Paragraphes |
[12] |
θνητὸν
μέντοι
εἶναι
τοῦτο,
εὐμηχανώτατον
|
δ´ |
ἄλλως
καὶ
συνετώτατον
καὶ
τοῦ
|
[14] |
Διὸς
πᾶσαι
μὲν
ἀγυιαί,
πᾶσαι
|
δ´ |
ἀνθρώπων
ἀγοραί.
καὶ
γὰρ
εἰ |
[9] |
μοῖραν
ἀπονενεμηκέναι
τῷ
Διί,
τὴν
|
δ´
|
ὅλην
ὑφῃρῆσθαι·
τί
οὖν;
διὰ |
[9] |
τὸ
βέλτιον
ὁ
αἱρούμενος.
~Τίθει
|
δ´ |
ὅμως,
ὦ
Ἑρμῆ,
τὸ
χαλεπώτερον, |
[4] |
καὶ
ἐς
οὐδὲν
δέον·
ὅμως
|
δ´ |
οὖν
λέγε·
καὶ
γὰρ
ἄλλως |
[10] |
τὰ
κρέα
ἕψων
καθεὶς
τὸν
|
δάκτυλον
|
τοῦ
ζωμοῦ
τι
περιελιχμήσατο
ἢ |
[12] |
τὸ
ἐπουράνιον
γένος,
ἡ
γῆ
|
δὲ
|
ἄγριόν
τι
χρῆμα
καὶ
ἄμορφον, |
[12] |
μετὰ
πάσης
ἐπιμελείας
τιμώμενα·
ἐγὼ
|
δὲ— |
ἀεὶ
γάρ
τι
προβουλεύω
ἐς |
[10] |
αἰσχρὰ
μὲν
κἀμοὶ
ἀπολογεῖσθαι,
πολὺ
|
δὲ |
αἰσχίω
κατηγορεῖν
ἐκείνῳ.
~περὶ
δὲ |
[19] |
μήτε
φωτὸς
ἐπιτεχνητοῦ
δεόμενοι.
~οἱ
|
δὲ |
ἄνθρωποι
καὶ
εἰς
τὰ
ἄλλα |
[21] |
Τιτάν,
εἰ
τοῦτ´
ἄμεινον.
ἡμεῖς
|
δὲ |
ἀπίωμεν,
ὦ
Ἥφαιστε·
καὶ
γὰρ |
[6] |
ἐπὶ
τὰ
σοὶ
πεπραγμένα,
οὐχὶ
|
δὲ |
ἀπόχρη
μόνα
τὰ
κεφάλαια
εἰπεῖν |
[12] |
καὶ
ταύταις
ἀνημέροις
λάσιος,
οὔτε
|
δὲ |
βωμοὶ
θεῶν
ἢ
νέως,
πόθεν |
[14] |
καὶ
τὰς
νήσους
κατοικουμένας,
ἁπανταχοῦ
|
δὲ |
βωμοὺς
καὶ
θυσίας
καὶ
ναοὺς
|
[21] |
ἀετός.
ὑπόμενε
οὖν
καρτερῶς·
εἴη
|
δέ |
γε
ἤδη
σοι
τὸν
Θηβαῖον |
[20] |
αὐτοῦ
κατηγόρηκας
ἀπολογεῖσθαι
δοκῶν.
ἐκεῖνο
|
δέ |
γε
θαυμάζω,
ὅπως
μάντις
ὢν |
[19] |
καίειν
ἐπὶ
τῶν
βωμῶν.
