Discours, paragraphes |
[5, 0] |
οὐδὲν
μεῖζον
τῶν
ὑπαρχόντων
πείσονται,
|
ἐὰν |
δὲ
ὑμᾶς
ἐξαπατήσωσι,
τῶν
παρόντων |
[5, 0] |
οὐ
θαυμάζω·
ἴσασι
γὰρ
ὅτι,
|
ἐὰν |
μὲν
ψευδόμενοι
ἐλεγχθῶσιν,
οὐδὲν
μεῖζον |
[5, 0] |
ὄντος
καὶ
ἐμοὶ
καὶ
ἕως
|
ἔζη |
τῷ
πατρί,
καὶ
πολλῶν
συμβολαίων |
[5, 0] |
~ΥΠΕΡ
ΚΑΛΛΙΟΥ
ΕΡΟΣΥΛΙΑΣ
ΑΠΟΛΟΓΙΑ.
|
Εἰ |
μὲν
περὶ
ἄλλου
τινὸς
ἢ |
[5, 0] |
νῦν
δέ
μοι
δοκεῖ
αἰσχρὸν
|
εἶναι, |
κελεύοντος
καὶ
δεομένου,
καὶ
φίλου |
[5, 0] |
οὔτε
μάρτυρας
πιστοὺς
χρὴ
νομίζειν
|
εἶναι, |
οἵτινες
αὐτοὶ
μεγάλα
κερδαίνοντες
περὶ |
[5, 0] |
καθιστᾶσιν.
Ἄξιον
δέ
μοι
δοκεῖ
|
εἶναι |
οὐ
τούτων
ἴδιον
ἡγεῖσθαι
τὸν |
[5, 0] |
οὐκέτι
σκέψονται
ὅ
τι
ἀγαθὸν
|
εἰργασμένοι |
τοὺς
δεσπότας
ἐλεύθεροι
γένοιντο
ἄν, |
[5, 0] |
καὶ
τὰ
παρὰ
τῶν
ἄλλων
|
εἰρημένα· |
νῦν
δέ
μοι
δοκεῖ
αἰσχρὸν |
[5, 0] |
μᾶλλον
ὅσοι
τῷ
δημοσίῳ
βοηθοῦντες
|
εἰς |
κινδύνους
σφᾶς
αὐτοὺς
καθιστᾶσιν.
Ἄξιον |
[5, 0] |
ὑμῶν
ἢ
ἐπὶ
τοιαύταις
αἰτίαις
|
εἰς |
τοσοῦτον
κίνδυνον
καταστήσεσθαι·
νῦν
δὲ |
[5, 0] |
ἐποίησεν,
οὐδεμίαν
δὲ
σχὼν
αἰτίαν
|
εἰς |
τοῦτο
τῆς
ἡλικίας
ἀφῖκται,
οὗτοι |
[5, 0] |
πόλει·
οὐ
γὰρ
τούτοις
μόνοις
|
εἰσὶ |
θεράποντες,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[5, 0] |
γὰρ
ὅτι,
ἐὰν
μὲν
ψευδόμενοι
|
ἐλεγχθῶσιν, |
οὐδὲν
μεῖζον
τῶν
ὑπαρχόντων
πείσονται, |
[5, 0] |
ἀγαθοῦ
τινος
αἴτιοι
γεγενημένοι
περὶ
|
ἐλευθερίας |
νυνὶ
ποιοῦνται
τοὺς
λόγους.
Καὶ |
[5, 0] |
τι
ἀγαθὸν
εἰργασμένοι
τοὺς
δεσπότας
|
ἐλεύθεροι |
γένοιντο
ἄν,
ἀλλ´
ὅ
τι |
[5, 0] |
δεομένου,
καὶ
φίλου
ὄντος
καὶ
|
ἐμοὶ |
καὶ
ἕως
ἔζη
τῷ
πατρί, |
[5, 0] |
τῆς
ἡλικίας
ἀφῖκται,
οὗτοι
δὲ
|
ἐν |
ἅπαντι
τῷ
βίῳ
μεγάλα
ἡμαρτηκότες |
[5, 0] |
ἐνεκάλεσεν
οὔτε
ἄρχων,
οἰκῶν
δ´
|
ἐν |
ταύτῃ
τῇ
πόλει
πολλὰ
μὲν |
[5, 0] |
μὲν
οὖν
οὕτως
μετοικεῖν
αὐτὸν
|
ἐν |
ταύτῃ
τῇ
πόλει,
ὥστε
πολὺ |
[5, 0] |
ἀγῶνα,
ἀλλὰ
κοινὸν
ἁπάντων
τῶν
|
ἐν |
τῇ
πόλει·
οὐ
γὰρ
τούτοις |
[5, 0] |
μὲν
οὐδεὶς
πώποτε
οὔτ´
ἰδιώτης
|
ἐνεκάλεσεν |
οὔτε
ἄρχων,
οἰκῶν
δ´
ἐν |
[5, 0] |
νομίζειν,
τοὺς
δὲ
τούτων
ἀπίστους,
|
ἐνθυμουμένους |
ὅτι
Καλλίᾳ
μὲν
οὐδεὶς
πώποτε |
[5, 0] |
τὰ
δίκαια,
ὅπως
ἂν
δύνωμαι.
|
Ἐνόμιζον |
μὲν
οὖν
οὕτως
μετοικεῖν
αὐτὸν |
[5, 0] |
ὑπαρχόντων
πείσονται,
ἐὰν
δὲ
ὑμᾶς
|
ἐξαπατήσωσι, |
τῶν
παρόντων
κακῶν
ἔσονται
ἀπηλλαγμένοι. |
[5, 0] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
Καλλίας
ἠγωνίζετο,
|
ἐξήρκει |
ἄν
μοι
καὶ
τὰ
παρὰ |
[5, 0] |
τινος
τεύξεσθαι
παρ´
ὑμῶν
ἢ
|
ἐπὶ |
τοιαύταις
αἰτίαις
εἰς
τοσοῦτον
κίνδυνον |
[5, 0] |
κίνδυνον
καταστήσεσθαι·
νῦν
δὲ
οἱ
|
ἐπιβουλεύοντες |
οὐχ
ἧττον
ἐπικίνδυνον
ποιοῦσι
τὸν |
[5, 0] |
δὲ
οἱ
ἐπιβουλεύοντες
οὐχ
ἧττον
|
ἐπικίνδυνον |
ποιοῦσι
τὸν
βίον
τοῖς
μηδὲν |
[5, 0] |
πόλει
πολλὰ
μὲν
ἀγαθὰ
ὑμᾶς
|
ἐποίησεν, |
οὐδεμίαν
δὲ
σχὼν
αἰτίαν
εἰς |
[5, 0] |
~ΥΠΕΡ
ΚΑΛΛΙΟΥ
|
ΕΡΟΣΥΛΙΑΣ |
ΑΠΟΛΟΓΙΑ.
Εἰ
μὲν
περὶ
ἄλλου |
[5, 0] |
ὑμᾶς
ἐξαπατήσωσι,
τῶν
παρόντων
κακῶν
|
ἔσονται |
ἀπηλλαγμένοι.
Καίτοι
τοὺς
τοιούτους
οὔτε |
[5, 0] |
οἵτινες
αὐτοὶ
μεγάλα
κερδαίνοντες
περὶ
|
ἑτέρων |
ποιοῦνται
τοὺς
λόγους,
ἀλλὰ
πολὺ |
[5, 0] |
φίλου
ὄντος
καὶ
ἐμοὶ
καὶ
|
ἕως |
ἔζη
τῷ
πατρί,
καὶ
πολλῶν |