HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Prométhée ou le Caucase

Liste des contextes (ordre alphabétique)


δ  =  66 formes différentes pour 146 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[12]   θνητὸν μέντοι εἶναι τοῦτο, εὐμηχανώτατον  δ´   ἄλλως καὶ συνετώτατον καὶ τοῦ
[14]   Διὸς πᾶσαι μὲν ἀγυιαί, πᾶσαι  δ´   ἀνθρώπων ἀγοραί. καὶ γὰρ εἰ
[9]   μοῖραν ἀπονενεμηκέναι τῷ Διί, τὴν  δ´   ὅλην ὑφῃρῆσθαι· τί οὖν; διὰ
[9]   τὸ βέλτιον αἱρούμενος. ~Τίθει  δ´   ὅμως, Ἑρμῆ, τὸ χαλεπώτερον,
[4]   καὶ ἐς οὐδὲν δέον· ὅμως  δ´   οὖν λέγε· καὶ γὰρ ἄλλως
[10]   τὰ κρέα ἕψων καθεὶς τὸν  δάκτυλον   τοῦ ζωμοῦ τι περιελιχμήσατο
[12]   τὸ ἐπουράνιον γένος, γῆ  δὲ   ἄγριόν τι χρῆμα καὶ ἄμορφον,
[12]   μετὰ πάσης ἐπιμελείας τιμώμενα· ἐγὼ  δὲ—   ἀεὶ γάρ τι προβουλεύω ἐς
[10]   αἰσχρὰ μὲν κἀμοὶ ἀπολογεῖσθαι, πολὺ  δὲ   αἰσχίω κατηγορεῖν ἐκείνῳ. ~περὶ δὲ
[19]   μήτε φωτὸς ἐπιτεχνητοῦ δεόμενοι. ~οἱ  δὲ   ἄνθρωποι καὶ εἰς τὰ ἄλλα
[21]   Τιτάν, εἰ τοῦτ´ ἄμεινον. ἡμεῖς  δὲ   ἀπίωμεν, Ἥφαιστε· καὶ γὰρ
[6]   ἐπὶ τὰ σοὶ πεπραγμένα, οὐχὶ  δὲ   ἀπόχρη μόνα τὰ κεφάλαια εἰπεῖν
[12]   καὶ ταύταις ἀνημέροις λάσιος, οὔτε  δὲ   βωμοὶ θεῶν νέως, πόθεν
[14]   καὶ τὰς νήσους κατοικουμένας, ἁπανταχοῦ  δὲ   βωμοὺς καὶ θυσίας καὶ ναοὺς
[21]   ἀετός. ὑπόμενε οὖν καρτερῶς· εἴη  δέ   γε ἤδη σοι τὸν Θηβαῖον
[20]   αὐτοῦ κατηγόρηκας ἀπολογεῖσθαι δοκῶν. ἐκεῖνο  δέ   γε θαυμάζω, ὅπως μάντις ὢν
[19]   καίειν ἐπὶ τῶν βωμῶν. ὁρῶ  δέ   γε ὑμᾶς μάλιστα χαίροντας τῷ
[18]   γὰρ ἀποσβέννυται ἐναυσαμένου τινός· φθόνος  δὲ   δὴ ἄντικρυς τὸ τοιοῦτο, ἀφ´
[14]   φέρων κατέθηκα ὑμῖν αὐτοῖς· μᾶλλον  δὲ   Διὸς μὲν καὶ Ἀπόλλωνος καὶ
[14]   καὶ ναοὺς καὶ πανηγύρεις· μεσταὶ  δὲ   Διὸς πᾶσαι μὲν ἀγυιαί, πᾶσαι
[14]   ἐπλασάμην, ἐπλεονέκτουν ἂν ἴσως, νυνὶ  δὲ   εἰς τὸ κοινὸν φέρων κατέθηκα
[7]   εἴρηκας, εἰσόμεθα μικρὸν ὕστερον· ἐγὼ  δέ,   ἐπείπερ ἱκανὰ φὴς εἶναι τὰ
