Ennéade, livre, chap.
[2, 5, 2]	γίγνοιτο οὐσία, οἷον ἐκ χαλκοῦ	ἀνδριάς·	ἄλλη γὰρ οὐσία ὡς τὸ
[2, 5, 2]	ἐκείνου, καθ´ οὗ τὸ δυνάμει	ἀνδριὰς	ἐλέγετο. Εἰ δὴ οὕτως, οὐ
[2, 5, 2]	οὐσία ὡς τὸ συναμφότερον ὁ	ἀνδριάς.	Ἐπὶ δὲ τῶν ὅλως οὐ
[2, 5, 1]	λέγεσθαι· ἄλλως γὰρ τὸ δυνάμει	ἀνδριὰς	ὁ χαλκός» ἄλλως τὸ ὕδωρ
[2, 5, 1]	δυνάμει μηδενὸς εἶναι. Οἷον δυνάμει	ἀνδριὰς	ὁ χαλκός· εἰ γὰρ μηδὲν
[2, 5, 2]	δ´ ἐνεργείᾳ τὸ συναμφότερον, ὁ	ἀνδριάς,	τὸ εἶδος τὸ ἐπὶ τοῦ
[2, 5, 3]	πῶς ἐκεῖ; Ἆρα ὡς ὁ	ἀνδριὰς	τὸ συναμφότερον ἐνεργείᾳ, ὅτι τὸ
[2, 5, 5]	οὐσίαν ἔχουσιν εἰσαγαγὼν τὴν ἐνέργειαν	ἀπολώλεκας	αὐτῶν τῆς ὑποστάσεως τὴν αἰτίαν,
[2, 5, 5]	τι τῶν ὄντων εἶναι τὸ	ἀληθὲς	ἔχοντι ἐν τῷ μὴ ὄντι.
[2, 5, 5]	ἐὰν ἀφέλῃς τὸ ψεῦδος αὐτῶν,	ἀφεῖλες	αὐτῶν ἥντινα εἶχον οὐσίαν, καὶ
[2, 5, 5]	δυνάμει δὲ μόνον ἐγκαταλέλειπται εἶναι	ἀσθενές	τι καὶ ἀμυδρὸν εἴδωλον μορφοῦσθαι
[2, 5, 2]	ἀμαθὴς ἐπιστήμων. Οὐ γὰρ ᾗ	ἀμαθὴς	δυνάμει ἐπιστήμων, ἀλλὰ συμβεβήκει αὐτῷ
[2, 5, 2]	ἐπιστήμων. Ἢ κατὰ συμβεβηκὸς ὁ	ἀμαθὴς	ἐπιστήμων. Οὐ γὰρ ᾗ ἀμαθὴς
[2, 5, 3]	δὲ μία φύσις· οἷον καὶ	Ἀριστοτέλης	φησὶ τὸ πέμπτον σῶμα ἄυλον
[2, 5, 5]	ἐπείπερ τοῖς ψευδῶς οὖσιν, ἐὰν	ἀφέλῃς	τὸ ψεῦδος αὐτῶν, ἀφεῖλες αὐτῶν
[2, 5, 4]	περὶ δὲ τῆς λεγομένης εἶναι	ὕλης,	ἣν πάντα δυνάμει λέγομεν τὰ
[2, 5, 2]	ἐστὶν ἄλλο. ~Περὶ δὲ τῆς	ὕλης	σκεπτέον, εἰ ἕτερόν τι οὖσα
[2, 5, 4]	εἶναι λέγεται· περὶ δὲ τῆς	λεγομένης	εἶναι ὕλης, ἣν πάντα δυνάμει
[2, 5, 5]	ἄλλο δυνάμει οὖσα πρὸς τὰ	ἐφεξῆς,	τῶν δ´ ὄντων ἤδη παυσαμένων
[2, 5, 2]	μόνον, ἐνταῦθα δὲ τῆς δυνάμεως	ἐχούσης	τὸ εἶδος. Εἰ οὖν ἔστι
[2, 5, 2]	μὲν δυνάμει μόνον, ἐνταῦθα δὲ	τῆς	δυνάμεως ἐχούσης τὸ εἶδος. Εἰ
[2, 5, 3]	Νοῦς γὰρ οὐκ ἐκ δυνάμεως	τῆς	κατὰ τὸ οἷόν τε νοεῖν
[2, 5, 4]	δυνάμει εἶναι λέγεται· περὶ δὲ	τῆς	λεγομένης εἶναι ὕλης, ἣν πάντα
[2, 5, 2]	ἐνεργείᾳ ἐστὶν ἄλλο. ~Περὶ δὲ	τῆς	ὕλης σκεπτέον, εἰ ἕτερόν τι
[2, 5, 5]	εἰσαγαγὼν τὴν ἐνέργειαν ἀπολώλεκας αὐτῶν	τῆς	ὑποστάσεως τὴν αἰτίαν, ὅτι τὸ
[2, 5, 2]	τὸ αὐτό; Ὁ γὰρ δυνάμει	Σωκράτης	ὁ αὐτὸς καὶ ἐνεργείᾳ σοφός.
