Livre, Chap.
[6, 764]	ἀστυνόμων ζημιοῦν δικάζοντας τῷ ἀδικοῦντι.	τὰ	αὐτὰ δὲ καὶ ἀστυνόμοις ἔστω
[6, 784]	ὁ βουληθεὶς ἀθῷος αὐτὸν κολαζέτω.	τὰ	αὐτὰ δὲ καὶ περὶ γυναικὸς
[6, 784]	ἀνδρί, ἐὰν μὲν παιδοποιουμένοις ἔτι,	τὰ	αὐτὰ ἐπιζήμια αὐτοῖς ἔστω καθάπερ
[6, 774]	χρημάτων ἀπορίαν γηράσκειν τοὺς πένητας·	τὰ	γὰρ ἀναγκαῖα ὑπάρχοντά ἐστι πᾶσι
[6, 754]	τις ἕτερον φαίνηταί τι παρὰ	τὰ	γεγραμμένα κεκτημένος, δημόσιον μὲν ἔστω
[6, 769]	καλλίω τε καὶ φανερώτερα γίγνεσθαι	τὰ	γεγραμμένα. (Κλεινίας) σχεδὸν ἐννοῶ ἀκούων
[6, 765]	ἀγωνίας ἀθλοθέτας αἱρεῖσθαι τῆς περὶ	τὰ	γυμνάσια ἵππων τε καὶ ἀνθρώπων
[6, 779]	ἀγορὰν οἰκοδομήματα καὶ τὰ περὶ	τὰ	γυμνάσια καὶ πάντα ὅσα διδασκαλεῖα
[6, 763]	μόνον ὅσα εἰς τὰ δημόσια·	τὰ	δ' ἄλλα αὐτοὶ δι' αὑτῶν
[6, 763]	δευτέρων καὶ πρώτων τιμημάτων πέντε,	τὰ	δ' ἄλλα αὐτῶν γίγνεσθαι τὴν
[6, 771]	φιλοφρόνως δεχόμενοι ζῆτε ἐν αὐτοῖς·	τὰ	δ' ἄλλα ἐπιτηδεύματα καὶ πρὸς
[6, 768]	ἔξωθεν περιγεγραμμένη τὰ μὲν εἴρηκεν,	τὰ	δ' ἀπολείπει σχεδόν· πρὸς γὰρ
[6, 776]	οὔτε νοῆσαι χαλεπὸν οὔτε κτήσασθαι,	τὰ	δὲ δὴ τῶν οἰκετῶν χαλεπὰ
[6, 784]	αἱ γυναῖκες, τὰ μὲν νουθετοῦσαι,	τὰ	δὲ καὶ ἀπειλοῦσαι, παυόντων αὐτοὺς
[6, 778]	μὲν σκάψοντας, τὰ δὲ ταφρεύσοντας,	τὰ	δὲ καὶ διά τινων οἰκοδομήσεων
[6, 778]	τὰ μὲν (ὡς ὁσίων πέρι,	τὰ	δὲ καὶ τοιούτων θεῶν ἱδρύματα,
[6, 759]	πάντων τὰ μὲν αἱρετὰ χρή,	τὰ	δὲ κληρωτὰ ἐν ταῖς καταστάσεσι
[6, 761]	σμικρὰ αὐτοὺς τοὺς πέντε ἄρχοντας,	τὰ	δὲ μείζονα μετὰ τῶν δώδεκα
[6, 778]	τοὺς νέους, τὰ μὲν σκάψοντας,	τὰ	δὲ ταφρεύσοντας, τὰ δὲ καὶ
[6, 753]	θεῖναι μὴ ἔλαττον τριάκοντα ἡμερῶν.	τὰ	δὲ τῶν πινακίων κριθέντα ἐν
[6, 782]	ὡσαύτως δὲ καὶ ἐλάας καὶ	τὰ	Δήμητρός τε καὶ Κόρης δῶρα;
[6, 780]	διανοεῖται πόλεσιν ἀποφαίνεσθαι νόμους, πῇ	τὰ	δημόσια καὶ κοινὰ αὐτοὺς χρὴ
[6, 763]	διακόνοις, ἀλλὰ μόνον ὅσα εἰς	τὰ	δημόσια· τὰ δ' ἄλλα αὐτοὶ
[6, 767]	ἴτω· τὸ δὲ τρίτον, ἂν	τὰ	δύο δικαστήρια μὴ δύνηται διαλλάξαι,
[6, 762]	ταπεινῆς καὶ ἀπόρου γεγευμένον εἶναι	τὰ	δύο ἔτη ταῦτα τὸν τῶν
[6, 762]	τε ἄρχοντες οἵ τ' ἀγρονόμοι	τὰ	δύο ἔτη τοιόνδε τινὰ τρόπον·
[6, 768]	τὰ μέσα καὶ πάντα μέρη	τὰ	ἑαυτῆς ἀπολαβοῦσα πρὸς τέλος ἀφίκηται.
