Pages
[71]	φθονήσῃς, ἵνα εὐτυχέστατον ψεῦσμα ~ἐψευσμένος	ὦ,	ἂν φανῇς σὺ μὲν εἰδὼς
[75]	οὐδὲ μανθάνω ἔγωγε ὅτι βούλει,	ὦ	ἄνθρωπε, οὐδὲ οἶδα ὅτι λέγεις,
[92]	μή. ~(Σωκράτης) ~μάντις εἶ ἴσως,	ὦ	Ἄνυτε: ἐπεὶ ὅπως γε ἄλλως
[92]	εἴτε ἀστός. ~(Σωκράτης) ~πότερον δέ,	ὦ	Ἄνυτε, ἠδίκηκέ τίς σε τῶν
[93]	τῇ πόλει ἄνδρες; ~(Σωκράτης) ~ἔμοιγε,	ὦ	Ἄνυτε, καὶ εἶναι δοκοῦσιν ἐνθάδε
[91]	τῶν συγγιγνομένων. ~(Σωκράτης) ~πῶς λέγεις,	ὦ	Ἄνυτε; οὗτοι ἄρα μόνοι τῶν
[91]	~ξένου τουτουὶ Μένωνος. οὗτος γάρ,	ὦ	Ἄνυτε, πάλαι λέγει πρός με
[90]	καὶ οἵτινες. σὺ ~οὖν ἡμῖν,	ὦ	Ἄνυτε, συζήτησον, ἐμοί τε καὶ
[73]	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οὐ γὰρ εἰκός,	ὦ	ἄριστε: ἔτι γὰρ καὶ τόδε
[79]	ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~μὴ τοίνυν,	ὦ	ἄριστε, μηδὲ σὺ ἔτι ζητουμένης
[92]	γε. ~(Σωκράτης) ~πῶς οὖν ἄν,	ὦ	δαιμόνιε, εἰδείης περὶ τούτου τοῦ
[71]	ἀπαγγέλλωμεν; ~(Σωκράτης) ~μὴ μόνον γε,	ὦ	ἑταῖρε, ἀλλὰ καὶ ὅτι οὐδ'
[94]	τῆς πόλεως ἐπιμέλειαν. ἀλλὰ γάρ,	ὦ	ἑταῖρε Ἄνυτε, μὴ οὐκ ᾖ
[74]	ἐγὼ προθυμήσομαι, ἐὰν οἷός τ'	ὦ,	ἡμᾶς προβιβάσαι. μανθάνεις ~γάρ που
[72]	ἀρετῆς μόνον σοι οὕτω δοκεῖ,	ὦ	Μένων, ἄλλη μὲν ἀνδρὸς εἶναι,
[76]	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ὑβριστής γ' εἶ,	ὦ	Μένων: ἀνδρὶ πρεσβύτῃ πράγματα προστάττεις
[95]	σὲ καὶ αὐτὸν εἰδέναι. ~(Σωκράτης)	~ὦ	Μένων, Ἄνυτος μέν μοι δοκεῖ
[99]	κινδυνεύει οὕτως ἔχειν. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν,	ὦ	Μένων, ἄξιον τούτους θείους καλεῖν
[77]	~ἦ γὰρ δοκεῖ τίς σοι,	ὦ	Μένων, γιγνώσκων τὰ κακὰ ὅτι
[76]	~(Σωκράτης) ~κἂν κατακεκαλυμμένος τις γνοίη,	ὦ	Μένων, διαλεγομένου σου, ὅτι καλὸς
[96]	τῶν ~ἀγαθῶν γιγνοΜένων. ~(Σωκράτης) ~κινδυνεύομεν,	ὦ	Μένων, ἐγώ τε καὶ σὺ
[74]	ἐγὼ ~ἔλεγον, τί ἐστιν σχῆμα,	ὦ	Μένων; εἰ αὐτῷ εἶπες ὅτι
[72]	γέ τινι εὐτυχίᾳ ἔοικα κεχρῆσθαι,	ὦ	Μένων, εἰ μίαν ζητῶν ἀρετὴν
[89]	πράγματος. καὶ δὴ καὶ νῦν,	ὦ	Μένων, εἰς καλὸν ἡμῖν ~Ἄνυτος
[85]	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~τί σοι δοκεῖ,	ὦ	Μένων; ἔστιν ἥντινα δόξαν οὐχ
[98]	αἰτίας λογισμῷ. τοῦτο δ' ἐστίν,	ὦ	~(Μένων) ἑταῖρε, ἀνάμνησις, ὡς ἐν
[75]	ταὐτόν; ἢ οὐδὲ ἐπὶ τούτοις,	ὦ	~Μένων, ἔχοις ἂν εἰπεῖν, εἴ
[73]	ἀρετή ἐστιν. ~(Σωκράτης) ~πότερον ἀρετή,	ὦ	Μένων, ἢ ἀρετή τις; ~(Μένων)
[76]	οὖν. ~(Σωκράτης) ~τραγικὴ γάρ ἐστιν,	ὦ	Μένων, ἡ ἀπόκρισις, ὥστε ἀρέσκει
[100]	μὲν τοίνυν τούτου τοῦ λογισμοῦ,	ὦ	Μένων, θείᾳ μοίρᾳ ἡμῖν φαίνεται
[99]	~οὐδὲν μέλει ἔμοιγε. τούτῳ μέν,	ὦ	Μένων, καὶ αὖθις διαλεξόμεθα: εἰ
[73]	καὶ παιδὸς ἡ αὐτὴ ἀρετή,	ὦ	Μένων, καὶ δούλου, ~ἄρχειν οἵω
[80]	γόης ἀπαχθείης. ~(Σωκράτης) πανοῦργος εἶ,	ὦ	Μένων, καὶ ὀλίγου ἐξηπάτησάς με.
[86]	~(Σωκράτης) ~καὶ γὰρ ἐγὼ ἐμοί,	ὦ	Μένων. καὶ τὰ μέν γε
[72]	ἀρετῶν παρὰ σοὶ κείμενον. ἀτάρ,	ὦ	Μένων, κατὰ ταύτην τὴν εἰκόνα
[86]	~ἀλλ' εἰ μὲν ἐγὼ ἦρχον,	ὦ	Μένων, μὴ μόνον ἐμαυτοῦ ἀλλὰ
[80]	~(Σωκράτης) ~μανθάνω οἷον βούλει λέγειν,	ὦ	Μένων. ὁρᾷς τοῦτον ὡς ἐριστικὸν
[82]	ἔχει; ~(Σωκράτης) ~καὶ ἄρτι εἶπον,	ὦ	Μένων, ὅτι πανοῦργος εἶ, καὶ
[84]	οὐκ οἶδα. ~(Σωκράτης) ~ἐννοεῖς αὖ,	ὦ	Μένων, οὗ ἐστιν ἤδη βαδίζων
[71]	εἰδώς. ~(ἐγὼ οὖν καὶ αὐτός,	ὦ	Μένων, οὕτως ἔχω: συμπένομαι τοῖς
[79]	τοιαῦτα; ~(Μένων) ναί. ~(Σωκράτης) εἶτα,	ὦ	Μένων, παίζεις πρός με; ~(Μένων)
[70]	ἢ ἄλλῳ ~τινὶ τρόπῳ; ~(Σωκράτης)	~ὦ	Μένων, πρὸ τοῦ μὲν Θετταλοὶ
[78]	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα βούλεται,	ὦ	Μένων, τὰ κακὰ οὐδείς, εἴπερ
[74]	καὶ ἄλλαι πάμπολλαι. ~(Σωκράτης) ~πάλιν,	ὦ	Μένων, ταὐτὸν πεπόνθαμεν: πολλὰς αὖ
[78]	πότερον προστιθεῖς τούτῳ τῷ πόρῳ,	ὦ	~Μένων, τὸ δικαίως καὶ ὁσίως,
[89]	~ἀρετή; ~(Σωκράτης) ~ἐγώ σοι ἐρῶ,	ὦ	Μένων. τὸ μὲν γὰρ διδακτὸν
[99]	~καὶ αἵ γε γυναῖκες δήπου,	ὦ	Μένων, τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας θείους
[72]	τοῦτο τοίνυν μοι αὐτὸ εἰπέ,	ὦ	Μένων: ᾧ οὐδὲν ~διαφέρουσιν ἀλλὰ
[82]	Σώκρατες, ὅτι διπλασία. ~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς,	ὦ	Μένων, ὡς ἐγὼ τοῦτον οὐδὲν
[71]	~(Σωκράτης) ~οὐ πάνυ εἰμὶ μνήμων,	ὦ	Μένων, ὥστε οὐκ ἔχω εἰπεῖν
[71]	ὅστις οὐ γελάσεται καὶ ἐρεῖ:	ὦ	ξένε, ~κινδυνεύω σοι δοκεῖν μακάριός
[76]	ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' οὐκ ἔστιν,	ὦ	παῖ Ἀλεξιδήμου, ὡς ἐγὼ ἐμαυτὸν
[82]	προσέξω. ~(Σωκράτης) ~εἰπὲ δή μοι,	ὦ	παῖ, γιγνώσκεις τετράγωνον χωρίον ὅτι
[85]	διαμέτρου ἄν, ὡς σὺ φῄς,	ὦ	παῖ Μένωνος, γίγνοιτ' ἂν τὸ
[83]	~(Σωκράτης) ~ἀπὸ τῆς διπλασίας (ἄρα,	ὦ	παῖ, οὐ διπλάσιον ἀλλὰ τετραπλάσιον
[71]	καὶ ἄπεστιν: σὺ δὲ αὐτός,	ὦ	πρὸς θεῶν, Μένων, ~τί φῂς
[71]	~(Μένων) ~οὐκ ἔμοιγε. ἀλλὰ σύ,	ὦ	Σώκρατες, ἀληθῶς (οὐδ' ὅτι ἀρετή
[86]	~πάνυ μὲν οὖν. οὐ μέντοι,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλ' ἔγωγε ἐκεῖνο ἂν
