Alphabétiquement     [«   »]
καθιερωμένα 1
καθιστάντων 1
καθιστάτω 2
καὶ 347
καί 2
καίπερ 1
καιρὸν 3
Fréquences     [«    »]
116 ἂν
217 δὲ
198 τῶν
347 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Les lois, livre XI

καὶ


Livre, page
[11, 917]   τε χρὴ ποιεῖν τὸν πωλοῦντα  καὶ   μή, καὶ πρόσθε τοῦ
[11, 918]   τρόπου, γνοίημεν ἂν ὡς φίλον  καὶ   ἀγαπητόν ἐστιν ἕκαστον τούτων, καὶ
[11, 917]   πολλὰ οἱ πλεῖστοι καθαρότητός τε  καὶ   ἁγνείας τὰ περὶ τοὺς θεούς·
[11, 925]   θηλείας καταλείπῃ, ~(δι' ἀδελφῶν τε  καὶ   ἀδελφιδῶν ἐπανιόν, ἔμπροσθε μὲν τῶν
[11, 919]   αἰχμαλώτους κεχειρωμένους ἀπολυτρώσῃ τῶν μακροτάτων  καὶ   ἀδίκων καὶ ἀκαθάρτων (λύτρων, ταῦτά
[11, 921]   ὁμολογίαν γενομένην, Δία δὲ πολιοῦχον  καὶ   Ἀθηνᾶν κοινωνοὺς πολιτείας ἀτιμάζων, βραχὺ
[11, 920]   ἔμπροσθεν μὴ δύνωνται διαλλάττεσθαι. Ἡφαίστου  καὶ   Ἀθηνᾶς ἱερὸν τὸ τῶν δημιουργῶν
[11, 920]   συγκατεσκευάκασιν τέχναις, Ἄρεως δ' αὖ  καὶ   Ἀθηνᾶς οἱ τὰ τῶν δημιουργῶν
[11, 919]   ἀπολυτρώσῃ τῶν μακροτάτων καὶ ἀδίκων  καὶ   ἀκαθάρτων (λύτρων, ταῦτά ἐστιν καὶ
[11, 914]   πρὸς τῷ ἀνελεύθερος εἶναι δοκεῖν  καὶ   ἀκοινώνητος νόμων, δεκαπλάσιον τῆς τιμῆς
[11, 918]   γένος ἀνθρώπων καὶ φύσει ὀλίγον  καὶ   ἄκρᾳ τροφῇ τεθραμμένον, ὅταν εἰς
[11, 918]   λέγειν. καὶ μισθωτὸς καὶ πανδοκεὺς  καὶ   ἄλλα, τὰ μὲν εὐσχημονέστερα, (τὰ
[11, 922]   νόσοις, οἱ δ' ἐν γήρᾳ  καὶ   ἄλλαις παντοίαισι τύχαις. (Κλεινίας) οὐκοῦν,
[11, 915]   ἀφαιρῆται, τῶν βιαίων (ἔνοχος ἔστω,  καὶ   ἁλοὺς τὴν διπλασίαν τοῦ ἐπιγραφέντος
[11, 915]   ὅτι χρὴ δρᾶν τῶν δικαίων  καὶ   ἅμα δυνατῶν, καὶ περὶ γάμου
[11, 925]   τούτων γάμου χρόνου συμμετρίαν τε  καὶ   ἀμετρίαν δικαστὴς σκοπῶν κρινέτω,
[11, 921]   τῷ ῥηθέντι χρόνῳ προῖκα ἐξεργαζέσθω.  καὶ   ἀναιρουμένῳ δ' ἔργον συμβουλευτὴς νόμος,
[11, 920]   συνελθόντας δὲ ἰδεῖν λῆμμά τε  καὶ   ἀνάλωμα τί ποτε τῷ καπήλῳ
[11, 917]   διὸ καὶ γονῆς κρείττους ἐκγόνων,  καὶ   ἄνδρες δὴ γυναικῶν καὶ παίδων,
[11, 919]   ἐλεύθεροι ἐλευθέρως. τὸ δ' ἐλευθερικὸν  καὶ   ἀνελεύθερον ἀκριβῶς μὲν οὐ ῥᾴδιον
[11, 919]   ἤθη μὴ ἀνέδην (ἀναισχυντίας τε  καὶ   ἀνελευθέρου ψυχῆς μέτοχα συμβήσεται γίγνεσθαι
[11, 913]   τούτοιν τοῖν δυοῖν νομοθέταιν καταφρονήσαντα  καὶ   ἀνελόμενον, οὔτι σμικρόν, μὴ
[11, 918]   οὐσίαν χρημάτων ὡντινωνοῦν, ἀσύμμετρον οὖσαν  καὶ   ἀνώμαλον, ὁμαλήν τε καὶ σύμμετρον
[11, 916]   καὶ ὅπου καὶ ὁπότε ἀτάκτως  καὶ   ἀορίστως ἐῶντες, τῇ λέξει ταύτῃ
[11, 917]   ἀγορὰν (ὁ κιβδηλεύων τι ψεύδεται  καὶ   ἀπατᾷ καὶ τοὺς θεοὺς παρακαλῶν
[11, 916]   πάντα ἄνδρα διανοηθῆναι καὶ ψεῦδος  καὶ   ἀπάτην ὡς ἕν τι γένος
[11, 936]   διδάξας, κακὸς εἶναι δοξαζέσθω  καὶ   ἀπειθὴς τοῖς νόμοις. οἰκτρὸς δ'
[11, 917]   ἀνατὶ τυπτέτω τις, ἀφροντιστῶν δὲ  καὶ   ἀπειθῶν ἔνοχος ἔστω ψόγῳ προδοσίας
[11, 928]   ὀρφανῶν πέρι νομοθεσίαν παραμυθούμενός τε  καὶ   ἀπειλῶν νόμος ἐσπούδακεν. ἔτι
[11, 932]   μέχρι τῶν ἐσχάτων τοῦ βίου,  καὶ   ἀπιόντες νέοι σφόδρα ποθεινοί, τοῖς
[11, 937]   φῇ, ~τοὺς τρεῖς θεοὺς Δία  καὶ   Ἀπόλλωνα καὶ Θέμιν (ἀπομόσας
[11, 932]   ἑαυτοῦ μειζόνως εἰς ἅπαντα ἐπιτρέπων  καὶ   ἀποπληρῶν τὰς βουλήσεις, ἐξαγγελλέτω
[11, 934]   Κλεινία, ποιητέον ἡμῖν ὅτι κάλλιστα  καὶ   ἄριστα· τῶν κλοπαίων τε καὶ
[11, 930]   γυνὴ καταλείπουσα παῖδας θηλείας τε  καὶ   ἄρρενας, συμβουλευτικὸς ἂν εἴη νόμος
[11, 925]   ἔμπροσθεν ἐχέτω νόμον, θήλεια δὲ  καὶ   ἄρρην οἷον σύννομοι ἴτωσαν ἐκ
[11, 927]   ἡγούμενοι καὶ ἱερωτάτην οἷς ἐπίτροπον  καὶ   ἄρχοντα πᾶσι δεῖ τὸν νοῦν,
[11, 919]   εἰληφότων τῷ ἐκείνων μίσει τε  καὶ   ἀσπασμῷ. ὃς δ' ἂν καπηλείας
[11, 923]   πως. (Ἀθηναῖος) φίλοι, φήσομεν,  καὶ   ἀτεχνῶς ἐφήμεροι, χαλεπὸν ὑμῖν ἐστιν
[11, 931]   ἡμῶν, ὅσα ἔμψυχα, συνεύχεται ἑκάστοτε,  καὶ   ἀτιμαζόμενα τἀναντία, τὰ δ' οὐδέτερα,
[11, 927]   τιμῶσίν τε αὐτοὺς εὐμενεῖς εἶναι  καὶ   ἀτιμάζουσιν δυσμενεῖς, ἔτι δὲ τὰς
[11, 927]   κέκτηται τῆς πατρονομικῆς, τιμαῖς δὲ  καὶ   ἀτιμίαις ἅμα καὶ ἐπιμελείαισιν οὐδαμῶς