[6, 760]	εἰς τὰ σμικρότερα, πρὸς δὲ	τὰ	ἐμμελέστατα ἕνα· τὴν δὲ αἵρεσιν
[6, 773]	παραμύθια λεγόμενα, καὶ δὴ καὶ	τὰ	ἔμπροσθε τούτων ῥηθέντα, ὡς χρὴ
[6, 768]	μοι κατὰ νοῦν, ὦ ξένε,	τὰ	ἔμπροσθεν εἰρηκώς, τὴν ἀρχὴν νῦν
[6, 758]	τῆς βουλῆς εἴη τὸ διακοσμοῦν,	τὰ	ἕνδεκα ἀναπαυόμενον τοῦ ἐνιαυτοῦ μέρη·
[6, 782]	τῷ χρόνῳ, μῶν οὐκ οἰόμεθα	τὰ	ζῷα, καθάπερ νῦν, ἐπὶ τὴν
[6, 782]	στροφὰς ὡρῶν παντοίας, ἐν αἷς	τὰ	ζῷα μεταβάλλειν αὑτῶν (παμπληθεῖς μεταβολὰς
[6, 759]	τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα εἰς	τὰ	θεῖα ἁμαρτανομένων αὐτὸν καὶ πατέρα
[6, 759]	μέλλων καθ' ἱεροὺς νόμους περὶ	τὰ	θεῖα ἱκανῶς ἁγιστεύσειν· ταὐτὰ δὲ
[6, 759]	Δελφῶν δὲ χρὴ νόμους περὶ	τὰ	θεῖα πάντα κομισαμένους καὶ καταστήσαντας
[6, 780]	τάξεως δεῖν γίγνεσθαι, προέμενος δὲ	τὰ	ἴδια ἀνομοθέτητα, ἡγεῖται τά γε
[6, 763]	καὶ κωμητῶν τοῖς ἐκείνων ἐπὶ	τὰ	ἴδια χρήσονται ὑπηρετήματα διακόνοις, ἀλλὰ
[6, 760]	καὶ τὰ μὲν αὖ περὶ	τὰ	ἱερὰ ταῦτα γιγνέσθω. ἀφρούρητον δὲ
[6, 757]	καὶ σπουδαῖοι τοῖς γὰρ ἀνίσοις	τὰ	ἴσα ἄνισα γίγνοιτ' ἄν, εἰ
[6, 779]	τούτων δέ, ὡς ἂν μένῃ	τὰ	κατ' ἀρχὰς οἰκοδομηθέντα, μέλειν μὲν
[6, 758]	τοῖς αὑτῶν ἰδίοισι μένοντας εὐθημονεῖσθαι	τὰ	κατὰ τὰς αὑτῶν οἰκήσεις, τὸ
[6, 756]	πρώτου τετραπλασίᾳ. πέμπτῃ δὲ ἡμέρᾳ	τὰ	κατασημανθέντα ὀνόματα ἐξενεγκεῖν μὲν τοὺς
[6, 760]	ἐπιχειροῦντας ὁτιοῦν τὴν χώραν καὶ	τὰ	κτήματα κακουργεῖν, ~χρωμένους δ' ὑποζυγίοις
[6, 776]	αὖ, ποιούμεθα περὶ δούλων καὶ	τὰ	λεγόμενα. (Μέγιλλος) πῶς δ' αὖ
[6, 760]	τῶν μεγίστων τιμημάτων τρεῖς εἰς	τὰ	μέγιστα ἱερά, δύο δ' εἰς
[6, 759]	τοῖς θεοῖς. τούτων δὴ πάντων	τὰ	μὲν αἱρετὰ χρή, τὰ δὲ
[6, 760]	ἡ τῶν στρατηγῶν ἐγίγνετο. καὶ	τὰ	μὲν αὖ περὶ τὰ ἱερὰ
[6, 768]	οἷον περιγραφή τις ἔξωθεν περιγεγραμμένη	τὰ	μὲν εἴρηκεν, τὰ δ' ἀπολείπει
[6, 758]	μόριον τῆς βουλῆς ἀεί. καὶ	τὰ	μὲν κατὰ πόλιν οὕτως ἔχοντα