[19]   ἀναγκαίῳ χρῶνται τῷ πυρί, μάλιστα  δὲ   ἐς τὰς θυσίας, ὅπως ἔχοιεν
[2]   καὶ αὕτη. εὖ ἔχει. καταπτήσεται  δὲ   ἤδη καὶ ἀετὸς ἀποκερῶν
[1]   τουτονὶ Τιτᾶνα προσηλῶσθαι δεήσει· περισκοπῶμεν  δὲ   ἤδη κρημνόν τινα ἐπιτήδειον, εἴ
[18]   ἀνθρώπων καὶ ταῦτα ἱκανά. ~ἤδη  δὲ   καὶ ἐπὶ τὸ πῦρ, εἰ
[10]   ἀλλὰ συγγνώμην ἀπονέμουσιν αὐτοῖς· εἰ  δὲ   καὶ πάνυ ὀργισθεῖεν, κονδύλους
[12]   μὲν τὰ τῶν θεῶν, ἐπιδώσει  δὲ   καὶ τἆλλα πάντα ἐς κόσμον
[14]   ἔσομαι πεπονθὼς πρὸς ὑμῶν. ~ὅτι  δὲ   καὶ χρήσιμα ταῦτα γεγένηται τοῖς
[14]   ἐμαυτοῦ μόνα σκοπῶ, τὰ κοινὰ  δὲ   καταπροδίδωμι καὶ ἐλάττω ποιῶ; ~Ἔτι
[17]   ἀμβροσίας ἐνεφορούμεθα οὐδὲν ποιοῦντες. ~ὃ  δὲ   μάλιστά με πνίγει τοῦτ´ ἐστίν,
[15]   καταπροδίδωμι καὶ ἐλάττω ποιῶ; ~Ἔτι  δέ   μοι, Ἑρμῆ, καὶ τόδε
[11]   τοῦτον διεσχηματίσθαι τὸν τρόπον; ἐγὼ  δὲ   ὅμως ὑπὲρ ἀμφοῖν ἐρῶ· καὶ
[19]   γένοιτο τῇ ὑμετέρᾳ ἐπιθυμίᾳ. θαυμάζω  δὲ   ὅπως οὐχὶ καὶ τὸν ἥλιον
[14]   νεὼς ἰδεῖν ἁπανταχοῦ ἐστι, Προμηθέως  δὲ   οὐδαμοῦ. ὁρᾷς ὅπως τὰ ἐμαυτοῦ
[10]   κατὰ κόρρης ἐπάταξαν, ἀνεσκολοπίσθη  δὲ   οὐδεὶς παρ´ αὐτοῖς τῶν τηλικούτων
[3]   τὰ κάλλιστα ὑπεξελέσθαι, τὸν Δία  δὲ   παραλογίσασθαι ὀστᾶ καλύψας ἄργετι δημῷ"
[5]   κάμινον ἔχω τὰ πολλά·  δὲ   ῥήτωρ τε ἐστι καὶ τῶν
[17]   κατιόντες, ἄρτι μὲν ταῦροι, ἄρτι  δὲ   σάτυροι καὶ κύκνοι γενόμενοι, καὶ
[4]   περὶ ἡμῶν τὸν Δία· σὺ  δὲ—   στωμύλος γὰρ εἶ καὶ δικανικός—
[5]   καὶ τὴν ἀνθρωποποιίαν αἰτιάσεται· ἄμφω  δὲ   τεχνῖται καὶ εἰπεῖν δεινοὶ ἐοίκατε
[8]   συμποσίῳ καταλιπεῖν τὴν ὀργήν· ἐς  δὲ   τὴν αὔριον ταμιεύεσθαι τὸ μῖσος
[5]   κλοπῆς ἤδη σύνειρε, Ἑρμῆς  δὲ   τὴν κρεανομίαν καὶ τὴν ἀνθρωποποιίαν
[11]   δὲ αἰσχίω κατηγορεῖν ἐκείνῳ. ~περὶ  δὲ   τῆς πλαστικῆς καὶ ὅτι τοὺς
[15]   εἰ τῷ μικρῷ παραμετροῖτο. ὑμεῖς  δέ,   τιμᾶν ἐπὶ τῷ πολιτεύματι τούτῳ
[11]   ὡς πεπλάσθαι μὲν ἐχρῆν, ἄλλον  δέ   τινα καὶ μὴ τοῦτον διεσχηματίσθαι
