Paragaphes
[60]	πολιῷ ἀνδρὶ ταῦτα ποιῶν. ἀλλ´	ὁ	ἀγωνοθέτης Ῥουτιλιανὸς ἀστεφανώτους αὐτοὺς ἀπέπεμψεν
[18]	καὶ θείου προστάγματος. ἀνεφώνησε γὰρ	ὁ	Ἀλέξανδρος Εἰμὶ Γλύκων, τρίτον αἷμα
[47]	~Ἓν γοῦν καὶ γελοιότατον ἐποίησεν	ὁ	Ἀλέξανδρος· εὑρὼν γὰρ τὰς Ἐπικούρου
[10]	στάσεως αὐτοῖς γενομένης τέλος ἐνίκησεν	ὁ	Ἀλέξανδρος, καὶ ἀφικόμενοι εἰς τὴν
[11]	ἐχίδνης, οἶμαι, δηχθείς. ~προεισπέμπεται δὲ	ὁ	Ἀλέξανδρος, κομῶν ἤδη καὶ πλοκάμους
[12]	ἀλεξητῆρος ὁμωνυμίην τετράκυκλον. ~Εἰσβαλὼν οὖν	ὁ	Ἀλέξανδρος μετὰ τοιαύτης τραγῳδίας διὰ
[17]	γὰρ τοῦτο παρεῖχεν τοῖς βουλομένοις	ὁ	Ἀλέξανδρος— ὁρῶντές τε ἐν ἀμυδρῷ
[6]	ἄνθρωπον λέγω. ~Ἤδη δὲ πώγωνος	ὁ	Ἀλέξανδρος πιμπλάμενος καὶ τοῦ Τυανέως
[19]	ἐκεῖθεν οὖν τὸ ἐνδόσιμον λαβὼν	ὁ	Ἀλέξανδρος προλέγει πᾶσι τοῖς ἀφικομένοις
[10]	χαλκᾶς, λεγούσας ὡς αὐτίκα μάλα	ὁ	Ἀσκληπιὸς σὺν τῷ πατρὶ Ἀπόλλωνι
[12]	τι καὶ φοβερὸν ἐδόκει καὶ	ὁ	ἀφρός. ἐπεποίητο δὲ αὐτοῖς πάλαι
[40]	ζήτησιν ταύτην αὐτῷ Ἀλεξάνδρῳ ἐπανενεγκόντων,	ὁ	βασιλεὺς Γλύκων χρησμῷ ἔλυσεν τὴν
[33]	ὁ δὲ Ῥουτιλιανὸς αὐτὸς φθάσας	ὁ	βέλτιστος ἀπελογεῖτο ὑπὲρ τοῦ μαντείου
[52]	ἔφη ἄνευ μέτρου ἀναστρέφειν ὀπίσω·	ὁ	γὰρ πέμψας σε τέθνηκεν ὑπὸ
[41]	ἀσεβὲς ὄν, αὐτὸς τοιόνδε τι	ὁ	γεννάδας ἐτεχνήσατο. ταῖς γὰρ πόλεσι
[43]	οὐ μείων Ἀλεξάνδρου. Τοιαῦτα μὲν	ὁ	Γλύκων τῷ Σακερδῶτι διελέχθη. ἐπὶ
[27]	εὐπαρύφοις καὶ πλουσίοις καὶ μεγαλοδώροις.	~ὁ	γοῦν Σευηριανῷ δοθεὶς ὑπὲρ τῆς
[50]	πάντα πέποιθας. ὤπυιες γὰρ ἐκεῖνον,	ὁ	δ´ αὖθις σὴν παράκοιτιν, ἀντίδοσιν
[5]	καὶ ὑπηρέτῃ καὶ διακόνῳ χρώμενος.	ὁ	δ´ αὐτὸς ἐκεῖνος δημοσίᾳ μὲν
[35]	ἔθος, κοιμωμένων ἐρᾶν τῶν καλῶν.	ὁ	δ´ οὐδὲν μελλήσας ὁ συνετώτατος
[36]	εἷς καὶ αὐτὸς οἰόμενος γεγονέναι.	~Ὁ	δ´ ὡς ἅπαξ τῶν ἐν
[45]	ἀποδημίαν. ~Ὃ μὲν ταῦτα ἔλεγεν.	ὁ	δὲ Ἀλέξανδρος ἀγανακτήσας ἐπὶ τῷ
[9]	καὶ τῶν ὑπερκειμένων ἐθνῶν ἁπάντων·	ὁ	δὲ Ἀλέξανδρος ἔμπαλιν τὰ οἴκοι
[25]	εἰρήνη βαθεῖα πρὸς ἐκείνους ἦν·	ὁ	δὲ ἄτεγκτος Ἐπίκουρος— οὕτως γὰρ
[14]	ἄλλα ἀγαθὰ αἰτῶν παρ´ αὐτοῦ.	ὁ	δὲ δρομαῖος αὖθις ἐπὶ τὴν
[34]	ὀγδώκοντ´ ἐπὶ τοῖς ἑκατὸν λυκάβαντας.	ὁ	δὲ ἑβδομηκοντούτης ἀπέθανεν μελαγχολήσας, οὐ
[14]	κορώνης, ἀλλ´ ἐκ χηνὸς γεγεννημένον.	ὁ	δὲ λεὼς ἅπας ἠκολούθει, πάντες
[44]	υἱὸν αὐτοῦ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ παιδευόμενον,	ὁ	δὲ νεανίσκος ζῇ καὶ ἐπανελήλυθε
[55]	αὐτόν, ἀλλὰ μὴ προφήτην προσεῖπον·	ὁ	δὲ πάνυ γεννικῶς καρτερήσας κατέπαυέν
[54]	γιγνόμενον ἔτι πρὸς ταύταις πέμψας·	ὁ	δὲ πιστεύσας τῇ ἀποπομπῇ τοῦ
[48]	μικρὸν τῆς πόλεως ἐκείνης ἅλωσις.	ὁ	δὲ πρὸς τὸ ἀποβεβηκὸς τὴν
[33]	πόδας οὕτως ἐληλεγμένου τοῦ χρησμοῦ·	ὁ	δὲ Ῥουτιλιανὸς αὐτὸς φθάσας ὁ
[31]	ἀκοῦσαί τι τῶν καθ´ αὑτούς.	Ὁ	δὲ τοὺς ἀφικνουμένους πάνυ φιλοφρόνως
[13]	ἐτεθήπεσαν καὶ εὔχοντο καὶ προσεκύνουν.	ὁ	δὲ φωνάς τινας ἀσήμους φθεγγόμενος,
[31]	καὶ εἰς μανίαν ἐρρωμένην ἐνέβαλον.	~ὁ	δέ, ὡς ἂν τοῖς πλείστοις
[21]	ῥᾳδίως συνεκόλλα. ἕτερος δὲ τρόπος	ὁ	διὰ τοῦ λεγομένου κολλυρίου· σκευαστὸν
[5]	διάδοχος οὗτος ἐγένετο. ἦν δὲ	ὁ	διδάσκαλος ἐκεῖνος καὶ ἐραστὴς τὸ
[51]	δεδωκόσιν. διὰ τοῦτο καὶ πολὺς	ὁ	ἐν μέσῳ χρόνος ἦν τῆς
[39]	γυνή. ἐδᾳδούχει δὲ καὶ ἱεροφάντει	ὁ	Ἐνδυμίων Ἀλέξανδρος. καὶ ὁ μὲν
[25]	τινος τί πράττει ἐν Ἅιδου	ὁ	Ἐπίκουρος; Μολυβδίνας ἔχων, ἔφη, πέδας
[27]	μεμιγμένον ἀκτίνεσσιν. εἶτ´ ἐπειδὴ πεισθεὶς	ὁ	ἠλίθιος ἐκεῖνος Κελτὸς εἰσέβαλε καὶ
[19]	πᾶσι τοῖς ἀφικομένοις ὡς μαντεύσεται	ὁ	θεός, ῥητήν τινα ἡμέραν προειπών.
[57]	ἡμᾶς ἐν Αἰγιαλοῖς, ὧν καὶ	ὁ	καλὸς Ὅμηρος μέμνηται, ὀπίσω ἀπήλαυνον.
