Pages |
[162] |
μὴ
ὂν
ἔν
τῳ
τῶν
|
ὄντων |
ἀδύνατον
εἶναι.
Ἀδύνατον
γάρ.
Οὐκ |
[133] |
εἰ
ἓν
εἶδος
ἕκαστον
τῶν
|
ὄντων |
ἀεί
τι
ἀφοριζόμενος
θήσεις.
Πῶς |
[129] |
εἰ
δὲ
καὶ
πάντα
ἐναντίων
|
ὄντων |
ἀμφοτέρων
μεταλαμβάνει,
καὶ
ἔστι
τῷ |
[146] |
ἐστιν,
οὐδέποτε
ἔν
τινι
τῶν
|
ὄντων |
ἂν
εἴη
τὸ
ἕτερον.
Ἀληθῆ. |
[142] |
οὐδὲ
γιγνώσκεται,
οὐδέ
τι
τῶν
|
ὄντων |
αὐτοῦ
αἰσθάνεται.
Οὐκ
ἔοικεν.
Ἦ |
[135] |
αὖ
μὴ
ἐάσει
εἴδη
τῶν
|
ὄντων |
εἶναι,
εἰς
πάντα
τὰ
νυνδὴ |
[129] |
ἕν,
ἐρεῖ
ὡς
(ἑπτὰ
ἡμῶν
|
ὄντων |
εἷς
ἐγώ
εἰμι
ἄνθρωπος
μετέχων |
[134] |
ἡμῖν
ἐπιστήμη
τῶν
παρ'
ἡμῖν
|
(ὄντων |
ἑκάστου
ἂν
ἐπιστήμη
συμβαίνοι
εἶναι; |
[135] |
ἕξει,
μὴ
ἐῶν
(ἰδέαν
τῶν
|
ὄντων |
ἑκάστου
τὴν
αὐτὴν
ἀεὶ
εἶναι, |
[146] |
μηδέποτε
ἔσται,
οὐδὲν
ἔστι
τῶν
|
ὄντων |
ἐν
ᾧ
ἐστὶν
τὸ
ἕτερον |
[144] |
εἴη
καὶ
πλῆθος
ἄπειρον
τῶν
|
ὄντων· |
ἢ
οὐκ
ἄπειρος
ἀριθμὸς
πλήθει |
[163] |
ἔστι
γε
αὐτῷ
τι
τῶν
|
ὄντων· |
~ἤδη
γὰρ
ἂν
τούτου
(μετέχον |
[143] |
δ'
οὔ;
Τί
δέ;
Τριῶν
|
ὄντων |
καὶ
δὶς
ὄντων
καὶ
δυοῖν |
[143] |
δέ;
Τριῶν
ὄντων
καὶ
δὶς
|
ὄντων |
καὶ
δυοῖν
ὄντοιν
καὶ
τρὶς |
[135] |
εἰσὶν
αὗται
αἱ
ἰδέαι
τῶν
|
ὄντων |
καὶ
ὁριεῖταί
τις
αὐτό
τι |
[134] |
ἐπιστημῶν,
ἣ
ἔστιν,
ἑκάστου
τῶν
|
ὄντων, |
ὃ
ἔστιν,
εἴη
ἂν
ἐπιστήμη· |
[166] |
δή;
Ὅτι
τἆλλα
τῶν
μὴ
|
ὄντων |
οὐδενὶ
οὐδαμῇ
οὐδαμῶς
οὐδεμίαν
κοινωνίαν |
[154] |
ἓν
ἄρα
ὂν
τῶν
ἄλλων
|
ὄντων |
οὔτε
πρεσβύτερόν
ποτε
οὔτε
νεώτερον |
[144] |
νενέμηται
καὶ
οὐδενὸς
ἀποστατεῖ
τῶν
|
ὄντων, |
οὔτε
τοῦ
σμικροτάτου
οὔτε
τοῦ |
[164] |
εἴπερ
καὶ
ἓν
ἕκαστον,
πολλῶν
|
ὄντων. |
Πάνυ
γε.
Καὶ
τὰ
μὲν |
[166] |
ἔχει,
οὐδέ
τι
τῶν
μὴ
|
ὄντων |
παρὰ
τῶν
ἄλλων
τῴ
ἐστιν· |
[164] |
ὄνομα
ἢ
ἄλλο
ὁτιοῦν
τῶν
|
ὄντων |
περὶ
τὸ
μὴ
ὂν
ἔσται; |
[165] |
ἕκαστον
τῶν
(πολλῶν
ὡς
σμικρῶν
|
ὄντων. |
Πῶς
δ'
οὔ;
Καὶ
ἴσος |
[150] |
Οὐδενί
ποτε
ἄρα
ἐνέσται
τῶν
|
ὄντων |
σμικρότης,
μήτ'
ἐν
μέρει
μήτ' |
[144] |
ἂν
δὴ
οὐσία
γε
τῶν
|
ὄντων |
του
ἀποστατοῖ;
Οὐδαμῶς.
Κατακεκερμάτισται
ἄρα |
[143] |
εἶναι
καὶ
δίς,
καὶ
τριῶν
|
ὄντων |
τρίς,
εἴπερ
ὑπάρχει
τῷ
τε |
[162] |
εἰ
μηδαμοῦ
γέ
ἐστι
τῶν
|
ὄντων, |
ὡς
οὐκ
ἔστιν
εἴπερ
μὴ |