Pages |
[125] |
γε;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Οὐ
δῆτα.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
ἀνθρώπων;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ναί.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ἆρα |
[125] |
γε
ἀρετή;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ναί.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
ἀνθρώπων
λέγεις
ἄρχειν
αὐλητῶν,
ἀνθρώποις
|
[130] |
ζητοῦμεν.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Οὐκ
ἔοικεν.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
ἄρα
τὸ
συναμφότερον
τοῦ
σώματος |
[107] |
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Πῶς
γὰρ
οὔ;
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
ἐάντε
πένης
ἐάντε
πλούσιος
ᾖ |
[112] |
ἀδίκων;
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οὐ
μέντοι.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
ἐγώ;
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ναί.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Πῶς |
[106] |
μοι
ἐθελήσῃς
βραχὺ
ὑπηρετῆσαι.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
εἴ
γε
δὴ
μὴ
χαλεπόν |
[125] |
κυβερνητῶν;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Οὐ
δῆτα.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
εὐβουλία;
~(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ἔμοιγε
δοκεῖ,
εἴς |
[110] |
πῶς
οἶσθα
καὶ
πόθεν;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
ἴσως
τοῦτό
σοι
οὐκ
ὀρθῶς |
[107] |
Μὰ
Δί´
οὐκ
ἔγωγε.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
ὅταν
περὶ
κρουμάτων
ἐν
λύρᾳ; |
[108] |
ἐνταῦθα
λέγειν
τὸ
βέλτιον.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
οὐ
πάνυ
τι
ἔχω.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ) |
[106] |
μεθ´
ἡμέραν
ἐξιὼν
ἔνδοθεν.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
οὐ
πεφοίτηκα
εἰς
ἄλλων
ἢ |
[125] |
Ἀλλὰ
θεριζόντων;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Οὔ.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
οὐδὲν
ποιούντων
ἤ
τι
ποιούντων; |
[109] |
Ναί,
εἴ
γε
εὕροις.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
οὐκ
ἂν
εὑρεῖν
με
ἡγῇ; |
[114] |
ἐπὶ
σεαυτοῦ
λόγῳ
διέξελθε.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
οὐκ
οἶδα
εἰ
οἷός
τ´ |
[129] |
εἶναι,
πολλάκις
δὲ
παγχάλεπον.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´, |
ὦ
Ἀλκιβιάδη,
εἴτε
ῥᾴδιον
εἴτε |
[120] |
οὐδὲν
διαφέρειν
τῶν
ἄλλων.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´, |
ὦ
ἄριστε,
τὴν
οἴησιν
ταύτην |
[111] |
οὐ
σπουδαίους
εἶναι
διδασκάλους.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´, |
ὦ
γενναῖε,
τούτου
μὲν
ἀγαθοὶ |
[120] |
ἐπὶ
τὰ
τῆς
πόλεως.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
|
Ἀλλ´, |
ὦ
Σώκρατες,
δοκεῖς
μέν
μοι |
[114] |
Σώκρατες,
πρὸς
σὲ
διελθεῖν.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´, |
ὠγαθέ,
ἐμὲ
ἐκκλησίαν
νόμισον
καὶ |
[108] |
εἰπεῖν;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Οὐ
δῆτα.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
ὧδε
πειρῶ·
τίνες
αἱ
θεαὶ |
[110] |
μάτην
οἱ
διάλογοι
γίγνωνται.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
|
Ἀλλ´ |
ᾤμην
εἰδέναι.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Τρίτον
δ´ |