Dissertation, Chap.
[6, 1]	μὲν θείαν τάχα καὶ αὖθις	εἰσόμεθα·	νῦν δὲ δὴ ἐπὶ τὰ
[6, 7]	μηδενὶ ἐφιεὶς λύκῳ βαρβάρῳ καὶ	ἀργίᾳ	ἀναμιχθῆναι τῇ ἀγέλῃ. Καμβύσης δ´
[6, 4]	καὶ τῶν ἀρχιτεκτόνων ἤδη τέχνη,	διὰ	μέσου οὖσα γεωμετρίας καὶ τεκτονικῆς,
[6, 4]	ἀθανάτῳ, τοῦτο πᾶν καλεῖται φρόνησις,	διὰ	μέσου οὖσα ἐπιστήμης πρὸς αἴσθησιν.
[6, 1]	σοφίας ἡγεῖ; Οὐ μὰ τὸν	Δία,	οὐ μᾶλλον ἢ ζωὴν ζωῆς·
[6, 3]	τὰς πτέρυγας ὥσπερ ἱστία, φέρονται	διὰ	τοῦ ἀέρος εὐθὺ τῆς Σκυθῶν
[6, 1]	οὖσα, διαφορὰν ὅμως ἔχει ἡ	θεία	πρὸς τὴν ἀνθρωπίνην. Καὶ τὴν
[6, 4]	τὰ ὅμοια συγκρίνοντος, καὶ τὰ	οἰκεῖα	συντιθέντος, καὶ τὰ συγκεχυμένα διαιροῦντος,
[6, 5]	γῆ, πολεμεῖται θάλαττα, Αἴγινα ἀνίσταται,	Δεκέλεια	τειχίζεται, Μῆλος ἀπόλλυται, Πλαταιαὶ ἁλίσκονται,
[6, 6]	Τοιοῦτον ἡ ἐπιστήμη, τοιοῦτον ἡ	ἀμαθία.	~Ἐγὼ δὲ καὶ τοὺς Μίνω
[6, 2]	ἐπέτρεψεν αὐτοῦ τὴν σωτηρίαν ἐπιστήμῃ	μιᾷ	τῇ κυβερνητικῇ. Φασὶν δὲ καὶ
[6, 3]	Ῥηγίου περαιοῦνται, νηχόμεναι ὥρα θέρους	ἐπιθυμίᾳ	καρπῶν· ἅτε δὲ ἐν μακρῷ
[6, 5]	καὶ βίος ἄλυπος, καὶ ἀσφαλὴς	εὐδαιμονία.	Ὑπ´ ἐκείνων τῶν νόμων ἀθροίζεται
[6, 4]	κατὰ γεωμετρίαν, ἡ δὲ φρόνησις	οἵα	καὶ τῶν ἀρχιτεκτόνων ἤδη τέχνη,
[6, 4]	διακρίνοντος τὰ ἀνόμοια, καὶ τὰ	ὅμοια	συγκρίνοντος, καὶ τὰ οἰκεῖα συντιθέντος,
[6, 4]	τῶν πραγμάτων, καὶ διακρίνοντος τὰ	ἀνόμοια,	καὶ τὰ ὅμοια συγκρίνοντος, καὶ
[6, 5]	ποικίλαι· τούτου τοῦ νόμου ἔργον	ἐλευθερία,	καὶ ἀρετή, καὶ βίος ἄλυπος,
[6, 3]	ἀνθρώπου ἴδιον· ἀλλὰ καὶ τὰ	θηρία	αἰσθάνεται, καὶ ἐκμανθάνει τὶ ὑπὸ
[6, 3]	μὲν διατείνει καὶ ἐπὶ τὰ	θηρία;	καὶ αἴσθησις γὰρ καὶ πεῖρα
[6, 3]	στρατηγίας τακτικῆς μεταποιεῖται ταυτὶ τὰ	θηρία.	~Μήποτε οὖν αἴσθησις μὲν καὶ
[6, 1]	ἐπιστήμῃ κρατεῖν, θεῶν δὲ ἐλαττοῦσθαι	μοχθηρίᾳ·	θεὸς μὲν γὰρ ἀνθρώπου σοφώτερον,
[6, 5]	τῶν νόμων ἔργον δημοκρατία, καὶ	δικαστήρια,	καὶ ἐκκλησίαι, καὶ δήμου ὁρμαί,
[6, 5]	τῶν νόμων ἀθροίζεται μὲν τὰ	δικαστήρια,	πληροῦνται δὲ αἱ τριήρεις, ἐκπέμπονται
