Paragaphes
[0]	~ΑΛΕΧΑΝΔΡΟΣ	Η	ΨΕΥΔΟΜΑΝΤΙΣ ~Σὺ μὲν ἴσως, ὦ
[17]	καὶ αὐτοῦ Ἐπικούρου ἢ Μητροδώρου	ἤ	τινος ἄλλου ἀδαμαντίνην πρὸς τὰ
[19]	καὶ κατασημήνασθαι κηρῷ ἢ πηλῷ	ἢ	ἄλλῳ τοιούτῳ. αὐτὸς δὲ λαβὼν
[2]	μεγίστῳ θεάτρῳ ὁρᾶσθαι ὑπὸ πιθήκων	ἢ	ἀλωπέκων σπαραττόμενον. ἀλλ´ ἤν τις
[4]	ὑπὲρ τὸν Εὐρύβατον ἢ Φρυνώνδαν	ἢ	Ἀριστόδημον ἢ Σώστρατον. αὐτὸς μὲν
[13]	συνειστήκει δὲ ἐν αὐτοῖς ὕδωρ	ἢ	αὐτόθεν ποθὲν συλλειβόμενον ἢ ἐξ
[5]	ἐρῶντα τῆς κακίας τῆς αὐτοῦ	ἢ	αὐτὸς τῆς ὥρας τῆς ἐκείνου,
[44]	δυστυχεῖς ἐκεῖνοι οἰκέται αὐτοῦ, οἰηθέντες	ἢ	ἐν τῷ Νείλῳ πλέοντα διεφθάρθαι
[13]	ὕδωρ ἢ αὐτόθεν ποθὲν συλλειβόμενον	ἢ	ἐξ οὐρανοῦ πεσόν— ἐνταῦθα κατατίθεται
[38]	Εἴ τις ἄθεος ἢ Χριστιανὸς	ἢ	Ἐπικούρειος ἥκει κατάσκοπος τῶν ὀργίων,
[25]	τερατείᾳ φίλος, ἀληθείᾳ δὲ ἔχθιστος,	ἢ	Ἐπικούρῳ ἀνδρὶ τὴν φύσιν τῶν
[30]	εἰ μόνον ἀληλιμμένον που λίθον	ἢ	ἐστεφανωμένον θεάσαιτο, προσπίπτων εὐθὺς καὶ
[17]	τὸ μηχάνημα ἐδεῖτο Δημοκρίτου τινὸς	ἢ	καὶ αὐτοῦ Ἐπικούρου ἢ Μητροδώρου
[45]	τοὺς παρόντας λίθοις βάλλειν αὐτόν,	ἢ	καὶ αὐτοὺς ἐναγεῖς ἔσεσθαι καὶ
[44]	Νείλῳ πλέοντα διεφθάρθαι τὸν νεανίσκον	ἢ	καὶ ὑπὸ λῃστῶν— πολλοὶ δὲ
[8]	ἔσεσθαι ἤλπιζον— ὅπερ ἐπὶ μεῖζον	ἢ	κατὰ τὴν πρώτην προσδοκίαν ἀπήντησεν
[51]	τῇ πατρίῳ ἔροιτο φωνῇ, Συριστὶ	ἢ	Κελτιστί, ῥᾳδίως ἐξευρίσκων τινὰς ἐπιδημοῦντας
[9]	φανείη τις αὐλητὴν ἢ τυμπανιστὴν	ἢ	κυμβάλοις κροτοῦντα ἐπαγόμενος, κοσκίνῳ τὸ
[48]	ξύλοις κατειργάσαντο ὥς τινας κύνας	ἢ	λύκους ξενικούς· αὐτίκα δὲ τὸ
[17]	τινὸς ἢ καὶ αὐτοῦ Ἐπικούρου	ἢ	Μητροδώρου ἤ τινος ἄλλου ἀδαμαντίνην
[23]	πόρον τοῦτον, ἀλλ´ εἰς ἑπτὰ	ἢ	ὀκτὼ μυριάδας ἑκάστου ἔτους ἤθροιζεν,
[19]	καταρράψαι τε καὶ κατασημήνασθαι κηρῷ	ἢ	πηλῷ ἢ ἄλλῳ τοιούτῳ. αὐτὸς
[22]	αὐτῷ τοῦτο. τοὺς δὲ ἀπέτρεπεν	ἢ	προὔτρεπεν, ὡς ἄμεινον ἔδοξεν αὐτῷ
[4]	ὕβρει ταῦτα τοῦ Πυθαγόρου λέγειν	ἢ	συνάπτειν πειρώμενον αὐτοὺς πρὸς ὁμοιότητα
[4]	Εὐρύβατον ἢ Φρυνώνδαν ἢ Ἀριστόδημον	ἢ	Σώστρατον. αὐτὸς μὲν γὰρ τῷ
[1]	ἕκαστον ἐπεξιέναι, οὐ μεῖόν ἐστιν	ἢ	τὰς Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου πράξεις
[9]	μόνον εἰ φανείη τις αὐλητὴν	ἢ	τυμπανιστὴν ἢ κυμβάλοις κροτοῦντα ἐπαγόμενος,
[48]	θεόν, μὴ μέντοι δηλῶσαι Ῥωμαίων	ἢ	τῶν πολεμίων. ~Ἤδη δὲ πολλῶν
[46]	στέγῃ τις ἐδέχετο οὔτε πυρὸς	ἢ	ὕδατος ἐκοινώνει, ἀλλ´ ἔδει γῆν
[13]	φθεγγόμενος, οἷαι γένοιντο ἂν Ἑβραίων	ἢ	Φοινίκων, ἐξέπληττε τοὺς ἀνθρώπους οὐκ
[4]	τοὺς Κέρκωπας, ὑπὲρ τὸν Εὐρύβατον	ἢ	Φρυνώνδαν ἢ Ἀριστόδημον ἢ Σώστρατον.
