι
δὲ
τὰ
στερεά, |
[2, 7, 1] |
ὅταν
λέγωσι
μὴ
γίνεσθαι
πολλαχοῦ,
|
διδόασι |
τοῖς
ἑτέροις
ἀέρων
ἐξόδους
αἰτιᾶσθαι. |
[2, 7, 1] |
διεληλυθός,
τὸν
τοῦ
ἑτέρου
ἔδει,
|
φασί, |
μένειν
τὸν
αὐτόν,
εἰς
ὃ |
[2, 7, 2] |
οὐ
τὸ
πᾶν
ὑδάτινον
σῶμα
|
δίεισι |
δι´
αὐτῆς;
Ἢ
καὶ
ὅταν |
[2, 7, 2] |
ὕλη
παρακείσεται
οὐδ´
αὖ
ἔν
|
τισι |
διαστήμασιν
αὐτῆς·
πᾶσα
γὰρ
ὑγρά |
[2, 7, 2] |
ποιότης
ἐστίν,
ὥσπερ
καὶ
ἣν
|
λέγουσι |
σωματότητα,
ἰδία
ποιότης·
ὥστε
οὐχ |
[2, 7, 1] |
τομὰς
ποιεῖν
οὐδ´
αὖ
κατατετρῆσθαι
|
φήσουσι. |
Καὶ
γὰρ
εἴ
τις
λέγοι |
[2, 7, 1] |
δηλονότι.
Τὰς
δὲ
αὔξας
ὅταν
|
λέγωσι |
μὴ
γίνεσθαι
πολλαχοῦ,
διδόασι
τοῖς |
[2, 7, 2] |
εἶναι.
Ἢ
τί
κωλύει,
ὥσπερ
|
δίδωσι |
τῆς
ποιότητος
καὶ
λαμβάνει
σῶμα |
[2, 7, 3] |
ἄλλως
ὥσπερ
ὁρισμὸς
δηλωτικὸς
τοῦ
|
τί |
ἐστι
τὸ
πρᾶγμα,
ἀλλὰ
λόγος |
[2, 7, 3] |
ἐκ
πάντων
συγκείμενον
ἢ
εἶδός
|
τι |
ἡ
σωματότης
καὶ
λόγος
τις, |
[2, 7, 1] |
αὔξην
χαλεπῶς
μέν,
ὅμως
δὲ
|
τί |
κωλύει
λέγειν
συνεισφερομένου
ἑκατέρου
σώματος |
[2, 7, 2] |
ἄλλῳ
τὴν
ὕλην
εἶναι.
Ἢ
|
τί |
κωλύει,
ὥσπερ
δίδωσι
τῆς
ποιότητος |
[2, 7, 2] |
δὲ
αὐτὸ
ἐφ´
ἑαυτοῦ
ζητητέον,
|
τί |
συμβαίνει,
ὅταν
ὅσπερ
ἦν
ὄγκος |
[2, 7, 2] |
ὕλη
καὶ
αὐτὴ
ἀσώματος,
διὰ
|
τί |
τῆς
ὕλης
ἀσωμάτου
οὔσης
καὶ |
[2, 7, 2] |
Ἡμεῖς
δὲ
ἐφ´
ἑαυτῶν
σκοπῶμεν
|
τί |
χρὴ
λέγειν
περὶ
τούτου,
τίς |
[2, 7, 2] |
τοῦ
μεγέθους;
Ποιότης
μὲν
γὰρ
|
ποιότητι |
συνελθοῦσα
οὐκ
ἐκείνη
οὖσα,
ἀλλὰ |
[2, 7, 2] |
καὶ
οὐ
τομὰς
ποιεῖν.
Ἢ
|
ὅτι |
ἀσώματοι.
Ἀλλ´
εἰ
ἡ
ὕλη |
[2, 7, 3] |
ἐν
νῷ·
ἐν
νῷ
δέ,
|
ὅτι |
καὶ
αὐτὸς
νοῦς.
Ἀλλὰ
ταῦτα |
[2, 7, 1] |
μικρότατον
καὶ
ἐφ´
ὧν
φανερὸν
|
ὅτι |
κίρναται.
Ἐπὶ
γὰρ
τῶν
ἀδήλων |
[2, 7, 3] |
ἄνευ
ὕλης
ψιλὸν
θεωρεῖσθαι,
κἂν
|
ὅτι |
μάλιστα
ἀχώριστος
αὐτὸς
ᾖ.
Ὁ |
[2, 7, 2] |
Μὴ
διιέναι
δὲ
τὰ
στερεά,
|
ὅτι |
τοιαύτας
ἔχει
τὰς
ποιότητας
ὡς |
[2, 7, 3] |
ὃς
προσελθὼν
ποιεῖ
τὸ
σῶμα,
|
δηλονότι |
ὁ
λόγος
ἐμπεριλαβὼν
ἔχει
τὰς |
[2, 7, 1] |
δὲ
κατὰ
πᾶν
ἀναιρήσει
ἄλληλα
|
δηλονότι. |
Τὰς
δὲ
αὔξας
ὅταν
λέγωσι |
[2, 7, 2] |
διαστήμασιν
αὐτῆς·
πᾶσα
γὰρ
ὑγρά
|
ἐστι |
καὶ
οὐδαμοῦ
ὕλη
κενὴ
ποιότητος. |
[2, 7, 3] |
σωματότητος,
ἐπισκεπτέον
πότερα
ἡ
σωματότης
|
ἐστὶ |
τὸ
ἐκ
πάντων
συγκείμενον
ἢ |
[2, 7, 3] |
ὥσπερ
ὁρισμὸς
δηλωτικὸς
τοῦ
τί
|
ἐστι |
τὸ
πρᾶγμα,
ἀλλὰ
λόγος
ποιῶν |
[2, 7, 3] |
ποιεῖ.
Εἰ
μὲν
οὖν
τοῦτό
|
ἐστι |
τὸ
σῶμα
τὸ
ἐκ
πασῶν |
[2, 7, 2] |
εἶναι
οὐ
καθαρὰ
οὖσα
οὐκ
|
ἔστι |
παντελῶς
ἐκείνη,
ἀλλὰ
ἠμαύρωται·
μέγεθος |
[2, 7, 1] |
ὁ
ὄγκος
τῷ
ὄγκῳ,
ᾧ
|
σύνεστι |
τὸ
μέγεθος,
τὸ
ἡμέτερον
ἂν |
[2, 7, 1] |
κίρναται.
Ἐπὶ
γὰρ
τῶν
ἀδήλων
|
ἔξεστι |
λέγειν
μὴ
εἰς
πᾶν
φθάνειν, |