[6, 5]	δυνάμεις ἐπιστήμη, καὶ φρόνησις, καὶ	ἐμπειρία.	Καὶ ἡ μὲν ἐμπειρία, περὶ
[6, 5]	καὶ ἐμπειρία. Καὶ ἡ μὲν	ἐμπειρία,	περὶ πῦρ καὶ σίδηρον καὶ
[6, 2]	τοῦτο ἐπισφραγίσηται ὁ λογισμὸς τῇ	ἐμπειρίᾳ,	τοῦτο φῶμεν ἐπιστήμην εἶναι; οἷον
[6, 4]	γὰρ ἀμέλει καὶ ἀριθμητική, καὶ	γεωμετρία,	καὶ μουσική, καὶ ὅσαι ἄλλαι
[6, 4]	τὰ συγκεχυμένα διαιροῦντος, καὶ τὰ	ἀλλότρια	χωρίζοντος, καὶ τὰ ἄτακτα συντάττοντος,
[6, 2]	αἴσθησις ἀθροίσασα τῇ κατὰ βραχὺ	θεωρίᾳ,	ἐμπειρίαν τοῦτο ὀνομάζουσα, προσαγάγῃ τῇ
[6, 5]	ἡ τιμή, ἀνυπεύθυνος δὲ ἡ	ἐξουσία.	Καὶ μόνος ἂν εἴη οὗτος
[6, 5]	φιλόσοφος. Ἐκείνων τῶν νόμων ἔργον	δημοκρατία,	καὶ δικαστήρια, καὶ ἐκκλησίαι, καὶ
[6, 3]	θάλπος, τείνασαι τὰς πτέρυγας ὥσπερ	ἱστία,	φέρονται διὰ τοῦ ἀέρος εὐθὺ
[6, 6]	μὲν αὐτὸν καὶ δεηθέντες κατεδέξαντο·	φιλοσοφία	δέ, καὶ ἐπιστήμη, καὶ ἀρετὴ
[6, 6]	οὐκ Ἀθηναίων καταψηφιζομένων, οὐδὲ τῶν	ἕνδεκα	ἀπαγόντων, οὐδὲ τοῦ δημίου προσφέροντος
[6, 6]	πρεσβυτέρου νόμου καὶ πρεσβυτέρων δικαστῶν.	Ἡνίκα	ἐξῆλθεν Λυκείου, καὶ ὑπὸ Σωκράτους
[6, 3]	ἐν ῥυθμῷ ὂν τὸ ζῷον,	ἀλλὰ	ἐμβριθὲς μὲν τὰ μέσα, μακρὸν
[6, 4]	ἀνήρ, καὶ ἀξιόχρεως δήπου πιστεύεσθαι,	ἀλλὰ	θαυμάζει τούτους μόνους, ὡς σοφούς,
[6, 5]	ὑπὸ Σόλωνος ἢ Λυκούργου τεθείς·	ἀλλὰ	θεὸς μὲν ὁ νομοθέτης, ἄγραφος
[6, 3]	καὶ πεῖρα οὐκ ἀνθρώπου ἴδιον·	ἀλλὰ	καὶ τὰ θηρία αἰσθάνεται, καὶ
[6, 1]	οὐ μᾶλλον ἢ ζωὴν ζωῆς·	ἀλλὰ	κοινὸν ὑπάρχον τὸ τῆς ζωῆς
[6, 4]	ἡμῖν δὲ οὐ ταύτῃ θηρατέον,	ἀλλὰ	ὡδὶ λέγωμεν· ὅτι ἡ τοῦ
[6, 3]	πτέρυγας, ἐσχισμένον δὲ κατὰ τὰ	κῶλα,	κλυδάζεται τὴν πτῆσιν, ὥσπερ ναῦς
[6, 1]	οὖν ἐπιστήμην σοφίας ἡγεῖ; Οὐ	μὰ	τὸν Δία, οὐ μᾶλλον ἢ
[6, 5]	ἀπολείπεται δὲ ἐπιστήμης, καθόσον περὶ	πρᾶγμα	οὐχ ἑστὸς οὐδὲ ὡμολογημένον πραγματευομένη
[6, 2]	τῷ λογισμῷ ἐσοφίσατο καὶ ἐξεῦρεν	ὄχημα	κοῖλον, ἐρεσσόμενόν τε, καὶ ἐξ
[6, 3]	πρὶν ξυλλάβῃ λίθον τῷ στόματι	ἕρμα	εἶναι αὐτῇ πρὸς τὴν πτῆσιν.
