Paragraphes
[5]	εἰ καὶ τοῦτο, ὦ Μαίας	παῖ,	ὑφίστασαι, καιρὸς ἤδη περαίνειν τὴν
[8]	καί τι ἡμάρτηται μεταξὺ εὐωχουμένων,	παιδιὰν	ἡγεῖσθαι καὶ αὐτοῦ ἐν τῷ
[8]	πεπονθέναι, εἰ διανέμων τις κρέα	παιδιάν	τινα ἔπαιζε πειρώμενος εἰ διαγνώσεται
[12]	τὴν γῆν μένειν. ~Ἦν τοίνυν	πάλαι—	ῥᾷον γὰρ οὕτω δῆλον ἂν
[7]	τῇ μερίδι εὗρε, ἀνασκολοπισθησόμενον πέμπειν	παλαιὸν	οὕτω θεόν, μήτε τῆς συμμαχίας
[18]	ὅπου γε καὶ εἰ τὸ	πᾶν	τοῦτο πῦρ ὑφελόμενος κατεκόμισα ἐς
[8]	τηλικαῦτα ἐπ´ αὐτοῖς ἀγανακτήσειν καὶ	πάνδεινα	ἡγήσεσθαι πεπονθέναι, εἰ διανέμων τις
[14]	καὶ θυσίας καὶ ναοὺς καὶ	πανηγύρεις·	μεσταὶ δὲ Διὸς πᾶσαι μὲν
[3]	ἔπειτα δὲ τοὺς ἀνθρώπους ἀνέπλασας,	πανουργότατα	ζῷα, καὶ μάλιστά γε τὰς
[4]	καταχρήσασθαι σοφιστικήν, οἷος εἶ σὺ	πανουργότατος	ἐν τοῖς λόγοις. ~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) Πρότερος
[12]	θεῶν, ἐπιδώσει δὲ καὶ τἆλλα	πάντα	ἐς κόσμον καὶ κάλλος— ἐνενόησα
[2]	ἀετὸς ἀποκερῶν τὸ ἧπαρ, ὡς	πάντα	ἔχοις ἀντὶ τῆς καλῆς καὶ
[1]	γὰρ αἱ πέτραι καὶ ἀπρόσβατοι	πανταχόθεν,	ἠρέμα ἐπινενευκυῖαι, καὶ τῷ ποδὶ
[18]	δωτῆρας ἑάων" καὶ ἔξω φθόνου	παντὸς	ἑστάναι· ὅπου γε καὶ εἰ
[17]	παράδειγμα τούτου ἄμεινον προεστησάμην, ὃ	πάντως	καλὸν ἠπιστάμην; ἢ ἀσύνετον καὶ
[6]	ἤδη περαίνειν τὴν κατηγορίαν. ~(ΕΡΜΗΣ)	Πάνυ	γοῦν, ὦ Προμηθεῦ, μακρῶν δεῖ
[10]	ἀπονέμουσιν αὐτοῖς· εἰ δὲ καὶ	πάνυ	ὀργισθεῖεν, ἢ κονδύλους ἐνέτριψαν ἢ
[6]	μὴ συνιέναι ἐπὶ τοῖς τηλικούτοις	πάνυ	φιλανθρώπου τοῦ Διὸς πεπειραμένος. εἰ
[18]	πυρὸς ἀπολωλέκαμεν, ἐξ οὗ καὶ	παρ´	ἀνθρώποις ἐστίν; οὐκ ἂν εἴποις.
