Discours, paragraphes
[5, 0]	ἰδιώτης ἐνεκάλεσεν οὔτε ἄρχων, οἰκῶν	δ´	ἐν ταύτῃ τῇ πόλει πολλὰ
[5, 0]	πολλῶν κακῶν αἰτίοις οὖσιν. Ὑὑμᾶς	δὲ	ἄξιον μὴ τοὺς μὲν τῶν
[5, 0]	τοῦτο τῆς ἡλικίας ἀφῖκται, οὗτοι	δὲ	ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ μεγάλα
[5, 0]	παρὰ τῶν ἄλλων εἰρημένα· νῦν	δέ	μοι δοκεῖ αἰσχρὸν εἶναι, κελεύοντος
[5, 0]	κινδύνους σφᾶς αὐτοὺς καθιστᾶσιν. Ἄξιον	δέ	μοι δοκεῖ εἶναι οὐ τούτων
[5, 0]	εἰς τοσοῦτον κίνδυνον καταστήσεσθαι· νῦν	δὲ	οἱ ἐπιβουλεύοντες οὐχ ἧττον ἐπικίνδυνον
[5, 0]	μὲν ἀγαθὰ ὑμᾶς ἐποίησεν, οὐδεμίαν	δὲ	σχὼν αἰτίαν εἰς τοῦτο τῆς
[5, 0]	θεραπόντων λόγους πιστοὺς νομίζειν, τοὺς	δὲ	τούτων ἀπίστους, ἐνθυμουμένους ὅτι Καλλίᾳ
[5, 0]	μεῖζον τῶν ὑπαρχόντων πείσονται, ἐὰν	δὲ	ὑμᾶς ἐξαπατήσωσι, τῶν παρόντων κακῶν
[5, 0]	δοκεῖ αἰσχρὸν εἶναι, κελεύοντος καὶ	δεομένου,	καὶ φίλου ὄντος καὶ ἐμοὶ
[5, 0]	ὅ τι ἀγαθὸν εἰργασμένοι τοὺς	δεσπότας	ἐλεύθεροι γένοιντο ἄν, ἀλλ´ ὅ
[5, 0]	ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ὅσοι τῷ	δημοσίῳ	βοηθοῦντες εἰς κινδύνους σφᾶς αὐτοὺς
[5, 0]	γεγενημένων, μὴ βοηθῆσαι Καλλίᾳ τὰ	δίκαια,	ὅπως ἂν δύνωμαι. Ἐνόμιζον μὲν
[5, 0]	ἢ τοῦ σώματος, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	Καλλίας ἠγωνίζετο, ἐξήρκει ἄν μοι
[5, 0]	ἄλλων εἰρημένα· νῦν δέ μοι	δοκεῖ	αἰσχρὸν εἶναι, κελεύοντος καὶ δεομένου,
[5, 0]	αὐτοὺς καθιστᾶσιν. Ἄξιον δέ μοι	δοκεῖ	εἶναι οὐ τούτων ἴδιον ἡγεῖσθαι
[5, 0]	Καλλίᾳ τὰ δίκαια, ὅπως ἂν	δύνωμαι.	Ἐνόμιζον μὲν οὖν οὕτως μετοικεῖν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/03/2010