[6, 4]	τὰ οἰκεῖα συντιθέντος, καὶ τὰ	συγκεχυμένα	διαιροῦντος, καὶ τὰ ἀλλότρια χωρίζοντος,
[6, 3]	μέσα, μακρὸν δὲ κατὰ τὸν	αὐχένα,	κοῦφον δὲ κατὰ τὸ οὐραῖον,
[6, 5]	στόλοι, τέμνεται γῆ, πολεμεῖται θάλαττα,	Αἴγινα	ἀνίσταται, Δεκέλεια τειχίζεται, Μῆλος ἀπόλλυται,
[6, 1]	καὶ ὅσα τοιαυτὶ λέγοντες ἕξιν	τινὰ	θεωρίας τῇ ψυχῇ προστίθεμεν. ~Ἆρα
[6, 2]	τὴν ἔννοιαν τοῦ πλοῦ σχεδίαν	τινὰ	φαύλην τὸ πρῶτον ἐξειργάσατο, ὕλην
[6, 4]	μάντιν, ἢ ἰητῆρα κακῶν, ἢ	τέκτονα	δούρων, καὶ θέσπιν ἀοιδόν. Ὢ
[6, 2]	δένδρον ἀπενεχθὲν ἐκ ποταμοῦ εἰς	κλύδωνα·	καὶ τάχα μέν τις καὶ
[6, 2]	τινὰ θεωρίας τῇ ψυχῇ προστίθεμεν.	~Ἆρα	πᾶν ὅπερ ἡ αἴσθησις ἀθροίσασα
[6, 6]	Ἀλκιβιάδης τῶν οἴκοι μενόντων· οὗτος	παρὰ	Λακεδαιμονίοις φεύγων εὐδοκίμει, οὗτος Δεκέλειαν
[6, 6]	ἀλλ´ ἡ ἀληθὴς Ἀλκιβιάδου δίκη	πρεσβυτέρα	μακρῷ, πρεσβυτέρου νόμου καὶ πρεσβυτέρων
[6, 4]	μόνους, ὡς σοφούς, μάντιν, ἢ	ἰητῆρα	κακῶν, ἢ τέκτονα δούρων, καὶ
[6, 2]	καὶ ἄκων κατενεχθείς, κινῶν τὰ	ἄρθρα,	ἐξενήξατο, τάχα δὲ καὶ ἑκὼν
[6, 4]	~Μήποτε οὖν αἴσθησις μὲν καὶ	πεῖρα	οὐκ ἀνθρώπινον, λόγος δὲ ἀνθρώπου
[6, 3]	θηρία; καὶ αἴσθησις γὰρ καὶ	πεῖρα	οὐκ ἀνθρώπου ἴδιον· ἀλλὰ καὶ
[6, 2]	παιδιᾶς μέρει· ἀθροίσασα δὲ ἡ	πεῖρα	τὴν ἔννοιαν τοῦ πλοῦ σχεδίαν
[6, 6]	ὁπότε ἔφευγεν ἔξω τῆς Ἀττικῆς·	μικρὰ	ταῦτα, καὶ καταδίκη εὐκαταφρόνητος· κρείττων
[6, 3]	σοφίας. Αἱ γέρανοι ἐξ Αἰγύπτου	ὥρᾳ	θέρους ἀνιστάμεναι, οὐκ ἀνεχόμεναι τὸ
[6, 3]	Σικελίας ἐπὶ Ῥηγίου περαιοῦνται, νηχόμεναι	ὥρα	θέρους ἐπιθυμίᾳ καρπῶν· ἅτε δὲ
[6, 3]	τῆς πείρας, ὥστε καὶ τούτοις	ὥρα	μεταποιεῖσθαι σοφίας. Αἱ γέρανοι ἐξ
[6, 2]	καὶ ἑκὼν ἐν παιδιᾶς μέρει·	ἀθροίσασα	δὲ ἡ πεῖρα τὴν ἔννοιαν
[6, 2]	~Ἆρα πᾶν ὅπερ ἡ αἴσθησις	ἀθροίσασα	τῇ κατὰ βραχὺ θεωρίᾳ, ἐμπειρίαν
[6, 2]	ἡ δὲ ὁμοιότης τοῦ πάθους	συναθροίσασα	τὴν τοῦ ὠφελήσαντος μνήμην τῇ
[6, 3]	ζῷον, ἀλλὰ ἐμβριθὲς μὲν τὰ	μέσα,	μακρὸν δὲ κατὰ τὸν αὐχένα,