[10]	κόρρης ἐπάταξαν, ἀνεσκολοπίσθη δὲ οὐδεὶς	παρ´	αὐτοῖς τῶν τηλικούτων ἕνεκα. Καὶ
[16]	ἀδελφὰς γαμοῦσι καὶ πατράσιν ἐπιβουλεύουσι.	παρ´	ἡμῖν γὰρ οὐχὶ πολλὴ τούτων
[6]	δέον, καὶ τὸ πῦρ κλέψας	παρ´	ἡμῶν ἐκόμισας ἐς αὐτούς· καί
[11]	συμφέροντα καὶ ἀμείνω ταῦτα αὐτοῖς	παρὰ	πολὺ ἢ εἰ ἐρήμην καὶ
[2]	Ἥφαιστε καὶ Ἑρμῆ, κατελεησατέ με	παρὰ	τὴν ἀξίαν δυστυχοῦντα. (ΕΡΜΗΣ) Τοῦτο
[19]	εἰς τὸν οὐρανὸν ἡ κνῖσα	παραγένηται	ἑλισσομένη περὶ καπνῷ. ἐναντιωτάτη τοίνυν
[17]	ἐοικότας· καὶ τί ἂν ἄλλο	παράδειγμα	τούτου ἄμεινον προεστησάμην, ὃ πάντως
[15]	εἴχομεν πρὸς ὅ τι ἔλαττον	παραθεωρῶμεν	αὐτόν, οὐδ´ ἂν συνίεμεν ἡλίκα
[13]	ἀνθρώπους, ἔτι καὶ τὴν Ἀθηνᾶν	παρακαλέσας	συνεπιλαβέσθαι μοι τοῦ ἔργου. ταῦτά
[2]	ἀντὶ σοῦ ἀνασκολοπισθῆναι αὐτίκα μάλα	παρακούσαντας	τοῦ ἐπιτάγματος· ἢ οὐχ ἱκανὸς
[3]	κάλλιστα ὑπεξελέσθαι, τὸν Δία δὲ	παραλογίσασθαι	ὀστᾶ καλύψας ἄργετι δημῷ" μέμνημαι
[15]	ἂν μέγα, εἰ τῷ μικρῷ	παραμετροῖτο.	ὑμεῖς δέ, τιμᾶν ἐπὶ τῷ
[6]	δεῖ λόγων καὶ ἱκανῆς τινος	παρασκευῆς	ἐπὶ τὰ σοὶ πεπραγμένα, οὐχὶ
[11]	τῶν ἀνθρώπων ἐς τὸν βίον	παραχθέντων,	πειράσομαι δεικνύειν· ἔπειτα δέ, ὡς
[5]	ἐστι καὶ τῶν τοιούτων οὐ	παρέργως	μεμέληκεν αὐτῷ. (ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) Ἐγὼ μὲν
[1]	ὦ Προμηθεῦ, ἀλλ´ ἀνάβαινε καὶ	πάρεχε	σεαυτὸν καταπαγησόμενον πρὸς τὸ ὄρος.
[14]	δὲ Διὸς πᾶσαι μὲν ἀγυιαί,	πᾶσαι	δ´ ἀνθρώπων ἀγοραί. καὶ γὰρ
[14]	καὶ πανηγύρεις· μεσταὶ δὲ Διὸς	πᾶσαι	μὲν ἀγυιαί, πᾶσαι δ´ ἀνθρώπων
[12]	πολλὰ νῦν ἁπανταχόθι φαίνεται μετὰ	πάσης	ἐπιμελείας τιμώμενα· ἐγὼ δὲ— ἀεὶ
[3]	μάλιστά γε τὰς γυναῖκας· ἐπὶ	πᾶσι	δὲ τὸ τιμιώτατον κτῆμα τῶν
[4]	ἐπὶ τοῦ Καυκάσου, οἴκτιστον θέαμα	πᾶσι	Σκύθαις. (ΕΡΜΗΣ) Ἕωλον μέν, ὦ
[16]	πολεμοῦσι καὶ ἀδελφὰς γαμοῦσι καὶ	πατράσιν	ἐπιβουλεύουσι. παρ´ ἡμῖν γὰρ οὐχὶ
[5]	καθυφῇς τι τῶν δικαίων τοῦ	πατρός.	σὲ δέ, ὦ Ἥφαιστε, δικαστὴν
[21]	ὃν φὴς τοξότην ἐπιφανῆναι, ὡς	παύσειέ	σε ἀνατεμνόμενον ὑπὸ τοῦ ὀρνέου.
