Pages
[85]	ἀπὸ ταύτης. ~(Σωκράτης) ἀπὸ τῆς	ἐκ	γωνίας εἰς γωνίαν τεινούσης τοῦ
[85]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἐστιν αὕτη γραμμὴ	ἐκ	γωνίας εἰς γωνίαν (τινὰ) τέμνουσα
[100]	μοι λέγειν, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης)	~ἐκ	μὲν τοίνυν τούτου τοῦ λογισμοῦ,
[81]	ἐνάτῳ ἔτει ~ἀνδιδοῖ ψυχὰς πάλιν,	~(ἐκ	τᾶν βασιλῆες ἀγαυοὶ ~καὶ σθένει
[84]	δοκεῖ μοι. ~(Σωκράτης) ~σκέψαι δὴ	ἐκ	ταύτης τῆς ἀπορίας ὅτι καὶ
[98]	οὐκ ~ἐθέλουσι παραμένειν, ἀλλὰ δραπετεύουσιν	ἐκ	τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε
[77]	ἐστίν, ~καὶ παῦσαι πολλὰ ποιῶν	ἐκ	τοῦ ἑνός, ὅπερ φασὶ τοὺς
[99]	ἐνθουσιάζειν, ἐπίπνους ὄντας καὶ κατεχομένους	ἐκ	~τοῦ θεοῦ, ὅταν κατορθῶσι λέγοντες
[93]	καὶ Μένων. ~ὧδε οὖν σκόπει	ἐκ	τοῦ σαυτοῦ λόγου: Θεμιστοκλέα οὐκ
[76]	καλεῖς τι; ~(Μένων) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)	~ἐκ	τούτων δὴ σύνες ὅ τοι
[76]	~ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις μου	ἐκ	τούτων σχῆμα ὃ λέγω. κατὰ
[87]	δὴ ὠφέλιμόν ἐστιν; ~(Μένων) ἀνάγκη	ἐκ	τῶν ὡμολογηΜένων. ~(Σωκράτης) ~σκεψώμεθα δὴ
[71]	τῆς σοφίας γέγονεν, ~καὶ κινδυνεύει	(ἐκ	τῶνδε τῶν τόπων παρ' ὑμᾶς
[93]	ἐκ τοῦ σαυτοῦ λόγου: Θεμιστοκλέα	οὐκ	ἀγαθὸν ἂν (φαίης ~ἄνδρα γεγονέναι;
[97]	ὁ ἀεὶ ἔχων ὀρθὴν δόξαν	οὐκ	ἀεὶ ἂν τυγχάνοι, ἕωσπερ ὀρθὰ
[93]	ἣν αὐτὸς ἀγαθὸς ἦν; ἢ	οὐκ	ἀκήκοας ὅτι ~Θεμιστοκλῆς Κλεόφαντον τὸν
[93]	διδασκάλων ἀγαθῶν εἴχετο: ἢ ταῦτα	οὐκ	ἀκήκοας τῶν πρεσβυτέρων; ~(Ἄνυτος) ἀκήκοα.
[88]	ἄλλως φῂς ἢ οὕτως; ~(Μένων)	οὐκ,	ἀλλ' οὕτως. ~(Σωκράτης) ~σκόπει δή,
[95]	ὦ Σώκρατες, ταῦτα ἄγαμαι, ὅτι	οὐκ	ἄν ποτε αὐτοῦ τοῦτο ~ἀκούσαις
[94]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν δῆλον ὅτι οὗτος	οὐκ	ἄν ποτε, οὗ μὲν ἔδει
[93]	τις εἶναι κακήν. ~(Ἄνυτος) ἴσως	οὐκ	ἄν. ~(Σωκράτης) ~τί δὲ τόδε;
[96]	εἰσι ~τοῦ πράγματος, δῆλον ὅτι	οὐκ	ἂν ἄλλοι γε; ~(Μένων) οὔ
[97]	(ὀρθῶς ~ὡμολογήκαμεν τοῦτό γε ὅτι	οὐκ	ἂν ἄλλως ἔχοι: ἦ γάρ;
[93]	τῶν πρεσβυτέρων; ~(Ἄνυτος) ἀκήκοα. ~(Σωκράτης)	οὐκ	ἂν ἄρα τήν γε φύσιν
[73]	~ἀγαθοὶ γίγνονται. ~(Μένων) ἔοικε. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἂν δήπου, εἴ γε μὴ
[91]	παλαιὰ καὶ τὰ ἱμάτια ἐξακούμενοι	οὐκ	ἂν δύναιντο ~λαθεῖν τριάκονθ' (ἡμέρας
[93]	ἐβούλετό γε. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' οἴει,	οὐκ	ἂν ἐβουλήθη ἄλλους τέ τινας
[89]	οὐκοῦν εἰ ταῦτα οὕτως ἔχει,	οὐκ	ἂν εἶεν φύσει οἱ ἀγαθοί.
