Dissertation, Chap.
[6, 4]	καὶ ὁ τέκτων σοφός, καὶ	ὁ	Ἀπόλλων δήπου, καὶ ὁ ἰατρός,
[6, 4]	δήπου, καὶ ὁ ἰατρός, καὶ	ὁ	Ἀσκληπιὸς δήπου ὁμοίως τίμιος, καὶ
[6, 4]	κατὰ τὴν ἐν τεκτονικῇ χειρουργίαν,	ὁ	δὲ νοῦς κατὰ γεωμετρίαν, ἡ
[6, 5]	πραγματευομένη σχηματίζεται τῇ τούτου φύσει.	Ὁ	δὲ νοῦς τὸ τιμιώτατον ἐν
[6, 7]	ἐπιστήμην καλῶ, ἣν ἐδίδασκεν μὲν	ὁ	Ζεὺς ἐν ἐνναετεῖ χρόνῳ, ἐμάνθανεν
[6, 4]	καὶ ὁ Ἀπόλλων δήπου, καὶ	ὁ	ἰατρός, καὶ ὁ Ἀσκληπιὸς δήπου
[6, 2]	ψυχῇ, καὶ μετὰ τοῦτο ἐπισφραγίσηται	ὁ	λογισμὸς τῇ ἐμπειρίᾳ, τοῦτο φῶμεν
[6, 4]	θέσπιν ἀοιδόν. Ὢ τῆς ἰσοτιμίας.	Ὁ	μάντις σοφός, καὶ ὁ τέκτων
[6, 6]	καὶ νομοθέται νομοθετῶν ἡμερώτεροι· οἷς	ὁ	μὲν ἑκὼν ὑπορρίψας ἑαυτόν, ἐλεύθερος,
[6, 7]	ἐν ἐνναετεῖ χρόνῳ, ἐμάνθανεν δὲ	ὁ	Μίνως, εὐδαιμόνει δὲ τὸ Κρητῶν
[6, 5]	Λυκούργου τεθείς· ἀλλὰ θεὸς μὲν	ὁ	νομοθέτης, ἄγραφος δὲ ὁ νόμος,
[6, 5]	μὲν ὁ νομοθέτης, ἄγραφος δὲ	ὁ	νόμος, ἀχειροτόνητος δὲ ἡ τιμή,
[6, 4]	ἰσοτιμίας. Ὁ μάντις σοφός, καὶ	ὁ	τέκτων σοφός, καὶ ὁ Ἀπόλλων
[6, 4]	Ἀσκληπιὸς δήπου ὁμοίως τίμιος, καὶ	ὁ	Φήμιος. Μήποτ´ οὖν Ὅμηρος μὲν
[6, 4]	λογίζεται, καὶ μανθάνει, καὶ ἐπίσταται·	καθὸ	δὲ ξυμβάλλουσιν αὐτῆς αἱ θνηταὶ
[6, 4]	ἴδιον· καὶ οὐδὲν ἂν εἴη	ἄλλο	ἐπιστήμη πλὴν βεβαιότης λόγου, ὁδεύοντος
[6, 1]	σοφώτερον, ἄνθρωπος δὲ θηρίου ἐπιστημονέστερον.	Ἄλλό	τι οὖν ἐπιστήμην σοφίας ἡγεῖ;
[6, 2]	καὶ ἐξ ἱστίων πλέον, καὶ	ὑπὸ	ἀνέμων φερόμενον καὶ ὑπὸ οἰάκων
[6, 5]	οὐδ´ ὑπ´ ἐκκλησίας κεχειροτονημένος, οὐδ´	ὑπὸ	δήμου ἐπῃνημένος, οὐδ´ ὑπὸ δικαστηρίου
[6, 5]	οὐδ´ ὑπὸ δήμου ἐπῃνημένος, οὐδ´	ὑπὸ	δικαστηρίου δεδοκιμασμένος, οὐδ´ ὑπὸ Σόλωνος
[6, 2]	καὶ ὑπὸ ἀνέμων φερόμενον καὶ	ὑπὸ	οἰάκων εὐθυνόμενον, καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῦ
[6, 5]	οὐδ´ ὑπὸ δικαστηρίου δεδοκιμασμένος, οὐδ´	ὑπὸ	Σόλωνος ἢ Λυκούργου τεθείς· ἀλλὰ
[6, 6]	δικαστῶν. Ἡνίκα ἐξῆλθεν Λυκείου, καὶ	ὑπὸ	Σωκράτους κατεγινώσκετο, καὶ ὑπὸ φιλοσοφίας
[6, 2]	ὑπὸ τῆς χρείας, εἰργόμενοι δὲ	ὑπὸ	τῆς θαλάττης, εἶδον ὄρνιν ἐξ
[6, 2]	χαλκευτική, καὶ ὑφαντική, καὶ γραφική,	ὑπὸ	τῆς πείρας ἑκάστη χειραγωγουμένη. ~Εἶεν·
[6, 3]	θηρία αἰσθάνεται, καὶ ἐκμανθάνει τὶ	ὑπὸ	τῆς πείρας, ὥστε καὶ τούτοις
[6, 2]	εἰδότες, ἐρῶντες ἐπιμιξίας, ἀγόμενοι μὲν	ὑπὸ	τῆς χρείας, εἰργόμενοι δὲ ὑπὸ
[6, 5]	ἁλίσκονται, Σκιώνη ἀνδραποδίζεται, Δῆλος καθαιρεῖται·	ὑπὸ	τούτων τῶν νόμων ἀρετὴ ἀθροίζεται,