[6]	ῥῆσίν τινα μακρὰν ἀποτείνειν καὶ	πειρᾶσθαι	ὡς ἔνι μάλιστα ἐμφανίζειν τὴν
[11]	ἀνθρώπων ἐς τὸν βίον παραχθέντων,	πειράσομαι	δεικνύειν· ἔπειτα δέ, ὡς καὶ
[7]	ἱκανὰ φὴς εἶναι τὰ κατηγορημένα,	πειράσομαι	ὡς ἂν οἷός τε ὦ
[8]	τις κρέα παιδιάν τινα ἔπαιζε	πειρώμενος	εἰ διαγνώσεται τὸ βέλτιον ὁ
[7]	ἐν τῇ μερίδι εὗρε, ἀνασκολοπισθησόμενον	πέμπειν	παλαιὸν οὕτω θεόν, μήτε τῆς
[6]	τηλικούτοις πάνυ φιλανθρώπου τοῦ Διὸς	πεπειραμένος.	εἰ μὲν οὖν ἔξαρνος εἶ
[11]	γῆν ἄλλως ὄντας, ἢ ὡς	πεπλάσθαι	μὲν ἐχρῆν, ἄλλον δέ τινα
[6]	ἀλήθειαν· εἰ δὲ φὴς τοιαύτην	πεποιῆσθαι	τὴν νομὴν τῶν κρεῶν καὶ
[3]	καὶ σὺ ὦ μῆτερ, οἷα	πέπονθα	ὁ κακοδαίμων οὐδὲν δεινὸν εἰργασμένος.
[8]	αὐτοῖς ἀγανακτήσειν καὶ πάνδεινα ἡγήσεσθαι	πεπονθέναι,	εἰ διανέμων τις κρέα παιδιάν
[13]	κἀγὼ σιωπήσομαι καὶ δίκαια ἔσομαι	πεπονθὼς	πρὸς ὑμῶν. ~ὅτι δὲ καὶ
[6]	τινος παρασκευῆς ἐπὶ τὰ σοὶ	πεπραγμένα,	οὐχὶ δὲ ἀπόχρη μόνα τὰ
[5]	Μαίας παῖ, ὑφίστασαι, καιρὸς ἤδη	περαίνειν	τὴν κατηγορίαν. ~(ΕΡΜΗΣ) Πάνυ γοῦν,
[11]	πολὺ δὲ αἰσχίω κατηγορεῖν ἐκείνῳ.	~περὶ	δὲ τῆς πλαστικῆς καὶ ὅτι
[4]	ἐγκλημάτων, ὡς δείξαιμι ἄδικα ἐγνωκότα	περὶ	ἡμῶν τὸν Δία· σὺ δὲ—
[19]	οὐρανὸν ἡ κνῖσα παραγένηται ἑλισσομένη	περὶ	καπνῷ. ἐναντιωτάτη τοίνυν ἡ μέμψις
[17]	καὶ τῶν θυσιῶν αἴτιον ἀνεσταυρώκατε.	Περὶ	μὲν οὖν τῶν ἀνθρώπων καὶ
[10]	αὐτοῖς τῶν τηλικούτων ἕνεκα. Καὶ	περὶ	μὲν τῶν κρεῶν τοσαῦτα, αἰσχρὰ
[5]	διελόμενοι τὴν κατηγορίαν, σὺ μὲν	περὶ	τῆς κλοπῆς ἤδη σύνειρε, ὁ
[5]	οὐκ ἄν ποτε ᾤμην καὶ	περὶ	τῆς κλοπῆς τὸν Ἑρμῆν ἐθελῆσαι
[12]	ἐγὼ μετακοσμήσας καὶ νεωτερίσας τὰ	περὶ	τοὺς ἀνθρώπους— ἦν οὖν τὸ
[6]	νομὴν τῶν κρεῶν καὶ τὰ	περὶ	τοὺς ἀνθρώπους καινουργῆσαι καὶ τὸ
[7]	καὶ πρῶτόν γε ἄκουσον τὰ	περὶ	τῶν κρεῶν. καίτοι, νὴ τὸν
[10]	τὸν δάκτυλον τοῦ ζωμοῦ τι	περιελιχμήσατο	ἢ ὀπτωμένων ἀποσπάσας τι κατεβρόχθισεν,
