HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLOTIN, Les Ennéades, I, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  49 formes différentes pour 87 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Ennéade, livre, chap.
[1, 7, 56]   τὸ σύνθετον, ἀλλ´ ἤδη χωρίζουσαν  ἑαυτήν.  
[1, 7, 56]   μὲν πρώτῃ τῇ μετὰ νοῦν,  ἐγγυτέρω   ἀληθείας, καὶ διὰ νοῦ ἀγαθοειδὲς
[1, 7, 56]   καὶ οὐκ ἀποτέτμηται· κἂν ἀποτεμεῖν  ἐθελήσῃς   ἐπὶ θάτερα, πρὸς τὸν ἥλιόν
[1, 7, 56]   ψυχὴ ἔσται ἀμφοτέρων δεκτική. Ἀλλ´  εἰ   ἀγαθὴ ζωή, πῶς
[1, 7, 56]   οὐδ´ οὕτω κακὸν τῷ λίθῳ.  Εἰ   δ´ ἔστι ζωὴ καὶ ψυχὴ
[1, 7, 56]   κακὸν αὐτῇ, ἀλλ´ ζωή.  Εἰ   δὲ καὶ ἐν Ἅιδου δίκαι,
[1, 7, 56]   τὸ κατὰ φύσιν ἀγαθὸν αὐτῇ.  Εἰ   δὲ καὶ πρὸς τὸ ἄριστον
[1, 7, 56]   τῇ σωζούσῃ τὸ καθαρὸν αὐτῆς·  εἰ   δὲ μὴ σῴζοι, οὐχ
[1, 7, 56]   ἐνεργεῖ τὰ αὑτῆς ἄνευ σώματος.  Εἰ   δὲ τῆς ὅλης γίνεται, τί
[1, 7, 56]   νοῦ, διχῶς καὶ ἐπ´ αὐτό.  ~Εἰ   δὴ ζωὴ ἀγαθόν, ὑπάρχει τοῦτο
[1, 7, 56]   γὰρ ποιεῖ τὸ ἔργον αὐτοῦ.  Εἰ   δὴ ζωὴ ἡμῖν,
[1, 7, 56]   οὐκ ἔστιν ἔτι ὄν, ἤ,  εἰ   ἔστιν, ἐστερημένον ζωῆς οὐδ´ οὕτω
[1, 7, 56]   πρὸς αὐτὸ τὴν ἐνέργειαν ποιεῖσθαι.  Εἰ   οὖν ἔφεσις καὶ ἐνέργεια πρὸς
[1, 7, 56]   ἁπλῶς τοῦτο ἀγαθὸν ἂν εἴη.  Εἰ   οὖν τι μὴ πρὸς ἄλλο
[1, 7, 56]   ἔχοι δ´ ἂν τὸ ἀγαθόν,  εἰ   πρὸς ἐκεῖνο βλέποι· νοῦς δὲ
[1, 7, 56]   ὅτι μὴ ζωὴ μόνον. Ἀλλ´  εἰ   σύνοδος μὲν ψυχῆς καὶ σώματος
[1, 7, 56]   φύσιν τῆς ζωῆς ἐνέργειαν, καὶ  εἴ   τι ἐκ πολλῶν εἴη, τούτῳ
[1, 7, 56]   ὄντος καὶ ἑνός, καὶ τὸ  εἶδος   ὡσαύτως. Ψυχῇ δὲ τὸ ζῆν,
[1, 7, 56]   εἶναι. Καὶ μετέχει δὲ καὶ  εἴδους·   ὡς οὖν μετέχει τούτων, οὕτω
[1, 7, 56]   Εἰδώλου ἄρα· ὧν γὰρ μετέχει,  εἴδωλα   ὄντος καὶ ἑνός, καὶ τὸ
[1, 7, 56]   τούτων, οὕτω καὶ τοῦ ἀγαθοῦ.  Εἰδώλου   ἄρα· ὧν γὰρ μετέχει, εἴδωλα
[1, 7, 56]   ψυχὴ μετὰ θάνατον, ἤδη ἂν  εἴη   ἀγαθόν, ὅσῳ μᾶλλον ἐνεργεῖ τὰ
[1, 7, 56]   καὶ ἁπλῶς τοῦτο ἀγαθὸν ἂν  εἴη.   Εἰ οὖν τι μὴ πρὸς
[1, 7, 56]   σῴζοι, οὐχ θάνατος ἂν  εἴη   κακὸν αὐτῇ, ἀλλ´ ζωή.
