Paragaphes
[39]	εἰ δὲ μὴ πολλαὶ ἦσαν	αἱ	δᾷδες, τάχα ἄν τι καὶ
[10]	τὸ τοῦ Ἀβώνου τεῖχος. αὗται	αἱ	δέλτοι ἐξεπίτηδες εὑρεθεῖσαι διαφοιτῆσαι ῥᾳδίως
[21]	πάντα γιγνώσκων ἦν" ~Τίνες οὖν	αἱ	ἐπίνοιαι, ἴσως γὰρ ἐρήσῃ με.
[22]	μάλιστα δὲ εὐδοκίμουν παρ´ αὐτῷ	αἱ	κυτμίδες, ἀκόπου τι ὄνομα πεπλασμένον,
[36]	γάρ τινα τύχην αὗται μάλιστα	αἱ	οἰκίαι ἐκενώθησαν αἷς τὸ ἔπος
[39]	Γλύκων· ἐπεφθέγγοντο δὲ αὐτῷ ἐπακολουθοῦντες	Εὐμολπίδαι	δῆθεν καὶ Κήρυκές τινες Παφλαγόνες,
[50]	τῶν ἀνοήτων, οἷον καὶ τοῦτο·	Δίζεαι	ὅστις σὴν ἄλοχον μάλα πάγχυ
[34]	ὃς νῦν φαίνῃ, μετὰ δ´	ἔσσεαι	ἡλιὰς ἀκτίς, ζήσεις δ´ ὀγδώκοντ´
[44]	ἢ ἐν τῷ Νείλῳ πλέοντα	διεφθάρθαι	τὸν νεανίσκον ἢ καὶ ὑπὸ
[19]	βιβλίον ἐγγράψαντα καταρράψαι τε καὶ	κατασημήνασθαι	κηρῷ ἢ πηλῷ ἢ ἄλλῳ
[57]	πρὸς Ῥουτιλιανὸν εὔνοιαν μὴ ἂν	δύνασθαι,	καὶ εἰ φανερῶς λάβοι ἀδικοῦντα,
[57]	αὐτῷ καὶ πάντα κάλων ἐκίνουν	ἀμύνασθαι	βουλόμενος, καὶ πρὸ τῆς ἐπιβουλῆς
[60]	τίνα χρὴ προκριθῆναι αὐτῶν καὶ	διαδέξασθαι	τὸ μαντεῖον καὶ στεφανωθῆναι τῷ
[1]	εἰς δύναμίν γε τὴν ἐμαυτοῦ	ἀνακαθάρασθαι	πειράσομαι, ὀλίγους ὅσους τῶν κοφίνων
[2]	ἐν πανδήμῳ τινὶ μεγίστῳ θεάτρῳ	ὁρᾶσθαι	ὑπὸ πιθήκων ἢ ἀλωπέκων σπαραττόμενον.
[56]	τοὺς συνναύτας μηδὲν ἡμᾶς δεινὸν	ἐργάσασθαι,	καὶ πρὸς ἐμὲ ἔφη, Ἔτη
[4]	συγκειμένην, ῥᾳδίαν, τολμηράν, παράβολον, φιλόπονον	ἐξεργάσασθαι	τὰ νοηθέντα, καὶ πιθανὴν καὶ
[25]	ἀπήλλαξεν, οὐχ εὑρὼν οὔτε αὐτὸς	πλάσασθαι	χρησμὸν δεξιὸν οὔτε τὸν ποιῆσαι
[43]	~Ἐθέλω δέ σοι καὶ διάλογον	διηγήσασθαι	τοῦ Γλύκωνος καὶ Σακερδῶτός τινος,
[8]	ὁ τούτων ἑκατέρῳ εἰς δέον	χρήσασθαι	δυνάμενος τάχιστα πλουτήσειεν ἄν· ἀμφοτέροις
[8]	ἀλλήλους στρέφοντες καὶ κυκῶντες μαντεῖον	συστήσασθαι	καὶ χρηστήριον ἐβουλεύοντο· εἰ γὰρ
[60]	τοῦ βίου, καὶ ἀγῶνά τινα	συστήσασθαι	ὑπὲρ τοῦ χρηστηρίου, τῶν συνωμοτῶν
[57]	ἐπέσχε, μονονουχὶ ἱκετεύων καὶ ἀντιβολῶν	παύσασθαι·	διὰ γὰρ τὴν πρὸς Ῥουτιλιανὸν
[41]	αὐτοῦ στόματι δεξιοῦσθαι μηδὲ φιλήματι	ἀσπάζεσθαι,	ἀλλὰ τοῖς ἄλλοις προτείνων τὴν
[53]	αἰτήσων πρὸς ὀδύνην πλευροῦ" Κυτμίδα	χρίεσθαι	κέλομαι δροσίην τε κέλητος· τῷ
[2]	καὶ πράξεσιν ἀνθρώπου, ὃν οὐκ	ἀναγιγνώσκεσθαι	πρὸς τῶν πεπαιδευμένων ἦν ἄξιον,
[33]	ζῶντα μὲν κελεῦσαι μηδένα διδάσκαλον	ἑλέσθαι	αὐτῷ, Πυθαγόραν δὲ καὶ Ὅμηρον
[37]	καὶ πρὶν ἥκειν τοὺς πεμπομένους	καταλαμβάνεσθαι.	~Καὶ πρὸς μὲν τὰ ἐν
[32]	καὶ μέγα δυναμένους τὰς πύστεις	πυνθάνεσθαι.	ἐλάμβανεν οὖν πολλὰ παρ´ ἐκείνων,
[17]	οὖν πᾶν ψεῦδός ἐστι καὶ	γενέσθαι	ἀδύνατον. ~Κατ´ ὀλίγον οὖν καὶ
[8]	οὕτω πάλαι πλουτῆσαι καὶ ἀοιδίμους	γενέσθαι	καὶ Δῆλον καὶ Κλάρον καὶ
[60]	καὶ τὸν ἐπιτάφιον αὐτοῦ ἄξιον	γενέσθαι	τοῦ βίου, καὶ ἀγῶνά τινα
[4]	καὶ ἐχθροῖς ἐντυχεῖν γένοιτο καὶ	συγγενέσθαι	τοιούτῳ τινί. συνέσει μὲν γὰρ
[46]	ἀλλ´ ἔδει γῆν πρὸ γῆς	ἐλαύνεσθαι	ὡς ἀσεβῆ καὶ ἄθεον καὶ
[5]	ὡς ἐνῆν ἀπὸ τῆς καλάμης	τεκμαίρεσθαι	καὶ ἀκούειν τῶν διηγουμένων, ἀνέδην
[15]	αὐτοῦ καὶ χαμαὶ τὸ μέρος	ἐπισύρεσθαι,	μόνην τὴν κεφαλὴν ὑπὸ μάλης
[8]	αὐτίκα πλούσιοί τε καὶ εὐδαίμονες	ἔσεσθαι	ἤλπιζον— ὅπερ ἐπὶ μεῖζον ἢ
[45]	αὐτόν, ἢ καὶ αὐτοὺς ἐναγεῖς	ἔσεσθαι	καὶ Ἐπικουρείους κληθήσεσθαι. τῶν δὲ
[45]	αὐτοὺς ἐναγεῖς ἔσεσθαι καὶ Ἐπικουρείους	κληθήσεσθαι.	τῶν δὲ βάλλειν ἀρξαμένων Δημόστρατός
[42]	ἕκαστος εἰς τὴν οἰκίαν αὐτῷ	εἰσρυήσεσθαι.	πολλαὶ δὲ καὶ ηὔχουν τετοκέναι
[36]	πόλεσι προλέγων λοιμοὺς καὶ πυρκαϊὰς	φυλάσσεσθαι	καὶ σεισμούς· καὶ ἀσφαλῶς βοηθήσειν,
[1]	ὅμως δὲ εἰ μετὰ συγγνώμης	ἀναγνώσεσθαι	μέλλοις καὶ τὰ ἐνδέοντα τοῖς
[11]	ὡς ἀπὸ Τρίκκης μέχρι Παφλαγονίας	στύεσθαι	ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρου μητέρα. Εὕρητο
[6]	ἅμα τῆς ὥρας, ἀφ´ ἧς	τρέφεσθαι	ἐδύνατο, οὐκέτι μικρὸν οὐδὲν ἐπενόει,
[7]	τιθασούς, ὡς καὶ ὑπὸ γυναικῶν	τρέφεσθαι	καὶ παιδίοις συγκαθεύδειν καὶ πατουμένους
[33]	Ἅιδου νῦν συνεῖναι. τί τοίνυν	μέμφεσθαι	ἄξιον Ἀλεξάνδρῳ, εἰ τοιούτοις ἀνθρωπίσκοις
[7]	καὶ παιδίοις συγκαθεύδειν καὶ πατουμένους	ἀνέχεσθαι	καὶ θλιβομένους μὴ ἀγανακτεῖν καὶ
[41]	βληθεῖσα κεραυνῷ. ~Προλέγων δὲ πᾶσιν	ἀπέχεσθαι	παιδίου συνουσίας, ὡς ἀσεβὲς ὄν,
[13]	δὲ πρωταγωνιστὴς ἐσόμενος. ~Ἤδη δὲ	ἄρχεσθαι	δέον, μηχανᾶται τοιόνδε τι· νύκτωρ
[28]	ἄλλος ἕτοιμος ἦν παλινῳδῶν· Μηκέτι	δίζησθαι	νούσοιο λυγρῆς ἐπαρωγήν· πότμος γὰρ
[25]	τι ἐπ´ αὐτούς, λέγων ἀθέων	ἐμπεπλῆσθαι	καὶ Χριστιανῶν τὸν Πόντον, οἳ
[23]	οἰηθῇς, ὦ ἑταῖρε, μηδ´ ὀλίγον	γεγενῆσθαι	τὸν πόρον τοῦτον, ἀλλ´ εἰς
[21]	τοῦτο ἐπινενοημένα, ὧν οὐκ ἀναγκαῖον	μεμνῆσθαι	ἁπάντων, ὡς μὴ ἀπειρόκαλοι εἶναι
[44]	λῃστῶν— πολλοὶ δὲ ἦσαν τότε—	ἀνῃρῆσθαι,	ἐπανῆλθον ἀπαγγέλλοντες αὐτοῦ τὸν ἀφανισμόν.
[1]	καὶ τὰ ἐνδέοντα τοῖς ἱστορουμένοις	προσλογιεῖσθαι,	ὑποστήσομαί σοι τὸν ἆθλον, καὶ
[54]	τοῦ γάμου καὶ τοῦ πάνυ	προσκεῖσθαι	ταῖς τοῦ χρηστηρίου ἐλπίσιν, ἐμίσει,
[15]	αὐτίκα μάλα παμπόλλους τῶν Παφλαγόνων	συνδραμεῖσθαι.	ἐπεὶ δὲ ὑπερεπέπληστο ἀνθρώπων ἡ
[41]	ἔτη μηδένα τῷ αὐτοῦ στόματι	δεξιοῦσθαι	μηδὲ φιλήματι ἀσπάζεσθαι, ἀλλὰ τοῖς
[15]	δὲ ἦν— ἐν τῷ προκολπίῳ	προκεχύσθαι	αὐτοῦ καὶ χαμαὶ τὸ μέρος
[36]	τινα τύχην αὗται μάλιστα αἱ	οἰκίαι	ἐκενώθησαν αἷς τὸ ἔπος ἐπεγέγραπτο.
[13]	δὲ φωνάς τινας ἀσήμους φθεγγόμενος,	οἷαι	γένοιντο ἂν Ἑβραίων ἢ Φοινίκων,
[21]	γιγνώσκων ἦν" ~Τίνες οὖν αἱ	ἐπίνοιαι,	ἴσως γὰρ ἐρήσῃ με. ἄκουε
[24]	καὶ ὠθισμὸς ἁπανταχόθεν ἐγίγνετο καὶ	θυσίαι	καὶ ἀναθήματα, καὶ διπλάσια τῷ
[30]	ἀνὴρ τὰ μὲν ἄλλα καλὸς	καὶ	ἀγαθὸς καὶ ἐν πολλαῖς τάξεσι
[4]	τοιούτῳ τινί. συνέσει μὲν γὰρ	καὶ	ἀγχινοίᾳ καὶ δριμύτητι πάμπολυ τῶν
[60]	αὐτοῦ ἄξιον γενέσθαι τοῦ βίου,	καὶ	ἀγῶνά τινα συστήσασθαι ὑπὲρ τοῦ
[46]	πρὸ γῆς ἐλαύνεσθαι ὡς ἀσεβῆ	καὶ	ἄθεον καὶ Ἐπικούρειον, ἥπερ ἦν
[25]	καὶ πεπαιδευμένας; Ὅλως δὲ ἄσπονδος	καὶ	ἀκήρυκτος αὐτῷ ὁ πόλεμος πρὸς
[5]	ἐνῆν ἀπὸ τῆς καλάμης τεκμαίρεσθαι	καὶ	ἀκούειν τῶν διηγουμένων, ἀνέδην ἐπόρνευε
[30]	ἰδόντες, τὰ δὲ ὡς ἰδόντες	καὶ	ἀκούσαντες διηγούμενοι καὶ προσεπιμετροῦντες ἔτι
[22]	ἔσται πάντα ὁπόταν ἐθελήσω ἐγὼ	καὶ	Ἀλέξανδρος ὁ προφήτης μου δεηθῇ
[39]	δὲ ἐκαίοντο. καὶ τελευταῖον Σελήνης	καὶ	Ἀλεξάνδρου ἔρως καὶ τικτομένη τοῦ
[47]	τοιαύταις φλυαρίαις, ἀλλὰ λόγῳ ὀρθῷ	καὶ	ἀληθείᾳ καὶ παρρησίᾳ. ~Ἐν δὲ
[47]	καὶ περιττῶν ἐπιθυμιῶν, νοῦν δὲ	καὶ	ἀλήθειαν ἐντιθὲν καὶ καθαῖρον ὡς
[21]	πρὸς τὸν τύπον. ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλα πολλὰ πρὸς τοῦτο ἐπινενοημένα,
[30]	περὶ τοὺς θεοὺς πάνυ νοσῶν	καὶ	ἀλλόκοτα περὶ αὐτῶν πεπιστευκώς, εἰ
[53]	Ὅμηρος ὁ ποιητής, ἐπ´ ἄλλου	καὶ	ἄλλου ὀνόματος, τῷ ἑτέρῳ μὲν
[25]	ὅτι ἠπίστατο τοὺς περὶ Λέπιδον	καὶ	ἄλλους ὁμοίους αὐτοῖς πολλοὺς ἐνόντας
[22]	ἐπινοίᾳ προσάπτων, τοῖς μὲν λοξὰ	καὶ	ἀμφίβολα πρὸς τὰς ἐρωτήσεις ἀποκρινόμενος,
[10]	ἐν Χαλκηδόνι καταλείπεται, διττούς τινας	καὶ	ἀμφιβόλους καὶ λοξοὺς χρησμοὺς συγγράφων,
[32]	λύων γὰρ τὰ πεπεμμένα βιβλία	καὶ	ἀναγιγνώσκων, εἴ τι εὕροι ἐπισφαλὲς
[21]	ξηροῦ ἐκείνου γενομένου, λύσας ῥᾳδίως	καὶ	ἀναγνούς, ἐπιθεὶς τὸν κηρὸν ἀπετύπου
[24]	ὠθισμὸς ἁπανταχόθεν ἐγίγνετο καὶ θυσίαι	καὶ	ἀναθήματα, καὶ διπλάσια τῷ προφήτῃ
[24]	μαντείου καὶ διηγησομένους ὡς προείποι	καὶ	ἀνεύροι δραπέτας καὶ κλέπτας καὶ
[39]	ὡς ἀληθῶς ἐρῶσα τοῦ Ἀλεξάνδρου	καὶ	ἀντερωμένη ὑπ´ αὐτοῦ, καὶ ἐν
[57]	Πόντου Αὔειτος ἐπέσχε, μονονουχὶ ἱκετεύων	καὶ	ἀντιβολῶν παύσασθαι· διὰ γὰρ τὴν
[43]	ὡς προεῖπον, ὥς τινα ἀντίτεχνον	καὶ	ἀντισοφιστὴν τῆς μαγγανείας αὐτοῦ. ~Ἕνα
[4]	ἐξεργάσασθαι τὰ νοηθέντα, καὶ πιθανὴν	καὶ	ἀξιόπιστον καὶ ὑποκριτικὴν τοῦ βελτίονος
[8]	καὶ Δελφοὺς οὕτω πάλαι πλουτῆσαι	καὶ	ἀοιδίμους γενέσθαι καὶ Δῆλον καὶ
[17]	Παφλαγόσι καὶ Ποντικοῖς ἐκείνοις, παχέσι	καὶ	ἀπαιδεύτοις ἀνθρώποις, εἰ ἐξηπατήθησαν ἁπτόμενοι
[21]	σιάλῳ τὴν σφραγῖδα προχρίσας ἐπετίθει	καὶ	ἀπέματτε τὸν τύπον. εἶτα αὐτίκα
[27]	ὁ ἠλίθιος ἐκεῖνος Κελτὸς εἰσέβαλε	καὶ	ἀπήλλαξεν αὐτῇ στρατιᾷ ὑπὸ τοῦ
[15]	τὴν κεφαλὴν ὑπὸ μάλης ἔχων	καὶ	ἀποκρύπτων, ἀνεχομένου πάντα ἐκείνου, προὔφαινεν
[38]	Ἐπικουρείους. εἶτα Λητοῦς ἐγίγνετο λοχεία	καὶ	Ἀπόλλωνος γοναὶ καὶ Κορωνίδος γάμος
[14]	ὕδωρ ὕμνους τε ᾖδεν Ἀσκληπιοῦ	καὶ	Ἀπόλλωνος μεγάλῃ τῇ φωνῇ καὶ
[28]	ἐπὶ θεραπείᾳ τῶν κακῶς προτεθεσπισμένων	καὶ	ἀποτετευγμένων. πολλάκις γὰρ πρὸ μὲν
[2]	εἰς παράδειγμά τι τοιοῦτον ἀνενεγκεῖν.	καὶ	Ἀρριανὸς γὰρ ὁ τοῦ Ἐπικτήτου
[38]	Ἀπόλλωνος γοναὶ καὶ Κορωνίδος γάμος	καὶ	Ἀσκληπιὸς ἐτίκτετο. ἐν δὲ τῇ