[2, 5, 4]	εἴη τούτων, ἃ γίνεται ἐπ´	αὐτῆς,	ἄλλο δέ τι οὐδὲν κωλύει
[2, 5, 2]	δὲ δυνάμει ὃ δύναται παρ´	αὐτῆς	ἡ ἐνέργεια· οἷον ἕξις καὶ
[2, 5, 3]	Ἢ οὔ· εἶδος γὰρ ἦν	αὐτῆς	καὶ οὐκ εἰς ὕστερον δὲ
[2, 5, 5]	εἴη; ~Πῶς οὖν λέγομεν περὶ	αὐτῆς;	Πῶς δὲ τῶν ὄντων ὕλη;
[2, 5, 5]	ἔχουσα. Οὔτε δὲ ἦν ἐξ	ἀρχῆς	ἐνεργείᾳ τι ἀποστᾶσα πάντων τῶν
[2, 5, 5]	οὐ δυναμένη, ἀλλ´ ὅπερ ἐξ	ἀρχῆς	ἦν— μὴ ὂν δὲ ἦν—
[2, 5, 3]	σῶμα ἄυλον εἶναι. Περὶ δὲ	ψυχῆς	πῶς ἐροῦμεν; Δυνάμει γὰρ ζῷον,
[2, 5, 3]	καὶ ἀρχὴ καὶ πηγὴ ἀληθοῦς	ψυχῆς	τε καὶ νοῦ. ~Τὰ μὲν
[2, 5, 3]	τόπος ὁ ἐκεῖ τόπος ἐστὶ	ζωῆς	καὶ ἀρχὴ καὶ πηγὴ ἀληθοῦς
[2, 5, 1]	ὥσπερ ὑποκείμενόν τι πάθεσι καὶ	μορφαῖς	καὶ εἴδεσιν, ἃ μέλλει δέχεσθαι
[2, 5, 3]	ἤδη ἐστί, μηδ´ ἔτι μεταβάλλον	εἰς	ἄλλο ἢ μένον ἕτερόν τι
[2, 5, 5]	ἐπαγγελλόμενον· οἷον τὸ εἶναι αὐτῇ	εἰς	ἐκεῖνο ἀναβάλλεται, ὃ ἔσται. Τὸ
[2, 5, 3]	γὰρ δυνάμει βούλεται ἑτέρου ἐπελθόντος	εἰς	ἐνέργειαν ἄγεσθαι, ἵνα ἐνεργείᾳ γίνηταί
[2, 5, 1]	ἀεὶ ᾖ, οὐδέποτε ἂν ἔλθοι	εἰς	ἐνέργειαν οὐ τῷ χρόνῳ ἐξείργεσθαι.