[4]	οὖν λέγε· καὶ γὰρ ἄλλως	περιμένειν	ἀναγκαῖον, ἔστ´ ἂν ὁ ἀετὸς
[1]	ἄθλιον τουτονὶ Τιτᾶνα προσηλῶσθαι δεήσει·	περισκοπῶμεν	δὲ ἤδη κρημνόν τινα ἐπιτήδειον,
[1]	ἅπασι περιφανὴς εἴη κρεμάμενος. (ΗΦΑΙΣΤΟΣ)	Περισκοπῶμεν,	ὦ Ἑρμῆ· οὔτε γὰρ ταπεινὸν
[1]	τὰ δεσμὰ καὶ οὗτος ἅπασι	περιφανὴς	εἴη κρεμάμενος. (ΗΦΑΙΣΤΟΣ) Περισκοπῶμεν, ὦ
[1]	λέγεις· ἀπόξυροί τε γὰρ αἱ	πέτραι	καὶ ἀπρόσβατοι πανταχόθεν, ἠρέμα ἐπινενευκυῖαι,
[13]	ζημίωμα ὁρᾷς ἡλίκον, εἰ ἐκ	πηλοῦ	ζῷα ἐποίησα καὶ τὸ τέως
[12]	ἄμεινον εἴη ὀλίγον ὅσον τοῦ	πηλοῦ	λαβόντα ζῷά τινα συστήσασθαι καὶ
[1]	ὡς μὴ ἐπαμύνοιεν αὐτῷ τὰ	πλάσματα	αὐτοῦ οἱ ἄνθρωποι, οὔτε μὴν
[11]	κατηγορεῖν ἐκείνῳ. ~περὶ δὲ τῆς	πλαστικῆς	καὶ ὅτι τοὺς ἀνθρώπους ἐποίησα,
[2]	ἀντὶ τῆς καλῆς καὶ εὐμηχάνου	πλαστικῆς.	~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) Ὦ Κρόνε καὶ Ἰαπετὲ
[14]	ἡμέροις διακεκοσμημένην καὶ τὴν θάλατταν	πλεομένην	καὶ τὰς νήσους κατοικουμένας, ἁπανταχοῦ
[5]	μοι τὸ τοιοῦτον ὁμοτέχνῳ ὄντι.	πλὴν	ἀλλ´ εἰ καὶ τοῦτο, ὦ
[20]	πρὸς οὕτω γενναῖον σοφιστὴν ἁμιλλᾶσθαι·	πλὴν	ἀλλὰ ὤνησο, διότι μὴ καὶ
[21]	ὦ Ἥφαιστε· καὶ γὰρ ἤδη	πλησίον	οὑτοσὶ ὁ ἀετός. ὑπόμενε οὖν
[4]	τὴν ψῆφον ἔθετο, ἀνεσταυρῶσθαί με	πλησίον	τῶν Κασπίων τούτων πυλῶν ἐπὶ
[15]	τῶν ὅλων, καὶ πλοῦτόν τινα	πλουτήσειν	ἐμέλλομεν οὔτε ὑπ´ ἄλλου τινὸς
[15]	κάλλος εἶναι τῶν ὅλων, καὶ	πλοῦτόν	τινα πλουτήσειν ἐμέλλομεν οὔτε ὑπ´
[17]	ποιοῦντες. ~ὃ δὲ μάλιστά με	πνίγει	τοῦτ´ ἐστίν, ὅτι μεμφόμενοι τὴν
[1]	πανταχόθεν, ἠρέμα ἐπινενευκυῖαι, καὶ τῷ	ποδὶ	στενὴν ταύτην ὁ κρημνὸς ἔχει
[12]	δὲ βωμοὶ θεῶν ἢ νέως,	πόθεν	γάρ; ἢ ξόανα ἤ τι
[17]	γενόμενοι, καὶ θεοὺς ἐξ αὐτῶν	ποιεῖσθαι	ἀξιοῦτε. Ἀλλ´ ἐχρῆν μέν, ἴσως
[15]	ἀγαθὸν ἀμάρτυρον, οἷον κτῆμα ἢ	ποίημα	ὃ μηδεὶς ὄψεται μηδὲ ἐπαινέσεται,