ὁρῶ
|
δέ |
γε
ὑμᾶς
μάλιστα
χαίροντας
τῷ |
[18] |
γὰρ
ἀποσβέννυται
ἐναυσαμένου
τινός·
φθόνος
|
δὲ
|
δὴ
ἄντικρυς
τὸ
τοιοῦτο,
ἀφ´ |
[14] |
φέρων
κατέθηκα
ὑμῖν
αὐτοῖς·
μᾶλλον
|
δὲ
|
Διὸς
μὲν
καὶ
Ἀπόλλωνος
καὶ |
[14] |
καὶ
ναοὺς
καὶ
πανηγύρεις·
μεσταὶ
|
δὲ |
Διὸς
πᾶσαι
μὲν
ἀγυιαί,
πᾶσαι |
[14] |
ἐπλασάμην,
ἐπλεονέκτουν
ἂν
ἴσως,
νυνὶ
|
δὲ |
εἰς
τὸ
κοινὸν
φέρων
κατέθηκα |
[7] |
εἴρηκας,
εἰσόμεθα
μικρὸν
ὕστερον·
ἐγὼ
|
δέ, |
ἐπείπερ
ἱκανὰ
φὴς
εἶναι
τὰ |
[19] |
ἀναγκαίῳ
χρῶνται
τῷ
πυρί,
μάλιστα
|
δὲ |
ἐς
τὰς
θυσίας,
ὅπως
ἔχοιεν |
[2] |
καὶ
αὕτη.
εὖ
ἔχει.
καταπτήσεται
|
δὲ |
ἤδη
καὶ
ὁ
ἀετὸς
ἀποκερῶν |
[1] |
τουτονὶ
Τιτᾶνα
προσηλῶσθαι
δεήσει·
περισκοπῶμεν
|
δὲ |
ἤδη
κρημνόν
τινα
ἐπιτήδειον,
εἴ |
[18] |
ἀνθρώπων
καὶ
ταῦτα
ἱκανά.
~ἤδη
|
δὲ |
καὶ
ἐπὶ
τὸ
πῦρ,
εἰ |
[10] |
ἀλλὰ
συγγνώμην
ἀπονέμουσιν
αὐτοῖς·
εἰ
|
δὲ |
καὶ
πάνυ
ὀργισθεῖεν,
ἢ
κονδύλους |
[12] |
μὲν
τὰ
τῶν
θεῶν,
ἐπιδώσει
|
δὲ |
καὶ
τἆλλα
πάντα
ἐς
κόσμον |
[14] |
ἔσομαι
πεπονθὼς
πρὸς
ὑμῶν.
~ὅτι
|
δὲ |
καὶ
χρήσιμα
ταῦτα
γεγένηται
τοῖς |
[14] |
ἐμαυτοῦ
μόνα
σκοπῶ,
τὰ
κοινὰ
|
δὲ |
καταπροδίδωμι
καὶ
ἐλάττω
ποιῶ;
~Ἔτι |
[17] |
ἀμβροσίας
ἐνεφορούμεθα
οὐδὲν
ποιοῦντες.
~ὃ
|
δὲ |
μάλιστά
με
πνίγει
τοῦτ´
ἐστίν, |
[15] |
καταπροδίδωμι
καὶ
ἐλάττω
ποιῶ;
~Ἔτι
|
δέ |
μοι,
ὦ
Ἑρμῆ,
καὶ
τόδε |
[11] |
τοῦτον
διεσχηματίσθαι
τὸν
τρόπον;
ἐγὼ
|
δὲ |
ὅμως
ὑπὲρ
ἀμφοῖν
ἐρῶ·
καὶ |
[19] |
γένοιτο
τῇ
ὑμετέρᾳ
ἐπιθυμίᾳ.
θαυμάζω
|
δὲ |
ὅπως
οὐχὶ
καὶ
τὸν
ἥλιον |
[14] |
νεὼς
ἰδεῖν
ἁπανταχοῦ
ἐστι,
Προμηθέως
|
δὲ |
οὐδαμοῦ.