[6, 3]	ἡ γέρανος, ἢ αἰσθανομένη ἢ	πειραθεῖσα,	οὐ πρότερον ἀνίπταται, πρὶν ξυλλάβῃ
[6, 3]	στρατόπεδον ἐπικέρως βαδίζον· νήχονται δὲ	ἐπιθεῖσα	ἑκάστη τὴν κορυφὴν τῇ τῆς
[6, 1]	καὶ εἰδέναι, καὶ μανθάνειν, καὶ	ὅσα	τοιαυτὶ λέγοντες ἕξιν τινὰ θεωρίας
[6, 4]	ἀρχιτεκτόνων ἤδη τέχνη, διὰ μέσου	οὖσα	γεωμετρίας καὶ τεκτονικῆς, πρὸς μὲν
[6, 1]	καὶ ἡ ἐπιστήμη, κοινόν τι	οὖσα,	διαφορὰν ὅμως ἔχει ἡ θεία
[6, 4]	πᾶν καλεῖται φρόνησις, διὰ μέσου	οὖσα	ἐπιστήμης πρὸς αἴσθησιν. Καὶ ἐστὶν
[6, 4]	μὲν τὴν χειρουργίαν ἐπιστήμη τὶς	οὖσα,	πρὸς δὲ γεωμετρίαν ἐλλαττουμένη κατὰ
[6, 4]	τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴ τὸ εὐκινητότατον	οὖσα	τῶν ὄντων καὶ ὀξύτατον, κεκραμένη
[6, 3]	τῆς ἡγουμένης ἰξύϊ· ἡ δὲ	στρατηγοῦσα	τῆς τάξεως, ἐπειδὰν κάμῃ, ἐπὶ
[6, 2]	κατὰ βραχὺ θεωρίᾳ, ἐμπειρίαν τοῦτο	ὀνομάζουσα,	προσαγάγῃ τῇ ψυχῇ, καὶ μετὰ
[6, 2]	αὐτοσχέδιον ναῦν· κατὰ βραχὺ δὲ	προϊοῦσα	ἡ αἴσθησις ὁμοῦ τῷ λογισμῷ
[6, 5]	τοῖς τῆς ψυχῆς παθήμασιν, καὶ	οἰκονομοῦσα	ταῦτα τῷ λογισμῷ, πρὸς μὲν
[6, 3]	πτῆσιν, ὥσπερ ναῦς χειμαζομένη. Τοῦτο	γνοῦσα	ἡ γέρανος, ἢ αἰσθανομένη ἢ
[6, 3]	μακρῷ πλῷ, ἐξασθενεῖ ἡ ἔλαφος	ἀνέχουσα	τὴν κορυφὴν ὑπὲρ τοῦ ὕδατος·
[6, 4]	καὶ τὰ συγκεχυμένα διαιροῦντος, καὶ	τὰ	ἀλλότρια χωρίζοντος, καὶ τὰ ἄτακτα
[6, 4]	καὶ τὰ ἄτακτα συντάττοντος, καὶ	τὰ	ἀνάρμοστα ἁρμοζομένου. Τοιοῦτον γὰρ ἀμέλει
[6, 4]	συγγενῆ τῶν πραγμάτων, καὶ διακρίνοντος	τὰ	ἀνόμοια, καὶ τὰ ὅμοια συγκρίνοντος,
[6, 2]	τις καὶ ἄκων κατενεχθείς, κινῶν	τὰ	ἄρθρα, ἐξενήξατο, τάχα δὲ καὶ
[6, 4]	καὶ τὰ ἀλλότρια χωρίζοντος, καὶ	τὰ	ἄτακτα συντάττοντος, καὶ τὰ ἀνάρμοστα
[6, 4]	πλὴν βεβαιότης λόγου, ὁδεύοντος κατὰ	τὰ	αὐτά, ἐκθηρωμένου τὰ συγγενῆ τῶν
[6, 1]	εἰσόμεθα· νῦν δὲ δὴ ἐπὶ	τὰ	γνωριμώτατα ἴωμεν· τί ποτ´ ἐστὶν
[6, 5]	ἐκείνων τῶν νόμων ἀθροίζεται μὲν	τὰ	δικαστήρια, πληροῦνται δὲ αἱ τριήρεις,
[6, 3]	οὐκ ἀνθρώπου ἴδιον· ἀλλὰ καὶ	τὰ	θηρία αἰσθάνεται, καὶ ἐκμανθάνει τὶ