[4]	Ἑρμῆ, καὶ σὺ κατὰ τὸν	ποιητὴν	ἀναίτιον αἰτιάασθαι, ὃς τὰ τοιαῦτά
[13]	αἰσθανόμενον. ~καὶ δὴ κατὰ τὸν	ποιητικὸν	λόγον γαῖαν ὕδει φύρας" καὶ
[5]	σὲ δέ, ὦ Ἥφαιστε, δικαστὴν	ποιοῦμαι	ἔγωγε. (ΗΦΑΙΣΤΟΣ) Μὰ Δί´, ἀλλὰ
[16]	καὶ τῆς ἀμβροσίας ἐνεφορούμεθα οὐδὲν	ποιοῦντες.	~ὃ δὲ μάλιστά με πνίγει
[14]	κοινὰ δὲ καταπροδίδωμι καὶ ἐλάττω	ποιῶ;	~Ἔτι δέ μοι, ὦ Ἑρμῆ,
[13]	ἐπανάστασιν ἐπ´ αὐτὸν βουλεύσωσι καὶ	πόλεμον	ἐξενέγκωσι πρὸς τοὺς θεοὺς ὥσπερ
[16]	ἐν αὐτοῖς καὶ μοιχεύουσι καὶ	πολεμοῦσι	καὶ ἀδελφὰς γαμοῦσι καὶ πατράσιν
[14]	αὐχμηρὰν καὶ ἀκαλλῆ οὖσαν, ἀλλὰ	πόλεσι	καὶ γεωργίαις καὶ φυτοῖς ἡμέροις
[15]	ὑμεῖς δέ, τιμᾶν ἐπὶ τῷ	πολιτεύματι	τούτῳ δέον, ἀνεσταυρώκατέ με καὶ
[16]	ἴσως φαίης ἄν, ὅτι ἀνάγκη	πολλὰ	ἡμᾶς ἔχειν πράγματα ἐπιμελουμένους αὐτῶν.
[12]	ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον, οἷα	πολλὰ	νῦν ἁπανταχόθι φαίνεται μετὰ πάσης
[5]	ἀμφὶ τὴν κάμινον ἔχω τὰ	πολλά·	ὁ δὲ ῥήτωρ τε ἐστι
[16]	ἐπιβουλεύουσι. παρ´ ἡμῖν γὰρ οὐχὶ	πολλὴ	τούτων ἀφθονία; καὶ οὐ δήπου
[9]	ἧπαρ ἐκκολάπτειν; ὅρα γὰρ μὴ	πολλήν	τινα ταῦτα κατηγορῇ τοῦ ἀγανακτοῦντος
[10]	τοσαῦτα, αἰσχρὰ μὲν κἀμοὶ ἀπολογεῖσθαι,	πολὺ	δὲ αἰσχίω κατηγορεῖν ἐκείνῳ. ~περὶ
[11]	καὶ ἀμείνω ταῦτα αὐτοῖς παρὰ	πολὺ	ἢ εἰ ἐρήμην καὶ ἀπάνθρωπον
[19]	καίτοι πῦρ καὶ οὗτός ἐστι	πολὺ	θειότερόν τε καὶ πυρωδέστερον. ἢ
[10]	ὀλίγων ἕνεκα τηλικαῦτα ἐργάζεται; ~Καίτοι	πόσῳ	οἱ ἄνθρωποι εὐγνωμονέστερον διάκεινται πρὸς
[5]	(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) Ἐγὼ μὲν οὐκ ἄν	ποτε	ᾤμην καὶ περὶ τῆς κλοπῆς
[11]	οἶδα καθ´ ὁπότερον αἰτιᾶσθέ μου,	πότερα	ὡς οὐδὲ ὅλως ἐχρῆν τοὺς
[1]	ἤδη κρημνόν τινα ἐπιτήδειον, εἴ	που	τῆς χιόνος τι γυμνόν ἐστιν,
[1]	εἰ δοκεῖ κατὰ μέσον ἐνταῦθά	που	ὑπὲρ τῆς φάραγγος ἀνεσταυρώσθω ἐκπετασθεὶς
[16]	ὅτι ἀνάγκη πολλὰ ἡμᾶς ἔχειν	πράγματα	ἐπιμελουμένους αὐτῶν. οὐκοῦν διά γε
