Livre, Chap. |
[6, 757] |
καὶ
πρὸς
ταύτην
τὴν
ἰσότητα,
|
ὦ |
Κλεινία,
ἀποβλέποντας,
τὴν
νῦν
(φυομένην |
[6, 777] |
δούλων
πέρι;
(Ἀθηναῖος)
τί
δ'
|
ὦ |
Κλεινία;
δῆλον
ὡς
ἐπειδὴ
δύσκολόν |
[6, 779] |
μὲν
τοίνυν
ἡμῖν
ἔστωσαν
γεγονότες,
|
ὦ |
Κλεινία·
δίαιτα
δὲ
πρὸ
παιδογονίας |
[6, 753] |
κρίναντες
ἀποφηνάντων
ἄρχοντας.
τίνες
οὖν,
|
ὦ |
Κλεινία
καὶ
Μέγιλλε,
πάντα
ἡμῖν |
[6, 780] |
πέρι
τὸ
λεγόμενον.
ὑμῖν
γάρ,
|
ὦ |
Κλεινία
καὶ
Μέγιλλε,
τὰ
μὲν |
[6, 779] |
καὶ
ἀληθὲς
εἶναι
πάντως
ῥητέον,
|
ὦ |
Κλεινία.
(Κλεινίας)
πάνυ
μὲν
οὖν. |
[6, 752] |
ἂν
κατὰ
τάδε.
φημὶ
γάρ,
|
ὦ |
Κλεινία,
Κνωσίους
χρῆναι
τῶν
ἄλλων |
[6, 778] |
γάμων
δ'
ἦν
ἔμπροσθεν
ταῦτα,
|
ὦ |
Κλεινία,
νῦν
δ'
ἔπειπερ
λόγῳ |
[6, 752] |
δῆλον
δὲ
τό
γε
τοσοῦτον,
|
ὦ |
Κλεινία,
παντὶ
σχεδὸν
καὶ
τῷ |
[6, 782] |
ἐὰν
δύνωμαι,
τὰ
τούτοις
ἑξῆς,
|
ὦ |
Κλεινία,
πειράσομαι
φράζειν.
(Κλεινίας)
λέγοις |
[6, 753] |
τῆς
πολιτείας;
(Ἀθηναῖος)
μέγα
μέν,
|
ὦ |
Κλεινία,
φρονοῦσιν
αἱ
Ἀθῆναι,
μέγα |
[6, 778] |
ἄξια
ἀδικήματα.
περὶ
δὲ
τειχῶν,
|
ὦ |
Μέγιλλε,
ἔγωγ'
ἂν
τῇ
Σπάρτῃ |
[6, 776] |
φράζεις.
(Ἀθηναῖος)
καὶ
μάλα
γε,
|
ὦ |
Μέγιλλε,
εἰκότως·
σχεδὸν
γὰρ
πάντων |
[6, 782] |
τὰ
νῦν;
(Κλεινίας)
ὀρθῶς
ὑπέλαβες,
|
ὦ |
ξένε.
(Ἀθηναῖος)
καὶ
τοίνυν,
ἐὰν |
[6, 752] |
ἄμορφος
φαίνοιτο.
(Κλεινίας)
ἄριστ'
εἴρηκας,
|
ὦ |
ξένε.
(Ἀθηναῖος)
οὐ
μόνον
γε, |
[6, 777] |
οὖν
δὴ
χρὴ
ποιεῖν,
τούτων,
|
ὦ |
ξένε,
διαφερομένων
οὕτω,
περὶ
τῆς |
[6, 772] |
οἰκεῖον
ἑκάστῳ
προτιθέναι.
(Κλεινίας)
κάλλιστα,
|
ὦ |
ξένε,
διεμνημόνευσας,
ἔλαβές
τε
τοῦ |
[6, 753] |
σύ
τε
καὶ
ὁ
Μέγιλλος,
|
ὦ |
ξένε,
ἐκοινωνησάτην
ἡμῖν
τῆς
πολιτείας; |
[6, 780] |
ἀποτελεῖν.
(Κλεινίας)
τί
δὴ
τοῦτο,
|
ὦ |
ξένε,
ἐπιχειρῶν
λέγειν
ἔοικας
σφόδρα |
[6, 781] |
δὲ
μή,
ἐᾶν.
(Κλεινίας)
ἀλλ'
|
ὦ |
ξένε,
θαυμαστῶς
τό
γε
ἀκοῦσαι |
[6, 783] |
τινα
(διαπτόησιν
τρίτον.
(Κλεινίας)
πάντως,
|
ὦ |
ξένε,
μεμνησόμεθά
που
τὰ
νῦν |
[6, 776] |
λέγομεν;
οὐ
γάρ
πω
μανθάνομεν,
|
ὦ |
ξένε,
ὅτι
τὰ
νῦν
φράζεις. |
[6, 768] |
(Κλεινίας)
πάντως
μοι
κατὰ
νοῦν,
|
ὦ |
ξένε,
τὰ
ἔμπροσθεν
εἰρηκώς,
τὴν |
[6, 773] |
εἶναι
σύμμετρον.
~(Ἀθηναῖος)
εὖ
λέγεις.
|
ὦ |
παῖ,
τοίνυν
φῶμεν
ἀγαθῶν
πατέρων |
[6, 752] |
λόγον
ἀνευρίσκομεν;
(Ἀθηναῖος)
τόνδε.
φημί,
|
ὦ |
παῖδες
Κρητῶν,
χρῆναι
Κνωσίους,
διὰ |
[6, 751] |
νοήσωμέν
σοι
περὶ
τῆς
νῦν,
|
ὦ |
φίλε,
πολιτείας
τε
καὶ
πόλεως |
[6, 758] |
δεομένῃ.
ταῦτα
οὕτως
διὰ
ταῦτα,
|
ὦ |
φίλοι,
ἀναγκαῖον
τὴν
μέλλουσαν
σῴζεσθαι |
[6, 770] |
(Ἀθηναῖος)
λέγωμεν
δὴ
πρὸς
αὐτούς·
|
ὦ |
φίλοι
σωτῆρες
νόμων,
ἡμεῖς
περὶ |