[6, 784]	οἰκίας τῶν νέων αἱ γυναῖκες,	τὰ	μὲν νουθετοῦσαι, τὰ δὲ καὶ
[6, 755]	τηλικαύτην ἀρχὴν ὡς ἄρξων διανοηθήτω.	τὰ	μὲν οὖν περὶ τῶν νομοφυλάκων
[6, 776]	τις κεκτημένος ἐμμελεστάτην οὐσίαν κεκτῇτο;	τὰ	μὲν οὖν πολλὰ οὔτε νοῆσαι
[6, 759]	ὅπως ἂν μάλιστα ὁμονοῶν εἴη.	τὰ	μὲν οὖν τῶν ἱερέων, τῷ
[6, 780]	γάρ, ὦ Κλεινία καὶ Μέγιλλε,	τὰ	μὲν περὶ (τοὺς ἄνδρας συσσίτια
[6, 778]	εἰς τὴν χώραν τοὺς νέους,	τὰ	μὲν σκάψοντας, τὰ δὲ ταφρεύσοντας,
[6, 761]	ἐλεύθερος, δικάζοντας τῷ ἀδικεῖσθαι φάσκοντι,	τὰ	μὲν σμικρὰ αὐτοὺς τοὺς πέντε
[6, 778]	(Κλεινίας) πάνυ μὲν οὖν. (Ἀθηναῖος)	τὰ	μὲν τοίνυν ἱερὰ πᾶσαν πέριξ
[6, 778]	οὖσιν λήψονταί τε καὶ δώσουσι,	τὰ	μὲν (ὡς ὁσίων πέρι, τὰ
[6, 760]	δ' ἂν τὸ πρῶτον λάχωσιν	τὰ	μέρη, τοὺς τῆς χώρας τόπους,
[6, 768]	ἀρχῆς τά τε δεύτερα καὶ	τὰ	μέσα καὶ πάντα μέρη τὰ
[6, 755]	λέγοιμεν ἄν. δεῖ γὰρ δὴ	τὰ	μετὰ ταῦτα στρατηγοὺς αἱρεῖσθαι, καὶ
[6, 779]	καὶ θεατὰς θέατρα, πορευώμεθα ἐπὶ	τὰ	μετὰ τοὺς γάμους, τῆς νομοθεσίας
[6, 760]	ἢ τριάκοντα. τούτοις δὲ διακληρωθήτω	τὰ	μόρια τῆς χώρας κατὰ μῆνα
[6, 759]	καὶ περὶ τῶν ἱερειῶν ἔστω	τὰ	νόμιμα. τοὺς δὲ ἐξηγητὰς τρὶς
[6, 783]	(Ἀθηναῖος) καλῶς. ἔλθωμεν δ' ἐπὶ	τὰ	νυμφικά, διδάξοντές τε αὐτοὺς πῶς
[6, 752]	καὶ ποῖ μάλιστα αὐτὸ εἴρηκας	τὰ	νῦν; (Ἀθηναῖος) ὡς εὐκόλως καὶ
[6, 783]	πάντως, ὦ ξένε, μεμνησόμεθά που	τὰ	νῦν διακελεύῃ. (Ἀθηναῖος) καλῶς. ἔλθωμεν
[6, 769]	ἔμφρων παιδιὰ μέχρι δεῦρ' εἴη	τὰ	νῦν διαπεπαισμένη. (Κλεινίας) καλὴν τὴν
[6, 751]	κατοικιεῖν δέκατος αὐτός, ὡς φῄς,	τὰ	νῦν, ~ἐγὼ δ' αὖ σοὶ
[6, 751]	ἀλλὰ μὴν μετά γε πάντα	τὰ	νῦν εἰρημένα σχεδὸν ἂν ἀρχῶν
[6, 753]	ἐπιεικέστατα ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ἡμῖν	τὰ	νῦν, εἰρήσθω, προελθόντος δὲ χρόνου
[6, 778]	καὶ μάλ' ἐγχωρεῖ ταύτῃ γίγνεσθαι	τὰ	νῦν· ἔργῳ μὴν ὅταν γίγνηται,