[92]	~(Ἄνυτος) ~πολλοῦ γε δέουσι μαίνεσθαι,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον οἱ
[81]	ἀρετὴ ὅτι ἐστίν. ~(Μένων) ~ναί,	ὦ	Σώκρατες: ἀλλὰ πῶς λέγεις τοῦτο,
[95]	~(Μένων) ~οὐ μὰ τὸν Δία,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλὰ τοτὲ μὲν ἂν
[70]	~(Μένων) ~ἔχεις μοι εἰπεῖν,	ὦ	Σώκρατες, ἆρα διδακτὸν ἡ ἀρετή;
[77]	εἴληφας. ~(Μένων) ~δοκεῖ τοίνυν μοι,	ὦ	Σώκρατες, ἀρετὴ εἶναι, καθάπερ ὁ
[73]	οἶμαι ἔγωγε: ἡ γὰρ δικαιοσύνη,	ὦ	Σώκρατες, ἀρετή ἐστιν. ~(Σωκράτης) ~πότερον
[84]	~(Παῖς) ἀλλὰ μὰ τὸν Δία,	ὦ	Σώκρατες, ἔγωγε οὐκ οἶδα. ~(Σωκράτης)
[77]	μυηθείης. ~(Μένων) ~ἀλλὰ περιμένοιμ' ἄν,	ὦ	Σώκρατες, εἴ μοι πολλὰ τοιαῦτα
[75]	ἀπόκρισιν. ~(Μένων) μή, ἀλλὰ σύ,	ὦ	Σώκρατες, εἰπέ. ~(Σωκράτης) βούλει σοι
[71]	ἐντετυχηκέναι. ~(Μένων) ~ἀλλ' οὐ χαλεπόν,	ὦ	Σώκρατες, εἰπεῖν. πρῶτον μέν, εἰ
[98]	δόξης. ~(Μένων) νὴ τὸν Δία,	ὦ	Σώκρατες, ἔοικεν τοιούτῳ τινί. ~(Σωκράτης)
[76]	ἐπειδάν μοι σὺ τοῦτ' εἴπῃς,	ὦ	Σώκρατες, ἐρῶ σοι. ~(Σωκράτης) ~κἂν
[80]	καὶ ὁ ἑταῖρός σου; ~(Μένων)	~ὦ	Σώκρατες, ἤκουον μὲν ἔγωγε πρὶν
[95]	εἶναι; ~(Μένων) ~οὐκ ἔχω λέγειν,	ὦ	Σώκρατες. καὶ γὰρ αὐτὸς ὅπερ
[72]	ἀρετή ἐστιν, ὡσαύτως δὲ οἶμαι,	ὦ	Σώκρατες, καὶ ἡ κακία. ~(Σωκράτης)
[78]	κτᾶσθαι; ~(Μένων) ~κινδυνεύεις (ἀληθῆ λέγειν,	ὦ	Σώκρατες: καὶ οὐδεὶς βούλεσθαι τὰ
[89]	ἤδη ἀναγκαῖον εἶναι: καὶ δῆλον,	ὦ	Σώκρατες, κατὰ τὴν ὑπόθεσιν, εἴπερ
[98]	οἶδα. ~(Μένων) καὶ ὀρθῶς γε,	ὦ	Σώκρατες, λέγεις. ~(Σωκράτης) ~τί δέ;
[91]	καλοῦσι σοφιστάς. ~(Ἄνυτος) ~Ἡράκλεις, εὐφήμει,	ὦ	Σώκρατες. μηδένα τῶν γ' ἐμῶν
[99]	οὗτος. ~(Μένων) ~καὶ φαίνονταί γε,	ὦ	Σώκρατες, ὀρθῶς λέγειν. καίτοι ἴσως
[82]	τοῦ διπλασίου; ~(Παῖς) δῆλον δή,	ὦ	Σώκρατες, ὅτι διπλασία. ~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς,
[97]	δόξα ἐπιστήμης. ~(Μένων) ~τοσούτῳ γε,	ὦ	Σώκρατες, ὅτι ὁ μὲν τὴν
[82]	~(Μένων) ~οὐ μὰ τὸν Δία,	ὦ	Σώκρατες, οὐ πρὸς τοῦτο βλέψας
[86]	~(Μένων) εὖ μοι δοκεῖς λέγειν,	ὦ	Σώκρατες, οὐκ οἶδ' ὅπως. ~(Σωκράτης)
[78]	τἀγαθά. ~(Μένων) ~παντάπασί μοι δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες, οὕτως ἔχειν ὡς σὺ
[96]	ἐσκέμμεθα. ὥστε καὶ θαυμάζω δή,	ὦ	Σώκρατες, ~πότερόν ποτε οὐδ' εἰσὶν
[94]	οὐκ ᾖ ~διδακτὸν ἀρετή. ~(Ἄνυτος)	~ὦ	Σώκρατες, ῥᾳδίως μοι δοκεῖς κακῶς
[78]	ἀρετὴν καλεῖς; ~(Μένων) οὐ δήπου,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ἀλλὰ κακίαν. ~(Μένων)
[74]	ἢ στρογγύλον; ~(Μένων) οὐ δήπου,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν σχῆμά
[89]	πόλεσι. ~(Μένων) εἰκός γέ τοι,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν ἐπειδὴ
[86]	γε δοκεῖς μοι εὖ λέγειν,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~βούλει οὖν, ἐπειδὴ
[80]	ἐξηπάτησάς με. ~(Μένων) τί μάλιστα,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) γιγνώσκω οὗ ἕνεκά
[100]	~(Μένων) κάλλιστα δοκεῖς μοι λέγειν,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἐκ μὲν τοίνυν
[79]	~(Μένων) καὶ ὀρθῶς γε ἀπεβάλλομεν,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~μὴ τοίνυν, ὦ
[91]	~(Ἄνυτος) καὶ τίνας λέγεις τούτους,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~οἶσθα δήπου καὶ
[79]	πρός με; ~(Μένων) τί δή,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ὅτι ἄρτι ἐμοῦ
[73]	~(Μένων) οὐ πάνυ μοι δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οὐ γὰρ εἰκός,
[78]	εἶναι; ~(Μένων) οὔ μοι δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα βούλεται,
[81]	δοκεῖ λέγεσθαι ὁ λόγος οὗτος,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) οὐκ ἔμοιγε. ~(Μένων)
[82]	πόδες; λογισάμενος εἰπέ. ~(Παῖς) τέτταρες,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν γένοιτ' ἂν
[75]	~(Μένων) ἀλλὰ τοῦτό γε εὔηθες,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) πῶς λέγεις; ~(Μένων)
[95]	ὁμολογεῖται; ~(Μένων) οὔ μοι δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~τί δὲ δή;
[85]	~χωρίον. ~(Παῖς) πάνυ μὲν οὖν,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~τί σοι δοκεῖ,
[76]	τὸ δὲ χρῶμα τί λέγεις,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ὑβριστής γ' εἶ,
[96]	ἄνδρες. ~(Μένων) πῶς τοῦτο λέγεις,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ὧδε: ὅτι μὲν
[84]	~εἰδέναι; ~(Μένων) οὔ μοι δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ὤνητο ἄρα ναρκήσας;
[89]	~(Μένων) δοκεῖ μοι καλῶς λέγεσθαι,	ὦ	Σώκρατες, τὰ λεγόμενα. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν
[95]	ἀρετῆς; ~(Μένων) ~καὶ Γοργίου μάλιστα,	ὦ	Σώκρατες, ταῦτα ἄγαμαι, ὅτι οὐκ
[76]	αἰσθητός. ~(Μένων) ~ἄριστά μοι δοκεῖς,	ὦ	Σώκρατες, ταύτην τὴν ἀπόκρισιν εἰρηκέναι.
