Pages |
[300] |
ἀμφότερα,
ἔφη
ὑφαρπάσας
ὁ
Διονυσόδωρος·
|
εὖ |
γὰρ
οἶδα
ὅτι
τῇ
ἀποκρίσει |
[307] |
πρᾶγμα
βασανίσας
καλῶς
τε
καὶ
|
εὖ, |
(ἐὰν
μέν
σοι
φαίνηται
φαῦλον |
[282] |
λέγεις,
ὦ
ἄριστε
ἀνδρῶν,
καὶ
|
εὖ |
ἐποίησας
ἀπαλλάξας
με
σκέψεως
πολλῆς |
[284] |
ἦ
δ'
ὅς·
τἀγαθὰ
οὐκ
|
εὖ, |
ἔφη,
ἔχει,
τὰ
δὲ
κακὰ |
[286] |
τὰ
σοφὰ
ταῦτα
καὶ
τὰ
|
εὖ |
ἔχοντα
οὐ
πάνυ
τι
μανθάνω, |
[284] |
οἱ
ἀγαθοὶ
κακῶς
λέγωσιν.
Ὡς
|
εὖ |
ἴσθ'
ὅτι
κακῶς
λέγουσιν
οἱ |
[274] |
ἐπαγγέλματος
οὐδὲν
θαυμαστὸν
ἀπιστεῖν.
Ἀλλ'
|
εὖ |
ἴσθι,
ὦ
Σώκρατες,
(ἔφατον,
τοῦτο |
[282] |
ἐγώ,
οὕτως;
Πάνυ
μὲν
οὖν
|
εὖ |
μοι
δοκεῖς
(λέγειν,
ἦ
δ' |
[291] |
Ὅτι
γὰρ
ἤκουσά
γε
ταῦτα,
|
εὖ |
οἶδα.
(ΚΡΙΤΩΝ)
Ναὶ
μὰ
Δία, |
[303] |
ἄλλοι
οὕτως
ἀγνοοῦσιν
αὐτούς,
ὥστ'
|
εὖ |
οἶδα
ὅτι
αἰσχυνθεῖεν
ἂν
μᾶλλον |
[291] |
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ἀλλὰ
μὴν
τόδε
γε
|
εὖ |
οἶδα,
ὅτι
οὔτε
Εὐθύδημος
οὔτε |
[303] |
ὁμοίων
ὑμῖν
μόνον.
Ἐγὼ
γὰρ
|
εὖ |
οἶδα
ὅτι
τούτους
τοὺς
λόγους |
[297] |
ἐρωτῶν,
σχεδόν
τι
ἐγὼ
τοῦτ'
|
εὖ |
οἶδα,
φθονῶν
καὶ
διακωλύων,
ἵνα |
[278] |
Ἆρά
γε
πάντες
ἄνθρωποι
βουλόμεθα
|
εὖ |
πράττειν;
Ἢ
τοῦτο
μὲν
ἐρώτημα |
[278] |
τίς
γὰρ
οὐ
βούλεται
ἀνθρώπων
|
εὖ |
πράττειν;
~Οὐδεὶς
ὅστις
οὔκ,
ἔφη |
[279] |
δὴ
μετὰ
τοῦτο,
ἐπειδὴ
βουλόμεθα
|
εὖ |
πράττειν,
πῶς
ἂν
εὖ
πράττοιμεν; |
[280] |
πολλὰ
παρείη,
εὐδαιμονεῖν
ἂν
καὶ
|
εὖ |
πράττειν.
Συνέφη.
Ἆρ'
οὖν
εὐδαιμονοῖμεν |
[280] |
αὐτοῖς
μή,
ἆρ'
ἂν
οὗτοι
|
εὖ |
πράττοιεν
διὰ
τὴν
κτῆσιν,
ὅτι |
[279] |
βουλόμεθα
εὖ
πράττειν,
πῶς
ἂν
|
εὖ |
πράττοιμεν;
Ἆρ'
ἂν
εἰ
ἡμῖν |
[276] |
οὐχ
οἱ
ἀμαθεῖς,
καὶ
οὐκ
|
εὖ |
σὺ
ἄρτι
Εὐθυδήμῳ
ἀπεκρίνω.
(Ἐνταῦθα |
[276] |
πρὶν
ἀναπνεῦσαι
καλῶς
τε
καὶ
|
εὖ |
τὸ
μειράκιον,
ἐκδεξάμενος
ὁ
Διονυσόδωρος, |