HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


κ  =  45 formes différentes pour 194 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Dissertations, Chap.
[2, 9]   νομοθετοῦμεν ὑπερορίοις ἀνθρώποις ἔξω τοῦ  καθ´   ἡμᾶς αἰθέρος, ἄρτι ἐκ γῆς
[2, 2]   δή μοι καὶ οἱ νομοθέται,  καθάπέρ   τινι παίδων ἀγέλῃ, ἐξευρεῖν τοῖς
[2, 6]   αὐτῷ τροφὴν βοῦς καὶ ὄϊς,  καθάπερ   τυράννῳ μᾶλλον θεῷ. ~Οἱ
[2, 3]   γῇ τοῖς καλλίστοις, ὕλῃ μὲν  καθαρᾷ,   μορφῇ δὲ ἀνθρωπίνῃ, τέχνῃ δὲ
[2, 9]   ὕδωρ πᾶν· ἢ〉 καὶ τούτους  καθείρξομεν   εἰς ἀνάγκην τιμῆς ξύλων
[2, 7]   ἱερόν, καὶ θεός, καὶ ὅρκος,  καὶ   ἄγαλμα. ~Κελτοὶ σέβουσιν μὲν Δία,
[2, 8]   Καππαδόκαις καὶ θεὸς καὶ ὅρκος  καὶ   ἄγαλμα, Μαιώταις λίμνη, Τάναϊς Μασσαγέταις.
[2, 7]   Τοῖς ἀνθρώποις τούτοις ἱερόν ἐστιν  καὶ   ἄγαλμα Ἄτλας· ἔστιν δὲ
[2, 8]   τὸ πῦρ τοῦτο καὶ ἱερὸν  καὶ   ἄγαλμα. Φρύγες οἱ περὶ Κελαινὰς
[2, 1]   διένειμαν αὐτοῖς οἱ ἄνθρωποι τιμὰς  καὶ   ἀγάλματα, οἱ ἐς τὰ ἴδια
[2, 4]   μὲν πῦρ, ἄγαλμα ἐφήμερον, ἀκόρεστον  καὶ   ἁδηφάγον· καὶ θύουσιν Πέρσαι πυρί,
[2, 9]   οὐρανὸν πεποικιλμένον, καὶ γῆν αὐτήν,  καὶ   ἀέρα αὐτόν, καὶ πῦρ πᾶν,
[2, 4]   θαλάττης πλοΐμου, καὶ ποταμῶν γονίμων,  καὶ   ἀέρος τροφίμου, καὶ αὐτοῦ οὐρανοῦ,
[2, 1]   κατὰ τὴν χρείαν τῶν ὠφελουμένων,  καὶ   αἱ τέχναι τιμῆς θεῶν ἑκάστη
[2, 10]   δὲ οὐρανοῦ, κρείττων δὲ χρόνου  καὶ   αἰῶνος καὶ πάσης ῥεούσης φύσεως,
[2, 10]   δὲ εἰς ἀνάμνησιν καὶ λύρα,  καὶ   ἀκόντιον, καὶ θῶκος που, καὶ
[2, 6]   Ἰνδοὶ ἔλεγον, πλήν γε Διονύσου  καὶ   Ἀλεξάνδρου. Ἐστασίαζον Ἰνδοὶ βασιλεῖς Πῶρος
[2, 7]   γῆν, αὐχένα στενὸν καὶ ἐπιμήκη  καὶ   ἀμφιθάλασσον· σχιζομένη γὰρ κατὰ κορυφὴν
[2, 1]   θαλάττιον οὐδὲ γεωργικὸν, ἀλλ´ ἀστυπολοῦν  καὶ   ἀνακεκραμένον κοινωνίᾳ πολιτικῇ νόμου καὶ
[2, 6]   ὑψηλῷ ὑπὲρ τῶν ἄκρων περιβεβλημένος·  καὶ   ἀνήλισκεν τὰς Ἰνδῶν ἀγέλας, χορηγούντων
[2, 5]   θεοῦ. Καὶ Ἕλληνες μὲν θύουσιν  καὶ   ἀνθρώποις ἀγαθοῖς, καὶ τιμῶνται μὲν
[2, 10]   ἀνώνυμος νομοθέτῃ, καὶ ἄρρητος φωνῇ,  καὶ   ἀόρατος ὀφθαλμοῖς· οὐκ ἔχοντες δὲ