[6, 6]	καὶ ὑπὸ Σωκράτους κατεγινώσκετο, καὶ	ὑπὸ	φιλοσοφίας ἐξεκηρύττετο· τότε φεύγει Ἀλκιβιάδης,
[6, 5]	οὐδὲ ἐπὶ στήλης ἐγκεχαραγμένος, οὐδὲ	ὑπὸ	ψηφισμάτων κεκυρωμένος, οὐδ´ ὑπ´ ἐκκλησίας
[6, 1]	τῆς ζωῆς θνητῇ φύσει πρὸς	τὸ	ἀθάνατον, κατὰ μὲν τὴν ποιότητα
[6, 4]	κινεῖ, καὶ αἰσθάνεται· κατὰ δὲ	τὸ	ἀθάνατον τῷ θείῳ καὶ ξυνάπτει,
[6, 7]	Περσῶν, ὡς ποιμὴν θρεμμάτων, σώζων	τὸ	αἰπόλιον καὶ τρέφων, καὶ Μήδοις
[6, 2]	δὲ οἱ ἄνθρωποι, καὶ ἀνερωτῶντες	τὸ	ἄλγος ὅτῳ τὸ αὐτὸ ξυμπεσόν,
[6, 2]	Φασὶν δὲ καὶ ἰατρικὴν εὑρῆσθαι	τὸ	ἀρχαῖον ὡδί· κομίζοντες οἱ οἰκεῖοι
[6, 2]	καὶ ἀνερωτῶντες τὸ ἄλγος ὅτῳ	τὸ	αὐτὸ ξυμπεσόν, ἔπειτα ὤνατο ἢ
[6, 1]	τί ποτ´ ἐστὶν τῷ ἀνθρώπῳ	τὸ	ἐπίστασθαι, καὶ εἰδέναι, καὶ μανθάνειν,
[6, 4]	ὅτι ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴ	τὸ	εὐκινητότατον οὖσα τῶν ὄντων καὶ
[6, 3]	δὲ οὐκ ἐν ῥυθμῷ ὂν	τὸ	ζῷον, ἀλλὰ ἐμβριθὲς μὲν τὰ
[6, 3]	ὥρᾳ θέρους ἀνιστάμεναι, οὐκ ἀνεχόμεναι	τὸ	θάλπος, τείνασαι τὰς πτέρυγας ὥσπερ
[6, 4]	καὶ ἀθανάτου φύσεως, κατὰ μὲν	τὸ	θνητὸν αὐτῆς ξυντάττεται τῇ θηριώδει
[6, 7]	δὲ ὁ Μίνως, εὐδαιμόνει δὲ	τὸ	Κρητῶν γένος. Καὶ τὴν Κύρου
[6, 1]	πρὸς ἠρεμίαν· κοινὸν μὲν ἦν	τὸ	ὁρᾶν ἐκείνοις τοῖς ὀφθαλμοῖς πρὸς
[6, 3]	τὸν αὐχένα, κοῦφον δὲ κατὰ	τὸ	οὐραῖον, ἀραιὸν δὲ κατὰ τὰς
[6, 2]	κατ´ ὀλίγον ἐντεύξει ἐπιστήμην ἐποίησεν	τὸ	πᾶν. Οὕτω καὶ τεκτονικὴ συνέστη,
[6, 2]	τοῦ πλοῦ σχεδίαν τινὰ φαύλην	τὸ	πρῶτον ἐξειργάσατο, ὕλην κούφην ξυνδεόντων,
[6, 1]	ζωὴν ζωῆς· ἀλλὰ κοινὸν ὑπάρχον	τὸ	τῆς ζωῆς θνητῇ φύσει πρὸς
[6, 5]	τούτου φύσει. Ὁ δὲ νοῦς	τὸ	τιμιώτατον ἐν ψυχῇ καὶ ἀρχικώτατον,
[6, 2]	τοῦτο φῶμεν ἐπιστήμην εἶναι; οἷον	τὸ	τοιόνδε λέγω. Οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι
[6, 6]	ἀπαγόντων, οὐδὲ τοῦ δημίου προσφέροντος	τὸ	φάρμακον, ἀλλ´ αὐτόθεν ἐξ αὐτοφυοῦς
[6, 2]	ὅτῳ τὸ αὐτὸ ξυμπεσόν, ἔπειτα	ὤνατο	ἢ ἐδωδῇ τινι, ἢ καύσας,
[6, 2]	ἄκων κατενεχθείς, κινῶν τὰ ἄρθρα,	ἐξενήξατο,	τάχα δὲ καὶ ἑκὼν ἐν
[6, 2]	σχεδίαν τινὰ φαύλην τὸ πρῶτον	ἐξειργάσατο,	ὕλην κούφην ξυνδεόντων, αὐτοσχέδιον ναῦν·
[6, 2]	ἡ αἴσθησις ὁμοῦ τῷ λογισμῷ	ἐσοφίσατο	καὶ ἐξεῦρεν ὄχημα κοῖλον, ἐρεσσόμενόν
[6, 6]	ἐξῆλθεν Λυκείου, καὶ ὑπὸ Σωκράτους	κατεγινώσκετο,	καὶ ὑπὸ φιλοσοφίας ἐξεκηρύττετο· τότε
[6, 6]	Σωκράτους κατεγινώσκετο, καὶ ὑπὸ φιλοσοφίας	ἐξεκηρύττετο·	τότε φεύγει Ἀλκιβιάδης, τότε ἁλίσκεται.