[96]	φαίνεται οὕτως. ~(Σωκράτης) ἀρετὴ ἄρα	οὐκ	ἂν εἴη διδακτόν; ~(Μένων) ~οὐκ
[99]	τὸ μὲν ἕτερον ἀπολέλυται, καὶ	οὐκ	ἂν ~εἴη ἐν πολιτικῇ πράξει
[85]	ἐπιστήμων: εἰ δὲ ἔλαβέν ποτε,	οὐκ	ἂν ἔν γε τῷ ~νῦν
[86]	μόνον ἐμαυτοῦ ἀλλὰ καὶ σοῦ,	οὐκ	ἂν ~ἐσκεψάμεθα πρότερον εἴτε διδακτὸν
[86]	καὶ τὰ μέν γε ἄλλα	οὐκ	ἂν πάνυ ὑπὲρ τοῦ λόγου
[89]	ὁτιοῦν πρᾶγμα, μὴ ~μόνον ἀρετή,	οὐκ	ἀναγκαῖον αὐτοῦ καὶ διδασκάλους καὶ
[85]	ἀναλαμβάνειν αὐτὸν ἐν αὑτῷ ἐπιστήμην	οὐκ	ἀναμιμνῄσκεσθαί ἐστιν; ~(Μένων) πάνυ γε.
[89]	αὐτὸ εἶναι, εἴπερ ἐπιστήμη ἐστίν,	οὐκ	~ἀνατίθεμαι μὴ οὐ καλῶς λέγεσθαι:
[73]	ἄλλοις τούτοις. ~(Σωκράτης) ~τί δέ;	οὐκ	ἀνδρὸς μὲν ἀρετὴν ἔλεγες πόλιν
[99]	ἀπὸ τύχης τινὸς ὀρθῶς γιγνόμενα	οὐκ	~ἀνθρωπίνῃ ἡγεμονίᾳ γίγνεται ὧν δὲ
[80]	καλῶν καὶ αἱ εἰκόνες ~ἀλλ'	οὐκ	ἀντεικάσομαί σε. ἐγὼ δέ, εἰ
[83]	δὲ ἥμισυ; ~(Παῖς) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἀπὸ μὲν μείζονος ἔσται ἢ
[90]	σοφοῦ ~Ἀνθεμίωνος, ὃς ἐγένετο πλούσιος	οὐκ	ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου οὐδὲ δόντος
[70]	τις βούληται, καὶ ~οὐδενὶ ὅτῳ	οὐκ	ἀποκρινόμενος. ἐνθάδε δέ, ὦ φίλε
[72]	ἄλλαι πάμπολλαι ἀρεταί εἰσιν, ὥστε	οὐκ	ἀπορία εἰπεῖν ἀρετῆς πέρι ὅτι
[78]	μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἄρα βούλεται, ὦ Μένων, τὰ
[80]	ὡς ἐριστικὸν λόγον ~κατάγεις, ὡς	οὐκ	ἄρα ἔστιν ζητεῖν ἀνθρώπῳ οὔτε
[99]	~(Μένων) οὔ μοι δοκεῖ. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἄρα σοφίᾳ τινὶ οὐδὲ σοφοὶ
[78]	ᾖ, μήτε αὑτῷ μήτε ~ἄλλῳ,	οὐκ	ἀρετὴ καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ
[94]	χείρους: ἀγαθοὺς δὲ ἄρα ἄνδρας	οὐκ	ἐβούλετο ποιῆσαι; δοκῶ μέν, ~ἐβούλετο,
[96]	~διδασκάλους εἶναι; ~(Μένων) μὰ Δί'	οὐκ	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν εἰ μήτε
[94]	~ἀγαθοὺς ἄνδρας ποιῆσαι, ταῦτα δὲ	οὐκ	ἐδίδαξεν, εἰ διδακτὸν ἦν; ἀλλὰ
[71]	ἦν; ~(Σωκράτης) ἔγωγε. ~(Μένων) εἶτα	οὐκ	ἐδόκει σοι εἰδέναι; ~(Σωκράτης) ~οὐ
[76]	πράγματα προστάττεις ἀποκρίνεσθαι, ~αὐτὸς δὲ	οὐκ	ἐθέλεις (ἀναμνησθεὶς εἰπεῖν ὅτι ποτε
[98]	(ἀγαθὰ ἐργάζονται: πολὺν δὲ χρόνον	οὐκ	~ἐθέλουσι παραμένειν, ἀλλὰ δραπετεύουσιν ἐκ