ὁρᾷς
ὅπως
τὰ
ἐμαυτοῦ |
[10] |
ἢ
κατὰ
κόρρης
ἐπάταξαν,
ἀνεσκολοπίσθη
|
δὲ |
οὐδεὶς
παρ´
αὐτοῖς
τῶν
τηλικούτων |
[3] |
τὰ
κάλλιστα
ὑπεξελέσθαι,
τὸν
Δία
|
δὲ |
παραλογίσασθαι
ὀστᾶ
καλύψας
ἄργετι
δημῷ" |
[5] |
κάμινον
ἔχω
τὰ
πολλά·
ὁ
|
δὲ |
ῥήτωρ
τε
ἐστι
καὶ
τῶν |
[17] |
κατιόντες,
ἄρτι
μὲν
ταῦροι,
ἄρτι
|
δὲ |
σάτυροι
καὶ
κύκνοι
γενόμενοι,
καὶ |
[4] |
περὶ
ἡμῶν
τὸν
Δία·
σὺ
|
δὲ— |
στωμύλος
γὰρ
εἶ
καὶ
δικανικός— |
[5] |
καὶ
τὴν
ἀνθρωποποιίαν
αἰτιάσεται·
ἄμφω
|
δὲ |
τεχνῖται
καὶ
εἰπεῖν
δεινοὶ
ἐοίκατε |
[8] |
συμποσίῳ
καταλιπεῖν
τὴν
ὀργήν·
ἐς
|
δὲ |
τὴν
αὔριον
ταμιεύεσθαι
τὸ
μῖσος |
[5] |
κλοπῆς
ἤδη
σύνειρε,
ὁ
Ἑρμῆς
|
δὲ |
τὴν
κρεανομίαν
καὶ
τὴν
ἀνθρωποποιίαν |
[11] |
δὲ
αἰσχίω
κατηγορεῖν
ἐκείνῳ.
~περὶ
|
δὲ |
τῆς
πλαστικῆς
καὶ
ὅτι
τοὺς |
[15] |
εἰ
τῷ
μικρῷ
παραμετροῖτο.
ὑμεῖς
|
δέ, |
τιμᾶν
ἐπὶ
τῷ
πολιτεύματι
τούτῳ |
[11] |
ὡς
πεπλάσθαι
μὲν
ἐχρῆν,
ἄλλον
|
δέ |
τινα
καὶ
μὴ
τοῦτον
διεσχηματίσθαι
|
[17] |
φήσεις,
ἀναπεπλάσθαι
τοὺς
ἀνθρώπους,
ἄλλον
|
δέ |
τινα
τρόπον,
ἀλλὰ
μὴ
ἡμῖν |
[3] |
γε
τὰς
γυναῖκας·
ἐπὶ
πᾶσι
|
δὲ |
τὸ
τιμιώτατον
κτῆμα
τῶν
θεῶν |
[6] |
μὲν
τὰ
κάλλιστα
ἐφύλαττες,
ἐξηπάτας
|
δὲ
|
τὸν
βασιλέα,
καὶ
τοὺς
ἀνθρώπους |
[3] |
νὴ
Δί´
οὕτως
εἰπόντος·
ἔπειτα
|
δὲ
|
τοὺς
ἀνθρώπους
ἀνέπλασας,
πανουργότατα
ζῷα, |
[17] |
δέῃ
μετ´
ἀμύμονας
Αἰθιοπῆας·
τὸν
|
δὲ |
τῶν
τιμῶν
ὑμῖν
καὶ
τῶν |
[6] |
μάλιστα
ἐμφανίζειν
τὴν
ἀλήθειαν·
εἰ
|
δὲ |
φὴς
τοιαύτην
πεποιῆσθαι
τὴν
νομὴν |
[11] |
ἐποίησα,
καιρὸς
ἤδη
λέγειν.
τοῦτο
|
δέ, |
ὦ
Ἑρμῆ,
διττὴν
ἔχον
τὴν |
[19] |
ὑμῶν
τὸ
κτῆμα;
Εἴρηκα.