[80]	~(Μένων) ~καὶ τίνα τρόπον ζητήσεις,	ὦ	Σώκρατες, τοῦτο ὃ μὴ οἶσθα
[73]	ἀνδρί; ~(Μένων) ~ἔμοιγέ πως δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες, τοῦτο οὐκέτι ὅμοιον εἶναι
[97]	~ἀνάγκη μοι φαίνεται: ὥστε θαυμάζω,	ὦ	Σώκρατες, (τούτου οὕτως ἔχοντος, ~ὅτι
[85]	δόξας, ἢ οὐχί; ~(Μένων) ἀνάγκη,	ὦ	Σώκρατες, φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~εἰ δὲ
[99]	τοιοῦτοι. ~(Μένων) ἔοικεν οὕτως ἔχειν,	ὦ	Σώκρατες, ὡς λέγεις. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[74]	~(Μένων) ~οὐ γὰρ δύναμαί πω,	ὦ	Σώκρατες, ὡς σὺ ζητεῖς, (μίαν
[79]	ἐμοὶ δοκεῖ, τῆς αὐτῆς ἐρωτήσεως,	ὦ	φίλε ~Μένων, τί ἐστιν ἀρετή,
[70]	ὅτῳ οὐκ ἀποκρινόμενος. ἐνθάδε δέ,	ὦ	φίλε Μένων, τὸ ἐναντίον ~περιέστηκεν:
[77]	ἡγούμενος τὰ κακὰ ὠφελεῖν ἐκεῖνον	ᾧ	ἂν γένηται, ἢ γιγνώσκων τὰ
[77]	δὲ τὰ κακὰ βλάπτειν ~ἐκεῖνον	ᾧ	ἂν γίγνηται, γιγνώσκουσιν δήπου ὅτι
[77]	γιγνώσκων τὰ ~κακὰ ὅτι βλάπτει	ᾧ	ἂν παρῇ; ~(Μένων) ~εἰσὶ μὲν
[81]	ἐργατικούς τε καὶ ζητητικοὺς ποιεῖ:	ᾧ	ἐγὼ πιστεύων ~ἀληθεῖ εἶναι ἐθέλω
[89]	καλὸν ἡμῖν ~Ἄνυτος ὅδε παρεκαθέζετο,	ᾧ	μεταδῶμεν τῆς ζητήσεως. ~(εἰκότως δ'
[72]	μοι αὐτὸ εἰπέ, ὦ Μένων:	ᾧ	οὐδὲν ~διαφέρουσιν ἀλλὰ ταὐτόν εἰσιν
[75]	σοι, ἢ ἄλλως πως ζητεῖς;	ἐγὼ	γὰρ κἂν (οὕτως ἀγαπῴην εἴ
[80]	εἰκόνες ~ἀλλ' οὐκ ἀντεικάσομαί σε.	ἐγὼ	δέ, εἰ μὲν ἡ νάρκη
[71]	σὺ μὲν εἰδὼς καὶ Γοργίας,	ἐγὼ	δὲ εἰρηκὼς μηδενὶ ~πώποτε εἰδότι
[71]	εἴθ' ὅτῳ τρόπῳ ~παραγίγνεται εἰδέναι	ἐγὼ	δὲ τοσοῦτον δέω εἴτε διδακτὸν
[80]	οἴει; ~(Σωκράτης) ~ἵνα σε ἀντεικάσω.	ἐγὼ	δὲ τοῦτο οἶδα περὶ πάντων
[92]	πόλει τὴν ἀρετὴν ~ἣν νυνδὴ	ἐγὼ	διῆλθον γένοιτ' ἂν ἄξιος λόγου.
[74]	σε ἀνέροιτο τοῦτο ὃ νυνδὴ	ἐγὼ	~ἔλεγον, τί ἐστιν σχῆμα, ὦ
[76]	ἔστιν, ὦ παῖ Ἀλεξιδήμου, ὡς	ἐγὼ	ἐμαυτὸν πείθω, ἀλλ' ἐκείνη βελτίων:
[86]	οἶδ' ὅπως. ~(Σωκράτης) ~καὶ γὰρ	ἐγὼ	ἐμοί, ὦ Μένων. καὶ τὰ
[97]	πῶς δὴ (ὀρθῶς) λέγεις; ~(Σωκράτης)	~ἐγὼ	ἐρῶ. εἰδὼς τὴν ὁδὸν τὴν
[86]	ἀρετῆς. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' εἰ μὲν	ἐγὼ	ἦρχον, ὦ Μένων, μὴ μόνον
[73]	γε λέγων σύ, ἐπεὶ καὶ	ἐγὼ	λέγω οὐ μόνον δικαιοσύνην ἀλλὰ
[80]	νῦν περὶ ἀρετῆς ὃ ἔστιν	ἐγὼ	μὲν οὐκ οἶδα, σὺ ~μέντοι
[94]	μοι δοκεῖς κακῶς λέγειν ἀνθρώπους.	ἐγὼ	μὲν οὖν ἄν σοι ~συμβουλεύσαιμι,
[91]	τούτων φανερῶς χρήματα ἀξιοῦσι πράττεσθαι;	ἐγὼ	μὲν οὖν οὐκ ἔχω ~ὅπως
[74]	ναί. ~(Σωκράτης) ~εἰ οὖν ὥσπερ	ἐγὼ	μετῄει τὸν λόγον, καὶ ἔλεγεν
[71]	τὸ παράπαν ἀρετὴ τυγχάνω εἰδώς.	~(ἐγὼ	οὖν καὶ αὐτός, ὦ Μένων,
[81]	τε καὶ ζητητικοὺς ποιεῖ: ᾧ	ἐγὼ	πιστεύων ~ἀληθεῖ εἶναι ἐθέλω μετὰ
[74]	στρογγυλότης, εἴ σοι εἶπεν ~ἅπερ	ἐγώ,	πότερον σχῆμα ἡ στρογγυλότης ἐστὶν
[74]	ἄλλοις. ~(Σωκράτης) ~εἰκότως γε: ἀλλ'	ἐγὼ	προθυμήσομαι, ἐὰν οἷός τ' ὦ,
[79]	~εἰ γὰρ καὶ μέμνησαι, ὅτ'	ἐγώ	σοι ἄρτι ἀπεκρινάμην περὶ τοῦ
[74]	~τίνας ταύτας; εἰπέ. οἷον καὶ	ἐγώ	σοι εἴποιμι ἂν καὶ ἄλλα
[97]	οὖν δι' ὅτι θαυμάζεις, ἢ	ἐγώ	σοι εἴπω; ~(Μένων) πάνυ γ'
[89]	ἐπιστήμη ᾖ ἡ ~ἀρετή; ~(Σωκράτης)	~ἐγώ	σοι ἐρῶ, ὦ Μένων. τὸ
[75]	ὁ ἐρωτώμενος. πειράσομαι δὴ ~καὶ	ἐγώ	σοι οὕτως εἰπεῖν. (λέγε γάρ
[93]	τοῦτ' ἔστιν ὃ πάλαι ζητοῦμεν	ἐγώ	τε καὶ Μένων. ~ὧδε οὖν
[75]	καὶ ἐλέγχειν. εἰ δὲ ὥσπερ	ἐγώ	τε καὶ σὺ νυνὶ φίλοι
[96]	γιγνοΜένων. ~(Σωκράτης) ~κινδυνεύομεν, ὦ Μένων,	ἐγώ	τε καὶ σὺ φαῦλοί τινες
[77]	τε ~καλοῖσι καὶ δύνασθαι: καὶ	ἐγὼ	τοῦτο λέγω ἀρετήν, ἐπιθυμοῦντα τῶν
[82]	~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς, ὦ Μένων, ὡς	ἐγὼ	τοῦτον οὐδὲν διδάσκω, ἀλλ' ἐρωτῶ
[92]	ἔφρασας; ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' οὓς μὲν	ἐγὼ	ᾤμην διδασκάλους τούτων εἶναι, εἶπον,
[98]	τινί. ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν καὶ	ἐγὼ	ὡς οὐκ εἰδὼς λέγω, ἀλλὰ
[98]	καὶ ἐγὼ ὡς οὐκ εἰδὼς	λέγω,	ἀλλὰ εἰκάζων: ὅτι δέ ἐστίν
[77]	καὶ δύνασθαι: καὶ ἐγὼ τοῦτο	λέγω	ἀρετήν, ἐπιθυμοῦντα τῶν καλῶν ~δυνατὸν
