Ennéade, livre, chap.
[1, 7, 56]	ἔστι ζωὴ καὶ ψυχὴ μετὰ	θάνατον,	ἤδη ἂν εἴη ἀγαθόν, ὅσῳ
[1, 7, 56]	δὲ μὴ σῴζοι, οὐχ ὁ	θάνατος	ἂν εἴη κακὸν αὐτῇ, ἀλλ´
[1, 7, 56]	μὲν ψυχῆς καὶ σώματος ζωή,	θάνατος	δὲ διάλυσις τούτων, ἡ ψυχὴ
[1, 7, 56]	κακόν, ἀγαθόν, πῶς οὐχ ὁ	θάνατος	κακόν; Ἢ τίνι; Τὸ γὰρ
[1, 7, 56]	ἀμύνεται τὸ κακόν· ὁ δὲ	θάνατος	μᾶλλον ἀγαθόν. Ἢ λεκτέον αὐτὴν
[1, 7, 56]	ἀγαθὴ ἡ ζωή, πῶς ὁ	θάνατος	οὐ κακόν; Ἢ ἀγαθὴ μὲν
[1, 7, 56]	ἀποτέτμηται· κἂν ἀποτεμεῖν ἐθελήσῃς ἐπὶ	θάτερα,	πρὸς τὸν ἥλιόν ἐστι τὸ
[1, 7, 56]	κακόν; Καὶ ὅλως ὥσπερ τοῖς	θεοῖς	ἀγαθὸν μέν ἐστι, κακὸν δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/10/2007