σφὼ
|
δέ, |
ὦ
Ἑρμῆ
καὶ
Ἥφαιστε,
εἴ |
[14] |
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἥρας
καὶ
σοῦ
|
δέ, |
ὦ
Ἑρμῆ,
νεὼς
ἰδεῖν
ἁπανταχοῦ |
[5] |
τῶν
δικαίων
τοῦ
πατρός.
σὲ
|
δέ, |
ὦ
Ἥφαιστε,
δικαστὴν
ποιοῦμαι
ἔγωγε. |
[2] |
ἀλλ´
ὄρεγε
τὴν
δεξιάν·
σὺ
|
δέ, |
ὦ
Ἥφαιστε,
κατάκλειε
καὶ
προσήλου |
[11] |
βίον
παραχθέντων,
πειράσομαι
δεικνύειν·
ἔπειτα
|
δέ, |
ὡς
καὶ
συμφέροντα
καὶ
ἀμείνω |
[3] |
δεινὰ
εἰργασμένος
φὴς
μηδὲν
ἀδικήσας
|
δεδέσθαι; |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Ἔοικας,
ὦ
Ἑρμῆ,
καὶ |
[13] |
γενέσεως,
εἰ
μὴ
ἄρα
τοῦτο
|
δέδιε, |
μὴ
καὶ
οὗτοι
ἐπανάστασιν
ἐπ´ |
[17] |
κἂν
ἐπὶ
τὸν
Ὠκεανὸν
ἐλθεῖν
|
δέῃ |
μετ´
ἀμύμονας
Αἰθιοπῆας·
τὸν
δὲ |
[6] |
ἔξαρνος
εἶ
μὴ
εἰργάσθαι
αὐτά,
|
δεήσει |
καὶ
διελέγχειν
καὶ
ῥῆσίν
τινα |
[1] |
τὸν
ἄθλιον
τουτονὶ
Τιτᾶνα
προσηλῶσθαι
|
δεήσει· |
περισκοπῶμεν
δὲ
ἤδη
κρημνόν
τινα |
[6] |
Πάνυ
γοῦν,
ὦ
Προμηθεῦ,
μακρῶν
|
δεῖ |
λόγων
καὶ
ἱκανῆς
τινος
παρασκευῆς |
[11] |
ἐς
τὸν
βίον
παραχθέντων,
πειράσομαι
|
δεικνύειν· |
ἔπειτα
δέ,
ὡς
καὶ
συμφέροντα |
[3] |
τοῦτο
ἔδωκας
τοῖς
ἀνθρώποις;
τοσαῦτα
|
δεινὰ
|
εἰργασμένος
φὴς
μηδὲν
ἀδικήσας
δεδέσθαι; |
[5] |
ἄμφω
δὲ
τεχνῖται
καὶ
εἰπεῖν
|
δεινοὶ |
ἐοίκατε
εἶναι.
(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
Ὁ
Ἑρμῆς |
[3] |
οἷα
πέπονθα
ὁ
κακοδαίμων
οὐδὲν
|
δεινὸν |
εἰργασμένος.
(ΕΡΜΗΣ)
Οὐδέν,
ὦ
Προμηθεῦ, |
[3] |
εἰργασμένος.
(ΕΡΜΗΣ)
Οὐδέν,
ὦ
Προμηθεῦ,
|
δεινὸν |
εἰργάσω,
ὃς
πρῶτα
μὲν
τὴν |
[5] |
λέγε,
καὶ
ὅπως
μου
ὡς
|
δεινότατα |
κατηγορήσῃς
μηδὲ
καθυφῇς
τι
τῶν
|
[20] |
σοι
τὰ
ἔγκατα
ἐξαιρήσοντας·
οὕτω
|
δεινῶς |
αὐτοῦ
κατηγόρηκας
ἀπολογεῖσθαι
δοκῶν.