[2, 10]   καὶ τύποις χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος  καὶ   ἀργύρου, καὶ φυτοῖς, καὶ ποταμοῖς,
[2, 10]   πάσης ῥεούσης φύσεως, ἀνώνυμος νομοθέτῃ,  καὶ   ἄρρητος φωνῇ, καὶ ἀόρατος ὀφθαλμοῖς·
[2, 1]   τούτοις ἀγέραστον ἔσται τὸ θεῖον  καὶ   ἀτίμητον; τιμήσουσιν μέν, τῇ
[2, 5]   θεόν τινα ἑαυτῶν, καὶ προσετρέποντο  καὶ   αὐτὴν καὶ τὸν τρόφιμον· ἦν
[2, 4]   ποταμῶν γονίμων, καὶ ἀέρος τροφίμου,  καὶ   αὐτοῦ οὐρανοῦ, περὶ ἓν μάλιστα
[2, 6]   Ἀλέξανδρος δὲ ἐκεῖνος, Πέρσας ἑλών,  καὶ   Βαβυλῶνος κρατήσας, καὶ Δαρεῖον χειρωσάμενος,
[2, 3]   ἀνατεῖνον τὴν κορυφὴν ὑψοῦ, σοβαρὸν,  καὶ   γαῦρον, καὶ σύμμετρον, οὔτε διὰ
[2, 3]   λόγῳ, νηκτὸν δὲ τέχνῃ, σιτοφάγον  καὶ   γεωπόνον καὶ καρποφάγον καὶ εὔχρουν
[2, 1]   ὑψηλὴν ἐξελόμενος, ἄντρον βαθύ·  καὶ   γεωργοὶ Διόνυσον τιμῶσιν, πήξαντες ἐν
[2, 9]   λάμπουσαν, καὶ τὸν οὐρανὸν πεποικιλμένον,  καὶ   γῆν αὐτήν, καὶ ἀέρα αὐτόν,
[2, 5]   ἰσοτιμίαν ἔχει τὸ θεῖον τιμῆς  καὶ   δακρύων. Γυναικὶ Αἰγυπτίᾳ θρέμμα ἦν
[2, 6]   Πέρσας ἑλών, καὶ Βαβυλῶνος κρατήσας,  καὶ   Δαρεῖον χειρωσάμενος, ἦλθεν εἰς τὴν
[2, 5]   θεὸς Αἰγυπτίοις, καὶ πενθεῖται θεός·  καὶ   δείκνυται παρ´ αὐτοῖς ἱερὸν θεοῦ,
[2, 10]   θεός, τῶν ὄντων πατὴρ  καὶ   δημιουργός, πρεσβύτερος μὲν ἡλίου,
[2, 1]   κατὰ τὴν φήμην τῶν ὀνομάτων,  καὶ   διένειμαν αὐτοῖς οἱ ἄνθρωποι τιμὰς
[2, 2]   ἀσθενὲς ὂν κομιδῇ τὸ ἀνθρώπειον,  καὶ   διεστὸς τοῦ θείου ὅσον οὐρανὸς
[2, 5]   εἰς μέγεθος ἤλεγξεν τὴν φύσιν,  καὶ   διέφθειρεν τὸν παῖδα· δὲ
[2, 1]   καὶ εὔθηροι λειμῶνες· ἐπεφήμισαν δὲ  καὶ   Διὶ ἀγάλματα οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι,
[2, 10]   καὶ ἀκόντιον, καὶ θῶκος που,  καὶ   δρόμος, καὶ πᾶν ἁπλῶς τὸ
[2, 2]   μὲν οὖν μνήμη ἔρρωται,  καὶ   δύνανται εὐθὺ τοῦ οὐρανοῦ ἀνατεινόμενοι
[2, 6]   ὄρνιθας ποικίλους, καὶ εὐώδη φυτά,  καὶ   εἴ τι ἄλλο ξένον ὀφθαλμοῖς
[2, 1]   κορυφὰς ὀρῶν, Ὄλυμπον, καὶ Ἴδην,  καὶ   εἴ τι ἄλλο ὄρος πλησιάζει
[2, 10]   καὶ ζῴοις, καὶ τύποις χρυσοῦ  καὶ   ἐλέφαντος καὶ ἀργύρου, καὶ φυτοῖς,