[38]	Ἀθήνησι τοιαύτη· Εἴ τις ἄθεος	ἢ	Χριστιανὸς ἢ Ἐπικούρειος ἥκει κατάσκοπος
[43]	τὸν πατέρα τὸν Ἀπόλλω χρησμῳδοῦντα,	ἢ	ψευδεῖς εἰσιν οἱ νῦν ἐκπίπτοντες
[43]	δέσποτα Γλύκων, τίς εἶ; Ἐγώ,	ἦ	δ´ ὅς, Ἀσκληπιὸς νέος. Ἄλλος
[43]	ὄντα· Μὴ πείθου Λεπίδῳ, ἐπεὶ	ἦ	λυγρὸς οἶτος ὀπηδεῖ. πάνυ γὰρ
[9]	τοῦ χωρίου, δεύτερον δὲ ἥτις	ἡ	ἀρχὴ καὶ ὁ τρόπος ἂν
[18]	ἀδύνατον. ~Κατ´ ὀλίγον οὖν καὶ	ἡ	Βιθυνία καὶ ἡ Γαλατία καὶ
[18]	οὖν καὶ ἡ Βιθυνία καὶ	ἡ	Γαλατία καὶ ἡ Θρᾴκη συνέρρει,
[4]	μορφήν· ἡ ψυχὴ δὲ καὶ	ἡ	γνώμη— ἀλεξίκακε Ἡράκλεις καὶ Ζεῦ
[61]	ἐντυχοῦσι χρήσιμόν τι ἔχειν δόξει	ἡ	γραφή, τὰ μὲν διεξελέγχουσα, τὰ
[39]	ἔρως καὶ τικτομένη τοῦ Ῥουτιλιανοῦ	ἡ	γυνή. ἐδᾳδούχει δὲ καὶ ἱεροφάντει
[40]	μὲν φθίνει, ἄλλοτε δ´ αὔξει·	ἡ	δὲ προφητείη δίης φρενός ἐστιν
[18]	Βιθυνία καὶ ἡ Γαλατία καὶ	ἡ	Θρᾴκη συνέρρει, ἑκάστου τῶν ἀπαγγελλόντων
[44]	ἀφανισμόν. εἶτα ὁ χρησμὸς καὶ	ἡ	καταδίκη, μεθ´ ἣν ἐπέστη ὁ
[60]	καὶ αὕτη τοῦ παντὸς δράματος	ἡ	καταστροφὴ ἐγένετο, ὡς εἰκάζειν προνοίας
[1]	πᾶσα καὶ ὡς ἀμύθητος ἦν	ἡ	κόπρος ἣν τρισχίλιοι βόες ἐν
[46]	ἄθεον καὶ Ἐπικούρειον, ἥπερ ἦν	ἡ	μεγίστη λοιδορία. ~Ἓν γοῦν καὶ
[55]	ἔδοξεν, οὕτω ῥᾳδία γενομένη μου	ἡ	μεταβολή. ~Εἶτα δή μου ἐκπλεῖν
[48]	τὰ περὶ Ἀκυληΐαν γενόμενα καὶ	ἡ	παρὰ μικρὸν τῆς πόλεως ἐκείνης
[25]	ἐν ταῖς πόλεσιν ἐπεφώρατο ἠρέμα	ἡ	πᾶσα μαγγανεία καὶ συσκευὴ τοῦ
[13]	δέ— συνδεδραμήκει γὰρ σχεδὸν ἅπασα	ἡ	πόλις ἅμα γυναιξὶ καὶ γέρουσι
[15]	συνδραμεῖσθαι. ἐπεὶ δὲ ὑπερεπέπληστο ἀνθρώπων	ἡ	πόλις, ἁπάντων τοὺς ἐγκεφάλους καὶ
[10]	Χαλκηδόνα— χρήσιμον γάρ τι ὅμως	ἡ	πόλις αὐτοῖς ἔχειν ἔδοξε— ἐν
[21]	ὡς ἔχοις ἐλέγχειν τὰ τοιαῦτα.	ἡ	πρώτη μὲν ἐκείνη, ὦ φίλτατε
[19]	γὰρ ὁ νεὼς ἐγήγερτο καὶ	ἡ	σκηνὴ παρεσκεύαστο— καλέσειν ἔμελλε κατὰ
[4]	γε. ~Τοιόσδε μὲν τὴν μορφήν·	ἡ	ψυχὴ δὲ καὶ ἡ γνώμη—
[21]	τιτάνου γὰρ εἰς κόλλαν ἐμβαλὼν	ᾗ	κολλῶσι τὰ βιβλία, καὶ κηρὸν
[60]	τοιοῦτον, εἰ καὶ κατὰ τύχην	συνέβη.	ἔδει δὲ καὶ τὸν ἐπιτάφιον
[46]	γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνεσθαι ὡς	ἀσεβῆ	καὶ ἄθεον καὶ Ἐπικούρειον, ἥπερ
[51]	ἦν· Μορφὴν εὐβάργουλις εἰς σκιὰν	χνεχικραγη	λείψει φάος. ~Ἄλλῳ πάλιν οὔτε
[46]	κόρακας, οὐκέτι τὸν τοιοῦτον οὔτε	στέγῃ	τις ἐδέχετο οὔτε πυρὸς ἢ
[13]	πόλιν ἐμακάριζεν αὐτίκα μάλα δεξομένην	ἐναργῆ	τὸν θεόν. οἱ παρόντες δέ—
[56]	γενομένη μου ἡ μεταβολή. ~Εἶτα	δή	μου ἐκπλεῖν προαιρουμένου ξένια καὶ
[50]	κατὰ δῶμα; δοῦλος Πρωτογένης, τῷ	δὴ	σύ γε πάντα πέποιθας. ὤπυιες
[3]	γραφικός τις ὤν. τὸ γὰρ	δὴ	σῶμα, ἵνα σοι καὶ τοῦτο
[6]	τοὺς πολλοὺς ὀνομάζουσιν ἀποκείροντες. ἐν	δὴ	τούτοις καὶ Μακέτιν γυναῖκα πλουσίαν,
[50]	ἄκρην ἀποτίνων. ἀλλ´ ἐπὶ σοὶ	δὴ	φάρμακ´ ἀπ´ αὐτῶν λυγρὰ τέτυκται,
[24]	νοσοῦντας ἰάσαιτο, ἐνίους δὲ καὶ	ἤδη	ἀποθανόντας ἀναστήσειεν. δρόμος οὖν καὶ