ἐκεῖνο |
[4] |
δικαιολογησαίμην
ὑπὲρ
τῶν
ἐγκλημάτων,
ὡς
|
δείξαιμι |
ἄδικα
ἐγνωκότα
περὶ
ἡμῶν
τὸν |
[13] |
τῶν
ἐμῶν,
δῆλον·
ἢ
σὺ
|
δεῖξον
|
κἂν
ἕν
τι
μικρότατον,
κἀγὼ |
[18] |
ὑμᾶς
ἠδίκουν·
οὐδὲν
γὰρ
ὑμεῖς
|
δεῖσθε |
αὐτοῦ
μήτε
ῥιγοῦντες
μήτε
ἕψοντες
|
[2] |
δύο
προσπατταλευθέντας;
ἀλλ´
ὄρεγε
τὴν
|
δεξιάν· |
σὺ
δέ,
ὦ
Ἥφαιστε,
κατάκλειε |
[18] |
τὴν
ἀμβροσίαν
μήτε
φωτὸς
ἐπιτεχνητοῦ
|
δεόμενοι. |
~οἱ
δὲ
ἄνθρωποι
καὶ
εἰς |
[18] |
ἠδίκησθε,
τούτων
κωλύειν
μεταδιδόναι
τοῖς
|
δεομένοις. |
καίτοι
θεούς
γε
ὄντας
ἀγαθοὺς |
[15] |
τιμᾶν
ἐπὶ
τῷ
πολιτεύματι
τούτῳ
|
δέον, |
ἀνεσταυρώκατέ
με
καὶ
ταύτην
μοι |
[6] |
καὶ
τοὺς
ἀνθρώπους
ἀνέπλασας,
οὐδὲν
|
δέον, |
καὶ
τὸ
πῦρ
κλέψας
παρ´ |
[4] |
ἔφεσιν
ἀγωνιῇ
καὶ
ἐς
οὐδὲν
|
δέον· |
ὅμως
δ´
οὖν
λέγε·
καὶ |
[1] |
ἐστιν,
ὡς
βεβαιότερον
καταπαγείη
τὰ
|
δεσμὰ |
καὶ
οὗτος
ἅπασι
περιφανὴς
εἴη |
[9] |
γῇ
τὸν
οὐρανὸν
ἀναμεμῖχθαι
καὶ
|
δεσμὰ
|
καὶ
σταυροὺς
καὶ
Καύκασον
ὅλον |
[18] |
ἀποσβέννυται
ἐναυσαμένου
τινός·
φθόνος
δὲ
|
δὴ |
ἄντικρυς
τὸ
τοιοῦτο,
ἀφ´
ὧν |
[13] |
θνητὰ
ζῷα
γεγένηται·
οὕτω
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
ἀγανακτεῖ
νῦν
ὁ
Ζεὺς |
[15] |
τῶν
ἡμετέρων
τινάς·
οὕτω
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
τὸ
μέγα
δόξειεν
ἂν |
[13] |
καὶ
τοῦ
βελτίονος
αἰσθανόμενον.
~καὶ
|
δὴ |
κατὰ
τὸν
ποιητικὸν
λόγον
γαῖαν |
[13] |
οἱ
Γίγαντες.
Ἀλλ´
ὅτι
μὲν
|
δὴ |
οὐδὲν
ἠδίκησθε,
ὦ
Ἑρμῆ,
πρὸς
|
[4] |
ἥπατος.
τὴν
ἐν
τῷ
μέσῳ
|
δὴ |
ταύτην
σχολὴν
καλῶς
ἂν
ἔχον
|
[15] |
τερπνὸν
ἔσεσθαι
τῷ
ἔχοντι.