[11, 930]   τὰς τῶν γεννησάντων τιμάς τε  καὶ   ἀτιμίας ὀρθῶς συντεταγμένον· νόμοι περὶ
[11, 921]   ποτε χρὴ τέχνῃ, σαφεῖ τε  καὶ   ἀψευδεῖ φύσει πράγματι, διαπειρᾶσθαι τῶν
[11, 934]   καὶ ἄριστα· τῶν κλοπαίων τε  καὶ   βιαίων πάντων τὰς ζημίας λεγομένας
[11, 927]   πᾶσι δεῖ τὸν νοῦν,  καὶ   βραχὺς ἐνείη, προσέχοντα, καὶ εὐλαβούμενον
[11, 932]   εἴτε τις ἄρα πώμασιν  καὶ   βρώμασιν ἀλείμμασιν ἑκὼν ἐκ
[11, 931]   εἶναι φράζεις; (Ἀθηναῖος) ἐγὼ ἐρῶ·  καὶ   γὰρ οὖν ἄξιον, φίλοι,
[11, 923]   τῇ πόλει τε ἄριστον πάσῃ  καὶ   γένει, πρὸς πᾶν τοῦτο βλέπων
[11, 917]   πᾶν εἰπεῖν τῶν νέων, διὸ  καὶ   γονῆς κρείττους ἐκγόνων, καὶ ἄνδρες
[11, 918]   τι προσδεῖν δοκῇ, νομοφύλαξιν ἐπανακοινώσαντες  καὶ   γράψαντες τὸ δοκοῦν ἐκλιπεῖν, εἰς
[11, 924]   δέωνται, ἐὰν μὲν διαθέμενος τελευτᾷ  καὶ   γράψας ἐπιτρόπους τοῖς παισὶν ἑκόντας
[11, 918]   τι τῶν τοιούτων πράττειν,  καὶ   γυναῖκας ἔκ τινος ἀνάγκης εἱμαρμένης
[11, 929]   ἐπίλοιπον βίον. ἐὰν δὲ ἀνὴρ  καὶ   γυνὴ μηδαμῇ συμφέρωνται τρόπων ἀτυχίᾳ
[11, 932]   νέους μὲν ὄντας ἔτι πληγαῖς  καὶ   δεσμοῖς, μέχριπερ ἂν ἐτῶν ἄνδρες
[11, 916]   μὴ ζῴων, ἀκίβδηλον πᾶν διδότω  καὶ   δεχέσθω τῷ νόμῳ συνεπόμενος· προοίμιον
[11, 915]   τῇ τεταγμένῃ ἑκάστοις κατ' ἀγορὰν  καὶ   δεχόμενον ἐν τῷ παραχρῆμα τιμήν,
[11, 937]   καταμιαίνουσίν τε καὶ καταρρυπαίνουσιν αὐτά·  καὶ   δὴ καὶ δίκη (ἐν ἀνθρώποις
[11, 926]   ἀντὶ γεννητόρων πατέρας οὐ χείρους,  καὶ   δὴ καὶ καθ' ἕκαστον ἐνιαυτὸν
[11, 919]   ταῖς νόσοις πολλοῖς τε ἄλλοισιν·  καὶ   δὴ καὶ νῦν τούτων
[11, 916]   ἐλάττους ὅρους ἀεὶ δεῖ διασαφεῖν,  καὶ   δὴ καὶ νῦν ὡρίσθω. Ψεῦδος
[11, 926]   νόμοις, περί τε ἄλλων ὡντινωνοῦν  καὶ   δὴ καὶ περὶ γάμων,
[11, 920]   θεῶν. οὗτοι δὴ πάντες χώραν  καὶ   δῆμον θεραπεύοντες διατελοῦσιν, οἱ μὲν
[11, 935]   τοῦ κατεύχεσθαί τε ἀλλήλοις ἐπαρωμένους  ~καὶ   δι' αἰσχρῶν (ὀνομάτων ἐπιφέρειν γυναικείους
[11, 931]   ἄρα καὶ περιχαρεῖ σφόδρα γενομένῳ,  καὶ   διὰ τὰ τοιαῦτα εὐχαῖς λιπαρῶς
[11, 937]   ἀνάδικον γίγνεσθαι, ἀμφισβήτησιν δ' εἶναι  καὶ   διαδικασίαν εἴτε κατὰ ταύτας εἴτε
[11, 922]   τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων βλέποντές τε  καὶ   διανοούμενοι νομοθετεῖν. (Κλεινίας) πῶς λέγεις;
[11, 922]   βίου τέλει. ἀνοήτως γὰρ δὴ  καὶ   διατεθρυμμένως τινὰ τρόπον ἔχομεν οἱ
[11, 922]   αὐτὸ ἐᾶν· πολλὰ γὰρ ἕκαστοι  καὶ   διάφορα ἀλλήλων καὶ ἐναντία τιθεῖντ'
[11, 937]   καὶ καταρρυπαίνουσιν αὐτά· καὶ δὴ  καὶ   δίκη (ἐν ἀνθρώποις πῶς οὐ
[11, 937]   ὑπὲρ τετταράκοντα ἔτη γεγονυῖα,  καὶ   δίκην λαγχάνειν, ἐὰν ἄνανδρος ᾖ·
[11, 937]   ἐξέστω μαρτυρῆσαι μόνον. δούλῃ δὲ  καὶ   δούλῳ καὶ παιδὶ φόνου (μόνον
[11, 934]   πέντε, τρία δ' τρίτος,  καὶ   δύο τέταρτος. μαίνονται μὲν
[11, 916]   ἀδήλῳ τοῖς πολλοῖς νοσήματι μακρῷ  καὶ   δυσιάτῳ κατὰ τὸ σῶμα
[11, 922]   τοῖς νομοθέταις εὖ μάλα φοβεροῦ  καὶ   δυσχεροῦς. (Κλεινίας) πῇ; (Ἀθηναῖος) ζητῶν
[11, 920]   ὑπὸ ἀδίκου βιασθεὶς ἀνάγκης ὁμολογήσῃ,  καὶ   ἐὰν ἀπὸ τύχης ἀπροσδοκήτου τις
[11, 920]   ~δεθεὶς ἐνιαυτὸν ἀποσχέσθω (τοῦ τοιούτου,  καὶ   ἐὰν αὖθις, ἔτη δύο, καὶ
[11, 936]   μὲν κακοτεχνιῶν τῷ φάσκοντι βλαβῆναι,  καὶ   ἐὰν ἕλῃ, διπλασίαν τῆς ἀξίας
[11, 930]   τῶν περὶ γάμους γυναικῶν ὡσαύτως·  καὶ   ἐὰν μὲν δὴ συναλλάττειν δύνωνται,
[11, 936]   κληθεὶς ἀπαντάτω πρὸς τὴν δίκην,  καὶ   ἐὰν μὲν εἰδῇ καὶ ἐθέλῃ
[11, 914]   ταῖς μαντείαις δράτω τοῦ θεοῦ.  καὶ   ἐὰν μὲν ἐλεύθερος μηνύσας
[11, 929]   ἄξιός ἐστι τούτων οὐδὲν πάσχειν·  καὶ   ἐὰν μὲν πείθῃ πατὴρ
[11, 932]   δὲ δοῦλος μηνύσῃ, ἐλεύθερος ἔστω,  καὶ   ἐὰν μὲν τῶν κακούντων
[11, 938]   δρᾶν τὸ τοιοῦτον εἴτε φιλονικίᾳ,  καὶ   ἐὰν μὲν φιλονικίᾳ, τιμᾶν αὐτῷ
[11, 929]   ἱκανῶς συμβουλευόντων ἐάντε δέῃ γράφεσθαι  καὶ   ἐὰν μὴ τὴν γραφήν, ἐὰν
[11, 923]   περὶ τὸν κλῆρον κατασκευῆς πάσης,  καὶ   ἐὰν πλείους ὦσιν, πρὸς μέρος
[11, 938]   παντὸς τρόπου παρ' αὐτῷ τιμωμένης·  καὶ   ἐάν τις φιλονικίᾳ κριθῇ δὶς
