Discours, paragraphes |
[10, 10] |
λωποδύτης
ὀνομάζεται.
Οὐδ´
εἴ
τις
|
παῖδα |
ἐξαγαγὼν
ληφθείη,
οὐκ
ἂν
φάσκοις |
[10, 20] |
ἴστε,
αὐτὸς
δὲ
σώσας
τὴν
|
ἀσπίδα, |
ἀκηκοὼς
δὲ
οὕτως
ἀνόσιον
καὶ |
[10, 20] |
τὸν
πατέρα
ἀπεκτονέναι
ἢ
τὴν
|
ἀσπίδα |
ἀποβεβληκέναι.
Ἐγὼ
γοῦν
δεξαίμην
ἂν |
[10, 0] |
τίς
σε
εἴποι
ῥῖψαι
τὴν
|
ἀσπίδα, |
ἐν
δὲ
τῷ
νόμῳ
εἴρηται, |
[10, 10] |
ἐδικάσω
εἰπόντι
σε
ἐρριφέναι
τὴν
|
ἀσπίδα. |
Καίτοι
περὶ
μὲν
τοῦ
ῥῖψαι |
[10, 0] |
ἐξήρκει
ἄν
σοι
ἐρριφέναι
τὴν
|
ἀσπίδα |
λέγοντι
οὐδέν
σοι
μέλειν;
οὐδὲ |
[10, 10] |
δέ
τις
εἴπῃ
ἀποβεβληκέναι
τὴν
|
ἀσπίδα, |
πεντακοσίας
δραχμὰς
ὀφείλειν
κελεύει.
Οὐκ |
[10, 10] |
τῇ
ποδοκάκκῃ
ἡμέρας
πέντε
τὸν
|
πόδα, |
ἐὰν
προστιμήσῃ
ἡ
ἡλιαία.
Ἡ |
[10, 20] |
ὀνομάτων
ἐνίοις
οὐ
τοῖς
αὐτοῖς
|
χρώμεθα |
νῦν
τε
καὶ
πρότερον.
Δηλώσει |
[10, 10] |
τὸν
πόδα,
ἐὰν
προστιμήσῃ
ἡ
|
ἡλιαία. |
Ἡ
ποδοκάκκη
αὕτη
ἐστίν,
ὦ |
[10, 20] |
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
τὰ
|
δίκαια |
ψηφίσασθαι,
ἐνθυμουμένους
ὅτι
πολὺ
μεῖζον |
[10, 10] |
τοῦτο
ἀποκλῄειν
νομίζεται,
καὶ
μηδὲν
|
διὰ |
τοῦτο
διαφέρου.
Τὸ
ἀργύριον
στάσιμον |
[10, 10] |
τοῦ
φόνου
δίκας
δικάζωνται,
οὐ
|
διὰ |
τούτου
τοῦ
ὀνόματος
τὰς
διωμοσίας |
[10, 20] |
ἄνδρες
δικασταί,
τῆς
ἀρετῆς
τὰ
|
μνημεῖα |
πρὸς
τοῖς
ὑμετέροις
ἀνάκειται,
τὰ |
[10, 20] |
πολεμίων·
οὕτω
σύμφυτος
αὐτοῖς
ἡ
|
δειλία. |
Καὶ
μὲν
δή,
ὦ
ἄνδρες |
[10, 20] |
οὖν
ἔνοχος
μὲν
ὢν
τῇ
|
αἰτίᾳ, |
ἐλάττονος
δὲ
οὔσης
αὐτῷ
τῆς |
[10, 20] |
γεγονὼς
ἑπτὰ
καὶ
ἑξήκοντα
ἐν
|
ὀλιγαρχίᾳ |
δι´
εὔνοιαν
τοῦ
ὑμετέρου
πλήθους |
[10, 0] |
τὴν
ἡλικίαν
οὔτε
τί
ἐστιν
|
ὀλιγαρχία |
ἠπιστάμην,
οὔτε
ἂν>
ἐκείνῳ
ἀδικουμένῳ |
[10, 10] |
ἀποβεβληκέναι·
~ἀλλ´
οὐδ´
ἂν
τῶν
|
ἕνδεκα |
γενόμενος
ἀποδέξαιο,
εἴ
τις
ἀπάγοι |
[10, 10] |
ἐξελθὼν
ἐν
ταῖς
εὐθύναις
τῶν
|
ἕνδεκα |
κατηγοροίη
ὅτι
οὐκ
ἐν
τῇ |
[10, 10] |
τὸν
Ἀπόλλω.