[8]	καὶ σιωπή, σκυθρωπὰ καὶ ἀτερπῆ	πράγματα	καὶ ἥκιστα συμποσίῳ πρέποντα. ὥστε
[8]	μῆνιν διαφυλάττειν, ἄπαγε, οὔτε θεοῖς	πρέπον	οὔτε ἄλλως βασιλικόν· ἢν γοῦν
[8]	ἀτερπῆ πράγματα καὶ ἥκιστα συμποσίῳ	πρέποντα.	ὥστε ἔγωγε οὐδὲ μνημονεύσειν εἰς
[12]	ἐγὼ δὲ— ἀεὶ γάρ τι	προβουλεύω	ἐς τὸ κοινὸν καὶ σκοπῶ
[20]	θαυμάζω, ὅπως μάντις ὢν οὐ	προεγίγνωσκες	ἐπὶ τούτοις κολασθησόμενος. (ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) Ἠπιστάμην,
[17]	ἂν ἄλλο παράδειγμα τούτου ἄμεινον	προεστησάμην,	ὃ πάντως καλὸν ἠπιστάμην; ἢ
[1]	γένοιτο. μὴ μέλλε οὖν, ὦ	Προμηθεῦ,	ἀλλ´ ἀνάβαινε καὶ πάρεχε σεαυτὸν
[2]	δυστυχοῦντα. (ΕΡΜΗΣ) Τοῦτο φής, ὦ	Προμηθεῦ,	ἀντὶ σοῦ ἀνασκολοπισθῆναι αὐτίκα μάλα
[3]	δεινὸν εἰργασμένος. (ΕΡΜΗΣ) Οὐδέν, ὦ	Προμηθεῦ,	δεινὸν εἰργάσω, ὃς πρῶτα μὲν
[6]	κατηγορίαν. ~(ΕΡΜΗΣ) Πάνυ γοῦν, ὦ	Προμηθεῦ,	μακρῶν δεῖ λόγων καὶ ἱκανῆς
[20]	ἀπολογήσομαι. ~(ΕΡΜΗΣ) Οὐ ῥᾴδιον, ὦ	Προμηθεῦ,	πρὸς οὕτω γενναῖον σοφιστὴν ἁμιλλᾶσθαι·
[20]	(ΕΡΜΗΣ) Εἰ γὰρ γένοιτο, ὦ	Προμηθεῦ,	ταῦτα καὶ ἐπίδοιμί σε λελυμένον,
[4]	Σκύθαις. (ΕΡΜΗΣ) Ἕωλον μέν, ὦ	Προμηθεῦ,	τὴν ἔφεσιν ἀγωνιῇ καὶ ἐς
[2]	σεαυτὸν καταπαγησόμενον πρὸς τὸ ὄρος.	~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	Ἀλλὰ κἂν ὑμεῖς γε, ὦ
[5]	τοιούτων οὐ παρέργως μεμέληκεν αὐτῷ.	(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	Ἐγὼ μὲν οὐκ ἄν ποτε
[7]	λῆρος γὰρ ἄλλως τὸ τοιοῦτον.	~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	Εἰ μὲν καὶ ταῦτα λῆρός
[4]	εἰργασμένος φὴς μηδὲν ἀδικήσας δεδέσθαι;	~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	Ἔοικας, ὦ Ἑρμῆ, καὶ σὺ
[0]		~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	~(ΕΡΜΗΣ) Ὁ μὲν Καύκασος, ὦ
[20]	οὐ προεγίγνωσκες ἐπὶ τούτοις κολασθησόμενος.	(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	Ἠπιστάμην, ὦ Ἑρμῆ, καὶ ταῦτα