[2, 5]   ἱερὸν θεοῦ, καὶ τάφος θεοῦ.  Καὶ   Ἕλληνες μὲν θύουσιν καὶ ἀνθρώποις
[2, 8]   Μαιάνδρῳ, οἱ δὲ τῷ Μαρσύᾳ·  καὶ   ἐμβάλλουσιν τὰ μηρία εἰς τὰς
[2, 3]   γὰρ ἀνθρώπου ψυχὴ ἐγγύτατον θεῷ  καὶ   ἐμφερέστατον, οὐ δήπου εἰκὸς τὸ
[2, 7]   Λίβυες οἰκοῦσι γῆν, αὐχένα στενὸν  καὶ   ἐπιμήκη καὶ ἀμφιθάλασσον· σχιζομένη γὰρ
[2, 8]   Αἰτναίῳ, ἀλλ´ εἰρηνικὸν καὶ σύμμετρον·  καὶ   ἐστὶν αὐτοῖς τὸ πῦρ τοῦτο
[2, 3]   εὔχρουν καὶ εὐσταλὲς καὶ εὐωπὸν  καὶ   εὐγένειον, διὰ τοιούτου σώματος τύπων
[2, 7]   ὄρους χωρίον, αὐλὼν βραχύς, εὔγαιος  καὶ   εὔδενδρος· καὶ ἴδοις ἂν καὶ
[2, 1]   πηγαὶ ναμάτων, καὶ κοῖλαι νάπαι,  καὶ   εὔθηροι λειμῶνες· ἐπεφήμισαν δὲ καὶ
[2, 3]   εὔφορόν τε ἔσεσθαι καὶ κοῦφον  καὶ   εὐκίνητον μόνον, τοῦτο τῶν ἐν
[2, 3]   γεωπόνον καὶ καρποφάγον καὶ εὔχρουν  καὶ   εὐσταλὲς καὶ εὐωπὸν καὶ εὐγένειον,
[2, 3]   σιτοφάγον καὶ γεωπόνον καὶ καρποφάγον  καὶ   εὔχρουν καὶ εὐσταλὲς καὶ εὐωπὸν
[2, 6]   ποταμοὺς μεγίστους, καὶ ὄρνιθας ποικίλους,  καὶ   εὐώδη φυτά, καὶ εἴ τι
[2, 3]   καρποφάγον καὶ εὔχρουν καὶ εὐσταλὲς  καὶ   εὐωπὸν καὶ εὐγένειον, διὰ τοιούτου
[2, 10]   οὐσίαν, ἐπερειδόμεθα φωναῖς, καὶ ὀνόμασιν,  καὶ   ζῴοις, καὶ τύποις χρυσοῦ καὶ
[2, 6]   Ἑλληνικοῖς· ἐν δὲ τοῖς ἔδειξε  καὶ   ζῷον ὑπερφυές, Διονύσου ἄγαλμα,
[2, 4]   τηλικούτων ἀγαλμάτων ἀμελήσαντες, γῆς ἡμέρου,  καὶ   ἡλίου λαμπροῦ, καὶ θαλάττης πλοΐμου,
[2, 4]   γῆς ἡμέρου, καὶ ἡλίου λαμπροῦ,  καὶ   θαλάττης πλοΐμου, καὶ ποταμῶν γονίμων,
[2, 7]   ἄλσος. Τοῦτο Λιβύων καὶ ἱερόν,  καὶ   θεός, καὶ ὅρκος, καὶ ἄγαλμα.
[2, 8]   διαιροῦνται τὸ δῶρον. Ὄρος Καππαδόκαις  καὶ   θεὸς καὶ ὅρκος καὶ ἄγαλμα,
[2, 4]   ἄγαλμα ἐφήμερον, ἀκόρεστον καὶ ἁδηφάγον·  καὶ   θύουσιν Πέρσαι πυρί, ἐπιφοροῦντες αὐτῷ
[2, 10]   ἀνάμνησιν καὶ λύρα, καὶ ἀκόντιον,  καὶ   θῶκος που, καὶ δρόμος, καὶ
[2, 1]   πρῶτοι ἄνθρωποι, κορυφὰς ὀρῶν, Ὄλυμπον,  καὶ   Ἴδην, καὶ εἴ τι ἄλλο
[2, 7]   αὐλὼν βραχύς, εὔγαιος καὶ εὔδενδρος·  καὶ   ἴδοις ἂν καὶ καρποὺς ἐπὶ
[2, 7]   Ἄτλαντα αὐτὸν κορυφοῦται τὸ κῦμα·  καὶ   ἴδοις ἂν τὸ ὕδωρ ἀνεστηκὸς