[21]	τοῦτό ἐστιν ἐκ πίττης Βρεττίας	καὶ	ἀσφάλτου καὶ λίθου τοῦ διαφανοῦς
[36]	καὶ πυρκαϊὰς φυλάσσεσθαι καὶ σεισμούς·	καὶ	ἀσφαλῶς βοηθήσειν, ὡς μὴ γένοιτό
[47]	γίγνεται, καὶ ὅσην αὐτοῖς εἰρήνην	καὶ	ἀταραξίαν καὶ ἐλευθερίαν ἐνεργάζεται, δειμάτων
[12]	ὑπὸ θριξὶν ἱππείαις ἀνοίγουσά τε	καὶ	αὖθις ἐπικλείουσα τὸ στόμα, καὶ
[29]	ἀδύτοισι πελάζεο καὶ κλύε χρησμῶν.	καὶ	αὖθις· Ἐς Μαλλὸν χώρει θεσπίσματά
[12]	διττὴ μέλαινα προέκυπτεν, ὑπὸ τριχῶν	καὶ	αὐτὴ ἑλκομένη. καὶ ὁ Πελλαῖος
[60]	~Τοιοῦτο τέλος τῆς Ἀλεξάνδρου τραγῳδίας	καὶ	αὕτη τοῦ παντὸς δράματος ἡ
[2]	ταύτην ἐπιφέρῃ τὴν αἰτίαν, ἕξομεν	καὶ	αὐτοὶ εἰς παράδειγμά τι τοιοῦτον
[31]	τοὺς πλείστους διεθορύβησεν, οἳ αὐτίκα	καὶ	αὐτοὶ ἠπείγοντο ἀκοῦσαί τι τῶν
[36]	ἕνα δέ τινα χρησμόν, αὐτόφωνον	καὶ	αὐτόν, εἰς ἅπαντα τὰ ἔθνη
[44]	τοῦ Κλύσματος, πλοίου ἀναγομένου ἐπείσθη	καὶ	αὐτὸς εἰς Ἰνδίαν πλεῦσαι, κἀπειδήπερ
[57]	παρὰ τοσοῦτον ἐλθὼν ἀποθανεῖν. Τοὐντεῦθεν	καὶ	αὐτὸς ἐπεκορυσσόμην αὐτῷ καὶ πάντα
[54]	οἶμον ὅδευε. ~Πολλὰ γὰρ τοιαῦτα	καὶ	αὐτὸς ἐπεμηχανησάμην αὐτῷ, οἷον καὶ
[27]	εἰς Ἀρμενίαν εἰσόδου τῶν αὐτοφώνων	καὶ	αὐτὸς ἦν. προτρέπων γὰρ αὐτὸν
[39]	ἐσκευασμένος ἐν πολλῇ τῇ σιωπῇ,	καὶ	αὐτὸς μὲν ἔλεγε μεγάλῃ τῇ
[35]	ἱλασκόμενος καὶ τῶν ἐπουρανίων εἷς	καὶ	αὐτὸς οἰόμενος γεγονέναι. ~Ὁ δ´
[19]	ἀφικόμενος, οὐ πονήρως ἀπήλλαξεν, προθεσπίζων	καὶ	αὐτὸς τοῖς Κίλιξι τὰ μέλλοντα
[17]	μηχάνημα ἐδεῖτο Δημοκρίτου τινὸς ἢ	καὶ	αὐτοῦ Ἐπικούρου ἢ Μητροδώρου ἤ
[45]	παρόντας λίθοις βάλλειν αὐτόν, ἢ	καὶ	αὐτοὺς ἐναγεῖς ἔσεσθαι καὶ Ἐπικουρείους
[29]	Κλάρῳ καὶ Διδύμοις καὶ Μαλλῷ	καὶ	αὐτοὺς εὐδοκιμοῦντας ἐπὶ τῇ ὁμοίᾳ
[31]	καὶ τεράστια ὑπὲρ τοῦ μαντείου	καὶ	αὐτοὺς ψευσομένους. ~ἀλλὰ καὶ μηχανᾶταί
[4]	ἐπιεικέστατος καὶ προσέτι ἁπλοϊκώτατός τε	καὶ	ἀφελέστατος. ἐπὶ πᾶσι δὲ τούτοις
[21]	ὑγρὸν ὄντα ἐπετίθει τῇ σφραγῖδι	καὶ	ἀφελών— αὐτίκα δὲ ξηρὸν γίγνεται
[10]	γενομένης τέλος ἐνίκησεν ὁ Ἀλέξανδρος,	καὶ	ἀφικόμενοι εἰς τὴν Χαλκηδόνα— χρήσιμον
[12]	λαμπρὸς ἦν, μεμηνέναι προσποιούμενος ἐνίοτε	καὶ	ἀφροῦ ὑποπιμπλάμενος τὸ στόμα· ῥᾳδίως
[51]	συνεὶς τὴν ἐπίνοιαν αὐτῶν; ~Ἀλλὰ	καὶ	βαρβάροις πολλάκις ἔχρησεν, εἴ τις
[4]	ἀλλ´ εἴ τις τὰ χείριστα	καὶ	βλασφημότατα τῶν ἐπὶ διαβολῇ περὶ
[48]	ὅσα τρέφει Ἰνδικὸς ἀὴρ ἄνθεα	καὶ	βοτάνας εὐώδεας· αὐτίκα δ´ ἔσται
[52]	Διοκλέους τήμερον, λῃστῶν ἐπαχθέντων Μάγνου	καὶ	Βουβάλου, οἳ καὶ ἤδη δέδενται
[8]	γενέσθαι καὶ Δῆλον καὶ Κλάρον	καὶ	Βραγχίδας, τῶν ἀνθρώπων ἀεὶ δι´
[13]	ἔνδον φυλάττον ἑρπετόν τι ἀρτιγέννητον,	καὶ	βυθίσας τοῦτο ἐν μυχῷ τοῦ
[7]	ἀνέχεσθαι καὶ θλιβομένους μὴ ἀγανακτεῖν	καὶ	γάλα πίνειν ἀπὸ θηλῆς κατὰ
[9]	οὐχ ἑκὰς οὐδὲ τῆς Ἀσίας	καὶ	Γαλατίας καὶ τῶν ὑπερκειμένων ἐθνῶν
[30]	Ἰωνίας καὶ Κιλικίας καὶ Παφλαγονίας	καὶ	Γαλατίας. ὡς δὲ καὶ εἰς
[61]	καὶ τρόπου πραότητι καὶ ἐπιεικείᾳ	καὶ	γαλήνῃ βίου καὶ δεξιότητι πρὸς
[24]	προφήτῃ καὶ μαθητῇ τοῦ θεοῦ.	καὶ	γὰρ αὖ καὶ οὗτος ἐξέπεσεν
[28]	ἐπιπροϊεὶς παύσῃ βιότοιο φάους τε.	~Καὶ	γὰρ αὖ καὶ τοῦτο σοφώτατον
[19]	ἐν Κιλικίᾳ τὸ ἐνδόσιμον λαβών—	καὶ	γὰρ ἐκεῖνος, μετὰ τὴν τοῦ
[17]	εἰ ἐξηπατήθησαν ἁπτόμενοι τοῦ δράκοντος—	καὶ	γὰρ τοῦτο παρεῖχεν τοῖς βουλομένοις
[47]	ἡ μεγίστη λοιδορία. ~Ἓν γοῦν	καὶ	γελοιότατον ἐποίησεν ὁ Ἀλέξανδρος· εὑρὼν
[17]	δ´ οὖν πᾶν ψεῦδός ἐστι	καὶ	γενέσθαι ἀδύνατον. ~Κατ´ ὀλίγον οὖν
[38]	δὲ τῇ δευτέρᾳ Γλύκωνος ἐπιφάνεια	καὶ	γέννησις τοῦ θεοῦ. ~τρίτῃ δὲ
[18]	κατὰ τὸ εἰκὸς λέγοντος ὡς	καὶ	γεννώμενον ἴδοι τὸν θεὸν καὶ
[40]	αὐγὴν τῶν λαμπάδων ἀποστίλβοντος. ὥστε	καὶ	γενομένης ποτὲ ζητήσεως δύο τισὶ
[13]	ἅπασα ἡ πόλις ἅμα γυναιξὶ	καὶ	γέρουσι καὶ παιδίοις— ἐτεθήπεσαν καὶ
[14]	δὲ ἀπενὲς ἀπέβλεπον ὅ τι	καὶ	γίγνοιτο, πολὺ πρότερον θαυμάσαντες τὸ
[12]	καὶ αὖθις ἐπικλείουσα τὸ στόμα,	καὶ	γλῶττα οἵα δράκοντος διττὴ μέλαινα
[20]	εἰπεῖν, καὶ οἵῳ ἐμοί, πρόδηλον	καὶ	γνῶναι ῥᾴδιον, τοῖς δὲ ἰδιώταις
[60]	τοῦ χρηστηρίου, τῶν συνωμοτῶν ἐκείνων	καὶ	γοήτων, ὅσοι κορυφαῖοι ἦσαν, ἀνελθόντων
[2]	ἐμαυτοῦ· σοῦ μέν, ἀξιοῦντος μνήμῃ	καὶ	γραφῇ παραδοθῆναι ἄνδρα τρισκατάρατον, ἐμαυτοῦ
[56]	βουλοίμην, ἐν τούτῳ τῆς ἡλικίας	καὶ	γυναῖκα καὶ τέκνα ἔχων, μιᾶναι
[11]	οὕτως ἄρα ὁ Ποδαλείριος μάχλος	καὶ	γυναικομανὴς τὴν φύσιν, ὡς ἀπὸ
[39]	Ἀλεξάνδρου γάμος· Δᾳδὶς δὲ ἐκαλεῖτο	καὶ	δᾷδες δὲ ἐκαίοντο. καὶ τελευταῖον
[38]	τελετήν τε γάρ τινα συνίσταται	καὶ	δᾳδουχίας καὶ ἱεροφαντίας, τριῶν ἑξῆς
[55]	ὑπισχνεῖτο τιθασόν με ῥᾳδίως ἀποφανεῖν	καὶ	δείξειν τὴν Γλύκωνος ἀρετήν, ὅτι
[8]	ἀναγκαιοτάτην τε καὶ ποθεινοτάτην οὖσαν,	καὶ	Δελφοὺς οὕτω πάλαι πλουτῆσαι καὶ
[56]	ᾤμην ἁπλοῦν τι τοῦτο εἶναι	καὶ	δεξιόν· ἐπεὶ δὲ κατὰ μέσον
[61]	καὶ ἐπιεικείᾳ καὶ γαλήνῃ βίου	καὶ	δεξιότητι πρὸς τοὺς συνόντας, τὸ
[57]	αὐτοῖς τὸν περιστάντα ἡμᾶς κίνδυνον,	καὶ	δεξιῶν αὐτῶν τυχών, ἀναληφθεὶς ἐπὶ
[8]	πάλαι πλουτῆσαι καὶ ἀοιδίμους γενέσθαι	καὶ	Δῆλον καὶ Κλάρον καὶ Βραγχίδας,
[8]	καὶ προμαθεῖν τὰ μέλλοντα δεομένων,	καὶ	δι´ αὐτὸ ἑκατόμβας θυόντων καὶ
[26]	οὐ χαλεπῶς γεράνων ἀρτηρίας συνάψας	καὶ	διὰ τῆς κεφαλῆς ἐκείνης τῆς
[33]	τοῦτο αὐτὸ προδεδηλωκέναι τὸν θεὸν	καὶ	διὰ τοῦτο ζῶντα μὲν κελεῦσαι
[60]	Ῥουτιλιανόν, τίνα χρὴ προκριθῆναι αὐτῶν	καὶ	διαδέξασθαι τὸ μαντεῖον καὶ στεφανωθῆναι
[5]	δὲ λυγρά· ὧν ἁπάντων κληρονόμος	καὶ	διάδοχος οὗτος ἐγένετο. ἦν δὲ
[22]	εἰκάζοντι· τοῖς δὲ θεραπείας προὔλεγεν	καὶ	διαίτας, εἰδώς, ὅπερ ἐν ἀρχῇ
[5]	καὶ διετέλει ὑπουργῷ καὶ ὑπηρέτῃ	καὶ	διακόνῳ χρώμενος. ὁ δ´ αὐτὸς
[43]	ἀληθῆ λέγουσιν. ~Ἐθέλω δέ σοι	καὶ	διάλογον διηγήσασθαι τοῦ Γλύκωνος καὶ
[49]	χρησμοὺς λαμβανόντων ἐπὶ τῇ ἐξηγήσει	καὶ	διαλύσει αὐτῶν. καὶ τοῦτο αὐτῶν
[29]	~Εἰδὼς δὲ τοὺς ἐν Κλάρῳ	καὶ	Διδύμοις καὶ Μαλλῷ καὶ αὐτοὺς
[44]	γοῦν τινα τῶν Ἐπικουρείων, τολμήσαντα	καὶ	διελέγχειν αὐτὸν ἐπὶ πολλῶν τῶν
[31]	προστιθείς. ἐνέπλησεν οὖν τὴν πόλιν	καὶ	διεσάλευσεν οὗτος, καὶ τῶν ἐν
[5]	τῆς ἐκείνου, ἐξεπαίδευσέ τε αὐτὸν	καὶ	διετέλει ὑπουργῷ καὶ ὑπηρέτῃ καὶ
[57]	ἐπὶ κομιδῇ τῆς ἐπετείου συντάξεως,	καὶ	διηγησάμενος αὐτοῖς τὸν περιστάντα ἡμᾶς
[24]	τοῖς ἔθνεσιν ὑπὲρ τοῦ μαντείου	καὶ	διηγησομένους ὡς προείποι καὶ ἀνεύροι
[4]	ἀλεξίκακε Ἡράκλεις καὶ Ζεῦ ἀποτρόπαιε	καὶ	Διόσκουροι σωτῆρες, πολεμίοις καὶ ἐχθροῖς
[24]	ἐγίγνετο καὶ θυσίαι καὶ ἀναθήματα,	καὶ	διπλάσια τῷ προφήτῃ καὶ μαθητῇ
[4]	τινὰ ψυχῆς κρᾶσιν ἐκ ψεύδους	καὶ	δόλων καὶ ἐπιορκιῶν καὶ κακοτεχνιῶν
[4]	συνέσει μὲν γὰρ καὶ ἀγχινοίᾳ	καὶ	δριμύτητι πάμπολυ τῶν ἄλλων διέφερεν,
[19]	αὐτὸς τοῖς Κίλιξι τὰ μέλλοντα	καὶ	δύ´ ὀβολοὺς ἐφ´ ἑκάστῳ χρησμῷ
[23]	μισθὸς ἐφ´ ἑκάστῳ χρησμῷ δραχμὴ	καὶ	δύ´ ὀβολώ. μὴ μικρὸν οἰηθῇς,
[21]	τε ἅμα καὶ ὠφελιμωτάτοις συγγράμμασιν	καὶ	δυναμένοις σωφρονίζειν τοὺς ἐντυγχάνοντας, ἱκανὰ
[31]	δέ, ὡς ἂν τοῖς πλείστοις	καὶ	δυνατωτάτοις φίλος ὤν, περιῄει τὰ
[54]	οὔτε οὐρανοῦ ἁπτομένους, ἀνοήτους δὲ	καὶ	δυσνοήτους ἅπαντας. Ἅπερ ὕστερον αἰσθόμενος,
[56]	δή μου ἐκπλεῖν προαιρουμένου ξένια	καὶ	δῶρα πολλὰ πέμψας— μόνος δὲ
[41]	ὑμνήσοντας παρ´ αὐτῷ τὸν θεόν,	καὶ	ἔδει δοκιμασθέντας καὶ προκριθέντας τοὺς
[22]	πολλῷ τούτων πλείονα. ~Ἔχρη οὖν	καὶ	ἐθέσπιζε, πολλῇ τῇ συνέσει ἐνταῦθα
[17]	ἀπιστῆσαι καὶ ὅπερ ἦν εἰκάσαι,	καὶ	εἰ μὴ εὑρεῖν τὸν τρόπον
[57]	Ῥουτιλιανὸν εὔνοιαν μὴ ἂν δύνασθαι,	καὶ	εἰ φανερῶς λάβοι ἀδικοῦντα, κολάσαι
[18]	ἐοικότος. γραφαί τε ἐπὶ τούτῳ	καὶ	εἰκόνες καὶ ξόανα, τὰ μὲν
[11]	δεκάδων τε πένθ´ ἑτέρας μονάδας	καὶ	εἰκοσάδα τρισάριθμον, ἀνδρὸς ἀλεξητῆρος ὁμωνυμίην
[25]	καὶ Χρύσιππον καὶ Πυθαγόραν φίλοι,	καὶ	εἰρήνη βαθεῖα πρὸς ἐκείνους ἦν·
[30]	ἐξέκαιον οὖν τὸν ἄθλιον γέροντα	καὶ	εἰς μανίαν ἐρρωμένην ἐνέβαλον. ~ὁ
[30]	Παφλαγονίας καὶ Γαλατίας. ὡς δὲ	καὶ	εἰς τὴν Ἰταλίαν διεφοίτησεν τοῦ
[30]	διεφοίτησεν τοῦ μαντείου τὸ κλέος	καὶ	εἰς τὴν Ῥωμαίων πόλιν ἐνέπεσεν,
[19]	αὐτὸς δὲ λαβὼν τὰ βιβλία	καὶ	εἰς τὸ ἄδυτον κατελθὼν— ἤδη
[14]	καὶ Ἀπόλλωνος μεγάλῃ τῇ φωνῇ	καὶ	ἐκάλει τὸν θεὸν ἥκειν τύχῃ
[41]	κύσαι μόνους τοὺς ὡραίους κατεφίλει,	καὶ	ἐκαλοῦντο οἱ ἐντὸς τοῦ φιλήματος.
[59]	ζῆσαι εἵμαρται αὐτῷ ἔτη πεντήκοντα	καὶ	ἑκατόν, εἶτα κεραυνῷ βληθέντα ἀποθανεῖν,
[54]	καὶ αὐτὸς ἐπεμηχανησάμην αὐτῷ, οἷον	καὶ	ἐκεῖνο· μίαν ἐρώτησιν ἐρωτήσας ἐπέγραψα
[47]	ὅσην αὐτοῖς εἰρήνην καὶ ἀταραξίαν	καὶ	ἐλευθερίαν ἐνεργάζεται, δειμάτων μὲν καὶ
[61]	τὰ καλὰ ἐγνωκότι καὶ παραδεδωκότι	καὶ	ἐλευθερωτῇ τῶν ὁμιλησάντων αὐτῷ γενομένῳ.