[19]	καὶ εἰς τὸ ἄδυτον κατελθὼν—	ἤδη	γὰρ ὁ νεὼς ἐγήγερτο καὶ
[13]	συντραγῳδήσων, μᾶλλον δὲ πρωταγωνιστὴς ἐσόμενος.	~Ἤδη	δὲ ἄρχεσθαι δέον, μηχανᾶται τοιόνδε
[49]	δηλῶσαι Ῥωμαίων ἢ τῶν πολεμίων.	~Ἤδη	δὲ πολλῶν ἐπὶ πολλοῖς ἐπεισρεόντων
[6]	οἵας σοι διατριβῆς ἄνθρωπον λέγω.	~Ἤδη	δὲ πώγωνος ὁ Ἀλέξανδρος πιμπλάμενος
[24]	ἔνεμεν ἑκάστῳ τὸ κατ´ ἀξίαν.	~Ἤδη	δέ τινας καὶ ἐπὶ τὴν
[52]	Μάγνου καὶ Βουβάλου, οἳ καὶ	ἤδη	δέδενται ληφθέντες. ~Ὀλίγους δὲ καὶ
[55]	προαχθῆναι παρ´ αὐτῷ; κἀγὼ ἄσμενος	ἤδη	ἐδεχόμην τὴν φιλοφροσύνην ταύτην ὁρῶν
[10]	ἐψηφίσαντο ἐγεῖραι καὶ τοὺς θεμελίους	ἤδη	ἔσκαπτον. κἀνταῦθα ὁ μὲν Κοκκωνᾶς
[11]	~προεισπέμπεται δὲ ὁ Ἀλέξανδρος, κομῶν	ἤδη	καὶ πλοκάμους καθειμένος καὶ μεσόλευκον
[57]	βουλόμενος, καὶ πρὸ τῆς ἐπιβουλῆς	ἤδη	μισῶν αὐτὸν καὶ ἔχθιστον ἡγούμενος
[23]	εἰς πλοῦτον ἀπεθησαύριζεν, ἀλλὰ πολλοὺς	ἤδη	περὶ αὑτὸν ἔχων συνεργοὺς καὶ
[25]	ἄγαν, ἀλλ´ ὑποφήτου· ~Ἐπεὶ δὲ	ἤδη	πολλοὶ τῶν νοῦν ἐχόντων ὥσπερ
[16]	νοσοῦντι λόγος, ὅτε ὁ μὲν	ἤδη	πονήρως εἶχεν, οἱ δὲ περιστάντες
[48]	πολέμου ἀκμάζοντος, ὅτε θεὸς Μάρκος	ἤδη	τοῖς Μαρκομάνοις καὶ Κουάδοις συνεπλέκετο.
[14]	εἰς τὰς χεῖρας ἔχειν ἔφασκεν	ἤδη	τὸν Ἀσκληπιόν. οἱ δὲ ἀπενὲς
[8]	Θουκυδίδην ἄρχεται ὁ πόλεμος ἐνθένδε	ἤδη.	Ὡς γὰρ ἂν δύο κάκιστοι
[11]	Ἀλεξάνδρου μητέρα. Εὕρητο δὲ χρησμὸς	ἤδη,	ὡς Σιβύλλης προμαντευσαμένης· Εὐξείνου Πόντοιο
[55]	ὅλως ἔχθιστος εἰκότως ἦν ἐγώ.	~Κἀπειδὴ	εἰσελθόντα με εἰς τὴν πόλιν
[53]	τε κέλητος· τῷ δὲ ἑτέρῳ,	ἐπειδὴ	καὶ τοῦτο ἠκηκόει ὡς ἐρομένου
[19]	αἷμα Διός, φάος ἀνθρώποισιν. ~Καὶ	ἐπειδὴ	καιρὸς ἦν, οὗπερ ἕνεκα τὰ
[27]	φέρων κροτάφοισι μεμιγμένον ἀκτίνεσσιν. εἶτ´	ἐπειδὴ	πεισθεὶς ὁ ἠλίθιος ἐκεῖνος Κελτὸς
[57]	εἰς τὴν Βιθυνίαν ἀπιόντας ἐπὶ	κομιδῇ	τῆς ἐπετείου συντάξεως, καὶ διηγησάμενος
[47]	ὡς οἶσθα, τῶν βιβλίων καὶ	κεφαλαιώδη	περιέχον τῆς τἀνδρὸς σοφίας τὰ
[44]	Ἀλεξανδρείᾳ παιδευόμενον, ὁ δὲ νεανίσκος	ζῇ	καὶ ἐπανελήλυθε ζῶν μετὰ τὴν
[14]	τὸν θεὸν ἥκειν τύχῃ τῇ	ἀγαθῇ	εἰς τὴν πόλιν. εἶτα φιάλην
[38]	τῷ θεῷ τελείσθωσαν τύχῃ τῇ	ἀγαθῇ.	εἶτ´ εὐθὺς ἐν ἀρχῇ ἐξέλασις
[55]	καὶ τοὺς στρατιώτας τύχῃ τινὶ	ἀγαθῇ.	καὶ ὁ μὲν προὔτεινέ μοι
[59]	καὶ σκωλήκων ζέσας· ὅτεπερ καὶ	ἐφωράθη	φαλακρὸς ὤν, παρέχων τοῖς ἰατροῖς
[22]	καὶ Ἀλέξανδρος ὁ προφήτης μου	δεηθῇ	καὶ εὔξηται ὑπὲρ ὑμῶν. ~Ἐτέτακτο
[42]	καὶ οἱ ἄνδρες ἐπεμαρτύρουν ὅτι	ἀληθῆ	λέγουσιν. ~Ἐθέλω δέ σοι καὶ
[17]	ὦ φίλε Κέλσε, εἰ δεῖ	τἀληθῆ	λέγειν, συγγνώμην χρὴ ἀπονέμειν τοῖς
[25]	εἶτα θαυμάζεις εἰ ἐπὶ μέγα	ἤρθη	τὸ χρηστήριον, ὁρῶν τὰς ἐρωτήσεις
[4]	τῶν ἐπὶ κακίᾳ διαβοήτων ἀκρότατος	ἀπετελέσθη,	ὑπὲρ τοὺς Κέρκωπας, ὑπὲρ τὸν
[44]	ἄχρι τοῦ Κλύσματος, πλοίου ἀναγομένου	ἐπείσθη	καὶ αὐτὸς εἰς Ἰνδίαν πλεῦσαι,