[47]	δόξας ἀλαοῖο γέροντος· οὐκ εἰδὼς	ὁ	κατάρατος ὅσων ἀγαθῶν τὸ βιβλίον
[55]	καὶ ἔμαθεν ὡς ἐκεῖνος εἴην	ὁ	Λουκιανός— ἐπηγόμην δὲ καὶ στρατιώτας
[44]	εἰς κίνδυνον οὐ μικρὸν κατέστησεν.	ὁ	μὲν γὰρ προσελθὼν ἔλεγεν μεγάλῃ
[38]	ἐν ἀρχῇ ἐξέλασις ἐγίγνετο· καὶ	ὁ	μὲν ἡγεῖτο λέγων Ἔξω Χριστιανούς,
[16]	ἐπ´ Ἀλεξάνδρῳ νοσοῦντι λόγος, ὅτε	ὁ	μὲν ἤδη πονήρως εἶχεν, οἱ
[33]	ὀλίγας ἡμέρας τοῦ παιδὸς ἀποθανόντος,	ὁ	μὲν ἠπόρει καὶ οὐδὲν εἶχεν
[39]	ἱεροφάντει ὁ Ἐνδυμίων Ἀλέξανδρος. καὶ	ὁ	μὲν καθεύδων δῆθεν κατέκειτο ἐν
[10]	τοὺς θεμελίους ἤδη ἔσκαπτον. κἀνταῦθα	ὁ	μὲν Κοκκωνᾶς ἐν Χαλκηδόνι καταλείπεται,
[9]	τρόπος ἂν γένοιτο τῆς ἐπιχειρήσεως.	ὁ	μὲν οὖν Κοκκωνᾶς τὴν Καλχηδόνα
[55]	στρατιώτας τύχῃ τινὶ ἀγαθῇ. καὶ	ὁ	μὲν προὔτεινέ μοι κύσαι τὴν
[40]	καὶ τοῖς μυστικοῖς σκιρτήμασιν γυμνωθεὶς	ὁ	μηρὸς αὐτοῦ ἐξεπίτηδες χρυσοῦς διεφάνη,
[16]	δὲ ἐπίδειξιν ταύτην οὐχ ἅπαξ	ὁ	μιαρός, ἀλλὰ πολλάκις ποιῆσαι λέγεται,
[23]	εὔξηται ὑπὲρ ὑμῶν. ~Ἐτέτακτο δὲ	ὁ	μισθὸς ἐφ´ ἑκάστῳ χρησμῷ δραχμὴ
[44]	ἡ καταδίκη, μεθ´ ἣν ἐπέστη	ὁ	νεανίσκος διηγούμενος τὴν ἀποδημίαν. ~Ὃ
[44]	τοιοῦτον δέ τι ἐγεγένητο· ἀναπλεύσας	ὁ	νεανίσκος εἰς Αἴγυπτον ἄχρι τοῦ
[19]	τὸ ἄδυτον κατελθὼν— ἤδη γὰρ	ὁ	νεὼς ἐγήγερτο καὶ ἡ σκηνὴ
[20]	μὴ θεός τις ὡς ἀληθῶς	ὁ	πάντα γιγνώσκων ἦν" ~Τίνες οὖν
[12]	τριχῶν καὶ αὐτὴ ἑλκομένη. καὶ	ὁ	Πελλαῖος δὲ δράκων προϋπῆρχεν καὶ
[11]	Ποδαλειρίου αἷμα λελογχώς. οὕτως ἄρα	ὁ	Ποδαλείριος μάχλος καὶ γυναικομανὴς τὴν
[53]	αὐτὴν ἐρώτησιν, πόθεν ἦν Ὅμηρος	ὁ	ποιητής, ἐπ´ ἄλλου καὶ ἄλλου
[8]	~καὶ κατὰ τὸν Θουκυδίδην ἄρχεται	ὁ	πόλεμος ἐνθένδε ἤδη. Ὡς γὰρ
[25]	δὲ ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος αὐτῷ	ὁ	πόλεμος πρὸς Ἐπίκουρον ἦν· μάλα
[22]	ὁπόταν ἐθελήσω ἐγὼ καὶ Ἀλέξανδρος	ὁ	προφήτης μου δεηθῇ καὶ εὔξηται
[4]	εἶναι ἠξίου. ἀλλ´ ἵλεως μὲν	ὁ	Πυθαγόρας εἴη, σοφὸς ἀνὴρ καὶ
[35]	καλῶν. ὁ δ´ οὐδὲν μελλήσας	ὁ	συνετώτατος Ῥουτιλιανὸς ἔπεμπεν εὐθὺς ἐπὶ
[57]	Τιμοκράτους τοῦ Ἡρακλεώτου φιλοσόφου· ἀλλ´	ὁ	τότε ἡγούμενος Βιθυνίας καὶ τοῦ
[2]	τοιοῦτον ἀνενεγκεῖν. καὶ Ἀρριανὸς γὰρ	ὁ	τοῦ Ἐπικτήτου μαθητής, ἀνὴρ Ῥωμαίων
[8]	ἐλπίδος καὶ φόβου, καὶ ὅτι	ὁ	τούτων ἑκατέρῳ εἰς δέον χρήσασθαι
[32]	ψευσομένους. ~ἀλλὰ καὶ μηχανᾶταί τι	ὁ	τρισκατάρατος οὐκ ἄσοφον οὐδὲ τοῦ
[9]	δὲ ἥτις ἡ ἀρχὴ καὶ	ὁ	τρόπος ἂν γένοιτο τῆς ἐπιχειρήσεως.
[17]	γοῦν προπεπεισμένου, ὅτι λέληθεν αὐτὸν	ὁ	τρόπος τῆς μαγγανείας, τὸ δ´
[51]	ἑρμηνεῦσαι δυνάμενοι ἕκαστα. οἷος καὶ	ὁ	τῷ Σκύθῃ δοθεὶς χρησμὸς ἦν·
[48]	καὶ Κουάδοις συνεπλέκετο. ἠξίου δὲ	ὁ	χρησμὸς δύο λέοντας ἐμβληθῆναι ζῶντας
[44]	ἀπαγγέλλοντες αὐτοῦ τὸν ἀφανισμόν. εἶτα	ὁ	χρησμὸς καὶ ἡ καταδίκη, μεθ´
[24]	γὰρ αὖ καὶ οὗτος ἐξέπεσεν	ὁ	χρησμός· Τιέμεναι κέλομαι τὸν ἐμὸν
[35]	τοῦ θεοῦ ὑπόσχεσιν. ~καὶ οὗτος	ὁ	χρησμὸς τῶν αὐτοφώνων ἦν. Ἐρομένῳ
[53]	ἐμοῦ νεανίσκου— ἐρωτηθεὶς γὰρ ἐφ´	ὅ	τι ἧκεν, Θερα– πείας, ἔφη,
[14]	Ἀσκληπιόν. οἱ δὲ ἀπενὲς ἀπέβλεπον	ὅ	τι καὶ γίγνοιτο, πολὺ πρότερον
[13]	ἐξέπληττε τοὺς ἀνθρώπους οὐκ εἰδότας	ὅ	τι καὶ λέγοι, πλὴν τοῦτο
[19]	ἕκαστον, οὗ δέοιτο ἂν καὶ	ὃ	μάλιστα μαθεῖν ἐθέλοι, εἰς βιβλίον
[45]	ὁ νεανίσκος διηγούμενος τὴν ἀποδημίαν.	~Ὃ	μὲν ταῦτα ἔλεγεν. ὁ δὲ
[59]	τὴν κεφαλὴν διὰ τὴν ὀδύνην,	ὃ	οὐκ ἂν ποιῆσαι ἐδύναντο μὴ
[29]	ἀκούσῃς. καὶ πάλιν· Βραγχιδέων ἀδύτοισι	πελάζεο	καὶ κλύε χρησμῶν. καὶ αὖθις·
[25]	ἐν γέλωτι καὶ παιδιᾷ τιθέμενος.	διὸ	καὶ τὴν Ἄμαστριν ἐμίσει μάλιστα
[47]	χρησμὸν ἐπιφθεγξάμενος· Πυρπολέειν κέλομαι δόξας	ἀλαοῖο	γέροντος· οὐκ εἰδὼς ὁ κατάρατος
[48]	χρησμόν· Ἐς δίνας Ἴστροιο διιπετέος	ποταμοῖο	ἐσβαλέειν κέλομαι δοιοὺς Κυβέλης θεράποντας,
[1]	κοφίνων ἐκφορήσας, ὡς ἀπ´ ἐκείνων	τεκμαίροιο	πόση πᾶσα καὶ ὡς ἀμύθητος
[48]	εἰπεῖν τὸν χρησμόν· Ἐς δίνας	Ἴστροιο	διιπετέος ποταμοῖο ἐσβαλέειν κέλομαι δοιοὺς
[28]	ἕτοιμος ἦν παλινῳδῶν· Μηκέτι δίζησθαι	νούσοιο	λυγρῆς ἐπαρωγήν· πότμος γὰρ προφανὴς