[11, 936]   ἐξιάσθω καὶ τὸν δοῦλον παραδότω.  καὶ   ἐὰν ὑποζύγιον ἵππος
[11, 932]   καὶ (πάντων τῶν ἐκγόνων αὑτοῦ  καὶ   ἑαυτοῦ μειζόνως εἰς ἅπαντα ἐπιτρέπων
[11, 936]   δίκην, καὶ ἐὰν μὲν εἰδῇ  καὶ   ἐθέλῃ μαρτυρεῖν, μαρτυρείτω, ἐὰν δὲ
[11, 918]   καὶ ἀγαπητόν ἐστιν ἕκαστον τούτων,  καὶ   εἰ κατὰ λόγον ἀδιάφθορον γίγνοιτο,
[11, 932]   δικαστήριον εἰσαγόντων αὐτοὺς εἰς ἕνα  καὶ   ἑκατὸν τῶν πολιτῶν, οἵτινες ἂν
[11, 930]   κοινούμενοι, τὸ δοκοῦν αὑτοῖς τε  καὶ   ἐκείναις περὶ τῶν τοιούτων ποιούντων,
[11, 934]   ἐάντ' οὖν δοῦλον ἐάντ' οὖν  καὶ   ἐλεύθερον περιορᾷ, δευτέρου δὲ τιμήματος
[11, 936]   τὴν ἐσχάτην ἐλθεῖν, δοῦλος  καὶ   ἐλεύθερος, ἐν οἰκουμένῃ καὶ μετρίως
[11, 918]   πάντα τὰ περὶ τὴν καπηλείαν  καὶ   ἐμπορίαν καὶ πανδοκείαν γένη διαβέβληταί
[11, 918]   καὶ πανδοκείαν γένη διαβέβληταί τε  καὶ   ἐν αἰσχροῖς γέγονεν ὀνείδεσιν. ἐπεὶ
[11, 927]   μέν, ἐν γήρᾳ δὲ ὄντων  καὶ   ἐν μεγίσταις τιμαῖς ὅπουπερ πόλις
[11, 917]   ἐν ἄλλῃ τε ἀρχῇ πάσῃ  καὶ   ἐν ταῖς πολιτικαῖς δὴ μάλιστα
[11, 922]   γὰρ ἕκαστοι καὶ διάφορα ἀλλήλων  καὶ   ἐναντία τιθεῖντ' ἂν τοῖς τε
[11, 919]   εἰρημένον ὡς πρὸς δύο μάχεσθαι  καὶ   ἐναντία χαλεπόν, καθάπερ ἐν ταῖς
[11, 915]   τὸν δόντα ἀξιόχρεών τε  καὶ   ἔνδικον τινι τρόπῳ παραδόντα
[11, 929]   καὶ μή, ὃν ἔτεκέ τε  καὶ   ἐξεθρέψατο, τοῦτον ἐπιθυμεῖν ἀπαλλάξαι τῆς
[11, 918]   τούτοις, δεόμενά τε ἀμέτρως δεῖται  καὶ   ἐξὸν κερδαίνειν τὰ μέτρια, ἀπλήστως
[11, 931]   δὴ καὶ πᾶς ὑμνεῖ τέλεα  καὶ   ἐπήκοα γενέσθαι παρὰ θεῶν, Ἀμύντορά
[11, 926]   οὐκ ἂν ἐθέλοι λαμβάνειν, τρυφῶν  καὶ   ἐπὶ μείζοσι γάμοις τὴν διάνοιαν
[11, 922]   δοκοῦσιν οἱ πάλαι νομοθετοῦντες γεγονέναι  καὶ   ἐπὶ σμικρὸν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων
[11, 918]   τεθραμμένον, ὅταν εἰς χρείας (τε  καὶ   ἐπιθυμίας τινῶν ἐμπίπτῃ, καρτερεῖν πρὸς
[11, 927]   τιμαῖς δὲ καὶ ἀτιμίαις ἅμα  καὶ   ἐπιμελείαισιν οὐδαμῶς ἐξισοῦσθαι φιλεῖ. ~(διὸ
[11, 930]   ὄντων παίδων, τῆς συγκαταγηράσεως ἕνεκα  καὶ   ἐπιμελείας ἀλλήλων τὴν διάζευξίν τε
[11, 933]   δὲ μαγγανείαις τέ τισιν  καὶ   ἐπῳδαῖς καὶ καταδέσεσι λεγομέναις πείθει
[11, 920]   ἀγώνων, οἱ δὲ ὀργάνων τε  καὶ   ἔργων ἀποτελοῦντες γένεσιν ἔμμισθον· οἷς
[11, 927]   μάλιστα αὖ τοῖς εἰς ὀρφανὰ  καὶ   ἔρημα ὑβρίζουσιν, παρακαταθήκην εἶναι μεγίστην
[11, 931]   παιδὶ θυμωθέντα καὶ Ἱππολύτῳ Θησέα  καὶ   ἑτέρους ἄλλοις μυρίους (μυρίοις, ὧν
[11, 916]   τῇ καλουμένῃ ἱερᾷ νόσῳ  καὶ   ἑτέρῳ τινὶ ἀδήλῳ τοῖς πολλοῖς
[11, 923]   ἔμπροσθεν καὶ τοῦ ἔπειτα ἐσομένου,  καὶ   ἔτι μᾶλλον τῆς (πόλεως εἶναι
[11, 927]   καὶ βραχὺς ἐνείη, προσέχοντα,  καὶ   εὐλαβούμενον περὶ τροφήν τε καὶ
[11, 923]   ὑμεῖς δὲ ἡμῖν ἵλεῴ τε  καὶ   εὐμενεῖς ὄντες πορεύοισθε ᾗπερ κατὰ
[11, 920]   καὶ ἐὰν αὖθις, ἔτη δύο,  καὶ   ἐφ' ἑκάστης ἁλώσεως τοὺς δεσμοὺς
[11, 935]   κούφου πράγματος, ἔργῳ μίση τε  καὶ   ἔχθραι βαρύταται γίγνονται· πράγματι γὰρ
[11, 916]   λέξει ταύτῃ πολλὰ ζημιοῦνταί τε  καὶ   ζημιοῦσιν ἑτέρους. νομοθέτῃ δὲ οὐκ
[11, 926]   περὶ γάμων, μὴν παρόντα  καὶ   ζῶντα αὐτὸν τὸν νομοθέτην μήποτ'
[11, 937]   τρεῖς θεοὺς Δία καὶ Ἀπόλλωνα  καὶ   Θέμιν (ἀπομόσας μὴν μὴ
[11, 925]   δὲ ταύτας ἐκείνοις κατ' ἀγχιστείαν  καὶ   θέμιν, ὡς ἔμπροσθεν ἐνομοθετήσαμεν. μὴ
[11, 934]   ὅπως ἂν ἡμῖν παρείκωσιν θεοὶ  καὶ   θεῶν παῖδες νομοθετεῖν. μαινόμενος δὲ
[11, 930]   παίδων δὲ ἱκανότης ἀκριβὴς ἄρρην  καὶ   (θήλεια ἔστω τῷ νόμῳ. ὅταν
[11, 925]   διαθεμένου. ἄπαις δὲ ἀρρένων τε  καὶ   θηλειῶν τὸ παράπαν ὃς ἂν
[11, 936]   παιδιᾶς ἐξέστω, σπουδῇ δὲ ἅμα  καὶ   θυμουμένοισιν μὴ ἐξέστω. τούτου δὴ
[11, 927]   ὑβρίζουσιν, παρακαταθήκην εἶναι μεγίστην ἡγούμενοι  καὶ   ἱερωτάτην οἷς ἐπίτροπον καὶ ἄρχοντα
[11, 931]   τῷ ἑαυτοῦ ἐπαρᾶσθαι παιδὶ θυμωθέντα  καὶ   Ἱππολύτῳ Θησέα καὶ ἑτέρους ἄλλοις
[11, 926]   πατέρας οὐ χείρους, καὶ δὴ  καὶ   καθ' ἕκαστον ἐνιαυτὸν ὡς οἰκείων
[11, 920]   τρίτος· ὅπως ὡς ἄριστος  καὶ   κακὸς ὡς ἥκιστα τοιοῦτος