[51]	ἕκαστα. οἷος καὶ ὁ τῷ	Σκύθῃ	δοθεὶς χρησμὸς ἦν· Μορφὴν εὐβάργουλις
[50]	Καλυψώ. τίς οὐκ ἂν Δημόκριτος	διεταράχθη	ἀκούσας ὀνόματα καὶ τόπους ἀκριβῶς,
[43]	μὲν ὁ Γλύκων τῷ Σακερδῶτι	διελέχθη.	ἐπὶ τέλει δὲ χρησμὸν ἔμμετρον
[39]	ὑποδεδεμένοι, πολλὴν τὴν σκοροδάλμην ἐρυγγάνοντες,	Ἰὴ	Ἀλέξανδρε. ~Πολλάκις δὲ ἐν τῇ
[39]	μὲν ἔλεγε μεγάλῃ τῇ φωνῇ,	Ἰὴ	Γλύκων· ἐπεφθέγγοντο δὲ αὐτῷ ἐπακολουθοῦντες
[4]	δόξαν λαβὼν ὑπὲρ αὐτοῦ ὡς	εἴη	πάντων ἀνθρώπων χρηστότατος καὶ ἐπιεικέστατος
[4]	ἀλλ´ ἵλεως μὲν ὁ Πυθαγόρας	εἴη,	σοφὸς ἀνὴρ καὶ τὴν γνώμην
[9]	καὶ πλουσίους, καὶ μόνον εἰ	φανείη	τις αὐλητὴν ἢ τυμπανιστὴν ἢ
[40]	ἄλλοτε δ´ αὔξει· ἡ δὲ	προφητείη	δίης φρενός ἐστιν ἀπορρώξ. καί
[9]	καὶ εὔκαιρον χωρίον, τῇ τε	Θρᾴκῃ	καὶ τῇ Βιθυνίᾳ πρόσοικον, οὐχ
[18]	καὶ ἡ Γαλατία καὶ ἡ	Θρᾴκη	συνέρρει, ἑκάστου τῶν ἀπαγγελλόντων κατὰ
[44]	εἶτα ὁ χρησμὸς καὶ ἡ	καταδίκη,	μεθ´ ἣν ἐπέστη ὁ νεανίσκος
[48]	βοτάνας εὐώδεας· αὐτίκα δ´ ἔσται	νίκη	καὶ μέγα κῦδος ἅμ´ εἰρήνῃ
[29]	αὐτοὺς εὐδοκιμοῦντας ἐπὶ τῇ ὁμοίᾳ	μαντικῇ	ταύτῃ, φίλους αὐτοὺς ἐποιεῖτο, πολλοὺς
[49]	χρηστήριον ἀφικνουμένων καὶ τὰ ἐπιτήδεια	διαρκῆ	μὴ ἐχούσης, ἐπινοεῖ τοὺς νυκτερινοὺς
[39]	σιωπῇ, καὶ αὐτὸς μὲν ἔλεγε	μεγάλῃ	τῇ φωνῇ, Ἰὴ Γλύκων· ἐπεφθέγγοντο
[14]	τε ᾖδεν Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἀπόλλωνος	μεγάλῃ	τῇ φωνῇ καὶ ἐκάλει τὸν
[44]	ὁ μὲν γὰρ προσελθὼν ἔλεγεν	μεγάλῃ	τῇ φωνῇ· Σὺ μέντοι γε,
[12]	δὲ αὐτοῖς πάλαι καὶ κατεσκεύαστο	κεφαλὴ	δράκοντος ὀθονίνη ἀνθρωπόμορφόν τι ἐπιφαίνουσα,
[16]	ἐτετρύπητο δὲ κατὰ τὸ ἀντίθυρον	ἄλλη	ἔξοδος. οἷόν τι καὶ τοὺς
[47]	γνώμας, οὐχ ὑπὸ δᾳδὶ καὶ	σκίλλῃ	καὶ ταῖς τοιαύταις φλυαρίαις, ἀλλὰ
[39]	εἰσῄει πάλιν ἱεροφαντικῶς ἐσκευασμένος ἐν	πολλῇ	τῇ σιωπῇ, καὶ αὐτὸς μὲν
[22]	πλείονα. ~Ἔχρη οὖν καὶ ἐθέσπιζε,	πολλῇ	τῇ συνέσει ἐνταῦθα χρώμενος καὶ
[4]	χείριστα καὶ βλασφημότατα τῶν ἐπὶ	διαβολῇ	περὶ τοῦ Πυθαγόρου λεγομένων, οἷς
[55]	οὕτω ῥᾳδία γενομένη μου ἡ	μεταβολή.	~Εἶτα δή μου ἐκπλεῖν προαιρουμένου
[31]	οὗτος, καὶ τῶν ἐν τῇ	αὐλῇ	τοὺς πλείστους διεθορύβησεν, οἳ αὐτίκα
[7]	καὶ πατουμένους ἀνέχεσθαι καὶ θλιβομένους	μὴ	ἀγανακτεῖν καὶ γάλα πίνειν ἀπὸ
[57]	γὰρ τὴν πρὸς Ῥουτιλιανὸν εὔνοιαν	μὴ	ἂν δύνασθαι, καὶ εἰ φανερῶς
[21]	οὐκ ἀναγκαῖον μεμνῆσθαι ἁπάντων, ὡς	μὴ	ἀπειρόκαλοι εἶναι δοκοίημεν, καὶ μάλιστα
[36]	σεισμούς· καὶ ἀσφαλῶς βοηθήσειν, ὡς	μὴ	γένοιτό τι τούτων, αὐτὸς ὑπισχνεῖτο
[2]	ὠμοτέρου λῃστοῦ μνήμην ποιησόμεθα, ὅσῳ	μὴ	ἐν ὕλαις καὶ ἐν ὄρεσιν,
[17]	ὅπερ ἦν εἰκάσαι, καὶ εἰ	μὴ	εὑρεῖν τὸν τρόπον ἐδύνατο, ἐκεῖνο
[49]	ἀφικνουμένων καὶ τὰ ἐπιτήδεια διαρκῆ	μὴ	ἐχούσης, ἐπινοεῖ τοὺς νυκτερινοὺς καλουμένους
[20]	ἔδωκα ὑπὸ σφραγῖσιν δυσμιμήτοις, εἰ	μὴ	θεός τις ὡς ἀληθῶς ὁ