[11]	ἤδη, ὡς Σιβύλλης προμαντευσαμένης· Εὐξείνου	Πόντοιο	παρ´ ᾐόσιν ἄγχι Σινώπης ἔσται
[27]	ἄπο λυγρὸν πότμον ἐπιπροϊεὶς παύσῃ	βιότοιο	φάους τε. ~Καὶ γὰρ αὖ
[29]	Ἐς Μαλλὸν χώρει θεσπίσματά τ´	Ἀμφιλόχοιο.	~Ταῦτα μὲν ἐντὸς τῶν ὅρων
[21]	μάλα τῷ ἀρχετύπῳ ἐοικυῖαν. τρίτον	ἄλλο	πρὸς τούτοις ἄκουσον· τιτάνου γὰρ
[26]	τὴν οὐρὸν μάλιστα καὶ τὸ	ἄλλο	σῶμα προβεβληκώς, τὴν κεφαλὴν δὲ
[17]	μὴ εὑρεῖν τὸν τρόπον ἐδύνατο,	ἐκεῖνο	γοῦν προπεπεισμένου, ὅτι λέληθεν αὐτὸν
[58]	θρασυνόμενος ἐφ´ οὕτω δικαστοῦ διακειμένου.	~Ἐκεῖνο	δὲ πῶς οὐ μέγα ἐν
[14]	καὶ τοῦ πηλοῦ τὸ ᾠὸν	ἐκεῖνο	ἐν ᾧ ὁ θεὸς αὐτῷ
[54]	αὐτὸς ἐπεμηχανησάμην αὐτῷ, οἷον καὶ	ἐκεῖνο·	μίαν ἐρώτησιν ἐρωτήσας ἐπέγραψα τῷ
[47]	κατάρατος ὅσων ἀγαθῶν τὸ βιβλίον	ἐκεῖνο	τοῖς ἐντυχοῦσιν αἴτιον γίγνεται, καὶ
[7]	μὴ ἀγανακτεῖν καὶ γάλα πίνειν	ἀπὸ	θηλῆς κατὰ ταὐτὰ τοῖς βρέφεσι—
[5]	ὢν πάνυ ὡραῖον, ὡς ἐνῆν	ἀπὸ	τῆς καλάμης τεκμαίρεσθαι καὶ ἀκούειν
[39]	μέσῳ, κατῄει δὲ ἐπ´ αὐτὸν	ἀπὸ	τῆς ὀροφῆς ὡς ἐξ οὐρανοῦ
[57]	συναγωνιστὰς ἔχων καὶ μάλιστα τοὺς	ἀπὸ	Τιμοκράτους τοῦ Ἡρακλεώτου φιλοσόφου· ἀλλ´
[11]	καὶ γυναικομανὴς τὴν φύσιν, ὡς	ἀπὸ	Τρίκκης μέχρι Παφλαγονίας στύεσθαι ἐπὶ
[43]	ὁποίου τινὸς τὴν σύνεσιν, εἴσῃ	ἀπὸ	τῶν ἐρωτήσεων. ἀνέγνων δὲ αὐτὸν
[27]	σοι θηλυχίτων τις ἀνὴρ τόξου	ἄπο	λυγρὸν πότμον ἐπιπροϊεὶς παύσῃ βιότοιο
[23]	καὶ πεντεκαίδεκα χρησμοὺς τῶν ἀνθρώπων	ὑπὸ	ἀπληστίας ἀναδιδόντων. λαμβάνων δὲ οὐκ
[7]	πάνυ καὶ τιθασούς, ὡς καὶ	ὑπὸ	γυναικῶν τρέφεσθαι καὶ παιδίοις συγκαθεύδειν
[47]	ὡς ἀληθῶς τὰς γνώμας, οὐχ	ὑπὸ	δᾳδὶ καὶ σκίλλῃ καὶ ταῖς
[27]	ἔφη· Πάρθους Ἀρμενίους τε θοῷ	ὑπὸ	δουρὶ δαμάσσας νοστήσεις Ῥώμην καὶ
[8]	κατενόησαν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον	ὑπὸ	δυοῖν τούτοιν μεγίστοιν τυραννούμενον, ἐλπίδος
[10]	μετ´ ὀλίγον ἐτελεύτησε τὸν βίον,	ὑπὸ	ἐχίδνης, οἶμαι, δηχθείς. ~προεισπέμπεται δὲ
[12]	τι ἐπιφαίνουσα, κατάγραφος, πάνυ εἰκασμένη,	ὑπὸ	θριξὶν ἱππείαις ἀνοίγουσά τε καὶ
[19]	ἔμελλε κατὰ τάξιν τοὺς δεδωκότας	ὑπὸ	κήρυκι καὶ θεολόγῳ, καὶ παρὰ
[26]	σῶμα προβεβληκώς, τὴν κεφαλὴν δὲ	ὑπὸ	κόλπου ἀθέατον φυλάττων. ἐθελήσας δὲ
[39]	τάχα ἄν τι καὶ τῶν	ὑπὸ	κόλπου ἐπράττετο. μετὰ μικρὸν δὲ
[44]	διεφθάρθαι τὸν νεανίσκον ἢ καὶ	ὑπὸ	λῃστῶν— πολλοὶ δὲ ἦσαν τότε—
[15]	μέρος ἐπισύρεσθαι, μόνην τὴν κεφαλὴν	ὑπὸ	μάλης ἔχων καὶ ἀποκρύπτων, ἀνεχομένου
[2]	πανδήμῳ τινὶ μεγίστῳ θεάτρῳ ὁρᾶσθαι	ὑπὸ	πιθήκων ἢ ἀλωπέκων σπαραττόμενον. ἀλλ´
[44]	τὴν τῶν οἰκετῶν ἀπώλειαν, θηρίοις	ὑπὸ	σοῦ παραδοθέντων. τοιοῦτον δέ τι
[20]	πάνυ ἀσφαλῶς σημηνάμενος αὐτῷ ἔδωκα	ὑπὸ	σφραγῖσιν δυσμιμήτοις, εἰ μὴ θεός
[50]	ἃ ποιοῦσιν. εὑρήσεις δὲ κάτω	ὑπὸ	σῷ λέχει ἀγχόθι τοίχου πρὸς
[21]	φίλτατε Κέλσε· βελόνην πυρώσας τὸ	ὑπὸ	τὴν σφραγῖδα μέρος τοῦ κηροῦ
[15]	οἴκοι ἔμεινεν ἐλπίζων ὅπερ ἦν,	ὑπὸ	τῆς φήμης αὐτίκα μάλα παμπόλλους
[56]	ἐλπίδας. ἦν δὲ αὐτοῖς ἐπεσταλμένον	ὑπὸ	τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀραμένους ῥῖψαι ἡμᾶς
[56]	ὅπερ ἡμᾶς ἀνειλήφει, καὶ τὰ	ὑπὸ	τοῦ Ἀλεξάνδρου προστεταγμένα. ~καταθέμενος δὲ
[52]	ὁ γὰρ πέμψας σε τέθνηκεν	ὑπὸ	τοῦ γείτονος Διοκλέους τήμερον, λῃστῶν
[53]	τῷ ἑτέρῳ μὲν ὑπέγραψεν ἐξαπατηθεὶς	ὑπὸ	τοῦ ἐμοῦ νεανίσκου— ἐρωτηθεὶς γὰρ
[27]	εἰσέβαλε καὶ ἀπήλλαξεν αὐτῇ στρατιᾷ	ὑπὸ	τοῦ Ὀσρόου κατακοπείς, τοῦτον μὲν
[49]	καὶ τῆς πόλεως αὐτῶν θλιβομένης	ὑπὸ	τοῦ πλήθους τῶν ἐπὶ τὸ
[12]	οἵα δράκοντος διττὴ μέλαινα προέκυπτεν,	ὑπὸ	τριχῶν καὶ αὐτὴ ἑλκομένη. καὶ
[21]	τὸν κηρόν, τόν τε κάτω	ὑπὸ	τῷ λίνῳ καὶ τὸν αὐτὴν
[16]	καὶ πρὶν ἀκριβῶς ἰδεῖν, ἐξηλαύνοντο	ὑπὸ	τῶν ἀεὶ ἐπεισιόντων· ἐτετρύπητο δὲ
[14]	ἠκολούθει, πάντες ἔνθεοι καὶ μεμηνότες	ὑπὸ	τῶν ἐλπίδων. ~Ἡμέρας μὲν οὖν
[30]	ἐνέπεσεν, οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἄλλος	πρὸ	ἄλλου ἠπείγετο, οἱ μὲν αὐτοὶ
[46]	ὕδατος ἐκοινώνει, ἀλλ´ ἔδει γῆν	πρὸ	γῆς ἐλαύνεσθαι ὡς ἀσεβῆ καὶ