[2, 5, 3]	κατὰ τὸ οἷόν τε νοεῖν	εἰς	ἐνέργειαν τοῦ νοεῖν— ἄλλου γὰρ
[2, 5, 3]	γὰρ ἦν αὐτῆς καὶ οὐκ	εἰς	ὕστερον δὲ τὸ εἶδος καὶ
[2, 5, 1]	πρὸς ἐνέργειαν, εἴη ἂν καὶ	δύναμις	δυνάμει. Βέλτιον δὲ καὶ σαφέστερον
[2, 5, 1]	λαμβάνοιτο, οὐδαμῶς· οὐ γὰρ ἡ	δύναμις	ἡ κατὰ τὸ ποιεῖν λαμβανομένη
[2, 5, 3]	Ἢ οὐ δυνάμει ταῦτα, ἀλλὰ	δύναμις	ἡ ψυχὴ τούτων. Τὸ δὲ
[2, 5, 1]	ἀνδριάντος; Ἤ, εἰ μὲν ἡ	δύναμις	κατὰ τὸ ποιεῖν λαμβάνοιτο, οὐδαμῶς·
[2, 5, 1]	ὂν τὸ δυνάμει ἆρα καὶ	δύναμις	λέγοιτο ἂν πρὸς τὸ ἐσόμενον,
[2, 5, 1]	τὸ ἐσόμενον, οἷον ὁ χαλκὸς	δύναμις	τοῦ ἀνδριάντος; Ἤ, εἰ μὲν
[2, 5, 2]	παρ´ αὐτῆς ἡ ἐνέργεια· οἷον	ἕξις	καὶ ἡ κατ´ αὐτὴν λεγομένη
[2, 5, 4]	εἴη· οὐ τοίνυν οὐδ´ ἐν	ἐκείνοις	ἂν ἀριθμηθείη. Μὴ ὂν ἄρα
[2, 5, 1]	εἶναι; Ὅτι μὲν οὖν ἐν	τοῖς	αἰσθητοῖς τὸ δυνάμει, δῆλον· εἰ
[2, 5, 5]	αὐτῶν ἥντινα εἶχον οὐσίαν, καὶ	τοῖς	δυνάμει τὸ εἶναι καὶ τὴν
[2, 5, 3]	ταῦτα προείρηται, νῦν λεκτέον, ἐν	τοῖς	νοητοῖς πῶς ποτε τὸ ἐνεργείᾳ
[2, 5, 1]	δῆλον· εἰ δὲ καὶ ἐν	τοῖς	νοητοῖς, σκεπτέον. Ἢ ἐκεῖ τὸ
[2, 5, 1]	δέ τι καὶ ἐνέργεια ἐν	τοῖς	οὖσι. Σκεπτέον οὖν τί τὸ
[2, 5, 5]	εἶναι ἔχῃ τὸ εἶναι, ἐπείπερ	τοῖς	ψευδῶς οὖσιν, ἐὰν ἀφέλῃς τὸ
[2, 5, 1]	Ὅτι μὲν οὖν ἐν τοῖς	αἰσθητοῖς	τὸ δυνάμει, δῆλον· εἰ δὲ
[2, 5, 3]	προείρηται, νῦν λεκτέον, ἐν τοῖς	νοητοῖς	πῶς ποτε τὸ ἐνεργείᾳ λέγεται
[2, 5, 1]	εἰ δὲ καὶ ἐν τοῖς	νοητοῖς,	σκεπτέον. Ἢ ἐκεῖ τὸ ἐνεργείᾳ
[2, 5, 3]	ἀεὶ οὖσα· ὥστε καὶ ἐν	νοητοῖς	τὸ δυνάμει. Ἢ οὐ δυνάμει
[2, 5, 5]	τὴν αἰτίαν, ὅτι τὸ εἶναι	αὐτοῖς	ἐν δυνάμει ἦν. Εἴπερ ἄρα
[2, 5, 5]	ὡς ἕτερον τοῦ ὄντος, οἷον	κίνησις·	αὕτη γὰρ καὶ ἐποχεῖται τῷ
[2, 5, 3]	δὴ καλῶς εἴρηται ἐκείνη ἡ	φύσις	ἄγρυπνος εἶναι καὶ ζωὴ καὶ
[2, 5, 3]	διπλοῦν νοούμενον, ἄμφω δὲ μία	φύσις·	οἷον καὶ Ἀριστοτέλης φησὶ τὸ
[2, 5, 3]	αἰῶνα, οὐ χρόνον ἐχόντων. Εἴ	τις	οὖν καὶ ἐπὶ τῶν νοητῶν
[2, 5, 4]	μὲν δὴ ἀνείδεόν τι φανταζομένη	εἶδος	ἂν εἴη· οὐ τοίνυν οὐδ´
[2, 5, 3]	ἐκεῖνο καὶ δυνάμει; Ἢ οὔ·	εἶδος	γὰρ ἦν αὐτῆς καὶ οὐκ
[2, 5, 2]	δὲ τῆς δυνάμεως ἐχούσης τὸ	εἶδος.	Εἰ οὖν ἔστι τὸ μὲν
[2, 5, 3]	τὸ συναμφότερον ἐνεργείᾳ, ὅτι τὸ	εἶδος	ἕκαστον ἀπείληφεν; Ἢ ὅτι εἶδος
[2, 5, 3]	εἶδος ἕκαστον ἀπείληφεν; Ἢ ὅτι	εἶδος	ἕκαστον καὶ τέλειον ὅ ἐστι.