πρὸς
|
δὴ |
τί
τοῦτ´
ἔφην;
ὅτι
μὴ |
[12] |
τοίνυν
πάλαι—
ῥᾷον
γὰρ
οὕτω
|
δῆλον |
ἂν
γένοιτο,
εἴ
τι
ἠδίκηκα |
[13] |
καὶ
τῶν
ἔργων
τῶν
ἐμῶν,
|
δῆλον· |
ἢ
σὺ
δεῖξον
κἂν
ἕν |
[3] |
δὲ
παραλογίσασθαι
ὀστᾶ
καλύψας
ἄργετι
|
δημῷ" |
μέμνημαι
γὰρ
Ἡσιόδου
νὴ
Δί´ |
[16] |
πολλὴ
τούτων
ἀφθονία;
καὶ
οὐ
|
δήπου |
διὰ
τοῦτο
αἰτιάσαιτ´
ἄν
τις |
[5] |
δικαστὴν
ποιοῦμαι
ἔγωγε.
(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
Μὰ
|
Δί´, |
ἀλλὰ
κατήγορον
ἀντὶ
δικαστοῦ
ἴσθι
|
[3] |
δημῷ"
μέμνημαι
γὰρ
Ἡσιόδου
νὴ
|
Δί´ |
οὕτως
εἰπόντος·
ἔπειτα
δὲ
τοὺς |
[16] |
ἔχειν
πράγματα
ἐπιμελουμένους
αὐτῶν.
οὐκοῦν
|
διά |
γε
τοῦτο
καὶ
ὁ
νομεὺς |
[3] |
μὲν
τὰ
κάλλιστα
ὑπεξελέσθαι,
τὸν
|
Δία |
δὲ
παραλογίσασθαι
ὀστᾶ
καλύψας
ἄργετι |
[8] |
ὑστεραίαν
ἔτι
ᾤμην
τούτων
τὸν
|
Δία, |
οὐχ
ὅπως
τηλικαῦτα
ἐπ´
αὐτοῖς |
[4] |
ἄδικα
ἐγνωκότα
περὶ
ἡμῶν
τὸν
|
Δία· |
σὺ
δὲ—
στωμύλος
γὰρ
εἶ |
[16] |
τούτων
ἀφθονία;
καὶ
οὐ
δήπου
|
διὰ
|
τοῦτο
αἰτιάσαιτ´
ἄν
τις
τὸν |
[9] |
δ´
ὅλην
ὑφῃρῆσθαι·
τί
οὖν;
|
διὰ |
τοῦτο
ἐχρῆν,
τὸ
τοῦ
λόγου, |
[8] |
παιδιάν
τινα
ἔπαιζε
πειρώμενος
εἰ
|
διαγνώσεται |
τὸ
βέλτιον
ὁ
αἱρούμενος.
~Τίθει |
[10] |
~Καίτοι
πόσῳ
οἱ
ἄνθρωποι
εὐγνωμονέστερον
|
διάκεινται
|
πρὸς
τὰ
τοιαῦτα,
οὓς
εἰκὸς |
[14] |
καὶ
γεωργίαις
καὶ
φυτοῖς
ἡμέροις
|
διακεκοσμημένην |
καὶ
τὴν
θάλατταν
πλεομένην
καὶ |
[17] |
ὅμως
ἐρᾶτε
αὐτῶν
καὶ
οὐ
|
διαλείπετε |
κατιόντες,
ἄρτι
μὲν
ταῦροι,
ἄρτι |
[7] |
ὡς
ἂν
οἷός
τε
ὦ
|
διαλύσασθαι |
τὰ
ἐγκλήματα.
καὶ
πρῶτόν
γε
|
[13] |
λόγον
γαῖαν
ὕδει
φύρας"
καὶ
|
διαμαλάξας
|
ἀνέπλασα
τοὺς
ἀνθρώπους,
ἔτι
καὶ |
[8] |
καὶ
πάνδεινα
ἡγήσεσθαι
πεπονθέναι,
εἰ
|
διανέμων |
τις
κρέα
παιδιάν
τινα
ἔπαιζε |
[8] |
ἀπάτην
καὶ
σκώμματα
καὶ
τὸ
|
διασιλλαίνειν |
καὶ
ἐπιγελᾶν,
τὸ
καταλειπόμενόν
ἐστι |
[16] |
φροντὶς
οὐκ
ἀτερπὴς
ἔχουσά
τινα
|
διατριβήν. |
ἢ
τί
γὰρ
ἂν
ἐπράττομεν |
[8] |
μνησικακεῖν
καὶ
ἕωλόν
τινα
μῆνιν
|
διαφυλάττειν, |
ἄπαγε,
οὔτε
θεοῖς
πρέπον
οὔτε |
[6] |
μὴ
εἰργάσθαι
αὐτά,
δεήσει
καὶ
|
διελέγχειν |
καὶ
ῥῆσίν
τινα
μακρὰν
ἀποτείνειν |
[5] |
τὴν
κάμινον
ἀπολέλοιπας.