δεδιότα
δὲ
δίκης
|
ἕνεκα |
δρασκάζειν.
Τοῦτο
τὸ
ἐπιορκήσαντα
ὀμόσαντά |
[10, 0] |
δὴ
οὐκ
ὀρθῶς
τῶν
χρημάτων
|
ἕνεκα |
ἐπεβούλευσα
ἂν
αὐτῷ·
ὁ
γὰρ |
[10, 10] |
ἔργοις
τὸν
νοῦν
προσέξεις,
ὧν
|
ἕνεκα |
τὰ
ὀνόματα
πάντες
τίθενται.
Ἔτι |
[10, 0] |
τῶν
πατρῴων
ἀπεστέρησεν,
ὥστε
πολλῶν
|
ἕνεκα, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
προσῆκέ
μοι |
[10, 30] |
δὲ
δὶς
ἤδη
περὶ
τούτου
|
μεμαρτύρηκα· |
οὐ
γάρ
πω
ᾔδειν
ὅτι |
[10, 10] |
τοῦ
ὀνόματος
τὰς
διωμοσίας
ποιοῦνται,
|
ἀλλὰ |
δι´
οὗπερ
ἐγὼ
κακῶς
ἀκήκοα· |
[10, 30] |
νομοθέτης
οὐδεμίαν
ὀργῇ
συγγνώμην
δίδωσιν,
|
ἀλλὰ |
ζημιοῖ
τὸν
λέγοντα,
ἐὰν
μὴ |
[10, 20] |
οὐ
μόνον
ὑφ´
ὑμῶν
ἠλεήθη,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὸν
μαρτυρήσαντα
ἠτίμωσεν.
Ἐγὼ |
[10, 10] |
εἶναι,
εἴπερ
μαχεῖ
τοῖς
ὀνόμασιν,
|
ἀλλὰ |
μὴ
τοῖς
ἔργοις
τὸν
νοῦν |
[10, 10] |
περὶ
τούτων
διδάξαι,
ἐάν
πως
|
ἀλλὰ |
νῦν
ἐπὶ
τοῦ
βήματος
παιδευθῇ |
[10, 0] |
ὅσα
τὴν
αὐτὴν
δύναμιν
ἔχει·
|
ἀλλὰ |
περὶ
ἑνὸς
εἰπὼν
περὶ
πάντων |
[10, 0] |
περὶ
τῶν
ὀνομάτων
δεῖν
διαφέρεσθαι
|
ἀλλὰ |
τῆς
τούτων
διανοίας,
καὶ
πάντας |
[10, 10] |
ὦ
βέλτιστε,
οὐ
ζυγῷ
ἱστάναι
|
ἀλλὰ |
τόκον
πράττεσθαι
ὁπόσον
ἂν
βούληται. |
[10, 20] |
θεράποντος.
~Πολλὰ
δὲ
τοιαῦτα
καὶ
|
ἄλλα |
ἐστίν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί.
Ἀλλ´ |
[10, 20] |
βαδίζειν,
τὸ
δὲ
οἰκῆος
θεράποντος.
|
~Πολλὰ |
δὲ
τοιαῦτα
καὶ
ἄλλα
ἐστίν, |
[10, 0] |
ὅτε
Λυσίθεος
Θεόμνηστον
εἰσήγγελλε
τὰ
|
ὅπλα |
ἀποβεβληκότα,
οὐκ
ἐξὸν
αὐτῷ,
δημηγορεῖν· |
[10, 20] |
ἀξιώσειεν.