[47]	καὶ φασμάτων καὶ τεράτων ἀπαλλάττον	καὶ	ἐλπίδων ματαίων καὶ περιττῶν ἐπιθυμιῶν,
[55]	με εἰς τὴν πόλιν ᾔσθετο	καὶ	ἔμαθεν ὡς ἐκεῖνος εἴην ὁ
[2]	ὑπὲρ ἀμφοῖν, ὑπέρ τε σοῦ	καὶ	ἐμαυτοῦ· σοῦ μέν, ἀξιοῦντος μνήμῃ
[38]	τριῶν ἑξῆς ἀεὶ τελουμένων ἡμερῶν.	καὶ	ἐν μὲν τῇ πρώτῃ πρόρρησις
[2]	ποιησόμεθα, ὅσῳ μὴ ἐν ὕλαις	καὶ	ἐν ὄρεσιν, ἀλλ´ ἐν πόλεσιν
[39]	Ἀλεξάνδρου καὶ ἀντερωμένη ὑπ´ αὐτοῦ,	καὶ	ἐν ὀφθαλμοῖς τοῦ ὀλεθρίου ἐκείνου
[30]	μὲν ἄλλα καλὸς καὶ ἀγαθὸς	καὶ	ἐν πολλαῖς τάξεσι Ῥωμαϊκαῖς ἐξητασμένος,
[25]	μάλιστα ὅσοι Ἐπικούρου ἑταῖροι ἦσαν,	καὶ	ἐν ταῖς πόλεσιν ἐπεφώρατο ἠρέμα
[13]	οἱ τῇ μητρὶ ἀγείροντές τε	καὶ	ἐνθεαζόμενοι, ἐδημηγόρει ἐπὶ βωμόν τινα
[3]	λεληθυῖαν· ὀφθαλμοὶ πολὺ τὸ γοργὸν	καὶ	ἔνθεον διεμφαίνοντες, φώνημα ἥδιστόν τε
[23]	χρησμοφύλακας καὶ ὑπογραφέας καὶ ἐπισφραγιστὰς	καὶ	ἐξηγητάς, ἅπασιν ἔνεμεν ἑκάστῳ τὸ
[5]	καὶ χάριτας ἐπὶ τοῖς ἐρωτικοῖς	καὶ	ἐπαγωγὰς τοῖς ἐχθροῖς καὶ θησαυρῶν
[44]	παιδευόμενον, ὁ δὲ νεανίσκος ζῇ	καὶ	ἐπανελήλυθε ζῶν μετὰ τὴν τῶν
[57]	οὕτω μὲν ἀνεκόπην τῆς ὁρμῆς	καὶ	ἐπαυσάμην οὐκ ἐν δέοντι θρασυνόμενος
[19]	τρίτον αἷμα Διός, φάος ἀνθρώποισιν.	~Καὶ	ἐπειδὴ καιρὸς ἦν, οὗπερ ἕνεκα
[30]	θεάσαιτο, προσπίπτων εὐθὺς καὶ προσκυνῶν	καὶ	ἐπὶ πολὺ παρεστὼς καὶ εὐχόμενος
[24]	κατ´ ἀξίαν. ~Ἤδη δέ τινας	καὶ	ἐπὶ τὴν ἀλλοδαπὴν ἐξέπεμπεν, φήμας
[14]	δρόμῳ ἐπὶ τὸν ἐσόμενον νεών·	καὶ	ἐπὶ τὸ ὄρυγμα ἐλθὼν καὶ
[61]	ἀλήθειαν ἔρωτι καὶ τρόπου πραότητι	καὶ	ἐπιεικείᾳ καὶ γαλήνῃ βίου καὶ
[4]	ὡς εἴη πάντων ἀνθρώπων χρηστότατος	καὶ	ἐπιεικέστατος καὶ προσέτι ἁπλοϊκώτατός τε
[46]	ἐλαύνεσθαι ὡς ἀσεβῆ καὶ ἄθεον	καὶ	Ἐπικούρειον, ἥπερ ἦν ἡ μεγίστη
[45]	ἢ καὶ αὐτοὺς ἐναγεῖς ἔσεσθαι	καὶ	Ἐπικουρείους κληθήσεσθαι. τῶν δὲ βάλλειν
[1]	σοι τοῦ Ἀβωνοτειχίτου γόητος βίον	καὶ	ἐπινοίας αὐτοῦ καὶ τολμήματα καὶ
[4]	κρᾶσιν ἐκ ψεύδους καὶ δόλων	καὶ	ἐπιορκιῶν καὶ κακοτεχνιῶν συγκειμένην, ῥᾳδίαν,
[23]	χρησμοποιοὺς καὶ χρησμοφύλακας καὶ ὑπογραφέας	καὶ	ἐπισφραγιστὰς καὶ ἐξηγητάς, ἅπασιν ἔνεμεν
[9]	πρὸς τὴν τῶν τοιούτων ἀρχὴν	καὶ	ἐπιχείρησιν ἀνθρώπων δεῖν παχέων καὶ
[5]	αὐτὸν ἐραστὴς γόης τῶν μαγείας	καὶ	ἐπῳδὰς θεσπεσίους ὑπισχνουμένων καὶ χάριτας
[5]	ἦν δὲ ὁ διδάσκαλος ἐκεῖνος	καὶ	ἐραστὴς τὸ γένος Τυανεύς, τῶν
[56]	ὑπισχνεῖται καὶ πλοῖον αὐτὸς παρέξειν	καὶ	ἐρέτας τοὺς ἀπάξοντας. κἀγὼ μὲν
[46]	δὲ τοῦτο τοῦ θεσπίζειν ἐγίγνετο—	καὶ	ἐρομένου τοῦ κήρυκος εἰ θεσπίζει
[25]	πώποτε Ἀμαστριανῷ ἀνδρί. ὁπότε δὲ	καὶ	ἐτόλμησεν ἀδελφῷ συγκλητικοῦ χρησμῳδῆσαι, καταγελάστως
[8]	προχωρήσειεν αὐτοῖς, αὐτίκα πλούσιοί τε	καὶ	εὐδαίμονες ἔσεσθαι ἤλπιζον— ὅπερ ἐπὶ
[9]	τὴν Καλχηδόνα ἐδοκίμαζεν ἐπιτήδειον εἶναι	καὶ	εὔκαιρον χωρίον, τῇ τε Θρᾴκῃ
[42]	παισὶ συνών. καὶ ἦν μέγα	καὶ	εὐκτὸν ἑκάστῳ, εἴ τινος γυναικὶ
[4]	διέφερεν, καὶ τό τε περίεργον	καὶ	εὐμαθὲς καὶ μνημονικὸν καὶ πρὸς
[22]	Ἀλέξανδρος ὁ προφήτης μου δεηθῇ	καὶ	εὔξηται ὑπὲρ ὑμῶν. ~Ἐτέτακτο δὲ
[51]	λύοιντό τε οἱ χρησμοὶ ἀσφαλῶς	καὶ	εὑρίσκοιντο οἱ ἑρμηνεῦσαι δυνάμενοι ἕκαστα.
[30]	προσκυνῶν καὶ ἐπὶ πολὺ παρεστὼς	καὶ	εὐχόμενος καὶ τἀγαθὰ παρ´ αὐτοῦ
[13]	καὶ γέρουσι καὶ παιδίοις— ἐτεθήπεσαν	καὶ	εὔχοντο καὶ προσεκύνουν. ὁ δὲ
[59]	βουβῶνος καὶ σκωλήκων ζέσας· ὅτεπερ	καὶ	ἐφωράθη φαλακρὸς ὤν, παρέχων τοῖς
[54]	ἐλπίσιν, ἐμίσει, ὡς τὸ εἰκός,	καὶ	ἔχθιστον ἡγεῖτο. καί ποτε περὶ
[57]	τῆς ἐπιβουλῆς ἤδη μισῶν αὐτὸν	καὶ	ἔχθιστον ἡγούμενος διὰ τὴν τοῦ
[4]	ἀποτρόπαιε καὶ Διόσκουροι σωτῆρες, πολεμίοις	καὶ	ἐχθροῖς ἐντυχεῖν γένοιτο καὶ συγγενέσθαι
[4]	καὶ ἡ γνώμη— ἀλεξίκακε Ἡράκλεις	καὶ	Ζεῦ ἀποτρόπαιε καὶ Διόσκουροι σωτῆρες,
[18]	γενέσθαι ἀδύνατον. ~Κατ´ ὀλίγον οὖν	καὶ	ἡ Βιθυνία καὶ ἡ Γαλατία
[18]	ὀλίγον οὖν καὶ ἡ Βιθυνία	καὶ	ἡ Γαλατία καὶ ἡ Θρᾴκη
[4]	τὴν μορφήν· ἡ ψυχὴ δὲ	καὶ	ἡ γνώμη— ἀλεξίκακε Ἡράκλεις καὶ
[18]	ἡ Βιθυνία καὶ ἡ Γαλατία	καὶ	ἡ Θρᾴκη συνέρρει, ἑκάστου τῶν
[44]	τὸν ἀφανισμόν. εἶτα ὁ χρησμὸς	καὶ	ἡ καταδίκη, μεθ´ ἣν ἐπέστη
[48]	ἐπηκολούθησε τὰ περὶ Ἀκυληΐαν γενόμενα	καὶ	ἡ παρὰ μικρὸν τῆς πόλεως
[19]	ἤδη γὰρ ὁ νεὼς ἐγήγερτο	καὶ	ἡ σκηνὴ παρεσκεύαστο— καλέσειν ἔμελλε
[24]	καὶ νοσοῦντας ἰάσαιτο, ἐνίους δὲ	καὶ	ἤδη ἀποθανόντας ἀναστήσειεν. δρόμος οὖν
[52]	ἐπαχθέντων Μάγνου καὶ Βουβάλου, οἳ	καὶ	ἤδη δέδενται ληφθέντες. ~Ὀλίγους δὲ
[6]	τε τὰ ἀρκοῦντα παρ´ αὐτῆς	καὶ	ἠκολούθησαν ἐκ τῆς Βιθυνίας εἰς
[9]	καὶ ἐπιχείρησιν ἀνθρώπων δεῖν παχέων	καὶ	ἠλιθίων τῶν ὑποδεξομένων, οἵους τοὺς
[42]	ἀνέδην διαφθείρων καὶ παισὶ συνών.	καὶ	ἦν μέγα καὶ εὐκτὸν ἑκάστῳ,
[49]	πρέπον καὶ τὸ τοιοῦτον οἰόμενος.	καὶ	ἦσάν τινες ἐξηγηταὶ ἐπὶ τοῦτο
[14]	τοῖς δακτύλοις εἰλούμενον, ἀνέκραγον εὐθὺς	καὶ	ἠσπάζοντο τὸν θεὸν καὶ τὴν
[42]	οἰκίαν αὐτῷ εἰσρυήσεσθαι. πολλαὶ δὲ	καὶ	ηὔχουν τετοκέναι παρ´ αὐτοῦ, καὶ
[18]	γὰρ ἐκαλεῖτο ἔκ τινος ἐμμέτρου	καὶ	θείου προστάγματος. ἀνεφώνησε γὰρ ὁ
[19]	τάξιν τοὺς δεδωκότας ὑπὸ κήρυκι	καὶ	θεολόγῳ, καὶ παρὰ τοῦ θεοῦ
[3]	τε ἦν καὶ καλὸς ἰδεῖν	καὶ	θεοπρεπὴς ὡς ἀληθῶς, λευκὸς τὴν
[21]	τούτων ἁπάντων ἀναπλάσας τὸ κολλύριον	καὶ	θερμήνας πυρί, σιάλῳ τὴν σφραγῖδα
[61]	τιμωρῶν, ἀνδρὶ ὡς ἀληθῶς ἱερῷ	καὶ	θεσπεσίῳ τὴν φύσιν καὶ μόνῳ
[19]	ἐμεμηχάνητο, καὶ χρᾶν τοῖς δεομένοις	καὶ	θεσπίζειν, παρ´ Ἀμφιλόχου τοῦ ἐν
[24]	καὶ κλέπτας καὶ λῃστὰς ἐξελέγξειε	καὶ	θησαυροὺς ἀνορύξαι παράσχοι καὶ νοσοῦντας
[5]	ἐρωτικοῖς καὶ ἐπαγωγὰς τοῖς ἐχθροῖς	καὶ	θησαυρῶν ἀναπομπὰς καὶ κλήρων διαδοχάς.
[7]	παιδίοις συγκαθεύδειν καὶ πατουμένους ἀνέχεσθαι	καὶ	θλιβομένους μὴ ἀγανακτεῖν καὶ γάλα
[27]	ὑπὸ δουρὶ δαμάσσας νοστήσεις Ῥώμην	καὶ	Θύβριδος ἀγλαὸν ὕδωρ στέμμα φέρων
[24]	οὖν καὶ ὠθισμὸς ἁπανταχόθεν ἐγίγνετο	καὶ	θυσίαι καὶ ἀναθήματα, καὶ διπλάσια
[48]	τὸν Ἴστρον μετὰ πολλῶν ἀρωμάτων	καὶ	θυσιῶν μεγαλοπρεπῶν. ἄμεινον δὲ αὐτὸν
[39]	Ῥουτιλιανοῦ ἡ γυνή. ἐδᾳδούχει δὲ	καὶ	ἱεροφάντει ὁ Ἐνδυμίων Ἀλέξανδρος. καὶ
[38]	γάρ τινα συνίσταται καὶ δᾳδουχίας	καὶ	ἱεροφαντίας, τριῶν ἑξῆς ἀεὶ τελουμένων
[11]	καὶ μεσόλευκον χιτῶνα πορφυροῦν ἐνδεδυκὼς	καὶ	ἱμάτιον ὑπὲρ αὐτοῦ λευκὸν ἀναβεβλημένος,
[58]	μετονομασθῆναι τὸ τοῦ Ἀβώνου τεῖχος	καὶ	Ἰωνόπολιν κληθῆναι, καὶ νόμισμα καινὸν
[47]	νοῦν δὲ καὶ ἀλήθειαν ἐντιθὲν	καὶ	καθαῖρον ὡς ἀληθῶς τὰς γνώμας,
[10]	Ἀπόλλωνι μέτεισιν εἰς τὸν Πόντον	καὶ	καθέξει τὸ τοῦ Ἀβώνου τεῖχος.
[4]	ψεύδους καὶ δόλων καὶ ἐπιορκιῶν	καὶ	κακοτεχνιῶν συγκειμένην, ῥᾳδίαν, τολμηράν, παράβολον,
[41]	προκριθέντας τοὺς εὐγενεστάτους καὶ ὡραιοτάτους	καὶ	κάλλει διαφέροντας πεμφθῆναι· οὓς ἐγκλεισάμενος
[15]	Πελλαῖον ἐκεῖνον Ἀσκληπιόν, μέγιστόν τε	καὶ	κάλλιστον, ὡς ἔφην, ὄντα, καὶ
[3]	τοῦτο δείξω, μέγας τε ἦν	καὶ	καλὸς ἰδεῖν καὶ θεοπρεπὴς ὡς
[8]	ἑρπετῶν ἓν κάλλιστον ὀλίγων ὀβολῶν	~καὶ	κατὰ τὸν Θουκυδίδην ἄρχεται ὁ
[60]	προνοίας τινὸς τὸ τοιοῦτον, εἰ	καὶ	κατὰ τύχην συνέβη. ἔδει δὲ
[14]	τῷ ὕδατι εὑρημένον. ἐπεὶ δὲ	καὶ	κατάξας αὐτὸ εἰς κοίλην τὴν
[53]	μου εἰ φαλακρός ἐστιν Ἀλέξανδρος,	καὶ	κατασημηναμένου περιέργως καὶ προφανῶς ὑπογράφεται
[19]	εἰς βιβλίον ἐγγράψαντα καταρράψαι τε	καὶ	κατασημήνασθαι κηρῷ ἢ πηλῷ ἢ
[12]	ἀφρός. ἐπεποίητο δὲ αὐτοῖς πάλαι	καὶ	κατεσκεύαστο κεφαλὴ δράκοντος ὀθονίνη ἀνθρωπόμορφόν
[21]	ἀφελών— αὐτίκα δὲ ξηρὸν γίγνεται	καὶ	κέρατος, μᾶλλον δὲ σιδήρου παγιώτερον—
[47]	κάλλιστον, ὡς οἶσθα, τῶν βιβλίων	καὶ	κεφαλαιώδη περιέχον τῆς τἀνδρὸς σοφίας
[21]	ἐμβαλὼν ᾗ κολλῶσι τὰ βιβλία,	καὶ	κηρὸν ἐκ τούτου ποιήσας, ἔτι
[21]	καὶ λίθου τοῦ διαφανοῦς τετριμμένου	καὶ	κηροῦ καὶ μαστίχης. ἐκ γὰρ
[39]	δὲ αὐτῷ ἐπακολουθοῦντες Εὐμολπίδαι δῆθεν	καὶ	Κήρυκές τινες Παφλαγόνες, καρβατίνας ὑποδεδεμένοι,
[30]	τῶν ὅρων μέχρι τῆς Ἰωνίας	καὶ	Κιλικίας καὶ Παφλαγονίας καὶ Γαλατίας.
[8]	καὶ ἀοιδίμους γενέσθαι καὶ Δῆλον	καὶ	Κλάρον καὶ Βραγχίδας, τῶν ἀνθρώπων
[24]	ὡς προείποι καὶ ἀνεύροι δραπέτας	καὶ	κλέπτας καὶ λῃστὰς ἐξελέγξειε καὶ
[22]	τὰς μέντοι ἐλπίδας καὶ προκοπὰς	καὶ	κλήρων διαδοχὰς εἰσαῦθις ἀεὶ ἀνεβάλλετο,
[5]	τοῖς ἐχθροῖς καὶ θησαυρῶν ἀναπομπὰς	καὶ	κλήρων διαδοχάς. οὗτος ἰδὼν εὐφυᾶ
[29]	καὶ πάλιν· Βραγχιδέων ἀδύτοισι πελάζεο	καὶ	κλύε χρησμῶν. καὶ αὖθις· Ἐς
[55]	δὲ καὶ στρατιώτας δύο, λογχοφόρον	καὶ	κοντοφόρον, παρὰ τοῦ ἡγουμένου τῆς
[20]	γνῶναι ῥᾴδιον, τοῖς δὲ ἰδιώταις	καὶ	κορύζης μεστοῖς τὴν ῥῖνα τεράστιον
[30]	τῇ πόλει ἔχοντες· ὧν πρῶτος	καὶ	κορυφαιότατος ἐγένετο Ῥουτιλιανός, ἀνὴρ τὰ
[38]	ἐγίγνετο λοχεία καὶ Ἀπόλλωνος γοναὶ	καὶ	Κορωνίδος γάμος καὶ Ἀσκληπιὸς ἐτίκτετο.
[48]	θεὸς Μάρκος ἤδη τοῖς Μαρκομάνοις	καὶ	Κουάδοις συνεπλέκετο. ἠξίου δὲ ὁ
[8]	τὴν πρώτην προσδοκίαν ἀπήντησεν αὐτοῖς	καὶ	κρεῖττον διεφάνη τῆς ἐλπίδος. ~Τοὐντεῦθεν
[8]	ἀνατιθέντων. ταῦτα πρὸς ἀλλήλους στρέφοντες	καὶ	κυκῶντες μαντεῖον συστήσασθαι καὶ χρηστήριον
[14]	τὴν ἁρμογὴν τοῦ πώματος συγκεκολλημένον·	καὶ	λαβὼν αὐτὸ εἰς τὰς χεῖρας
[26]	μειζόνως ἐκπλῆξαι τὸ πλῆθος, ὑπέσχετο	καὶ	λαλοῦντα παρέξειν τὸν θεόν, αὐτὸν
[12]	εἰς τὴν πατρίδα περίβλεπτός τε	καὶ	λαμπρὸς ἦν, μεμηνέναι προσποιούμενος ἐνίοτε
[3]	διεμφαίνοντες, φώνημα ἥδιστόν τε ἅμα	καὶ	λαμπρότατον· καὶ ὅλως οὐδαμόθεν μεμπτὸς
[13]	ἀνθρώπους οὐκ εἰδότας ὅ τι	καὶ	λέγοι, πλὴν τοῦτο μόνον, ὅτι
[24]	καὶ ἀνεύροι δραπέτας καὶ κλέπτας	καὶ	λῃστὰς ἐξελέγξειε καὶ θησαυροὺς ἀνορύξαι
[21]	ἐκ πίττης Βρεττίας καὶ ἀσφάλτου	καὶ	λίθου τοῦ διαφανοῦς τετριμμένου καὶ
[10]	καταλείπεται, διττούς τινας καὶ ἀμφιβόλους	καὶ	λοξοὺς χρησμοὺς συγγράφων, καὶ μετ´
[1]	καὶ ἐπινοίας αὐτοῦ καὶ τολμήματα	καὶ	μαγγανείας εἰς βιβλίον ἐγγράψαντα πέμψαι·
[6]	δέ, οἶμαι, ἐπεκαλεῖτο— περιῄεσαν γοητεύοντες	καὶ	μαγγανεύοντες καὶ τοὺς παχεῖς τῶν
[24]	ἀναθήματα, καὶ διπλάσια τῷ προφήτῃ	καὶ	μαθητῇ τοῦ θεοῦ. καὶ γὰρ
[6]	ὀνομάζουσιν ἀποκείροντες. ἐν δὴ τούτοις	καὶ	Μακέτιν γυναῖκα πλουσίαν, ἔξωρον μέν,
[49]	πολλούς, ἀλλ´ ἀμφιβόλους καὶ τεταραγμένους	καὶ	μάλιστα εἴ ποτε θεάσαιτο περιεργότερον
[16]	μιαρός, ἀλλὰ πολλάκις ποιῆσαι λέγεται,	καὶ	μάλιστα εἴ τινες τῶν πλουσίων
[30]	αὐτοὶ ἰόντες, οἱ δὲ πέμποντες,	καὶ	μάλιστα οἱ δυνατώτατοι καὶ μέγιστον
[25]	βαθείας ἀναφέροντες συνίσταντο ἐπ´ αὐτόν,	καὶ	μάλιστα ὅσοι Ἐπικούρου ἑταῖροι ἦσαν,
[21]	ὡς μὴ ἀπειρόκαλοι εἶναι δοκοίημεν,	καὶ	μάλιστα σοῦ ἐν οἷς κατὰ
[57]	κατηγορίαν ὡρμήμην πολλοὺς συναγωνιστὰς ἔχων	καὶ	μάλιστα τοὺς ἀπὸ Τιμοκράτους τοῦ
[29]	τοὺς ἐν Κλάρῳ καὶ Διδύμοις	καὶ	Μαλλῷ καὶ αὐτοὺς εὐδοκιμοῦντας ἐπὶ
[21]	τοῦ διαφανοῦς τετριμμένου καὶ κηροῦ	καὶ	μαστίχης. ἐκ γὰρ τούτων ἁπάντων
[32]	δὲ οἵας εἰκὸς τοὺς πλουσίους	καὶ	μέγα δυναμένους τὰς πύστεις πυνθάνεσθαι.
