Livre, page |
[11, 932] |
πάσαις
τιμαῖς
ταῖς
ἐννόμοις
τοὺς
|
αὑτοῦ |
γεννήτορας
τοῖς
νῦν
πεισθεὶς
λόγοις· |
[11, 923] |
ὃς
ἂν
διαθήκην
γράφῃ
τὰ
|
αὑτοῦ |
διατιθέμενος,
παίδων
ὢν
πατήρ,
πρῶτον |
[11, 930] |
τοῦ
δούλου·
ἐὰν
δ'
ἐξ
|
αὑτοῦ |
δούλης
ἢ
ἐκ
δούλου
ἑαυτῆς, |
[11, 915] |
τῶν
ἐγκλημάτων.
ἐὰν
δὲ
ὡς
|
αὑτοῦ |
ἐφάπτηται
ζῴου
καὶ
ὁτουοῦν
ἤ |
[11, 932] |
ὑέων
καὶ
(πάντων
τῶν
ἐκγόνων
|
αὑτοῦ |
καὶ
ἑαυτοῦ
μειζόνως
εἰς
ἅπαντα |
[11, 929] |
λοιποῦ
χρόνου
ἄκυρος
ἔστω
τῶν
|
αὑτοῦ |
καὶ
τὸ
σμικρότατον
διατίθεσθαι,
καθάπερ |
[11, 927] |
εἰσφέροντα
ἑαυτῷ
τε
καὶ
τοῖς
|
αὑτοῦ, |
κατὰ
δύναμιν
πάντως
πᾶσαν
εὐεργετεῖν. |
[11, 928] |
ἐπιμελείσθω,
(βέλτιον
δὲ
ἢ
τῶν
|
αὑτοῦ |
κατὰ
προθυμίαν.
ἕνα
δὲ
τοῦτον |
[11, 913] |
ὅν
τις
αὑτῷ
καὶ
τοῖς
|
αὑτοῦ |
κειμήλιον
ἔθετο,
μὴ
τῶν
ἐμῶν |
[11, 929] |
οἰκοφθορῇ
δὲ
ὡς
ὢν
τῶν
|
αὑτοῦ |
κύριος,
ὁ
δὲ
ὑὸς
ἀπορῇ |
[11, 915] |
ἄλλους
ξένους
ἀπιέναι
λαβόντα
τὴν
|
αὑτοῦ |
πᾶσαν
οὐσίαν,
ἐὰν
μὴ
πείσῃ |
[11, 919] |
δόξῃ
ἀναξίῳ
ἐπιτηδεύματι
καταρρυπαίνειν
τὴν
|
αὑτοῦ |
πατρῴαν
ἑστίαν,
~δεθεὶς
ἐνιαυτὸν
ἀποσχέσθω |
[11, 919] |
ἄνω
γένεσιν
καὶ
πᾶσι
τοῖς
|
αὑτοῦ |
πρεσβυτέροις,
ὅσοι
ἐλεύθεροι
ἐλευθέρως.
τὸ |
[11, 929] |
ἐξεθρέψατο,
τοῦτον
ἐπιθυμεῖν
ἀπαλλάξαι
τῆς
|
αὑτοῦ |
συγγενείας,
μὴ
φαύλως
οὕτως
ἐξέστω |
[11, 929] |
δρᾶν,
πρῶτον
δὲ
συλλεξάτω
τοὺς
|
αὑτοῦ |
συγγενεῖς
μέχρι
ἀνεψιῶν
καὶ
τοὺς |
[11, 931] |
Οἰδίπους,
φαμέν,
ἀτιμασθεὶς
ἐπηύξατο
τοῖς
|
αὑτοῦ |
τέκνοις
ἃ
δὴ
καὶ
πᾶς |
[11, 928] |
ἐπιμελῆται,
μὴ
χεῖρον
ἀγαπάτω
τῶν
|
αὑτοῦ |
τέκνων
τὸν
τῆς
ὀρφανικῆς
μετειληφότα |
[11, 914] |
νόμιμον
συνακολουθεῖν.
ἄν
τις
τῶν
|
αὑτοῦ |
τι
καταλείπῃ
που
ἑκὼν
εἴτ' |
[11, 915] |
ὁτουοῦν
ἤ
τινος
ἑτέρου
τῶν
|
αὑτοῦ |
(χρημάτων,
ἀναγέτω
μὲν
ὁ
ἔχων |
[11, 914] |
ἐὰν
δέ
τις
ἐπαιτιᾶται
τῶν
|
αὑτοῦ |
χρημάτων
ἔχειν
τινὰ
πλέον
ἢ |
[11, 917] |
ὃς
ἂν
ἐναντίον
τῶν
κρειττόνων
|
αὑτοῦ |
ψεύδηται.
κρείττους
δὲ
οἱ
ἀμείνους |