[6, 782]	τις ἄν, ὑμῖν πάντ' ἐρρήθη	τὰ	νῦν; (Κλεινίας) ὀρθῶς ὑπέλαβες, ὦ
[6, 752]	(συλλήψεσθαι κατὰ τὴν παροῦσαν ἡμῖν	τὰ	νῦν μυθολογίαν. οὔκουν δήπου λέγων
[6, 781]	ἔχοντα, εἰ νόμων ἔτυχεν, ἢ	τὰ	νῦν· οὐ γὰρ ἥμισυ μόνον
[6, 771]	πολὺς ἐπιδείξειεν μῦθος. πιστεύσαντες δὴ	τὰ	νῦν τῇ παρούσῃ φήμῃ (καὶ
[6, 776]	πω μανθάνομεν, ὦ ξένε, ὅτι	τὰ	νῦν φράζεις. (Ἀθηναῖος) καὶ μάλα
[6, 783]	(Ἀθηναῖος) φυλάξωμεν τοίνυν τῇ μνήμῃ	τὰ	νυνδὴ λεχθέντα· ἴσως γὰρ χρείαν
[6, 761]	τε καὶ ταφρεύμασιν, ὅπως ἂν	τὰ	παρὰ τοῦ Διὸς ὕδατα καταδεχόμεναι
[6, 779]	ὅτε δὲ ταῦτά τε καὶ	τὰ	περὶ ἀγορὰν οἰκοδομήματα καὶ τὰ
[6, 753]	ἄλλοις οἰκισταῖς κατὰ (ταὐτά, ὥσπερ	τὰ	περὶ σοῦ νῦν λεγόμενα. ὡς
[6, 779]	τὰ περὶ ἀγορὰν οἰκοδομήματα καὶ	τὰ	περὶ τὰ γυμνάσια καὶ πάντα
[6, 781]	τὸ μὴ πάντῃ πάντως σκοπεῖν	τὰ	περὶ τοὺς νόμους. (Κλεινίας) ὀρθῶς
[6, 783]	ποτ' αὐτῶν πάντων ἕξομεν. (Κλεινίας)	τὰ	ποῖα δὴ διακελεύῃ; (Ἀθηναῖος) ἃ
[6, 785]	δοκῇ χρείαν δεῖν χρῆσθαι πρὸς	τὰ	πολεμικά, ἐπειδὰν παῖδας γεννήσῃ, τὸ
[6, 780]	ἢ τῶν κακῶς ταχθέντων λύει	τὰ	πολλὰ τῶν εὖ τεταγμένων ἄλλα
[6, 765]	ποιεῖσθαι. λοιπὸς δὲ ἄρχων περὶ	τὰ	προειρημένα ἡμῖν ὁ τῆς παιδείας
[6, 759]	περιβόλῳ καὶ προαστείῳ ὅπως ἂν	τὰ	προσήκοντα πόλεσιν γίγνηται, ἑλέσθαι δεῖ
[6, 784]	γυναικῶν διαζεύγνυσθαι κοινῇ βουλευομένους εἰς	τὰ	πρόσφορα ἑκατέροις. ἐὰν δ' ἀμφισβήτησίς
[6, 781]	εἴρηκας. (Ἀθηναῖος) πάλιν τοίνυν ἐπὶ	τὰ	πρῶτα ἐπαναχωρήσωμεν λεχθέντα. εὖ γὰρ
[6, 761]	τέμενος περὶ ταῦτα ἀφειμένον ᾖ,	τὰ	ῥεύματα ἀφιέντες εἰς αὐτὰ τὰ
[6, 760]	μέγιστα ἱερά, δύο δ' εἰς	τὰ	σμικρότερα, πρὸς δὲ τὰ ἐμμελέστατα
[6, 778]	ἐᾶν ἐν τῇ γῇ κατακείμενα	τὰ	τείχη καὶ μὴ ἐπανιστάναι, τῶνδε
[6, 778]	χαλκᾶ καὶ σιδηρᾶ δεῖν εἶναι	τὰ	τείχη (μᾶλλον ἢ γήινα· τὸ
[6, 784]	γυναῖκα τῶν παιδοποιουμένων ἢ πρὸς	τὰ	τεταγμένα ὑπὸ τῶν ἐν τοῖς