[93]	ὁ λόγος ἡμῖν τυγχάνει ὤν:	οὐκ	εἰ εἰσὶν ἀγαθοὶ ἢ ~μὴ
[85]	οὔ; ~(Μένων) ναί. ~(Σωκράτης) ~τῷ	οὐκ	εἰδότι ἄρα περὶ ὧν ἂν
[80]	ἅψασθαι, νῦν μέντοι ὅμοιος εἶ	οὐκ	~εἰδότι. ὅμως δὲ ἐθέλω μετὰ
[98]	~καὶ μὴν καὶ ἐγὼ ὡς	οὐκ	εἰδὼς λέγω, ἀλλὰ εἰκάζων: ὅτι
[71]	πράγματος, καὶ ἐμαυτὸν καταμέμφομαι ὡς	οὐκ	εἰδὼς περὶ ἀρετῆς τὸ ~παράπαν:
[84]	μανθάνειν τοῦτο ὃ ᾤετο εἰδέναι	~οὐκ	εἰδώς, πρὶν εἰς ἀπορίαν κατέπεσεν
[84]	γὰρ ~καὶ ζητήσειεν ἂν ἡδέως	οὐκ	εἰδώς, τότε δὲ ῥᾳδίως ἂν
[80]	καί μοι δοκεῖς εὖ ~βουλεύεσθαι	οὐκ	ἐκπλέων ἐνθένδε οὐδ' ἀποδημῶν: εἰ
[92]	τε ὄντες ταῦτα ἃ αὐτοὶ	οὐκ	~(ἔμαθον; ~(Ἄνυτος) ~καὶ τούτους ἔγωγε
[71]	σοι ~οἷόν τ' εἶναι; ~(Μένων)	~οὐκ	ἔμοιγε. ἀλλὰ σύ, ὦ Σώκρατες,
[79]	ἐστίν, αὐτὴν μὴ εἰδότα; ~(Μένων)	οὐκ	ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης) ~εἰ γὰρ
[84]	νάρκη, μῶν τι ἐβλάψαμεν; ~(Μένων)	οὐκ	ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης) ~προὔργου γοῦν
[81]	λόγος οὗτος, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης)	οὐκ	ἔμοιγε. ~(Μένων) ἔχεις λέγειν ὅπῃ;
[77]	σοι τῶν ἀγαθῶν ἐπιθυμεῖν; ~(Μένων)	οὐκ	ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ἀλλά τινες τῶν
[72]	δοκεῖ τί σοι διαφέρειν; ~(Μένων)	οὐκ	ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἡ δὲ ἀρετὴ
[98]	φύσει ὁποτερονοῦν αὐτοῖν εἶναι; ~(Μένων)	οὐκ	ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν ἐπειδὴ οὐ
[89]	καλῶς λέγεσθαι. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴ	οὐκ	ἐν τῷ ἄρτι μόνον δέῃ
[71]	δοκῶ. ~(Μένων) τί δέ; Γοργίᾳ	οὐκ	ἐνέτυχες ὅτε ἐνθάδε ἦν; ~(Σωκράτης)
[92]	πόλεις, ἐῶσαι αὐτοὺς εἰσαφικνεῖσθαι ~καὶ	οὐκ	ἐξελαύνουσαι, εἴτε τις ξένος ἐπιχειρεῖ
[96]	οὐκ ἂν εἴη διδακτόν; ~(Μένων)	~οὐκ	ἔοικεν, εἴπερ ὀρθῶς ἡμεῖς ἐσκέμμεθα.
[89]	δυσχεραίνεις αὐτὸ καὶ ἀπιστεῖς μὴ	οὐκ	ἐπιστήμη ᾖ ἡ ~ἀρετή; ~(Σωκράτης)
[87]	δὲ μηδέν ἐστιν ἀγαθὸν ὃ	οὐκ	ἐπιστήμη περιέχει, ~ἐπιστήμην ἄν τιν'
[87]	τάχ' ἂν εἴη ἡ ~ἀρετὴ	οὐκ	ἐπιστήμη τις: εἰ δὲ μηδέν
[78]	μόριον ἀρετῆς: εἰ δὲ μή,	οὐκ	ἔσται ἀρετή, καίπερ ~ἐκπορίζουσα τἀγαθά.