[6, 3]	τοῦτο μὲν διατείνει καὶ ἐπὶ	τὰ	θηρία; καὶ αἴσθησις γὰρ καὶ
[6, 3]	καὶ στρατηγίας τακτικῆς μεταποιεῖται ταυτὶ	τὰ	θηρία. ~Μήποτε οὖν αἴσθησις μὲν
[6, 3]	τὰς πτέρυγας, ἐσχισμένον δὲ κατὰ	τὰ	κῶλα, κλυδάζεται τὴν πτῆσιν, ὥσπερ
[6, 3]	τὸ ζῷον, ἀλλὰ ἐμβριθὲς μὲν	τὰ	μέσα, μακρὸν δὲ κατὰ τὸν
[6, 4]	καὶ τὰ ὅμοια συγκρίνοντος, καὶ	τὰ	οἰκεῖα συντιθέντος, καὶ τὰ συγκεχυμένα
[6, 4]	καὶ διακρίνοντος τὰ ἀνόμοια, καὶ	τὰ	ὅμοια συγκρίνοντος, καὶ τὰ οἰκεῖα
[6, 4]	ὁδεύοντος κατὰ τὰ αὐτά, ἐκθηρωμένου	τὰ	συγγενῆ τῶν πραγμάτων, καὶ διακρίνοντος
[6, 4]	καὶ τὰ οἰκεῖα συντιθέντος, καὶ	τὰ	συγκεχυμένα διαιροῦντος, καὶ τὰ ἀλλότρια
[6, 2]	ὕλην κούφην ξυνδεόντων, αὐτοσχέδιον ναῦν·	κατὰ	βραχὺ δὲ προϊοῦσα ἡ αἴσθησις
[6, 2]	ὅπερ ἡ αἴσθησις ἀθροίσασα τῇ	κατὰ	βραχὺ θεωρίᾳ, ἐμπειρίαν τοῦτο ὀνομάζουσα,
[6, 4]	τεκτονικῇ χειρουργίαν, ὁ δὲ νοῦς	κατὰ	γεωμετρίαν, ἡ δὲ φρόνησις οἵα
[6, 1]	κατὰ μὲν τὴν ποιότητα ἰσομοιρεῖ·	κατὰ	δὲ τὴν βραχύτητα τοῦ βίου
[6, 4]	αὔξει, καὶ κινεῖ, καὶ αἰσθάνεται·	κατὰ	δὲ τὸ ἀθάνατον τῷ θείῳ
[6, 5]	Περικλῆς ἐζημιοῦτο, καὶ Σωκράτης ἀπέθνησκεν·	κατὰ	δὲ τὸν θεῖον τοῦτον νόμον
[6, 1]	θνητῇ φύσει πρὸς τὸ ἀθάνατον,	κατὰ	μὲν τὴν ποιότητα ἰσομοιρεῖ· κατὰ
[6, 4]	ἐκ θνητῆς καὶ ἀθανάτου φύσεως,	κατὰ	μὲν τὸ θνητὸν αὐτῆς ξυντάττεται
[6, 4]	ἐπιστήμη πλὴν βεβαιότης λόγου, ὁδεύοντος	κατὰ	τὰ αὐτά, ἐκθηρωμένου τὰ συγγενῆ
[6, 3]	κατὰ τὰς πτέρυγας, ἐσχισμένον δὲ	κατὰ	τὰ κῶλα, κλυδάζεται τὴν πτῆσιν,
[6, 3]	κατὰ τὸ οὐραῖον, ἀραιὸν δὲ	κατὰ	τὰς πτέρυγας, ἐσχισμένον δὲ κατὰ
[6, 4]	οὖσα, πρὸς δὲ γεωμετρίαν ἐλλαττουμένη	κατὰ	τὴν βεβαιότητα. ~Διείληχε δὴ καὶ
[6, 4]	λόγῳ, ἔστω ἡ μὲν αἴσθησις	κατὰ	τὴν ἐν τεκτονικῇ χειρουργίαν, ὁ
[6, 4]	ταῖς ἐπιστήμαις τὰς τιμὰς νέμει	κατὰ	τὴν εὕρεσιν μᾶλλον ἢ κατὰ
[6, 4]	κατὰ τὴν εὕρεσιν μᾶλλον ἢ	κατὰ	τὴν χρείαν αὐτῶν, ἡμῖν δὲ
[6, 3]	κατὰ τὸν αὐχένα, κοῦφον δὲ	κατὰ	τὸ οὐραῖον, ἀραιὸν δὲ κατὰ
[6, 3]	μὲν τὰ μέσα, μακρὸν δὲ	κατὰ	τὸν αὐχένα, κοῦφον δὲ κατὰ