[21]	οὐ μέντοι καὶ κρεανομοῦντά γε.	~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	Θάρρει· καὶ συνευωχήσομαι ὑμῖν καὶ
[21]	ταύτης; μὴ γὰρ ὀκνήσῃς εἰπεῖν.	(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	Οἶσθα, ὦ Ἑρμῆ, τὴν Θέτιν;
[5]	ψυχράν μοι τὴν κάμινον ἀπολέλοιπας.	(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	Οὐκοῦν διελόμενοι τὴν κατηγορίαν, σὺ
[5]	σὺ πανουργότατος ἐν τοῖς λόγοις.	~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	Πρότερος οὖν, ὦ Ἑρμῆ, λέγε,
[3]	τῆς καλῆς καὶ εὐμηχάνου πλαστικῆς.	~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	Ὦ Κρόνε καὶ Ἰαπετὲ καὶ
[14]	Ἑρμῆ, νεὼς ἰδεῖν ἁπανταχοῦ ἐστι,	Προμηθέως	δὲ οὐδαμοῦ. ὁρᾷς ὅπως τὰ
[16]	ἂν ἐπράττομεν οὐκ ἔχοντες ὧν	προνοοῦμεν	τούτων; ἠργοῦμεν ἂν καὶ τὸ
[15]	καὶ τερπνὸν ἔσεσθαι τῷ ἔχοντι.	πρὸς	δὴ τί τοῦτ´ ἔφην; ὅτι
[13]	δὴ οὐδὲν ἠδίκησθε, ὦ Ἑρμῆ,	πρὸς	ἐμοῦ καὶ τῶν ἔργων τῶν
[18]	τὴν ἐπονείδιστον ταύτην κλοπήν. καὶ	πρὸς	θεῶν τοῦτό μοι ἀπόκριναι μηδὲν
[5]	ἐμοῦ ἐρεῖ· ἐγὼ γὰρ οὐ	πρὸς	λόγοις τοῖς δικανικοῖς εἰμι, ἀλλ´
[15]	τίμιον· οὐδὲ γὰρ ἂν εἴχομεν	πρὸς	ὅ τι ἔλαττον παραθεωρῶμεν αὐτόν,
[12]	ὄντος τοῦ ἐναντίου αὐτῷ καὶ	πρὸς	ὃ ἔμελλεν ἡ ἐξέτασις γιγνομένη
[9]	καὶ ἀγένειαν τῆς γνώμης καὶ	πρὸς	ὀργὴν εὐχέρειαν. ἢ τί γὰρ
[20]	~(ΕΡΜΗΣ) Οὐ ῥᾴδιον, ὦ Προμηθεῦ,	πρὸς	οὕτω γενναῖον σοφιστὴν ἁμιλλᾶσθαι· πλὴν
[10]	πόσῳ οἱ ἄνθρωποι εὐγνωμονέστερον διάκεινται	πρὸς	τὰ τοιαῦτα, οὓς εἰκὸς ἦν
[1]	ἀνάβαινε καὶ πάρεχε σεαυτὸν καταπαγησόμενον	πρὸς	τὸ ὄρος. ~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) Ἀλλὰ κἂν
[1]	χεῖρε ἀπὸ τουτουὶ τοῦ κρημνοῦ	πρὸς	τὸν ἐναντίον. (ΕΡΜΗΣ) Εὖ λέγεις·
[13]	αὐτὸν βουλεύσωσι καὶ πόλεμον ἐξενέγκωσι	πρὸς	τοὺς θεοὺς ὥσπερ οἱ Γίγαντες.