Ἀλλ´
ὅτι
ἀποβεβληκὼς
τὰ
|
ὅπλα |
δικάζομαι
κακηγορίας
τῷ
σώσαντι;
ἀλλ´ |
[10, 20] |
ἀπέθανον,
οἱ
δὲ
σώσαντες
τὰ
|
ὅπλα |
ὑπὸ
τῶν
ἀποβαλόντων
ψευδομαρτυρίων
ἑαλώκασι, |
[10, 20] |
δὲ
οὕτως
ἀνόσιον
καὶ
δεινὸν
|
πρᾶγμα, |
μεγίστης
δὲ
οὔσης
μοι
τῆς |
[10, 0] |
ἐρεῖ
δὲ
πρὸς
ὑμᾶς
ἅπερ
|
ἐτόλμα |
λέγειν
καὶ
πρὸς
τῷ
διαιτητῇ, |
[10, 20] |
οὔτε
τοῖς
πολεμίοις
τὸ
ἐκείνου
|
σῶμα |
ὑποχείριον
ἐγένετο,
οὔτε
τοῖς
πολίταις |
[10, 30] |
ἀποφαίνῃ
ὡς
ἔστιν
ἀληθῆ
τὰ
|
εἰρημένα. |
Ἐγὼ
δὲ
δὶς
ἤδη
περὶ |
[10, 10] |
ὥστε
οὐ
δύνασθαι
μαθεῖν
τὰ
|
λεγόμενα. |
Βούλομαι
οὖν
αὐτὸν
καὶ
ἐξ |
[10, 20] |
πολὺ
μεῖζον
κακόν
ἐστιν
ἀκοῦσαί
|
τινα |
τὸν
πατέρα
ἀπεκτονέναι
ἢ
τὴν |
[10, 10] |
γενόμενος
ἀποδέξαιο,
εἴ
τις
ἀπάγοι
|
τινὰ |
φάσκων
θοἰμάτιον
ἀποδεδύσθαι
ἢ
τὸν |
[10, 20] |
ὑμᾶς
ἐγκλήματος;
Πότερον
ὅτι
δικαίως
|
ἀκήκοα; |
ἀλλ´
οὐδ´
ἂν
αὐτοὶ
φήσαιτε. |
[10, 10] |
ἀλλὰ
δι´
οὗπερ
ἐγὼ
κακῶς
|
ἀκήκοα· |
ὁ
μὲν
γὰρ
διώκων
ὡς |
[10, 20] |
ἀξίας,
εἰ
κακηγορίας
ἁλώσεται,
οὐκ
|
ἄρα |
δίκην
παρ´
αὐτοῦ
λήψομαι;
Τίνος |
[10, 10] |
νῦν
λαμβάνεις,
ὅταν
δ´
ἕτερον
|
παρὰ |
τοὺς
νόμους
εἴπῃς
κακῶς,
οὐκ |
[10, 0] |
ἐστι
καὶ
ποιεῖν
καὶ
λέγειν
|
παρὰ |
τοὺς
νόμους
ὅ
τι
ἂν |
[10, 20] |
ἐλεεῖτε,
καὶ
ὑβρίζοντι
καὶ
λέγοντι
|
παρὰ |
τοὺς
νόμους
συγγνώμην
ἔχετε.
Τίς |
[10, 20] |
Διονύσιον,
τοιαύτῃ
μὲν
συμφορᾷ
περιπεπτωκότα,
|
ἄνδρα |
δὲ
ἄριστον
ἐν
τοῖς
κινδύνοις |
[10, 20] |
κακόν
ἐστιν
ἀκοῦσαί
τινα
τὸν
|
πατέρα |
ἀπεκτονέναι
ἢ
τὴν
ἀσπίδα
ἀποβεβληκέναι. |
[10, 0] |
ἀπορρήτων,
ἐάν
τις
εἴπῃ
τὸν
|
πατέρα |
ἀπεκτονέναι·
τὸν
γὰρ
νόμον
οὐ |
[10, 0] |
ἐκείνῳ
γὰρ
τῷ
ἀγῶνι
τὸν
|
πατέρα |
μ´
ἔφασκεν
ἀπεκτονέναι
τὸν
ἐμαυτοῦ. |
[10, 20] |
τοιαύτην
γνώμην
ἔχειν
περὶ
τὸν
|
πατέρα. |
Οὗτος
οὖν
ἔνοχος
μὲν
ὢν |
[10, 20] |
ἂν
ἐμοὶ
μείζων
ταύτης
γένοιτο
|
συμφορά, |
περὶ
τοιούτου
πατρὸς
οὕτως
αἰσχρὰς |
[10, 20] |
ἂν
ἐλεήσειε
Διονύσιον,
τοιαύτῃ
μὲν
|
συμφορᾷ |
περιπεπτωκότα,
ἄνδρα
δὲ
ἄριστον
ἐν |
[10, 10] |
ὀνομάζομεν.
