Pages
[130]	θαμὰ εἰς ἀλλήλους βλέποντας μειδιᾶν	ὡς	ἀγαμένους τὸν Σωκράτη. Ὅπερ οὖν
[159]	μόριά γε ἔχειν φαμὲν τὸ	ὡς	ἀληθῶς ἕν. Πῶς γάρ; Οὔτ'
[142]	οὕτω; Πάνυ μὲν οὖν. Οὐκοῦν	ὡς	ἄλλο τι σημαῖνον τὸ ἔστι
[152]	γὰρ προϊ ὸν οὕτως ἔχει	ὡς	ἀμφοτέρων ἐφάπτεσθαι, τοῦ τε νῦν
[130]	τὸν Παρμενίδην· ὦ Σώκρατες, φάναι,	ὡς	ἄξιος εἶ (ἄγασθαι τῆς ὁρμῆς
[137]	τὸν νεώτατον λέγων. Ἀλλὰ ἐρώτα	ὡς	ἀποκρινουμένου. Εἶεν δή, φάναι· εἰ
[127]	Εἰ πολλά ἐστι τὰ ὄντα,	ὡς	ἄρα δεῖ αὐτὰ ὅμοιά τε
[148]	μὴν καὶ τοῦτό γ' ἐφάνη,	ὡς	ἄρα τὸ ἓν τοῖς (ἄλλοις
[135]	καί, ὃ ἄρτι ἐλέγομεν, θαυμαστῶς	ὡς	δυσανάπειστον εἶναι. καὶ ἀνδρὸς πάνυ
[128]	πρὸς τοὺς ἐπιχειροῦντας (αὐτὸν κωμῳδεῖν	ὡς	εἰ ἕν ἐστι, πολλὰ καὶ
[133]	ὅση ἡ ἀπορία ἐάν τις	ὡς	εἴδη ὄντα αὐτὰ καθ' αὑτὰ
[163]	κατὰ τοσοῦτον οὐκέθ' ὡσαύτως ἔχει	ὡς	εἶχεν, ἀλλ' ἑτέρως. Οὕτως. Κινούμενον
[143]	μὴ οὐσία τὸ ἕν, ἀλλ'	ὡς	ἓν οὐσίας μετέσχεν. Ἀνάγκη. Οὐκοῦν
[156]	ἐξαίφνης τοιόνδε τι ἔοικε σημαίνειν,	ὡς	ἐξ ἐκείνου μεταβάλλον εἰς ἑκάτερον.
[161]	Τῷ δὴ ἑνὶ μὴ ὄντι,	ὡς	ἔοικε, καὶ ἰσότητος ἂν μετείη
[156]	πάνυ γε. Τὸ ἓν δή,	ὡς	ἔοικε, λαμβάνον τε καὶ ἀφιὲν
[151]	ἄλλοις; Ἀνάγκη. Οὕτω δὴ αὖ,	ὡς	(ἔοικε, τὸ ἓν καὶ ἴσον
[162]	ὄντα λέγειν. Ἀνάγκη. Ἔστιν ἄρα,	ὡς	ἔοικε, τὸ ἓν οὐκ ὄν·
[145]	γάρ. Καὶ σχήματος δή τινος,	ὡς	ἔοικε, τοιοῦτον ὂν μετέχοι ἂν
[144]	τοῦ ἑνὸς νενέμηται, ἀλλ' (ἴσα,	ὡς	ἔοικε, τῷ ἑνί· οὔτε γὰρ
[146]	ἑτέρῳ. Ἐφάνη γάρ. Ἕτερον ἄρα,	ὡς	ἔοικεν, (εἴη ταύτῃ ἂν ἑαυτοῦ
[160]	οὖν αὐτῷ τοῦτο ὑπάρχειν δεῖ,	ὡς	ἔοικεν, εἶναι αὐτοῦ ἐπιστήμην, ἢ
[166]	τοίνυν τοῦτό τε καὶ ὅτι,	ὡς	ἔοικεν, ἓν εἴτ' ἔστιν εἴτε
[140]	αὐτοῦ μετέχον, οὔτε ἑαυτῷ ποτε,	ὡς	ἔοικεν, ἔσται ἴσον οὔτε ἄλλῳ·