[28]	προτεθεσπισμένων καὶ ἀποτετευγμένων. πολλάκις γὰρ	πρὸ	μὲν τῆς τελευτῆς τοῖς νοσοῦσιν
[46]	προσκαλουμένων κατὰ τάξιν τῶν χρησμῶν—	πρὸ	μιᾶς δὲ τοῦτο τοῦ θεσπίζειν
[57]	κάλων ἐκίνουν ἀμύνασθαι βουλόμενος, καὶ	πρὸ	τῆς ἐπιβουλῆς ἤδη μισῶν αὐτὸν
[10]	τὸν Πόντον ἐποίησαν, καὶ πολὺ	πρὸ	τῶν ἄλλων εἰς τὸ τοῦ
[29]	ἐπ´ αὐτοὺς λέγων· Ἐς Κλάρον	ἵεσο	νῦν, τοὐμοῦ πατρὸς ὡς ὄπ´
[19]	λαβὼν τὰ βιβλία καὶ εἰς	τὸ	ἄδυτον κατελθὼν— ἤδη γὰρ ὁ
[13]	τὴν ἀγορὰν προπηδήσας, διάζωμα περὶ	τὸ	αἰδοῖον ἔχων, κατάχρυσον καὶ τοῦτο,
[58]	ἄλλοις τὸ τόλμημα τοῦ Ἀλεξάνδρου,	τὸ	αἰτῆσαι παρὰ τοῦ αὐτοκράτορος μετονομασθῆναι
[1]	δέ, εἴ τις ἐθέλοι πρὸς	τὸ	ἀκριβὲς ἕκαστον ἐπεξιέναι, οὐ μεῖόν
[26]	ἀλλὰ τὴν οὐρὸν μάλιστα καὶ	τὸ	ἄλλο σῶμα προβεβληκώς, τὴν κεφαλὴν
[16]	ἀεὶ ἐπεισιόντων· ἐτετρύπητο δὲ κατὰ	τὸ	ἀντίθυρον ἄλλη ἔξοδος. οἷόν τι
[48]	ἐκείνης ἅλωσις. ὁ δὲ πρὸς	τὸ	ἀποβεβηκὸς τὴν Δελφικὴν ἐκείνην ἀπολογίαν
[4]	ἀληθέσιν οὖσιν, ὅμως συναγάγοι εἰς	τὸ	αὐτό, πολλοστὸν ἂν μέρος ἅπαντα
[8]	πρὸς τὸ κακουργεῖν προχειρότατοι εἰς	τὸ	αὐτὸ συνελθόντες, ῥᾳδίως κατενόησαν τὸν
[47]	εἰδὼς ὁ κατάρατος ὅσων ἀγαθῶν	τὸ	βιβλίον ἐκεῖνο τοῖς ἐντυχοῦσιν αἴτιον
[49]	μάλιστα εἴ ποτε θεάσαιτο περιεργότερον	τὸ	βιβλίον κατεσφραγισμένον. οὐ γὰρ παρακινδυνεύων,
[3]	μὴ πάνυ γραφικός τις ὤν.	τὸ	γὰρ δὴ σῶμα, ἵνα σοι
[3]	ὡς ἀληθῶς, λευκὸς τὴν χρόαν,	τὸ	γένειον οὐ πάνυ λάσιος, κόμην
[5]	ὁ διδάσκαλος ἐκεῖνος καὶ ἐραστὴς	τὸ	γένος Τυανεύς, τῶν Ἀπολλωνίῳ τῷ
[54]	καὶ τὰς ὀκτὼ δραχμὰς καὶ	τὸ	γιγνόμενον ἔτι πρὸς ταύταις πέμψας·
[3]	ἦν ἀλλοτρία λεληθυῖαν· ὀφθαλμοὶ πολὺ	τὸ	γοργὸν καὶ ἔνθεον διεμφαίνοντες, φώνημα
[36]	γεγραμμένον ὡς τοῦ λοιμοῦ ἀλεξιφάρμακον.	τὸ	δ´ εἰς τοὐναντίον τοῖς πλείστοις
[17]	αὐτὸν ὁ τρόπος τῆς μαγγανείας,	τὸ	δ´ οὖν πᾶν ψεῦδός ἐστι
[1]	μαγγανείας εἰς βιβλίον ἐγγράψαντα πέμψαι·	τὸ	δέ, εἴ τις ἐθέλοι πρὸς
[38]	μὲν ἡγεῖτο λέγων Ἔξω Χριστιανούς,	τὸ	δὲ πλῆθος ἅπαν ἐπεφθέγγετο Ἔξω
[32]	ὑποχειρίους καὶ μονονουχὶ δούλους διὰ	τὸ	δέος ἔχοι τοὺς πεπομφότας, μεμνημένους
[54]	ἐρωτήσας ἐπέγραψα τῷ βιβλίῳ κατὰ	τὸ	ἔθος· τοῦ δεῖνος χρησμοὶ ὀκτώ,
[22]	τῇ συνέσει ἐνταῦθα χρώμενος καὶ	τὸ	εἰκαστικὸν τῇ ἐπινοίᾳ προσάπτων, τοῖς
[54]	τοῦ χρηστηρίου ἐλπίσιν, ἐμίσει, ὡς	τὸ	εἰκός, καὶ ἔχθιστον ἡγεῖτο. καί
[18]	συνέρρει, ἑκάστου τῶν ἀπαγγελλόντων κατὰ	τὸ	εἰκὸς λέγοντος ὡς καὶ γεννώμενον
[43]	καὶ τὸ ἐν Κλάρῳ καὶ	τὸ	ἐν Δελφοῖς, ἔχουσι τὸν πατέρα
[43]	ἐμῆς. Τὰ δ´ ἄλλα χρηστήρια,	τὸ	ἐν Διδύμοις καὶ τὸ ἐν
[43]	χρηστήρια, τὸ ἐν Διδύμοις καὶ	τὸ	ἐν Κλάρῳ καὶ τὸ ἐν
[19]	παρ´ Ἀμφιλόχου τοῦ ἐν Κιλικίᾳ	τὸ	ἐνδόσιμον λαβών— καὶ γὰρ ἐκεῖνος,
[19]	ἑκάστῳ χρησμῷ λαμβάνων— ἐκεῖθεν οὖν	τὸ	ἐνδόσιμον λαβὼν ὁ Ἀλέξανδρος προλέγει
[49]	βιβλίον κατεσφραγισμένον. οὐ γὰρ παρακινδυνεύων,	τὸ	ἐπελθὸν ἄλλως ὑπέγραφε, χρησμοῖς πρέπον
[36]	νομίσῃς τοῦτο λέγειν, ὅτι διὰ	τὸ	ἔπος ἀπώλλυντο· ἀλλὰ τύχῃ τινὶ
[36]	τῷ λοιμῷ διεπέμψατο· ἦν δὲ	τὸ	ἔπος ἕν· Φοῖβος ἀκειρεκόμης λοιμοῦ
[36]	μάλιστα αἱ οἰκίαι ἐκενώθησαν αἷς	τὸ	ἔπος ἐπεγέγραπτο. καὶ μή με
[36]	ἀπερύκει. καὶ τοῦτο ἦν ἰδεῖν	τὸ	ἔπος πανταχοῦ ἐπὶ τῶν πυλώνων
[49]	διαλύσει αὐτῶν. καὶ τοῦτο αὐτῶν	τὸ	ἔργον ὑπόμισθον ἦν· ἐτέλουν γὰρ
[8]	κάκιστοι καὶ μεγαλότολμοι καὶ πρὸς	τὸ	κακουργεῖν προχειρότατοι εἰς τὸ αὐτὸ
[47]	γὰρ τὰς Ἐπικούρου κυρίας δόξας,	τὸ	κάλλιστον, ὡς οἶσθα, τῶν βιβλίων
[23]	καὶ ἐξηγητάς, ἅπασιν ἔνεμεν ἑκάστῳ	τὸ	κατ´ ἀξίαν. ~Ἤδη δέ τινας
[30]	τὴν Ἰταλίαν διεφοίτησεν τοῦ μαντείου	τὸ	κλέος καὶ εἰς τὴν Ῥωμαίων
[21]	ἐκ γὰρ τούτων ἁπάντων ἀναπλάσας	τὸ	κολλύριον καὶ θερμήνας πυρί, σιάλῳ
[60]	χρὴ προκριθῆναι αὐτῶν καὶ διαδέξασθαι	τὸ	μαντεῖον καὶ στεφανωθῆναι τῷ ἱεροφαντικῷ
[4]	ἀφελέστατος. ἐπὶ πᾶσι δὲ τούτοις	τὸ	μεγαλουργὸν προσῆν καὶ τὸ μηδὲν
[48]	ἢ λύκους ξενικούς· αὐτίκα δὲ	τὸ	μέγιστον τραῦμα τοῖς ἡμετέροις ἐγένετο,
[33]	Ὅμηρον πάλαι τεθνεῶτας, οἷς εἰκὸς	τὸ	μειράκιον ἐν Ἅιδου νῦν συνεῖναι.
