Pages |
[143] |
ἕκαστον.
Φαίνεται.
Εἰ
δὲ
ἓν
|
ἕκαστον |
αὐτῶν
ἐστι,
συντεθέντος
ἑνὸς
ὁποιουοῦν |
[158] |
μετέχειν
(τοῦ
ἑνός.
Εἰ
γὰρ
|
ἕκαστον |
αὐτῶν
μόριόν
ἐστι,
τό
γε |
[159] |
τἆλλα·
ἓν
γὰρ
ἂν
ἦν
|
ἕκαστον |
αὐτῶν
μόριον
τοῦ
ὅλου,
εἰ |
[141] |
ἐστὶν
(καὶ
μετέχει
τοῦ
τοιούτου,
|
ἕκαστον |
αὐτῶν
τὴν
αὐτήν
τε
αὐτὸ |
[157] |
οὗ
ἔσται
μόρια
τὰ
μόρια·
|
ἕκαστον |
γὰρ
τῶν
μορίων
οὐ
πολλῶν |
[132] |
σε
ἐκ
τοῦ
τοιοῦδε
ἓν
|
ἕκαστον |
εἶδος
οἴεσθαι
εἶναι·
ὅταν
πόλλ' |
[135] |
καὶ
ὁριεῖταί
τις
αὐτό
τι
|
ἕκαστον |
εἶδος·
ὥστε
ἀπορεῖν
τε
τὸν |
[132] |
οὕτω
γὰρ
ἂν
ἕν
γε
|
ἕκαστον |
εἴη
καὶ
οὐκ
ἂν
ἔτι |
[158] |
αὐτῶν
μόριόν
ἐστι,
τό
γε
|
ἕκαστον |
εἶναι
ἓν
δήπου
σημαίνει,
ἀφωρισμένον |
[132] |
ἢ
δοκεῖ
σοι
ἐκ
νοημάτων
|
ἕκαστον |
εἶναι
καὶ
πάντα
νοεῖν,
ἢ |
[145] |
ἄλλῳ;
Πῶς;
Τῶν
μερῶν
που
|
ἕκαστον |
ἐν
τῷ
ὅλῳ
ἐστὶ
καὶ |
[158] |
τὰ
μόρια·
τὸ
δ'
αὖ
|
ἕκαστον |
ἓν
μόριον
τοῦ
ὅλου,
ὃ |
[158] |
καθ'
αὑτὸ
δὲ
ὄν,
εἴπερ
|
ἕκαστον |
ἔσται.
Ὀρθῶς.
Μετέχοι
δέ
γε |
[132] |
τὸν
Σωκράτη,
μὴ
τῶν
εἰδῶν
|
ἕκαστον |
ᾖ
τούτων
νόημα,
καὶ
οὐδαμοῦ |
[158] |
Καὶ
μὴν
ἐπειδάν
γε
(ἓν
|
ἕκαστον |
μόριον
μόριον
γένηται,
πέρας
ἤδη |
[164] |
αὐτῶν
(δόξει,
εἴπερ
καὶ
ἓν
|
ἕκαστον, |
πολλῶν
ὄντων.
Πάνυ
γε.
Καὶ |
[131] |
Τί
δέ;
Τοῦ
ἴσου
μέρος
|
ἕκαστον |
σμικρὸν
ἀπολαβόν
τι
ἕξει
ᾧ |
[131] |
ὅλου
τοῦ
εἴδους
ἢ
μέρους
|
ἕκαστον |
τὸ
μεταλαμβάνον
μεταλαμβάνει;
Ἢ
ἄλλη |
[144] |
οὐσίας
μετέχει,
καὶ
τὸ
μόριον
|
ἕκαστον |
τοῦ
ἀριθμοῦ
μετέχοι
ἂν
αὐτῆς; |
[136] |
(πρὸς
αὑτὸ
καὶ
πρὸς
ἓν
|
ἕκαστον |
τῶν
ἄλλων,
ὅτι
ἂν
προέλῃ, |
[131] |
χωρίς
ἐστιν,
εἰ
οὕτω
καὶ
|
ἕκαστον |
τῶν
εἰδῶν
ἓν
ἐν
πᾶσιν |
[135] |
δίκαιον
καὶ
ἀγαθὸν
καὶ
ἓν
|
(ἕκαστον |
τῶν
εἰδῶν.
Ἐνενόησα
γὰρ
καὶ |
[127] |
αὐτοῦ
οἴει
σοι
τεκμήριον
εἶναι
|
ἕκαστον |
τῶν
λόγων,
~ὥστε
καὶ
ἡγῇ |
[147] |
τῷ
ἑνί.
(Πῶς
λέγεις;
Ὧδε·
|
ἕκαστον |
τῶν
ὀνομάτων
οὐκ
ἐπί
τινι |
[133] |
ἡ
ἀπορία,
εἰ
ἓν
εἶδος
|
ἕκαστον |
τῶν
ὄντων
ἀεί
τι
ἀφοριζόμενος |
[131] |
αὐτὸ
τὸ
μέγεθος
μεριεῖς
καὶ
|
ἕκαστον |
(τῶν
πολλῶν
μεγάλων
μεγέθους
μέρει |
[165] |
τοῦτο
πολλὰ
καὶ
μεγάλα
πρὸς
|
ἕκαστον |
τῶν
(πολλῶν
ὡς
σμικρῶν
ὄντων. |
[136] |
ποιεῖν,
μὴ
μόνον
εἰ
ἔστιν
|
ἕκαστον |
ὑποτιθέμενον
σκοπεῖν
τὰ
(συμβαίνοντα
ἐκ |
[143] |
εἶναι,
καὶ
ἓν
ἂν
εἴη
|
ἕκαστον. |
Φαίνεται.
Εἰ
δὲ
ἓν
ἕκαστον |
[165] |
ὀξὺ
νοοῦντι
πλήθει
ἄπειρον
ἓν
|
ἕκαστον |
φανῆναι,
εἴπερ
στέρεται
τοῦ
ἑνὸς |