[2, 5, 3]	καὶ τὸ ὡς ὕλη ἐκεῖ	εἶδός	ἐστιν, ἐπεὶ καὶ ἡ ψυχὴ
[2, 5, 2]	ἃ λέγομεν δυνάμει λαβόντα τὸ	εἶδος	καὶ μένοντα αὐτὰ ἐνεργείᾳ γίνεται,
[2, 5, 3]	οὐκ εἰς ὕστερον δὲ τὸ	εἶδος	καὶ οὐ χωρίζεται δὲ ἀλλ´
[2, 5, 2]	δυνάμει, τὴν μορφὴν καὶ τὸ	εἶδος	λέγειν, οὐχ ἁπλῶς ἐνέργειαν, ἀλλὰ
[2, 5, 3]	ἐστιν, ἐπεὶ καὶ ἡ ψυχὴ	εἶδος	ὂν πρὸς ἕτερον ἂν εἴη
[2, 5, 3]	ὡς ὕλη, τὸ δὲ ὡς	εἶδος,	τὸ δὲ συναμφότερον— τί ἐροῦσιν;
[2, 5, 2]	οὐχ ἡ ὕλη, τὸ δὲ	εἶδος	τὸ ἐπ´ αὐτῇ. Καὶ τοῦτο
[2, 5, 2]	τὸ συναμφότερον, ὁ ἀνδριάς, τὸ	εἶδος	τὸ ἐπὶ τοῦ χαλκοῦ τί
[2, 5, 5]	ψευδῶς οὖσιν, ἐὰν ἀφέλῃς τὸ	ψεῦδος	αὐτῶν, ἀφεῖλες αὐτῶν ἥντινα εἶχον
[2, 5, 5]	Τοῦτο δὲ ταὐτὸν τῷ ἀληθινῶς	ψεῦδος>	τοῦτο δὲ ὄντως μὴ ὄν.
[2, 5, 5]	Οὐκοῦν ἐνεργείᾳ εἴδωλον· οὐκοῦν ἐνεργείᾳ	ψεῦδος.	Τοῦτο δὲ ταὐτὸν τῷ ἀληθινῶς
[2, 5, 5]	αὐτὸ ἐνεργείᾳ μὴ εἶναι, ἵνα	ἐκβεβηκὸς	τοῦ ἀληθῶς εἶναι ἐν τῷ
[2, 5, 2]	γὰρ ἦν ἐπιστήμων. Ἢ κατὰ	συμβεβηκὸς	ὁ ἀμαθὴς ἐπιστήμων. Οὐ γὰρ
[2, 5, 2]	ἦν. Ἀλλ´ ὅταν ὁ δυνάμει	γραμματικὸς	ἐνεργείᾳ γένηται, ἐνταῦθα τὸ δυνάμει
[2, 5, 2]	σῴζει τὸ δυνάμει, καὶ δυνάμει	γραμματικὸς	ἤδη γραμματικὸς ὤν; Ἢ οὐδὲν
[2, 5, 2]	δυνάμει, καὶ δυνάμει γραμματικὸς ἤδη	γραμματικὸς	ὤν; Ἢ οὐδὲν κωλύει καὶ
[2, 5, 1]	γὰρ τὸ δυνάμει ἀνδριὰς ὁ	χαλκός»	ἄλλως τὸ ὕδωρ δυνάμει χαλκὸς
[2, 5, 1]	πρὸς τὸ ἐσόμενον, οἷον ὁ	χαλκὸς	δύναμις τοῦ ἀνδριάντος; Ἤ, εἰ
[2, 5, 1]	εἶναι. Οἷον δυνάμει ἀνδριὰς ὁ	χαλκός·	εἰ γὰρ μηδὲν ἐξ αὐτοῦ
[2, 5, 5]	οὖν ὕλη, ἀλλὰ οἷον ὁ	χαλκός.	Εἴη ἂν οὖν τοῦτο μὴ
[2, 5, 1]	χαλκός» ἄλλως τὸ ὕδωρ δυνάμει	χαλκὸς	καὶ ὁ ἀὴρ πῦρ. Τοιοῦτον