[19]	παρὰ τοῦ θεοῦ ἀκούων ἕκαστα	τὸ	μὲν βιβλίον ἀποδώσειν σεσημασμένον ὡς
[15]	προκολπίῳ προκεχύσθαι αὐτοῦ καὶ χαμαὶ	τὸ	μέρος ἐπισύρεσθαι, μόνην τὴν κεφαλὴν
[4]	τούτοις τὸ μεγαλουργὸν προσῆν καὶ	τὸ	μηδὲν μικρὸν ἐπινοεῖν, ἀλλ´ ἀεὶ
[17]	συγκλείουσαν τὸ στόμα, ὥστε πάνυ	τὸ	μηχάνημα ἐδεῖτο Δημοκρίτου τινὸς ἢ
[20]	ὅτου τις ἔροιτο. ~Ἦν δὲ	τὸ	μηχάνημα τοῦτο ἀνδρὶ μὲν οἵῳ
[3]	αὐτὸν ὑπογράψω τῷ λόγῳ πρὸς	τὸ	ὁμοιότατον εἰκάσας, ὡς ἂν δύνωμαι,
[14]	τὸν ἐσόμενον νεών· καὶ ἐπὶ	τὸ	ὄρυγμα ἐλθὼν καὶ τὴν προῳκονομημένην
[61]	καὶ δεξιότητι πρὸς τοὺς συνόντας,	τὸ	πλέον δέ, ὅπερ καὶ σοὶ
[26]	ἐθελήσας δὲ καὶ μειζόνως ἐκπλῆξαι	τὸ	πλῆθος, ὑπέσχετο καὶ λαλοῦντα παρέξειν
[57]	δεξιῶν αὐτῶν τυχών, ἀναληφθεὶς ἐπὶ	τὸ	πλοῖον διασώζομαι εἰς τὴν Ἄμαστριν,
[20]	καὶ πολὺ ἦν παρ´ αὐτοῖς	τὸ	πόθεν γὰρ οὗτος ἠπίστατο ἃ
[16]	οἷς εἰσελθοῦσι τεράστιον ὡς εἰκὸς	τὸ	πρᾶγμα ἐφαίνετο, ἐκ τοῦ τέως
[1]	μικρόν τι καὶ φαῦλον οἴει	τὸ	πρόσταγμα, προστάττειν τὸν Ἀλεξάνδρου σοι
[18]	ὀλίγον παμμεγέθους αὐτοῦ γεγενημένου καὶ	τὸ	πρόσωπον ἀνθρώπῳ ἐοικότος. γραφαί τε
[4]	τῆς βουλήσεως ἐοικυῖαν. οὐδεὶς γοῦν	τὸ	πρῶτον ἐντυχὼν οὐκ ἀπῆλθε δόξαν
[12]	ἀνοίγουσά τε καὶ αὖθις ἐπικλείουσα	τὸ	στόμα, καὶ γλῶττα οἵα δράκοντος
[12]	προσποιούμενος ἐνίοτε καὶ ἀφροῦ ὑποπιμπλάμενος	τὸ	στόμα· ῥᾳδίως δὲ τοῦτο ὑπῆρχεν
[17]	αὐτοῦ ἀνοίγουσάν τε καὶ συγκλείουσαν	τὸ	στόμα, ὥστε πάνυ τὸ μηχάνημα
[4]	πάμπολυ τῶν ἄλλων διέφερεν, καὶ	τό	τε περίεργον καὶ εὐμαθὲς καὶ
[60]	ἐγένετο, ὡς εἰκάζειν προνοίας τινὸς	τὸ	τοιοῦτον, εἰ καὶ κατὰ τύχην
[49]	ἄλλως ὑπέγραφε, χρησμοῖς πρέπον καὶ	τὸ	τοιοῦτον οἰόμενος. καὶ ἦσάν τινες
[58]	οὐ μέγα ἐν τοῖς ἄλλοις	τὸ	τόλμημα τοῦ Ἀλεξάνδρου, τὸ αἰτῆσαι
[30]	ἀφεὶς τὴν ἐγκεχειρισμένην τάξιν εἰς	τὸ	τοῦ Ἀβώνου τεῖχος ἀναπτῆναι. ἔπεμπε
[10]	εἰς τὸν Πόντον καὶ καθέξει	τὸ	τοῦ Ἀβώνου τεῖχος. αὗται αἱ
[9]	τοὺς Παφλαγόνας εἶναι ἔφασκεν ὑπεροικοῦντας	τὸ	τοῦ Ἀβώνου τεῖχος, δεισιδαίμονας τοὺς
[58]	αἰτῆσαι παρὰ τοῦ αὐτοκράτορος μετονομασθῆναι	τὸ	τοῦ Ἀβώνου τεῖχος καὶ Ἰωνόπολιν
[10]	πολὺ πρὸ τῶν ἄλλων εἰς	τὸ	τοῦ Ἀβώνου τεῖχος· κἀκεῖνοι γὰρ
[14]	εἰς κοίλην τὴν χεῖρα ὑπεδέξατο	τὸ	τοῦ ἑρπετοῦ ἐκείνου ἔμβρυον καὶ
[9]	ἢ κυμβάλοις κροτοῦντα ἐπαγόμενος, κοσκίνῳ	τὸ	τοῦ λόγου μαντευόμενος, αὐτίκα μάλα
[14]	τοῦ χρηστηρίου πηγήν, ἐμβὰς εἰς	τὸ	ὕδωρ ὕμνους τε ᾖδεν Ἀσκληπιοῦ
[21]	ὦ φίλτατε Κέλσε· βελόνην πυρώσας	τὸ	ὑπὸ τὴν σφραγῖδα μέρος τοῦ
[16]	ἐπόθουν ἰδεῖν αὐτὸν καὶ προσειπεῖν	τὸ	ὕστατον. τὴν δὲ ἐπίδειξιν ταύτην
[4]	αὐτῷ. ἐχρῆτο δὲ αὐτοῖς εἰς	τὸ	χείριστον, καὶ ὄργανα ταῦτα γενναῖα
[49]	ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἐπὶ	τὸ	χρηστήριον ἀφικνουμένων καὶ τὰ ἐπιτήδεια
[25]	θαυμάζεις εἰ ἐπὶ μέγα ἤρθη	τὸ	χρηστήριον, ὁρῶν τὰς ἐρωτήσεις τῶν
[14]	τοῦ ὕδατος καὶ τοῦ πηλοῦ	τὸ	ᾠὸν ἐκεῖνο ἐν ᾧ ὁ
[14]	καὶ γίγνοιτο, πολὺ πρότερον θαυμάσαντες	τὸ	ᾠὸν ἐν τῷ ὕδατι εὑρημένον.
[14]	πόλιν ἐμακάριζον καὶ χανδὸν ἕκαστος	ἐνεπίμπλατο	τῶν εὐχῶν, θησαυροὺς καὶ πλούτους
[49]	χρησμούς. λαμβάνων γὰρ τὰ βιβλία	ἐπεκοιμᾶτο,	ὡς ἔφασκεν, αὐτοῖς καὶ ὡς
[38]	τὰ ἐν τῇ Ἰταλίᾳ ταῦτα	προεμηχανᾶτο·	οἴκοι δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα.