[11, 917]   τύπτεσθαι. τὰ δὲ κιβδηλεύματά τε  καὶ   κακουργίας τῶν πωλούντων οἵ τε
[11, 920]   οὓς φυλάττειν ῥᾴδιον μὴ παρανόμους  καὶ   κακοὺς γίγνεσθαι, ὅσοι γενέσει καὶ
[11, 937]   ἔμπροσθεν δικῶν. πολλῶν δὲ ὄντων  καὶ   καλῶν ἐν τῷ τῶν ἀνθρώπων
[11, 924]   σφᾶς αὐτούς, κατ' ἐνιαυτὸν τρεῖς  καὶ   κατ' ἐνιαυτὸν ἄλλον ἕτεροι τρεῖς,
[11, 929]   εἴτε ἀνδρῶν τέλειοι, ταύτῃ μὲν  καὶ   κατὰ ταῦτα ἐξέστω τῷ πατρὶ
[11, 924]   πάντων ἐπιμελείσθων ἀεὶ κατὰ πρέσβιν  καὶ   κατὰ τρεῖς διελόμενοι σφᾶς αὐτούς,
[11, 933]   μαγγανείαις τέ τισιν καὶ ἐπῳδαῖς  καὶ   καταδέσεσι λεγομέναις πείθει τοὺς μὲν
[11, 937]   κῆρες ἐπιπεφύκασιν, αἳ καταμιαίνουσίν τε  καὶ   καταρρυπαίνουσιν αὐτά· καὶ δὴ καὶ
[11, 934]   δὴ καὶ νῦν, Μέγιλλε  καὶ   Κλεινία, ποιητέον ἡμῖν ὅτι κάλλιστα
[11, 929]   ἔκφρονα ἀπεργάζηται διαφερόντως τῶν πολλῶν,  καὶ   λανθάνῃ τοὺς ἄλλους πλὴν τῶν
[11, 920]   δὲ θεῖναι τὸ γιγνόμενον ἀνάλωμα  καὶ   λῆμμα καὶ φυλάττειν, τὰ μὲν
[11, 918]   πέρι συμπάσης συμβουλὴν πρῶτον δόντες  καὶ   λόγον, ἐπ' αὐτῇ νόμον ὕστερον
[11, 934]   τισι λόγοις ἄλλος ἄλλῳ διδασκέτω  καὶ   μανθανέτω τόν τε ἀμφισβητοῦντα καὶ
[11, 914]   ἂν γίγνοιτο τὸ περὶ σμικρὰ  καὶ   μεγάλα ταὐτὸν τοῦτο νόμιμον συνακολουθεῖν.
[11, 937]   ἀντιδίκων ἑκάτερον ὅλῃ τῇ μαρτυρίᾳ  καὶ   μέρει, ἐὰν τὰ ψευδῆ φῇ
[11, 922]   Κλεινία, μέλλων ἄνθρωπος τελευτήσειν,  καὶ   μεστὸν λόγου τοῖς νομοθέταις εὖ
[11, 935]   γελοῖον ἄνευ θυμοῦ, συντεταμένῳ (δὲ  καὶ   μετὰ θυμοῦ, καθάπερ εἴπομεν, μὴ
[11, 915]   κυρίως, εἰς μὲν πολίτην  καὶ   μέτοικον τῶν ἐν τῇ πόλει
[11, 936]   καὶ ἐλεύθερος, ἐν οἰκουμένῃ  καὶ   μετρίως πολιτείᾳ τε καὶ πόλει.
[11, 935]   οὐδαμῶς ἀναθετέον, (δ' ἐξέστω  καὶ   μὴ δέ, τοῦτο νομοθετησώμεθα. ποιητῇ
[11, 917]   δὲ δὴ κίβδηλόν τι πωλοῦντα,  καὶ   μὴ δυνάμενον τοῖς (νῦν πείθεσθαι
[11, 938]   δεομένου δὲ τοῦ νομοθέτου πείθεσθαι  καὶ   μὴ ἐναντία δίκῃ φθέγγεσθαι, πρὸς
[11, 916]   τῶν ἄλλων ζῴων ὁτιοῦν  καὶ   μὴ ζῴων, ἀκίβδηλον πᾶν διδότω
[11, 935]   διαλάβωμεν δίχα τῷ παίζειν  καὶ   μή, καὶ παίζοντι μὲν ἐξέστω
[11, 922]   δοῦναί τε ὅτῳ ἂν ἐθέλω  καὶ   μή, καὶ τῷ μὲν πλείω,
[11, 929]   εἴτ' οὖν ἐν δίκῃ εἴτε  καὶ   μή, ὃν ἔτεκέ τε καὶ
[11, 916]   δὲ κατὰ νόμους ἀναγωγὴ  καὶ   μὴ τῇδε ἔστω. ἐάν τις
[11, 932]   γονέων ἀμελέστερον ἔχῃ τοῦ δέοντος,  καὶ   μὴ τῶν ὑέων καὶ (πάντων
[11, 915]   (ἡμέρας λαβὼν ἀπίτω τὰ ἑαυτοῦ,  καὶ   μηδεμία τῆς μονῆς παραίτησις ἔτι
[11, 927]   τῷ πρὸ τοῦ νόμου μύθῳ  καὶ   μηδὲν εἰς ὀρφανὸν ὑβρίσας οὐκ
[11, 931]   πατρὸς καὶ προπάτορος παρειμένων γήρᾳ  καὶ   μητέρων τὴν αὐτὴν δύναμιν ἐχουσῶν,
[11, 931]   χάριν ἔχειν. πατὴρ οὖν ὅτῳ  καὶ   μήτηρ τούτων πατέρες
[11, 931]   μὲν διαφερόντως πατρὶ πρὸς παίδων  καὶ   μητρὶ θεὸν ἐπήκοον ἐν εὐχαῖς
[11, 919]   ἐξ ἴσου ἑαυτῷ, πλὴν (πατρὶ  καὶ   μητρὶ καὶ τοῖς ἔτι τούτων
[11, 929]   ὑπὲρ ἥμισυ, πλὴν πατρὸς διαψηφιζομένου  καὶ   μητρὸς καὶ τοῦ (φεύγοντος, τῶν
[11, 924]   τοὺς ἐγγύτατα γένει πρὸς πατρὸς  καὶ   μητρὸς κυρίους, δύο μὲν πρὸς
[11, 918]   ἐπὶ τούτῳ τετάχθαι δεῖ λέγειν.  καὶ   μισθωτὸς καὶ πανδοκεὺς καὶ ἄλλα,
[11, 931]   τὰ τοιαῦτα ἀκούειν ἐξ (ἴσου  καὶ   νέμειν ἡμῖν αὐτοὺς ἡγησόμεθα; ἀλλ'
[11, 926]   Κλεινία, τοῖς τοιούτοις νόμοις  καὶ   νομοθετουμένοις ἀναγκαῖον αἱρεῖσθαι. (Κλεινίας) πῶς
[11, 919]   πολλοῖς τε ἄλλοισιν· καὶ δὴ  καὶ   νῦν τούτων καὶ περὶ
[11, 934]   ἑπόμενα τῇ γραφῇ. δὴ  καὶ   νῦν, Μέγιλλε καὶ Κλεινία,
[11, 916]   ἀεὶ δεῖ διασαφεῖν, καὶ δὴ  καὶ   νῦν ὡρίσθω. Ψεῦδος μηδεὶς μηδὲν
[11, 917]   μὲν δοῦλος φερέσθω τὸ κιβδηλευθὲν  καὶ   μέτοικος, δὲ πολίτης
[11, 936]   παιδεύσεως ὅλης ἐπιμελητῇ τῶν νέων·  καὶ   μὲν ἂν οὗτος ἐγκρίνῃ,
[11, 917]   τῶν πωλούντων οἵ τε ἀγορανόμοι  καὶ   οἱ νομοφύλακες, πυθόμενοι τῶν ἐμπείρων
[11, 929]   κύριος, δὲ ὑὸς ἀπορῇ  καὶ   ὀκνῇ τὴν τῆς παρανοίας (γράφεσθαι
[11, 918]   πᾶσιν ἐπικουρίαν ταῖς χρείαις ἐξευπορεῖν  καὶ   ὁμαλότητα ταῖς οὐσίαις. τί ποτε