[4]	εἶναι ἔδοξε. καὶ πρὸς Χαρίτων	μή	με νομίσῃς ἐφ´ ὕβρει ταῦτα
[36]	αἷς τὸ ἔπος ἐπεγέγραπτο. καὶ	μή	με νομίσῃς τοῦτο λέγειν, ὅτι
[48]	μὲν γὰρ προειπεῖν τὸν θεόν,	μὴ	μέντοι δηλῶσαι Ῥωμαίων ἢ τῶν
[23]	χρησμῷ δραχμὴ καὶ δύ´ ὀβολώ.	μὴ	μικρὸν οἰηθῇς, ὦ ἑταῖρε, μηδ´
[15]	ἀνδράσιν, ἀλλὰ μόνῃ τῇ μορφῇ	μὴ	οὐχὶ πρόβατα εἶναι διαφερόντων, ἐν
[59]	ὃ οὐκ ἂν ποιῆσαι ἐδύναντο	μὴ	οὐχὶ τῆς φενάκης ἀφῃρημένης. ~Τοιοῦτο
[3]	εἰκάσας, ὡς ἂν δύνωμαι, καίτοι	μὴ	πάνυ γραφικός τις ὤν. τὸ
[1]	τὴν Αὐγέου βουστασίαν, εἰ καὶ	μὴ	πᾶσαν, ἀλλ´ εἰς δύναμίν γε
[43]	εἰδὼς αὐτὸν Λεπίδῳ ἑταῖρον ὄντα·	Μὴ	πείθου Λεπίδῳ, ἐπεὶ ἦ λυγρὸς
[39]	μέσῳ καὶ περιπλοκαί. εἰ δὲ	μὴ	πολλαὶ ἦσαν αἱ δᾷδες, τάχα
[55]	ἀγανακτήσαντες ὅτι Ἀλέξανδρον αὐτόν, ἀλλὰ	μὴ	προφήτην προσεῖπον· ὁ δὲ πάνυ
[27]	ἐλάαν στρατόν, οὐ γὰρ ἄμεινον,	μή	σοι θηλυχίτων τις ἀνὴρ τόξου
[27]	ἐντίθησιν δ´ ἄλλον ἀντ´ αὐτοῦ·	Μὴ	σύ γ´ ἐπ´ Ἀρμενίους ἐλάαν
[53]	ἀπεκρίνατο οὐδὲν πρὸς τὸν Ὅμηρον·	Μὴ	σύ γε πλωέμεναι, πεζὴν δὲ
[45]	ἀγανακτήσας ἐπὶ τῷ ἐλέγχῳ καὶ	μὴ	φέρων τοῦ ὀνείδους τὴν ἀλήθειαν
[20]	μὲν οἵῳ σοί, εἰ δὲ	μὴ	φορτικὸν εἰπεῖν, καὶ οἵῳ ἐμοί,
[2]	καὶ ἐμαυτοῦ· σοῦ μέν, ἀξιοῦντος	μνήμῃ	καὶ γραφῇ παραδοθῆναι ἄνδρα τρισκατάρατον,
[23]	ὁ μισθὸς ἐφ´ ἑκάστῳ χρησμῷ	δραχμὴ	καὶ δύ´ ὀβολώ. μὴ μικρὸν
[4]	ἡ ψυχὴ δὲ καὶ ἡ	γνώμη—	ἀλεξίκακε Ἡράκλεις καὶ Ζεῦ ἀποτρόπαιε
[37]	λοιμόν. ~Πευθῆνας μέντοι ἐν αὐτῇ	Ῥώμῃ	κατεστήσατο πάνυ πολλοὺς τῶν συνωμοτῶν,
[40]	ὁ μηρὸς αὐτοῦ ἐξεπίτηδες χρυσοῦς	διεφάνη,	δέρματος ὡς εἰκὸς ἐπιχρύσου περιτεθέντος
[8]	προσδοκίαν ἀπήντησεν αὐτοῖς καὶ κρεῖττον	διεφάνη	τῆς ἐλπίδος. ~Τοὐντεῦθεν τὴν σκέψιν
[12]	προέκυπτεν, ὑπὸ τριχῶν καὶ αὐτὴ	ἑλκομένη.	καὶ ὁ Πελλαῖος δὲ δράκων
[55]	τοῖς ὁρῶσιν ἔδοξεν, οὕτω ῥᾳδία	γενομένη	μου ἡ μεταβολή. ~Εἶτα δή
[39]	Σελήνης καὶ Ἀλεξάνδρου ἔρως καὶ	τικτομένη	τοῦ Ῥουτιλιανοῦ ἡ γυνή. ἐδᾳδούχει
[12]	ἀνθρωπόμορφόν τι ἐπιφαίνουσα, κατάγραφος, πάνυ	εἰκασμένη,	ὑπὸ θριξὶν ἱππείαις ἀνοίγουσά τε
[39]	ἀληθῶς ἐρῶσα τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ	ἀντερωμένη	ὑπ´ αὐτοῦ, καὶ ἐν ὀφθαλμοῖς
[19]	ὁ νεὼς ἐγήγερτο καὶ ἡ	σκηνὴ	παρεσκεύαστο— καλέσειν ἔμελλε κατὰ τάξιν
[61]	τρόπου πραότητι καὶ ἐπιεικείᾳ καὶ	γαλήνῃ	βίου καὶ δεξιότητι πρὸς τοὺς
[25]	Χρύσιππον καὶ Πυθαγόραν φίλοι, καὶ	εἰρήνη	βαθεῖα πρὸς ἐκείνους ἦν· ὁ
[48]	νίκη καὶ μέγα κῦδος ἅμ´	εἰρήνῃ	ἐρατεινῇ. γενομένων δὲ τούτων ὡς
[36]	καὶ αὐτόν, εἰς ἅπαντα τὰ	ἔθνη	ἐν τῷ λοιμῷ διεπέμψατο· ἦν
[34]	ταῦτα Μένανδρος, εἶθ´ ὃς νῦν	φαίνῃ,	μετὰ δ´ ἔσσεαι ἡλιὰς ἀκτίς,
[6]	τὴν Μακεδονίαν. Πελλαία δὲ ἦν	ἐκείνη,	πάλαι μὲν εὐδαίμονος χωρίου κατὰ
[21]	τὰ τοιαῦτα. ἡ πρώτη μὲν	ἐκείνη,	ὦ φίλτατε Κέλσε· βελόνην πυρώσας
[48]	καὶ μέγα κῦδος ἅμ´ εἰρήνῃ	ἐρατεινῇ.	γενομένων δὲ τούτων ὡς προσέταξεν,
