Dissertations, Chap. |
[2, 1] |
ἄνθρωποι,
κορυφὰς
ὀρῶν,
Ὄλυμπον,
καὶ
|
Ἴδην, |
καὶ
εἴ
τι
ἄλλο
ὄρος |
[2, 1] |
καὶ
ἀγάλματα,
οἱ
ἐς
τὰ
|
ἴδια |
ἕκαστοι
ὠφεληθέντες.
Οὕτω
μὲν
ναῦται |
[2, 7] |
βραχύς,
εὔγαιος
καὶ
εὔδενδρος·
καὶ
|
ἴδοις |
ἂν
καὶ
καρποὺς
ἐπὶ
τῶν |
[2, 7] |
αὐτὸν
κορυφοῦται
τὸ
κῦμα·
καὶ
|
ἴδοις |
ἂν
τὸ
ὕδωρ
ἀνεστηκὸς
ἐφ´
|
[2, 2] |
δεῖ
μὲν
οὐδὲν
ἀγαλμάτων
οὐδὲ
|
ἱδρυμάτων, |
ἀλλὰ
ἀσθενὲς
ὂν
κομιδῇ
τὸ |
[2, 1] |
δεῖ
τοῖς
θεοῖς
ἀγαλμάτων
οὐδὲ
|
ἱδρυμάτων |
μᾶλλον,
ἢ
εἰκόνων
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν. |
[2, 1] |
φήμῃ
μόνῃ·
ἀγαλμάτων
δὲ
καὶ
|
ἱδρυμάτων |
οὐκ
οἰήσονται
δεῖν
τοῖς
θεοῖς; |
[2, 0] |
~Εἰ
θεοῖς
ἀγάλματα
|
ἱδρυτέον. |
~Ἀρωγοὶ
ἀνθρώποις
θεοί,
πάντες
μὲν |
[2, 1] |
ὀρχάτῳ
αὐτοφυὲς
πρέμνον,
ἀγροικικὸν
ἄγαλμα·
|
ἱερὰ |
δὲ
Ἀρτέμιδος,
πηγαὶ
ναμάτων,
καὶ |
[2, 4] |
Ἀθήνας
αὐτάς,
καὶ
τὰ
Ἰώνων
|
ἱερά, |
καὶ
τὰ
Ἑλλήνων
ἀγάλματα.
~Μέμφομαι |
[2, 4] |
αὐτῷ
τροφὴν
χορηγοῦντες
μόνον,
οὐδὲ
|
ἱερείων, |
οὐδὲ
θυμιαμάτων·
ἀλλὰ
τούτῳ
τῷ |
[2, 7] |
καὶ
πελαγίῳ.
Τοῖς
ἀνθρώποις
τούτοις
|
ἱερόν |
ἐστιν
καὶ
ἄγαλμα
ὁ
Ἄτλας· |
[2, 5] |
θεός·
καὶ
δείκνυται
παρ´
αὐτοῖς
|
ἱερὸν |
θεοῦ,
καὶ
τάφος
θεοῦ.
Καὶ |
[2, 8] |
αὐτοῖς
τὸ
πῦρ
τοῦτο
καὶ
|
ἱερὸν |
καὶ
ἄγαλμα.
Φρύγες
οἱ
περὶ |
[2, 7] |
κοῖλον
ἄλσος.
Τοῦτο
Λιβύων
καὶ
|
ἱερόν, |
καὶ
θεός,
καὶ
ὅρκος,
καὶ |
[2, 9] |
τύπων;
εἰ
δέ
ἐστιν
οὗτος
|
ἱκανὸς |
ὁ
πάντων
νόμος,
τὰ
κείμενα
|
[2, 1] |
κατὰ
τελετήν,
ὡς
Ἀθηναίοις
πρὸς
|
Ἰλισσόν. |
Εἶτα
ποταμοὶ
μὲν
διέλαχον
τὰς |
[2, 6] |
γε
Διονύσου
καὶ
Ἀλεξάνδρου.
Ἐστασίαζον
|
Ἰνδοὶ |
βασιλεῖς
Πῶρος
καὶ
Ταξίλης.
Πῶρον |
[2, 6] |
ζῷον
ὑπερφυές,
Διονύσου
ἄγαλμα,
ᾧ
|
Ἰνδοὶ |
ἔθυον·
δράκων
ἦν
μῆκος
πεντάπλεθρον, |
[2, 6] |
οὖσαν
τέως
στρατιᾷ
ξένῃ,
ὡς
|
Ἰνδοὶ |
ἔλεγον,
πλήν
γε
Διονύσου
καὶ |
[2, 6] |
ἄκρων
περιβεβλημένος·
καὶ
ἀνήλισκεν
τὰς
|
Ἰνδῶν |
ἀγέλας,
χορηγούντων
αὐτῷ
τροφὴν
βοῦς
|
[2, 6] |
Δαρεῖον
χειρωσάμενος,
ἦλθεν
εἰς
τὴν
|
Ἰνδῶν |
γῆν
ἄβατον
οὖσαν
τέως
στρατιᾷ |
[2, 6] |
Ἀλεξάνδρῳ
Ταξίλης
τὰ
θαυμαστὰ
τῆς
|
Ἰνδῶν |
γῆς,
ποταμοὺς
μεγίστους,
καὶ
ὄρνιθας |
[2, 5] |
αἱ
συμφοραί·
παρὰ
δὲ
Αἰγυπτίοις
|
ἰσοτιμίαν |
ἔχει
τὸ
θεῖον
τιμῆς
καὶ |
[2, 1] |
μέγεθος,
ὡς
Σκύθαις
πρὸς
τὸν
|
Ἴστρον· |
ἢ
κατὰ
μῦθον,
ὡς
Αἰτωλοῖς |
[2, 10] |
ἀγαλμάτων;
Θεῖον
ἴστω
πᾶν
γένος,
|
ἴστω
|
μόνον.
Εἰ
δὲ
Ἕλληνας
μὲν |
[2, 10] |
καὶ
νομοθετεῖν
ὑπὲρ
ἀγαλμάτων;
Θεῖον
|
ἴστω |
πᾶν
γένος,
ἴστω
μόνον.
Εἰ |
[2, 10] |
ἄλλους,
οὐ
νεμεσῶ
τῆς
διαφωνίας·
|
ἴστωσαν |
μόνον,
ἐράτωσαν
μόνον,
μνημονευέτωσαν.
|
[2, 2] |
ψυχῇ
τῷ
θείῳ
ἐντυγχάνειν,
οὐδὲν
|
ἴσως |
δεῖ
τούτοις
ἀγαλμάτων·
σπάνιον
δὲ |
[2, 9] |
νόμου
καὶ
λόγου,
δέοι
ἂν
|
ἴσως |
τοῦ
σκέμματος·
πότερα
ἐατέον
τουτὶ |
[2, 3] |
οὔτε
διὰ
ψυχρότητα
ἑρπηστικόν,
οὔτε
|
ἰταμὸν |
διὰ
θερμότητα,
οὔτε
νηκτὸν
διὰ |
[2, 2] |
σύστασιν
χαρακτήρων
Φοινικίων
τινῶν,
ἢ
|
Ἰωνικῶν, |
ἢ
Ἀττικῶν,
ἢ
Ἀσσυρίων,
ἢ |
[2, 4] |
τὰς
Ἀθήνας
αὐτάς,
καὶ
τὰ
|
Ἰώνων |
ἱερά,
καὶ
τὰ
Ἑλλήνων
ἀγάλματα. |