[17]   φήσεις, ἀναπεπλάσθαι τοὺς ἀνθρώπους, ἄλλον  δέ   τινα τρόπον, ἀλλὰ μὴ ἡμῖν
[3]   γε τὰς γυναῖκας· ἐπὶ πᾶσι  δὲ   τὸ τιμιώτατον κτῆμα τῶν θεῶν
[6]   μὲν τὰ κάλλιστα ἐφύλαττες, ἐξηπάτας  δὲ   τὸν βασιλέα, καὶ τοὺς ἀνθρώπους
[3]   νὴ Δί´ οὕτως εἰπόντος· ἔπειτα  δὲ   τοὺς ἀνθρώπους ἀνέπλασας, πανουργότατα ζῷα,
[17]   δέῃ μετ´ ἀμύμονας Αἰθιοπῆας· τὸν  δὲ   τῶν τιμῶν ὑμῖν καὶ τῶν
[6]   μάλιστα ἐμφανίζειν τὴν ἀλήθειαν· εἰ  δὲ   φὴς τοιαύτην πεποιῆσθαι τὴν νομὴν
[11]   ἐποίησα, καιρὸς ἤδη λέγειν. τοῦτο  δέ,   Ἑρμῆ, διττὴν ἔχον τὴν
[19]   ὑμῶν τὸ κτῆμα; Εἴρηκα. σφὼ  δέ,   Ἑρμῆ καὶ Ἥφαιστε, εἴ
[14]   Ἀπόλλωνος καὶ Ἥρας καὶ σοῦ  δέ,   Ἑρμῆ, νεὼς ἰδεῖν ἁπανταχοῦ
[5]   τῶν δικαίων τοῦ πατρός. σὲ  δέ,   Ἥφαιστε, δικαστὴν ποιοῦμαι ἔγωγε.
[2]   ἀλλ´ ὄρεγε τὴν δεξιάν· σὺ  δέ,   Ἥφαιστε, κατάκλειε καὶ προσήλου
[11]   βίον παραχθέντων, πειράσομαι δεικνύειν· ἔπειτα  δέ,   ὡς καὶ συμφέροντα καὶ ἀμείνω
[3]   δεινὰ εἰργασμένος φὴς μηδὲν ἀδικήσας  δεδέσθαι;   ~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) Ἔοικας, Ἑρμῆ, καὶ
[13]   γενέσεως, εἰ μὴ ἄρα τοῦτο  δέδιε,   μὴ καὶ οὗτοι ἐπανάστασιν ἐπ´
[17]   κἂν ἐπὶ τὸν Ὠκεανὸν ἐλθεῖν  δέῃ   μετ´ ἀμύμονας Αἰθιοπῆας· τὸν δὲ
[6]   ἔξαρνος εἶ μὴ εἰργάσθαι αὐτά,  δεήσει   καὶ διελέγχειν καὶ ῥῆσίν τινα
[1]   τὸν ἄθλιον τουτονὶ Τιτᾶνα προσηλῶσθαι  δεήσει·   περισκοπῶμεν δὲ ἤδη κρημνόν τινα
[6]   Πάνυ γοῦν, Προμηθεῦ, μακρῶν  δεῖ   λόγων καὶ ἱκανῆς τινος παρασκευῆς
[11]   ἐς τὸν βίον παραχθέντων, πειράσομαι  δεικνύειν·   ἔπειτα δέ, ὡς καὶ συμφέροντα
[3]   τοῦτο ἔδωκας τοῖς ἀνθρώποις; τοσαῦτα  δεινὰ   εἰργασμένος φὴς μηδὲν ἀδικήσας δεδέσθαι;
[5]   ἄμφω δὲ τεχνῖται καὶ εἰπεῖν  δεινοὶ   ἐοίκατε εἶναι. (ΗΦΑΙΣΤΟΣ) Ἑρμῆς
[3]   οἷα πέπονθα κακοδαίμων οὐδὲν  δεινὸν   εἰργασμένος. (ΕΡΜΗΣ) Οὐδέν, Προμηθεῦ,
[3]   εἰργασμένος. (ΕΡΜΗΣ) Οὐδέν, Προμηθεῦ,  δεινὸν   εἰργάσω, ὃς πρῶτα μὲν τὴν