[11, 924]   ἐπιτρόπους τοῖς παισὶν ἑκόντας τε  καὶ   ὁμολογοῦντας (ἐπιτροπεύσειν οὑστινασοῦν καὶ ὁπόσους
[11, 926]   ἡττηθέντι παρὰ τοῦ νομοθέτου ψόγος  καὶ   ὄνειδος κείσθω, πολλῶν χρημάτων νοῦν
[11, 924]   τε καὶ ὁμολογοῦντας (ἐπιτροπεύσειν οὑστινασοῦν  καὶ   ὁπόσους ἂν ἐθέλῃ, κατὰ ταῦτα
[11, 916]   τὸν καιρὸν δὲ καὶ ὅπου  καὶ   ὁπότε ἀτάκτως καὶ ἀορίστως ἐῶντες,
[11, 916]   ὀρθῶς ἔχοι, τὸν καιρὸν δὲ  καὶ   ὅπου καὶ ὁπότε ἀτάκτως καὶ
[11, 926]   τῶν νομοφυλάκων καταλιπεῖν τοῖς ὀρφανοῖς  καὶ   ὀρφαναῖς τὸν νομοθέτην· πρὸς οὓς
[11, 928]   ἂν θῆλυν εἴτε ἄρρενα ἐπιτροπεύῃ,  καὶ   ὃς ἂν ἐπιτρόπου φύλαξ τῶν
[11, 922]   τῶν ὁπόσοι περὶ ἐμὲ φαῦλοι  καὶ   ὅσοι ἀγαθοὶ γεγόνασιν φανερῶς, βασανισθέντες
[11, 930]   τρόπων ἤθη σύννομα πειρᾶσθαι προσαρμόττειν.  καὶ   ὅσοι μὲν ἂν ἄπαιδες αὐτῶν
[11, 921]   δημιουργῶν ὄντων σωτηρίας, στρατηγῶν τε  καὶ   ὅσοι περὶ ταῦτα τεχνικοί, δίκαιον
[11, 918]   πρὸς τὸ μέτριον δυνατόν ἐστιν,  καὶ   ὅταν ἐξῇ χρήματα λαβεῖν πολλά,
[11, 936]   δούλη βλάψῃ τῶν ἀλλοτρίων  καὶ   ὁτιοῦν, (μὴ συναιτίου τοῦ βλαβέντος
[11, 915]   δὲ ὡς αὑτοῦ ἐφάπτηται ζῴου  καὶ   ὁτουοῦν τινος ἑτέρου τῶν
[11, 913]   ἀνέληται, κάλλιστον νόμων διαφθείρων, ἁπλούστατον  καὶ   οὐδαμῇ ἀγεννοῦς ἀνδρὸς νομοθέτημα, ὃς
[11, 923]   γένος πᾶν καὶ τὴν οὐσίαν·  καὶ   οὕτω τούτων ἐχόντων, οὐκ, ἐάν
[11, 933]   ἐὰν μὲν ἰατρὸς ὢν τυγχάνῃ  καὶ   ὄφλῃ δίκην φαρμάκων, θανάτῳ ζημιούσθω,
[11, 927]   καὶ εὐλαβούμενον περὶ τροφήν τε  καὶ   παιδείαν ὀρφανῶν, ὡς ἔρανον εἰσφέροντα
[11, 926]   τὴν πρώτην ἑκάστοις εἴρηνται τροφαὶ  καὶ   παιδεύσεις· μετὰ δὲ τὴν δευτέραν,
[11, 937]   μόνον. δούλῃ δὲ καὶ δούλῳ  καὶ   παιδὶ φόνου (μόνον ἐξέστω μαρτυρεῖν
[11, 917]   ἐκγόνων, καὶ ἄνδρες δὴ γυναικῶν  καὶ   παίδων, ἄρχοντές τε ἀρχομένων· οὓς
[11, 930]   ἐὰν δὲ ἐνδεεῖς τέκνων ὦσιν,  καὶ   παίδων ἕνεκα, παίδων δὲ ἱκανότης
[11, 930]   αὐτῶν ὀλιγόπαιδες ὄντες διαφέρωνται,  καὶ   παίδων ἕνεκα (τὴν συνοίκησιν ποιεῖσθαι·
[11, 928]   τε πρὸς αὑτῶν παῖδας γίγνονται  καὶ   παίδων πρὸς γεννητὰς μείζους
[11, 935]   δίχα τῷ παίζειν καὶ μή,  καὶ   παίζοντι μὲν ἐξέστω τινὶ περί
[11, 921]   ὧν ἂν τὸν ἐκδόντα ψεύσηται  καὶ   πάλιν ἐξ ἀρχῆς ἐν τῷ
[11, 918]   περὶ τὴν καπηλείαν καὶ ἐμπορίαν  καὶ   πανδοκείαν γένη διαβέβληταί τε καὶ
[11, 918]   τετάχθαι δεῖ λέγειν. καὶ μισθωτὸς  καὶ   πανδοκεὺς καὶ ἄλλα, τὰ μὲν
[11, 919]   ἐρήμους τις καπηλείας (ἕνεκα τόπους  καὶ   πανταχόσε μήκη ἔχοντας ὁδῶν ἱδρυσάμενος
[11, 934]   μεγέθους τῆς κολάσεως ἑκάστων ἕνεκα  καὶ   παντελῶς τῆς ἀξίας· ταὐτὸν δ'
[11, 932]   δέοντος, καὶ μὴ τῶν ὑέων  καὶ   (πάντων τῶν ἐκγόνων αὑτοῦ καὶ
[11, 938]   δικαστῶν ψυχαῖς ἐπὶ τἀναντία τρέπειν  καὶ   παρὰ καιρὸν πολυδικεῖν τῶν τοιούτων
[11, 933]   ἐπιχειρῇ φαρμάττειν, πρῶτον μὲν δεῖσθαι  καὶ   παραινεῖν καὶ συμβουλεύειν (μὴ δεῖν
[11, 937]   ἀρχὰς φυλάττειν κατασεσημασμένας ὑπ' ἀμφοῖν,  καὶ   παρέχειν εἰς τὴν τῶν ψευδομαρτυριῶν
[11, 931]   τοῖς αὑτοῦ τέκνοις δὴ  καὶ   πᾶς ὑμνεῖ τέλεα καὶ ἐπήκοα
[11, 924]   καθιστάντων τῷ δεομένῳ τῶν ὀρφανῶν.  καὶ   πάσης τῆς ἐπιτροπῆς καὶ τῶν
[11, 919]   τούτων εἰς τὸ ἄνω γένεσιν  καὶ   πᾶσι τοῖς αὑτοῦ πρεσβυτέροις, ὅσοι
[11, 931]   τις χρῆται πατρὶ καὶ προπάτορι  καὶ   πᾶσι τοῖς τοιούτοις, πάντων πρὸς
[11, 926]   τις ἐπίτροπος φῇ, διαιτητὰς φάναι  καὶ   πατέρας τοὺς πεντεκαίδεκα τῶν νομοφυλάκων
[11, 925]   ἀδελφῆς, τετάρτη δὲ πατρὸς ἀδελφή,  καὶ   πέμπτη πατρὸς ἀδελφοῦ παῖς, ἕκτη
[11, 929]   ἀπάτορα πρὸς γὰρ τοῖς τετταράκοντα  καὶ   πεντακισχιλίοις οἴκοις οὐκ ἔστιν ἕνα
[11, 919]   κατοικίζει, γεωμόροι ὅσοι τῶν τετταράκοντα  καὶ   πεντακισχιλίων ἑστιῶν εἰσιν, μήτε κάπηλος
[11, 915]   τῶν δικαίων καὶ ἅμα δυνατῶν,  καὶ   περὶ γάμου ποιεῖν ὅτιπερ ἂν
[11, 926]   τε ἄλλων ὡντινωνοῦν καὶ δὴ  καὶ   περὶ γάμων, μὴν παρόντα
[11, 916]   δέ, καθάπερ ἄλλων νόμων, δεξώμεθα  καὶ   περὶ ὅλης ταύτης τῆς κάκης.