[147]	αὐτοῖς; Φῶμεν. Τὸ ἓν ἄρα,	ὡς	ἔοικεν, ἕτερόν τε τῶν ἄλλων
[158]	ἑνὸς καὶ ἐξ ἑαυτῶν κοινωνησάντων,	ὡς	ἔοικεν, ἕτερόν τι γίγνεσθαι ἐν
[145]	Οὐκ ἐθελήσει. Καὶ ἀρχὴν δή,	ὡς	ἔοικεν, καὶ (τελευτὴν καὶ μέσον
[148]	ἀνόμοιον. Ἔχει γὰρ οὖν δή,	ὡς	ἔοικεν, καὶ τοιοῦτον λόγον. Καὶ
[164]	μὴ ὄντος ἑνός. ἀλλ' ἕκαστος,	ὡς	(ἔοικεν, ὁ ὄγκος αὐτῶν ἄπειρός
[141]	καὶ ταῦτα. Ἀνάγκη ἄρα ἐστίν,	ὡς	ἔοικεν, ὅσα γε ἐν χρόνῳ
[140]	Ὀρθῶς. Τὸ δέ γε ἕν,	ὡς	ἔοικεν, οὐδαμῶς ἕτερον πεπονθὸς οὐδαμῶς
[162]	ἑστάναι. Ἀνάγκη. Τὸ ἓν ἄρα,	ὡς	ἔοικεν, οὐκ ὂν ἕστηκέ τε
[139]	οἷόν τε. Τὸ ἓν ἄρα,	ὡς	ἔοικεν, οὔτε ἕστηκεν οὔτε κινεῖται.
[142]	ὂν καὶ οὐσίας μετέχον· ~ἀλλ'	ὡς	ἔοικεν, τὸ ἓν οὔτε ἕν
[133]	Εὖ τοίνυν ἴσθι, φάναι, ὅτι	ὡς	ἔπος εἰπεῖν οὐδέπω ἅπτῃ (αὐτῆς
[129]	μετέχω ὅταν δὲ ἕν, ἐρεῖ	ὡς	(ἑπτὰ ἡμῶν ὄντων εἷς ἐγώ
[135]	μὲν εὐφυοῦς τοῦ δυνησομένου μαθεῖν	ὡς	ἔστι γένος τι ἑκάστου καὶ
[129]	ὅταν μὲν βούληται πολλὰ ἀποφῆναι,	ὡς	ἕτερα μὲν τὰ ἐπὶ δεξιά
[128]	μεταβάλλων δὲ ἡμᾶς πειρᾶται ἐξαπατᾶν	ὡς	ἕτερόν τι λέγων. Σὺ μὲν
[130]	καὶ οὔπω σου ἀντείληπται φιλοσοφία	ὡς	ἔτι ἀντιλήψεται κατ' ἐμὴν δόξαν,
[128]	καὶ πλείω, τοῦτο βουλόμενον δηλοῦν,	ὡς	ἔτι γελοιότερα πάσχοι ἂν αὐτῶν
[134]	ἀγαθὸν καὶ πάντα ἃ δὴ	ὡς	ἰδέας αὐτὰς οὔσας ὑπολαμβάνομεν. Κινδυνεύει.
[128]	φάναι τὸν Σωκράτη, καὶ ἡγοῦμαι	ὡς	λέγεις ἔχειν. Τόδε δέ μοι
[130]	εἰπέ, αὐτὸς σὺ οὕτω διῄρησαι	ὡς	λέγεις, χωρὶς μὲν εἴδη αὐτὰ
[161]	δή; Ἔχειν αὐτὸ δεῖ οὕτως	ὡς	λέγομεν· εἰ γὰρ μὴ οὕτως
[129]	πεπραγματεῦσθαι· πολὺ μεντἂν ὧδε μᾶλλον,	ὡς	λέγω, ἀγασθείην ~εἴ τις ἔχοι
[136]	ὂν ὑποθῇ ὃ ὑπετίθεσο, ἄντε	ὡς	μὴ ὄν, εἰ μέλλεις τελέως
[147]	τοῦ ἑνὸς μόρια, οὔτε ὅλα	ὡς	μορίῳ τῷ ἑνί. Οὐ γάρ.