[48]	εὐώδεας· αὐτίκα δ´ ἔσται νίκη	καὶ	μέγα κῦδος ἅμ´ εἰρήνῃ ἐρατεινῇ.
[26]	ἀλλὰ τοῖς εὐπαρύφοις καὶ πλουσίοις	καὶ	μεγαλοδώροις. ~ὁ γοῦν Σευηριανῷ δοθεὶς
[8]	Ὡς γὰρ ἂν δύο κάκιστοι	καὶ	μεγαλότολμοι καὶ πρὸς τὸ κακουργεῖν
[30]	πέμποντες, καὶ μάλιστα οἱ δυνατώτατοι	καὶ	μέγιστον ἀξίωμα ἐν τῇ πόλει
[48]	δὲ τοῖς ἄλλοις ἕν τι	καὶ	μέγιστον τόλμημα τοῦ μιαροῦ ἀνδρὸς
[26]	κόλπου ἀθέατον φυλάττων. ἐθελήσας δὲ	καὶ	μειζόνως ἐκπλῆξαι τὸ πλῆθος, ὑπέσχετο
[14]	λεὼς ἅπας ἠκολούθει, πάντες ἔνθεοι	καὶ	μεμηνότες ὑπὸ τῶν ἐλπίδων. ~Ἡμέρας
[11]	κομῶν ἤδη καὶ πλοκάμους καθειμένος	καὶ	μεσόλευκον χιτῶνα πορφυροῦν ἐνδεδυκὼς καὶ
[10]	ἀμφιβόλους καὶ λοξοὺς χρησμοὺς συγγράφων,	καὶ	μετ´ ὀλίγον ἐτελεύτησε τὸν βίον,
[55]	ταύτην ὁρῶν οἷ κινδύνου καθειστήκειν,	καὶ	μετ´ ὀλίγον προῆλθον φίλος γεγενημένος.
[55]	θάλατταν— αὐτίκα μεταστέλλεται δεξιῶς πάνυ	καὶ	μετὰ πολλῆς φιλοφροσύνης. ἐλθὼν δὲ
[21]	μέρος τοῦ κηροῦ διατήκων ἐξῄρει	καὶ	μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῇ βελόνῃ
[55]	τοὺς πάνυ τραχυνομένους φίλους ἀπεργάζεται.	καὶ	μεταστησάμενος ἅπαντας ἐδικαιολογεῖτο πρός με,
[36]	ἐκενώθησαν αἷς τὸ ἔπος ἐπεγέγραπτο.	καὶ	μή με νομίσῃς τοῦτο λέγειν,
[1]	καὶ τὴν Αὐγέου βουστασίαν, εἰ	καὶ	μὴ πᾶσαν, ἀλλ´ εἰς δύναμίν
[45]	Ἀλέξανδρος ἀγανακτήσας ἐπὶ τῷ ἐλέγχῳ	καὶ	μὴ φέρων τοῦ ὀνείδους τὴν
[32]	μαντείου καὶ αὐτοὺς ψευσομένους. ~ἀλλὰ	καὶ	μηχανᾶταί τι ὁ τρισκατάρατος οὐκ
[40]	προφητείη δίης φρενός ἐστιν ἀπορρώξ.	καί	μιν ἔπεμψε πατὴρ ἀγαθῶν ἀνδρῶν
[49]	τινες ἐξηγηταὶ ἐπὶ τοῦτο καθήμενοι	καὶ	μισθοὺς οὐκ ὀλίγους ἐκλέγοντες παρὰ
[4]	τό τε περίεργον καὶ εὐμαθὲς	καὶ	μνημονικὸν καὶ πρὸς τὰ μαθήματα
[9]	δεισιδαίμονας τοὺς πολλοὺς καὶ πλουσίους,	καὶ	μόνον εἰ φανείη τις αὐλητὴν
[32]	καὶ οὐκ ἀπέπεμπεν, ὡς ὑποχειρίους	καὶ	μονονουχὶ δούλους διὰ τὸ δέος
[61]	ἱερῷ καὶ θεσπεσίῳ τὴν φύσιν	καὶ	μόνῳ μετ´ ἀληθείας τὰ καλὰ
[25]	τὴν φύσιν τῶν πραγμάτων καθεωρακότι	καὶ	μόνῳ τὴν ἐν αὐτοῖς ἀλήθειαν
[10]	τοῦ Ἀβώνου τεῖχος· κἀκεῖνοι γὰρ	καὶ	νεὼν αὐτίκα ἐψηφίσαντο ἐγεῖραι καὶ
[58]	Ἀβώνου τεῖχος καὶ Ἰωνόπολιν κληθῆναι,	καὶ	νόμισμα καινὸν κόψαι ἐγκεχαραγμένον τῇ
[41]	συγκαθεύδων καὶ πάντα τρόπον ἐμπαροινῶν.	καὶ	νόμον δὲ ἐπεποίητο, ὑπὲρ τὰ
[24]	ἐξελέγξειε καὶ θησαυροὺς ἀνορύξαι παράσχοι	καὶ	νοσοῦντας ἰάσαιτο, ἐνίους δὲ καὶ
[18]	τε ἐπὶ τούτῳ καὶ εἰκόνες	καὶ	ξόανα, τὰ μὲν ἐκ χαλκοῦ,
[12]	θεῖόν τι καὶ φοβερὸν ἐδόκει	καὶ	ὁ ἀφρός. ἐπεποίητο δὲ αὐτοῖς
[57]	δὲ ἡμᾶς ἐν Αἰγιαλοῖς, ὧν	καὶ	ὁ καλὸς Ὅμηρος μέμνηται, ὀπίσω
[38]	εὐθὺς ἐν ἀρχῇ ἐξέλασις ἐγίγνετο·	καὶ	ὁ μὲν ἡγεῖτο λέγων Ἔξω
[39]	καὶ ἱεροφάντει ὁ Ἐνδυμίων Ἀλέξανδρος.	καὶ	ὁ μὲν καθεύδων δῆθεν κατέκειτο
[55]	τοὺς στρατιώτας τύχῃ τινὶ ἀγαθῇ.	καὶ	ὁ μὲν προὔτεινέ μοι κύσαι
[12]	ὑπὸ τριχῶν καὶ αὐτὴ ἑλκομένη.	καὶ	ὁ Πελλαῖος δὲ δράκων προϋπῆρχεν
[9]	δεύτερον δὲ ἥτις ἡ ἀρχὴ	καὶ	ὁ τρόπος ἂν γένοιτο τῆς
[51]	οἱ ἑρμηνεῦσαι δυνάμενοι ἕκαστα. οἷος	καὶ	ὁ τῷ Σκύθῃ δοθεὶς χρησμὸς
[19]	δὲ ἕκαστον, οὗ δέοιτο ἂν	καὶ	ὃ μάλιστα μαθεῖν ἐθέλοι, εἰς
[42]	καὶ ηὔχουν τετοκέναι παρ´ αὐτοῦ,	καὶ	οἱ ἄνδρες ἐπεμαρτύρουν ὅτι ἀληθῆ
[11]	ἀφ´ οὗ ἑαυτὸν ἐγενεαλόγει μητρόθεν·	καὶ	οἱ ὄλεθροι ἐκεῖνοι Παφλαγόνες, εἰδότες
[14]	τὸ τοῦ ἑρπετοῦ ἐκείνου ἔμβρυον	καὶ	οἱ παρόντες εἶδον κινούμενον καὶ
[36]	τινὶ οὕτως ἐγένετο. τάχα δὲ	καὶ	οἱ πολλοὶ θαρροῦντες τῷ στίχῳ
[12]	ὁ Πελλαῖος δὲ δράκων προϋπῆρχεν	καὶ	οἴκοι ἐτρέφετο, κατὰ καιρὸν ἐπιφανησόμενος
[20]	εἰ δὲ μὴ φορτικὸν εἰπεῖν,	καὶ	οἵῳ ἐμοί, πρόδηλον καὶ γνῶναι
[6]	Μακεδόνων βασιλέας, νῦν δὲ ταπεινοῦ	καὶ	ὀλιγίστους οἰκήτορας ἔχοντος. ~ἐνταῦθα ἰδόντες
[15]	καὶ κάλλιστον, ὡς ἔφην, ὄντα,	καὶ	ὅλον τῷ αὑτοῦ τραχήλῳ περιειλήσας
[54]	ὀάροις χαίρει κοίταις τε δυσάγνοις.	καὶ	ὅλως ἔχθιστος εἰκότως ἦν ἐγώ.
[3]	ἥδιστόν τε ἅμα καὶ λαμπρότατον·	καὶ	ὅλως οὐδαμόθεν μεμπτὸς ἦν ταῦτά
[33]	διδάσκαλον ἑλέσθαι αὐτῷ, Πυθαγόραν δὲ	καὶ	Ὅμηρον πάλαι τεθνεῶτας, οἷς εἰκὸς
[61]	χαριζόμενος, ἀνδρὶ ἑταίρῳ καὶ φίλῳ	καὶ	ὃν ἐγὼ πάντων μάλιστα θαυμάσας
[18]	τὰ δὲ ἐξ ἀργύρου εἰκασμένα,	καὶ	ὄνομά γε τῷ θεῷ ἐπιτεθέν·
[17]	τὴν γνώμην ἔχοντος, ὡς ἀπιστῆσαι	καὶ	ὅπερ ἦν εἰκάσαι, καὶ εἰ
[4]	δὲ αὐτοῖς εἰς τὸ χείριστον,	καὶ	ὄργανα ταῦτα γενναῖα ὑποβεβλημένα ἔχων
[48]	δοιοὺς Κυβέλης θεράποντας, θῆρας ὀριτρεφέας,	καὶ	ὅσα τρέφει Ἰνδικὸς ἀὴρ ἄνθεα
[47]	ἐκεῖνο τοῖς ἐντυχοῦσιν αἴτιον γίγνεται,	καὶ	ὅσην αὐτοῖς εἰρήνην καὶ ἀταραξίαν
[56]	ἑξήκοντα, ὡς ὁρᾷς, ἀνεπίληπτον βίον	καὶ	ὅσιον προβεβηκὼς οὐκ ἂν βουλοίμην,
[8]	μεγίστοιν τυραννούμενον, ἐλπίδος καὶ φόβου,	καὶ	ὅτι ὁ τούτων ἑκατέρῳ εἰς
[54]	δυσνοήτους ἅπαντας. Ἅπερ ὕστερον αἰσθόμενος,	καὶ	ὅτι Ῥουτιλιανὸν ἐγὼ ἀπέτρεπον τοῦ
[26]	δὲ οἱ χρησμοὶ οὗτοι αὐτόφωνοι,	καὶ	οὐ πᾶσιν ἐδίδοντο οὐδὲ ἀνέδην,
[33]	παιδὸς ἀποθανόντος, ὁ μὲν ἠπόρει	καὶ	οὐδὲν εἶχεν λέγειν πρὸς τοὺς
[32]	ἐν ταῖς ἐρωτήσεσιν, κατεῖχεν αὐτὸς	καὶ	οὐκ ἀπέπεμπεν, ὡς ὑποχειρίους καὶ
[24]	τοῦ θεοῦ. καὶ γὰρ αὖ	καὶ	οὗτος ἐξέπεσεν ὁ χρησμός· Τιέμεναι
[35]	περιμείνας τὴν τοῦ θεοῦ ὑπόσχεσιν.	~καὶ	οὗτος ὁ χρησμὸς τῶν αὐτοφώνων
[2]	ἀνὴρ Ῥωμαίων ἐν τοῖς πρώτοις	καὶ	παιδείᾳ παρ´ ὅλον τὸν βίον
[25]	δικαίως, πάντα ταῦτα ἐν γέλωτι	καὶ	παιδιᾷ τιθέμενος. διὸ καὶ τὴν
[13]	πόλις ἅμα γυναιξὶ καὶ γέρουσι	καὶ	παιδίοις— ἐτεθήπεσαν καὶ εὔχοντο καὶ
[7]	ὡς καὶ ὑπὸ γυναικῶν τρέφεσθαι	καὶ	παιδίοις συγκαθεύδειν καὶ πατουμένους ἀνέχεσθαι
[55]	μὲν οὖν παρόντες ἄγχειν με	καὶ	παίειν ἐπειρῶντο ὡς ἱερόσυλον, καὶ
[42]	διετέλει, γυναῖκάς τε ἀνέδην διαφθείρων	καὶ	παισὶ συνών. καὶ ἦν μέγα
[60]	στέμματι. ἦν δὲ ἐν αὐτοῖς	καὶ	Παῖτος, ἰατρὸς τὴν τέχνην, πολιός
[29]	τοὐμοῦ πατρὸς ὡς ὄπ´ ἀκούσῃς.	καὶ	πάλιν· Βραγχιδέων ἀδύτοισι πελάζεο καὶ
[53]	χρησμὸς νυκτερήσιος, Σαβαρδαλαχου μαλαχααττηαλος ἦν.	Καὶ	πάλιν ἐμοῦ ἐρομένου ἐν δύο
[40]	ἔπεμψε πατὴρ ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἐπαρωγόν·	καὶ	πάλιν ἐς Διὸς εἶσι Διὸς
[57]	Τοὐντεῦθεν καὶ αὐτὸς ἐπεκορυσσόμην αὐτῷ	καὶ	πάντα κάλων ἐκίνουν ἀμύνασθαι βουλόμενος,
[41]	ἐγκλεισάμενος ὥσπερ ἀργυρωνήτοις ἐχρῆτο, συγκαθεύδων	καὶ	πάντα τρόπον ἐμπαροινῶν. καὶ νόμον
[36]	πραγμάτων ἐλάβετο, μείζω ἀεὶ προσεπενόει	καὶ	πάντοσε τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς ἔπεμπε
[20]	κορύζης μεστοῖς τὴν ῥῖνα τεράστιον	καὶ	πάνυ ἀπίστῳ ὅμοιον. ἐπινοήσας γὰρ
[22]	τὰς ἐρωτήσεις ἀποκρινόμενος, τοῖς δὲ	καὶ	πάνυ ἀσαφῆ· χρησμῳδικὸν γὰρ ἐδόκει
[31]	παρὰ τῶν πεμφθέντων, τὰ δὲ	καὶ	παρ´ αὑτοῦ προστιθείς. ἐνέπλησεν οὖν
[19]	δεδωκότας ὑπὸ κήρυκι καὶ θεολόγῳ,	καὶ	παρὰ τοῦ θεοῦ ἀκούων ἕκαστα
[61]	μετ´ ἀληθείας τὰ καλὰ ἐγνωκότι	καὶ	παραδεδωκότι καὶ ἐλευθερωτῇ τῶν ὁμιλησάντων
[32]	ἀναγιγνώσκων, εἴ τι εὕροι ἐπισφαλὲς	καὶ	παρακεκινδυνευμένον ἐν ταῖς ἐρωτήσεσιν, κατεῖχεν
[45]	μόνον φρονεῖν ἐν τοσούτοις μεμηνόσιν	καὶ	παραπολαῦσαι τῆς Παφλαγόνων μωρίας; ~Καὶ
[47]	ἀλλὰ λόγῳ ὀρθῷ καὶ ἀληθείᾳ	καὶ	παρρησίᾳ. ~Ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις
[7]	γυναικῶν τρέφεσθαι καὶ παιδίοις συγκαθεύδειν	καὶ	πατουμένους ἀνέχεσθαι καὶ θλιβομένους μὴ
[30]	μέχρι τῆς Ἰωνίας καὶ Κιλικίας	καὶ	Παφλαγονίας καὶ Γαλατίας. ὡς δὲ
[23]	ἑκάστου ἔτους ἤθροιζεν, ἀνὰ δέκα	καὶ	πεντεκαίδεκα χρησμοὺς τῶν ἀνθρώπων ὑπὸ
[25]	τὰς ἐρωτήσεις τῶν προσιόντων συνετὰς	καὶ	πεπαιδευμένας; Ὅλως δὲ ἄσπονδος καὶ
[35]	ἦν. Ἐρομένῳ δὲ αὐτῷ ποτε	καὶ	περὶ γάμου ῥητῶς ἔφη· Γῆμον
[14]	καὶ οἱ παρόντες εἶδον κινούμενον	καὶ	περὶ τοῖς δακτύλοις εἰλούμενον, ἀνέκραγον
[39]	τε ἐγίγνετο ἐν τῷ μέσῳ	καὶ	περιπλοκαί. εἰ δὲ μὴ πολλαὶ
[47]	τεράτων ἀπαλλάττον καὶ ἐλπίδων ματαίων	καὶ	περιττῶν ἐπιθυμιῶν, νοῦν δὲ καὶ
[23]	αὑτὸν ἔχων συνεργοὺς καὶ ὑπηρέτας	καὶ	πευθῆνας καὶ χρησμοποιοὺς καὶ χρησμοφύλακας
[4]	παράβολον, φιλόπονον ἐξεργάσασθαι τὰ νοηθέντα,	καὶ	πιθανὴν καὶ ἀξιόπιστον καὶ ὑποκριτικὴν
[16]	εἰς κόρον τοῦ φωτὸς δεχόμενον	καὶ	πλῆθος ἀνθρώπων συγκλύδων, τεταραγμένων καὶ
[56]	ἐμοὺς εἰς Ἄμαστριν προεκπεπομφώς— ὑπισχνεῖται	καὶ	πλοῖον αὐτὸς παρέξειν καὶ ἐρέτας
[11]	δὲ ὁ Ἀλέξανδρος, κομῶν ἤδη	καὶ	πλοκάμους καθειμένος καὶ μεσόλευκον χιτῶνα
[26]	οὐδὲ ἀνέδην, ἀλλὰ τοῖς εὐπαρύφοις	καὶ	πλουσίοις καὶ μεγαλοδώροις. ~ὁ γοῦν
[9]	Ἀβώνου τεῖχος, δεισιδαίμονας τοὺς πολλοὺς	καὶ	πλουσίους, καὶ μόνον εἰ φανείη
[14]	ἕκαστος ἐνεπίμπλατο τῶν εὐχῶν, θησαυροὺς	καὶ	πλούτους καὶ ὑγιείας καὶ τὰ
[8]	ἑώρων τὴν πρόγνωσιν ἀναγκαιοτάτην τε	καὶ	ποθεινοτάτην οὖσαν, καὶ Δελφοὺς οὕτω
[21]	σωφρονίζειν τοὺς ἐντυγχάνοντας, ἱκανὰ παραθεμένου	καὶ	πολλῷ τούτων πλείονα. ~Ἔχρη οὖν
[20]	μετὰ πολλοῦ θαύματος τοῖς λαμβάνουσιν.	καὶ	πολὺ ἦν παρ´ αὐτοῖς τὸ
[10]	Βιθυνίαν καὶ τὸν Πόντον ἐποίησαν,	καὶ	πολὺ πρὸ τῶν ἄλλων εἰς
[51]	ὁμοεθνεῖς τοῖς δεδωκόσιν. διὰ τοῦτο	καὶ	πολὺς ὁ ἐν μέσῳ χρόνος
[17]	συγγνώμην χρὴ ἀπονέμειν τοῖς Παφλαγόσι	καὶ	Ποντικοῖς ἐκείνοις, παχέσι καὶ ἀπαιδεύτοις
[54]	τὸ εἰκός, καὶ ἔχθιστον ἡγεῖτο.	καί	ποτε περὶ ἐμοῦ ἐρομένῳ τῷ
[2]	σπουδὴν ποιουμένου ἐπὶ τοιαύτῃ ἱστορίᾳ	καὶ	πράξεσιν ἀνθρώπου, ὃν οὐκ ἀναγιγνώσκεσθαι
[16]	δὲ αὐτίκα πρὸς τὴν ἔξοδον,	καὶ	πρὶν ἀκριβῶς ἰδεῖν, ἐξηλαύνοντο ὑπὸ
[37]	ἕτοιμον αὐτὸν πρὸς τὰς ἀποκρίσεις	καὶ	πρὶν ἥκειν τοὺς πεμπομένους καταλαμβάνεσθαι.