[2, 1]   δὲ φήμῃ μόνῃ· ἀγαλμάτων δὲ  καὶ   ἱδρυμάτων οὐκ οἰήσονται δεῖν τοῖς
[2, 8]   ἐστὶν αὐτοῖς τὸ πῦρ τοῦτο  καὶ   ἱερὸν καὶ ἄγαλμα. Φρύγες οἱ
[2, 7]   πολύς, κοῖλον ἄλσος. Τοῦτο Λιβύων  καὶ   ἱερόν, καὶ θεός, καὶ ὅρκος,
[2, 7]   καὶ εὔδενδρος· καὶ ἴδοις ἂν  καὶ   καρποὺς ἐπὶ τῶν δένδρων, καὶ
[2, 3]   δὲ τέχνῃ, σιτοφάγον καὶ γεωπόνον  καὶ   καρποφάγον καὶ εὔχρουν καὶ εὐσταλὲς
[2, 1]   ἱερὰ δὲ Ἀρτέμιδος, πηγαὶ ναμάτων,  καὶ   κοῖλαι νάπαι, καὶ εὔθηροι λειμῶνες·
[2, 10]   ἀργύρου, καὶ φυτοῖς, καὶ ποταμοῖς,  καὶ   κορυφαῖς, καὶ νάμασιν· ἐπιθυμοῦντες μὲν
[2, 3]   ψυχῆς ἀθανάτοις εὔφορόν τε ἔσεσθαι  καὶ   κοῦφον καὶ εὐκίνητον μόνον, τοῦτο
[2, 1]   καὶ ἀνακεκραμένον κοινωνίᾳ πολιτικῇ νόμου  καὶ   λόγου, ἆρα τούτοις ἀγέραστον ἔσται
[2, 9]   πλαττομένοις, ἀπείροις βίου καὶ νόμου  καὶ   λόγου, δέοι ἂν ἴσως τοῦ
[2, 10]   τύποι, ἡδὺ δὲ εἰς ἀνάμνησιν  καὶ   λύρα, καὶ ἀκόντιον, καὶ θῶκος
[2, 8]   νεμόμενοι τιμῶσιν ποταμοὺς δύο, Μαρσύαν  καὶ   Μαίανδρον· εἶδον τοὺς ποταμούς· ἀφίησιν
[2, 2]   δήμῳ ἀθρόῳ τοῦ θείου μνήμονι,  καὶ   μὴ δεομένῳ τοιαύτης ἐπικουρίας· οἷον
[2, 10]   φυτοῖς, καὶ ποταμοῖς, καὶ κορυφαῖς,  καὶ   νάμασιν· ἐπιθυμοῦντες μὲν αὐτοῦ τῆς
[2, 10]   Τί μοι τὸ λοιπὸν ἐξετάζειν  καὶ   νομοθετεῖν ὑπὲρ ἀγαλμάτων; Θεῖον ἴστω
[2, 9]   τινος προμηθείας πλαττομένοις, ἀπείροις βίου  καὶ   νόμου καὶ λόγου, δέοι ἂν
[2, 2]   τιμῆς, καὶ ὥσπερ χειραγωγίαν τινὰ  καὶ   ὁδὸν πρὸς ἀνάμνησιν. ~Ἀγαλμάτων δὲ
[2, 2]   τὴν τέχνην. Δοκοῦσιν δή μοι  καὶ   οἱ νομοθέται, καθάπέρ τινι παίδων
[2, 6]   ἀγέλας, χορηγούντων αὐτῷ τροφὴν βοῦς  καὶ   ὄϊς, καθάπερ τυράννῳ μᾶλλον
[2, 10]   λαβεῖν τὴν οὐσίαν, ἐπερειδόμεθα φωναῖς,  καὶ   ὀνόμασιν, καὶ ζῴοις, καὶ τύποις
[2, 4]   ἓν μάλιστα ἀσχολεῖσθε τὸ ἀγριώτατον  καὶ   ὀξύτατον, οὐ ξύλων αὐτῷ τροφὴν
[2, 7]   καὶ καρποὺς ἐπὶ τῶν δένδρων,  καὶ   ὀπτεύσαις ἐκ τῆς κορυφῆς, ὥσπερ
[2, 7]   Λιβύων καὶ ἱερόν, καὶ θεός,  καὶ   ὅρκος, καὶ ἄγαλμα. ~Κελτοὶ σέβουσιν
[2, 8]   δῶρον. Ὄρος Καππαδόκαις καὶ θεὸς  καὶ   ὅρκος καὶ ἄγαλμα, Μαιώταις λίμνη,