[12]	πάλαι καὶ κατεσκεύαστο κεφαλὴ δράκοντος	ὀθονίνη	ἀνθρωπόμορφόν τι ἐπιφαίνουσα, κατάγραφος, πάνυ
[21]	καὶ μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῇ	βελόνῃ	αὖθις ἐπιχλιάνας τὸν κηρόν, τόν
[15]	οὐδὲν ἐοικότων σιτοφάγοις ἀνδράσιν, ἀλλὰ	μόνῃ	τῇ μορφῇ μὴ οὐχὶ πρόβατα
[39]	καὶ τικτομένη τοῦ Ῥουτιλιανοῦ ἡ	γυνή.	ἐδᾳδούχει δὲ καὶ ἱεροφάντει ὁ
[39]	ὡραιοτάτη, τῶν Καίσαρος οἰκονόμων τινὸς	γυνή,	ὡς ἀληθῶς ἐρῶσα τοῦ Ἀλεξάνδρου
[39]	αὐτὸς μὲν ἔλεγε μεγάλῃ τῇ	φωνῇ,	Ἰὴ Γλύκων· ἐπεφθέγγοντο δὲ αὐτῷ
[14]	Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἀπόλλωνος μεγάλῃ τῇ	φωνῇ	καὶ ἐκάλει τὸν θεὸν ἥκειν
[44]	γὰρ προσελθὼν ἔλεγεν μεγάλῃ τῇ	φωνῇ·	Σὺ μέντοι γε, ὦ Ἀλέξανδρε,
[51]	εἴ τις τῇ πατρίῳ ἔροιτο	φωνῇ,	Συριστὶ ἢ Κελτιστί, ῥᾳδίως ἐξευρίσκων
[6]	αὐτοὶ τῇ πατρίῳ τῶν μάγων	φωνῇ	τοὺς πολλοὺς ὀνομάζουσιν ἀποκείροντες. ἐν
[54]	πέμψας· ὁ δὲ πιστεύσας τῇ	ἀποπομπῇ	τοῦ μισθοῦ καὶ τῇ ἐπιγραφῇ
[39]	ἱεροφαντικῶς ἐσκευασμένος ἐν πολλῇ τῇ	σιωπῇ,	καὶ αὐτὸς μὲν ἔλεγε μεγάλῃ
[25]	ἐσθίειν οὕτως ἔφη· Μάλβακα χοιράων	ἱερῇ	κυμίνευε σιπύδνῳ. ~Πολλάκις μὲν οὖν,
[2]	κατατρέχων οὐδὲ ὀλίγα τῆς Ἀσίας	μέρη	τὰ ἐρημότερα λεηλατῶν, ἀλλὰ πᾶσαν
[2]	ἀλλ´ ἤν τις ἡμῖν ταύτην	ἐπιφέρῃ	τὴν αἰτίαν, ἕξομεν καὶ αὐτοὶ
[17]	εἰ δεῖ τἀληθῆ λέγειν, συγγνώμην	χρὴ	ἀπονέμειν τοῖς Παφλαγόσι καὶ Ποντικοῖς
[60]	ἐπὶ διαιτητὴν τὸν Ῥουτιλιανόν, τίνα	χρὴ	προκριθῆναι αὐτῶν καὶ διαδέξασθαι τὸ
[22]	παραθεμένου καὶ πολλῷ τούτων πλείονα.	~Ἔχρη	οὖν καὶ ἐθέσπιζε, πολλῇ τῇ
[50]	ἀγχόθι τοίχου πρὸς κεφαλῆς. καὶ	σὴ	θεράπαινα σύνοιδε Καλυψώ. τίς οὐκ
[21]	οὖν αἱ ἐπίνοιαι, ἴσως γὰρ	ἐρήσῃ	με. ἄκουε τοίνυν, ὡς ἔχοις
[43]	πρὸς τοῖς χιλίοις. Εἶτα ποῖ	μεταστήσῃ;	Ἐς Βάκτρα καὶ τὴν ἐκεῖ
[43]	ἀνθρώπου· ὁποίου τινὸς τὴν σύνεσιν,	εἴσῃ	ἀπὸ τῶν ἐρωτήσεων. ἀνέγνων δὲ
[1]	ἐκφορήσας, ὡς ἀπ´ ἐκείνων τεκμαίροιο	πόση	πᾶσα καὶ ὡς ἀμύθητος ἦν
[27]	τόξου ἄπο λυγρὸν πότμον ἐπιπροϊεὶς	παύσῃ	βιότοιο φάους τε. ~Καὶ γὰρ
[14]	ἐκάλει τὸν θεὸν ἥκειν τύχῃ	τῇ	ἀγαθῇ εἰς τὴν πόλιν. εἶτα
[38]	πιστεύοντες τῷ θεῷ τελείσθωσαν τύχῃ	τῇ	ἀγαθῇ. εἶτ´ εὐθὺς ἐν ἀρχῇ
[54]	ταύταις πέμψας· ὁ δὲ πιστεύσας	τῇ	ἀποπομπῇ τοῦ μισθοῦ καὶ τῇ
[31]	διεσάλευσεν οὗτος, καὶ τῶν ἐν	τῇ	αὐλῇ τοὺς πλείστους διεθορύβησεν, οἳ
[21]	ἐξῄρει καὶ μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν	τῇ	βελόνῃ αὖθις ἐπιχλιάνας τὸν κηρόν,
[9]	χωρίον, τῇ τε Θρᾴκῃ καὶ	τῇ	Βιθυνίᾳ πρόσοικον, οὐχ ἑκὰς οὐδὲ
[40]	Ἰὴ Ἀλέξανδρε. ~Πολλάκις δὲ ἐν	τῇ	δᾳδουχίᾳ καὶ τοῖς μυστικοῖς σκιρτήμασιν
[38]	καὶ Ἀσκληπιὸς ἐτίκτετο. ἐν δὲ	τῇ	δευτέρᾳ Γλύκωνος ἐπιφάνεια καὶ γέννησις
[49]	τοὺς τοιούτους χρησμοὺς λαμβανόντων ἐπὶ	τῇ	ἐξηγήσει καὶ διαλύσει αὐτῶν. καὶ