[57]	πάντα κάλων ἐκίνουν ἀμύνασθαι βουλόμενος,	καὶ	πρὸ τῆς ἐπιβουλῆς ἤδη μισῶν
[16]	καὶ πλῆθος ἀνθρώπων συγκλύδων, τεταραγμένων	καὶ	προεκπεπληγμένων καὶ ταῖς ἐλπίσιν ἐπαιωρουμένων,
[22]	ἀρκείου συντεθειμένου. τὰς μέντοι ἐλπίδας	καὶ	προκοπὰς καὶ κλήρων διαδοχὰς εἰσαῦθις
[41]	τὸν θεόν, καὶ ἔδει δοκιμασθέντας	καὶ	προκριθέντας τοὺς εὐγενεστάτους καὶ ὡραιοτάτους
[8]	φόβον, φοιτώντων εἰς τὰ ἱερὰ	καὶ	προμαθεῖν τὰ μέλλοντα δεομένων, καὶ
[56]	συνναύτας μηδὲν ἡμᾶς δεινὸν ἐργάσασθαι,	καὶ	πρὸς ἐμὲ ἔφη, Ἔτη ἑξήκοντα,
[38]	πρὶν ἥκειν τοὺς πεμπομένους καταλαμβάνεσθαι.	~Καὶ	πρὸς μὲν τὰ ἐν τῇ
[4]	περίεργον καὶ εὐμαθὲς καὶ μνημονικὸν	καὶ	πρὸς τὰ μαθήματα εὐφυές, πάντα
[40]	δέρματος ὡς εἰκὸς ἐπιχρύσου περιτεθέντος	καὶ	πρὸς τὴν αὐγὴν τῶν λαμπάδων
[57]	διὰ τὴν τοῦ τρόπου μιαρίαν,	καὶ	πρὸς τὴν κατηγορίαν ὡρμήμην πολλοὺς
[8]	ἂν δύο κάκιστοι καὶ μεγαλότολμοι	καὶ	πρὸς τὸ κακουργεῖν προχειρότατοι εἰς
[5]	διαδοχάς. οὗτος ἰδὼν εὐφυᾶ παῖδα	καὶ	πρὸς ὑπηρεσίαν τῶν ἑαυτοῦ πράξεων
[4]	ὅτι πρὸς αὐτὸν εἶναι ἔδοξε.	καὶ	πρὸς Χαρίτων μή με νομίσῃς
[16]	τὰ βασίλεια ἐπόθουν ἰδεῖν αὐτὸν	καὶ	προσειπεῖν τὸ ὕστατον. τὴν δὲ
[13]	καὶ παιδίοις— ἐτεθήπεσαν καὶ εὔχοντο	καὶ	προσεκύνουν. ὁ δὲ φωνάς τινας
[30]	ὡς ἰδόντες καὶ ἀκούσαντες διηγούμενοι	καὶ	προσεπιμετροῦντες ἔτι πλείω τούτων, ὡς
[4]	πάντων ἀνθρώπων χρηστότατος καὶ ἐπιεικέστατος	καὶ	προσέτι ἁπλοϊκώτατός τε καὶ ἀφελέστατος.
[3]	τὴν μὲν ἰδίαν, τὴν δὲ	καὶ	πρόσθετον ἐπικείμενος εὖ μάλα εἰκασμένην
[30]	ἢ ἐστεφανωμένον θεάσαιτο, προσπίπτων εὐθὺς	καὶ	προσκυνῶν καὶ ἐπὶ πολὺ παρεστὼς
[55]	καὶ παίειν ἐπειρῶντο ὡς ἱερόσυλον,	καὶ	πρότερον ἔτι ἀγανακτήσαντες ὅτι Ἀλέξανδρον
[53]	ἐστιν Ἀλέξανδρος, καὶ κατασημηναμένου περιέργως	καὶ	προφανῶς ὑπογράφεται χρησμὸς νυκτερήσιος, Σαβαρδαλαχου
[43]	εἶτα ἵππος, εἶτ´ ἀνὴρ σοφὸς	καὶ	προφήτης οὐ μείων Ἀλεξάνδρου. Τοιαῦτα
[60]	μαντεῖον καὶ στεφανωθῆναι τῷ ἱεροφαντικῷ	καὶ	προφητικῷ στέμματι. ἦν δὲ ἐν
[25]	ἀμφὶ τὸν Πλάτωνα καὶ Χρύσιππον	καὶ	Πυθαγόραν φίλοι, καὶ εἰρήνη βαθεῖα
[36]	χρησμολόγους, ταῖς πόλεσι προλέγων λοιμοὺς	καὶ	πυρκαϊὰς φυλάσσεσθαι καὶ σεισμούς· καὶ
[36]	πολλοὶ θαρροῦντες τῷ στίχῳ ἠμέλουν	καὶ	ῥᾳθυμότερον διῃτῶντο, οὐδὲν τῷ χρησμῷ
[43]	καὶ διάλογον διηγήσασθαι τοῦ Γλύκωνος	καὶ	Σακερδῶτός τινος, Τιανοῦ ἀνθρώπου· ὁποίου
[36]	προλέγων λοιμοὺς καὶ πυρκαϊὰς φυλάσσεσθαι	καὶ	σεισμούς· καὶ ἀσφαλῶς βοηθήσειν, ὡς
[50]	λέχει ἀγχόθι τοίχου πρὸς κεφαλῆς.	καὶ	σὴ θεράπαινα σύνοιδε Καλυψώ. τίς
[20]	αὐτὰς ἀπεκρίνετο, εἶτα κατειλήσας αὖθις	καὶ	σημηνάμενος ἀπεδίδου μετὰ πολλοῦ θαύματος
[47]	τὰς γνώμας, οὐχ ὑπὸ δᾳδὶ	καὶ	σκίλλῃ καὶ ταῖς τοιαύταις φλυαρίαις,
[59]	τὸν πόδα μέχρι τοῦ βουβῶνος	καὶ	σκωλήκων ζέσας· ὅτεπερ καὶ ἐφωράθη
[61]	συνόντας, τὸ πλέον δέ, ὅπερ	καὶ	σοὶ ἥδιον, Ἐπικούρῳ τιμωρῶν, ἀνδρὶ
[61]	πολλῶν δείγματος ἕνεκα γράψαι ἠξίωσα,	καὶ	σοὶ μὲν χαριζόμενος, ἀνδρὶ ἑταίρῳ
[60]	αὐτῶν καὶ διαδέξασθαι τὸ μαντεῖον	καὶ	στεφανωθῆναι τῷ ἱεροφαντικῷ καὶ προφητικῷ
[55]	εἴην ὁ Λουκιανός— ἐπηγόμην δὲ	καὶ	στρατιώτας δύο, λογχοφόρον καὶ κοντοφόρον,
[4]	πολεμίοις καὶ ἐχθροῖς ἐντυχεῖν γένοιτο	καὶ	συγγενέσθαι τοιούτῳ τινί. συνέσει μὲν
[17]	κεφαλὴν δῆθεν αὐτοῦ ἀνοίγουσάν τε	καὶ	συγκλείουσαν τὸ στόμα, ὥστε πάνυ
[5]	ἀκούειν τῶν διηγουμένων, ἀνέδην ἐπόρνευε	καὶ	συνῆν ἐπὶ μισθῷ τοῖς δεομένοις.
[35]	τοὺς γάμους συνετέλει ἑξηκοντούτης νυμφίος	καὶ	συνῆν, τὴν πενθερὰν Σελήνην ἑκατόμβαις
[12]	ἐτρέφετο, κατὰ καιρὸν ἐπιφανησόμενος αὐτοῖς	καὶ	συντραγῳδήσων, μᾶλλον δὲ πρωταγωνιστὴς ἐσόμενος.
[25]	ἐπεφώρατο ἠρέμα ἡ πᾶσα μαγγανεία	καὶ	συσκευὴ τοῦ δράματος, ἐκφέρει φόβητρόν
[14]	θησαυροὺς καὶ πλούτους καὶ ὑγιείας	καὶ	τὰ ἄλλα ἀγαθὰ αἰτῶν παρ´
[20]	ἀνεγίγνωσκέν τε τὰς ἐρωτήσεις ἑκάστας	καὶ	τὰ δοκοῦντα πρὸς αὐτὰς ἀπεκρίνετο,
[1]	εἰ μετὰ συγγνώμης ἀναγνώσεσθαι μέλλοις	καὶ	τὰ ἐνδέοντα τοῖς ἱστορουμένοις προσλογιεῖσθαι,
[49]	τῶν ἐπὶ τὸ χρηστήριον ἀφικνουμένων	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια διαρκῆ μὴ ἐχούσης,
[46]	καὶ παραπολαῦσαι τῆς Παφλαγόνων μωρίας;	~Καὶ	τὰ μὲν κατ´ ἐκεῖνον τοιαῦτα.
[4]	τῷ γαμβρῷ Ῥουτιλιανῷ ποτε γράφων	καὶ	τὰ μετριώτατα ὑπὲρ αὑτοῦ λέγων
[38]	Ἰταλίᾳ ταῦτα προεμηχανᾶτο· οἴκοι δὲ	καὶ	τὰ τοιαῦτα. τελετήν τε γάρ
[55]	με, λέγων πάνυ με εἰδέναι	καὶ	τὰ ὑπ´ ἐμοῦ Ῥουτιλιανῷ συμβουλευόμενα,
[56]	δηλῶν ἐφ´ ὅπερ ἡμᾶς ἀνειλήφει,	καὶ	τὰ ὑπὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου προστεταγμένα.
[30]	ἐπὶ πολὺ παρεστὼς καὶ εὐχόμενος	καὶ	τἀγαθὰ παρ´ αὐτοῦ αἰτῶν. Οὗτος
[31]	πάνυ φιλοφρόνως ὑποδεχόμενος ξενίοις τε	καὶ	ταῖς ἄλλαις δωρεαῖς πολυτελέσιν εὔνους
[16]	ἀνθρώπων συγκλύδων, τεταραγμένων καὶ προεκπεπληγμένων	καὶ	ταῖς ἐλπίσιν ἐπαιωρουμένων, οἷς εἰσελθοῦσι
[41]	ταῖς γὰρ πόλεσι ταῖς Ποντικαῖς	καὶ	ταῖς Παφλαγονικαῖς ἐπήγγελλε θεηκόλους πέμπειν
[47]	οὐχ ὑπὸ δᾳδὶ καὶ σκίλλῃ	καὶ	ταῖς τοιαύταις φλυαρίαις, ἀλλὰ λόγῳ
[11]	αὐτοῦ ἄμφω τοὺς γονέας ἀφανεῖς	καὶ	ταπεινούς, ἐπίστευον τῷ χρησμῷ λέγοντι
[37]	τὰς ἑκάστου γνώμας διήγγελλον αὐτῷ	καὶ	τὰς ἐρωτήσεις προεμήνυον καὶ ὧν
[15]	ἡ πόλις, ἁπάντων τοὺς ἐγκεφάλους	καὶ	τὰς καρδίας προεξῃρημένων οὐδὲν ἐοικότων
[54]	χρησμοὶ ὀκτώ, ψευσάμενός τι ὄνομα,	καὶ	τὰς ὀκτὼ δραχμὰς καὶ τὸ
[16]	ὀλίγων τοσοῦτον δράκοντα πεφηνέναι, ἀνθρωπόμορφον	καὶ	ταῦτα καὶ τιθασόν. ἠπείγοντο δὲ
[56]	τούτῳ τῆς ἡλικίας καὶ γυναῖκα	καὶ	τέκνα ἔχων, μιᾶναι φόνῳ τὰς
[39]	ἐκαλεῖτο καὶ δᾷδες δὲ ἐκαίοντο.	καὶ	τελευταῖον Σελήνης καὶ Ἀλεξάνδρου ἔρως
[31]	ἀλλὰ καὶ ὑμνήσοντας τὸν θεὸν	καὶ	τεράστια ὑπὲρ τοῦ μαντείου καὶ
[25]	ἄλλῳ δικαιότερον προσεπολέμει γόης ἄνθρωπος	καὶ	τερατείᾳ φίλος, ἀληθείᾳ δὲ ἔχθιστος,
[47]	ἐνεργάζεται, δειμάτων μὲν καὶ φασμάτων	καὶ	τεράτων ἀπαλλάττον καὶ ἐλπίδων ματαίων
[49]	σαφεῖς τοὺς πολλούς, ἀλλ´ ἀμφιβόλους	καὶ	τεταραγμένους καὶ μάλιστα εἴ ποτε
[9]	εὔκαιρον χωρίον, τῇ τε Θρᾴκῃ	καὶ	τῇ Βιθυνίᾳ πρόσοικον, οὐχ ἑκὰς
[54]	πιστεύσας τῇ ἀποπομπῇ τοῦ μισθοῦ	καὶ	τῇ ἐπιγραφῇ τοῦ βιβλίου, πρὸς
[25]	γέλωτι καὶ παιδιᾷ τιθέμενος. διὸ	καὶ	τὴν Ἄμαστριν ἐμίσει μάλιστα τῶν
[58]	στέμματά τε τοῦ πάππου Ἀσκληπιοῦ	καὶ	τὴν ἅρπην ἐκείνην τοῦ πατρομήτορος
[13]	αἰδοῖον ἔχων, κατάχρυσον καὶ τοῦτο,	καὶ	τὴν ἅρπην ἐκείνην φέρων, σείων
[1]	προσλογιεῖσθαι, ὑποστήσομαί σοι τὸν ἆθλον,	καὶ	τὴν Αὐγέου βουστασίαν, εἰ καὶ
[48]	μικρὰν ἐπίβασιν ἐπὶ τὰ βασίλεια	καὶ	τὴν αὐλὴν τὸν Ῥουτιλιανὸν εὐδοκιμοῦντα,
[4]	ὁ Πυθαγόρας εἴη, σοφὸς ἀνὴρ	καὶ	τὴν γνώμην θεσπέσιος, εἰ δὲ
[43]	Εἶτα ποῖ μεταστήσῃ; Ἐς Βάκτρα	καὶ	τὴν ἐκεῖ γῆν· δεῖ γὰρ
[40]	μηρὸν εἴτε ἄλλην ὁμοίαν αὐτῇ,	καὶ	τὴν ζήτησιν ταύτην αὐτῷ Ἀλεξάνδρῳ
[15]	ὅλον τῷ αὑτοῦ τραχήλῳ περιειλήσας	καὶ	τὴν οὐρὰν ἔξω ἀφείς— πολὺς
[5]	τῶν Ἀπολλωνίῳ τῷ πάνυ συγγενομένων	καὶ	τὴν πᾶσαν αὐτοῦ τραγῳδίαν εἰδότων.
[13]	ἐπὶ βωμόν τινα ὑψηλὸν ἀναβὰς	καὶ	τὴν πόλιν ἐμακάριζεν αὐτίκα μάλα
[14]	εὐθὺς καὶ ἠσπάζοντο τὸν θεὸν	καὶ	τὴν πόλιν ἐμακάριζον καὶ χανδὸν
[14]	καὶ ἐπὶ τὸ ὄρυγμα ἐλθὼν	καὶ	τὴν προῳκονομημένην τοῦ χρηστηρίου πηγήν,
[47]	συκίνων ὡς δῆθεν αὐτὸν καταφλέγων,	καὶ	τὴν σποδὸν εἰς τὴν θάλασσαν
[39]	~τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ Ποδαλειρίου ἦν	καὶ	τῆς μητρὸς Ἀλεξάνδρου γάμος· Δᾳδὶς
[49]	δὲ πολλῶν ἐπὶ πολλοῖς ἐπεισρεόντων	καὶ	τῆς πόλεως αὐτῶν θλιβομένης ὑπὸ
[51]	τῆς τε δόσεως τῶν βιβλίων	καὶ	τῆς χρησμῳδίας, ὡς ἐν τοσούτῳ
[55]	τὰ ὑπ´ ἐμοῦ Ῥουτιλιανῷ συμβουλευόμενα,	καὶ	Τί παθὼν ταῦτά με εἰργάσω,
[16]	δράκοντα πεφηνέναι, ἀνθρωπόμορφον καὶ ταῦτα	καὶ	τιθασόν. ἠπείγοντο δὲ αὐτίκα πρὸς
[7]	ἰδόντες δράκοντας παμμεγέθεις, ἡμέρους πάνυ	καὶ	τιθασούς, ὡς καὶ ὑπὸ γυναικῶν
[39]	τελευταῖον Σελήνης καὶ Ἀλεξάνδρου ἔρως	καὶ	τικτομένη τοῦ Ῥουτιλιανοῦ ἡ γυνή.
