Ennéade, livre, chap.
[1, 5, 50]	ἐκ πολλῶν χρόνων, ἀλλὰ τὴν	ἐκ	παντὸς χρόνου πᾶσαν ὁμοῦ. ~Εἰ
[1, 5, 50]	πολλῶν τῶν καλῶν. Ἢ ὃς	ἐκ	πολλῶν τὸ εὐδαιμονεῖν καὶ χρόνων
[1, 5, 50]	αἰῶνος τὴν ζωὴν τὴν οὐκ	ἐκ	πολλῶν χρόνων, ἀλλὰ τὴν ἐκ
[1, 5, 50]	καὶ χρόνων καὶ πράξεων λέγει,	ἐκ	τῶν μηκέτι ὄντων ἀλλ´ ἐκ
[1, 5, 50]	ἐκ τῶν μηκέτι ὄντων ἀλλ´	ἐκ	τῶν παρεληλυθότων καὶ ἑνός τινος
[1, 5, 50]	πράττων, οὐχ ὅτι πράττει οὐδ´	ἐκ	τῶν συμβαινόντων, ἀλλ´ ἐξ οὗ
[1, 5, 50]	ἅτερος ἥσθη χρόνον. Ἀλλὰ τοῦτο	οὐκ	ἂν ὀρθῶς ἔχοι ἀριθμεῖν εἰς
[1, 5, 50]	ὥστε φρονιμώτερον ἂν λέγοι καὶ	οὐκ	ἂν τηροῖ τὴν ὑπόθεσιν· ἢ
[1, 5, 50]	θετέον ζωήν· αὕτη γὰρ ἀρίστη.	Οὐκ	ἄρα ἀριθμητέα χρόνῳ, ἀλλ´ αἰῶνι·
[1, 5, 50]	περιχαρίας δεομένου τοῦ εὐδαίμονος καὶ	οὐκ	ἀρκουμένου ῇ παρούσῃ. Καίτοι τί
[1, 5, 50]	χρόνον ἀριθμεῖν καὶ μηκέτι ὄντα	οὐκ	ἄτοπον, ἐπείπερ καὶ τῶν γενομένων
[1, 5, 50]	τοῦ αἰῶνος τὴν ζωὴν τὴν	οὐκ	ἐκ πολλῶν χρόνων, ἀλλὰ τὴν
[1, 5, 50]	ἐν πράξεσι γενόμενον εὐδαιμονεῖν καὶ	οὐκ	ἔλαττον ἀλλὰ μᾶλλον τοῦ πεπραγότος·
[1, 5, 50]	τὰ ἄλλα δὲ ὅσα δυσχερῆ	οὐκ	ἐν τῷ πλείονι χρόνῳ πλείω
[1, 5, 50]	καλῶν εἴη ἡ μνήμη, πῶς	οὐκ	ἐνταῦθα λέγοιτο ἄν τι; Ἀλλὰ
[1, 5, 50]	τοῦ πεπραγότος· ἔπειτα αἱ πράξεις	οὐκ	ἐξ αὐτῶν τὸ εὖ διδόασιν,
[1, 5, 50]	ἔχει, ὅσον ὁ εὐδαίμων πρὸς	οὐκ	εὐδαίμονας, ᾧ καὶ συμβαίνει πλεονεκτεῖν
[1, 5, 50]	ἴσον; Ἢ ἐνταῦθα ἡ παραβολὴ	οὐκ	εὐδαιμονούντων γεγένηται πάντων, ἀλλὰ μὴ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/06/2007