[96]	γέ τῳ τρόπῳ ~βελτίους (ποιήσει:	λέγω	δὲ ταῦτα ἀποβλέψας πρὸς τὴν
[86]	εἴτε διδακτόν ἐστιν εἴτε ὁπωσοῦν.	λέγω	δὲ τὸ ἐξ ~ὑποθέσεως ὧδε,
[76]	κατὰ γὰρ παντὸς σχήματος ~τοῦτο	λέγω,	εἰς ὃ τὸ στερεὸν περαίνει,
[76]	τούτων δὴ σύνες ὅ τοι	λέγω,	ἔφη Πίνδαρος. ἔστιν γὰρ χρόα
[75]	ἔσχατον πάντα ταῦτα ταὐτόν τι	λέγω:	ἴσως δ' ἂν ἡμῖν Πρόδικος
[78]	καὶ πλοῦτον; ~(Μένων) ~καὶ χρυσίον	λέγω	καὶ ἀργύριον κτᾶσθαι καὶ τιμὰς
[76]	μου ἐκ τούτων σχῆμα ὃ	λέγω.	κατὰ γὰρ παντὸς σχήματος ~τοῦτο
[72]	ἀρετή: ἢ ~οὐ μανθάνεις ὅτι	λέγω;	~(Μένων) ~δοκῶ γέ μοι μανθάνειν:
[83]	τὸ (διπλάσιον χωρίον ~γίγνεσθαι; τοιόνδε	λέγω,	μὴ ταύτῃ μὲν μακρόν, τῇ
[75]	μοι: τελευτὴν καλεῖς τι; τοιόνδε	λέγω	~οἷον πέρας καὶ ἔσχατον πάντα
[79]	τούτων. τί οὖν δὴ τοῦτο	λέγω;	ὅτι ἐμοῦ δεηθέντος ὅλον εἰπεῖν
[73]	λέγων σύ, ἐπεὶ καὶ ἐγὼ	λέγω	οὐ μόνον δικαιοσύνην ἀλλὰ καὶ
[72]	τὸ γὰρ τῇ αὐτῇ τοῦτο	λέγω:	οὐδὲν διαφέρει πρὸς τὸ ἰσχὺς
[75]	εἴρηται: εἰ δὲ μὴ ὀρθῶς	λέγω,	σὸν ~ἔργον λαμβάνειν λόγον καὶ
[78]	τοιαῦτα; ~(Μένων) οὔκ, ἀλλὰ (πάντα	λέγω	τὰ τοιαῦτα. ~(Σωκράτης) ~εἶεν: χρυσίον
[97]	ἐστίν. πρὸς τί οὖν δὴ	λέγω	ταῦτα; πρὸς τὰς δόξας ~τὰς
[86]	εἰ οἷός τε εἴην, ~καὶ	λόγῳ	καὶ ἔργῳ. ~(Μένων) καὶ τοῦτο
[81]	δεῖ πείθεσθαι τούτῳ τῷ ἐριστικῷ	λόγῳ:	~οὗτος μὲν γὰρ ἂν ἡμᾶς
[99]	νῦν ἡμεῖς ~ἐν παντὶ τῷ	λόγῳ	τούτῳ καλῶς ἐζητήσαμέν τε καὶ
[89]	ἀγαθὰ εἶναι: καὶ τούτῳ τῷ	λόγῳ	φρόνησις ἂν εἴη τὸ ὠφέλιμον:
[86]	τε εἴην, ~καὶ λόγῳ καὶ	ἔργῳ.	~(Μένων) καὶ τοῦτο μέν γε
[91]	ἄλλοι, ὅτι ἄν τις αὐτοῖς	παραδῷ,	ἀλλὰ καὶ τὸ ἐναντίον διαφθείρουσιν;
[71]	~παραγίγνεται εἰδέναι ἐγὼ δὲ τοσοῦτον	δέω	εἴτε διδακτὸν εἴτε μὴ διδακτὸν
[82]	τῆς διπλασίας; ~(Μένων) ναί. ~(Σωκράτης)	~θεῶ	δὴ αὐτὸν ἀναμιμνῃσκόμενον ἐφεξῆς, ὡς
[96]	ὀρθῶς ἡμεῖς ἐσκέμμεθα. ὥστε καὶ	θαυμάζω	δή, ὦ Σώκρατες, ~πότερόν ποτε
[95]	μοι δοκεῖ χαλεπαίνειν, καὶ οὐδὲν	θαυμάζω:	οἴεται γάρ με ~πρῶτον μὲν
[97]	~(Μένων) ~ἀνάγκη μοι φαίνεται: ὥστε	θαυμάζω,	ὦ Σώκρατες, (τούτου οὕτως ἔχοντος,
[83]	τὴν τοῦ ὀκτώποδος χωρίου γραμμὴν	μείζω	μὲν εἶναι τῆσδε τῆς δίποδος,
[76]	παῖ Ἀλεξιδήμου, ὡς ἐγὼ ἐμαυτὸν	πείθω,	ἀλλ' ἐκείνη βελτίων: ~οἶμαι δὲ
[85]	ἂν ἔν γε τῷ ~νῦν	βίῳ	εἰληφὼς εἴη. ἢ (δεδίδαχέν τις
[86]	δὲ μὴ ἐν τῷ νῦν	βίῳ	λαβών, οὐκ ἤδη τοῦτο (δῆλον,
[91]	οἶδα γὰρ ἄνδρα ἕνα Πρωταγόραν	πλείω	χρήματα ~κτησάμενον ἀπὸ ταύτης τῆς
[93]	~(ἔμαθον; ~(Ἄνυτος) ~καὶ τούτους ἔγωγε	ἀξιῶ	παρὰ τῶν προτέρων μαθεῖν, ὄντων
[73]	ὦ Μένων, καὶ δούλου, ~ἄρχειν	οἵω	τε εἶναι τοῦ δεσπότου, καὶ
[80]	γὰρ εὐπορῶν αὐτὸς τοὺς ~ἄλλους	ποιῶ	ἀπορεῖν, ἀλλὰ παντὸς μᾶλλον αὐτὸς
[80]	ἀπορῶν οὕτως καὶ τοὺς ~ἄλλους	ποιῶ	(ἀπορεῖν. καὶ νῦν περὶ ἀρετῆς
[87]	αὐτοῦ γραμμὴν ~παρατείναντα ἐλλείπειν τοιούτῳ	χωρίῳ	οἷον ἂν αὐτὸ τὸ παρατεταμένον
[92]	κἀγαθῶν, οὐδεὶς ἔστιν ὃς οὐ	βελτίω	αὐτὸν ποιήσει ἢ οἱ σοφισταί,
[94]	~κάλλιστα Ἀθηναίων ἐπαίδευσε, ἄνδρα δὲ	βελτίω	δοκεῖ σοι ὁτουοῦν πεποιηκέναι; ~τούτῳ
[93]	ἦν σοφός, οὐδὲν τῶν γειτόνων	βελτίω	ποιῆσαι, εἴπερ ἦν γε ~διδακτὸν
[81]	οὔκουν δεῖ πείθεσθαι τούτῳ τῷ	ἐριστικῷ	λόγῳ: ~οὗτος μὲν γὰρ ἂν
[72]	~οὐ μανθάνεις ὅτι λέγω; ~(Μένων)	~δοκῶ	γέ μοι μανθάνειν: οὐ μέντοι
[89]	ἔστιν ἐπιστήμη, σκέψαι ἐάν σοι	~δοκῶ	εἰκότως ἀπιστεῖν. τόδε γάρ μοι
[79]	ἃ λέγεις: ἢ οὐδέν σοι	δοκῶ	λέγειν; ~(Μένων) ἔμοιγε δοκεῖς ὀρθῶς
[94]	ἄρα ἄνδρας οὐκ ἐβούλετο ποιῆσαι;	δοκῶ	μέν, ~ἐβούλετο, ἀλλὰ μὴ οὐκ
[71]	πω ἐνέτυχον εἰδότι, ὡς ἐμοὶ	δοκῶ.	~(Μένων) τί δέ; Γοργίᾳ οὐκ
[98]	καὶ ἐπιστήμη, οὐ πάνυ μοι	δοκῶ	τοῦτο εἰκάζειν, ἀλλ' εἴπερ τι
[80]	(τὴν ψυχὴν καὶ τὸ στόμα	~ναρκῶ,	καὶ οὐκ ἔχω ὅτι ἀποκρίνωμαί
[82]	Μένων, ὡς ἐγὼ τοῦτον οὐδὲν	διδάσκω,	ἀλλ' ἐρωτῶ πάντα; καὶ νῦν
[80]	τί μάλιστα, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης)	γιγνώσκω	οὗ ἕνεκά με ᾔκασας. ~(Μένων)
[75]	λέγειν, οὐδὲν ποικίλον. ~(Μένων) ἀλλὰ	καλῶ,	καὶ οἶμαι μανθάνειν ὃ λέγεις.