[6, 1]	νῦν δὲ δὴ ἐπὶ τὰ	γνωριμώτατα	ἴωμεν· τί ποτ´ ἐστὶν τῷ
[6, 2]	ὀνομάζουσα, προσαγάγῃ τῇ ψυχῇ, καὶ	μετὰ	τοῦτο ἐπισφραγίσηται ὁ λογισμὸς τῇ
[6, 4]	δὲ γεωμετρίαν ἐλλαττουμένη κατὰ τὴν	βεβαιότητα.	~Διείληχε δὴ καὶ τὰς τῶν
[6, 4]	φρόνησις δὲ λόγον, νοῦς δὲ	βεβαιότητα·	τὴν δὲ ἐξ ἁπάντων ἁρμονίαν
[6, 1]	τὸ ἀθάνατον, κατὰ μὲν τὴν	ποιότητα	ἰσομοιρεῖ· κατὰ δὲ τὴν βραχύτητα
[6, 1]	ποιότητα ἰσομοιρεῖ· κατὰ δὲ τὴν	βραχύτητα	τοῦ βίου σχίζεται· θεοῦ μὲν
[6, 2]	ἄλγος ὅτῳ τὸ αὐτὸ ξυμπεσόν,	ἔπειτα	ὤνατο ἢ ἐδωδῇ τινι, ἢ
[6, 4]	τὰ ἀλλότρια χωρίζοντος, καὶ τὰ	ἄτακτα	συντάττοντος, καὶ τὰ ἀνάρμοστα ἁρμοζομένου.
[6, 5]	σκαιόν, οὐδὲ ἀπάνθρωπον, οὐδὲ βαρβαρικόν,	πάντα	εἰρήνης μεστά, καὶ ἐκεχειρίας, καὶ
[6, 2]	θαλάττης, εἶδον ὄρνιν ἐξ ἀέρος	καταπτάντα	νηχόμενον, εἶδον δὲ καὶ φόρτον
[6, 2]	ὡδί· κομίζοντες οἱ οἰκεῖοι τὸν	κάμνοντα	εἰς τῶν ἀγυιῶν τὴν ἐντριβῆ,
[6, 5]	ἀπάνθρωπον, οὐδὲ βαρβαρικόν, πάντα εἰρήνης	μεστά,	καὶ ἐκεχειρίας, καὶ ἐπιστήμης, καὶ
[6, 4]	τὰ ἄτακτα συντάττοντος, καὶ τὰ	ἀνάρμοστα	ἁρμοζομένου. Τοιοῦτον γὰρ ἀμέλει καὶ
[6, 5]	οἱ στόλοι, τέμνεται γῆ, πολεμεῖται	θάλαττα,	Αἴγινα ἀνίσταται, Δεκέλεια τειχίζεται, Μῆλος
[6, 5]	πόλις, εἰρήνην ἄγει γῆ καὶ	θάλαττα,	οὐδὲν σκαιόν, οὐδὲ ἀπάνθρωπον, οὐδὲ
[6, 4]	βεβαιότης λόγου, ὁδεύοντος κατὰ τὰ	αὐτά,	ἐκθηρωμένου τὰ συγγενῆ τῶν πραγμάτων,
[6, 6]	ἔφευγεν ἔξω τῆς Ἀττικῆς· μικρὰ	ταῦτα,	καὶ καταδίκη εὐκαταφρόνητος· κρείττων γὰρ
[6, 2]	τεμών, ἢ διψήσας, παρετίθεντο ἕκαστοι	ταῦτα	τῷ κάμνοντι οἱ πεπονθότες πρότερον
[6, 5]	τῆς ψυχῆς παθήμασιν, καὶ οἰκονομοῦσα	ταῦτα	τῷ λογισμῷ, πρὸς μὲν ἐμπειρίαν
[6, 2]	κατενεχθείς, κινῶν τὰ ἄρθρα, ἐξενήξατο,	τάχα	δὲ καὶ ἑκὼν ἐν παιδιᾶς
[6, 1]	ἀνθρωπίνην. Καὶ τὴν μὲν θείαν	τάχα	καὶ αὖθις εἰσόμεθα· νῦν δὲ
[6, 2]	ἐκ ποταμοῦ εἰς κλύδωνα· καὶ	τάχα	μέν τις καὶ ἄκων κατενεχθείς,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/12/2007