[53]	ἐπ´ Ἰταλίαν εἴτε πεζοπορῆσαι λῷον,	ἀπεκρίνατο	οὐδὲν πρὸς τὸν Ὅμηρον· Μὴ
[17]	εἰ μὴ εὑρεῖν τὸν τρόπον	ἐδύνατο,	ἐκεῖνο γοῦν προπεπεισμένου, ὅτι λέληθεν
[6]	τῆς ὥρας, ἀφ´ ἧς τρέφεσθαι	ἐδύνατο,	οὐκέτι μικρὸν οὐδὲν ἐπενόει, ἀλλὰ
[43]	ἐπὶ τέλει δὲ χρησμὸν ἔμμετρον	ἐφθέγξατο,	εἰδὼς αὐτὸν Λεπίδῳ ἑταῖρον ὄντα·
[25]	Ἐπικούρου καὶ τοιοῦτόν τινα χρησμὸν	ἀπεφθέγξατο·	ἐρομένου γάρ τινος τί πράττει
[34]	αὐτῷ τὴν τίνος ψυχὴν αὐτὸς	διεδέξατο,	ἔφη· Πρῶτον Πηλείδης ἐγένου, μετὰ
[14]	αὐτὸ εἰς κοίλην τὴν χεῖρα	ὑπεδέξατο	τὸ τοῦ ἑρπετοῦ ἐκείνου ἔμβρυον
[25]	ἦσαν, καὶ ἐν ταῖς πόλεσιν	ἐπεφώρατο	ἠρέμα ἡ πᾶσα μαγγανεία καὶ
[41]	αὐτὸς τοιόνδε τι ὁ γεννάδας	ἐτεχνήσατο.	ταῖς γὰρ πόλεσι ταῖς Ποντικαῖς
[37]	~Πευθῆνας μέντοι ἐν αὐτῇ Ῥώμῃ	κατεστήσατο	πάνυ πολλοὺς τῶν συνωμοτῶν, οἳ
[45]	ἐπιδημῶν, τοῦ Πόντου πρῶτος, περιχυθεὶς	ἐρρύσατο	τοῦ θανάτου τὸν ἄνθρωπον μικροῦ
[20]	αὐτοῖς τὸ πόθεν γὰρ οὗτος	ἠπίστατο	ἃ ἐγὼ πάνυ ἀσφαλῶς σημηνάμενος
[5]	δημοσίᾳ μὲν ἰατρὸς δῆθεν ἦν,	ἠπίστατο	δὲ κατὰ τὴν Θῶνος τοῦ
[25]	μάλιστα τῶν Ποντικῶν πόλεων, ὅτι	ἠπίστατο	τοὺς περὶ Λέπιδον καὶ ἄλλους
[36]	τὰ ἔθνη ἐν τῷ λοιμῷ	διεπέμψατο·	ἦν δὲ τὸ ἔπος ἕν·
[36]	ἅπαξ τῶν ἐν Ἰταλίᾳ πραγμάτων	ἐλάβετο,	μείζω ἀεὶ προσεπενόει καὶ πάντοσε
[38]	Χριστιανούς, τὸ δὲ πλῆθος ἅπαν	ἐπεφθέγγετο	Ἔξω Ἐπικουρείους. εἶτα Λητοῦς ἐγίγνετο
[30]	ὅστις οὐκ ἄλλος πρὸ ἄλλου	ἠπείγετο,	οἱ μὲν αὐτοὶ ἰόντες, οἱ
[55]	εἰσελθόντα με εἰς τὴν πόλιν	ᾔσθετο	καὶ ἔμαθεν ὡς ἐκεῖνος εἴην
[14]	δρομαῖος αὖθις ἐπὶ τὴν οἰκίαν	ἵετο	φέρων ἅμα καὶ τὸν ἀρτιγέννητον
[48]	ἤδη τοῖς Μαρκομάνοις καὶ Κουάδοις	συνεπλέκετο.	ἠξίου δὲ ὁ χρησμὸς δύο
[22]	καὶ κλήρων διαδοχὰς εἰσαῦθις ἀεὶ	ἀνεβάλλετο,	προστιθεὶς ὅτι ἔσται πάντα ὁπόταν
[28]	τῆς τελευτῆς τοῖς νοσοῦσιν ὑγίειαν	ἐπηγγέλλετο,	ἀποθανόντων δὲ χρησμὸς ἄλλος ἕτοιμος
[39]	ὀλεθρίου ἐκείνου ἀνδρὸς φιλήματά τε	ἐγίγνετο	ἐν τῷ μέσῳ καὶ περιπλοκαί.
[46]	μιᾶς δὲ τοῦτο τοῦ θεσπίζειν	ἐγίγνετο—	καὶ ἐρομένου τοῦ κήρυκος εἰ
[24]	δρόμος οὖν καὶ ὠθισμὸς ἁπανταχόθεν	ἐγίγνετο	καὶ θυσίαι καὶ ἀναθήματα, καὶ
[38]	εἶτ´ εὐθὺς ἐν ἀρχῇ ἐξέλασις	ἐγίγνετο·	καὶ ὁ μὲν ἡγεῖτο λέγων
[38]	ἐπεφθέγγετο Ἔξω Ἐπικουρείους. εἶτα Λητοῦς	ἐγίγνετο	λοχεία καὶ Ἀπόλλωνος γοναὶ καὶ
[48]	τὸ μέγιστον τραῦμα τοῖς ἡμετέροις	ἐγένετο,	δισμυρίων που σχεδὸν ἀθρόων ἀπολομένων.
[5]	ἁπάντων κληρονόμος καὶ διάδοχος οὗτος	ἐγένετο.	ἦν δὲ ὁ διδάσκαλος ἐκεῖνος
[56]	εἰς τὴν θάλασσαν· ὅπερ εἰ	ἐγένετο,	ῥᾳδίως ἂν αὐτῷ διεπεπολέμητο τὰ
[30]	ἔχοντες· ὧν πρῶτος καὶ κορυφαιότατος	ἐγένετο	Ῥουτιλιανός, ἀνὴρ τὰ μὲν ἄλλα
[36]	ἀπώλλυντο· ἀλλὰ τύχῃ τινὶ οὕτως	ἐγένετο.	τάχα δὲ καὶ οἱ πολλοὶ
[60]	τοῦ παντὸς δράματος ἡ καταστροφὴ	ἐγένετο,	ὡς εἰκάζειν προνοίας τινὸς τὸ
[16]	τεράστιον ὡς εἰκὸς τὸ πρᾶγμα	ἐφαίνετο,	ἐκ τοῦ τέως μικροῦ ἑρπετοῦ
[20]	καὶ τὰ δοκοῦντα πρὸς αὐτὰς	ἀπεκρίνετο,	εἶτα κατειλήσας αὖθις καὶ σημηνάμενος
[49]	ὄναρ παρὰ τοῦ θεοῦ ἀκούων	ἀπεκρίνετο,	οὐ μέντοι σαφεῖς τοὺς πολλούς,
[26]	διείρας, ἄλλου τινὸς ἔξωθεν ἐμβοῶντος,	ἀπεκρίνετο	πρὸς τὰς ἐρωτήσεις, τῆς φωνῆς
[38]	καὶ Κορωνίδος γάμος καὶ Ἀσκληπιὸς	ἐτίκτετο.	ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ Γλύκωνος
[13]	μυχῷ τοῦ πηλοῦ ὀπίσω αὖθις	ἀπηλλάττετο.	ἕωθεν δὲ γυμνὸς εἰς τὴν
[39]	τι καὶ τῶν ὑπὸ κόλπου	ἐπράττετο.	μετὰ μικρὸν δὲ εἰσῄει πάλιν
[12]	δὲ δράκων προϋπῆρχεν καὶ οἴκοι	ἐτρέφετο,	κατὰ καιρὸν ἐπιφανησόμενος αὐτοῖς καὶ
[46]	τὸν τοιοῦτον οὔτε στέγῃ τις	ἐδέχετο	οὔτε πυρὸς ἢ ὕδατος ἐκοινώνει,
[26]	καὶ μειζόνως ἐκπλῆξαι τὸ πλῆθος,	ὑπέσχετο	καὶ λαλοῦντα παρέξειν τὸν θεόν,
[42]	ἀξιώσειεν, ἀθρόαν τὴν ἀγαθὴν τύχην	ᾤετο	ἕκαστος εἰς τὴν οἰκίαν αὐτῷ
[12]	φοβερὸν ἐδόκει καὶ ὁ ἀφρός.	ἐπεποίητο	δὲ αὐτοῖς πάλαι καὶ κατεσκεύαστο
[41]	τρόπον ἐμπαροινῶν. καὶ νόμον δὲ	ἐπεποίητο,	ὑπὲρ τὰ ὀκτωκαίδεκα ἔτη μηδένα
[56]	εἰ ἐγένετο, ῥᾳδίως ἂν αὐτῷ	διεπεπολέμητο	τὰ πρὸς ἐμέ. ἀλλὰ δακρύων
[19]	ἦν, οὗπερ ἕνεκα τὰ πάντα	ἐμεμηχάνητο,	καὶ χρᾶν τοῖς δεομένοις καὶ
[44]	σοῦ παραδοθέντων. τοιοῦτον δέ τι	ἐγεγένητο·	ἀναπλεύσας ὁ νεανίσκος εἰς Αἴγυπτον
[4]	θεσπέσιος, εἰ δὲ κατὰ τοῦτον	ἐγεγένητο,	παῖς ἂν εὖ οἶδ´ ὅτι
[16]	ἐξηλαύνοντο ὑπὸ τῶν ἀεὶ ἐπεισιόντων·	ἐτετρύπητο	δὲ κατὰ τὸ ἀντίθυρον ἄλλη
[11]	στύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρου μητέρα.	Εὕρητο	δὲ χρησμὸς ἤδη, ὡς Σιβύλλης
[4]	εἰς ὑπερβολὴν ἑκασταχοῦ ὑπῆρχεν αὐτῷ.	ἐχρῆτο	δὲ αὐτοῖς εἰς τὸ χείριστον,
[23]	ἀναδιδόντων. λαμβάνων δὲ οὐκ αὐτὸς	ἐχρῆτο	μόνος οὐδ´ εἰς πλοῦτον ἀπεθησαύριζεν,
[21]	μᾶλλον δὲ σιδήρου παγιώτερον— τούτῳ	ἐχρῆτο	πρὸς τὸν τύπον. ἔστι δὲ
[41]	πεμφθῆναι· οὓς ἐγκλεισάμενος ὥσπερ ἀργυρωνήτοις	ἐχρῆτο,	συγκαθεύδων καὶ πάντα τρόπον ἐμπαροινῶν.