(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Οὐκοῦν
|
διελόμενοι |
τὴν
κατηγορίαν,
σὺ
μὲν
περὶ |
[11] |
δέ
τινα
καὶ
μὴ
τοῦτον
|
διεσχηματίσθαι
|
τὸν
τρόπον;
ἐγὼ
δὲ
ὅμως |
[19] |
τι
μὴ
καλῶς
εἰρῆσθαι
δοκεῖ,
|
διευθύνετε |
καὶ
ἐξελέγχετε,
κἀγὼ
αὖθις
ἀπολογήσομαι. |
[9] |
τὴν
ἐλάττω
μοῖραν
ἀπονενεμηκέναι
τῷ
|
Διί, |
τὴν
δ´
ὅλην
ὑφῃρῆσθαι·
τί |
[4] |
ἐν
πρυτανείῳ
σιτήσεως,
εἰ
τὰ
|
δίκαια |
ἐγίγνετο,
ἐτιμησάμην
ἂν
ἐμαυτῷ.
εἰ |
[13] |
τι
μικρότατον,
κἀγὼ
σιωπήσομαι
καὶ
|
δίκαια |
ἔσομαι
πεπονθὼς
πρὸς
ὑμῶν.
~ὅτι |
[4] |
δικανικός—
ἀπολόγησαι
ὑπὲρ
αὐτοῦ
ὡς
|
δικαίαν |
τὴν
ψῆφον
ἔθετο,
ἀνεσταυρῶσθαί
με |
[4] |
σχολή
σοι,
ἡδέως
ἂν
καὶ
|
δικαιολογησαίμην
|
ὑπὲρ
τῶν
ἐγκλημάτων,
ὡς
δείξαιμι |
[5] |
κατηγορήσῃς
μηδὲ
καθυφῇς
τι
τῶν
|
δικαίων |
τοῦ
πατρός.
σὲ
δέ,
ὦ |
[5] |
γὰρ
οὐ
πρὸς
λόγοις
τοῖς
|
δικανικοῖς |
εἰμι,
ἀλλ´
ἀμφὶ
τὴν
κάμινον |
[4] |
δὲ—
στωμύλος
γὰρ
εἶ
καὶ
|
δικανικός— |
ἀπολόγησαι
ὑπὲρ
αὐτοῦ
ὡς
δικαίαν |
[5] |
πατρός.
σὲ
δέ,
ὦ
Ἥφαιστε,
|
δικαστὴν
|
ποιοῦμαι
ἔγωγε.
(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
Μὰ
Δί´, |
[5] |
Μὰ
Δί´,
ἀλλὰ
κατήγορον
ἀντὶ
|
δικαστοῦ |
ἴσθι
με
ἕξων,
ὃς
τὸ |
[7] |
λέγων
αὐτὰ
αἰσχύνομαι
ὑπὲρ
τοῦ
|
Διός, |
εἰ
οὕτω
μικρολόγος
καὶ
μεμψίμοιρός
|
[14] |
κατέθηκα
ὑμῖν
αὐτοῖς·
μᾶλλον
δὲ
|
Διὸς |
μὲν
καὶ
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἥρας |
[14] |
ναοὺς
καὶ
πανηγύρεις·
μεσταὶ
δὲ
|
Διὸς |
πᾶσαι
μὲν
ἀγυιαί,
πᾶσαι
δ´ |
[6] |
τοῖς
τηλικούτοις
πάνυ
φιλανθρώπου
τοῦ
|
Διὸς
|
πεπειραμένος.