[26]	ὅλον, ἀλλὰ τὴν οὐρὸν μάλιστα	καὶ	τὸ ἄλλο σῶμα προβεβληκώς, τὴν
[54]	ὄνομα, καὶ τὰς ὀκτὼ δραχμὰς	καὶ	τὸ γιγνόμενον ἔτι πρὸς ταύταις
[22]	πολλῇ τῇ συνέσει ἐνταῦθα χρώμενος	καὶ	τὸ εἰκαστικὸν τῇ ἐπινοίᾳ προσάπτων,
[43]	Διδύμοις καὶ τὸ ἐν Κλάρῳ	καὶ	τὸ ἐν Δελφοῖς, ἔχουσι τὸν
[43]	ἄλλα χρηστήρια, τὸ ἐν Διδύμοις	καὶ	τὸ ἐν Κλάρῳ καὶ τὸ
[4]	δὲ τούτοις τὸ μεγαλουργὸν προσῆν	καὶ	τὸ μηδὲν μικρὸν ἐπινοεῖν, ἀλλ´
[18]	μετ´ ὀλίγον παμμεγέθους αὐτοῦ γεγενημένου	καὶ	τὸ πρόσωπον ἀνθρώπῳ ἐοικότος. γραφαί
[4]	δριμύτητι πάμπολυ τῶν ἄλλων διέφερεν,	καὶ	τό τε περίεργον καὶ εὐμαθὲς
[49]	ἐπελθὸν ἄλλως ὑπέγραφε, χρησμοῖς πρέπον	καὶ	τὸ τοιοῦτον οἰόμενος. καὶ ἦσάν
[25]	τὸν θεόν. περὶ δὲ Ἐπικούρου	καὶ	τοιοῦτόν τινα χρησμὸν ἀπεφθέγξατο· ἐρομένου
[61]	αὐτῷ γενομένῳ. οἶμαι δὲ ὅτι	καὶ	τοῖς ἐντυχοῦσι χρήσιμόν τι ἔχειν
[40]	~Πολλάκις δὲ ἐν τῇ δᾳδουχίᾳ	καὶ	τοῖς μυστικοῖς σκιρτήμασιν γυμνωθεὶς ὁ
[56]	ἐγενόμην, δακρύοντα ὁρῶν τὸν κυβερνήτην	καὶ	τοῖς ναύταις τι ἀντιλέγοντα οὐκ
[1]	γόητος βίον καὶ ἐπινοίας αὐτοῦ	καὶ	τολμήματα καὶ μαγγανείας εἰς βιβλίον
[36]	ἔχοντες προμαχομένας αὑτῶν τὰς συλλαβὰς	καὶ	τὸν ἀκειρεκόμην Φοῖβον ἀποτοξεύοντα τὸν
[14]	τὴν οἰκίαν ἵετο φέρων ἅμα	καὶ	τὸν ἀρτιγέννητον Ἀσκληπιόν, δὶς τεχθέντα,
[13]	ὅτι πᾶσιν ἐγκατεμίγνυ τὸν Ἀπόλλω	καὶ	τὸν Ἀσκληπιόν. ~εἶτ´ ἔθει δρόμῳ
[21]	τε κάτω ὑπὸ τῷ λίνῳ	καὶ	τὸν αὐτὴν τὴν σφραγῖδα ἔχοντα,
[19]	τοῦ πατρὸς τελευτὴν τοῦ Ἀμφιάρεω	καὶ	τὸν ἐν Θήβαις ἀφανισμὸν αὐτοῦ
[60]	κατὰ τύχην συνέβη. ἔδει δὲ	καὶ	τὸν ἐπιτάφιον αὐτοῦ ἄξιον γενέσθαι
[7]	γίγνονται παρ´ αὐτοῖς τοιοῦτοι, ὅθεν	καὶ	τὸν περὶ τῆς Ὀλυμπιάδος μῦθον
[10]	τοῦτον εἰς πᾶσαν τὴν Βιθυνίαν	καὶ	τὸν Πόντον ἐποίησαν, καὶ πολὺ
[48]	ἀποβεβηκὸς τὴν Δελφικὴν ἐκείνην ἀπολογίαν	καὶ	τὸν τοῦ Κροίσου χρησμὸν ψυχρῶς
[8]	οὓς προεῖπον τυράννους, τὴν ἐλπίδα	καὶ	τὸν φόβον, φοιτώντων εἰς τὰ
[50]	ἂν Δημόκριτος διεταράχθη ἀκούσας ὀνόματα	καὶ	τόπους ἀκριβῶς, εἶτα μετ´ ὀλίγον
[54]	Ῥουτιλιανὸν ἐγὼ ἀπέτρεπον τοῦ γάμου	καὶ	τοῦ πάνυ προσκεῖσθαι ταῖς τοῦ
[14]	ὑποβαλὼν ἀνιμᾶται μετὰ τοῦ ὕδατος	καὶ	τοῦ πηλοῦ τὸ ᾠὸν ἐκεῖνο
[57]	ἀλλ´ ὁ τότε ἡγούμενος Βιθυνίας	καὶ	τοῦ Πόντου Αὔειτος ἐπέσχε, μονονουχὶ
[6]	δὲ πώγωνος ὁ Ἀλέξανδρος πιμπλάμενος	καὶ	τοῦ Τυανέως ἐκείνου ἀποθανόντος ἐν
[43]	ἐκεῖ γῆν· δεῖ γὰρ ἀπολαῦσαι	καὶ	τοὺς βαρβάρους τῆς ἐπιδημίας τῆς
[35]	ἔπεμπεν εὐθὺς ἐπὶ τὴν κόρην	καὶ	τοὺς γάμους συνετέλει ἑξηκοντούτης νυμφίος
[56]	Ξενοφῶντι ἔτυχον ἐπιδημῶν, τὸν πατέρα	καὶ	τοὺς ἐμοὺς εἰς Ἄμαστριν προεκπεπομφώς—
[10]	καὶ νεὼν αὐτίκα ἐψηφίσαντο ἐγεῖραι	καὶ	τοὺς θεμελίους ἤδη ἔσκαπτον. κἀνταῦθα
[16]	ἀντίθυρον ἄλλη ἔξοδος. οἷόν τι	καὶ	τοὺς Μακεδόνας ἐν Βαβυλῶνι ποιῆσαι
[55]	δείξειν τὴν Γλύκωνος ἀρετήν, ὅτι	καὶ	τοὺς πάνυ τραχυνομένους φίλους ἀπεργάζεται.
[6]	ἐπεκαλεῖτο— περιῄεσαν γοητεύοντες καὶ μαγγανεύοντες	καὶ	τοὺς παχεῖς τῶν ἀνθρώπων— οὕτως
[3]	πρόσθετον ἐπικείμενος εὖ μάλα εἰκασμένην	καὶ	τοὺς πολλοὺς ὅτι ἦν ἀλλοτρία
[55]	καταλαμβάνω περὶ αὐτόν· συνεπηγόμην δὲ	καὶ	τοὺς στρατιώτας τύχῃ τινὶ ἀγαθῇ.
[56]	ἐμέ. ἀλλὰ δακρύων ἐκεῖνος ἔπεισεν	καὶ	τοὺς συνναύτας μηδὲν ἡμᾶς δεινὸν
[49]	τῇ ἐξηγήσει καὶ διαλύσει αὐτῶν.	καὶ	τοῦτο αὐτῶν τὸ ἔργον ὑπόμισθον
[3]	γὰρ δὴ σῶμα, ἵνα σοι	καὶ	τοῦτο δείξω, μέγας τε ἦν
[50]	πρὸς ἔκπληξιν τῶν ἀνοήτων, οἷον	καὶ	τοῦτο· Δίζεαι ὅστις σὴν ἄλοχον
[53]	κέλητος· τῷ δὲ ἑτέρῳ, ἐπειδὴ	καὶ	τοῦτο ἠκηκόει ὡς ἐρομένου τοῦ
[36]	Φοῖβος ἀκειρεκόμης λοιμοῦ νεφέλην ἀπερύκει.	καὶ	τοῦτο ἦν ἰδεῖν τὸ ἔπος
[13]	περὶ τὸ αἰδοῖον ἔχων, κατάχρυσον	καὶ	τοῦτο, καὶ τὴν ἅρπην ἐκείνην
[55]	μετ´ ὀλίγον προῆλθον φίλος γεγενημένος.	καὶ	τοῦτο οὐ μικρὸν θαῦμα τοῖς
[28]	φάους τε. ~Καὶ γὰρ αὖ	καὶ	τοῦτο σοφώτατον ἐπενόησε, τοὺς μεταχρονίους
[61]	καὶ τῷ πρὸς ἀλήθειαν ἔρωτι	καὶ	τρόπου πραότητι καὶ ἐπιεικείᾳ καὶ
[8]	ἀμφοτέροις γάρ, τῷ τε δεδιότι	καὶ	τῷ ἐλπίζοντι, ἑώρων τὴν πρόγνωσιν
[4]	ἀξιόπιστον καὶ ὑποκριτικὴν τοῦ βελτίονος	καὶ	τῷ ἐναντιωτάτῳ τῆς βουλήσεως ἐοικυῖαν.
[4]	δεινότητος. ὅλως γὰρ ἐπινόησόν μοι	καὶ	τῷ λογισμῷ διατύπωσον ποικιλωτάτην τινὰ
[61]	θαυμάσας ἔχω ἐπί τε σοφίᾳ	καὶ	τῷ πρὸς ἀλήθειαν ἔρωτι καὶ
[53]	ἤδη δέδενται ληφθέντες. ~Ὀλίγους δὲ	καὶ	τῶν ἐμοὶ δοθέντων ἄκουσον· ἐρομένου
[31]	τὴν πόλιν καὶ διεσάλευσεν οὗτος,	καὶ	τῶν ἐν τῇ αὐλῇ τοὺς
[35]	πενθερὰν Σελήνην ἑκατόμβαις ὅλαις ἱλασκόμενος	καὶ	τῶν ἐπουρανίων εἷς καὶ αὐτὸς
[33]	τῶν ἀρκύων. ~Βούλομαι δέ σοι	καὶ	τῶν Ῥουτιλιανῷ δοθέντων χρησμῶν ἐνίους
[9]	οὐδὲ τῆς Ἀσίας καὶ Γαλατίας	καὶ	τῶν ὑπερκειμένων ἐθνῶν ἁπάντων· ὁ
[39]	αἱ δᾷδες, τάχα ἄν τι	καὶ	τῶν ὑπὸ κόλπου ἐπράττετο. μετὰ
[14]	τῶν εὐχῶν, θησαυροὺς καὶ πλούτους	καὶ	ὑγιείας καὶ τὰ ἄλλα ἀγαθὰ
[31]	ἀπαγγελοῦντας μόνον τὰς ἐρωτήσεις, ἀλλὰ	καὶ	ὑμνήσοντας τὸν θεὸν καὶ τεράστια
[2]	ὅμοιόν τι παθὼν ἀπολογήσαιτ´ ἂν	καὶ	ὑπὲρ ἡμῶν· Τιλλορόβου γοῦν τοῦ
[23]	ἤδη περὶ αὑτὸν ἔχων συνεργοὺς	καὶ	ὑπηρέτας καὶ πευθῆνας καὶ χρησμοποιοὺς
[5]	τε αὐτὸν καὶ διετέλει ὑπουργῷ	καὶ	ὑπηρέτῃ καὶ διακόνῳ χρώμενος. ὁ
[55]	γεννικῶς καρτερήσας κατέπαυέν τε αὐτοὺς	καὶ	ὑπισχνεῖτο τιθασόν με ῥᾳδίως ἀποφανεῖν
[7]	ἡμέρους πάνυ καὶ τιθασούς, ὡς	καὶ	ὑπὸ γυναικῶν τρέφεσθαι καὶ παιδίοις
[44]	πλέοντα διεφθάρθαι τὸν νεανίσκον ἢ	καὶ	ὑπὸ λῃστῶν— πολλοὶ δὲ ἦσαν
[23]	πευθῆνας καὶ χρησμοποιοὺς καὶ χρησμοφύλακας	καὶ	ὑπογραφέας καὶ ἐπισφραγιστὰς καὶ ἐξηγητάς,
[4]	νοηθέντα, καὶ πιθανὴν καὶ ἀξιόπιστον	καὶ	ὑποκριτικὴν τοῦ βελτίονος καὶ τῷ
[18]	καὶ γεννώμενον ἴδοι τὸν θεὸν	καὶ	ὕστερον ἅψαιτο μετ´ ὀλίγον παμμεγέθους
[47]	καὶ ἐλευθερίαν ἐνεργάζεται, δειμάτων μὲν	καὶ	φασμάτων καὶ τεράτων ἀπαλλάττον καὶ
[1]	ὦ φίλτατε Κέλσε, μικρόν τι	καὶ	φαῦλον οἴει τὸ πρόσταγμα, προστάττειν
[42]	τινος γυναικὶ προσβλέψειεν· εἰ δὲ	καὶ	φιλήματος ἀξιώσειεν, ἀθρόαν τὴν ἀγαθὴν
[61]	σοὶ μὲν χαριζόμενος, ἀνδρὶ ἑταίρῳ	καὶ	φίλῳ καὶ ὃν ἐγὼ πάντων
[12]	διαμασησαμένῳ· τοῖς δὲ θεῖόν τι	καὶ	φοβερὸν ἐδόκει καὶ ὁ ἀφρός.
[8]	δυοῖν τούτοιν μεγίστοιν τυραννούμενον, ἐλπίδος	καὶ	φόβου, καὶ ὅτι ὁ τούτων
[15]	ἐν τῷ προκολπίῳ προκεχύσθαι αὐτοῦ	καὶ	χαμαὶ τὸ μέρος ἐπισύρεσθαι, μόνην
[14]	θεὸν καὶ τὴν πόλιν ἐμακάριζον	καὶ	χανδὸν ἕκαστος ἐνεπίμπλατο τῶν εὐχῶν,
[5]	μαγείας καὶ ἐπῳδὰς θεσπεσίους ὑπισχνουμένων	καὶ	χάριτας ἐπὶ τοῖς ἐρωτικοῖς καὶ
[19]	οὗπερ ἕνεκα τὰ πάντα ἐμεμηχάνητο,	καὶ	χρᾶν τοῖς δεομένοις καὶ θεσπίζειν,
[22]	ὅπερ ἐν ἀρχῇ ἔφην, πολλὰ	καὶ	χρήσιμα φάρμακα. μάλιστα δὲ εὐδοκίμουν
[47]	εἰς τὴν θάλασσαν ἐξέβαλεν, ἔτι	καὶ	χρησμὸν ἐπιφθεγξάμενος· Πυρπολέειν κέλομαι δόξας
[23]	συνεργοὺς καὶ ὑπηρέτας καὶ πευθῆνας	καὶ	χρησμοποιοὺς καὶ χρησμοφύλακας καὶ ὑπογραφέας
[23]	ὑπηρέτας καὶ πευθῆνας καὶ χρησμοποιοὺς	καὶ	χρησμοφύλακας καὶ ὑπογραφέας καὶ ἐπισφραγιστὰς
[8]	στρέφοντες καὶ κυκῶντες μαντεῖον συστήσασθαι	καὶ	χρηστήριον ἐβουλεύοντο· εἰ γὰρ τοῦτο
[25]	ἐπ´ αὐτούς, λέγων ἀθέων ἐμπεπλῆσθαι	καὶ	Χριστιανῶν τὸν Πόντον, οἳ περὶ
[8]	καὶ δι´ αὐτὸ ἑκατόμβας θυόντων	καὶ	χρυσᾶς πλίνθους ἀνατιθέντων. ταῦτα πρὸς
[25]	μὲν γὰρ ἀμφὶ τὸν Πλάτωνα	καὶ	Χρύσιππον καὶ Πυθαγόραν φίλοι, καὶ
[14]	θεὸς αὐτῷ κατεκέκλειστο, κηρῷ λευκῷ	καὶ	ψιμυθίῳ τὴν ἁρμογὴν τοῦ πώματος
[24]	ἤδη ἀποθανόντας ἀναστήσειεν. δρόμος οὖν	καὶ	ὠθισμὸς ἁπανταχόθεν ἐγίγνετο καὶ θυσίαι
[37]	αὐτῷ καὶ τὰς ἐρωτήσεις προεμήνυον	καὶ	ὧν μάλιστα ἐφίενται, ὡς ἕτοιμον
[41]	δοκιμασθέντας καὶ προκριθέντας τοὺς εὐγενεστάτους	καὶ	ὡραιοτάτους καὶ κάλλει διαφέροντας πεμφθῆναι·
[1]	ἀπ´ ἐκείνων τεκμαίροιο πόση πᾶσα	καὶ	ὡς ἀμύθητος ἦν ἡ κόπρος
[49]	βιβλία ἐπεκοιμᾶτο, ὡς ἔφασκεν, αὐτοῖς	καὶ	ὡς ὄναρ παρὰ τοῦ θεοῦ
[9]	μάλα πάντας κεχηνότας πρὸς αὐτὸν	καὶ	ὥσπερ τινὰ τῶν ἐπουρανίων προσβλέποντας.
[21]	μάγων συνέγραψας, καλλίστοις τε ἅμα	καὶ	ὠφελιμωτάτοις συγγράμμασιν καὶ δυναμένοις σωφρονίζειν
[39]	ἐγίγνετο ἐν τῷ μέσῳ καὶ	περιπλοκαί.	εἰ δὲ μὴ πολλαὶ ἦσαν
[7]	περὶ τῆς Ὀλυμπιάδος μῦθον διαφοιτῆσαι	πάλαι	εἰκός, ὁπότε ἐκύει τὸν Ἀλέξανδρον,
[12]	ὁ ἀφρός. ἐπεποίητο δὲ αὐτοῖς	πάλαι	καὶ κατεσκεύαστο κεφαλὴ δράκοντος ὀθονίνη
[35]	Σεληναίης τε θύγατρα. διεδεδώκει δὲ	πάλαι	λόγον ὡς τῆς θυγατρός, ἣν
[6]	Μακεδονίαν. Πελλαία δὲ ἦν ἐκείνη,	πάλαι	μὲν εὐδαίμονος χωρίου κατὰ τοὺς
[8]	ποθεινοτάτην οὖσαν, καὶ Δελφοὺς οὕτω	πάλαι	πλουτῆσαι καὶ ἀοιδίμους γενέσθαι καὶ
[33]	αὐτῷ, Πυθαγόραν δὲ καὶ Ὅμηρον	πάλαι	τεθνεῶτας, οἷς εἰκὸς τὸ μειράκιον
[42]	εἰς τὴν οἰκίαν αὐτῷ εἰσρυήσεσθαι.	πολλαὶ	δὲ καὶ ηὔχουν τετοκέναι παρ´
[39]	καὶ περιπλοκαί. εἰ δὲ μὴ	πολλαὶ	ἦσαν αἱ δᾷδες, τάχα ἄν
[15]	τῷ προκολπίῳ προκεχύσθαι αὐτοῦ καὶ	χαμαὶ	τὸ μέρος ἐπισύρεσθαι, μόνην τὴν
[61]	ἐλευθερωτῇ τῶν ὁμιλησάντων αὐτῷ γενομένῳ.	οἶμαι	δὲ ὅτι καὶ τοῖς ἐντυχοῦσι
[10]	ἐτελεύτησε τὸν βίον, ὑπὸ ἐχίδνης,	οἶμαι,	δηχθείς. ~προεισπέμπεται δὲ ὁ Ἀλέξανδρος,
[6]	καταρατοτέρῳ τὴν φύσιν— Κοκκωνᾶς δέ,	οἶμαι,	ἐπεκαλεῖτο— περιῄεσαν γοητεύοντες καὶ μαγγανεύοντες
[7]	ἐκύει τὸν Ἀλέξανδρον, δράκοντός τινος,	οἶμαι,	τοιούτου συγκαθεύδοντος αὐτῇ— ὠνοῦνται τῶν
[57]	τυχών, ἀναληφθεὶς ἐπὶ τὸ πλοῖον	διασώζομαι	εἰς τὴν Ἄμαστριν, παρὰ τοσοῦτον
[48]	δίνας Ἴστροιο διιπετέος ποταμοῖο ἐσβαλέειν	κέλομαι	δοιοὺς Κυβέλης θεράποντας, θῆρας ὀριτρεφέας,
[47]	ἔτι καὶ χρησμὸν ἐπιφθεγξάμενος· Πυρπολέειν	κέλομαι	δόξας ἀλαοῖο γέροντος· οὐκ εἰδὼς
[53]	πρὸς ὀδύνην πλευροῦ" Κυτμίδα χρίεσθαι	κέλομαι	δροσίην τε κέλητος· τῷ δὲ
[24]	οὗτος ἐξέπεσεν ὁ χρησμός· Τιέμεναι	κέλομαι	τὸν ἐμὸν θεράπονθ´ ὑποφήτην· οὐ
[33]	ἐντὸς αὐτοὺς ἔχοι τῶν ἀρκύων.	~Βούλομαι	δέ σοι καὶ τῶν Ῥουτιλιανῷ
[1]	δύναμίν γε τὴν ἐμαυτοῦ ἀνακαθάρασθαι	πειράσομαι,	ὀλίγους ὅσους τῶν κοφίνων ἐκφορήσας,
[43]	γὰρ θέμις. Ἐγὼ δὲ τίς	ἔσομαι	μετὰ τὸν νῦν βίον; Κάμηλος,
[1]	τὰ ἐνδέοντα τοῖς ἱστορουμένοις προσλογιεῖσθαι,	ὑποστήσομαί	σοι τὸν ἆθλον, καὶ τὴν
[2]	ἐν πολλοῖς ἔτεσιν ποιῆσαι ἐδύναντο.	~Αἰδοῦμαι	μὲν οὖν ὑπὲρ ἀμφοῖν, ὑπέρ
[3]	τὸ ὁμοιότατον εἰκάσας, ὡς ἂν	δύνωμαι,	καίτοι μὴ πάνυ γραφικός τις
[56]	καὶ γυναῖκα καὶ τέκνα ἔχων,	μιᾶναι	φόνῳ τὰς χεῖρας, δηλῶν ἐφ´
[55]	πρός με, λέγων πάνυ με	εἰδέναι	καὶ τὰ ὑπ´ ἐμοῦ Ῥουτιλιανῷ
[43]	ἐκεῖ χρησμοί; Μηδὲ τοῦτο ἐθελήσῃς	εἰδέναι·	οὐ γὰρ θέμις. Ἐγὼ δὲ
[1]	ἐθέλοι πρὸς τὸ ἀκριβὲς ἕκαστον	ἐπεξιέναι,	οὐ μεῖόν ἐστιν ἢ τὰς
[42]	εἰσρυήσεσθαι. πολλαὶ δὲ καὶ ηὔχουν	τετοκέναι	παρ´ αὐτοῦ, καὶ οἱ ἄνδρες
[33]	τοῦ μαντείου λέγων, τοῦτο αὐτὸ	προδεδηλωκέναι	τὸν θεὸν καὶ διὰ τοῦτο
[24]	καὶ οὗτος ἐξέπεσεν ὁ χρησμός·	Τιέμεναι	κέλομαι τὸν ἐμὸν θεράπονθ´ ὑποφήτην·
[53]	τὸν Ὅμηρον· Μὴ σύ γε	πλωέμεναι,	πεζὴν δὲ κατ´ οἶμον ὅδευε.