[11, 933]   δυναμένων γοητεύειν βλάπτονται. ταῦτ' οὖν  καὶ   περὶ τὰ τοιαῦτα σύμπαντα οὔτε
[11, 913]   πείθων· κατὰ ταὐτὰ δὲ ταῦτα  καὶ   περὶ τὰ τῶν ἄλλων ἐγὼ
[11, 919]   δὴ καὶ νῦν τούτων  καὶ   περὶ ταῦτα ἐστὶν πρὸς δύο
[11, 924]   γεννητὸς ὢν εἴτε ποιητός, ~γραφέτω  καὶ   (περὶ τῆς τοιαύτης τύχης
[11, 913]   τὸ μὴ κινεῖν τὰ ἀκίνητα  καὶ   περὶ τούτου (λέγοιτ' ἂν ὡς
[11, 930]   δούλης ἐκ δούλου ἑαυτῆς,  καὶ   περιφανὲς τοῦτ' ᾖ, τὸ μὲν
[11, 931]   κατὰ φύσιν, τιμωμένῳ δὲ ἄρα  καὶ   περιχαρεῖ σφόδρα γενομένῳ, καὶ διὰ
[11, 925]   παθεῖν, ὁπόταν σωμάτων νοσήματα  καὶ   πηρώσεις διανοίας ἔν τισιν
[11, 925]   νυμφίος. ἔτι δὲ πολλὰ πολλῶν  καὶ   πλείων ἀπορία τῶν τοιούτων γίγνοιτ'
[11, 919]   ἐστὶν πρὸς δύο μάχη, πενίαν  καὶ   πλοῦτον, τὸν μὲν ψυχὴν διεφθαρκότα
[11, 936]   οἰκουμένῃ καὶ μετρίως πολιτείᾳ τε  καὶ   πόλει. διὸ τῷ νομοθέτῃ θεῖναι
[11, 920]   περὶ τὴν καπηλείαν πολλὴν οὖσαν  καὶ   πολλὰ ἐπιτηδεύματα τοιαῦτα κεκτημένην, ὅσαπερ
[11, 931]   τιμᾷ γονέων εὐχάς, εἰδὼς πολλοῖς  καὶ   πολλάκις ἐπιτελεῖς γενομένας· ~τούτων (οὖν
[11, 930]   ἤθεσιν κεχρημένους· βαθύτερα δὴ τούτοις  καὶ   πρᾳότερα τρόπων ἤθη σύννομα πειρᾶσθαι
[11, 915]   δὲ διά τινος ὠνῆς  καὶ   πράσεως ἀλλάττηταί τις ἕτερος ἄλλῳ,
[11, 923]   ταῦτα μὲν οὖν παραμύθιά τε  καὶ   προοίμια τῶν τε ζώντων,
[11, 931]   ἂν ὀρθῶς τις χρῆται πατρὶ  καὶ   προπάτορι καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις,
[11, 931]   τιμιώτερον ἄγαλμ' ἂν κτησαίμεθα πατρὸς  καὶ   προπάτορος παρειμένων γήρᾳ καὶ μητέρων
[11, 923]   γιγνώσκειν τὰ ὑμέτερ' αὐτῶν χρήματα  καὶ   πρός γε ὑμᾶς αὐτούς, ὥσπερ
[11, 934]   ὧν δὴ πάντων ἕνεκα χρὴ  καὶ   πρὸς πάντα τὰ τοιαῦτα βλέποντας
[11, 917]   τὸν πωλοῦντα καὶ μή,  καὶ   πρόσθε τοῦ ἀγορανομίου θέντων ἐν
[11, 918]   ἐξῇ χρήματα λαβεῖν πολλά, νήφει  καὶ   πρότερον αἱρεῖται τοῦ πολλοῦ τὸ
[11, 914]   χρημάτων ἔχειν τινὰ πλέον  καὶ   σμικρότερον, δὲ ὁμολογῇ μὲν
[11, 923]   ἐθέλῃ τὸ παράπαν, ἐγὼ δὲ  καὶ   σὺ τοῖς ἐν τῇ σῇ
[11, 930]   ἐπιμελείας ἀλλήλων τὴν διάζευξίν τε  καὶ   σύζευξιν ποιεῖσθαι χρεών. ἐὰν δὲ
[11, 933]   πρῶτον μὲν δεῖσθαι καὶ παραινεῖν  καὶ   συμβουλεύειν (μὴ δεῖν ἐπιχειρεῖν τοιοῦτο
[11, 918]   οὖσαν καὶ ἀνώμαλον, ὁμαλήν τε  καὶ   σύμμετρον ἀπεργάζηται; τοῦτο ἡμῖν χρὴ
[11, 929]   καὶ τρόπων χαλεπότης  καὶ   σύμπαντα ταῦτα ἔκφρονα ἀπεργάζηται διαφερόντως
[11, 926]   διάνοιαν ἐπέχων· ἔστιν δ' ὅτε  καὶ   συμφορὰν τὴν μεγίστην τοῦ νομοθέτου
[11, 929]   ἐὰν μὲν πείθῃ πατὴρ  καὶ   συμψήφους λάβῃ πάντων τῶν συγγενῶν
[11, 937]   δ' αὐτὴ τοῦ τε δικάσασθαι  καὶ   συνδικεῖν ἄλλῳ νικᾶν δυναμένην, ἄντ'
[11, 938]   καιρὸν πολυδικεῖν τῶν τοιούτων  καὶ   συνδικεῖν, γραφέσθω μὲν βουλόμενος
[11, 938]   βουλόμενος αὐτὸν κακοδικίας  καὶ   συνδικίας κακῆς, κρινέσθω δὲ ἐν
[11, 929]   γιγνέσθωσαν τῷ γραφομένῳ μάρτυρες ἅμα  καὶ   σύνδικοι· δὲ ὀφλὼν τοῦ
[11, 937]   παιδὶ φόνου (μόνον ἐξέστω μαρτυρεῖν  καὶ   συνηγορεῖν, ἐὰν ἐγγυητὴν ἀξιόχρεων
[11, 937]   γυναικὶ δ' ἐξέστω ἐλευθέρᾳ μαρτυρεῖν  καὶ   συνηγορεῖν, ἐὰν ὑπὲρ τετταράκοντα ἔτη
[11, 927]   περὶ τὰ τοιαῦτα, οὕτω πολλαῖσιν  καὶ   σφόδρα παλαιαῖς οὔσαις, πιστεύειν δ'
[11, 920]   δὲ ἀστυνόμους, τὰ δὲ ἀγρονόμους·  καὶ   σχεδὸν οὕτως ἂν καπηλεία τὰ
[11, 918]   ἐν στήλῃ τά τε πρῶτα  καὶ   τὰ δεύτερα τεθέντα αὐτοῖσιν τῆς
[11, 927]   παίδων φιλοστοργοῦντες ζῶσι μεθ' ἡδονῆς·  καὶ   τὰ περὶ ταῦτα ὀξὺ μὲν
[11, 919]   καὶ ἀκαθάρτων (λύτρων, ταῦτά ἐστιν  καὶ   τὰ τοιαῦτα ἐν σύμπασιν τοῖς
[11, 915]   δικαστήριον ὄφλῃ, θανάτῳ τε ζημιούσθω  καὶ   τὰ χρήματα αὐτοῦ γιγνέσθω δημόσια.