[1, 7, 56]   γίνεται, τί ἂν ἐκεῖ οὔσῃ  εἴη   κακόν; Καὶ ὅλως ὥσπερ τοῖς
[1, 7, 56]   ἄλλα, δῆλον, ὡς τοῦτο ἂν  εἴη   τὸ ἀγαθόν, δι´ καὶ
[1, 7, 56]   καὶ εἴ τι ἐκ πολλῶν  εἴη,   τούτῳ εἶναι ἀγαθὸν τὴν τοῦ
[1, 7, 56]   τι ἐκ πολλῶν εἴη, τούτῳ  εἶναι   ἀγαθὸν τὴν τοῦ ἀμείνονος ἐν
[1, 7, 56]   ἐνεργείᾳ οὐδὲ τῇ νοήσει τἀγαθὸν  εἶναι,   ἀλλ´ αὐτῇ μονῇ τἀγαθὸν εἶναι.
[1, 7, 56]   τις ἕτερον εἴποι ἀγαθὸν ἑκάστῳ  εἶναι   τὴν κατὰ φύσιν τῆς
[1, 7, 56]   εἶναι, ἀλλ´ αὐτῇ μονῇ τἀγαθὸν  εἶναι.   Καὶ γὰρ ὅτι ἐπέκεινα οὐσίας,
[1, 7, 56]   καὶ τῷ ὄν πως ἕκαστον  εἶναι.   Καὶ μετέχει δὲ καὶ εἴδους·
[1, 7, 56]   ~Ἆρ´ ἄν τις ἕτερον  εἴποι   ἀγαθὸν ἑκάστῳ εἶναι τὴν
[1, 7, 56]   πάντα ἀνήρτηται, αὐτὸ δὲ  εἰς   μηδέν· οὕτω γὰρ καὶ ἀληθὲς
[1, 7, 56]   αὖ τοῦτο δεῖ τἀγαθὸν τίθεσθαι,  εἰς   πάντα ἀνήρτηται, αὐτὸ δὲ
[1, 7, 56]   ζωῆς ἐνέργειαν, καὶ εἴ τι  ἐκ   πολλῶν εἴη, τούτῳ εἶναι ἀγαθὸν
[1, 7, 56]   πως καὶ τῷ ὄν πως  ἕκαστον   εἶναι. Καὶ μετέχει δὲ καὶ
[1, 7, 56]   ἄν τις ἕτερον εἴποι ἀγαθὸν  ἑκάστῳ   εἶναι τὴν κατὰ φύσιν
[1, 7, 56]   τῆς ὅλης γίνεται, τί ἂν  ἐκεῖ   οὔσῃ εἴη κακόν; Καὶ ὅλως
[1, 7, 56]   οὐ τῇ πρὸς ἐκεῖνα ἐνεργείᾳ  ἐκεῖνα   γὰρ πρὸς αὐτήν οὐ τῇ
[1, 7, 56]   ἀγαθοειδῆ ποιοῦσαν οὐ τῇ πρὸς  ἐκεῖνα   ἐνεργείᾳ ἐκεῖνα γὰρ πρὸς αὐτήν
[1, 7, 56]   ἂν τὸ ἀγαθόν, εἰ πρὸς  ἐκεῖνο   βλέποι· νοῦς δὲ μετὰ τἀγαθόν.