[12]	περίβλεπτός τε καὶ λαμπρὸς ἦν,	μεμηνέναι	προσποιούμενος ἐνίοτε καὶ ἀφροῦ ὑποπιμπλάμενος
[16]	ἐντὸς ἡμερῶν ὀλίγων τοσοῦτον δράκοντα	πεφηνέναι,	ἀνθρωπόμορφον καὶ ταῦτα καὶ τιθασόν.
[35]	ἐπουρανίων εἷς καὶ αὐτὸς οἰόμενος	γεγονέναι.	~Ὁ δ´ ὡς ἅπαξ τῶν
[48]	δὲ ὁ χρησμὸς δύο λέοντας	ἐμβληθῆναι	ζῶντας εἰς τὸν Ἴστρον μετὰ
[58]	τοῦ Ἀβώνου τεῖχος καὶ Ἰωνόπολιν	κληθῆναι,	καὶ νόμισμα καινὸν κόψαι ἐγκεχαραγμένον
[60]	διαιτητὴν τὸν Ῥουτιλιανόν, τίνα χρὴ	προκριθῆναι	αὐτῶν καὶ διαδέξασθαι τὸ μαντεῖον
[2]	μέν, ἀξιοῦντος μνήμῃ καὶ γραφῇ	παραδοθῆναι	ἄνδρα τρισκατάρατον, ἐμαυτοῦ δέ, σπουδὴν
[58]	τὸ αἰτῆσαι παρὰ τοῦ αὐτοκράτορος	μετονομασθῆναι	τὸ τοῦ Ἀβώνου τεῖχος καὶ
[41]	καὶ ὡραιοτάτους καὶ κάλλει διαφέροντας	πεμφθῆναι·	οὓς ἐγκλεισάμενος ὥσπερ ἀργυρωνήτοις ἐχρῆτο,
[55]	δυνάμενος ὑπ´ ἐμοῦ ἐπὶ μέγα	προαχθῆναι	παρ´ αὐτῷ; κἀγὼ ἄσμενος ἤδη
[60]	καὶ διαδέξασθαι τὸ μαντεῖον καὶ	στεφανωθῆναι	τῷ ἱεροφαντικῷ καὶ προφητικῷ στέμματι.
[30]	εἰς τὸ τοῦ Ἀβώνου τεῖχος	ἀναπτῆναι.	ἔπεμπε δ´ οὖν ἄλλους ἐπ´
[6]	ἔξωρον μέν, ἐράσμιον δὲ ἔτι	εἶναι	βουλομένην, ἐξευρόντες ἐπεσιτίσαντό τε τὰ
[15]	τῇ μορφῇ μὴ οὐχὶ πρόβατα	εἶναι	διαφερόντων, ἐν οἰκίσκῳ τινὶ ἐπὶ
[21]	μεμνῆσθαι ἁπάντων, ὡς μὴ ἀπειρόκαλοι	εἶναι	δοκοίημεν, καὶ μάλιστα σοῦ ἐν
[4]	εὖ οἶδ´ ὅτι πρὸς αὐτὸν	εἶναι	ἔδοξε. καὶ πρὸς Χαρίτων μή
[9]	τῶν ὑποδεξομένων, οἵους τοὺς Παφλαγόνας	εἶναι	ἔφασκεν ὑπεροικοῦντας τὸ τοῦ Ἀβώνου
[4]	ὑπὲρ αὑτοῦ λέγων Πυθαγόρᾳ ὅμοιος	εἶναι	ἠξίου. ἀλλ´ ἵλεως μὲν ὁ
[56]	μὲν ᾤμην ἁπλοῦν τι τοῦτο	εἶναι	καὶ δεξιόν· ἐπεὶ δὲ κατὰ
[9]	Κοκκωνᾶς τὴν Καλχηδόνα ἐδοκίμαζεν ἐπιτήδειον	εἶναι	καὶ εὔκαιρον χωρίον, τῇ τε
[33]	τὸ μειράκιον ἐν Ἅιδου νῦν	συνεῖναι.	τί τοίνυν μέμφεσθαι ἄξιον Ἀλεξάνδρῳ,
[38]	Λητοῦς ἐγίγνετο λοχεία καὶ Ἀπόλλωνος	γοναὶ	καὶ Κορωνίδος γάμος καὶ Ἀσκληπιὸς
[35]	γενομένης· τὴν γὰρ Σελήνην ἔρωτι	ἁλῶναι	αὐτοῦ καθεύδοντά ποτε ἰδοῦσαν, ὅπερ
[20]	καὶ οἵῳ ἐμοί, πρόδηλον καὶ	γνῶναι	ῥᾴδιον, τοῖς δὲ ἰδιώταις καὶ
[25]	μεμφομένῳ γὰρ αὐτῷ στομάχου ὀδύνην	προστάξαι	βουλόμενος ὕειον πόδα μετὰ μαλάχης
[26]	φυλάττων. ἐθελήσας δὲ καὶ μειζόνως	ἐκπλῆξαι	τὸ πλῆθος, ὑπέσχετο καὶ λαλοῦντα
[24]	καὶ λῃστὰς ἐξελέγξειε καὶ θησαυροὺς	ἀνορύξαι	παράσχοι καὶ νοσοῦντας ἰάσαιτο, ἐνίους
[10]	γὰρ καὶ νεὼν αὐτίκα ἐψηφίσαντο	ἐγεῖραι	καὶ τοὺς θεμελίους ἤδη ἔσκαπτον.
[17]	ὡς ἀπιστῆσαι καὶ ὅπερ ἦν	εἰκάσαι,	καὶ εἰ μὴ εὑρεῖν τὸν
[57]	καὶ εἰ φανερῶς λάβοι ἀδικοῦντα,	κολάσαι	αὐτόν. οὕτω μὲν ἀνεκόπην τῆς
[25]	δὲ καὶ ἐτόλμησεν ἀδελφῷ συγκλητικοῦ	χρησμῳδῆσαι,	καταγελάστως ἀπήλλαξεν, οὐχ εὑρὼν οὔτε
[59]	διὰ χρησμοῦ περὶ αὑτοῦ ὅτι	ζῆσαι	εἵμαρται αὐτῷ ἔτη πεντήκοντα καὶ
[1]	τρισχίλιοι βόες ἐν πολλοῖς ἔτεσιν	ποιῆσαι	ἐδύναντο. ~Αἰδοῦμαι μὲν οὖν ὑπὲρ
[59]	τὴν ὀδύνην, ὃ οὐκ ἂν	ποιῆσαι	ἐδύναντο μὴ οὐχὶ τῆς φενάκης
[16]	καὶ τοὺς Μακεδόνας ἐν Βαβυλῶνι	ποιῆσαι	ἐπ´ Ἀλεξάνδρῳ νοσοῦντι λόγος, ὅτε
[16]	ἅπαξ ὁ μιαρός, ἀλλὰ πολλάκις	ποιῆσαι	λέγεται, καὶ μάλιστα εἴ τινες
[25]	πλάσασθαι χρησμὸν δεξιὸν οὔτε τὸν	ποιῆσαι	πρὸς καιρὸν αὐτῷ δυνησόμενον. μεμφομένῳ
[53]	οἱ πλεῦσαι ἐπ´ Ἰταλίαν εἴτε	πεζοπορῆσαι	λῷον, ἀπεκρίνατο οὐδὲν πρὸς τὸν
[58]	τὸ τόλμημα τοῦ Ἀλεξάνδρου, τὸ	αἰτῆσαι	παρὰ τοῦ αὐτοκράτορος μετονομασθῆναι τὸ
[7]	τὸν περὶ τῆς Ὀλυμπιάδος μῦθον	διαφοιτῆσαι	πάλαι εἰκός, ὁπότε ἐκύει τὸν
[10]	αὗται αἱ δέλτοι ἐξεπίτηδες εὑρεθεῖσαι	διαφοιτῆσαι	ῥᾳδίως τὸν λόγον τοῦτον εἰς
[17]	τοιαῦτα τὴν γνώμην ἔχοντος, ὡς	ἀπιστῆσαι	καὶ ὅπερ ἦν εἰκάσαι, καὶ
[8]	οὖσαν, καὶ Δελφοὺς οὕτω πάλαι	πλουτῆσαι	καὶ ἀοιδίμους γενέσθαι καὶ Δῆλον
[10]	τεῖχος. αὗται αἱ δέλτοι ἐξεπίτηδες	εὑρεθεῖσαι	διαφοιτῆσαι ῥᾳδίως τὸν λόγον τοῦτον
[43]	τὴν ἐκεῖ γῆν· δεῖ γὰρ	ἀπολαῦσαι	καὶ τοὺς βαρβάρους τῆς ἐπιδημίας
[45]	φρονεῖν ἐν τοσούτοις μεμηνόσιν καὶ	παραπολαῦσαι	τῆς Παφλαγόνων μωρίας; ~Καὶ τὰ
[33]	καὶ διὰ τοῦτο ζῶντα μὲν	κελεῦσαι	μηδένα διδάσκαλον ἑλέσθαι αὐτῷ, Πυθαγόραν
[53]	ἐρομένου τοῦ πέμψαντος, εἴτε οἱ	πλεῦσαι	ἐπ´ Ἰταλίαν εἴτε πεζοπορῆσαι λῷον,
[44]	ἐπείσθη καὶ αὐτὸς εἰς Ἰνδίαν	πλεῦσαι,	κἀπειδήπερ ἐβράδυνεν, οἱ δυστυχεῖς ἐκεῖνοι
[51]	χρησμοὶ ἀσφαλῶς καὶ εὑρίσκοιντο οἱ	ἑρμηνεῦσαι	δυνάμενοι ἕκαστα. οἷος καὶ ὁ
[41]	τοῖς ἄλλοις προτείνων τὴν χεῖρα	κύσαι	μόνους τοὺς ὡραίους κατεφίλει, καὶ
[55]	καὶ ὁ μὲν προὔτεινέ μοι	κύσαι	τὴν δεξιάν, ὥσπερ εἰώθει τοῖς
[43]	πρότερον; πῶς λέγεις; Οὐ θέμις	ἀκοῦσαί	σε τοῦτό γε. Πόσα δὲ
[31]	οἳ αὐτίκα καὶ αὐτοὶ ἠπείγοντο	ἀκοῦσαί	τι τῶν καθ´ αὑτούς. Ὁ
[48]	προειπεῖν τὸν θεόν, μὴ μέντοι	δηλῶσαι	Ῥωμαίων ἢ τῶν πολεμίων. ~Ἤδη
[14]	αἰτήσας, ἀναδόντος τινός, ῥᾳδίως ὑποβαλὼν	ἀνιμᾶται	μετὰ τοῦ ὕδατος καὶ τοῦ
[32]	καὶ αὐτοὺς ψευσομένους. ~ἀλλὰ καὶ	μηχανᾶταί	τι ὁ τρισκατάρατος οὐκ ἄσοφον
[13]	ἐσόμενος. ~Ἤδη δὲ ἄρχεσθαι δέον,	μηχανᾶται	τοιόνδε τι· νύκτωρ γὰρ ἐλθὼν
[11]	Περσείδης γενεὴν Φοίβῳ φίλος οὗτος	ὁρᾶται,	δῖος Ἀλέξανδρος, Ποδαλειρίου αἷμα λελογχώς.
[38]	τοιαῦτα. τελετήν τε γάρ τινα	συνίσταται	καὶ δᾳδουχίας καὶ ἱεροφαντίας, τριῶν
[16]	ὁ μιαρός, ἀλλὰ πολλάκις ποιῆσαι	λέγεται,	καὶ μάλιστα εἴ τινες τῶν
[47]	εἰρήνην καὶ ἀταραξίαν καὶ ἐλευθερίαν	ἐνεργάζεται,	δειμάτων μὲν καὶ φασμάτων καὶ
[55]	καὶ τοὺς πάνυ τραχυνομένους φίλους	ἀπεργάζεται.	καὶ μεταστησάμενος ἅπαντας ἐδικαιολογεῖτο πρός
[13]	ἢ ἐξ οὐρανοῦ πεσόν— ἐνταῦθα	κατατίθεται	χήνειον ᾠὸν προκεκενωμένον, ἔνδον φυλάττον
[44]	κἀπειδήπερ ἐβράδυνεν, οἱ δυστυχεῖς ἐκεῖνοι	οἰκέται	αὐτοῦ, οἰηθέντες ἢ ἐν τῷ
[30]	οἱ δὲ πεμπόμενοι, ἰδιῶταί τινες	οἰκέται,	ῥᾳδίως ἐξαπατηθέντες ἂν ἐπανῄεσαν, τὰ
[24]	ὑποφήτην· οὐ γάρ μοι κτεάνων	μέλεται	ἄγαν, ἀλλ´ ὑποφήτου· ~Ἐπεὶ δὲ
[55]	μέχρι πρὸς τὴν θάλατταν— αὐτίκα	μεταστέλλεται	δεξιῶς πάνυ καὶ μετὰ πολλῆς
[21]	καὶ ἀφελών— αὐτίκα δὲ ξηρὸν	γίγνεται	καὶ κέρατος, μᾶλλον δὲ σιδήρου
[47]	βιβλίον ἐκεῖνο τοῖς ἐντυχοῦσιν αἴτιον	γίγνεται,	καὶ ὅσην αὐτοῖς εἰρήνην καὶ
[10]	ὁ μὲν Κοκκωνᾶς ἐν Χαλκηδόνι	καταλείπεται,	διττούς τινας καὶ ἀμφιβόλους καὶ
[48]	τὴν αὐλὴν τὸν Ῥουτιλιανὸν εὐδοκιμοῦντα,	διαπέμπεται	χρησμὸν τοῦ ἐν Γερμανίᾳ πολέμου
[11]	βίον, ὑπὸ ἐχίδνης, οἶμαι, δηχθείς.	~προεισπέμπεται	δὲ ὁ Ἀλέξανδρος, κομῶν ἤδη
[33]	γυναικός, παιδείας ὥραν ἔχοντος, ὅντινα	προστήσεται	διδάσκαλον τῶν μαθημάτων αὐτοῦ, ἔφη·
[19]	προλέγει πᾶσι τοῖς ἀφικομένοις ὡς	μαντεύσεται	ὁ θεός, ῥητήν τινα ἡμέραν
[54]	ἐρώτησιν— ἦν δὲ αὕτη· πότε	ἁλώσεται	μαγγανεύων Ἀλέξανδρος; ὀκτώ μοι χρησμοὺς
[53]	καὶ κατασημηναμένου περιέργως καὶ προφανῶς	ὑπογράφεται	χρησμὸς νυκτερήσιος, Σαβαρδαλαχου μαλαχααττηαλος ἦν.
[8]	ὀβολῶν ~καὶ κατὰ τὸν Θουκυδίδην	ἄρχεται	ὁ πόλεμος ἐνθένδε ἤδη. Ὡς
[49]	τοιοῦτον οἰόμενος. καὶ ἦσάν τινες	ἐξηγηταὶ	ἐπὶ τοῦτο καθήμενοι καὶ μισθοὺς
[49]	ὑπόμισθον ἦν· ἐτέλουν γὰρ οἱ	ἐξηγηταὶ	τῷ Ἀλεξάνδρῳ τάλαντον Ἀττικὸν ἑκάτερος.