[76]	ἐν ταῖς γεωμετρίαις; ~(Μένων) ἔγωγε	καλῶ.	~(Σωκράτης) ~ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις
[87]	ἐστιν ταῦτα παθεῖν. ~ὑποθέμενος οὖν	ἐθέλω	(εἰπεῖν σοι τὸ συμβαῖνον περὶ
[81]	ᾧ ἐγὼ πιστεύων ~ἀληθεῖ εἶναι	ἐθέλω	μετὰ σοῦ ζητεῖν ἀρετὴ ὅτι
[80]	εἶ οὐκ ~εἰδότι. ὅμως δὲ	ἐθέλω	μετὰ σοῦ σκέψασθαι καὶ συζητῆσαι
[82]	μὲν οὐ ῥᾴδιον, ὅμως δὲ	ἐθέλω	προθυμηθῆναι σοῦ ἕνεκα. ἀλλά μοι
[72]	ἢ τούτῳ μὲν οὐδὲν διαφέρουσιν,	ἄλλῳ	δέ τῳ, οἷον ἢ κάλλει
[72]	ἐάντε ἐν ἀνδρὶ ἐάντε ἐν	~ἄλλῳ	ὁτῳοῦν ᾖ; ~(Μένων) ἡ αὐτή
[78]	δίκαιον ᾖ, μήτε αὑτῷ μήτε	~ἄλλῳ,	οὐκ ἀρετὴ καὶ αὕτη ἐστὶν
[93]	παραδοτὸν τοῦτο ἀνθρώπῳ οὐδὲ ~παραληπτὸν	ἄλλῳ	παρ' ἄλλου: τοῦτ' ἔστιν ὃ
[93]	αὐτοὶ ἀγαθοὶ ἦσαν ~ἠπίσταντο καὶ	ἄλλῳ	παραδοῦναι, ἢ οὐ παραδοτὸν τοῦτο
[71]	ἑταῖρε, ἀλλὰ καὶ ὅτι οὐδ'	ἄλλῳ	πω ἐνέτυχον εἰδότι, ὡς ἐμοὶ
[70]	φύσει παραγίγνεται τοῖς ἀνθρώποις ἢ	ἄλλῳ	~τινὶ τρόπῳ; ~(Σωκράτης) ~ὦ Μένων,
[86]	ἤδη τοῦτο (δῆλον, ὅτι ἐν	ἄλλῳ	τινὶ χρόνῳ ~εἶχε καὶ ἐμεμαθήκει;
[72]	ἢ κάλλει ἢ ~μεγέθει ἢ	ἄλλῳ	τῳ τῶν τοιούτων; εἰπέ, τί
[75]	ἐρωτῴη: τί ἐστιν ἐπὶ τῷ	στρογγύλῳ	καὶ εὐθεῖ ~καὶ ἐπὶ τοῖς
[91]	τοιαῦτα ποιοῖεν, ταχὺ ἂν τῷ	λιμῷ	ἀποθάνοιεν, ~Πρωταγόρας δὲ ἄρα ὅλην
[88]	τί ἐστιν καὶ ἀναγκαῖον αὐτῷ	ὠφελίμῳ	εἶναι, ~φρόνησιν αὐτὸ δεῖ εἶναι,
[98]	ὀρθῆς δόξης ἐστίν, καὶ διαφέρει	δεσμῷ	ἐπιστήμη ὀρθῆς δόξης. ~(Μένων) νὴ
[98]	ἄν τις αὐτὰς δήσῃ αἰτίας	λογισμῷ.	τοῦτο δ' ἐστίν, ὦ ~(Μένων)
[88]	ἄνθρωπος, βλάπτεται, ὅταν δὲ ~σὺν	νῷ,	ὠφελεῖται; ~(Μένων) ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[75]	χρώματος εἶπες ~ὅτι ἀλλ' οὐδὲ	μανθάνω	ἔγωγε ὅτι βούλει, ὦ ἄνθρωπε,
[80]	ὃ σὺ οὐκ ᾔδησθα; ~(Σωκράτης)	~μανθάνω	οἷον βούλει λέγειν, ὦ Μένων.
[85]	τοῦτο τὸ χωρίον; ~(Παῖς) οὐ	μανθάνω.	~(Σωκράτης) ~οὐχὶ τεττάρων ὄντων τούτων
[71]	ποτ' ἐστὶ τὸ παράπαν ἀρετὴ	τυγχάνω	εἰδώς. ~(ἐγὼ οὖν καὶ αὐτός,
[92]	διδασκάλους τούτων εἶναι, εἶπον, ἀλλὰ	τυγχάνω	οὐδὲν ~λέγων, ὡς σὺ φῄς:
[95]	ἀλλ' οὗτος μὲν ἐάν ποτε	γνῷ	οἷόν ἐστιν τὸ κακῶς λέγειν,
[91]	αὑτοὺς κοινοὺς τῶν Ἑλλήνων τῷ	~βουλομένῳ	μανθάνειν, μισθὸν τούτου ταξαμένους τε
[70]	αὑτὸν ἐρωτᾶν τῶν Ἑλλήνων τῷ	βουλομένῳ	ὅτι ἄν τις βούληται, καὶ
[90]	ἐμοί τε καὶ τῷ σαυτοῦ	ξένῳ	Μένωνι τῷδε, περὶ ~τούτου τοῦ
[71]	δοκεῖ γὰρ δήπου σοὶ ἅπερ	ἐκείνῳ.	~(Μένων) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἐκεῖνον μὲν
[72]	ἔλεγες αὐτὰς εἶναι, τί ἂν	ἀπεκρίνω	μοι, εἴ σε ἠρόμην: ~ἆρα
[72]	τῶν τοιούτων; εἰπέ, τί ἂν	ἀπεκρίνω	οὕτως ἐρωτηθείς; ~(Μένων) ~τοῦτ' ἔγωγε,
[86]	(δῆλον, ὅτι ἐν ἄλλῳ τινὶ	χρόνῳ	~εἶχε καὶ ἐμεμαθήκει; ~(Μένων) φαίνεται.
[91]	ὄντα καὶ ἐν ἅπαντι τῷ	χρόνῳ	τούτῳ ἔτι ~εἰς τὴν ἡμέραν
[82]	μανθάνων ~παρ' ἐμοῦ. ~(Μένων) ἀλλὰ	προσέξω.	~(Σωκράτης) ~εἰπὲ δή μοι, ὦ
[71]	ἀλλὰ καὶ ὅτι οὐδ' ἄλλῳ	πω	ἐνέτυχον εἰδότι, ὡς ἐμοὶ δοκῶ.
[72]	οὐ μέντοι ὡς βούλομαί γέ	πω	κατέχω τὸ ἐρωτώμενον. ~(Σωκράτης) ~πότερον
[84]	χωρίου γραμμή, ὥσπερ οὐδὲ νῦν	~πω	οἶδεν, ἀλλ' οὖν ᾤετό γ'
[83]	οὐδ' ἄρ' ἀπὸ τῆς τρίποδός	πω	τὸ ὀκτώπουν χωρίον γίγνεται. ~(Παῖς)
[74]	ἀνευρεῖν. ~(Μένων) ~οὐ γὰρ δύναμαί	πω,	ὦ Σώκρατες, ὡς σὺ ζητεῖς,
[86]	(εἶναι ποῖόν τί ἐστιν ὃ	μήπω	ἴσμεν ὅτι ~ἐστίν. εἰ μή
[79]	τῶν ἔτι ζητου Μένων καὶ	~μήπω	(ὡμολογη( Μένων) ἐπιχειροῦσαν ἀποκρίνεσθαι. ~(Μένων)
[97]	ὅτι θαυμάζεις, ἢ ἐγώ σοι	εἴπω;	~(Μένων) πάνυ γ' εἰπέ. ~(Σωκράτης)
[73]	~πάντες ἄρ' ἄνθρωποι τῷ αὐτῷ	τρόπῳ	ἀγαθοί εἰσιν: τῶν αὐτῶν γὰρ
[73]	ἦν αὐτῶν, τῷ αὐτῷ ἂν	τρόπῳ	ἀγαθοὶ ἦσαν. ~(Μένων) οὐ δῆτα.