εἰ
μὲν
οὖν
ἔξαρνος |
[16] |
ἐπὶ
τῷ
ἔχειν
τὴν
ἀγέλην,
|
διότι
|
ἀναγκαῖον
αὐτῷ
ἐπιμελεῖσθαι
αὐτῆς.
καίτοι |
[13] |
ἧττον
θεοί
εἰσιν
οἱ
θεοί,
|
διότι |
καὶ
ἐπὶ
γῆς
τινα
θνητὰ |
[20] |
σοφιστὴν
ἁμιλλᾶσθαι·
πλὴν
ἀλλὰ
ὤνησο,
|
διότι
|
μὴ
καὶ
ὁ
Ζεὺς
ταῦτα |
[7] |
μικρολόγος
καὶ
μεμψίμοιρός
ἐστιν,
ὡς
|
διότι |
μικρὸν
ὀστοῦν
ἐν
τῇ
μερίδι |
[11] |
λέγειν.
τοῦτο
δέ,
ὦ
Ἑρμῆ,
|
διττὴν |
ἔχον
τὴν
κατηγορίαν,
οὐκ
οἶδα |
[15] |
τόδε
ἐννόησον,
εἴ
τι
σοι
|
δοκεῖ |
ἀγαθὸν
ἀμάρτυρον,
οἷον
κτῆμα
ἢ |
[19] |
εἴ
τι
μὴ
καλῶς
εἰρῆσθαι
|
δοκεῖ, |
διευθύνετε
καὶ
ἐξελέγχετε,
κἀγὼ
αὖθις |
[1] |
εἴη
τοῖς
κάτω—
ἀλλ´
εἰ
|
δοκεῖ |
κατὰ
μέσον
ἐνταῦθά
που
ὑπὲρ |
[18] |
καὶ
ἐπὶ
τὸ
πῦρ,
εἰ
|
δοκεῖ, |
μέτειμι
καὶ
τὴν
ἐπονείδιστον
ταύτην |
[2] |
ἢ
οὐχ
ἱκανὸς
εἶναί
σοι
|
δοκεῖ |
ὁ
Καύκασος
καὶ
ἄλλους
χωρῆσαι |
[6] |
ἐκόμισας
ἐς
αὐτούς·
καί
μοι
|
δοκεῖς, |
ὦ
βέλτιστε,
μὴ
συνιέναι
ἐπὶ |
[20] |
οὕτω
δεινῶς
αὐτοῦ
κατηγόρηκας
ἀπολογεῖσθαι
|
δοκῶν. |
ἐκεῖνο
δέ
γε
θαυμάζω,
ὅπως
|
[15] |
γὰρ
δὴ
καὶ
τὸ
μέγα
|
δόξειεν |
ἂν
μέγα,
εἰ
τῷ
μικρῷ |
[2] |
καὶ
τὴν
σφῦραν
ἐρρωμένως
κατάφερε.
|
δὸς |
καὶ
τὴν
ἑτέραν·
κατειλήφθω
εὖ |
[2] |
ὁ
Καύκασος
καὶ
ἄλλους
χωρῆσαι
|
δύο |
προσπατταλευθέντας;
ἀλλ´
ὄρεγε
τὴν
δεξιάν· |
[2] |
κατελεησατέ
με
παρὰ
τὴν
ἀξίαν
|
δυστυχοῦντα. |
(ΕΡΜΗΣ)
Τοῦτο
φής,
ὦ
Προμηθεῦ, |
[18] |
ὄντας
ἀγαθοὺς
εἶναι
χρὴ
καὶ
|
δωτῆρας |
ἑάων"
καὶ
ἔξω
φθόνου
παντὸς
|