Pages
[302]	γὰρ ὅτι ἐξ αὐτῶν καλόν	τι	ἀνακύψοιτο τῶν ἐρωτημάτων, καὶ ἅμα
[286]	δ' ὃς ὁ Κτήσιππος· ἧττόν	τι	ἀντιλέγομεν ἐγώ τε καὶ σύ;
[275]	ἡμῶν. Εἰπόντος οὖν ἐμοῦ σχεδόν	τι	αὐτὰ ταῦτα ὁ Εὐθύδημος ἅμα
[288]	ᾧ αὐτὼ σπουδάζετον· οἶμαι γάρ	τι	αὐτοῖν πάγκαλον φανεῖσθαι, ἐπειδὰν ἄρξωνται
[292]	γε. (ΣΩΚΡΑΤΗΣ) Οὐκοῦν ἀγαθόν γέ	τι	δεῖ ἡμῖν αὐτὴν παραδιδόναι; (ΚΡΙΤΩΝ)
[289]	ταύτης ἔοικεν ὄφελος οὐδέν, εἴ	τι	δεῖ τοῖς πρόσθεν ὡμολογημένοις τεκμαίρεσθαι.
[275]	εἰς κάλλιστον· ἀλλ' εἰ μή	τι	διαφέρει ὑμῖν, λάβετον πεῖραν τοῦ
[301]	πάρεστιν μέντοι ἑκάστῳ αὐτῶν κάλλος	τι.	Ἐὰν οὖν, ἔφη, παραγένηταί σοι
[297]	γὰρ μὴ ἀνῇς ἐρωτῶν, σχεδόν	τι	ἐγὼ τοῦτ' εὖ οἶδα, φθονῶν
[293]	ἔγωγε. Οὐκοῦν σύ, ἔφη, ἐπίστασαί	τι;	Ἔγωγε. Οὐκοῦν ἐπιστήμων εἶ, εἴπερ
[298]	ὁ Διονυσόδωρος, ἵνα μὴ πρότερόν	τι	εἴποι ὁ Κτήσιππος, καὶ ἔτι
[289]	οὔτε ἄλλης οὐδεμιᾶς, ἥτις ποιεῖν	τι	ἐπίσταται, χρῆσθαι δὲ μὴ ᾧ
[281]	κατορθοῦσα τὴν πρᾶξιν, ἢ ἄλλο	τι;	Ἐπιστήμη, ἦ δ' ὅς. Οὐ
[275]	τις φθῇ ἡμᾶς ἐπ' ἄλλο	τι	ἐπιτήδευμα τρέψας αὐτοῦ τὴν διάνοιαν
[286]	ἐννοῶ. Ἵσως μὲν οὖν φορτικώτερόν	τι	ἐρήσομαι, ἀλλὰ συγγίγνωσκε. ~(Ὅρα δέ·
[295]	μὴ ἐπανερέσθαι; (Ὑπολαμβάνεις γὰρ δήπου	τι,	ἔφη, ὃ λέγω; Ἔγωγε, ἦν
[293]	ἦν δ' ἐγώ. Ἧττον οὖν	τι,	ἔφη, οὐκ ἐπιστήμων εἶ; Ἄρτι
[287]	Τὰ ψυχὴν ἔχοντα. Οἶσθα οὖν	τι,	ἔφη, ῥῆμα ψυχὴν ἔχον; Μὰ
[277]	ἐπίστασθαι, ἦ δ' ὅς, ἄλλο	τι	ἢ ἔχειν ἐπιστήμην ἤδη ἐστίν;
[284]	δὲ μὴ ὄντα, ἔφη, ἄλλο	τι	ἢ οὐκ ἔστιν; Οὐκ ἔστιν.
[281]	συμβαίνει ἐκ τῶν εἰρημένων; Ἄλλο	τι	ἢ τῶν μὲν ἄλλων οὐδὲν
[282]	εὐτυχῆ ποιεῖν τὸν (ἄνθρωπον, ἄλλο	τι	ἢ φαίης ἂν ἀναγκαῖον εἶναι
[288]	γ' ἔφη. Ἆρ' οὖν ἄν	τι	ἡμᾶς ὀνήσειεν, εἰ ἐπισταίμεθα γιγνώσκειν
[296]	παύσῃ παραφθεγγόμενος; Ἀλλ' ὅπως μή	τι	ἡμᾶς σφήλῃ τὸ ἀεὶ τοῦτο.
[303]	Καὶ τόδε αὖ ἕτερον δημοτικόν	τι	καὶ πρᾷον ἐν τοῖς λόγοις·
[306]	δὲ κακὰ ἀμφότερα, οὕτως ἄν	τι	λέγοιεν ἀληθές, ἄλλως δ' οὐδαμῶς.
[304]	μὲν ἔγωγε καὶ ἡδέως ἄν	τι	μανθάνοιμι, κινδυνεύω μέντοι κἀγὼ εἷς
[286]	τὰ εὖ ἔχοντα οὐ πάνυ	τι	μανθάνω, ἀλλὰ παχέως πως ἐννοῶ.