[5]   λέγε, καὶ ὅπως μου ὡς  δεινότατα   κατηγορήσῃς μηδὲ καθυφῇς τι τῶν
[20]   σοι τὰ ἔγκατα ἐξαιρήσοντας· οὕτω  δεινῶς   αὐτοῦ κατηγόρηκας ἀπολογεῖσθαι δοκῶν. ἐκεῖνο
[4]   δικαιολογησαίμην ὑπὲρ τῶν ἐγκλημάτων, ὡς  δείξαιμι   ἄδικα ἐγνωκότα περὶ ἡμῶν τὸν
[13]   τῶν ἐμῶν, δῆλον· σὺ  δεῖξον   κἂν ἕν τι μικρότατον, κἀγὼ
[18]   ὑμᾶς ἠδίκουν· οὐδὲν γὰρ ὑμεῖς  δεῖσθε   αὐτοῦ μήτε ῥιγοῦντες μήτε ἕψοντες
[2]   δύο προσπατταλευθέντας; ἀλλ´ ὄρεγε τὴν  δεξιάν·   σὺ δέ, Ἥφαιστε, κατάκλειε
[18]   τὴν ἀμβροσίαν μήτε φωτὸς ἐπιτεχνητοῦ  δεόμενοι.   ~οἱ δὲ ἄνθρωποι καὶ εἰς
[18]   ἠδίκησθε, τούτων κωλύειν μεταδιδόναι τοῖς  δεομένοις.   καίτοι θεούς γε ὄντας ἀγαθοὺς
[15]   τιμᾶν ἐπὶ τῷ πολιτεύματι τούτῳ  δέον,   ἀνεσταυρώκατέ με καὶ ταύτην μοι
[6]   καὶ τοὺς ἀνθρώπους ἀνέπλασας, οὐδὲν  δέον,   καὶ τὸ πῦρ κλέψας παρ´
[4]   ἔφεσιν ἀγωνιῇ καὶ ἐς οὐδὲν  δέον·   ὅμως δ´ οὖν λέγε· καὶ
[1]   ἐστιν, ὡς βεβαιότερον καταπαγείη τὰ  δεσμὰ   καὶ οὗτος ἅπασι περιφανὴς εἴη
[9]   γῇ τὸν οὐρανὸν ἀναμεμῖχθαι καὶ  δεσμὰ   καὶ σταυροὺς καὶ Καύκασον ὅλον
[18]   ἀποσβέννυται ἐναυσαμένου τινός· φθόνος δὲ  δὴ   ἄντικρυς τὸ τοιοῦτο, ἀφ´ ὧν
[13]   θνητὰ ζῷα γεγένηται· οὕτω γὰρ  δὴ   καὶ ἀγανακτεῖ νῦν Ζεὺς
[15]   τῶν ἡμετέρων τινάς· οὕτω γὰρ  δὴ   καὶ τὸ μέγα δόξειεν ἂν
[13]   καὶ τοῦ βελτίονος αἰσθανόμενον. ~καὶ  δὴ   κατὰ τὸν ποιητικὸν λόγον γαῖαν
[13]   οἱ Γίγαντες. Ἀλλ´ ὅτι μὲν  δὴ   οὐδὲν ἠδίκησθε, Ἑρμῆ, πρὸς
[4]   ἥπατος. τὴν ἐν τῷ μέσῳ  δὴ   ταύτην σχολὴν καλῶς ἂν ἔχον
[15]   τερπνὸν ἔσεσθαι τῷ ἔχοντι. πρὸς  δὴ   τί τοῦτ´ ἔφην; ὅτι μὴ
[12]   τοίνυν πάλαι— ῥᾷον γὰρ οὕτω  δῆλον   ἂν γένοιτο, εἴ τι ἠδίκηκα
[13]   καὶ τῶν ἔργων τῶν ἐμῶν,  δῆλον·   σὺ δεῖξον κἂν ἕν
[3]   δὲ παραλογίσασθαι ὀστᾶ καλύψας ἄργετι  δημῷ"   μέμνημαι γὰρ Ἡσιόδου νὴ Δί´
[16]   πολλὴ τούτων ἀφθονία; καὶ οὐ  δήπου   διὰ τοῦτο αἰτιάσαιτ´ ἄν τις
