Livre, page |
[11, 931] |
διὰ
τὰ
τοιαῦτα
εὐχαῖς
λιπαρῶς
|
εἰς |
ἀγαθὰ
τοῖς
παισὶ
παρακαλοῦντος
θεούς, |
[11, 936] |
ἐξουσίαν
εἶναι
περί
του
ποιεῖν,
|
εἰς |
ἀλλήλους
τούτοις
ἄνευ
θυμοῦ
μὲν |
[11, 930] |
μὲν
τῆς
γυναικὸς
αἱ
γυναῖκες
|
εἰς |
ἄλλην
χώραν
ἐκπεμπόντων
(σὺν
τῷ |
[11, 929] |
οἱ
νόμοι
ἔσονται,
~ἀναγκαίως
ἔχει
|
(εἰς |
ἄλλην
χώραν
ἐξοικίζεσθαι
τὸν
ἀπάτορα |
[11, 919] |
ἀνθρώπων,
(τὴν
δὲ
λύπαις
προτετραμμένην
|
εἰς |
ἀναισχυντίαν
αὐτήν.
τίς
οὖν
δὴ |
[11, 923] |
τῳ
τελευτήσῃ
παῖς
ὤν,
πρὶν
|
εἰς |
ἄνδρας
δυνατὸς
εἶναι
τελεῖν,
εἴτε |
[11, 932] |
ἐκγόνων
αὑτοῦ
καὶ
ἑαυτοῦ
μειζόνως
|
εἰς |
ἅπαντα
ἐπιτρέπων
καὶ
ἀποπληρῶν
ᾖ |
[11, 925] |
ἀπορουμένη
τῶν
αὐτόθεν
ὁρᾷ
τινα
|
εἰς |
ἀποικίαν
ἀπεσταλμένον,
ᾖ
δὲ
κατὰ |
[11, 923] |
πεποιημένος,
ὃν
κατὰ
νόμον
ἐλπὶς
|
εἰς |
ἀποικίαν
ἐκπεμφθήσεσθαι,
τούτῳ
τῶν
ἄλλων |
[11, 918] |
καὶ
γράψαντες
τὸ
δοκοῦν
ἐκλιπεῖν,
|
εἰς |
ἀστυνόμιον
θέντων
ἐν
στήλῃ
τά |
[11, 915] |
ἐν
τῇ
πόλει
ἡμερῶν
τριάκοντα,
|
εἰς |
δὲ
ξενικὴν
παράδοσιν
πέντε
μηνῶν, |
[11, 914] |
δηλωσάτω.
δηλωθέντων
δέ,
ἡ
πόλις
|
εἰς |
Δελφοὺς
πεμπέτω·
ὅτι
δ'
ἂν |
[11, 932] |
ἀφιστῶνται,
κακῶσι
δέ
τινάς
τινες,
|
εἰς |
δικαστήριον
εἰσαγόντων
αὐτοὺς
εἰς
ἕνα |
[11, 915] |
δέ
τις
ἀπειθῶν
τούτοις
εἰσαχθεὶς
|
εἰς |
δικαστήριον
ὄφλῃ,
θανάτῳ
τε
ζημιούσθω |
[11, 913] |
τις
τῶν
ἐμῶν
χρημάτων
ἅπτοιτο
|
εἰς |
δύναμιν,
μηδ'
αὖ
κινήσειεν
μηδὲ |
[11, 924] |
τὴν
ἀδύνατον
σκέψιν.
νόμος
τοίνυν
|
εἰς |
δύναμιν
ὅδε
περὶ
τῶν
τοιούτων |
[11, 923] |
(ὑμετέρων
μελήσει,
κηδομένοις
ὅτι
μάλιστα
|
εἰς |
δύναμιν,
οὐ
τῶν
μέν,
τῶν |
[11, 914] |
ἐὰν
δέ
τις
ἀφαιρῆταί
τινα
|
εἰς |
ἐλευθερίαν
ὡς
δοῦλον
ἀγόμενον,
μεθιέτω |
[11, 932] |
τινες,
εἰς
δικαστήριον
εἰσαγόντων
αὐτοὺς
|
εἰς |
ἕνα
καὶ
ἑκατὸν
τῶν
πολιτῶν, |
[11, 919] |
τοιαῦτα
πάντα·
~νῦν
δὲ
ὁπόταν
|
εἰς |
ἐρήμους
τις
καπηλείας
(ἕνεκα
τόπους |
[11, 924] |
ἐξ
ἁπάντων
τῶν
πολιτῶν
βλέπων
|
εἰς |
ἤθη
τε
καὶ
τρόπους
τὸν |
[11, 937] |
ἀπαλλαττέσθω
τῆς
δίκης·
ὁ
δ'
|
εἰς |
μαρτυρίαν
κληθείς,
μὴ
ἀπαντῶν
δὲ |
[11, 915] |
τινι
τρόπῳ
παραδόντα
ἄλλῳ
κυρίως,
|
εἰς |
μὲν
πολίτην
ἢ
καὶ
μέτοικον |
[11, 927] |
τὸν
τῶν
μή·
νῦν
δὲ
|
εἰς |
μὲν
τὰ
τοιαῦτα
