Paragraphes |
[12] |
εἴη
ὀλίγον
ὅσον
τοῦ
πηλοῦ
|
λαβόντα |
ζῷά
τινα
συστήσασθαι
καὶ
ἀναπλάσαι |
[12] |
ὕλαις
ἅπασα
καὶ
ταύταις
ἀνημέροις
|
λάσιος, |
οὔτε
δὲ
βωμοὶ
θεῶν
ἢ
|
[4] |
οὐδὲν
δέον·
ὅμως
δ´
οὖν
|
λέγε· |
καὶ
γὰρ
ἄλλως
περιμένειν
ἀναγκαῖον, |
[5] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Πρότερος
οὖν,
ὦ
Ἑρμῆ,
|
λέγε, |
καὶ
ὅπως
μου
ὡς
δεινότατα |
[11] |
τοὺς
ἀνθρώπους
ἐποίησα,
καιρὸς
ἤδη
|
λέγειν. |
τοῦτο
δέ,
ὦ
Ἑρμῆ,
διττὴν |
[21] |
τὴν
Θέτιν;
ἀλλ´
οὐ
χρὴ
|
λέγειν· |
φυλάττειν
γὰρ
ἄμεινον
τὸ
ἀπόρρητον, |
[1] |
πρὸς
τὸν
ἐναντίον.
(ΕΡΜΗΣ)
Εὖ
|
λέγεις· |
ἀπόξυροί
τε
γὰρ
αἱ
πέτραι |
[7] |
νὴ
τὸν
Οὐρανόν,
καὶ
νῦν
|
λέγων |
αὐτὰ
αἰσχύνομαι
ὑπὲρ
τοῦ
Διός, |
[20] |
Προμηθεῦ,
ταῦτα
καὶ
ἐπίδοιμί
σε
|
λελυμένον, |
κοινῇ
σὺν
ἡμῖν
εὐωχούμενον,
οὐ
|
[6] |
καὶ
μακρότερα
οὐκ
ἂν
εἴποιμι·
|
λῆρος
|
γὰρ
ἄλλως
τὸ
τοιοῦτον.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) |
[7] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Εἰ
μὲν
καὶ
ταῦτα
|
λῆρός |
ἐστιν
ἃ
εἴρηκας,
εἰσόμεθα
μικρὸν |
[7] |
εἰ
μὴ
τὸ
μεῖζον
αὐτὸς
|
λήψεται. |
~καίτοι
τάς
γε
ἀπάτας,
ὦ |
[19] |
κνισᾶν
τὰς
ἀγυιὰς
καὶ
τοῦ
|
λιβανωτοῦ
|
θυμιᾶν
καὶ
τὰ
μηρία
καίειν |
[4] |
εἶ
σὺ
πανουργότατος
ἐν
τοῖς
|
λόγοις. |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Πρότερος
οὖν,
ὦ
Ἑρμῆ, |
[5] |
ἐρεῖ·
ἐγὼ
γὰρ
οὐ
πρὸς
|
λόγοις |
τοῖς
δικανικοῖς
εἰμι,
ἀλλ´
ἀμφὶ |
[13] |
~καὶ
δὴ
κατὰ
τὸν
ποιητικὸν
|
λόγον |
γαῖαν
ὕδει
φύρας"
καὶ
διαμαλάξας
|
[9] |
διὰ
τοῦτο
ἐχρῆν,
τὸ
τοῦ
|
λόγου, |
τῇ
γῇ
τὸν
οὐρανὸν
ἀναμεμῖχθαι |
[6] |
γοῦν,
ὦ
Προμηθεῦ,
μακρῶν
δεῖ
|
λόγων |
καὶ
ἱκανῆς
τινος
παρασκευῆς
ἐπὶ |
[21] |
συνευωχήσομαι
ὑμῖν
καὶ
ὁ
Ζεὺς
|
λύσει |
με
οὐκ
ἀντὶ
μικρᾶς
εὐεργεσίας. |
[21] |
ἀπόρρητον,
ὡς
μισθὸς
εἴη
καὶ
|
λύτρα |
μοι
ἀντὶ
τῆς
καταδίκης.
(ΕΡΜΗΣ) |