[147]	τὸ ἓν εἴη οὔτε ὅλον	ὡς	μορίων· οὔτε αὖ τὰ μὴ
[158]	τῇ διανοίᾳ τῶν τοιούτων ἀφελεῖν	ὡς	οἷοί τέ ἐσμεν ὅτι ὀλίγιστον,
[159]	Ναί. Τὰ δ' ἐναντία γε	ὡς	οἷόν τε ἀνομοιότατα. Τί μήν;
[144]	του ἀποστατοῖ; Οὐδαμῶς. Κατακεκερμάτισται ἄρα	ὡς	οἷόν τε σμικρότατα καὶ μέγιστα
[134]	μὴν αὐτά γε τὰ εἴδη,	ὡς	ὁμολογεῖς, οὔτε ἔχομεν οὔτε παρ'
[136]	ὅτι ἂν προαιρῇ ἀεί, ἐάντε	ὡς	ὂν ὑποθῇ ὃ ὑπετίθεσο, ἄντε
[136]	περὶ ὅτου ἂν ἀεὶ ὑποθῇ	ὡς	ὄντος καὶ ὡς οὐκ ὄντος
[127]	διαμάχεσθαι παρὰ πάντα τὰ λεγόμενα	ὡς	οὐ πολλά ἐστι; καὶ τούτου
[128]	τεκμήρια παρέχεσθαι, ὅσουσπερ λόγους γέγραφας,	ὡς	οὐκ (ἔστι πολλά; Οὕτω λέγεις,
[162]	μηδαμοῦ γέ ἐστι τῶν ὄντων,	ὡς	οὐκ ἔστιν εἴπερ μὴ ἔστιν,
[136]	ἀεὶ ὑποθῇ ὡς ὄντος καὶ	ὡς	οὐκ ὄντος καὶ ὁτιοῦν ἄλλο
[135]	τε τὸν ἀκούοντα καὶ ἀμφισβητεῖν	ὡς	οὔτε ἔστι ταῦτα, εἴ τε
[144]	ἄρα ἀληθῆ ἄρτι ἐλέγομεν λέγοντες	ὡς	πλεῖστα μέρη ἡ οὐσία νενεμημένη
[146]	μέρος ἐστίν; Οὐδαμῶς. Οὐδ' ἄρα	ὡς	πρὸς μέρος αὐτὸ αὑτοῦ ὅλον
[146]	πρὸς ὃ οὕτως ἔχει, ἢ	ὡς	πρὸς μέρος ὅλον ἂν εἴη.
[165]	μεγάλα πρὸς ἕκαστον τῶν (πολλῶν	ὡς	σμικρῶν ὄντων. Πῶς δ' οὔ;
[136]	ἔργον, φάναι, ὦ Σώκρατες, προστάττεις	ὡς	τηλικῷδε. Ἀλλὰ σύ, εἰπεῖν τὸν
[154]	γε αὐτὸ πρεσβύτερον ἔτι ἢ	ὡς	τὸ πρῶτον εὐθὺς γενόμενον διήνεγκε
[166]	ὅσα ἐν τοῖς πρόσθεν διήλθομεν	ὡς	φαινόμενα αὐτά, τούτων οὔτε τι
[159]	εἰ ταῦτα μὲν ἤδη ἐῷμεν	ὡς	φανερά, ἐπισκοποῖμεν δὲ πάλιν ἓν
[130]	οὖν μοι εἰπέ. Δοκεῖ σοι,	ὡς	φῄς, εἶναι εἴδη ἄττα, ὧν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/06/2008