Ὅστις
δὲ
ἀπίλλει
τῇ
|
θύρᾳ, |
ἔνδον
τοῦ
κλέπτου
ὄντος.
Τὸ |
[10, 0] |
νομοθέτῃ
ἅπαντα
τὰ
ὀνόματα
γράφειν
|
ὅσα |
τὴν
αὐτὴν
δύναμιν
ἔχει·
ἀλλὰ |
[10, 0] |
οὐκ
ὀρθῶς
τῶν
χρημάτων
ἕνεκα
|
ἐπεβούλευσα |
ἂν
αὐτῷ·
ὁ
γὰρ
πρεσβύτερος |
[10, 0] |
εἴ
τι
ἄλλο
τῶν
ἀπορρήτων
|
ἤκουσα, |
οὐκ
ἂν
ἐπεξῆλθον
αὐτῷ
(ἀνελευθέρων |
[10, 20] |
μνημεῖα
πρὸς
τοῖς
ὑμετέροις
ἀνάκειται,
|
τὰ |
δὲ
τούτου
καὶ
τοῦ
τούτου |
[10, 20] |
δέομαι
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
τὰ |
δίκαια
ψηφίσασθαι,
ἐνθυμουμένους
ὅτι
πολὺ |
[10, 30] |
μὴ
ἀποφαίνῃ
ὡς
ἔστιν
ἀληθῆ
|
τὰ |
εἰρημένα.
Ἐγὼ
δὲ
δὶς
ἤδη |
[10, 10] |
εἶναι
ὥστε
οὐ
δύνασθαι
μαθεῖν
|
τὰ |
λεγόμενα.
Βούλομαι
οὖν
αὐτὸν
καὶ |
[10, 20] |
οἴομαι
αὐτὸν
ἔννουν
γεγονέναι
ὅτι
|
τὰ |
μὲν
πράγματα
ταὐτά
ἐστι
νῦν |
[10, 20] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
τῆς
ἀρετῆς
|
τὰ |
μνημεῖα
πρὸς
τοῖς
ὑμετέροις
ἀνάκειται, |
[10, 0] |
ἔργον
ἦν
τῷ
νομοθέτῃ
ἅπαντα
|
τὰ |
ὀνόματα
γράφειν
ὅσα
τὴν
αὐτὴν |
[10, 10] |
τὸν
νοῦν
προσέξεις,
ὧν
ἕνεκα
|
τὰ |
ὀνόματα
πάντες
τίθενται.
Ἔτι
τοίνυν |
[10, 0] |
παρόντων,
ὅτε
Λυσίθεος
Θεόμνηστον
εἰσήγγελλε
|
τὰ |
ὅπλα
ἀποβεβληκότα,
οὐκ
ἐξὸν
αὐτῷ, |
[10, 20] |
αὐτὸς
ἀξιώσειεν.