[2, 6]   τῆς Ἰνδῶν γῆς, ποταμοὺς μεγίστους,  καὶ   ὄρνιθας ποικίλους, καὶ εὐώδη φυτά,
[2, 5]   Αἰγυπτίων νόμον. Βοῦν ἐκεῖνοι τιμῶσιν  καὶ   ὄρνιν καὶ τράγον καὶ τοῦ
[2, 3]   δὲ ἀνθρωπίνῃ, τέχνῃ δὲ ἀκριβεῖ.  Καὶ   οὐκ ἄλογος ἀξίωσις τῶν
[2, 2]   ἐν ἀνθρώποις τὸ τοιοῦτο γένος,  καὶ   οὐκ ἂν ἐντύχοις δήμῳ ἀθρόῳ
[2, 10]   καὶ θῶκος που, καὶ δρόμος,  καὶ   πᾶν ἁπλῶς τὸ ἐπεγεῖρον τὴν
[2, 9]   λίμνη, Τάναϊς Μασσαγέταις. ~Ὢ πολλῶν  καὶ   παντοδαπῶν ἀγαλμάτων· ὧν τὰ μὲν
[2, 10]   κρείττων δὲ χρόνου καὶ αἰῶνος  καὶ   πάσης ῥεούσης φύσεως, ἀνώνυμος νομοθέτῃ,
[2, 7]   περιλαμβάνει τὴν γῆν κύματι πολλῷ  καὶ   πελαγίῳ. Τοῖς ἀνθρώποις τούτοις ἱερόν
[2, 5]   τιμή. Ἀποθνήσκει θεὸς Αἰγυπτίοις,  καὶ   πενθεῖται θεός· καὶ δείκνυται παρ´
[2, 10]   ἐλέφαντος καὶ ἀργύρου, καὶ φυτοῖς,  καὶ   ποταμοῖς, καὶ κορυφαῖς, καὶ νάμασιν·
[2, 10]   πρὸς τὰ ζῷα τιμή,  καὶ   ποταμὸς ἄλλους, καὶ πῦρ ἄλλους,
[2, 4]   ἡλίου λαμπροῦ, καὶ θαλάττης πλοΐμου,  καὶ   ποταμῶν γονίμων, καὶ ἀέρος τροφίμου,
[2, 1]   πλησιάζει τῷ οὐρανῷ· ἔστίν που  καὶ   ποταμῶν τιμή, κατ´ ὠφέλειαν,
[2, 5]   ὡς τιθηνουμένην θεόν τινα ἑαυτῶν,  καὶ   προσετρέποντο καὶ αὐτὴν καὶ τὸν
[2, 10]   ζῷα τιμή, καὶ ποταμὸς ἄλλους,  καὶ   πῦρ ἄλλους, οὐ νεμεσῶ τῆς
[2, 9]   γῆν αὐτήν, καὶ ἀέρα αὐτόν,  καὶ   πῦρ πᾶν, καὶ ὕδωρ πᾶν·
[2, 8]   ὅμοιον τῷ Αἰτναίῳ, ἀλλ´ εἰρηνικὸν  καὶ   σύμμετρον· καὶ ἐστὶν αὐτοῖς τὸ
[2, 3]   κορυφὴν ὑψοῦ, σοβαρὸν, καὶ γαῦρον,  καὶ   σύμμετρον, οὔτε διὰ μέγεθος ἐκπληκτικόν,
[2, 5]   ἡλικιώτης τοῦ θεοῦ, συναθύρων αὐτῷ  καὶ   συντρεφόμενος· δὲ τέως μὲν
[2, 4]   αὐτάς, καὶ τὰ Ἰώνων ἱερά,  καὶ   τὰ Ἑλλήνων ἀγάλματα. ~Μέμφομαι καὶ
[2, 4]   δεδώκατε, καὶ τὰς Ἀθήνας αὐτάς,  καὶ   τὰ Ἰώνων ἱερά, καὶ τὰ
[2, 9]   φυλάττοντες αὐτῶν τὰ σύμβολα, ὥσπερ  καὶ   τὰ ὀνόματα. ~Ὁ μὲν γὰρ
[2, 8]   τοῖς ποταμοῖς καὶ τὸ ὕδωρ  καὶ   τὰ ὀνόματα· μὲν ἐπὶ
[2, 6]   Ἀλεξάνδρου. Ἐστασίαζον Ἰνδοὶ βασιλεῖς Πῶρος  καὶ   Ταξίλης. Πῶρον μὲν λαμβάνει
[2, 4]   καὶ τὴν Ἐρετρίαν ἀναλῶσαι δεδώκατε,  καὶ   τὰς Ἀθήνας αὐτάς, καὶ τὰ
