Pages |
[133] |
Φαίνεται.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Εἰ
δέ
γ´
|
εἰς |
ἄλλο
τῶν
τοῦ
ἀνθρώπου
βλέποι |
[133] |
ἡ
ψυχῆς
ἀρετή,
σοφία,
καὶ
|
εἰς |
ἄλλο
ᾧ
τοῦτο
τυγχάνει
ὅμοιον |
[106] |
ἔνδοθεν.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ἀλλ´
οὐ
πεφοίτηκα
|
εἰς |
ἄλλων
ἢ
τούτων.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Πότερον |
[125] |
Πάνυ
γε.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ἀγαθὸς
ἄρ´
|
εἰς |
αὐτά;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ἀγαθός.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Τί |
[121] |
τὸ
ἡμέτερον,
ὦ
γενναῖε
Ἀλκιβιάδη,
|
εἰς
|
Δαίδαλον,
ὁ
δὲ
Δαίδαλος
εἰς |
[121] |
εἰς
Εὐρυσάκη,
τὸ
δ´
Εὐρυσάκους
|
εἰς |
Δία.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Καὶ
γὰρ
τὸ |
[111] |
καὶ
δικαίως
ἐπαινοῖντ´
ἂν
αὐτῶν
|
εἰς |
διδασκαλίαν.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Τί
δή;
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ) |
[111] |
εἰδέναι,
ὀρθῶς
ἂν
αὐτὸν
πέμποιμεν
|
εἰς |
διδασκαλίαν
τούτων
τῶν
πολλῶν;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ) |
[109] |
ἐμὲ
ἔλαθες
μανθάνων
καὶ
φοιτῶν
|
εἰς |
διδασκάλου
ὅς
σε
ἐδίδασκε
διαγιγνώσκειν
|
[121] |
φυλάττονται
ὑπὸ
τῶν
ἐφόρων,
ὅπως
|
εἰς
|
δύναμιν
μὴ
λάθῃ
ἐξ
ἄλλου |
[133] |
ἤ
τι
τῶν
ὄντων,
πλὴν
|
εἰς |
ἐκεῖνο
ᾧ
τοῦτο
τυγχάνει
ὅμοιον, |
[133] |
αὐτῷ
βλεπτέον,
καὶ
τοῦ
ὄμματος
|
εἰς |
ἐκεῖνον
τὸν
τόπον
ἐν
ᾧ |
[113] |
ἐπίσταιτο,
οἴοιτο
δέ,
καὶ
μέλλοι
|
εἰς |
ἐκκλησίαν
ἐλθὼν
συμβουλεύσειν
Ἀθηναίοις
περὶ
|
[121] |
γὰρ
τὸ
ἡμέτερον,
ὦ
Σώκρατες,
|
εἰς |
Εὐρυσάκη,
τὸ
δ´
Εὐρυσάκους
εἰς |
[121] |
εἰς
Δαίδαλον,
ὁ
δὲ
Δαίδαλος
|
εἰς |
Ἥφαιστον
τὸν
Διός.
ἀλλὰ
τὰ |
[125] |
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ἀγαθός.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Τί
δ´;
|
εἰς |
ἱματίων
ἐργασίαν
οὐκ
ἄφρων
ὁ |
[132] |
Δῆλον
δή,
ὦ
Σώκρατες,
ὅτι
|
εἰς |
κάτοπτρά
τε
καὶ
τὰ
τοιαῦτα. |
[123] |
τὸν
λέοντα
εἶπεν,
καὶ
τοῦ
|
εἰς |
Λακεδαίμονα
νομίσματος
εἰσιόντος
μὲν
τὰ |
[111] |
οὔ;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ναί.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οὐκοῦν
|
εἰς |
μὲν
ταῦθ´,
ὥσπερ
εἴπομεν,
ἀλλήλοις |
[132] |
ἆρα
οὐχὶ
εἰς
τοῦτο
βλέπειν,
|
εἰς |
ὃ
βλέπων
ὁ
ὀφθαλμὸς
ἔμελλεν |
[104] |
οὐδενὸς
φῂς
ἀνθρώπων
ἐνδεὴς
εἶναι
|
εἰς |
οὐδέν·
τὰ
γὰρ
ὑπάρχοντά
σοι |
[133] |
ἄρ´
εἰ
μέλλει
ἰδεῖν
αὑτόν,
|
εἰς |
ὀφθαλμὸν
αὐτῷ
βλεπτέον,
καὶ
τοῦ |
[120] |
τε
γένος
καὶ
τὸ
Ἀχαιμένους
|
εἰς |
Περσέα
τὸν
Διὸς
ἀναφέρεται;
~(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ) |
[122] |
ὤν.