[1, 7, 56]   καὶ κατὰ φύσιν ἀεὶ μηδὲν  ἐλλείπουσαν;   Ψυχῆς δὴ ἐνέργεια τὸ κατὰ
[1, 7, 56]   παρ´ αὐτῆς, τῇ δὲ ἀρετῇ  ἐν   ἀγαθῷ γίνεσθαι τὴν ψυχὴν οὐ
[1, 7, 56]   ζωή. Εἰ δὲ καὶ  ἐν   Ἅιδου δίκαι, πάλιν αὐτῇ
[1, 7, 56]   εἶναι ἀγαθὸν τὴν τοῦ ἀμείνονος  ἐν   αὐτῷ ἐνέργειαν οἰκείαν καὶ κατὰ
[1, 7, 56]   ἄλλο βλέπον μηδ´ ἐφιέμενον ἄλλου  ἐν   ἡσύχῳ οὖσαν πηγὴν καὶ ἀρχὴν
[1, 7, 56]   λεκτέον αὐτὴν μὲν τὴν  ἐν   σώματι ζωὴν κακὸν παρ´ αὐτῆς,
[1, 7, 56]   Ἔχει δέ τι αὐτοῦ τῷ  ἕν   πως καὶ τῷ ὄν πως
[1, 7, 56]   ἂν εἴη ἀγαθόν, ὅσῳ μᾶλλον  ἐνεργεῖ   τὰ αὑτῆς ἄνευ σώματος. Εἰ
[1, 7, 56]   ποιοῦσαν οὐ τῇ πρὸς ἐκεῖνα  ἐνεργείᾳ   ἐκεῖνα γὰρ πρὸς αὐτήν οὐ
[1, 7, 56]   γὰρ πρὸς αὐτήν οὐ τῇ  ἐνεργείᾳ   οὐδὲ τῇ νοήσει τἀγαθὸν εἶναι,
[1, 7, 56]   ποιεῖσθαι. Εἰ οὖν ἔφεσις καὶ  ἐνέργεια   πρὸς τὸ ἄριστον ἀγαθόν, δεῖ
[1, 7, 56]   ἀεὶ μηδὲν ἐλλείπουσαν; Ψυχῆς δὴ  ἐνέργεια   τὸ κατὰ φύσιν ἀγαθὸν αὐτῇ.
[1, 7, 56]   τὴν κατὰ φύσιν τῆς ζωῆς  ἐνέργειαν,   καὶ εἴ τι ἐκ πολλῶν
[1, 7, 56]   τὴν τοῦ ἀμείνονος ἐν αὐτῷ  ἐνέργειαν   οἰκείαν καὶ κατὰ φύσιν ἀεὶ
[1, 7, 56]   καὶ τῷ πρὸς αὐτὸ τὴν  ἐνέργειαν   ποιεῖσθαι. Εἰ οὖν ἔφεσις καὶ
[1, 7, 56]   ὅτι ἐπέκεινα οὐσίας, ἐπέκεινα καὶ  ἐνεργείας   καὶ ἐπέκεινα νοῦ καὶ νοήσεως.
[1, 7, 56]   ἡσύχῳ οὖσαν πηγὴν καὶ ἀρχὴν  ἐνεργειῶν   κατὰ φύσιν οὖσαν καὶ τὰ
[1, 7, 56]   δὲ καὶ πρὸς τὸ ἄριστον  ἐνεργοῖ   ἀρίστη οὖσα, οὐ μόνον πρὸς
[1, 7, 56]   οὖν τι μὴ πρὸς ἄλλο  ἐνεργοῖ   ἄριστον ὂν τῶν ὄντων καὶ
[1, 7, 56]   γὰρ μετέχει, εἴδωλα ὄντος καὶ  ἑνός,   καὶ τὸ εἶδος ὡσαύτως. Ψυχῇ
[1, 7, 56]   ζωὴ μετὰ νοῦ, διχῶς καὶ  ἐπ´   αὐτό. ~Εἰ δὴ ζωὴ ἀγαθόν,
[1, 7, 56]   Καὶ γὰρ ὅτι ἐπέκεινα οὐσίας,  ἐπέκεινα   καὶ ἐνεργείας καὶ ἐπέκεινα νοῦ
[1, 7, 56]   οὐσίας, ἐπέκεινα καὶ ἐνεργείας καὶ  ἐπέκεινα   νοῦ καὶ νοήσεως. Καὶ γὰρ