Ἀλλ´
ὅτι
ἀποβεβληκὼς
|
τὰ |
ὅπλα
δικάζομαι
κακηγορίας
τῷ
σώσαντι; |
[10, 20] |
ἡμῶν
ἀπέθανον,
οἱ
δὲ
σώσαντες
|
τὰ |
ὅπλα
ὑπὸ
τῶν
ἀποβαλόντων
ψευδομαρτυρίων |
[10, 20] |
τοίνυν
ἀκούσαντά
τε
Θεόμνηστον
κακῶς
|
τὰ |
προσήκοντα
ἐλεεῖτε,
καὶ
ὑβρίζοντι
καὶ |
[10, 0] |
|
~ΚΑΤΑ |
ΘΕΟΜΝΗΣΤΟΥ
(Μαρτύρων
μὲν
οὐκ
ἀπορίαν |
[10, 10] |
τὸ
λοιπὸν
ἡμῖν
μὴ
παρέχῃ
|
πράγματα. |
Καί
μοι
ἀνάγνωθι
τούτους
τοὺς |
[10, 20] |
ἔννουν
γεγονέναι
ὅτι
τὰ
μὲν
|
πράγματα |
ταὐτά
ἐστι
νῦν
τε
καὶ |
[10, 0] |
ἦν
τῷ
νομοθέτῃ
ἅπαντα
τὰ
|
ὀνόματα |
γράφειν
ὅσα
τὴν
αὐτὴν
δύναμιν |
[10, 10] |
νοῦν
προσέξεις,
ὧν
ἕνεκα
τὰ
|
ὀνόματα |
πάντες
τίθενται.
Ἔτι
τοίνυν
σκέψασθε, |
[10, 0] |
ὁ
γὰρ
πρεσβύτερος
ἀδελφὸς
Πανταλέων
|
ἅπαντα |
παρέλαβε,
καὶ
ἐπιτροπεύσας
ἡμᾶς
τῶν |
[10, 0] |
ἂν
ἔργον
ἦν
τῷ
νομοθέτῃ
|
ἅπαντα |
τὰ
ὀνόματα
γράφειν
ὅσα
τὴν |
[10, 20] |
δὲ
ἑωρακὼς
μὲν
ἐκεῖνο
τοῦτον
|
ποιήσαντα |
ὃ
καὶ
ὑμεῖς
ἴστε,
αὐτὸς |
[10, 10] |
δίκης
ἕνεκα
δρασκάζειν.
Τοῦτο
τὸ
|
ἐπιορκήσαντα |
ὀμόσαντά
ἐστι,
τό
τε
δρασκάζειν, |
[10, 10] |
ἕτερον
νόμον.
ΝΟΜΟΣ.
Ἐπεγγυᾶν
δ´
|
ἐπιορκήσαντα |
τὸν
Ἀπόλλω.
δεδιότα
δὲ
δίκης |
[10, 20] |
ὑμῶν
ἠλεήθη,
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
|
μαρτυρήσαντα |
ἠτίμωσεν.
Ἐγὼ
δὲ
ἑωρακὼς
μὲν |
[10, 10] |
ἕνεκα
δρασκάζειν.
Τοῦτο
τὸ
ἐπιορκήσαντα
|
ὀμόσαντά |
ἐστι,
τό
τε
δρασκάζειν,
ὃ |
[10, 20] |
τοιαύτῃ
τύχῃ
χρῆσθαι;
Μὴ
τοίνυν
|
ἀκούσαντά |
τε
Θεόμνηστον
κακῶς
τὰ
προσήκοντα |
[10, 10] |
ὅταν
μὲν
δέῃ
σὲ
κακῶς
|
ἀκούσαντα |
τοὺς
ἐχθροὺς
τιμωρεῖσθαι,
οὕτω
τοὺς |
[10, 0] |
ὡς
τὴν
τεκοῦσαν
ἢ
τὸν
|
φύσαντα |
ἔτυπτες,
ᾤου
ἂν
αὐτὸν
ἀζήμιον |
[10, 30] |
συγγνώμην
δίδωσιν,
ἀλλὰ
ζημιοῖ
τὸν
|
λέγοντα, |
ἐὰν
μὴ
ἀποφαίνῃ
ὡς
ἔστιν |
[10, 20] |
ἀπιόντα
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
δικαστηρίου
|
λέγοντα |
ὅτι
δυστυχεστάτην
ἐκείνην
εἴημεν
τὴν |
[10, 10] |
διώκων,
ὡς
ἔκτεινε,
πρὸς
τὸν
|
φεύγοντα |
διωμόσατο;
τί
γὰρ
ταῦτα,
ὧν |
[10, 20] |
ἄριστον
ἐν
τοῖς
κινδύνοις
γεγενημένον,
|
ἀπιόντα |
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
δικαστηρίου
λέγοντα |
[10, 0] |
ὅτε
ὁ
πατὴρ
ὑπὸ
τῶν
|
τριάκοντα |
ἀπέθνῃσκε.