[6, 6]	οὗτος Τισσαφέρνῃ φίλος, καὶ Πελοποννησίων	ἡγεῖτο·	ἀλλ´ ἡ ἀληθὴς Ἀλκιβιάδου δίκη
[6, 7]	Ξέρξης ἐμάνθανεν. Κῦρος μὲν γὰρ	ἡγεῖτο	Περσῶν, ὡς ποιμὴν θρεμμάτων, σώζων
[6, 6]	Ἀθηναῖοι μὲν αὐτὸν καὶ δεηθέντες	κατεδέξαντο·	φιλοσοφία δέ, καὶ ἐπιστήμη, καὶ
[6, 4]	ἐπεξῆλθον τοῖς αὐτῶν νοήμασιν καὶ	ἐξειργάσαντο.	Καὶ μὴν Ὅμηρος οὐ ταύτας
[6, 6]	ἐκ Σικελίας ἐκάλουν, οὐδ´ ὁπότε	ἐπηράσαντο	αὐτῷ κήρυκες καὶ Εὐμολπίδαι, οὐδ´
[6, 2]	καύσας, ἢ τεμών, ἢ διψήσας,	παρετίθεντο	ἕκαστοι ταῦτα τῷ κάμνοντι οἱ
[6, 2]	εἰς τῶν ἀγυιῶν τὴν ἐντριβῆ,	κατετίθεντο·	ἐφιστάμενοι δὲ οἱ ἄνθρωποι, καὶ
[6, 6]	μοχθηρίας· αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν	ὄλοντο.	Τοῦτον παραβὰς τὸν νόμον Ἀλκιβιάδης
[6, 2]	ἀνερωτῶντες τὸ ἄλγος ὅτῳ τὸ	αὐτὸ	ξυμπεσόν, ἔπειτα ὤνατο ἢ ἐδωδῇ
[6, 5]	καὶ Ἀριστείδης ἔφευγεν, καὶ Περικλῆς	ἐζημιοῦτο,	καὶ Σωκράτης ἀπέθνησκεν· κατὰ δὲ
[6, 3]	τὴν πτῆσιν, ὥσπερ ναῦς χειμαζομένη.	Τοῦτο	γνοῦσα ἡ γέρανος, ἢ αἰσθανομένη
[6, 3]	τῆς πείρας ἑκάστη χειραγωγουμένη. ~Εἶεν·	τοῦτο	ἐπιστήμην φῶμεν, ἐθισμὸν ψυχῆς πρὸς
[6, 2]	προσαγάγῃ τῇ ψυχῇ, καὶ μετὰ	τοῦτο	ἐπισφραγίσηται ὁ λογισμὸς τῇ ἐμπειρίᾳ,
[6, 3]	ἀνθρωπίνων ἔργων καὶ ἐπιτηδευμάτων· ἢ	τοῦτο	μὲν διατείνει καὶ ἐπὶ τὰ
[6, 2]	τῇ κατὰ βραχὺ θεωρίᾳ, ἐμπειρίαν	τοῦτο	ὀνομάζουσα, προσαγάγῃ τῇ ψυχῇ, καὶ
[6, 4]	αἱ θνηταὶ φύσεις τῷ ἀθανάτῳ,	τοῦτο	πᾶν καλεῖται φρόνησις, διὰ μέσου
[6, 2]	ἐπισφραγίσηται ὁ λογισμὸς τῇ ἐμπειρίᾳ,	τοῦτο	φῶμεν ἐπιστήμην εἶναι; οἷον τὸ
[6, 1]	~Τί ἐπιστήμη. ~Τί ποτ´ ἐστὶν	τοῦτο,	ᾧ διαφέρει ἄνθρωπος θηρίου; καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/12/2007