[1, 7, 56]   τἀγαθὸν εἶναι. Καὶ γὰρ ὅτι  ἐπέκεινα   οὐσίας, ἐπέκεινα καὶ ἐνεργείας καὶ
[1, 7, 56]   ἄριστον ὂν τῶν ὄντων καὶ  ἐπέκεινα   τῶν ὄντων, πρὸς αὐτὸ δὲ
[1, 7, 56]   οὐκ ἀποτέτμηται· κἂν ἀποτεμεῖν ἐθελήσῃς  ἐπὶ   θάτερα, πρὸς τὸν ἥλιόν ἐστι
[1, 7, 56]   μένειν αὐτό, πρὸς αὐτὸ δὲ  ἐπιστρέφειν   πάντα, ὥσπερ κύκλον πρὸς κέντρον
[1, 7, 56]   ὁρῶντι· οὐ γὰρ ποιεῖ τὸ  ἔργον   αὐτοῦ. Εἰ δὴ ζωὴ
[1, 7, 56]   δὲ διάλυσις τούτων, ψυχὴ  ἔσται   ἀμφοτέρων δεκτική. Ἀλλ´ εἰ ἀγαθὴ
[1, 7, 56]   ἔτι ὄν, ἤ, εἰ ἔστιν,  ἐστερημένον   ζωῆς οὐδ´ οὕτω κακὸν τῷ
[1, 7, 56]   ὥσπερ τοῖς θεοῖς ἀγαθὸν μέν  ἐστι,   κακὸν δὲ οὐδέν, οὕτως οὐδὲ
[1, 7, 56]   ἐπὶ θάτερα, πρὸς τὸν ἥλιόν  ἐστι   τὸ φῶς. ~Τὰ δὲ ἄλλα
[1, 7, 56]   κακὸν τῷ λίθῳ. Εἰ δ´  ἔστι   ζωὴ καὶ ψυχὴ μετὰ θάνατον,
[1, 7, 56]   καὶ τοῖς ἄλλοις ἀγαθοῦ μεταλαμβάνειν  ἔστι·   τὰ δὲ ἄλλα διχῶς ἂν
[1, 7, 56]   ἀγαθὴ μὲν ζωὴ οἷς  ἐστιν,   ἀγαθὸν οὐ καθόσον σύνοδος, ἀλλ´
[1, 7, 56]   ἔστιν ἔτι ὄν, ἤ, εἰ  ἔστιν,   ἐστερημένον ζωῆς οὐδ´ οὕτω κακὸν
[1, 7, 56]   δεῖ τῳ· δ´ οὐκ  ἔστιν   ἔτι ὄν, ἤ, εἰ ἔστιν,
[1, 7, 56]   ~Ἆρ´ ἄν τις  ἕτερον   εἴποι ἀγαθὸν ἑκάστῳ εἶναι
[1, 7, 56]   τῳ· δ´ οὐκ ἔστιν  ἔτι   ὄν, ἤ, εἰ ἔστιν, ἐστερημένον
[1, 7, 56]   τὴν ἐνέργειαν ποιεῖσθαι. Εἰ οὖν  ἔφεσις   καὶ ἐνέργεια πρὸς τὸ ἄριστον
[1, 7, 56]   μὴ πρὸς ἄλλο βλέπον μηδ´  ἐφιέμενον   ἄλλου ἐν ἡσύχῳ οὖσαν πηγὴν
[1, 7, 56]   καὶ ἀληθὲς τὸ οὗ πάντα  ἐφίεται.   Δεῖ οὖν μένειν αὐτό, πρὸς
[1, 7, 56]   δὲ πρὸς αὐτὸ διὰ νοῦ.  Ἔχει   δέ τι αὐτοῦ τῷ ἕν
[1, 7, 56]   καὶ διὰ νοῦ ἀγαθοειδὲς αὕτη·  ἔχοι   δ´ ἂν τὸ ἀγαθόν, εἰ
[1, 7, 56]   τὰ δὲ ἄλλα διχῶς ἂν  ἔχοι,   ὅσα οὕτω τὸ ἀγαθόν, καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/10/2007