[13]	σιωπήσομαι καὶ δίκαια ἔσομαι πεπονθὼς	πρὸς	ὑμῶν. ~ὅτι δὲ καὶ χρήσιμα
[17]	ὅταν μὲν ὑμῖν τὰς ἑκατόμβας	προσάγωσιν,	οὐκ ὀκνεῖτε, κἂν ἐπὶ τὸν
[1]	Ἑρμῆ· οὔτε γὰρ ταπεινὸν καὶ	πρόσγειον	ἐσταυρῶσθαι χρή, ὡς μὴ ἐπαμύνοιεν
[12]	τὰς μορφὰς μὲν ἡμῖν αὐτοῖς	προσεοικότα·	καὶ γὰρ ἐνδεῖν τι ᾤμην
[2]	δέ, ὦ Ἥφαιστε, κατάκλειε καὶ	προσήλου	καὶ τὴν σφῦραν ἐρρωμένως κατάφερε.
[1]	ᾧ τὸν ἄθλιον τουτονὶ Τιτᾶνα	προσηλῶσθαι	δεήσει· περισκοπῶμεν δὲ ἤδη κρημνόν
[2]	Καύκασος καὶ ἄλλους χωρῆσαι δύο	προσπατταλευθέντας;	ἀλλ´ ὄρεγε τὴν δεξιάν· σὺ
[5]	πανουργότατος ἐν τοῖς λόγοις. ~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)	Πρότερος	οὖν, ὦ Ἑρμῆ, λέγε, καὶ
[4]	αἰτιάασθαι, ὃς τὰ τοιαῦτά μοι	προφέρεις,	ἐφ´ οἷς ἔγωγε τῆς ἐν
[4]	ἐφ´ οἷς ἔγωγε τῆς ἐν	πρυτανείῳ	σιτήσεως, εἰ τὰ δίκαια ἐγίγνετο,
[3]	ὦ Προμηθεῦ, δεινὸν εἰργάσω, ὃς	πρῶτα	μὲν τὴν νομὴν τῶν κρεῶν
[7]	ὦ διαλύσασθαι τὰ ἐγκλήματα. καὶ	πρῶτόν	γε ἄκουσον τὰ περὶ τῶν
[11]	ὅμως ὑπὲρ ἀμφοῖν ἐρῶ· καὶ	πρῶτόν	γε, ὡς οὐδεμία τοῖς θεοῖς
[4]	με πλησίον τῶν Κασπίων τούτων	πυλῶν	ἐπὶ τοῦ Καυκάσου, οἴκτιστον θέαμα
[18]	~ἤδη δὲ καὶ ἐπὶ τὸ	πῦρ,	εἰ δοκεῖ, μέτειμι καὶ τὴν
[19]	ἥλιον κεκωλύκατε καταλάμπειν αὐτούς· καίτοι	πῦρ	καὶ οὗτός ἐστι πολὺ θειότερόν
[6]	τοὺς ἀνθρώπους καινουργῆσαι καὶ τὸ	πῦρ	κεκλοφέναι, ἱκανῶς κατηγόρηταί μοι, καὶ
[3]	τιμιώτατον κτῆμα τῶν θεῶν τὸ	πῦρ	κλέψας, καὶ τοῦτο ἔδωκας τοῖς
[6]	ἀνέπλασας, οὐδὲν δέον, καὶ τὸ	πῦρ	κλέψας παρ´ ἡμῶν ἐκόμισας ἐς
[18]	καὶ εἰ τὸ πᾶν τοῦτο	πῦρ	ὑφελόμενος κατεκόμισα ἐς τὴν γῆν
[5]	ἴσθι με ἕξων, ὃς τὸ	πῦρ	ὑφελόμενος ψυχράν μοι τὴν κάμινον
[19]	ἄλλα μὲν ἀναγκαίῳ χρῶνται τῷ	πυρί,	μάλιστα δὲ ἐς τὰς θυσίας,
[18]	ἔσθ´ ὅ τι ἡμεῖς τοῦ	πυρὸς	ἀπολωλέκαμεν, ἐξ οὗ καὶ παρ´
[19]	ἐστι πολὺ θειότερόν τε καὶ	πυρωδέστερον.	ἢ κἀκεῖνον αἰτιᾶσθε ὡς σπαθῶντα
[17]	ἄγριον ἀπεργάσασθαι τὸ ζῷον; καὶ	πῶς	ἂν ἢ θεοῖς ἔθυσαν ἢ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/11/2007