[2, 5, 1]	οὐ γὰρ ἔστι τὸ δυνάμει	μηδενὸς	εἶναι. Οἷον δυνάμει ἀνδριὰς ὁ
[2, 5, 3]	καλῶς εἴρηται ἐκείνη ἡ φύσις	ἄγρυπνος	εἶναι καὶ ζωὴ καὶ ζωὴ
[2, 5, 3]	καὶ ὁ τόπος ὁ ἐκεῖ	τόπος	ἐστὶ ζωῆς καὶ ἀρχὴ καὶ
[2, 5, 3]	ζωαὶ τὰ πάντα καὶ ὁ	τόπος	ὁ ἐκεῖ τόπος ἐστὶ ζωῆς
[2, 5, 2]	τι οὖσα ἐνεργείᾳ δυνάμει ἐστὶ	πρὸς	ἃ μορφοῦται, ἢ οὐδὲν ἐνεργείᾳ,
[2, 5, 4]	ἄλλο τι, ὃ ἤδη ὂν	πρὸς	ἄλλο δυνάμει εἶναι λέγεται· περὶ
[2, 5, 5]	ἀπ´ αὐτῶν δεδύνηται, ἀλλὰ μένουσα	πρὸς	ἄλλο δυνάμει οὖσα πρὸς τὰ
[2, 5, 3]	ἕτερον ἂν εἴη ὕλη. Οὐκοῦν	πρὸς	ἐκεῖνο καὶ δυνάμει; Ἢ οὔ·
[2, 5, 1]	τὸ ἐνεργείᾳ λέγεται, ἀλλὰ καὶ	πρὸς	ἐνέργειαν, εἴη ἂν καὶ δύναμις
[2, 5, 1]	τὸ ἐνεργείᾳ, τὴν δὲ δύναμιν	πρὸς	ἐνέργειαν λέγειν. Τὸ μὲν δὴ
[2, 5, 3]	καὶ ἡ ψυχὴ εἶδος ὂν	πρὸς	ἕτερον ἂν εἴη ὕλη. Οὐκοῦν
[2, 5, 5]	μένουσα πρὸς ἄλλο δυνάμει οὖσα	πρὸς	τὰ ἐφεξῆς, τῶν δ´ ὄντων
[2, 5, 1]	πρὸς τὸ βέλτιστον, τὰ δὲ	πρὸς	τὰ χείρω καὶ λυμαντικὰ αὐτῶν,
[2, 5, 1]	ἐλθεῖν, καὶ τὰ μὲν ὡς	πρὸς	τὸ βέλτιστον, τὰ δὲ πρὸς
[2, 5, 1]	δὲ τὸ δυνάμει μὴ μόνον	πρὸς	τὸ ἐνεργείᾳ λέγεται, ἀλλὰ καὶ
[2, 5, 1]	καὶ σαφέστερον τὸ μὲν δυνάμει	πρὸς	τὸ ἐνεργείᾳ, τὴν δὲ δύναμιν
[2, 5, 1]	ἆρα καὶ δύναμις λέγοιτο ἂν	πρὸς	τὸ ἐσόμενον, οἷον ὁ χαλκὸς
[2, 5, 2]	ἀντιτιθεμένου μόνον τοῦ ἐνεργείᾳ ἀνδριάντος	πρὸς	τὸν δυνάμει ἀνδριάντα, ἀλλ´ οὐ
[2, 5, 1]	οἷον ὁ χαλκὸς δύναμις τοῦ	ἀνδριάντος;	Ἤ, εἰ μὲν ἡ δύναμις
[2, 5, 2]	ἢ τὸ ἐνεργείᾳ κατὰ τοῦ	ἀνδριάντος	λεχθήσεται ἀντιτιθεμένου μόνον τοῦ ἐνεργείᾳ
[2, 5, 2]	λεχθήσεται ἀντιτιθεμένου μόνον τοῦ ἐνεργείᾳ	ἀνδριάντος	πρὸς τὸν δυνάμει ἀνδριάντα, ἀλλ´