[49]	τεταραγμένους καὶ μάλιστα εἴ ποτε	θεάσαιτο	περιεργότερον τὸ βιβλίον κατεσφραγισμένον. οὐ
[30]	ἀληλιμμένον που λίθον ἢ ἐστεφανωμένον	θεάσαιτο,	προσπίπτων εὐθὺς καὶ προσκυνῶν καὶ
[24]	θησαυροὺς ἀνορύξαι παράσχοι καὶ νοσοῦντας	ἰάσαιτο,	ἐνίους δὲ καὶ ἤδη ἀποθανόντας
[18]	ἴδοι τὸν θεὸν καὶ ὕστερον	ἅψαιτο	μετ´ ὀλίγον παμμεγέθους αὐτοῦ γεγενημένου
[54]	ὡς τὸ εἰκός, καὶ ἔχθιστον	ἡγεῖτο.	καί ποτε περὶ ἐμοῦ ἐρομένῳ
[38]	ἐξέλασις ἐγίγνετο· καὶ ὁ μὲν	ἡγεῖτο	λέγων Ἔξω Χριστιανούς, τὸ δὲ
[33]	Ῥουτιλιανὸς αὐτὸς φθάσας ὁ βέλτιστος	ἀπελογεῖτο	ὑπὲρ τοῦ μαντείου λέγων, τοῦτο
[55]	φίλους ἀπεργάζεται. καὶ μεταστησάμενος ἅπαντας	ἐδικαιολογεῖτο	πρός με, λέγων πάνυ με
[17]	στόμα, ὥστε πάνυ τὸ μηχάνημα	ἐδεῖτο	Δημοκρίτου τινὸς ἢ καὶ αὐτοῦ
[29]	ὁμοίᾳ μαντικῇ ταύτῃ, φίλους αὐτοὺς	ἐποιεῖτο,	πολλοὺς τῶν προσιόντων πέμπων ἐπ´
[39]	καὶ ὁ μὲν καθεύδων δῆθεν	κατέκειτο	ἐν τῷ μέσῳ, κατῄει δὲ
[18]	τῷ θεῷ ἐπιτεθέν· Γλύκων γὰρ	ἐκαλεῖτο	ἔκ τινος ἐμμέτρου καὶ θείου
[39]	μητρὸς Ἀλεξάνδρου γάμος· Δᾳδὶς δὲ	ἐκαλεῖτο	καὶ δᾷδες δὲ ἐκαίοντο. καὶ
[6]	τὴν φύσιν— Κοκκωνᾶς δέ, οἶμαι,	ἐπεκαλεῖτο—	περιῄεσαν γοητεύοντες καὶ μαγγανεύοντες καὶ
[36]	μὴ γένοιτό τι τούτων, αὐτὸς	ὑπισχνεῖτο	αὐτοῖς. ἕνα δέ τινα χρησμόν,
[55]	καρτερήσας κατέπαυέν τε αὐτοὺς καὶ	ὑπισχνεῖτο	τιθασόν με ῥᾳδίως ἀποφανεῖν καὶ
[19]	προειπών. ἐκέλευσεν δὲ ἕκαστον, οὗ	δέοιτο	ἂν καὶ ὃ μάλιστα μαθεῖν
[14]	ἀπενὲς ἀπέβλεπον ὅ τι καὶ	γίγνοιτο,	πολὺ πρότερον θαυμάσαντες τὸ ᾠὸν
[4]	σωτῆρες, πολεμίοις καὶ ἐχθροῖς ἐντυχεῖν	γένοιτο	καὶ συγγενέσθαι τοιούτῳ τινί. συνέσει
[4]	πολλοστὸν ἂν μέρος ἅπαντα ἐκεῖνα	γένοιτο	τῆς Ἀλεξάνδρου δεινότητος. ὅλως γὰρ
[9]	ἀρχὴ καὶ ὁ τρόπος ἂν	γένοιτο	τῆς ἐπιχειρήσεως. ὁ μὲν οὖν
[36]	καὶ ἀσφαλῶς βοηθήσειν, ὡς μὴ	γένοιτό	τι τούτων, αὐτὸς ὑπισχνεῖτο αὐτοῖς.
[19]	τοῦ θεοῦ περὶ ὅτου τις	ἔροιτο.	~Ἦν δὲ τὸ μηχάνημα τοῦτο
[51]	ἔχρησεν, εἴ τις τῇ πατρίῳ	ἔροιτο	φωνῇ, Συριστὶ ἢ Κελτιστί, ῥᾳδίως
[23]	δεηθῇ καὶ εὔξηται ὑπὲρ ὑμῶν.	~Ἐτέτακτο	δὲ ὁ μισθὸς ἐφ´ ἑκάστῳ
[1]	βόες ἐν πολλοῖς ἔτεσιν ποιῆσαι	ἐδύναντο.	~Αἰδοῦμαι μὲν οὖν ὑπὲρ ἀμφοῖν,
[59]	ὀδύνην, ὃ οὐκ ἂν ποιῆσαι	ἐδύναντο	μὴ οὐχὶ τῆς φενάκης ἀφῃρημένης.
[48]	τὴν πολεμίαν οἱ βάρβαροι ξύλοις	κατειργάσαντο	ὥς τινας κύνας ἢ λύκους
[6]	δὲ ἔτι εἶναι βουλομένην, ἐξευρόντες	ἐπεσιτίσαντό	τε τὰ ἀρκοῦντα παρ´ αὐτῆς
[10]	κἀκεῖνοι γὰρ καὶ νεὼν αὐτίκα	ἐψηφίσαντο	ἐγεῖραι καὶ τοὺς θεμελίους ἤδη
[25]	ὥσπερ ἐκ μέθης βαθείας ἀναφέροντες	συνίσταντο	ἐπ´ αὐτόν, καὶ μάλιστα ὅσοι
[16]	μάλιστα εἴ τινες τῶν πλουσίων	ἀφίκοιντο	νεαλέστεροι. ~Ἐνταῦθα, ὦ φίλε Κέλσε,
[51]	τε οἱ χρησμοὶ ἀσφαλῶς καὶ	εὑρίσκοιντο	οἱ ἑρμηνεῦσαι δυνάμενοι ἕκαστα. οἷος
[13]	φωνάς τινας ἀσήμους φθεγγόμενος, οἷαι	γένοιντο	ἂν Ἑβραίων ἢ Φοινίκων, ἐξέπληττε
[51]	ὡς ἐν τοσούτῳ κατὰ σχολὴν	λύοιντό	τε οἱ χρησμοὶ ἀσφαλῶς καὶ
[39]	μεγάλῃ τῇ φωνῇ, Ἰὴ Γλύκων·	ἐπεφθέγγοντο	δὲ αὐτῷ ἐπακολουθοῦντες Εὐμολπίδαι δῆθεν
[31]	διεθορύβησεν, οἳ αὐτίκα καὶ αὐτοὶ	ἠπείγοντο	ἀκοῦσαί τι τῶν καθ´ αὑτούς.
[16]	ἀνθρωπόμορφον καὶ ταῦτα καὶ τιθασόν.	ἠπείγοντο	δὲ αὐτίκα πρὸς τὴν ἔξοδον,
[26]	οὗτοι αὐτόφωνοι, καὶ οὐ πᾶσιν	ἐδίδοντο	οὐδὲ ἀνέδην, ἀλλὰ τοῖς εὐπαρύφοις
[14]	δακτύλοις εἰλούμενον, ἀνέκραγον εὐθὺς καὶ	ἠσπάζοντο	τὸν θεὸν καὶ τὴν πόλιν
[39]	δὲ ἐκαλεῖτο καὶ δᾷδες δὲ	ἐκαίοντο.	καὶ τελευταῖον Σελήνης καὶ Ἀλεξάνδρου
[16]	ἔξοδον, καὶ πρὶν ἀκριβῶς ἰδεῖν,	ἐξηλαύνοντο	ὑπὸ τῶν ἀεὶ ἐπεισιόντων· ἐτετρύπητο
[32]	πεπομφότας, μεμνημένους οἷα ἦν ἃ	ἤροντο.	συνίης δὲ οἵας εἰκὸς τοὺς
[8]	κυκῶντες μαντεῖον συστήσασθαι καὶ χρηστήριον	ἐβουλεύοντο·	εἰ γὰρ τοῦτο προχωρήσειεν αὐτοῖς,
[13]	γέρουσι καὶ παιδίοις— ἐτεθήπεσαν καὶ	εὔχοντο	καὶ προσεκύνουν. ὁ δὲ φωνάς
[36]	λέγειν, ὅτι διὰ τὸ ἔπος	ἀπώλλυντο·	ἀλλὰ τύχῃ τινὶ οὕτως ἐγένετο.