[96]	ὅστις ἡμᾶς ἑνί γέ τῳ	τρόπῳ	~βελτίους (ποιήσει: λέγω δὲ ταῦτα
[79]	ἄλλο ὁτιοῦν τούτῳ τῷ ~αὐτῷ	(τρόπῳ	λέγων, ἀλλὰ πάλιν τῆς αὐτῆς
[71]	γοῦν εἴτε διδακτὸν εἴθ' ὅτῳ	τρόπῳ	~παραγίγνεται εἰδέναι ἐγὼ δὲ τοσοῦτον
[86]	φύσει ἢ ὡς τίνι ποτὲ	τρόπῳ	παραγιγνομένης τοῖς ~ἀνθρώποις τῆς ἀρετῆς.
[70]	τοῖς ἀνθρώποις ἢ ἄλλῳ ~τινὶ	τρόπῳ;	~(Σωκράτης) ~ὦ Μένων, πρὸ τοῦ
[100]	εἰσόμεθα ~τότε, ὅταν πρὶν ᾧτινι	τρόπῳ	τοῖς ἀνθρώποις παραγίγνεται ἀρετή, πρότερον
[87]	ἐνταθῆναι, εἴποι ἄν τις ὅτι	οὔπω	οἶδα εἰ ἔστιν τοῦτο τοιοῦτον,
[93]	παραδοῦναι, ἢ οὐ παραδοτὸν τοῦτο	ἀνθρώπῳ	οὐδὲ ~παραληπτὸν ἄλλῳ παρ' ἄλλου:
[80]	ὡς οὐκ ἄρα ἔστιν ζητεῖν	ἀνθρώπῳ	οὔτε ὃ οἶδε οὔτε ὃ
[88]	κατὰ πάντων εἰπεῖν ἔστιν, τῷ	ἀνθρώπῳ	τὰ μὲν ἄλλα πάντα εἰς
[97]	δὴ (ὀρθῶς) λέγεις; ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ	ἐρῶ.	εἰδὼς τὴν ὁδὸν τὴν εἰς
[76]	σὺ τοῦτ' εἴπῃς, ὦ Σώκρατες,	ἐρῶ	σοι. ~(Σωκράτης) ~κἂν κατακεκαλυμμένος τις
[89]	ἡ ~ἀρετή; ~(Σωκράτης) ~ἐγώ σοι	ἐρῶ,	ὦ Μένων. τὸ μὲν γὰρ
[84]	~(Σωκράτης) καὶ τρίτον τόδε ἴσον	ἑκατέρῳ	τούτων; ~(Παῖς) ναί. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν
[87]	ἀναμνηστόν διαφερέτω δὲ ~μηδὲν ἡμῖν	(ὁποτέρῳ	ἂν τῷ ὀνόματι χρώμεθα ἀλλ'
[83]	τῆς τετράποδος. ~(Παῖς) δεῖ. ~(Σωκράτης)	~πειρῶ	δὴ λέγειν πηλίκην τινὰ φῂς
[75]	σχήματα καλεῖς, ταὐτὸν ἐπὶ πᾶσιν;	πειρῶ	εἰπεῖν, ἵνα ~καὶ γένηταί σοι
[73]	ἡ αὐτὴ ἀρετὴ πάντων ἐστίν,	πειρῶ	εἰπεῖν καὶ ἀναμνησθῆναι τί ~αὐτό
[83]	δῆτα. ~(Σωκράτης) ἀλλ' ἀπὸ ποίας;	πειρῶ	ἡμῖν εἰπεῖν ἀκριβῶς: ~καὶ (εἰ
[77]	τοιαῦτα λέγειν. ἀλλ' ἴθι δὴ	πειρῶ	~καὶ σὺ ἐμοὶ τὴν ὑπόσχεσιν
[75]	τοῦτο ὄνομά ἐστιν, τὸ σχῆμα;	~(πειρῶ	λέγειν. εἰ οὖν τῷ ἐρωτῶντι
[82]	~(Παῖς) ὀκτώ. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή,	πειρῶ	μοι εἰπεῖν πηλίκη τις ἔσται
[78]	ἄρα, ὡς ἔοικε, τούτῳ τῷ	πόρῳ	δικαιοσύνην ἢ σωφροσύνην ἢ (ὁσιότητα
[78]	ξένος. πότερον προστιθεῖς τούτῳ τῷ	πόρῳ,	ὦ ~Μένων, τὸ δικαίως καὶ
[94]	γὰρ ~Ξανθίᾳ ἔδωκε, τὸν δὲ	Εὐδώρῳ:	οὗτοι δέ που ἐδόκουν τῶν
[80]	δὴ οἴει; ~(Σωκράτης) ~ἵνα σε	ἀντεικάσω.	ἐγὼ δὲ τοῦτο οἶδα περὶ
[91]	οὖν οὐκ ἔχω ~ὅπως σοι	πιστεύσω:	οἶδα γὰρ ἄνδρα ἕνα Πρωταγόραν
[88]	δὴ κατὰ πάντων εἰπεῖν ἔστιν,	τῷ	ἀνθρώπῳ τὰ μὲν ἄλλα πάντα
[89]	~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴ οὐκ ἐν	τῷ	ἄρτι μόνον δέῃ αὐτὸ δοκεῖν
[73]	ἡ αὐτὴ ἀρετὴ ἦν αὐτῶν,	τῷ	αὐτῷ ἂν τρόπῳ ἀγαθοὶ ἦσαν.
[72]	ἰσχύς; ἐάνπερ ἰσχυρὰ γυνὴ ᾖ,	τῷ	αὐτῷ εἴδει καὶ τῇ αὐτῇ
[73]	ναί. ~(Σωκράτης) ~πάντες ἄρ' ἄνθρωποι	τῷ	αὐτῷ τρόπῳ ἀγαθοί εἰσιν: τῶν
[79]	ὁτῳοῦν, ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τούτῳ	τῷ	~αὐτῷ (τρόπῳ λέγων, ἀλλὰ πάλιν
[91]	ἀποφήναντας αὑτοὺς κοινοὺς τῶν Ἑλλήνων	τῷ	~βουλομένῳ μανθάνειν, μισθὸν τούτου ταξαμένους
[70]	~παρέχων αὑτὸν ἐρωτᾶν τῶν Ἑλλήνων	τῷ	βουλομένῳ ὅτι ἄν τις βούληται,
[80]	οἶδεν γάρ, καὶ οὐδὲν δεῖ	τῷ	γε τοιούτῳ ζητήσεως οὔτε ὃ
[89]	ἐν τῷ ~νῦν καὶ ἐν	τῷ	ἔπειτα, εἰ μέλλει τι αὐτοῦ
[81]	ἐστίν. οὔκουν δεῖ πείθεσθαι τούτῳ	τῷ	ἐριστικῷ λόγῳ: ~οὗτος μὲν γὰρ
[72]	που ἔχει ἀποβλέψαντα τὸν ~ἀποκρινόμενον	τῷ	ἐρωτήσαντι ἐκεῖνο δηλῶσαι, ὃ τυγχάνει
[75]	σχῆμα; ~(πειρῶ λέγειν. εἰ οὖν	τῷ	ἐρωτῶντι οὕτως ἢ περὶ σχήματος
[91]	εἰ τοιαῦτα ποιοῖεν, ταχὺ ἂν	τῷ	λιμῷ ἀποθάνοιεν, ~Πρωταγόρας δὲ ἄρα
[99]	δὲ νῦν ἡμεῖς ~ἐν παντὶ	τῷ	λόγῳ τούτῳ καλῶς ἐζητήσαμέν τε
[89]	(μέλλει ἀγαθὰ εἶναι: καὶ τούτῳ	τῷ	λόγῳ φρόνησις ἂν εἴη τὸ
[72]	παντοδαπὰς εἶναι καὶ διαφερούσας ἀλλήλων,	τῷ	~μελίττας εἶναι; ἢ τούτῳ μὲν
[92]	(λέγεις. ἀλλὰ σὺ δὴ ἐν	τῷ	μέρει αὐτῷ εἰπὲ ~παρὰ τίνας
[85]	ποτε, οὐκ ἂν ἔν γε	τῷ	~νῦν βίῳ εἰληφὼς εἴη. ἢ
[86]	~(Σωκράτης) ~εἰ δὲ μὴ ἐν	τῷ	νῦν βίῳ λαβών, οὐκ ἤδη
[89]	καλῶς λέγεσθαι, ἀλλὰ καὶ ἐν	τῷ	~νῦν καὶ ἐν τῷ ἔπειτα,
[72]	μὲν οὐδὲν διαφέρουσιν, ἄλλῳ δέ	τῳ,	οἷον ἢ κάλλει ἢ ~μεγέθει
[87]	δὲ ~μηδὲν ἡμῖν (ὁποτέρῳ ἂν	τῷ	ὀνόματι χρώμεθα ἀλλ' ἆρα διδακτόν;
[85]	ἢ οὔ; ~(Μένων) ναί. ~(Σωκράτης)	~τῷ	οὐκ εἰδότι ἄρα περὶ ὧν
[71]	ὥστε οὐκ ἔχω εἰπεῖν ἐν	τῷ	παρόντι πῶς μοι τότε ~ἔδοξεν.