[54]	τῇ ἀποπομπῇ τοῦ μισθοῦ καὶ	τῇ	ἐπιγραφῇ τοῦ βιβλίου, πρὸς μίαν
[22]	ἐνταῦθα χρώμενος καὶ τὸ εἰκαστικὸν	τῇ	ἐπινοίᾳ προσάπτων, τοῖς μὲν λοξὰ
[38]	~Καὶ πρὸς μὲν τὰ ἐν	τῇ	Ἰταλίᾳ ταῦτα προεμηχανᾶτο· οἴκοι δὲ
[58]	καὶ νόμισμα καινὸν κόψαι ἐγκεχαραγμένον	τῇ	μὲν τοῦ Γλύκωνος, κατὰ θάτερα
[13]	τὴν κόμην ἄνετον ὥσπερ οἱ	τῇ	μητρὶ ἀγείροντές τε καὶ ἐνθεαζόμενοι,
[15]	ἐοικότων σιτοφάγοις ἀνδράσιν, ἀλλὰ μόνῃ	τῇ	μορφῇ μὴ οὐχὶ πρόβατα εἶναι
[29]	Μαλλῷ καὶ αὐτοὺς εὐδοκιμοῦντας ἐπὶ	τῇ	ὁμοίᾳ μαντικῇ ταύτῃ, φίλους αὐτοὺς
[51]	βαρβάροις πολλάκις ἔχρησεν, εἴ τις	τῇ	πατρίῳ ἔροιτο φωνῇ, Συριστὶ ἢ
[6]	τῶν ἀνθρώπων— οὕτως γὰρ αὐτοὶ	τῇ	πατρίῳ τῶν μάγων φωνῇ τοὺς
[30]	δυνατώτατοι καὶ μέγιστον ἀξίωμα ἐν	τῇ	πόλει ἔχοντες· ὧν πρῶτος καὶ
[25]	ὁμοίους αὐτοῖς πολλοὺς ἐνόντας ἐν	τῇ	πόλει· οὐδὲ ἐχρησμῴδησε πώποτε Ἀμαστριανῷ
[38]	τελουμένων ἡμερῶν. καὶ ἐν μὲν	τῇ	πρώτῃ πρόρρησις ἦν ὥσπερ Ἀθήνησι
[39]	πάλιν ἱεροφαντικῶς ἐσκευασμένος ἐν πολλῇ	τῇ	σιωπῇ, καὶ αὐτὸς μὲν ἔλεγε
[22]	~Ἔχρη οὖν καὶ ἐθέσπιζε, πολλῇ	τῇ	συνέσει ἐνταῦθα χρώμενος καὶ τὸ
[21]	ποιήσας, ἔτι ὑγρὸν ὄντα ἐπετίθει	τῇ	σφραγῖδι καὶ ἀφελών— αὐτίκα δὲ
[9]	ἐπιτήδειον εἶναι καὶ εὔκαιρον χωρίον,	τῇ	τε Θρᾴκῃ καὶ τῇ Βιθυνίᾳ
[43]	γράμμασιν γεγραμμένον ἐν Τίῳ, ἐν	τῇ	τοῦ Σακερδῶτος οἰκίᾳ. Εἰπὲ γάρ
[39]	καὶ αὐτὸς μὲν ἔλεγε μεγάλῃ	τῇ	φωνῇ, Ἰὴ Γλύκων· ἐπεφθέγγοντο δὲ
[14]	ᾖδεν Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἀπόλλωνος μεγάλῃ	τῇ	φωνῇ καὶ ἐκάλει τὸν θεὸν
[44]	μὲν γὰρ προσελθὼν ἔλεγεν μεγάλῃ	τῇ	φωνῇ· Σὺ μέντοι γε, ὦ
[39]	ἀντὶ τῆς Σελήνης Ῥουτιλία τις	ὡραιοτάτη,	τῶν Καίσαρος οἰκονόμων τινὸς γυνή,
[59]	ἀποθανεῖν, οἰκτίστῳ τέλει οὐδὲ ἑβδομήκοντα	ἔτη	γεγονὼς ἀπέθανεν, ὡς Ποδαλειρίου υἱὸς
[56]	ἐργάσασθαι, καὶ πρὸς ἐμὲ ἔφη,	Ἔτη	ἑξήκοντα, ὡς ὁρᾷς, ἀνεπίληπτον βίον
[41]	δὲ ἐπεποίητο, ὑπὲρ τὰ ὀκτωκαίδεκα	ἔτη	μηδένα τῷ αὐτοῦ στόματι δεξιοῦσθαι
[43]	τοῦτό γε. Πόσα δὲ ἡμῖν	ἔτη	παραμενεῖς χρησμῳδῶν; Τρίτον πρὸς τοῖς
[59]	αὑτοῦ ὅτι ζῆσαι εἵμαρται αὐτῷ	ἔτη	πεντήκοντα καὶ ἑκατόν, εἶτα κεραυνῷ
[5]	αὐτὸν καὶ διετέλει ὑπουργῷ καὶ	ὑπηρέτῃ	καὶ διακόνῳ χρώμενος. ὁ δ´
[24]	καὶ διπλάσια τῷ προφήτῃ καὶ	μαθητῇ	τοῦ θεοῦ. καὶ γὰρ αὖ
[24]	καὶ ἀναθήματα, καὶ διπλάσια τῷ	προφήτῃ	καὶ μαθητῇ τοῦ θεοῦ. καὶ
[39]	ἐπιφάνεια καὶ γέννησις τοῦ θεοῦ.	~τρίτῃ	δὲ ἡμέρᾳ Ποδαλειρίου ἦν καὶ
[30]	ὡς ἐντιμότεροι εἶεν παρὰ τῷ	δεσπότῃ.	ἐξέκαιον οὖν τὸν ἄθλιον γέροντα
[44]	καὶ ἡ καταδίκη, μεθ´ ἣν	ἐπέστη	ὁ νεανίσκος διηγούμενος τὴν ἀποδημίαν.
[46]	καὶ Ἐπικούρειον, ἥπερ ἦν ἡ	μεγίστη	λοιδορία. ~Ἓν γοῦν καὶ γελοιότατον
[12]	στόμα, καὶ γλῶττα οἵα δράκοντος	διττὴ	μέλαινα προέκυπτεν, ὑπὸ τριχῶν καὶ
[35]	αὐτοῦ καθεύδοντά ποτε ἰδοῦσαν, ὅπερ	αὐτῇ	ἔθος, κοιμωμένων ἐρᾶν τῶν καλῶν.