[2, 2]   ἀποθήσεται τὰ τῶν θεῶν ὀνόματα  καὶ   τὰς φήμας αὐτῶν. Οἷς μὲν
[2, 5]   δείκνυται παρ´ αὐτοῖς ἱερὸν θεοῦ,  καὶ   τάφος θεοῦ. Καὶ Ἕλληνες μὲν
[2, 7]   ὠκεανὸς πλημμύρων ἐμπίπτει τῇ ἠϊόνι,  καὶ   τῇ μὲν ἄλλῃ ἀναχεῖται ἐπὶ
[2, 2]   τὴν αὖθις μνήμην· οὕτως ἀμέλει  καὶ   τῇ τοῦ θείου φύσει δεῖ
[2, 4]   πάντων γενῶν ἀνοητότατον, οἱ τοσούτων  καὶ   τηλικούτων ἀγαλμάτων ἀμελήσαντες, γῆς ἡμέρου,
[2, 4]   ἀγάλματι καὶ τούτῳ τῷ θεῷ  καὶ   τὴν Ἐρετρίαν ἀναλῶσαι δεδώκατε, καὶ
[2, 9]   ὄρνιθα, ἀλλὰ τὸν ἥλιον ἀνίσχοντα,  καὶ   τὴν σελήνην λάμπουσαν, καὶ τὸν
[2, 5]   μὲν θύουσιν καὶ ἀνθρώποις ἀγαθοῖς,  καὶ   τιμῶνται μὲν αὐτῶν αἱ ἀρεταί,
[2, 8]   τοῦ ἄστεος, διελοῦσα τοῖς ποταμοῖς  καὶ   τὸ ὕδωρ καὶ τὰ ὀνόματα·
[2, 2]   μὴ δεομένῳ τοιαύτης ἐπικουρίας· οἷον  καὶ   τοῖς παισὶν οἱ γραμματισταὶ μηχανῶνται
[2, 5]   καὶ τὰ Ἑλλήνων ἀγάλματα. ~Μέμφομαι  καὶ   τὸν Αἰγυπτίων νόμον. Βοῦν ἐκεῖνοι
[2, 9]   ἀνίσχοντα, καὶ τὴν σελήνην λάμπουσαν,  καὶ   τὸν οὐρανὸν πεποικιλμένον, καὶ γῆν
[2, 5]   ἑαυτῶν, καὶ προσετρέποντο καὶ αὐτὴν  καὶ   τὸν τρόφιμον· ἦν αὐτῇ παῖς
[2, 5]   τιμῶσιν καὶ ὄρνιν καὶ τράγον  καὶ   τοῦ ποταμοῦ τοῦ Νείλου τὰ
[2, 7]   ἀλλ´ ἐκ μέσου τοῦ ὄρους  καὶ   τοῦ ὕδατος ἀὴρ πολύς, κοῖλον
[2, 9]   πᾶν, καὶ ὕδωρ πᾶν· ἢ〉  καὶ   τούτους καθείρξομεν εἰς ἀνάγκην τιμῆς
[2, 4]   θυμιαμάτων· ἀλλὰ τούτῳ τῷ ἀγάλματι  καὶ   τούτῳ τῷ θεῷ καὶ τὴν
[2, 5]   Βοῦν ἐκεῖνοι τιμῶσιν καὶ ὄρνιν  καὶ   τράγον καὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ
[2, 10]   φωναῖς, καὶ ὀνόμασιν, καὶ ζῴοις,  καὶ   τύποις χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος καὶ
[2, 9]   ἀέρα αὐτόν, καὶ πῦρ πᾶν,  καὶ   ὕδωρ πᾶν· ἢ〉 καὶ τούτους
[2, 8]   ἀπενεχθέντα δὲ ἐπὶ τὸ ὄρος,  καὶ   ὑποδύντα ὄρος σὺν τῷ ὕδατι,
[2, 9]   τὰς φήμας τῶν θεῶν ἀποδεχόμενοι,  καὶ   φυλάττοντες αὐτῶν τὰ σύμβολα, ὥσπερ
[2, 10]   χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος καὶ ἀργύρου,  καὶ   φυτοῖς, καὶ ποταμοῖς, καὶ κορυφαῖς,