[90]	καὶ ἐπαίδευσεν, ὡς δοκεῖ ~Ἀθηναίων	τῷ	πλήθει: αἱροῦνται γοῦν αὐτὸν ἐπὶ
[78]	~δεῖ ἄρα, ὡς ἔοικε, τούτῳ	τῷ	πόρῳ δικαιοσύνην ἢ σωφροσύνην ἢ
[78]	πατρικὸς ξένος. πότερον προστιθεῖς τούτῳ	τῷ	πόρῳ, ὦ ~Μένων, τὸ δικαίως
[93]	ἐνθάδε, οὐδ' εἰ γεγόνασιν ἐν	τῷ	(πρόσθεν, ἀλλ' εἰ διδακτόν ἐστιν
[90]	Ἄνυτε, συζήτησον, ἐμοί τε καὶ	τῷ	σαυτοῦ ξένῳ Μένωνι τῷδε, περὶ
[75]	σε ἐρωτῴη: τί ἐστιν ἐπὶ	τῷ	στρογγύλῳ καὶ εὐθεῖ ~καὶ ἐπὶ
[83]	ὧν ἕκαστον ἴσον τούτῳ ἐστὶν	τῷ	τετράποδι; ~(Παῖς) ναί. ~(Σωκράτης) ~πόσον
[96]	ζητητέον ὅστις ἡμᾶς ἑνί γέ	τῳ	τρόπῳ ~βελτίους (ποιήσει: λέγω δὲ
[72]	κάλλει ἢ ~μεγέθει ἢ ἄλλῳ	τῳ	τῶν τοιούτων; εἰπέ, τί ἂν
[91]	τέχνῃ ὄντα καὶ ἐν ἅπαντι	τῷ	χρόνῳ τούτῳ ἔτι ~εἰς τὴν
[81]	εἰς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων	ἐνάτῳ	ἔτει ~ἀνδιδοῖ ψυχὰς πάλιν, ~(ἐκ
[87]	ἢ ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν, ἀναμνηστόν	διαφερέτω	δὲ ~μηδὲν ἡμῖν (ὁποτέρῳ ἂν
[73]	κατὰ ~πάντων. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν	ζητῶ	γε. ἀλλ' ἆρα καὶ παιδὸς
[89]	~εὑρεῖν. καίτοι μετὰ πολλῶν γε	ζητῶ,	καὶ τούτων μάλιστα οὓς ἂν
[75]	καὶ εἶπεν: ~οὐ μανθάνεις ὅτι	ζητῶ	τὸ ἐπὶ πᾶσιν τούτοις ταὐτόν;
[86]	σκεψαίμην καὶ ἀκούσαιμι, πότερον ὡς	διδακτῷ	ὄντι αὐτῷ δεῖ ~ἐπιχειρεῖν, (ἢ
[83]	διπλάσιον πόσων εἶναι ποδῶν; ~(Παῖς)	ὀκτώ.	~(Σωκράτης) οὐδ' ἄρ' ἀπὸ τῆς
[82]	πόσων οὖν ἔσται ποδῶν; ~(Παῖς)	ὀκτώ.	~(Σωκράτης) ~φέρε δή, πειρῶ μοι
[92]	ἑνὸς ἀνθρώπου ὄνομα δεῖ ἀκοῦσαι;	ὅτῳ	γὰρ ἂν ἐντύχῃ Ἀθηναίων τῶν
[70]	ἄν τις βούληται, καὶ ~οὐδενὶ	ὅτῳ	οὐκ ἀποκρινόμενος. ἐνθάδε δέ, ὦ
[71]	ἀρετὴν γοῦν εἴτε διδακτὸν εἴθ'	ὅτῳ	τρόπῳ ~παραγίγνεται εἰδέναι ἐγὼ δὲ
[72]	τῶν ἡλικιῶν πρὸς ἕκαστον ἔργον	ἑκάστῳ	~ἡμῶν ἡ ἀρετή ἐστιν, ὡσαύτως
[75]	εἰ τόδε ἀποδέχῃ αὐτὸ ~εἶναι:	ἔστω	γὰρ δὴ ἡμῖν τοῦτο σχῆμα,
[83]	δὲ βραχύ, ἀλλὰ ἴσον πανταχῇ	~ἔστω	ὥσπερ τουτί, διπλάσιον δὲ τούτου,
[83]	μὲν εἶναι τῆσδε τῆς δίποδος,	~ἐλάττω	δὲ τῆς τετράποδος. ~(Παῖς) δεῖ.
[86]	ἂν μὴ ᾖ ἄνθρωπος, ἐνέσονται	αὐτῷ	ἀληθεῖς δόξαι, ~αἳ ἐρωτήσει ἐπεγερθεῖσαι
[84]	εὕρῃς με ~διδάσκοντα καὶ διεξιόντα	αὐτῷ,	ἀλλὰ μὴ τὰς τούτου δόξας
[73]	αὐτὴ ἀρετὴ ἦν αὐτῶν, τῷ	αὐτῷ	ἂν τρόπῳ ἀγαθοὶ ἦσαν. ~(Μένων)
[85]	λέγεις. ~(Σωκράτης) ἐνῆσαν δέ γε	αὐτῷ	αὗται αἱ δόξαι: ἢ οὔ;
[86]	ἀκούσαιμι, πότερον ὡς διδακτῷ ὄντι	αὐτῷ	δεῖ ~ἐπιχειρεῖν, (ἢ ὡς φύσει
[72]	ἐάνπερ ἰσχυρὰ γυνὴ ᾖ, τῷ	αὐτῷ	εἴδει καὶ τῇ αὐτῇ ~ἰσχύι
[92]	σὺ δὴ ἐν τῷ μέρει	αὐτῷ	εἰπὲ ~παρὰ τίνας ἔλθῃ Ἀθηναίων:
[74]	ἐστιν σχῆμα, ὦ Μένων; εἰ	αὐτῷ	εἶπες ὅτι στρογγυλότης, εἴ σοι
[83]	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἐν	αὐτῷ	ἐστιν ταυτὶ τέτταρα, ὧν ἕκαστον
[93]	αὑτοῦ; ἢ οἴει αὐτὸν φθονεῖν	αὐτῷ	καὶ ἐξεπίτηδες οὐ ~παραδιδόναι (τὴν
[77]	τί ἐπιθυμεῖν λέγεις; ἦ γενέσθαι	αὐτῷ;	~(Μένων) γενέσθαι: τί γὰρ (ἄλλο;
[75]	ἀγωνιστικῶν ~ὁ ἐρόμενος, εἴποιμ' ἂν	(αὐτῷ	ὅτι ἐμοὶ μὲν εἴρηται: εἰ
[92]	ἄξιος λόγου. ~(Ἄνυτος) τί δὲ	αὐτῷ	οὐ σὺ ἔφρασας; ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'
[92]	πατρικὸν τόνδε ἑταῖρον ~εὐεργέτησον φράσας	αὐτῷ	παρὰ τίνας ἀφικόμενος ἐν τοσαύτῃ
[94]	φαῦλος ἦν, καὶ οὐκ ἦσαν	αὐτῷ	πλεῖστοι φίλοι Ἀθηναίων καὶ τῶν
[84]	~(Παῖς) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ἕτερον δὲ	αὐτῷ	προσθεῖμεν ἂν τουτὶ ἴσον; ~(Παῖς)
[80]	εἰ καὶ ὅτι μάλιστα ἐντύχοις	~αὐτῷ,	πῶς εἴσῃ ὅτι τοῦτό ἐστιν
[90]	καὶ τοὺς μισθὸν ~πραττομένους ἐπ'	αὐτῷ	τούτῳ, ἀποφήναντας αὑτοὺς διδασκάλους τοῦ
[73]	~(Σωκράτης) ~πάντες ἄρ' ἄνθρωποι τῷ	αὐτῷ	τρόπῳ ἀγαθοί εἰσιν: τῶν αὐτῶν
[79]	ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τούτῳ τῷ	~αὐτῷ	(τρόπῳ λέγων, ἀλλὰ πάλιν τῆς
[85]	~(Σωκράτης) ~καὶ νῦν μέν γε	αὐτῷ	ὥσπερ ὄναρ ἄρτι ἀνακεκίνηνται αἱ
[88]	ψυχῇ τί ἐστιν καὶ ἀναγκαῖον	αὐτῷ	ὠφελίμῳ εἶναι, ~φρόνησιν αὐτὸ δεῖ
[92]	εἴτε τι ἀγαθὸν ἔχει ~ἐν	αὑτῷ	εἴτε φλαῦρον, οὗ παντάπασιν ἄπειρος
[85]	~τὸ δὲ ἀναλαμβάνειν αὐτὸν ἐν	αὑτῷ	ἐπιστήμην οὐκ ἀναμιμνῄσκεσθαί ἐστιν; ~(Μένων)