[6, 764]	δ' ἐπιχώριος ὤν τις περὶ	τὰ	τοιαῦτα ἀκοσμῇ, μέχρι μὲν ἑκατὸν
[6, 773]	δὴ χάριν ἐᾶν μὲν νόμῳ	τὰ	τοιαῦτα ἀναγκαῖον, ἐπᾴδοντα δὲ πείθειν
[6, 759]	οἰκοδομιῶν καὶ κόσμου τοῦ περὶ	τὰ	τοιαῦτα, ἀνθρώπων τε, ἵνα μὴ
[6, 770]	φυγῇ τὴν πόλιν· ὡς πάντα	τὰ	τοιαῦτα ἄρ' ἔσθ' ὑπομενετέον πάσχοντας
[6, 775]	καὶ νύκτα ἀπέχεσθαι τῶν περὶ	τὰ	τοιαῦτα· ἀρχὴ γὰρ καὶ θεὸς
[6, 776]	ἔθνος εἰς ἃ καὶ πάντα	τὰ	τοιαῦτα βλέψαντας ἡμᾶς τί χρὴ
[6, 763]	ἅμα καὶ ὠφελίας τῆς περὶ	τὰ	τοιαῦτα γιγνομένης πᾶσιν. τούτους οὖν,
[6, 759]	ἁγνὸν καὶ πάντων τῶν περὶ	τὰ	τοιαῦτα εἰς τὰ θεῖα ἁμαρτανομένων
[6, 765]	ὅσοι μὲν φιλοφρόνως ἐσχήκασι περὶ	τὰ	τοιαῦτα, εἰς τὸν σύλλογον ἴτωσαν,
[6, 784]	μὲν σωφρονῶν καὶ σωφρονοῦσα εἰς	τὰ	τοιαῦτα ἔστω πάντα εὐδόκιμος, ὁ
[6, 759]	πρῶτον κατοικιζομένοις εἰκὸς γίγνεσθαι περὶ	τὰ	τοιαῦτα, ἢ μηδενὶ ἤ τισιν
[6, 775]	γάμων ἤ τις ἄλλη περὶ	τὰ	τοιαῦτα (ἱερουργία μελλόντων ἢ γιγνομένων
[6, 784]	νόμους, ἐὰν ἀλλοτρίᾳ τις περὶ	τὰ	τοιαῦτα κοινωνῇ γυναικὶ ἢ γυνὴ
[6, 761]	συχνῷ. ταῦτα μὲν οὖν καὶ	τὰ	τοιαῦτα πάντα κόσμος τε καὶ
[6, 772]	ἀναγκαῖον δέ, ὅπερ εἴπομεν, περὶ	τὰ	τοιαῦτα πάντα ὅσα σμικρὰ (καὶ
[6, 785]	ἀτιμαζέσθω. ~καὶ μετριαζόντων μὲν (περὶ	τὰ	τοιαῦτα τῶν πλειόνων ἀνομοθέτητα σιγῇ
[6, 782]	(Ἀθηναῖος) καὶ τοίνυν, ἐὰν δύνωμαι,	τὰ	τούτοις ἑξῆς, ὦ Κλεινία, πειράσομαι
[6, 771]	παῖδα ἐπιφημίσαντες, βωμούς τε καὶ	τὰ	τούτοις προσήκοντα ἀποδόντες, θυσιῶν πέρι
[6, 777]	αὐτῷ ῥᾴδιον ἀδικεῖν· ὁ περὶ	τὰ	τῶν δούλων οὖν ἤθη καὶ
[6, 761]	τὰ ῥεύματα ἀφιέντες εἰς αὐτὰ	τὰ	τῶν θεῶν ἱερά, κοσμῶσι. πανταχῇ
[6, 777]	ὅσα κακὰ συμβαίνει, καὶ ἔτι	τὰ	τῶν λεγομένων περιδίνων τῶν περὶ
[6, 773]	δι' ὀνείδους ἀποτρέπειν τὸν περὶ	τὰ	χρήματα ἐν τοῖς γάμοις ἐσπουδακότα,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2007