[2, 2]   τῆς πρὸς τὸ θεῖον τιμῆς,  καὶ   ὥσπερ χειραγωγίαν τινὰ καὶ ὁδὸν
[2, 10]   δὲ ἀσθενείας τὰ παρ´ ἡμῶν  καλὰ   τῇ ἐκείνου φύσει ἐπονομάζοντες· αὐτὸ
[2, 3]   ἐνόμισαν τῶν ἐν γῇ τοῖς  καλλίστοις,   ὕλῃ μὲν καθαρᾷ, μορφῇ δὲ
[2, 9]   μέγεθος ἐθειάσθη, τὰ δὲ διὰ  κάλλος   ἐπῃνέθη. Πλὴν οὐδὲν γένος, οὐ
[2, 1]   πρὸς τὸν Νεῖλον· κατὰ  κάλλος,   ὡς Θετταλοῖς πρὸς τὸν Πηνειόν·
[2, 8]   εἴη, διαιροῦνται τὸ δῶρον. Ὄρος  Καππαδόκαις   καὶ θεὸς καὶ ὅρκος καὶ
[2, 7]   εὔδενδρος· καὶ ἴδοις ἂν καὶ  καρποὺς   ἐπὶ τῶν δένδρων, καὶ ὀπτεύσαις
[2, 3]   τέχνῃ, σιτοφάγον καὶ γεωπόνον καὶ  καρποφάγον   καὶ εὔχρουν καὶ εὐσταλὲς καὶ
[2, 1]   που καὶ ποταμῶν τιμή,  κατ´   ὠφέλειαν, ὥσπερ Αἰγυπτίοις πρὸς τὸν
[2, 7]   ἄλλῃ ἀναχεῖται ἐπὶ τὰ πεδία,  κατὰ   δὲ τὸν Ἄτλαντα αὐτὸν κορυφοῦται
[2, 1]   Αἰγυπτίοις πρὸς τὸν Νεῖλον·  κατὰ   κάλλος, ὡς Θετταλοῖς πρὸς τὸν
[2, 7]   ἐπιμήκη καὶ ἀμφιθάλασσον· σχιζομένη γὰρ  κατὰ   κορυφὴν τοῦ αὐχένος ἔξω
[2, 1]   Θετταλοῖς πρὸς τὸν Πηνειόν·  κατὰ   μέγεθος, ὡς Σκύθαις πρὸς τὸν
[2, 1]   Σκύθαις πρὸς τὸν Ἴστρον·  κατὰ   μῦθον, ὡς Αἰτωλοῖς πρὸς Ἀχελῶον·
[2, 1]   ὡς Αἰτωλοῖς πρὸς Ἀχελῶον·  κατὰ   νόμον, ὡς Σπαρτιάταις πρὸς τὸν
[2, 8]   προελθοῦσα ἐπὶ τὸ ὄρος ἀφανίζεται  κατὰ   νώτου τῆς πόλεως, καὖθις ἐκδιδοῖ
[2, 2]   ἀνδράσιν. ~Ὥσπερ δέ, οἶμαι, τῷ  κατὰ   τὰς φωνὰς λόγῳ οὐδὲν δεῖ
[2, 1]   Σπαρτιάταις πρὸς τὸν Εὐρώταν·  κατὰ   τελετήν, ὡς Ἀθηναίοις πρὸς Ἰλισσόν.
[2, 1]   πᾶσιν, ἄλλοι δὲ ἄλλοις ἐνομίσθησαν  κατὰ   τὴν φήμην τῶν ὀνομάτων, καὶ
[2, 1]   ποταμοὶ μὲν διέλαχον τὰς τιμὰς  κατὰ   τὴν χρείαν τῶν ὠφελουμένων, καὶ
[2, 6]   λαμβάνει Ἀλέξανδρος, Ταξίλην δὲ  κατὰ   φιλίαν παρεστήσατο. Ἐπεδείκνυεν Ἀλεξάνδρῳ Ταξίλης
[2, 3]   τὰ ἀγάλματα εἰς ἀνθρωπίνην ὁμοιότητα  καταστησαμένων·   εἰ γὰρ ἀνθρώπου ψυχὴ ἐγγύτατον
[2, 9]   οὐκ ἀστυπολοῦν, ἀνέχεται τὸ μὴ  καταστήσασθαι   σύμβολα ἄττα τῆς τῶν θεῶν
[2, 7]   κορυφῆς, ὥσπερ εἰς φρεατείας ἔδαφος·  κατελθεῖν   δὲ οὔτε δυνατόν, κρημνῶδες γάρ,
[2, 4]   μὲν ἅπαντες ξυνετοὶ τοῦ θεοῦ,  κατεστήσαντο   δὲ αὐτοῖς σημεῖα ἄλλοι ἄλλα.