[78]	ὅταν μὴ δίκαιον ᾖ, μήτε	αὑτῷ	μήτε ~ἄλλῳ, οὐκ ἀρετὴ καὶ
[96]	ἄνδρ' ἀγαθόν. ~ἐννοεῖς ὅτι αὐτὸς	αὑτῷ	πάλιν περὶ τῶν αὐτῶν τἀναντία
[80]	καὶ πάνυ εὖ, ὥς γε	ἐμαυτῷ	~ἐδόκουν: νῦν δὲ οὐδ' ὅτι
[82]	ἵνα δὴ εὐθὺς φαίνωμαι αὐτὸς	~ἐμαυτῷ	τἀναντία λέγων. ~(Μένων) ~οὐ μὰ
[87]	κύκλον, εἴτε ἀδύνατον εἴτε μή.	οὕτω	δὴ καὶ περὶ ἀρετῆς ἡμεῖς,
[72]	μοι ~εἰπεῖν; ~(Μένων) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)	~οὕτω	δὴ καὶ περὶ τῶν ἀρετῶν:
[88]	~(Μένων) ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν	οὕτω	δὴ κατὰ πάντων εἰπεῖν ἔστιν,
[72]	δὲ περὶ ἀρετῆς μόνον σοι	οὕτω	δοκεῖ, ὦ Μένων, ἄλλη μὲν
[80]	μὲν ἡ νάρκη αὐτὴ ναρκῶσα	οὕτω	καὶ τοὺς ~ἄλλους ποιεῖ ναρκᾶν,
[74]	ἢ τὸ εὐθύ; ἢ οὐχ	~οὕτω	λέγεις; ~(Μένων) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~ἆρ'
[74]	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν, ὅταν	οὕτω	λέγῃς, τότε οὐδὲν μᾶλλον φῂς
[92]	ἢ λεληθέναι καὶ ἑαυτούς; καὶ	οὕτω	~μαίνεσθαι ἀξιώσομεν τούτους, οὓς ἔνιοί
[91]	σοφίας ἢ Φειδίαν τε, ὃς	οὕτω	περιφανῶς καλὰ ἔργα ~ἠργάζετο, καὶ
[98]	ὄντων δὲ οὐ διδακτόν; ~(Μένων)	οὕτω.	~(Σωκράτης) ἀλλὰ μὴν ὡμολογήκαμεν μὴ
[83]	ἢ οὔ; ~(Παῖς) ἔμοιγε δοκεῖ	οὕτω.	~(Σωκράτης) ~καλῶς: τὸ γάρ σοι
[99]	καὶ ἐπιστήμη. ~(Μένων) δοκεῖ μοι	οὕτω.	~(Σωκράτης) οὐκοῦν ἐπειδὴ οὐ διδακτόν
[96]	τοτὲ ~δὲ οὔ; τοὺς οὖν	οὕτω	τεταραγμένους περὶ ὁτουοῦν φαίης ἂν
[80]	καὶ οὐδὲν δεῖ τῷ γε	τοιούτῳ	ζητήσεως οὔτε ὃ μὴ ~οἶδεν
[98]	τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, ἔοικεν	τοιούτῳ	τινί. ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν καὶ
[87]	δοθεῖσαν αὐτοῦ γραμμὴν ~παρατείναντα ἐλλείπειν	τοιούτῳ	χωρίῳ οἷον ἂν αὐτὸ τὸ
[70]	~ἐθαυμάζοντο ἐφ' ἱππικῇ τε καὶ	πλούτῳ,	(νῦν δέ, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,
[97]	ἐστιν ὀρθὴ δόξα ἐπιστήμης. ~(Μένων)	~τοσούτῳ	γε, ὦ Σώκρατες, ὅτι ὁ
[90]	τοὺς μισθὸν ~πραττομένους ἐπ' αὐτῷ	τούτῳ,	ἀποφήναντας αὑτοὺς διδασκάλους τοῦ ~βουλομένου
[94]	βελτίω δοκεῖ σοι ὁτουοῦν πεποιηκέναι;	~τούτῳ	γάρ που καὶ συγγέγονας καὶ
[85]	~(Σωκράτης) πόσα οὖν τηλικαῦτα ἐν	τούτῳ	ἔνεστιν; ~(Παῖς) τέτταρα. ~(Σωκράτης) πόσα
[83]	ταυτὶ τέτταρα, ὧν ἕκαστον ἴσον	τούτῳ	ἐστὶν τῷ τετράποδι; ~(Παῖς) ναί.
[91]	καὶ ἐν ἅπαντι τῷ χρόνῳ	τούτῳ	ἔτι ~εἰς τὴν ἡμέραν ταυτηνὶ
[99]	ἡμεῖς ~ἐν παντὶ τῷ λόγῳ	τούτῳ	καλῶς ἐζητήσαμέν τε καὶ ἐλέγομεν,
[72]	ἀλλήλων, τῷ ~μελίττας εἶναι; ἢ	τούτῳ	μὲν οὐδὲν διαφέρουσιν, ἄλλῳ δέ
[99]	~λέγοντι. ~(Σωκράτης) ~οὐδὲν μέλει ἔμοιγε.	τούτῳ	μέν, ὦ Μένων, καὶ αὖθις
[82]	ἕνα, ὅντινα ~βούλει, ἵνα ἐν	τούτῳ	σοι ἐπιδείξωμαι. ~(Μένων) πάνυ γε.
[79]	αὐτὴν ὁτῳοῦν, ἢ ἄλλο ὁτιοῦν	τούτῳ	τῷ ~αὐτῷ (τρόπῳ λέγων, ἀλλὰ
[81]	ὅλον ἐστίν. οὔκουν δεῖ πείθεσθαι	τούτῳ	τῷ ἐριστικῷ λόγῳ: ~οὗτος μὲν
[89]	~εἰ (μέλλει ἀγαθὰ εἶναι: καὶ	τούτῳ	τῷ λόγῳ φρόνησις ἂν εἴη
[78]	~(Σωκράτης) ~δεῖ ἄρα, ὡς ἔοικε,	τούτῳ	τῷ πόρῳ δικαιοσύνην ἢ σωφροσύνην
[78]	βασιλέως πατρικὸς ξένος. πότερον προστιθεῖς	τούτῳ	τῷ πόρῳ, ὦ ~Μένων, τὸ
[72]	μοι, εἴ σε ἠρόμην: ~ἆρα	τούτῳ	φῂς πολλὰς καὶ παντοδαπὰς εἶναι
[82]	ἐγὼ τοῦτον οὐδὲν διδάσκω, ἀλλ'	ἐρωτῶ	πάντα; καὶ νῦν οὗτος ~οἴεται
[71]	γελάσεται καὶ ἐρεῖ: ὦ ξένε,	~κινδυνεύω	σοι δοκεῖν μακάριός τις εἶναι
[71]	μνήμων, ὦ Μένων, ὥστε οὐκ	ἔχω	εἰπεῖν ἐν τῷ παρόντι πῶς
[80]	οὐδ' ὅτι ἐστὶν τὸ παράπαν	ἔχω	εἰπεῖν. καί μοι δοκεῖς εὖ
[95]	σοφισταὶ διδάσκαλοι εἶναι; ~(Μένων) ~οὐκ	ἔχω	λέγειν, ὦ Σώκρατες. καὶ γὰρ
[91]	πράττεσθαι; ἐγὼ μὲν οὖν οὐκ	ἔχω	~ὅπως σοι πιστεύσω: οἶδα γὰρ
[80]	τὸ στόμα ~ναρκῶ, καὶ οὐκ	ἔχω	ὅτι ἀποκρίνωμαί σοι. καίτοι μυριάκις
[82]	εἶ, καὶ (νῦν ἐρωτᾷς εἰ	ἔχω	σε ~διδάξαι, ὃς οὔ φημι
[71]	καὶ αὐτός, ὦ Μένων, οὕτως	ἔχω:	συμπένομαι τοῖς πολίταις τούτου ~τοῦ
[72]	μέντοι ὡς βούλομαί γέ πω	κατέχω	τὸ ἐρωτώμενον. ~(Σωκράτης) ~πότερον δὲ
[77]	~ἀλλὰ μὴν προθυμίας γε οὐδὲν	ἀπολείψω,	καὶ σοῦ ἕνεκα καὶ ἐμαυτοῦ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/11/2005