[2, 5, 5]	ὄν, οὐχ ὡς ἕτερον τοῦ	ὄντος,	οἷον κίνησις· αὕτη γὰρ καὶ
[2, 5, 2]	ἐνεργείᾳ, ἀλλ´ ἐκ τοῦ δυνάμει	ὄντος	πρότερον ἐγένετο τὸ ἐνεργείᾳ ὕστερον.
[2, 5, 3]	Τὸ γὰρ δυνάμει βούλεται ἑτέρου	ἐπελθόντος	εἰς ἐνέργειαν ἄγεσθαι, ἵνα ἐνεργείᾳ
[2, 5, 2]	Ὁ γὰρ δυνάμει Σωκράτης ὁ	αὐτὸς	καὶ ἐνεργείᾳ σοφός. Ἆρ´ οὖν
[2, 5, 2]	Σωκράτης ὁ αὐτὸς καὶ ἐνεργείᾳ	σοφός.	Ἆρ´ οὖν καὶ ὁ ἀνεπιστήμων
[2, 5, 5]	ὅ ἐστιν, ἢ τούτους τοὺς	λόγους	ἐξελεγκτέον.
[2, 5, 3]	ζωῆς καὶ ἀρχὴ καὶ πηγὴ	ἀληθοῦς	ψυχῆς τε καὶ νοῦ. ~Τὰ
[2, 5, 3]	ἕκαστον καὶ τέλειον ὅ ἐστι.	Νοῦς	γὰρ οὐκ ἐκ δυνάμεως τῆς
[2, 5, 3]	καὶ ἐπὶ τῶν νοητῶν τοὺς	τιθεμένους	κἀκεῖ ὕλην ἔροιτο, εἰ μὴ
[2, 5, 5]	ᾖ ὅ ἐστιν, ἢ τούτους	τοὺς	λόγους ἐξελεγκτέον.
[2, 5, 3]	οὖν καὶ ἐπὶ τῶν νοητῶν	τοὺς	τιθεμένους κἀκεῖ ὕλην ἔροιτο, εἰ
[2, 5, 5]	ἵνα ᾖ ὅ ἐστιν, ἢ	τούτους	τοὺς λόγους ἐξελεγκτέον.
[2, 5, 4]	δὴ πέφευγε μὲν τὴν τῶν	ὡς	ἀληθῶς ὄντων φύσιν, οὐ δύναται
[2, 5, 3]	λόγῳ, καὶ οὕτως ὕλην ἔχον,	ὡς	διπλοῦν νοούμενον, ἄμφω δὲ μία
[2, 5, 3]	μὲν ὡς ὕλη, τὸ δὲ	ὡς	εἶδος, τὸ δὲ συναμφότερον— τί
[2, 5, 5]	δεῖ τηρεῖν· δεῖ ἄρα δυνάμει,	ὡς	ἔοικεν, εἶναι λέγειν μόνον, ἵνα
[2, 5, 5]	οὖν τοῦτο μὴ ὄν, οὐχ	ὡς	ἕτερον τοῦ ὄντος, οἷον κίνησις·
[2, 5, 3]	δὲ ἐνεργείᾳ πῶς ἐκεῖ; Ἆρα	ὡς	ὁ ἀνδριὰς τὸ συναμφότερον ἐνεργείᾳ,
[2, 5, 1]	σπεύδει ἐλθεῖν, καὶ τὰ μὲν	ὡς	πρὸς τὸ βέλτιστον, τὰ δὲ
[2, 5, 4]	ὅτι μηδὲ ἴνδαλμα λόγου ἐστὶν	ὡς	ταῦτα, ἐν τίνι τῷ εἶναι
[2, 5, 2]	τῶν ὅλως οὐ μενόντων φανερόν,	ὡς	τὸ δυνάμει παντάπασιν ἕτερον ἦν.