[5]   δικαστὴν ποιοῦμαι ἔγωγε. (ΗΦΑΙΣΤΟΣ) Μὰ  Δί´,   ἀλλὰ κατήγορον ἀντὶ δικαστοῦ ἴσθι
[3]   δημῷ" μέμνημαι γὰρ Ἡσιόδου νὴ  Δί´   οὕτως εἰπόντος· ἔπειτα δὲ τοὺς
[16]   ἔχειν πράγματα ἐπιμελουμένους αὐτῶν. οὐκοῦν  διά   γε τοῦτο καὶ νομεὺς
[3]   μὲν τὰ κάλλιστα ὑπεξελέσθαι, τὸν  Δία   δὲ παραλογίσασθαι ὀστᾶ καλύψας ἄργετι
[8]   ὑστεραίαν ἔτι ᾤμην τούτων τὸν  Δία,   οὐχ ὅπως τηλικαῦτα ἐπ´ αὐτοῖς
[4]   ἄδικα ἐγνωκότα περὶ ἡμῶν τὸν  Δία·   σὺ δὲ— στωμύλος γὰρ εἶ
[16]   τούτων ἀφθονία; καὶ οὐ δήπου  διὰ   τοῦτο αἰτιάσαιτ´ ἄν τις τὸν
[9]   δ´ ὅλην ὑφῃρῆσθαι· τί οὖν;  διὰ   τοῦτο ἐχρῆν, τὸ τοῦ λόγου,
[8]   παιδιάν τινα ἔπαιζε πειρώμενος εἰ  διαγνώσεται   τὸ βέλτιον αἱρούμενος. ~Τίθει
[10]   ~Καίτοι πόσῳ οἱ ἄνθρωποι εὐγνωμονέστερον  διάκεινται   πρὸς τὰ τοιαῦτα, οὓς εἰκὸς
[14]   καὶ γεωργίαις καὶ φυτοῖς ἡμέροις  διακεκοσμημένην   καὶ τὴν θάλατταν πλεομένην καὶ
[17]   ὅμως ἐρᾶτε αὐτῶν καὶ οὐ  διαλείπετε   κατιόντες, ἄρτι μὲν ταῦροι, ἄρτι
[7]   ὡς ἂν οἷός τε  διαλύσασθαι   τὰ ἐγκλήματα. καὶ πρῶτόν γε
[13]   λόγον γαῖαν ὕδει φύρας" καὶ  διαμαλάξας   ἀνέπλασα τοὺς ἀνθρώπους, ἔτι καὶ
[8]   καὶ πάνδεινα ἡγήσεσθαι πεπονθέναι, εἰ  διανέμων   τις κρέα παιδιάν τινα ἔπαιζε
[8]   ἀπάτην καὶ σκώμματα καὶ τὸ  διασιλλαίνειν   καὶ ἐπιγελᾶν, τὸ καταλειπόμενόν ἐστι
[16]   φροντὶς οὐκ ἀτερπὴς ἔχουσά τινα  διατριβήν.   τί γὰρ ἂν ἐπράττομεν
[8]   μνησικακεῖν καὶ ἕωλόν τινα μῆνιν  διαφυλάττειν,   ἄπαγε, οὔτε θεοῖς πρέπον οὔτε
[6]   μὴ εἰργάσθαι αὐτά, δεήσει καὶ  διελέγχειν   καὶ ῥῆσίν τινα μακρὰν ἀποτείνειν
[5]   τὴν κάμινον ἀπολέλοιπας. (ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) Οὐκοῦν  διελόμενοι   τὴν κατηγορίαν, σὺ μὲν περὶ
[11]   δέ τινα καὶ μὴ τοῦτον  διεσχηματίσθαι   τὸν τρόπον; ἐγὼ δὲ ὅμως
[19]   τι μὴ καλῶς εἰρῆσθαι δοκεῖ,  διευθύνετε   καὶ ἐξελέγχετε, κἀγὼ αὖθις ἀπολογήσομαι.