[2, 8]   ἀφανίζεται κατὰ νώτου τῆς πόλεως,  καὖθις   ἐκδιδοῖ ἐκ τοῦ ἄστεος, διελοῦσα
[2, 9]   οὐδὲ χρυσόν, οὐδὲ δρῦν, οὐδὲ  κέδρον,   οὐδὲ ποταμόν, οὐδὲ ὄρνιθα, ἀλλὰ
[2, 9]   ἱκανὸς πάντων νόμος, τὰ  κείμενα   ἐῶμεν, τὰς φήμας τῶν θεῶν
[2, 3]   οὐ ποιηφάγον δι´ ἀσθένειαν, ἀλλὰ  κεκραμένον   μουσικῶς πρὸς τὰ αὑτοῦ ἔργα·
[2, 8]   καὶ ἄγαλμα. Φρύγες οἱ περὶ  Κελαινὰς   νεμόμενοι τιμῶσιν ποταμοὺς δύο, Μαρσύαν
[2, 8]   μὲν Δία, ἄγαλμα δὲ Διὸς  Κελτικὸν   ὑψηλὴ δρῦς. Παίονες σέβουσιν μὲν
[2, 8]   θεός, καὶ ὅρκος, καὶ ἄγαλμα.  ~Κελτοὶ   σέβουσιν μὲν Δία, ἄγαλμα δὲ
[2, 7]   τειχίον, οὔτε εἰσρέον ἐπὶ τὰ  κοῖλα,   οὔτε ὑπὸ γῆς ἐρειδόμενον, ἀλλ´
[2, 1]   δὲ Ἀρτέμιδος, πηγαὶ ναμάτων, καὶ  κοῖλαι   νάπαι, καὶ εὔθηροι λειμῶνες· ἐπεφήμισαν
[2, 7]   καὶ τοῦ ὕδατος ἀὴρ πολύς,  κοῖλον   ἄλσος. Τοῦτο Λιβύων καὶ ἱερόν,
[2, 7]   ἔστιν δὲ Ἄτλας ὄρος  κοῖλον,   ἐπιεικῶς ὑψηλόν, ἀνεῳγὸς πρὸς τὸ
[2, 6]   πεντάπλεθρον, ἐτρέφετο δὲ ἐν χωρίῳ  κοίλῳ,   ἐν κρημνῷ βαθεῖ, τείχει ὑψηλῷ
[2, 1]   γεωργικὸν, ἀλλ´ ἀστυπολοῦν καὶ ἀνακεκραμένον  κοινωνίᾳ   πολιτικῇ νόμου καὶ λόγου, ἆρα
[2, 2]   οὐδὲ ἱδρυμάτων, ἀλλὰ ἀσθενὲς ὂν  κομιδῇ   τὸ ἀνθρώπειον, καὶ διεστὸς τοῦ
[2, 10]   καὶ φυτοῖς, καὶ ποταμοῖς, καὶ  κορυφαῖς,   καὶ νάμασιν· ἐπιθυμοῦντες μὲν αὐτοῦ
[2, 1]   Διὶ ἀγάλματα οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι,  κορυφὰς   ὀρῶν, Ὄλυμπον, καὶ Ἴδην, καὶ
[2, 7]   καὶ ἀμφιθάλασσον· σχιζομένη γὰρ κατὰ  κορυφὴν   τοῦ αὐχένος ἔξω θάλασσα
[2, 3]   ἐν γῇ σωμάτων ἀνατεῖνον τὴν  κορυφὴν   ὑψοῦ, σοβαρὸν, καὶ γαῦρον, καὶ
[2, 7]   δένδρων, καὶ ὀπτεύσαις ἐκ τῆς  κορυφῆς,   ὥσπερ εἰς φρεατείας ἔδαφος· κατελθεῖν
[2, 7]   κατὰ δὲ τὸν Ἄτλαντα αὐτὸν  κορυφοῦται   τὸ κῦμα· καὶ ἴδοις ἂν
[2, 3]   ἀθανάτοις εὔφορόν τε ἔσεσθαι καὶ  κοῦφον   καὶ εὐκίνητον μόνον, τοῦτο τῶν
[2, 6]   ἐκεῖνος, Πέρσας ἑλών, καὶ Βαβυλῶνος  κρατήσας,   καὶ Δαρεῖον χειρωσάμενος, ἦλθεν εἰς
[2, 10]   μὲν ἡλίου, πρεσβύτερος δὲ οὐρανοῦ,  κρείττων   δὲ χρόνου καὶ αἰῶνος καὶ
[2, 6]   δὲ ἐν χωρίῳ κοίλῳ, ἐν  κρημνῷ   βαθεῖ, τείχει ὑψηλῷ ὑπὲρ τῶν
[2, 7]   ἔδαφος· κατελθεῖν δὲ οὔτε δυνατόν,  κρημνῶδες   γάρ, οὔτε ἄλλως θέμις. Τὸ
[2, 5]   δακρύων. Γυναικὶ Αἰγυπτίᾳ θρέμμα ἦν  κροκόδειλος   σκύλαξ· ἐμακάριζον οἱ Αἰγύπτιοι τὴν
[2, 7]   τὸν Ἄτλαντα αὐτὸν κορυφοῦται τὸ  κῦμα·   καὶ ἴδοις ἂν τὸ ὕδωρ
[2, 7]   ἔξω θάλασσα περιλαμβάνει τὴν γῆν  κύματι   πολλῷ καὶ πελαγίῳ. Τοῖς ἀνθρώποις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/04/2008