Pages |
[288] |
ὅτι
ταύτην
ἥτις
ἡμᾶς
ὀνήσει;
|
Πάνυ |
γ'
ἔφη.
Ἆρ'
οὖν
ἄν |
[294] |
ἐπίστασθον;
οἷον
τεκτονικὴν
καὶ
σκυτικήν;
|
Πάνυ |
γ'
ἔφη.
Ἦ
καὶ
νευρορραφεῖν |
[289] |
ἢ
οὐ
μέμνησαι;
ἔφην
ἐγώ.
|
Πάνυ |
γ'
ἔφη,
μέμνημαι.
Οὐδέ
γε, |
[301] |
ἔμοιγε,
ἔφη,
δοκῇ.
Οὐκοῦν
δοκεῖ;
|
Πάνυ |
γ'
ἔφη.
Οὐκοῦν
καὶ
τὸ |
[279] |
τὸ
πλουτεῖν
ἀγαθόν·
ἦ
γάρ·
|
Πάνυ |
γ'
ἔφη.
Οὐκοῦν
καὶ
τὸ |
[298] |
οὐ
σός
ἐστιν
ὁ
κύων;
|
Πάνυ |
γ'
ἔφη.
Οὐκοῦν
πατὴρ
ὢν |
[281] |
πράττων
ἄθλιος
ἧττον
ἂν
εἴη;
|
Πάνυ |
γ'
ἔφη.
Πότερον
οὖν
ἂν |
[287] |
ὃ
πράττει·
οὐχ
οὕτω
λέγετε;
|
Πάνυ |
γ'
ἔφη.
Τοῦτό
ἐστιν
ἤδη, |
[297] |
δέ,
ἦ
δ'
ὅς,
σός;
|
Πάνυ |
γ'
ἔφην
ἐγώ,
ὁμομήτριός
γε, |
[298] |
ἦν,
ἔφη,
Σωφρονίσκος
καὶ
Χαιρέδημος;
|
~Πάνυ |
(γ'
ἔφην·
ὁ
μέν
γε |
[286] |
εἴη,
τὸ
ψεύδεσθαι
τῶν
πραγμάτων;
|
Πάνυ |
γε,
ἔφη.
Ἀλλὰ
τοῦτο
οὐκ |
[294] |
ὁπόσοι
εἰσί,
καὶ
τὴν
ἄμμον;
|
Πάνυ |
γε,
ἦ
δ'
ὅς·
εἶτ' |
[293] |
ἀπόκριναι,
ἔφη·
ἔστιν
ὅτι
ἐπίστασαι;
|
Πάνυ |
γε,
ἦν
δ'
ἐγώ,
καὶ |
[297] |
οὐκ
ἄδικοί
εἰσιν
οἱ
ἀγαθοί.
|
~(Πάνυ |
γε,
ἦν
δ'
ἐγώ,
πάλαι. |
[284] |
ὃ
λέγει,
χωρὶς
τῶν
ἄλλων.
|
Πάνυ |
γε.
Οὐκοῦν
ὁ
ἐκεῖνο
λέγων |
[285] |
εἰσὶν
ἑκάστῳ
τῶν
ὄντων
λόγοι;
|
Πάνυ |
γε.
Οὐκοῦν
ὡς
ἔστιν
ἕκαστον |
[292] |
ᾗ
ἄλλους
ἀγαθοὺς
ποιήσομεν;
(ΚΡΙΤΩΝ)
|
Πάνυ |
γε.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οἳ
τί
ἔσονται |
[292] |
ὠφέλιμον
αὐτὴν
δεῖ
εἶναι.
(ΚΡΙΤΩΝ)
|
Πάνυ |
γε.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οὐκοῦν
ἀγαθόν
γέ |
[279] |
τε
καὶ
ἀναγνώσεως
οἱ
γραμματισταί;
|
Πάνυ |
γε.
Τί
δέ;
Πρὸς
τοὺς |
[293] |
Οὐκοῦν
ἐπιστήμων
εἶ,
εἴπερ
ἐπίστασαι;
|
Πάνυ |
γε,
τούτου
γε
αὐτοῦ.
Οὐδὲν |
[276] |
Οὐκοῦν
εἰ
μὴ
σοφοί,
ἀμαθεῖς;
|
Πάνυ |
γε.
Ὑμεῖς
ἄρα
μανθάνοντες
ἃ |
[285] |
καὶ
ὑπόσχοις
ἂν
τούτου
λόγον;
|
Πάνυ, |
ἔφη.
Τί
οὖν;
ἦ
δ' |
[302] |
τε
καὶ
Ζεὺς
καὶ
Ἀθηνᾶ.
|
Πάνυ, |
ἦν
δ'
ἐγώ.
Οὐκοῦν
καὶ |
[299] |
ἀγαθὸν
δοκεῖ
σοι
εἶναι
ἔχειν;
|
Πάνυ, |
καὶ
ταῦτά
γε
πολύ,
ἔφη |
[282] |
δοκεῖ
σοι,
ἔφην
ἐγώ,
οὕτως;
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν
εὖ
μοι
δοκεῖς |
[293] |
ἔστι
δὲ
ἐπὶ
σοὶ
τοῦτο;
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν,
ἔφη.
Ἐπίδειξον
τοίνυν |
[282] |
ἐν
νῷ
ἔχεις
αὐτὸ
ποιεῖν;
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες, |
[290] |
σοφώτατε
Κλεινία·
τοῦτο
οὕτως
ἔχει;
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
Καὶ
οἵ
γε |
[283] |
φατὲ
βούλεσθαι
αὐτὸν
σοφὸν
γενέσθαι;
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
Νῦν
δέ,
ἦ |