εἰ
δ´
αὖ
ἐθέλεις
|
εἰς |
πλούτους
(ἀποβλέψαι
καὶ
τρυφὰς
καὶ |
[105] |
εἰς
τὰ
σὰ
πράγματα
καὶ
|
εἰς |
σέ,
διὸ
δὴ
καὶ
πάλαι |
[110] |
Παρὰ
τῶν
πολλῶν.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οὐκ
|
εἰς |
σπουδαίους
γε
διδασκάλους
καταφεύγεις
εἰς |
[122] |
ἐλλείπεις.
εἰ
δ´
αὖ
ἐθελήσεις
|
εἰς
|
σωφροσύνην
τε
καὶ
κοσμιότητα
ἀποβλέψαι |
[124] |
γεγόνασιν,
θαυμάσαι
ἂν
καὶ
ταύτην
|
εἰς |
τὰ
παρὰ
σφίσιν
ὑπάρχοντα
ἀποβλέψασαν, |
[105] |
τοσαύτην
ἐγὼ
δύναμιν
οἶμαι
ἔχειν
|
εἰς |
τὰ
σὰ
πράγματα
καὶ
εἰς |
[114] |
ἐρωτήσει;
ἀλλὰ
γὰρ
δῆλον
ὡς
|
εἰς |
ταὐτὸν
ἥξεις
καὶ
οὐχ
ἕξεις |
[105] |
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ,
(διαβῆναι
δὲ
|
εἰς |
τὴν
Ἀσίαν
οὐκ
ἐξέσται
σοι |
[104] |
ἀπὸ
τοῦ
σώματος
ἀρξάμενα
τελευτῶντα
|
εἰς |
τὴν
ψυχήν.
οἴει
γὰρ
δὴ |
[133] |
χρῴμεθ´
ἂν
καὶ
τῶν
ἀνθρωπίνων
|
εἰς |
τὴν
ψυχῆς
ἀρετήν,
καὶ
οὕτως |
[132] |
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Δῆλον.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ἐννοῶμεν
δὴ
|
εἰς |
τί
βλέποντες
τῶν
ὄντων
ἐκεῖνό
|
[126] |
δέ;
ἣν
σὺ
λέγεις
εὐβουλίαν,
|
εἰς |
τί
ἐστιν;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Εἰς
τὸ |
[104] |
ἐρέσθαι,
τί
ποτε
βούλει
καὶ
|
εἰς |
τίνα
ἐλπίδα
βλέπων
ἐνοχλεῖς
με, |
[134] |
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ἀδίκως
δέ
γε
πράττοντες,
|
εἰς |
τὸ
ἄθεον
καὶ
σκοτεινὸν
βλέποντες, |
[134] |
γε
ἐν
τοῖς
πρόσθεν
ἐλέγομεν,
|
εἰς |
τὸ
θεῖον
καὶ
λαμπρὸν
ὁρῶντες |
[109] |
ὅτι
ἐγκαλοῦντες
ἀλλήλοις
πάθημα
ἐρχόμεθα
|
εἰς |
τὸ
πολεμεῖν,
καὶ
ὅτι
αὐτὸ |
[132] |
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οὐκοῦν
τοσοῦτον
μὲν
ἡμῖν
|
εἰς |
τὸ
πρόσθεν
πεπέρανται
ὃ
γὰρ |
[105] |
ἐγὼ
φράσω.