[86]	τὸν πάντα χρόνον ἔστιν ἢ	οὐκ	~ἔστιν ἄνθρωπος. ~(Μένων) φαίνεται. ~(Σωκράτης)
[89]	οὐ καλῶς λέγεσθαι: ὅτι δὲ	οὐκ	ἔστιν ἐπιστήμη, σκέψαι ἐάν σοι
[97]	~(Μένων) ναί. ~(Σωκράτης) ~ὅτι δ'	οὐκ	ἔστιν ὀρθῶς ἡγεῖσθαι, ἐὰν μὴ
[81]	ἐν Ἅιδου καὶ πάντα χρήματα,	οὐκ	ἔστιν ὅτι οὐ μεμάθηκεν: ὥστε
[76]	~σχήματος. ~(Μένων) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'	οὐκ	ἔστιν, ὦ παῖ Ἀλεξιδήμου, ὡς
[71]	εἰμὶ μνήμων, ὦ Μένων, ὥστε	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν ἐν τῷ παρόντι
[95]	οἱ σοφισταὶ διδάσκαλοι εἶναι; ~(Μένων)	~οὐκ	ἔχω λέγειν, ὦ Σώκρατες. καὶ
[91]	ἀξιοῦσι πράττεσθαι; ἐγὼ μὲν οὖν	οὐκ	ἔχω ~ὅπως σοι πιστεύσω: οἶδα
[80]	καὶ τὸ στόμα ~ναρκῶ, καὶ	οὐκ	ἔχω ὅτι ἀποκρίνωμαί σοι. καίτοι
[94]	γάρ, ὦ ἑταῖρε Ἄνυτε, μὴ	οὐκ	ᾖ ~διδακτὸν ἀρετή. ~(Ἄνυτος) ~ὦ
[94]	δοκῶ μέν, ~ἐβούλετο, ἀλλὰ μὴ	οὐκ	ᾖ διδακτόν. ἵνα δὲ μὴ
[85]	ἀλλ' ἑαυτοῦ. ~(Σωκράτης) καὶ μὴν	οὐκ	ᾔδει γε, ὡς ἔφαμεν ὀλίγον
[84]	ἔχει περὶ τὸ πρᾶγμα ὃ	οὐκ	ᾔδει; ~(Μένων) καὶ τοῦτό μοι
[86]	ἐν τῷ νῦν βίῳ λαβών,	οὐκ	ἤδη τοῦτο (δῆλον, ὅτι ἐν
[80]	ὅτι τοῦτό ἐστιν ὃ σὺ	οὐκ	ᾔδησθα; ~(Σωκράτης) ~μανθάνω οἷον βούλει
[86]	γέ ἐστιν ὁ χρόνος ὅτ'	οὐκ	ἦν ἄνθρωπος; ~(Μένων) ναί. ~(Σωκράτης)
[94]	ὁ ~Θουκυδίδης φαῦλος ἦν, καὶ	οὐκ	ἦσαν αὐτῷ πλεῖστοι φίλοι Ἀθηναίων
[87]	καὶ περὶ ἀρετῆς ἡμεῖς, ἐπειδὴ	οὐκ	~ἴσμεν οὔθ' ὅτι ἐστὶν οὔθ'
[86]	μοι δοκεῖς λέγειν, ὦ Σώκρατες,	οὐκ	οἶδ' ὅπως. ~(Σωκράτης) ~καὶ γὰρ
[80]	ἀρετῆς ὃ ἔστιν ἐγὼ μὲν	οὐκ	οἶδα, σὺ ~μέντοι ἴσως πρότερον
[84]	τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, ἔγωγε	οὐκ	οἶδα. ~(Σωκράτης) ~ἐννοεῖς αὖ, ὦ
[85]	ἀληθεῖς δόξαι περὶ τούτων ὧν	οὐκ	~οἶδε; ~(Μένων) φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~καὶ
[84]	ἡγεῖται (ἀπορεῖν ἤδη, καὶ ὥσπερ	οὐκ	~οἶδεν, οὐδ' οἴεται εἰδέναι. ~(Μένων)
[78]	~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ τοὺς βλαπτομένους οὗτοι	οὐκ	οἴονται ἀθλίους εἶναι καθ' ὅσον
[80]	ὅτι ἐστίν; ~ποῖον γὰρ ὧν	οὐκ	οἶσθα προθέμενος ζητήσεις; ἢ εἰ
[98]	λέγεις. ~(Σωκράτης) ~τί δέ; τόδε	οὐκ	ὀρθῶς, ὅτι ἀληθὴς δόξα ἡγουμένη
[97]	φρόνιμος ᾖ, τοῦτο ὅμοιοί ἐσμεν	οὐκ	~ὀρθῶς ὡμολογηκόσιν. ~(Μένων) πῶς δὴ
[91]	ἄλλων διαφέρουσιν, ὅσον οὐ μόνον	οὐκ	ὠφελοῦσιν, ~ὥσπερ οἱ ἄλλοι, ὅτι
[85]	οὐχ αὑτοῦ οὗτος ἀπεκρίνατο; ~(Μένων)	οὔκ,	ἀλλ' ἑαυτοῦ. ~(Σωκράτης) καὶ μὴν
[78]	τἀγαθὰ ἢ τὰ τοιαῦτα; ~(Μένων)	οὔκ,	ἀλλὰ (πάντα λέγω τὰ τοιαῦτα.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/11/2005