[9]	τῆς ἐλπίδος. ~Τοὐντεῦθεν τὴν σκέψιν	ἐποιοῦντο,	πρῶτον μὲν περὶ τοῦ χωρίου,
[26]	τοῦ ὀθονίνου ἐκείνου Ἀσκληπιοῦ προπιπτούσης.	Ἐκαλοῦντο	δὲ οἱ χρησμοὶ οὗτοι αὐτόφωνοι,
[41]	μόνους τοὺς ὡραίους κατεφίλει, καὶ	ἐκαλοῦντο	οἱ ἐντὸς τοῦ φιλήματος. ~Τοιαῦτα
[55]	παρόντες ἄγχειν με καὶ παίειν	ἐπειρῶντο	ὡς ἱερόσυλον, καὶ πρότερον ἔτι
[36]	τῷ στίχῳ ἠμέλουν καὶ ῥᾳθυμότερον	διῃτῶντο,	οὐδὲν τῷ χρησμῷ πρὸς τὴν
[36]	οἰκίαι ἐκενώθησαν αἷς τὸ ἔπος	ἐπεγέγραπτο.	καὶ μή με νομίσῃς τοῦτο
[19]	κατελθὼν— ἤδη γὰρ ὁ νεὼς	ἐγήγερτο	καὶ ἡ σκηνὴ παρεσκεύαστο— καλέσειν
[19]	νεὼς ἐγήγερτο καὶ ἡ σκηνὴ	παρεσκεύαστο—	καλέσειν ἔμελλε κατὰ τάξιν τοὺς
[12]	ἐπεποίητο δὲ αὐτοῖς πάλαι καὶ	κατεσκεύαστο	κεφαλὴ δράκοντος ὀθονίνη ἀνθρωπόμορφόν τι
[15]	τῶν Παφλαγόνων συνδραμεῖσθαι. ἐπεὶ δὲ	ὑπερεπέπληστο	ἀνθρώπων ἡ πόλις, ἁπάντων τοὺς
[14]	ἐν ᾧ ὁ θεὸς αὐτῷ	κατεκέκλειστο,	κηρῷ λευκῷ καὶ ψιμυθίῳ τὴν
[19]	ὡς εἶχε, τὴν δὲ πρὸς	αὐτὸ	ἀπόκρισιν ὑπογεγραμμένην, πρὸς ἔπος ἀμειβομένου
[14]	εὑρημένον. ἐπεὶ δὲ καὶ κατάξας	αὐτὸ	εἰς κοίλην τὴν χεῖρα ὑπεδέξατο
[14]	τοῦ πώματος συγκεκολλημένον· καὶ λαβὼν	αὐτὸ	εἰς τὰς χεῖρας ἔχειν ἔφασκεν
[8]	τὰ μέλλοντα δεομένων, καὶ δι´	αὐτὸ	ἑκατόμβας θυόντων καὶ χρυσᾶς πλίνθους
[4]	οὖσιν, ὅμως συναγάγοι εἰς τὸ	αὐτό,	πολλοστὸν ἂν μέρος ἅπαντα ἐκεῖνα
[33]	ὑπὲρ τοῦ μαντείου λέγων, τοῦτο	αὐτὸ	προδεδηλωκέναι τὸν θεὸν καὶ διὰ
[8]	τὸ κακουργεῖν προχειρότατοι εἰς τὸ	αὐτὸ	συνελθόντες, ῥᾳδίως κατενόησαν τὸν τῶν
[60]	μὴ οὐχὶ τῆς φενάκης ἀφῃρημένης.	~Τοιοῦτο	τέλος τῆς Ἀλεξάνδρου τραγῳδίας καὶ
[20]	ἔροιτο. ~Ἦν δὲ τὸ μηχάνημα	τοῦτο	ἀνδρὶ μὲν οἵῳ σοί, εἰ
[33]	ἀπελογεῖτο ὑπὲρ τοῦ μαντείου λέγων,	τοῦτο	αὐτὸ προδεδηλωκέναι τὸν θεὸν καὶ
[49]	ἐξηγήσει καὶ διαλύσει αὐτῶν. καὶ	τοῦτο	αὐτῶν τὸ ἔργον ὑπόμισθον ἦν·
[43]	λέγεις; Οὐ θέμις ἀκοῦσαί σε	τοῦτό	γε. Πόσα δὲ ἡμῖν ἔτη
[3]	δὴ σῶμα, ἵνα σοι καὶ	τοῦτο	δείξω, μέγας τε ἦν καὶ
[50]	ἔκπληξιν τῶν ἀνοήτων, οἷον καὶ	τοῦτο·	Δίζεαι ὅστις σὴν ἄλοχον μάλα
[43]	νῦν ἐκπίπτοντες ἐκεῖ χρησμοί; Μηδὲ	τοῦτο	ἐθελήσῃς εἰδέναι· οὐ γὰρ θέμις.
[56]	κἀγὼ μὲν ᾤμην ἁπλοῦν τι	τοῦτο	εἶναι καὶ δεξιόν· ἐπεὶ δὲ
[13]	ἑρπετόν τι ἀρτιγέννητον, καὶ βυθίσας	τοῦτο	ἐν μυχῷ τοῦ πηλοῦ ὀπίσω
[21]	δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς	τοῦτο	ἐπινενοημένα, ὧν οὐκ ἀναγκαῖον μεμνῆσθαι
[21]	τοῦ λεγομένου κολλυρίου· σκευαστὸν δὲ	τοῦτό	ἐστιν ἐκ πίττης Βρεττίας καὶ
[33]	προδεδηλωκέναι τὸν θεὸν καὶ διὰ	τοῦτο	ζῶντα μὲν κελεῦσαι μηδένα διδάσκαλον
[53]	τῷ δὲ ἑτέρῳ, ἐπειδὴ καὶ	τοῦτο	ἠκηκόει ὡς ἐρομένου τοῦ πέμψαντος,
[36]	ἀκειρεκόμης λοιμοῦ νεφέλην ἀπερύκει. καὶ	τοῦτο	ἦν ἰδεῖν τὸ ἔπος πανταχοῦ
[49]	καὶ ἦσάν τινες ἐξηγηταὶ ἐπὶ	τοῦτο	καθήμενοι καὶ μισθοὺς οὐκ ὀλίγους
[51]	ἐπιδημοῦντας ὁμοεθνεῖς τοῖς δεδωκόσιν. διὰ	τοῦτο	καὶ πολὺς ὁ ἐν μέσῳ
[13]	τὸ αἰδοῖον ἔχων, κατάχρυσον καὶ	τοῦτο,	καὶ τὴν ἅρπην ἐκείνην φέρων,
[36]	ἐπεγέγραπτο. καὶ μή με νομίσῃς	τοῦτο	λέγειν, ὅτι διὰ τὸ ἔπος
[13]	ὅ τι καὶ λέγοι, πλὴν	τοῦτο	μόνον, ὅτι πᾶσιν ἐγκατεμίγνυ τὸν
[55]	ὀλίγον προῆλθον φίλος γεγενημένος. καὶ	τοῦτο	οὐ μικρὸν θαῦμα τοῖς ὁρῶσιν
[17]	ἁπτόμενοι τοῦ δράκοντος— καὶ γὰρ	τοῦτο	παρεῖχεν τοῖς βουλομένοις ὁ Ἀλέξανδρος—
[8]	καὶ χρηστήριον ἐβουλεύοντο· εἰ γὰρ	τοῦτο	προχωρήσειεν αὐτοῖς, αὐτίκα πλούσιοί τε
[28]	τε. ~Καὶ γὰρ αὖ καὶ	τοῦτο	σοφώτατον ἐπενόησε, τοὺς μεταχρονίους χρησμοὺς
[10]	~Οὐκ ὀλίγης δὲ τῆς περὶ	τοῦτο	στάσεως αὐτοῖς γενομένης τέλος ἐνίκησεν
[46]	τῶν χρησμῶν— πρὸ μιᾶς δὲ	τοῦτο	τοῦ θεσπίζειν ἐγίγνετο— καὶ ἐρομένου
[22]	ἀσαφῆ· χρησμῳδικὸν γὰρ ἐδόκει αὐτῷ	τοῦτο.	τοὺς δὲ ἀπέτρεπεν ἢ προὔτρεπεν,
[12]	ὑποπιμπλάμενος τὸ στόμα· ῥᾳδίως δὲ	τοῦτο	ὑπῆρχεν αὐτῷ, στρουθίου τῆς βαφικῆς
[53]	Καὶ πάλιν ἐμοῦ ἐρομένου ἐν	δύο	βιβλίοις διαφόροις τὴν αὐτὴν ἐρώτησιν,
[8]	ἐνθένδε ἤδη. Ὡς γὰρ ἂν	δύο	κάκιστοι καὶ μεγαλότολμοι καὶ πρὸς
[48]	συνεπλέκετο. ἠξίου δὲ ὁ χρησμὸς	δύο	λέοντας ἐμβληθῆναι ζῶντας εἰς τὸν
[55]	Λουκιανός— ἐπηγόμην δὲ καὶ στρατιώτας	δύο,	λογχοφόρον καὶ κοντοφόρον, παρὰ τοῦ
[40]	ὥστε καὶ γενομένης ποτὲ ζητήσεως	δύο	τισὶ τῶν μωροσόφων ὑπὲρ αὐτοῦ,
[14]	τὸ ᾠὸν ἐκεῖνο ἐν ᾧ	ὁ	θεὸς αὐτῷ κατεκέκλειστο, κηρῷ λευκῷ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/06/2005