ἡγῇ,
ἐὰν
θᾶττον
|
εἰς |
τὸν
Ἀθηναίων
(δῆμον
παρέλθῃς
τοῦτο |
[121] |
βασιλέως,
ὧν
ἂν
ἄρχῃ,
εἶτα
|
εἰς |
τὸν
ἄλλον
χρόνον
ταύτῃ
τῇ |
[110] |
καὶ
οἱ
ἄλλοι.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Πάλιν
|
εἰς |
τὸν
αὐτὸν
ἥκομεν
λόγον.
παρὰ |
[129] |
ἦν
φαῦλος
ὁ
τοῦτο
ἀναθεὶς
|
εἰς |
τὸν
ἐν
Πυθοῖ
νεών,
ἢ
|
[123] |
πολλοὺς
τόπους
καλοὺς
καὶ
ἀγαθοὺς
|
εἰς |
τὸν
κόσμον
ἐξῃρημένους
τὸν
τῆς |
[117] |
οὖν;
οἶσθα
ὅντινα
τρόπον
ἀναβήσῃ
|
εἰς |
τὸν
οὐρανόν;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Μὰ
Δί´ |
[133] |
Ἐννενόηκας
οὖν
ὅτι
τοῦ
ἐμβλέποντος
|
εἰς |
τὸν
(ὀφθαλμὸν
τὸ
πρόσωπον
ἐμφαίνεται |
[111] |
ἔχοιμι
εἰπεῖν
ἐμαυτοῦ
διδάσκαλον,
ἀλλ´
|
εἰς
|
τοὺς
αὐτοὺς
ἀναφέρω
οὓς
σὺ |
[122] |
τοῦτο
μὲν
γὰρ
εἰ
ἐθέλεις
|
εἰς |
τοὺς
Λακεδαιμονίων
πλούτους
ἰδεῖν,
γνώσῃ |
[110] |
εἰς
σπουδαίους
γε
διδασκάλους
καταφεύγεις
|
εἰς |
τοὺς
πολλοὺς
ἀναφέρων.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Τί |
[119] |
ἀνταγωνιστάς,
ἀλλ´
οὐχ
ὡς
νῦν
|
εἰς
|
τοὺς
συναγωνιστάς;
ὧν
δήπου
περιγενέσθαι |
[112] |
Οὐ
φαίνεταί
γε.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οὐκοῦν
|
εἰς |
τοὺς
τοιούτους
διδασκάλους
ἀναφέρεις
οὓς |
[119] |
δεῖν
ὑπάρχειν,
ἀπέβλεπες
δ´
ἂν
|
εἰς |
τοὺς
ὡς
ἀληθῶς
ἀνταγωνιστάς,
ἀλλ´ |
[125] |
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ναί.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Κακὸς
ἄρα
|
εἰς |
τοῦτο;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ναί.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ὁ |
[132] |
ὑπελάβομεν
τί
παραινεῖν;
ἆρα
οὐχὶ
|
εἰς |
τοῦτο
βλέπειν,
εἰς
ὃ
βλέπων |
[132] |
δὴ
ὅτι
ψυχῆς
ἐπιμελητέον
καὶ
|
εἰς
|
τοῦτο
βλεπτέον.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Δῆλον.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ) |
[133] |
τοῦτ´
ἔοικεν
αὐτῆς,
καί
τις
|
εἰς |
τοῦτο
βλέπων
καὶ
πᾶν
τὸ |
[133] |
ἄρα
ὀφθαλμὸν
θεώμενος,
καὶ
ἐμβλέπων
|
εἰς |
τοῦτο
ὅπερ
βέλτιστον
αὐτοῦ
καὶ |
[133] |
ψυχὴν
αὐτῇ
βλεπτέον,
καὶ
μάλιστ´
|
εἰς |
τοῦτον
αὐτῆς
τὸν
τόπον
ἐν |
[125] |
Ἆρ´
οὖν
ὁ
σκυτοτόμος
φρόνιμος
|
εἰς |
ὑποδημάτων
ἐργασίαν;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Πάνυ
γε. |
[133] |
ψυχὴ
εἰ
μέλλει
γνώσεσθαι
αὑτήν,
|
εἰς |
ψυχὴν
αὐτῇ
βλεπτέον,
καὶ
μάλιστ´
|