[11, 925]   ἄν ποτε δύναιτο διοικεῖν ἅμα  καὶ   τὰς ἰδίας ἑκάστῳ γιγνομένας συμφοράς,
[11, 917]   ἀποφέρων ὀρθῶς ἂν ἀποφέροι πάλιν,  καὶ   ταύτης τῆς ἡμέρας μὴ τιμήσῃ
[11, 928]   ἀντὶ τούτου καθιστάτω τῇ χώρᾳ  καὶ   τῇ πόλει. διαφοραὶ πατέρων τε
[11, 930]   γεννήσῃ παῖδας τῷ (τε οἴκῳ  καὶ   τῇ πόλει. ἢν δὲ
[11, 916]   καθάπερ καὶ τοῖς πρόσθεν ἐρρήθη,  καὶ   τὴν διαδικασίαν, δὲ ὀφλὼν
[11, 937]   ἁλῶσιν δίκῃ, ψευδῆ δοξάντων μαρτυρεῖν  καὶ   τὴν νίκην τῷ ἑλόντι πεποιηκέναι,
[11, 923]   εἶναι τό τε γένος πᾶν  καὶ   τὴν οὐσίαν· καὶ οὕτω τούτων
[11, 924]   τε τὴν τοῦ γένους ἀγχιστείαν  καὶ   τὴν τοῦ κλήρου σωτηρίαν, τὸ
[11, 918]   ἀπεργάζηται; τοῦτο ἡμῖν χρὴ φάναι  καὶ   τὴν τοῦ νομίσματος ἀπεργάζεσθαι δύναμιν,
[11, 925]   ἑκουσία, κληρονόμος γιγνέσθω τοῦ τελευτήσαντος  καὶ   τῆς θυγατρὸς νυμφίος. ἔτι δὲ
[11, 925]   (ἔστω κατὰ τὴν τῶν ἐπιτρόπων  καὶ   τῆς παιδὸς τοῦ τελευτήσαντος αἵρεσιν
[11, 923]   ἐθέλῃ, πλὴν τοῦ πατρῴου κλήρου  καὶ   τῆς περὶ τὸν κλῆρον κατασκευῆς
[11, 922]   ἄνθρωποι συμβάλλουσιν, πλήν γε ὀρφανικῶν  καὶ   τῆς τῶν ἐπιτρόπων ἐπιμελείας τῶν
[11, 918]   αὐτὸ μηδ' εὔσχημον δοκεῖν εἶναι,  καὶ   τί τὸ διαβεβληκὸς τυγχάνει, ἴδωμεν,
[11, 931]   πᾶς δὴ νοῦν ἔχων φοβεῖται  καὶ   τιμᾷ γονέων εὐχάς, εἰδὼς πολλοῖς
[11, 927]   τῶν αὑτῶν ἐκγόνων κήδεσθαι διαφερόντως  καὶ   τιμῶσίν τε αὐτοὺς εὐμενεῖς εἶναι
[11, 913]   εἰς ὄγκον πρὸς ἀρετὴν ψυχῆς  καὶ   τὸ δίκαιον ἐπιδιδοίην μὴ ἀνελόμενος,
[11, 918]   τυγχάνει, ἴδωμεν, ἵνα εἰ μὴ  καὶ   τὸ ὅλον, ἀλλ' οὖν μέρη
[11, 929]   χρόνου ἄκυρος ἔστω τῶν αὑτοῦ  καὶ   τὸ σμικρότατον διατίθεσθαι, καθάπερ παῖς
[11, 937]   δὲ ὄντος τούτου, πῶς οὐ  καὶ   τὸ συνδικεῖν ἡμῖν γίγνοιτ' ἂν
[11, 923]   πρός γε ὑμᾶς αὐτούς, ὥσπερ  καὶ   τὸ τῆς Πυθίας γράμμα φράζει,
[11, 920]   ἑτέραις ἀμυντηρίοις ἔργα· δικαίως δὲ  καὶ   τὸ τούτων γένος ἱερόν ἐστι
[11, 927]   ὡς ἔρανον εἰσφέροντα ἑαυτῷ τε  καὶ   τοῖς αὑτοῦ, κατὰ δύναμιν πάντως
[11, 913]   τῶν τοιούτων ὅν τις αὑτῷ  καὶ   τοῖς αὑτοῦ κειμήλιον ἔθετο, μὴ
[11, 922]   καὶ τοῖς τῶν ζώντων ἤθεσιν  καὶ   τοῖς αὑτῶν τοῖς ἔμπροσθεν (πρὶν
[11, 926]   αὐτοῖς περὶ τροφῆς ὀρφανῶν προοιμιασάμενοι  καὶ   τοῖς ἐπιτρόποις. ~εἴς τινα γὰρ
[11, 919]   ἑαυτῷ, πλὴν (πατρὶ καὶ μητρὶ  καὶ   τοῖς ἔτι τούτων εἰς τὸ
[11, 926]   γιγνομένας συμφοράς, ~(συγγνώμην δ' αὖ  καὶ   τοῖς νομοθετουμένοις, ὡς τὰ τοῦ
[11, 927]   παλαιαῖς οὔσαις, πιστεύειν δ' αὖ  καὶ   τοῖς νομοθετοῦσιν ταῦθ' οὕτως ἔχειν,
[11, 913]   ἐκείνων ὄντος. πείθεσθαι δὲ χρὴ  καὶ   τοῖς περὶ ταῦτα λεγομένοις μύθοις,
[11, 916]   ἰδιώτης, ἀναγωγὴν μὲν εἶναι, καθάπερ  καὶ   τοῖς πρόσθεν ἐρρήθη, καὶ τὴν
[11, 914]   τῆς ἄλλης χώρας, ἀγρονόμοις τε  καὶ   τοῖς τούτων ἄρχουσι δηλωσάτω. δηλωθέντων
[11, 922]   τιθεῖντ' ἂν τοῖς τε νόμοις  καὶ   τοῖς τῶν ζώντων ἤθεσιν καὶ
[11, 915]   τῷ ἀφαιρεθέντι τινέτω. ἀγέτω δὲ  καὶ   τὸν ἀπελεύθερον, ἐάν τις μὴ
[11, 915]   μὴ πείσῃ τούς τε ἄρχοντας  καὶ   τὸν ἀπελευθερώσαντα. ἐὰν δὲ τῷ
[11, 933]   μηδ' αὖ τὸν νομοθέτην τε  καὶ   τὸν δικαστὴν ἀναγκάζειν ἐξιᾶσθαι τῶν
[11, 936]   ἡττηθῇ, τήν τε βλάβην ἐξιάσθω  καὶ   τὸν δοῦλον παραδότω. καὶ ἐὰν
[11, 918]   τὴν τοῦ νομίσματος ἀπεργάζεσθαι δύναμιν,  καὶ   τὸν ἔμπορον ἐπὶ τούτῳ τετάχθαι
[11, 925]   παιδὸς τοῦ τελευτήσαντος αἵρεσιν γῆμαι  καὶ   τὸν κλῆρον ἐπανελθὼν οἴκαδε λαβεῖν
[11, 924]   ἄκληρος ὁμομήτριος ἐχέτω τὴν θυγατέρα  καὶ   τὸν κλῆρον τοῦ τελευτήσαντος· ἐὰν
[11, 936]   δεσπότης κοινῇ τοῦ βλάψαντος τέχνῃ  καὶ   τοῦ βλαβέντος ἐπ' ἀποστερήσει φῇ
[11, 923]   γένους ὑμῶν τοῦ τε ἔμπροσθεν  καὶ   τοῦ ἔπειτα ἐσομένου, καὶ ἔτι
[11, 914]   ἀναιρῇ περί τε τῶν χρημάτων  καὶ   τοῦ κινήσαντος, τοῦτο πόλις
[11, 929]   πλὴν πατρὸς διαψηφιζομένου καὶ μητρὸς  καὶ   τοῦ (φεύγοντος, τῶν τε ἄλλων
[11, 915]   μένειν τὸν ἀφεθέντα, ἀλλὰ καθάπερ  καὶ   τοὺς ἄλλους ξένους ἀπιέναι λαβόντα
[11, 917]   κιβδηλεύων τι ψεύδεται καὶ ἀπατᾷ  καὶ   τοὺς θεοὺς παρακαλῶν ἐπόμνυσιν ἐν
[11, 934]   μισῆσαι τὴν ἀδικίαν αὐτόν τε  καὶ   τοὺς ἰδόντας αὐτὸν δικαιούμενον,
[11, 934]   καὶ μανθανέτω τόν τε ἀμφισβητοῦντα  καὶ   τοὺς παρόντας ἀπεχόμενος πάντως τοῦ
[11, 929]   τοὺς αὑτοῦ συγγενεῖς μέχρι ἀνεψιῶν  καὶ   τοὺς τοῦ ὑέος ὡσαύτως τοὺς
[11, 924]   αἱ πέντε περίοδοι γίγνωνται κύκλῳ·  καὶ   τοῦτο ἐκλιπέτω μηδέποτε κατὰ δύναμιν.