σύμπαντα
οὐ |
[11, 913] |
ὠφεληθείην
ἂν
κτῆσιν
ἀνελών,
ὅσον
|
εἰς |
ὄγκον
πρὸς
ἀρετὴν
ψυχῆς
καὶ |
[11, 927] |
νεμεσῶσίν
τε
μάλιστα
αὖ
τοῖς
|
εἰς |
ὀρφανὰ
καὶ
ἔρημα
ὑβρίζουσιν,
παρακαταθήκην |
[11, 927] |
τοῦ
νόμου
μύθῳ
καὶ
μηδὲν
|
εἰς |
ὀρφανὸν
ὑβρίσας
οὐκ
εἴσεται
(ἐναργῶς |
[11, 913] |
περὶ
ταῦτα
λεγομένοις
μύθοις,
ὡς
|
εἰς |
παίδων
γενεὰν
οὐ
σύμφορα
τὰ |
[11, 915] |
(χρημάτων,
ἀναγέτω
μὲν
ὁ
ἔχων
|
εἰς |
πρατῆρα
ἢ
τὸν
δόντα
ἀξιόχρεών |
[11, 936] |
τοιοῦτος
ἀμεληθείη
τὸ
παράπαν,
ὥστ'
|
εἰς |
πτωχείαν
τὴν
ἐσχάτην
ἐλθεῖν,
δοῦλος |
[11, 915] |
ἐν
ᾧ
τρέπεται
θερινὸς
ἥλιος
|
εἰς |
τὰ
χειμερινά.
ὅσα
δὲ
διά |
[11, 930] |
θεραπείας
τοιόνδε
προοίμιον
ἂν
γενόμενον
|
εἰς |
τὰς
τῶν
γεννησάντων
τιμάς
τε |
[11, 928] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τινὶ
πολιτῶν,
|
εἰς |
ταὐτὸν
ἀγέτω
δικαστήριον·
ὅτι
δ' |
[11, 929] |
τοὺς
τῶν
ἐπιγόνων
ἐπιμελητὰς
τῶν
|
εἰς |
τὴν
ἀποικίαν
ἐπιμελεῖσθαι
καὶ
τούτων, |
[11, 937] |
κατασεσημασμένας
ὑπ'
ἀμφοῖν,
καὶ
παρέχειν
|
εἰς |
τὴν
τῶν
ψευδομαρτυριῶν
διάκρισιν.
ἐὰν |
[11, 936] |
δὲ
ἐκ
τῆς
ἄλλης
χώρας
|
εἰς |
τὴν
ὑπερορίαν
ἐκπεμπόντων,
ὅπως
ἡ |
[11, 919] |
μητρὶ
καὶ
τοῖς
ἔτι
τούτων
|
εἰς |
τὸ
ἄνω
γένεσιν
καὶ
πᾶσι |
[11, 936] |
μὲν
ἂν
οὗτος
ἐγκρίνῃ,
προφέρειν
|
εἰς |
τὸ
μέσον
ἐξέστω
τῷ
ποιήσαντι, |
[11, 935] |
πάντες
θαμὰ
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
|
εἰς |
τό
τι
γελοῖον
περὶ
τοῦ |
[11, 928] |
ὁ
δὲ
ἐπίτροπος
τὸν
ἄρχοντα
|
εἰς |
τὸ
τῶν
ἐκκρίτων
δικαστήριον
εἰσάγων |
[11, 926] |
δύναμις
ἐπανατίθεσθαι
δοκῇ
τοῖς
νομοφύλαξιν,
|
εἰς |
τὸ
τῶν
ἐκκρίτων
δικαστῶν
δικαστήριον |
[11, 934] |
ἀγένητον
ἔσται
ποτέ
τοῦ
δ'
|
εἰς |
τὸν
αὖθις
ἕνεκα
(χρόνον
ἢ |
[11, 925] |
σύννομοι
ἴτωσαν
ἐκ
τοῦ
γένους
|
εἰς |
τὸν
ἐξηρημωμένον
ἑκάστοτε
οἶκον,
ὧν |
[11, 935] |
τῶν
κωμῳδῶν
προθυμίαν
τοῦ
γελοῖα
|
εἰς |
τοὺς
ἀνθρώπους
λέγειν
ἦ
παραδεχόμεθα, |
[11, 918] |
καὶ
ἄκρᾳ
τροφῇ
τεθραμμένον,
ὅταν
|
εἰς |
χρείας
(τε
καὶ
ἐπιθυμίας
τινῶν |
[11, 913] |
παρακαταθήκην.
οὐ
γάρ
ποτε
τοσοῦτον
|
εἰς |
χρημάτων
ὠφεληθείην
ἂν
κτῆσιν
ἀνελών, |
[11, 921] |
αἰδουμένους.
ἂν
δή
τις
δημιουργῶν
|
εἰς |
χρόνον
εἰρημένον
ἔργον
μὴ
ἀποτελέσῃ |