ταύτην
δὲ
ἔχων
τὴν |
[10, 30] |
ἐπειδὴ
τάχιστα
ἐδοκιμάσθην,
ἐπεξῆλθον
τοῖς
|
τριάκοντα |
ἐν
Ἀρείῳ
πάγῳ.
Ὧν
μεμνημένοι |
[10, 0] |
δικασταί,
ἔτη
ἐστὶ
δύο
καὶ
|
τριάκοντα, |
ἐξ
ὅτου
δ´
ὑμεῖς
κατεληλύθατε, |
[10, 20] |
ἔτη
δὲ
γεγονὼς
ἑπτὰ
καὶ
|
ἑξήκοντα |
ἐν
ὀλιγαρχίᾳ
δι´
εὔνοιαν
τοῦ |
[10, 20] |
ἀκούσαντά
τε
Θεόμνηστον
κακῶς
τὰ
|
προσήκοντα |
ἐλεεῖτε,
καὶ
ὑβρίζοντι
καὶ
λέγοντι |
[10, 10] |
ἂν
εἴη
τὸν
δράσαντ´
ἀφεῖναι
|
φάσκοντα |
ἀνδροφόνον
εἶναι,
ὅτι
ὁ
διώκων, |
[10, 10] |
Ἐπεγγυᾶν
δ´
ἐπιορκήσαντα
τὸν
Ἀπόλλω.
|
δεδιότα |
δὲ
δίκης
ἕνεκα
δρασκάζειν.
Τοῦτο |
[10, 0] |
Λυσίθεος
Θεόμνηστον
εἰσήγγελλε
τὰ
ὅπλα
|
ἀποβεβληκότα, |
οὐκ
ἐξὸν
αὐτῷ,
δημηγορεῖν·
ἐν |
[10, 0] |
εἶναι
ὡς
οὐδὲν
τῶν
ἀπορρήτων
|
εἰρηκότα. |
Ἡδέως
δ´
ἄν
σου
πυθοίμην |
[10, 0] |
πόλει,
μὴ
τιμωρήσασθαι
τὸν
ταῦτ´
|
εἰρηκότα, |
καὶ
παρ´
ὑμῶν
εἰδέναι
βούλομαι |
[10, 20] |
ἐλεήσειε
Διονύσιον,
τοιαύτῃ
μὲν
συμφορᾷ
|
περιπεπτωκότα, |
ἄνδρα
δὲ
ἄριστον
ἐν
τοῖς |
[10, 20] |
ὦφλεν
εὐθύνην,
ἔτη
δὲ
γεγονὼς
|
ἑπτὰ |
καὶ
ἑξήκοντα
ἐν
ὀλιγαρχίᾳ
δι´ |
[10, 30] |
τοῦ
πατρός,
ὃς
μόνος,
ἐπειδὴ
|
τάχιστα |
ἐδοκιμάσθην,
ἐπεξῆλθον
τοῖς
τριάκοντα
ἐν |
[10, 20] |
δὲ
οἰκῆος
θεράποντος.
~Πολλὰ
δὲ
|
τοιαῦτα |
καὶ
ἄλλα
ἐστίν,
ὦ
ἄνδρες |
[10, 30] |
λόγον
τρέψεσθαι,
ὡς
ὀργισθεὶς
εἴρηκε
|
ταῦτα |
ἐμοῦ
μαρτυρήσαντος
τὴν
αὐτὴν
μαρτυρίαν |
[10, 10] |
τὸν
φεύγοντα
διωμόσατο;
τί
γὰρ
|
ταῦτα, |
ὧν
οὗτος
ἐρεῖ,
διαφέρει;
καὶ |
[10, 20] |
γεγονέναι
ὅτι
τὰ
μὲν
πράγματα
|
ταὐτά |
ἐστι
νῦν
τε
καὶ
πάλαι, |