[2, 5, 2]	χαλκοῦ ἀνδριάς· ἄλλη γὰρ οὐσία	ὡς	τὸ συναμφότερον ὁ ἀνδριάς. Ἐπὶ
[2, 5, 3]	τί ἐροῦσιν; Ἢ καὶ τὸ	ὡς	ὕλη ἐκεῖ εἶδός ἐστιν, ἐπεὶ
[2, 5, 3]	ἔσται ἐφ´ ἑκάστου τὸ μὲν	ὡς	ὕλη, τὸ δὲ ὡς εἶδος,
[2, 5, 4]	δύναται δὲ ἐφικέσθαι οὐδὲ τῶν	ψευδῶς	λεγομένων εἶναι, ὅτι μηδὲ ἴνδαλμα
[2, 5, 5]	ἔχῃ τὸ εἶναι, ἐπείπερ τοῖς	ψευδῶς	οὖσιν, ἐὰν ἀφέλῃς τὸ ψεῦδος
[2, 5, 3]	ἂν προτέρου τοῦ οὐκ ἐκ	δυνάμεως	δέοιτο— ἀλλ´ ἐν αὐτῷ τὸ
[2, 5, 2]	δυνάμει μόνον, ἐνταῦθα δὲ τῆς	δυνάμεως	ἐχούσης τὸ εἶδος. Εἰ οὖν
[2, 5, 3]	ἐστι. Νοῦς γὰρ οὐκ ἐκ	δυνάμεως	τῆς κατὰ τὸ οἷόν τε
[2, 5, 5]	τὴν ἐνέργειαν ἀπολώλεκας αὐτῶν τῆς	ὑποστάσεως	τὴν αἰτίαν, ὅτι τὸ εἶναι
[2, 5, 5]	μὴ εἶναι, ἵνα ἐκβεβηκὸς τοῦ	ἀληθῶς	εἶναι ἐν τῷ μὴ εἶναι
[2, 5, 4]	πέφευγε μὲν τὴν τῶν ὡς	ἀληθῶς	ὄντων φύσιν, οὐ δύναται δὲ
[2, 5, 2]	ἡ δὲ ψυχὴ καθ´ αὑτὴν	ἐπιτηδείως	ἔχουσα τὸ δυνάμει ἦν ᾗπερ
[2, 5, 3]	πάντα; Ἢ πῶς; Εἰ δὴ	καλῶς	εἴρηται ἐκείνη ἡ φύσις ἄγρυπνος
[2, 5, 1]	δύναται φθαρὲν αὐτό, δυνάμει λέγεσθαι·	ἄλλως	γὰρ τὸ δυνάμει ἀνδριὰς ὁ
[2, 5, 1]	τὸ δυνάμει ἀνδριὰς ὁ χαλκός»	ἄλλως	τὸ ὕδωρ δυνάμει χαλκὸς καὶ
[2, 5, 2]	μορφοῦται, ἢ οὐδὲν ἐνεργείᾳ, καὶ	ὅλως	καὶ τὰ ἄλλα ἃ λέγομεν
[2, 5, 2]	ὁ ἀνδριάς. Ἐπὶ δὲ τῶν	ὅλως	οὐ μενόντων φανερόν, ὡς τὸ
[2, 5, 2]	καὶ τὸ εἶδος λέγειν, οὐχ	ἁπλῶς	ἐνέργειαν, ἀλλὰ τοῦδε ἐνέργειαν· ἐπεὶ
[2, 5, 1]	δὴ τὸ δυνάμει δεῖ μὴ	ἁπλῶς	λέγεσθαι· οὐ γὰρ ἔστι τὸ
[2, 5, 1]	δύναμις κατὰ τὸ ποιεῖν λαμβάνοιτο,	οὐδαμῶς·	οὐ γὰρ ἡ δύναμις ἡ
