Discours, paragraphes |
[10, 0] |
εἶχον
αὐτῷ
τῶν
εἰρημένων
(φαῦλον
|
γὰρ |
ἂν
αὐτὸ
καὶ
οὐδενὸς
ἄξιον |
[10, 20] |
τοὺς
νόμους
συγγνώμην
ἔχετε.
Τίς
|
γὰρ |
ἂν
ἐμοὶ
μείζων
ταύτης
γένοιτο |
[10, 0] |
εἰσί,
καὶ
ἀπεκτόνασί
τινας.
Πολὺ
|
γὰρ |
ἂν
ἔργον
ἦν
τῷ
νομοθέτῃ |
[10, 20] |
καὶ
ἐκείνου
κακῶς
ἀκηκοότος;
τί
|
γὰρ |
ἂν
τούτου
ἀνιαρότερον
γένοιτο
αὐτῷ, |
[10, 20] |
καὶ
πρότερον.
Δηλώσει
δέ·
οἰχήσεται
|
γὰρ |
ἀπιὼν
ἀπὸ
τοῦ
βήματος
σιωπῇ. |
[10, 0] |
ἄν
σου
πυθοίμην
(περὶ
τοῦτο
|
γὰρ |
δεινὸς
εἶ
καὶ
μεμελέτηκας
καὶ |
[10, 0] |
εἰπὼν
περὶ
πάντων
ἐδήλωσεν.
Οὐ
|
γὰρ |
δήπου,
ὦ
Θεόμνηστε,
εἰ
μέν |
[10, 30] |
τούτου
μείζων
ἀγών
μοι.
Νῦν
|
γὰρ |
διώκω
μὲν
κακηγορίας,
τῇ
δ´ |
[10, 10] |
ἐγὼ
κακῶς
ἀκήκοα·
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
διώκων
ὡς
ἔκτεινε
διόμνυται,
ὁ |
[10, 0] |
δὲ
δεῖ
πολλῶν
λόγων·
σχεδὸν
|
γὰρ |
ἐπίστασθε
ἅπαντες
ὅτι
ἀληθῆ
λέγω. |
[10, 10] |
εἰς
Ἄρειον
πάγον
ἀναβεβηκέναι.
Πάντες
|
γὰρ |
ἐπίστασθε
ὅτι
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ |
[10, 0] |
οὐκ
ἂν
ἐπεξῆλθον
αὐτῷ
(ἀνελευθέρων
|
γὰρ |
καὶ
λίαν
φιλοδίκων
εἶναι
νομίζω |
[10, 10] |
σκέψασθε,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί·
οὑτοσὶ
|
γάρ |
μοι
δοκεῖ
ὑπὸ
ῥᾳθυμίας
καὶ |
[10, 0] |
εἴπῃ
τὸν
πατέρα
ἀπεκτονέναι·
τὸν
|
γὰρ |
νόμον
οὐ
ταῦτ´
ἀπαγορεύειν,
ἀλλ´ |
[10, 20] |
μᾶλλον
ὀργῆς
ἄξιοί
εἰσι.
Δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
τοῖς
μὲν
σώμασι
δύνανται, |
[10, 0] |
ἕνεκα
ἐπεβούλευσα
ἂν
αὐτῷ·
ὁ
|
γὰρ |
πρεσβύτερος
ἀδελφὸς
Πανταλέων
ἅπαντα
παρέλαβε, |
[10, 30] |
ἤδη
περὶ
τούτου
μεμαρτύρηκα·
οὐ
|
γάρ |
πω
ᾔδειν
ὅτι
ὑμεῖς
τοὺς |
[10, 10] |
πρὸς
τὸν
φεύγοντα
διωμόσατο;
τί
|
γὰρ |
ταῦτα,
ὧν
οὗτος
ἐρεῖ,
διαφέρει; |
[10, 0] |
λέγοντι
οὐδέν
σοι
μέλειν;
οὐδὲ
|
γὰρ |
τὸ
αὐτό
ἐστι
ῥῖψαι
καὶ |
[10, 0] |
ἐξὸν
αὐτῷ,
δημηγορεῖν·
ἐν
ἐκείνῳ
|
γὰρ |
τῷ
ἀγῶνι
τὸν
πατέρα
μ´ |
[10, 0] |
δοκῶ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί·
πολλοὺς
|
γὰρ |
ὑμῶν
ὁρῶ
δικάζοντας
τῶν
τότε |
[10, 0] |
ὅ
τι
ἂν
βούληται.
Ἐμοὶ
|
γάρ, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ἔτη
ἐστὶ |
[10, 0] |
ἀπολογήσεται,
ἐρεῖ
δὲ
πρὸς
ὑμᾶς
|
ἅπερ |
ἐτόλμα
λέγειν
καὶ
πρὸς
τῷ |
[10, 10] |
ἂν
φάσκοις
αὐτὸν
ἀνδραποδιστὴν
εἶναι,
|
εἴπερ |
μαχεῖ
τοῖς
ὀνόμασιν,
ἀλλὰ
μὴ |
[10, 10] |
ἐχθροὺς
τιμωρεῖσθαι,
οὕτω
τοὺς
νόμους
|
ὥσπερ |
ἐγὼ
νῦν
λαμβάνεις,
ὅταν
δ´ |
[10, 10] |
τὰς
διωμοσίας
ποιοῦνται,
ἀλλὰ
δι´
|
οὗπερ |
ἐγὼ
κακῶς
ἀκήκοα·
ὁ
μὲν |
[10, 0] |
οὖν
τρισκαιδεκέτης
ὢν
ὅτε
ὁ
|
πατὴρ |
ὑπὸ
τῶν
τριάκοντα
ἀπέθνῃσκε.
ταύτην |