[12]	μέλαινα προέκυπτεν, ὑπὸ τριχῶν καὶ	αὐτὴ	ἑλκομένη. καὶ ὁ Πελλαῖος δὲ
[40]	χρυσοῦν μηρὸν εἴτε ἄλλην ὁμοίαν	αὐτῇ,	καὶ τὴν ζήτησιν ταύτην αὐτῷ
[37]	τὸν λοιμόν. ~Πευθῆνας μέντοι ἐν	αὐτῇ	Ῥώμῃ κατεστήσατο πάνυ πολλοὺς τῶν
[27]	ἐκεῖνος Κελτὸς εἰσέβαλε καὶ ἀπήλλαξεν	αὐτῇ	στρατιᾷ ὑπὸ τοῦ Ὀσρόου κατακοπείς,
[7]	δράκοντός τινος, οἶμαι, τοιούτου συγκαθεύδοντος	αὐτῇ—	ὠνοῦνται τῶν ἑρπετῶν ἓν κάλλιστον
[54]	πρὸς μίαν ἐρώτησιν— ἦν δὲ	αὕτη·	πότε ἁλώσεται μαγγανεύων Ἀλέξανδρος; ὀκτώ
[60]	τέλος τῆς Ἀλεξάνδρου τραγῳδίας καὶ	αὕτη	τοῦ παντὸς δράματος ἡ καταστροφὴ
[38]	πρώτῃ πρόρρησις ἦν ὥσπερ Ἀθήνησι	τοιαύτη·	Εἴ τις ἄθεος ἢ Χριστιανὸς
[2]	ἐμαυτοῦ δέ, σπουδὴν ποιουμένου ἐπὶ	τοιαύτῃ	ἱστορίᾳ καὶ πράξεσιν ἀνθρώπου, ὃν
[29]	εὐδοκιμοῦντας ἐπὶ τῇ ὁμοίᾳ μαντικῇ	ταύτῃ,	φίλους αὐτοὺς ἐποιεῖτο, πολλοὺς τῶν
[61]	καλὰ ἐγνωκότι καὶ παραδεδωκότι καὶ	ἐλευθερωτῇ	τῶν ὁμιλησάντων αὐτῷ γενομένῳ. οἶμαι
[21]	ἔχοις ἐλέγχειν τὰ τοιαῦτα. ἡ	πρώτη	μὲν ἐκείνη, ὦ φίλτατε Κέλσε·
[38]	ἡμερῶν. καὶ ἐν μὲν τῇ	πρώτῃ	πρόρρησις ἦν ὥσπερ Ἀθήνησι τοιαύτη·
[25]	ἠρέμα ἡ πᾶσα μαγγανεία καὶ	συσκευὴ	τοῦ δράματος, ἐκφέρει φόβητρόν τι
[2]	σοῦ μέν, ἀξιοῦντος μνήμῃ καὶ	γραφῇ	παραδοθῆναι ἄνδρα τρισκατάρατον, ἐμαυτοῦ δέ,
[61]	χρήσιμόν τι ἔχειν δόξει ἡ	γραφή,	τὰ μὲν διεξελέγχουσα, τὰ δὲ
[54]	ἀποπομπῇ τοῦ μισθοῦ καὶ τῇ	ἐπιγραφῇ	τοῦ βιβλίου, πρὸς μίαν ἐρώτησιν—
[22]	ἀποκρινόμενος, τοῖς δὲ καὶ πάνυ	ἀσαφῆ·	χρησμῳδικὸν γὰρ ἐδόκει αὐτῷ τοῦτο.
[53]	ὅ τι ἧκεν, Θερα– πείας,	ἔφη,	αἰτήσων πρὸς ὀδύνην πλευροῦ" Κυτμίδα
[52]	παρόντι οὔτε ὅλως τινὶ ὄντι	ἔφη	ἄνευ μέτρου ἀναστρέφειν ὀπίσω· ὁ
[35]	ποτε καὶ περὶ γάμου ῥητῶς	ἔφη·	Γῆμον Ἀλεξάνδρου τε Σεληναίης τε
[56]	δεινὸν ἐργάσασθαι, καὶ πρὸς ἐμὲ	ἔφη,	Ἔτη ἑξήκοντα, ὡς ὁρᾷς, ἀνεπίληπτον
[25]	μετὰ μαλάχης ἐσκευασμένον ἐσθίειν οὕτως	ἔφη·	Μάλβακα χοιράων ἱερῇ κυμίνευε σιπύδνῳ.
[54]	περὶ ἐμοῦ ἐρομένῳ τῷ Ῥουτιλιανῷ	ἔφη·	Νυκτιπλάνοις ὀάροις χαίρει κοίταις τε
[27]	αὐτὸν ἐπὶ τὴν εἰσβολὴν οὕτως	ἔφη·	Πάρθους Ἀρμενίους τε θοῷ ὑπὸ
[25]	Ἅιδου ὁ Ἐπίκουρος; Μολυβδίνας ἔχων,	ἔφη,	πέδας ἐν βορβόρῳ κάθηται. εἶτα
[34]	τὴν τίνος ψυχὴν αὐτὸς διεδέξατο,	ἔφη·	Πρῶτον Πηλείδης ἐγένου, μετὰ ταῦτα
[33]	προστήσεται διδάσκαλον τῶν μαθημάτων αὐτοῦ,	ἔφη·	Πυθαγόρην πολέμων τε διάκτορον ἐσθλὸν
[43]	Σακερδῶτος οἰκίᾳ. Εἰπὲ γάρ μοι,	ἔφη,	ὦ δέσποτα Γλύκων, τίς εἶ;
[60]	αὕτη τοῦ παντὸς δράματος ἡ	καταστροφὴ	ἐγένετο, ὡς εἰκάζειν προνοίας τινὸς
[15]	σιτοφάγοις ἀνδράσιν, ἀλλὰ μόνῃ τῇ	μορφῇ	μὴ οὐχὶ πρόβατα εἶναι διαφερόντων,
[38]	τῇ ἀγαθῇ. εἶτ´ εὐθὺς ἐν	ἀρχῇ	ἐξέλασις ἐγίγνετο· καὶ ὁ μὲν
[22]	καὶ διαίτας, εἰδώς, ὅπερ ἐν	ἀρχῇ	ἔφην, πολλὰ καὶ χρήσιμα φάρμακα.
[9]	χωρίου, δεύτερον δὲ ἥτις ἡ	ἀρχὴ	καὶ ὁ τρόπος ἂν γένοιτο
[14]	καὶ ἐκάλει τὸν θεὸν ἥκειν	τύχῃ	τῇ ἀγαθῇ εἰς τὴν πόλιν.
[38]	δὲ πιστεύοντες τῷ θεῷ τελείσθωσαν	τύχῃ	τῇ ἀγαθῇ. εἶτ´ εὐθὺς ἐν
[55]	συνεπηγόμην δὲ καὶ τοὺς στρατιώτας	τύχῃ	τινὶ ἀγαθῇ. καὶ ὁ μὲν
[36]	διὰ τὸ ἔπος ἀπώλλυντο· ἀλλὰ	τύχῃ	τινὶ οὕτως ἐγένετο. τάχα δὲ
[4]	~Τοιόσδε μὲν τὴν μορφήν· ἡ	ψυχὴ	δὲ καὶ ἡ γνώμη— ἀλεξίκακε
[40]	χρησμῷ ἔλυσεν τὴν ἀπορίαν· Πυθαγόρου	ψυχὴ	ποτὲ μὲν φθίνει, ἄλλοτε δ´

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/06/2005