[2, 5, 5]	ψεῦδος. Τοῦτο δὲ ταὐτὸν τῷ	ἀληθινῶς	ψεῦδος> τοῦτο δὲ ὄντως μὴ
[2, 5, 4]	ἄμφω ἄρα μὴ ὂν οὖσα	πλειόνως	μὴ ὂν ἔσται. Εἰ δὴ
[2, 5, 5]	~Πῶς οὖν λέγομεν περὶ αὐτῆς;	Πῶς	δὲ τῶν ὄντων ὕλη; Ἢ
[2, 5, 3]	οὕτως, ἐνέργεια δὲ πάντα; Ἢ	πῶς;	Εἰ δὴ καλῶς εἴρηται ἐκείνη
[2, 5, 3]	ψυχὴ τούτων. Τὸ δὲ ἐνεργείᾳ	πῶς	ἐκεῖ; Ἆρα ὡς ὁ ἀνδριὰς
[2, 5, 3]	ἄυλον εἶναι. Περὶ δὲ ψυχῆς	πῶς	ἐροῦμεν; Δυνάμει γὰρ ζῷον, ὅταν
[2, 5, 4]	πάντα δυνάμει λέγομεν τὰ ὄντα,	πῶς	ἔστιν εἰπεῖν ἐνεργείᾳ τι τῶν
[2, 5, 2]	ἐνεργείᾳ γένηται, ἐνταῦθα τὸ δυνάμει	πῶς	οὐ καὶ ἐνεργείᾳ τὸ αὐτό;
[2, 5, 4]	ἀνάγκη μηδ´ ὂν αὐτὴν εἶναι.	Πῶς	οὖν ἂν ἐνεργείᾳ τι εἴη
[2, 5, 5]	εἶναι, τί ἂν ἐνεργείᾳ εἴη;	~Πῶς	οὖν λέγομεν περὶ αὐτῆς; Πῶς
[2, 5, 3]	νῦν λεκτέον, ἐν τοῖς νοητοῖς	πῶς	ποτε τὸ ἐνεργείᾳ λέγεται καὶ
[2, 5, 5]	ὄν, μᾶλλον μὴ ὄν, καὶ	ὄντως	ἄρα μὴ ὄν. Πολλοῦ ἄρα
[2, 5, 5]	τῷ ἀληθινῶς ψεῦδος> τοῦτο δὲ	ὄντως	μὴ ὄν. Εἰ οὖν ἐνεργείᾳ
[2, 5, 5]	ἦν— μὴ ὂν δὲ ἦν—	οὕτως	ἀεὶ ἔχουσα. Οὔτε δὲ ἦν
[2, 5, 3]	Ἀλλ´ ἐνεργείᾳ μὲν πάντα καὶ	οὕτως,	ἐνέργεια δὲ πάντα; Ἢ πῶς;
[2, 5, 3]	αὐτὸ παρ´ αὐτοῦ τὸ ἀεὶ	οὕτως	ἔχει, τοῦτο ἐνέργεια ἂν εἴη.
[2, 5, 3]	καὶ ἀεί· καὶ ψυχὴ δὴ	οὕτως	ἡ μὴ ἐν ὕλῃ, ἀλλ´
[2, 5, 2]	δυνάμει ἀνδριὰς ἐλέγετο. Εἰ δὴ	οὕτως,	οὐ τὸ δυνάμει γίνεται ἐνεργείᾳ,
[2, 5, 2]	τὸ ἀνδρίζεσθαι. Ταῦτα μὲν οὖν	οὕτως.	~Οὗ δ´ ἕνεκα ταῦτα προείρηται,
[2, 5, 3]	δὲ ἀλλ´ ἢ λόγῳ, καὶ	οὕτως	ὕλην ἔχον, ὡς διπλοῦν νοούμενον,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/04/2010