Pages
[142]	καὶ γίγνεται τὸ ἐλάχιστον ἐκ	δυοῖν	αὖ μορίοιν τὸ μόριον, καὶ
[160]	τὰ ἄλλα, καὶ ἑνὸς καὶ	δυοῖν	καὶ τριῶν καὶ περιττοῦ καὶ
[149]	φαίνεται. Ἅψις ἄρα οὐκ ἔστιν	δυοῖν	μὴ ὄντοιν. Οὐκ ἔστιν. Οὔτ'
[129]	ὃ ἔστιν ἀνόμοιον· τούτοιν δὲ	δυοῖν	ὄντοιν καὶ ἐμὲ καὶ σὲ
[143]	ὄντων καὶ δὶς ὄντων καὶ	δυοῖν	ὄντοιν καὶ τρὶς ὄντοιν οὐκ
[149]	εἶναι. Δεῖ. Ἐὰν δὲ τοῖν	δυοῖν	ὅροιν τρίτον προσγένηται ἑξῆς, αὐτὰ
[159]	Φαίνεται. Ἦν δέ γε ἀδύνατον	δυοῖν	τινοῖν μετέχειν ἃ μηδ' ἑνὸς
[160]	εἴδους μετέχοι, ἀμφότερα δὲ ὄντα	δυοῖν	τοῖν ἐναντίοιν· ταῦτα δὲ ἀδύνατον
[149]	ποιήσειεν (ἂν ταῦτα καὶ ἐν	δυοῖν	χώραιν ἅμα γένοιτο· ἕως δ'

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/06/2008