Paragraphes |
[13] |
κατὰ
τὸν
ποιητικὸν
λόγον
γαῖαν
|
ὕδει |
φύρας"
καὶ
διαμαλάξας
ἀνέπλασα
τοὺς |
[12] |
ἄγριόν
τι
χρῆμα
καὶ
ἄμορφον,
|
ὕλαις |
ἅπασα
καὶ
ταύταις
ἀνημέροις
λάσιος, |
[18] |
τι
αὐτοῦ
καταλιπών,
οὐ
μεγάλα
|
ὑμᾶς |
ἠδίκουν·
οὐδὲν
γὰρ
ὑμεῖς
δεῖσθε |
[19] |
τῶν
βωμῶν.
ὁρῶ
δέ
γε
|
ὑμᾶς |
μάλιστα
χαίροντας
τῷ
καπνῷ
καὶ |
[2] |
τὸ
ὄρος.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Ἀλλὰ
κἂν
|
ὑμεῖς |
γε,
ὦ
Ἥφαιστε
καὶ
Ἑρμῆ, |
[15] |
μέγα,
εἰ
τῷ
μικρῷ
παραμετροῖτο.
|
ὑμεῖς |
δέ,
τιμᾶν
ἐπὶ
τῷ
πολιτεύματι |
[18] |
μεγάλα
ὑμᾶς
ἠδίκουν·
οὐδὲν
γὰρ
|
ὑμεῖς |
δεῖσθε
αὐτοῦ
μήτε
ῥιγοῦντες
μήτε |
[18] |
τὸ
τοιοῦτο,
ἀφ´
ὧν
μηδὲν
|
ὑμεῖς
|
ἠδίκησθε,
τούτων
κωλύειν
μεταδιδόναι
τοῖς |
[17] |
ἀπένειμαν
οὐχὶ
τοιοῦτοι
γενόμενοι;
ἀλλὰ
|
ὑμεῖς, |
ὅταν
μὲν
ὑμῖν
τὰς
ἑκατόμβας |
[19] |
μέμψις
αὕτη
ἂν
γένοιτο
τῇ
|
ὑμετέρᾳ |
ἐπιθυμίᾳ.
θαυμάζω
δὲ
ὅπως
οὐχὶ |
[14] |
εἰς
τὸ
κοινὸν
φέρων
κατέθηκα
|
ὑμῖν |
αὐτοῖς·
μᾶλλον
δὲ
Διὸς
μὲν |
[21] |
γε.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Θάρρει·
καὶ
συνευωχήσομαι
|
ὑμῖν |
καὶ
ὁ
Ζεὺς
λύσει
με |
[17] |
Αἰθιοπῆας·
τὸν
δὲ
τῶν
τιμῶν
|
ὑμῖν |
καὶ
τῶν
θυσιῶν
αἴτιον
ἀνεσταυρώκατε. |
[17] |
γενόμενοι;
ἀλλὰ
ὑμεῖς,
ὅταν
μὲν
|
ὑμῖν |
τὰς
ἑκατόμβας
προσάγωσιν,
οὐκ
ὀκνεῖτε, |
[17] |
θεοῖς
ἔθυσαν
ἢ
τὰς
ἄλλας
|
ὑμῖν |
τιμὰς
ἀπένειμαν
οὐχὶ
τοιοῦτοι
γενόμενοι; |
[13] |
καὶ
δίκαια
ἔσομαι
πεπονθὼς
πρὸς
|
ὑμῶν. |
~ὅτι
δὲ
καὶ
χρήσιμα
ταῦτα |
[19] |
ἢ
κἀκεῖνον
αἰτιᾶσθε
ὡς
σπαθῶντα
|
ὑμῶν |
τὸ
κτῆμα;
Εἴρηκα.
σφὼ
δέ, |
[15] |
πλοῦτόν
τινα
πλουτήσειν
ἐμέλλομεν
οὔτε
|
ὑπ´ |
ἄλλου
τινὸς
θαυμασθησόμενον
οὔτε
ἡμῖν |
[3] |
ὡς
σαυτῷ
μὲν
τὰ
κάλλιστα
|
ὑπεξελέσθαι, |
τὸν
Δία
δὲ
παραλογίσασθαι
ὀστᾶ |
[11] |
τὸν
τρόπον;
ἐγὼ
δὲ
ὅμως
|
ὑπὲρ |
ἀμφοῖν
ἐρῶ·
καὶ
πρῶτόν
γε, |
[4] |
γὰρ
εἶ
καὶ
δικανικός—
ἀπολόγησαι
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
ὡς
δικαίαν
τὴν
ψῆφον |
[5] |
εἶναι.
(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
Ὁ
Ἑρμῆς
καὶ
|
ὑπὲρ |
ἐμοῦ
ἐρεῖ·
ἐγὼ
γὰρ
οὐ
|
[1] |
δοκεῖ
κατὰ
μέσον
ἐνταῦθά
που
|
ὑπὲρ |
τῆς
φάραγγος
ἀνεσταυρώσθω
ἐκπετασθεὶς
τὼ |
[7] |
καὶ
νῦν
λέγων
αὐτὰ
αἰσχύνομαι
|
ὑπὲρ
|
τοῦ
Διός,
εἰ
οὕτω
μικρολόγος |
[4] |
σοι,
ἡδέως
ἂν
καὶ
δικαιολογησαίμην
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἐγκλημάτων,
ὡς
δείξαιμι
ἄδικα
|
[21] |
ἐπιφανῆναι,
ὡς
παύσειέ
σε
ἀνατεμνόμενον
|
ὑπὸ |
τοῦ
ὀρνέου.
|
[21] |
ἤδη
πλησίον
οὑτοσὶ
ὁ
ἀετός.
|
ὑπόμενε |
οὖν
καρτερῶς·
εἴη
δέ
γε |
[8] |
ἔγωγε
οὐδὲ
μνημονεύσειν
εἰς
τὴν
|
ὑστεραίαν
|
ἔτι
ᾤμην
τούτων
τὸν
Δία, |
[7] |
ἐστιν
ἃ
εἴρηκας,
εἰσόμεθα
μικρὸν
|
ὕστερον· |
ἐγὼ
δέ,
ἐπείπερ
ἱκανὰ
φὴς
|
[18] |
εἰ
τὸ
πᾶν
τοῦτο
πῦρ
|
ὑφελόμενος
|
κατεκόμισα
ἐς
τὴν
γῆν
μηδ´ |
[5] |
με
ἕξων,
ὃς
τὸ
πῦρ
|
ὑφελόμενος |
ψυχράν
μοι
τὴν
κάμινον
ἀπολέλοιπας. |
[9] |
τῷ
Διί,
τὴν
δ´
ὅλην
|
ὑφῃρῆσθαι· |
τί
οὖν;
διὰ
τοῦτο
ἐχρῆν, |
[5] |
καὶ
τοῦτο,
ὦ
Μαίας
παῖ,
|
ὑφίστασαι, |
καιρὸς
ἤδη
περαίνειν
τὴν
κατηγορίαν. |