[9]   τὴν ἐλάττω μοῖραν ἀπονενεμηκέναι τῷ  Διί,   τὴν δ´ ὅλην ὑφῃρῆσθαι· τί
[4]   ἐν πρυτανείῳ σιτήσεως, εἰ τὰ  δίκαια   ἐγίγνετο, ἐτιμησάμην ἂν ἐμαυτῷ. εἰ
[13]   τι μικρότατον, κἀγὼ σιωπήσομαι καὶ  δίκαια   ἔσομαι πεπονθὼς πρὸς ὑμῶν. ~ὅτι
[4]   δικανικός— ἀπολόγησαι ὑπὲρ αὐτοῦ ὡς  δικαίαν   τὴν ψῆφον ἔθετο, ἀνεσταυρῶσθαί με
[4]   σχολή σοι, ἡδέως ἂν καὶ  δικαιολογησαίμην   ὑπὲρ τῶν ἐγκλημάτων, ὡς δείξαιμι
[5]   κατηγορήσῃς μηδὲ καθυφῇς τι τῶν  δικαίων   τοῦ πατρός. σὲ δέ,
[5]   γὰρ οὐ πρὸς λόγοις τοῖς  δικανικοῖς   εἰμι, ἀλλ´ ἀμφὶ τὴν κάμινον
[4]   δὲ— στωμύλος γὰρ εἶ καὶ  δικανικός—   ἀπολόγησαι ὑπὲρ αὐτοῦ ὡς δικαίαν
[5]   πατρός. σὲ δέ, Ἥφαιστε,  δικαστὴν   ποιοῦμαι ἔγωγε. (ΗΦΑΙΣΤΟΣ) Μὰ Δί´,
[5]   Μὰ Δί´, ἀλλὰ κατήγορον ἀντὶ  δικαστοῦ   ἴσθι με ἕξων, ὃς τὸ
[7]   λέγων αὐτὰ αἰσχύνομαι ὑπὲρ τοῦ  Διός,   εἰ οὕτω μικρολόγος καὶ μεμψίμοιρός
[14]   κατέθηκα ὑμῖν αὐτοῖς· μᾶλλον δὲ  Διὸς   μὲν καὶ Ἀπόλλωνος καὶ Ἥρας
[14]   ναοὺς καὶ πανηγύρεις· μεσταὶ δὲ  Διὸς   πᾶσαι μὲν ἀγυιαί, πᾶσαι δ´
[6]   τοῖς τηλικούτοις πάνυ φιλανθρώπου τοῦ  Διὸς   πεπειραμένος. εἰ μὲν οὖν ἔξαρνος
[16]   ἐπὶ τῷ ἔχειν τὴν ἀγέλην,  διότι   ἀναγκαῖον αὐτῷ ἐπιμελεῖσθαι αὐτῆς. καίτοι
[13]   ἧττον θεοί εἰσιν οἱ θεοί,  διότι   καὶ ἐπὶ γῆς τινα θνητὰ
[20]   σοφιστὴν ἁμιλλᾶσθαι· πλὴν ἀλλὰ ὤνησο,  διότι   μὴ καὶ Ζεὺς ταῦτα
[7]   μικρολόγος καὶ μεμψίμοιρός ἐστιν, ὡς  διότι   μικρὸν ὀστοῦν ἐν τῇ μερίδι
[11]   λέγειν. τοῦτο δέ, Ἑρμῆ,  διττὴν   ἔχον τὴν κατηγορίαν, οὐκ οἶδα
[15]   τόδε ἐννόησον, εἴ τι σοι  δοκεῖ   ἀγαθὸν ἀμάρτυρον, οἷον κτῆμα
[19]   εἴ τι μὴ καλῶς εἰρῆσθαι  δοκεῖ,   διευθύνετε καὶ ἐξελέγχετε, κἀγὼ αὖθις
[1]   εἴη τοῖς κάτω— ἀλλ´ εἰ  δοκεῖ   κατὰ μέσον ἐνταῦθά που ὑπὲρ
[18]   καὶ ἐπὶ τὸ πῦρ, εἰ  δοκεῖ,   μέτειμι καὶ τὴν ἐπονείδιστον ταύτην
[2]   οὐχ ἱκανὸς εἶναί σοι  δοκεῖ   Καύκασος καὶ ἄλλους χωρῆσαι
[6]   ἐκόμισας ἐς αὐτούς· καί μοι  δοκεῖς,   βέλτιστε, μὴ συνιέναι ἐπὶ
[20]   οὕτω δεινῶς αὐτοῦ κατηγόρηκας ἀπολογεῖσθαι  δοκῶν.   ἐκεῖνο δέ γε θαυμάζω, ὅπως
[15]   γὰρ δὴ καὶ τὸ μέγα  δόξειεν   ἂν μέγα, εἰ τῷ μικρῷ
[2]   καὶ τὴν σφῦραν ἐρρωμένως κατάφερε.  δὸς   καὶ τὴν ἑτέραν· κατειλήφθω εὖ
[2]   Καύκασος καὶ ἄλλους χωρῆσαι  δύο   προσπατταλευθέντας; ἀλλ´ ὄρεγε τὴν δεξιάν·
[2]   κατελεησατέ με παρὰ τὴν ἀξίαν  δυστυχοῦντα.   (ΕΡΜΗΣ) Τοῦτο φής, Προμηθεῦ,
[18]   ὄντας ἀγαθοὺς εἶναι χρὴ καὶ  δωτῆρας   ἑάων" καὶ ἔξω φθόνου παντὸς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/11/2007