[11, 935]   λέγειν οὐ δυνατός ἐστιν χρῆσθαι,  καὶ   τοῦτο λοιδοροῦμεν, ὁπόταν θυμῷ γιγνόμενον
[11, 933]   τούτῳ γιγνέσθω· περὶ γὰρ αὖ  καὶ   τούτου τιμάτω τὸ δικαστήριον ὅτι
[11, 933]   ὢν τῆς φαρμακείας ὄφλῃ, ταὐτὸν  καὶ   τούτῳ γιγνέσθω· περὶ γὰρ αὖ
[11, 921]   οὖσιν δημιουργοῖς. ἐάν τις ἄρα  καὶ   τούτων ἀνελόμενος δημόσιον ἔργον εἴθ'
[11, 929]   τῶν εἰς τὴν ἀποικίαν ἐπιμελεῖσθαι  καὶ   τούτων, ὅπως ἂν μετάσχωσι τῆς
[11, 938]   εἴτε ἄτεχνός ἐστίν τις ἐμπειρία  καὶ   τριβή, μάλιστα μὲν δὴ χρεών
[11, 920]   μέλλῃ καπηλεύσειν· τὸ δὲ τρίτον  καὶ   τρίτος· ὅπως ὡς ἄριστος
[11, 924]   πολιτῶν βλέπων εἰς ἤθη τε  καὶ   τρόπους τὸν ἐπιτήδειον αὑτῷ μὲν
[11, 929]   τινα νόσος γῆρας  καὶ   τρόπων χαλεπότης καὶ σύμπαντα
[11, 920]   καὶ κακοὺς γίγνεσθαι, ὅσοι γενέσει  καὶ   τροφαῖς εὖ πεπαίδευνται, (τοὺς δὲ
[11, 934]   διὰ θυμοῦ κακὴν φύσιν ἅμα  καὶ   τροφὴν γενομένην, οἳ δὴ σμικρᾶς
[11, 918]   ἀδιάφθορον γίγνοιτο, ἐν μητρὸς ἂν  καὶ   τροφοῦ σχήματι τιμῷτο τὰ τοιαῦτα
[11, 921]   τῆς ἀξίας, ταὐτὸν δὴ προστάττει  καὶ   τῷ ἀναιρουμένῳ- γιγνώσκει γὰρ
[11, 922]   ὅτῳ ἂν ἐθέλω καὶ μή,  καὶ   τῷ μὲν πλείω, τῷ δ'
[11, 929]   τοῦ γένους ἐκκεκηρῦχθαι, δότω δὲ  καὶ   τῷ ὑεῖ λόγους τοὺς ἴσους
[11, 916]   νόμισμα ἀντὶ νομίσματος,  καὶ   τῶν ἄλλων ζῴων ὁτιοῦν
[11, 928]   κακουργεῖν δοκῇ τοῖς οἰκείοις  καὶ   τῶν ἄλλων τινὶ πολιτῶν, εἰς
[11, 915]   ἐὰν δὲ τῷ ἀπελευθερωθέντι  καὶ   τῶν ἄλλων τῳ ξένων οὐσία
[11, 916]   τοιαῦτα ἐγκλημάτων εἰωθότων γίγνεσθαι χάριν  καὶ   τῶν ἀναγωγῶν τῶν κατὰ νόμους
[11, 923]   δέ τῳ τῶν ὑέων  καὶ   τῶν θυγατέρων φανῇ κλῆρος ἐπιχώριος
[11, 938]   δ' αὐτῆς εἶναι τῆς τέχνης  καὶ   τῶν λόγων τῶν ἐκ τῆς
[11, 927]   ἐκέκτηντο αὐτοὶ τρέφοντες τοὺς αὑτῶν  καὶ   τῶν οἰκείων χρημάτων ἐπιμελούμενοι, (ἔτι
[11, 924]   ὀρφανῶν. καὶ πάσης τῆς ἐπιτροπῆς  καὶ   τῶν (ὀρφανῶν πεντεκαίδεκα τῶν νομοφυλάκων
[11, 923]   τῶν τε ζώντων, Κλεινία,  καὶ   τῶν τελευτώντων ἔστω, νόμος δὲ
[11, 914]   τῶν ὁπόσα ὅσια· ἀγέτω δὲ  καὶ   ὑπὲρ ἄλλου τῶν οἰκείων
[11, 925]   τοίνυν εἰρημένον ὑπέρ τε νομοθέτου  καὶ   ὑπὲρ νομοθετουμένου σχεδὸν οἷον κοινὸν
[11, 932]   τοῖς ἄρχουσιν κακὸς ἔστω  καὶ   ὑπόδικος τῷ ἐθέλοντι βλάβης. ἐὰν
[11, 917]   τοῖς τῶν ἀγορανόμων νόμοισίν τε  καὶ   φυλακτηρίοις, οὔτε ἀνθρώπους αἰδούμενος οὔτε
[11, 920]   τὸ γιγνόμενον ἀνάλωμα καὶ λῆμμα  καὶ   φυλάττειν, τὰ μὲν ἀγορανόμους, τὰ
[11, 918]   φίλε Κλεινία, σμικρὸν γένος ἀνθρώπων  καὶ   φύσει ὀλίγον καὶ ἄκρᾳ τροφῇ
[11, 922]   πέρι πρός τε τὸ δύσκολον  καὶ   χαλεπόν. οὐδὲ γὰρ ἄτακτον δυνατόν
[11, 931]   θεοὺς πολλὴν διὰ ταῦτ' εὔνοιαν  καὶ   χάριν ἔχειν. πατὴρ οὖν ὅτῳ
[11, 916]   δὲ χρὴ πάντα ἄνδρα διανοηθῆναι  καὶ   ψεῦδος καὶ ἀπάτην ὡς ἕν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 9/05/2007