[302]	ὅς, εἰρωνικῶς πάνυ ἐπισχὼν ὥς	τι	μέγα σκοπούμενος, εἰπέ μοι, ἔφη,
[293]	ἄλλ' οὐκ ἐπίσταμαι. Οὐκοῦν εἴ	τι	μὴ ἐπίστασαι, οὐκ ἐπιστήμων εἶ.
[287]	δοξάζειν μήτε ἀμαθῆ εἶναι, ἄλλο	τι	οὐδ' ἐξαμαρτάνειν ἔστιν, ὅταν τίς
[279]	χαλεπὸν οὐδὲ σεμνοῦ ἀνδρὸς πάνυ	τι	οὐδὲ τοῦτο ἔοικεν εἶναι εὐπορεῖν;
[298]	τοῦ λίθου; Ἕτερος μέντοι. Ἄλλο	τι	οὖν ἕτερος, ἦ δ' ὅς,
[283]	δέ μου θορυβουμένου ὑπολαβών, ἄλλο	τι	οὖν, ἔφη, ἐπεὶ βούλεσθε αὐτὸν
[276]	ὑμεῖς δὲ μαθηταί; Συνέφη. Ἄλλο	τι	οὖν, ἡνίκα ἐμανθάνετε, οὔπω ἠπίστασθε
[284]	οὐκ ἔστιν; Οὐκ ἔστιν. Ἄλλο	τι	οὖν οὐδαμοῦ τά γε μὴ
[279]	τοῖς ἀγαθοῖς. Ἐνθυμοῦ δὴ μή	τι	παραλείπωμεν τῶν ἀγαθῶν, ὅτι καὶ
[287]	εἴπομεν νῦν ἀναμιμνῄσκῃ, καὶ εἴ	τι	πέρυσιν εἶπον, νῦν ἀναμνησθήσῃ, τοῖς
[305]	ἀλλὰ μέντοι, ἔφην, χαρίεν γέ	τι	πρᾶγμά ἐστιν ἡ φιλοσοφία. Ποῖον,
[287]	οὐδ' ἐξαμαρτάνειν ἔστιν, ὅταν τίς	τι	πράττη; Πράττοντα γὰρ οὐκ ἔστιν
[300]	καὶ καλοῖς; Σὺ γὰρ ἤδη	τι	πώποτ' εἶδες, ὦ Σώκρατες, καλὸν
[280]	δήπου ἁμαρτάνοι γ' ἄν ποτέ	τι	σοφία, ἀλλ' ἀνάγκη ὀρθῶς πράττειν
[301]	σαυτοῦ οἴει γιγνώσκειν; Εἰ μή	τι	σὺ ἄλλο λέγεις· ἀπὸ σοῦ
[277]	γράμματα ἀποστοματίζει; Ὡμολόγει. Οὐκοῦν ὧν	τι	σὺ ἐπίστασαι, ἔφη, ἀποστοματίζει, εἴπερ
[277]	ἀπεκρίνω, ἔφη. Καὶ οὔπω σφόδρα	τι	ταῦτα εἴρητο τῷ Εὐθυδήμῳ, καὶ
[271]	καὶ τοῦ ἡμετέρου οὐ πολύ	τι	τὴν ἡλικίαν διαφέρειν Κριτοβούλου. Ἀλλ'
[275]	καὶ τουτοισὶ πᾶσιν. Συμβέβηκεν γάρ	τι	τοιοῦτον τῷ μειρακίῳ τούτῳ· ἐγώ
[299]	ὅταν δέῃ, πίνειν ἀνθρώπῳ, ἄλλο	τι	τοῦτο τὸ ἀγαθὸν ὡς πλεῖστον
[281]	Διός, ἦν δ' ἐγώ, ὄφελός	τι	τῶν ἄλλων κτημάτων ἄνευ φρονήσεως
[293]	Ἆρ' οὖν δοκεῖς οἷόν τέ	τι	τῶν ὄντων τοῦτο ὃ τυγχάνει
[293]	διέλθοιμεν. (ΚΡΙΤΩΝ) Τί οὖν; Ἠθέλησέν	τι	ὑμῖν ἐπιδεῖξαι ὁ Εὐθύδημος; (ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
[286]	παρὰ σοῦ κάλλιστα πεύσεσθαι. Ἄλλο	τι	ψευδῆ λέγειν οὐκ ἔστιν; τοῦτο
[305]	(ΚΡΙΤΩΝ) Τί οὖν; Γοκοῦσί σοί	τι,	ὦ Σώκρατες, λέγειν; Οὐ γάρ
[284]	μὴ ὄντα, πράξειεν ἄν τίς	τι,	ὥστ' ἐκεῖνα ποιήσειεν ἂν καὶ
[280]	ὠφελοῖ, ἔφη. Ἆρ' οὖν ἄν	(τι	ὠφελοῖ, εἰ εἴη μόνον ἡμῖν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/02/2010