[25]	ἔχων, ἔφη, πέδας ἐν βορβόρῳ	κάθηται.	εἶτα θαυμάζεις εἰ ἐπὶ μέγα
[57]	ὧν καὶ ὁ καλὸς Ὅμηρος	μέμνηται,	ὀπίσω ἀπήλαυνον. Ἔνθα ἐγὼ παραπλέοντας
[22]	ὁ προφήτης μου δεηθῇ καὶ	εὔξηται	ὑπὲρ ὑμῶν. ~Ἐτέτακτο δὲ ὁ
[56]	τοὺς ἐμοὺς εἰς Ἄμαστριν προεκπεπομφώς—	ὑπισχνεῖται	καὶ πλοῖον αὐτὸς παρέξειν καὶ
[50]	δὴ φάρμακ´ ἀπ´ αὐτῶν λυγρὰ	τέτυκται,	ὡς μήτ´ εἰσαΐοις μήτ´ εἰσοράοις
[52]	καὶ Βουβάλου, οἳ καὶ ἤδη	δέδενται	ληφθέντες. ~Ὀλίγους δὲ καὶ τῶν
[37]	ἐρωτήσεις προεμήνυον καὶ ὧν μάλιστα	ἐφίενται,	ὡς ἕτοιμον αὐτὸν πρὸς τὰς
[7]	ταὐτὰ τοῖς βρέφεσι— πολλοὶ δὲ	γίγνονται	παρ´ αὐτοῖς τοιοῦτοι, ὅθεν καὶ
[7]	τινος, οἶμαι, τοιούτου συγκαθεύδοντος αὐτῇ—	ὠνοῦνται	τῶν ἑρπετῶν ἓν κάλλιστον ὀλίγων
[59]	χρησμοῦ περὶ αὑτοῦ ὅτι ζῆσαι	εἵμαρται	αὐτῷ ἔτη πεντήκοντα καὶ ἑκατόν,
[48]	καὶ βοτάνας εὐώδεας· αὐτίκα δ´	ἔσται	νίκη καὶ μέγα κῦδος ἅμ´
[22]	εἰσαῦθις ἀεὶ ἀνεβάλλετο, προστιθεὶς ὅτι	ἔσται	πάντα ὁπόταν ἐθελήσω ἐγὼ καὶ
[11]	Πόντοιο παρ´ ᾐόσιν ἄγχι Σινώπης	ἔσται	τις κατὰ Τύρσιν ὑπ´ Αὐσονίοισι
[10]	καθέξει τὸ τοῦ Ἀβώνου τεῖχος.	αὗται	αἱ δέλτοι ἐξεπίτηδες εὑρεθεῖσαι διαφοιτῆσαι
[36]	προὐχώρει· κατὰ γάρ τινα τύχην	αὗται	μάλιστα αἱ οἰκίαι ἐκενώθησαν αἷς
[30]	ἐπ´ ἄλλοις· οἱ δὲ πεμπόμενοι,	ἰδιῶταί	τινες οἰκέται, ῥᾳδίως ἐξαπατηθέντες ἂν
[18]	καὶ τὸ πρόσωπον ἀνθρώπῳ ἐοικότος.	γραφαί	τε ἐπὶ τούτῳ καὶ εἰκόνες
[61]	ὀλίγα ἐκ πολλῶν δείγματος ἕνεκα	γράψαι	ἠξίωσα, καὶ σοὶ μὲν χαριζόμενος,
[2]	γοῦν τοῦ λῃστοῦ κἀκεῖνος βίον	ἀναγράψαι	ἠξίωσεν. ἡμεῖς δὲ πολὺ ὠμοτέρου
[1]	τὰς Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου πράξεις	ἀναγράψαι·	τοσοῦτος εἰς κακίαν οὗτος, ὅσος
[19]	μαθεῖν ἐθέλοι, εἰς βιβλίον ἐγγράψαντα	καταρράψαι	τε καὶ κατασημήνασθαι κηρῷ ἢ
[56]	ἐπεσταλμένον ὑπὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀραμένους	ῥῖψαι	ἡμᾶς εἰς τὴν θάλασσαν· ὅπερ
[1]	καὶ μαγγανείας εἰς βιβλίον ἐγγράψαντα	πέμψαι·	τὸ δέ, εἴ τις ἐθέλοι
[58]	Ἰωνόπολιν κληθῆναι, καὶ νόμισμα καινὸν	κόψαι	ἐγκεχαραγμένον τῇ μὲν τοῦ Γλύκωνος,
[47]	ἀληθῶς τὰς γνώμας, οὐχ ὑπὸ	δᾳδὶ	καὶ σκίλλῃ καὶ ταῖς τοιαύταις
[21]	ἔτι ὑγρὸν ὄντα ἐπετίθει τῇ	σφραγῖδι	καὶ ἀφελών— αὐτίκα δὲ ξηρὸν
[8]	μαντεῖον συστήσασθαι καὶ χρηστήριον ἐβουλεύοντο·	εἰ	γὰρ τοῦτο προχωρήσειεν αὐτοῖς, αὐτίκα
[42]	ἑκάστῳ, εἴ τινος γυναικὶ προσβλέψειεν·	εἰ	δὲ καὶ φιλήματος ἀξιώσειεν, ἀθρόαν
[4]	ἀνὴρ καὶ τὴν γνώμην θεσπέσιος,	εἰ	δὲ κατὰ τοῦτον ἐγεγένητο, παῖς
[39]	ἐν τῷ μέσῳ καὶ περιπλοκαί.	εἰ	δὲ μὴ πολλαὶ ἦσαν αἱ
[20]	τοῦτο ἀνδρὶ μὲν οἵῳ σοί,	εἰ	δὲ μὴ φορτικὸν εἰπεῖν, καὶ
[46]	τὰ μὲν κατ´ ἐκεῖνον τοιαῦτα.	εἰ	δέ τινι, προσκαλουμένων κατὰ τάξιν
[17]	νεαλέστεροι. ~Ἐνταῦθα, ὦ φίλε Κέλσε,	εἰ	δεῖ τἀληθῆ λέγειν, συγγνώμην χρὴ
[56]	ἡμᾶς εἰς τὴν θάλασσαν· ὅπερ	εἰ	ἐγένετο, ῥᾳδίως ἂν αὐτῷ διεπεπολέμητο
[17]	ἐκείνοις, παχέσι καὶ ἀπαιδεύτοις ἀνθρώποις,	εἰ	ἐξηπατήθησαν ἁπτόμενοι τοῦ δράκοντος— καὶ
[25]	ἐν βορβόρῳ κάθηται. εἶτα θαυμάζεις	εἰ	ἐπὶ μέγα ἤρθη τὸ χρηστήριον,
[46]	ἐγίγνετο— καὶ ἐρομένου τοῦ κήρυκος	εἰ	θεσπίζει τῷδε, ἀνεῖπεν ἔνδοθεν· Ἐς
[60]	εἰκάζειν προνοίας τινὸς τὸ τοιοῦτον,	εἰ	καὶ κατὰ τύχην συνέβη. ἔδει
[1]	ἆθλον, καὶ τὴν Αὐγέου βουστασίαν,	εἰ	καὶ μὴ πᾶσαν, ἀλλ´ εἰς
[1]	εἰς ἀρετὴν ἐκεῖνος. ὅμως δὲ	εἰ	μετὰ συγγνώμης ἀναγνώσεσθαι μέλλοις καὶ
[17]	καὶ ὅπερ ἦν εἰκάσαι, καὶ	εἰ	μὴ εὑρεῖν τὸν τρόπον ἐδύνατο,
[20]	αὐτῷ ἔδωκα ὑπὸ σφραγῖσιν δυσμιμήτοις,	εἰ	μὴ θεός τις ὡς ἀληθῶς
[30]	καὶ ἀλλόκοτα περὶ αὐτῶν πεπιστευκώς,	εἰ	μόνον ἀληλιμμένον που λίθον ἢ
[33]	τί τοίνυν μέμφεσθαι ἄξιον Ἀλεξάνδρῳ,	εἰ	τοιούτοις ἀνθρωπίσκοις ἐνδιατρίβειν ἠξίου; ~Αὖθις
[53]	δοθέντων ἄκουσον· ἐρομένου γάρ μου	εἰ	φαλακρός ἐστιν Ἀλέξανδρος, καὶ κατασημηναμένου
[9]	πολλοὺς καὶ πλουσίους, καὶ μόνον	εἰ	φανείη τις αὐλητὴν ἢ τυμπανιστὴν
[57]	εὔνοιαν μὴ ἂν δύνασθαι, καὶ	εἰ	φανερῶς λάβοι ἀδικοῦντα, κολάσαι αὐτόν.
[25]	βλασφημεῖν· οὓς ἐκέλευε λίθοις ἐλαύνειν,	εἴ	γε θέλουσιν ἵλεω ἔχειν τὸν
[49]	ἀμφιβόλους καὶ τεταραγμένους καὶ μάλιστα	εἴ	ποτε θεάσαιτο περιεργότερον τὸ βιβλίον
[32]	τὰ πεπεμμένα βιβλία καὶ ἀναγιγνώσκων,	εἴ	τι εὕροι ἐπισφαλὲς καὶ παρακεκινδυνευμένον
[16]	πολλάκις ποιῆσαι λέγεται, καὶ μάλιστα	εἴ	τινες τῶν πλουσίων ἀφίκοιντο νεαλέστεροι.
[42]	ἦν μέγα καὶ εὐκτὸν ἑκάστῳ,	εἴ	τινος γυναικὶ προσβλέψειεν· εἰ δὲ
[38]	πρόρρησις ἦν ὥσπερ Ἀθήνησι τοιαύτη·	Εἴ	τις ἄθεος ἢ Χριστιανὸς ἢ
[1]	βιβλίον ἐγγράψαντα πέμψαι· τὸ δέ,	εἴ	τις ἐθέλοι πρὸς τὸ ἀκριβὲς
[4]	πρὸς ὁμοιότητα τῶν πράξεων· ἀλλ´	εἴ	τις τὰ χείριστα καὶ βλασφημότατα
[51]	~Ἀλλὰ καὶ βαρβάροις πολλάκις ἔχρησεν,	εἴ	τις τῇ πατρίῳ ἔροιτο φωνῇ,
[43]	ἔφη, ὦ δέσποτα Γλύκων, τίς	εἶ;	Ἐγώ, ἦ δ´ ὅς, Ἀσκληπιὸς
[22]	προκοπὰς καὶ κλήρων διαδοχὰς εἰσαῦθις	ἀεὶ	ἀνεβάλλετο, προστιθεὶς ὅτι ἔσται πάντα
[8]	Κλάρον καὶ Βραγχίδας, τῶν ἀνθρώπων	ἀεὶ	δι´ οὓς προεῖπον τυράννους, τὴν
[16]	ἀκριβῶς ἰδεῖν, ἐξηλαύνοντο ὑπὸ τῶν	ἀεὶ	ἐπεισιόντων· ἐτετρύπητο δὲ κατὰ τὸ
[36]	ἐν Ἰταλίᾳ πραγμάτων ἐλάβετο, μείζω	ἀεὶ	προσεπενόει καὶ πάντοσε τῆς Ῥωμαίων
[38]	δᾳδουχίας καὶ ἱεροφαντίας, τριῶν ἑξῆς	ἀεὶ	τελουμένων ἡμερῶν. καὶ ἐν μὲν
[4]	τὸ μηδὲν μικρὸν ἐπινοεῖν, ἀλλ´	ἀεὶ	τοῖς μεγίστοις ἐπέχειν τὸν νοῦν.
[50]	πάγχυ λεληθὼς Καλλιγένειαν ὑπὲρ λεχέων	σαλαγεῖ	κατὰ δῶμα; δοῦλος Πρωτογένης, τῷ
[19]	τὸ ἐνδόσιμον λαβὼν ὁ Ἀλέξανδρος	προλέγει	πᾶσι τοῖς ἀφικομένοις ὡς μαντεύσεται
[11]	τὸν Περσέα, ἀφ´ οὗ ἑαυτὸν	ἐγενεαλόγει	μητρόθεν· καὶ οἱ ὄλεθροι ἐκεῖνοι
[43]	Βάκτρα καὶ τὴν ἐκεῖ γῆν·	δεῖ	γὰρ ἀπολαῦσαι καὶ τοὺς βαρβάρους
[17]	~Ἐνταῦθα, ὦ φίλε Κέλσε, εἰ	δεῖ	τἀληθῆ λέγειν, συγγνώμην χρὴ ἀπονέμειν
[46]	πυρὸς ἢ ὕδατος ἐκοινώνει, ἀλλ´	ἔδει	γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνεσθαι ὡς
[60]	εἰ καὶ κατὰ τύχην συνέβη.	ἔδει	δὲ καὶ τὸν ἐπιτάφιον αὐτοῦ
[41]	παρ´ αὐτῷ τὸν θεόν, καὶ	ἔδει	δοκιμασθέντας καὶ προκριθέντας τοὺς εὐγενεστάτους
[45]	καταλευσθέντα, πάνυ δικαίως. τί γὰρ	ἔδει	μόνον φρονεῖν ἐν τοσούτοις μεμηνόσιν
[43]	Λεπίδῳ, ἐπεὶ ἦ λυγρὸς οἶτος	ὀπηδεῖ.	πάνυ γὰρ ἐδεδίει τὸν Ἐπίκουρον,
[50]	πεμφθέντος, ἀλλ´ οὐδὲ ὅλως ὄντος	ἐχρησμῴδει	πρὸς ἔκπληξιν τῶν ἀνοήτων, οἷον
[46]	καὶ ἐρομένου τοῦ κήρυκος εἰ	θεσπίζει	τῷδε, ἀνεῖπεν ἔνδοθεν· Ἐς κόρακας,
[31]	πλείστοις καὶ δυνατωτάτοις φίλος ὤν,	περιῄει	τὰ μὲν διηγούμενος ὡς ἀκούσειε
[39]	κόλπου ἐπράττετο. μετὰ μικρὸν δὲ	εἰσῄει	πάλιν ἱεροφαντικῶς ἐσκευασμένος ἐν πολλῇ
[39]	δῆθεν κατέκειτο ἐν τῷ μέσῳ,	κατῄει	δὲ ἐπ´ αὐτὸν ἀπὸ τῆς
[14]	Ἀπόλλω καὶ τὸν Ἀσκληπιόν. ~εἶτ´	ἔθει	δρόμῳ ἐπὶ τὸν ἐσόμενον νεών·
[21]	πυρί, σιάλῳ τὴν σφραγῖδα προχρίσας	ἐπετίθει	καὶ ἀπέματτε τὸν τύπον. εἶτα
[21]	τούτου ποιήσας, ἔτι ὑγρὸν ὄντα	ἐπετίθει	τῇ σφραγῖδι καὶ ἀφελών— αὐτίκα
[14]	γεγεννημένον. ὁ δὲ λεὼς ἅπας	ἠκολούθει,	πάντες ἔνθεοι καὶ μεμηνότες ὑπὸ
[55]	μοι κύσαι τὴν δεξιάν, ὥσπερ	εἰώθει	τοῖς πολλοῖς, ἐγὼ δὲ προσφὺς
[43]	λυγρὸς οἶτος ὀπηδεῖ. πάνυ γὰρ	ἐδεδίει	τὸν Ἐπίκουρον, ὡς προεῖπον, ὥς
[1]	Κέλσε, μικρόν τι καὶ φαῦλον	οἴει	τὸ πρόσταγμα, προστάττειν τὸν Ἀλεξάνδρου
[43]	μεταστήσῃ; Ἐς Βάκτρα καὶ τὴν	ἐκεῖ	γῆν· δεῖ γὰρ ἀπολαῦσαι καὶ
[43]	ψευδεῖς εἰσιν οἱ νῦν ἐκπίπτοντες	ἐκεῖ	χρησμοί; Μηδὲ τοῦτο ἐθελήσῃς εἰδέναι·
[38]	ἄθεος ἢ Χριστιανὸς ἢ Ἐπικούρειος	ἥκει	κατάσκοπος τῶν ὀργίων, φευγέτω· οἱ
[13]	τὸν θεόν. οἱ παρόντες δέ—	συνδεδραμήκει	γὰρ σχεδὸν ἅπασα ἡ πόλις
[13]	τοῦ νεὼ τοὺς ἄρτι ὀρυττομένους—	συνειστήκει	δὲ ἐν αὐτοῖς ὕδωρ ἢ
[22]	καὶ πάνυ ἀσαφῆ· χρησμῳδικὸν γὰρ	ἐδόκει	αὐτῷ τοῦτο. τοὺς δὲ ἀπέτρεπεν
[12]	δὲ θεῖόν τι καὶ φοβερὸν	ἐδόκει	καὶ ὁ ἀφρός. ἐπεποίητο δὲ
[36]	ἕν· Φοῖβος ἀκειρεκόμης λοιμοῦ νεφέλην	ἀπερύκει.	καὶ τοῦτο ἦν ἰδεῖν τὸ
[35]	Ἀλεξάνδρου τε Σεληναίης τε θύγατρα.	διεδεδώκει	δὲ πάλαι λόγον ὡς τῆς
[14]	Ἀπόλλωνος μεγάλῃ τῇ φωνῇ καὶ	ἐκάλει	τὸν θεὸν ἥκειν τύχῃ τῇ
[43]	Γλύκων τῷ Σακερδῶτι διελέχθη. ἐπὶ	τέλει	δὲ χρησμὸν ἔμμετρον ἐφθέγξατο, εἰδὼς
[59]	εἶτα κεραυνῷ βληθέντα ἀποθανεῖν, οἰκτίστῳ	τέλει	οὐδὲ ἑβδομήκοντα ἔτη γεγονὼς ἀπέθανεν,
[42]	φιλήματος. ~Τοιαῦτα ἐντρυφῶν τοῖς ἀνοήτοις	διετέλει,	γυναῖκάς τε ἀνέδην διαφθείρων καὶ
[5]	ἐκείνου, ἐξεπαίδευσέ τε αὐτὸν καὶ	διετέλει	ὑπουργῷ καὶ ὑπηρέτῃ καὶ διακόνῳ
[35]	τὴν κόρην καὶ τοὺς γάμους	συνετέλει	ἑξηκοντούτης νυμφίος καὶ συνῆν, τὴν
[41]	χεῖρα κύσαι μόνους τοὺς ὡραίους	κατεφίλει,	καὶ ἐκαλοῦντο οἱ ἐντὸς τοῦ
[41]	τοὺς εὐγενεστάτους καὶ ὡραιοτάτους καὶ	κάλλει	διαφέροντας πεμφθῆναι· οὓς ἐγκλεισάμενος ὥσπερ
[30]	καὶ μέγιστον ἀξίωμα ἐν τῇ	πόλει	ἔχοντες· ὧν πρῶτος καὶ κορυφαιότατος
[25]	αὐτοῖς πολλοὺς ἐνόντας ἐν τῇ	πόλει·	οὐδὲ ἐχρησμῴδησε πώποτε Ἀμαστριανῷ ἀνδρί.
[25]	τίνι γὰρ ἂν ἄλλῳ δικαιότερον	προσεπολέμει	γόης ἄνθρωπος καὶ τερατείᾳ φίλος,
[5]	δεομένοις. ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις	λαμβάνει	τις αὐτὸν ἐραστὴς γόης τῶν
[40]	ἀπορίαν· Πυθαγόρου ψυχὴ ποτὲ μὲν	φθίνει,	ἄλλοτε δ´ αὔξει· ἡ δὲ
[46]	ἐδέχετο οὔτε πυρὸς ἢ ὕδατος	ἐκοινώνει,	ἀλλ´ ἔδει γῆν πρὸ γῆς
[10]	μέτεισιν εἰς τὸν Πόντον καὶ	καθέξει	τὸ τοῦ Ἀβώνου τεῖχος. αὗται
[61]	τοῖς ἐντυχοῦσι χρήσιμόν τι ἔχειν	δόξει	ἡ γραφή, τὰ μὲν διεξελέγχουσα,
[40]	ποτὲ μὲν φθίνει, ἄλλοτε δ´	αὔξει·	ἡ δὲ προφητείη δίης φρενός
[53]	δὲ ἑτέρῳ, ἐπειδὴ καὶ τοῦτο	ἠκηκόει	ὡς ἐρομένου τοῦ πέμψαντος, εἴτε
[6]	τρέφεσθαι ἐδύνατο, οὐκέτι μικρὸν οὐδὲν	ἐπενόει,	ἀλλὰ κοινωνήσας Βυζαντίῳ τινὶ χορογράφῳ
[36]	Ἰταλίᾳ πραγμάτων ἐλάβετο, μείζω ἀεὶ	προσεπενόει	καὶ πάντοσε τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς
[49]	τὰ ἐπιτήδεια διαρκῆ μὴ ἐχούσης,	ἐπινοεῖ	τοὺς νυκτερινοὺς καλουμένους χρησμούς. λαμβάνων
[25]	κτεάνων μέλεται ἄγαν, ἀλλ´ ὑποφήτου·	~Ἐπεὶ	δὲ ἤδη πολλοὶ τῶν νοῦν
[14]	ᾠὸν ἐν τῷ ὕδατι εὑρημένον.	ἐπεὶ	δὲ καὶ κατάξας αὐτὸ εἰς
[56]	τι τοῦτο εἶναι καὶ δεξιόν·	ἐπεὶ	δὲ κατὰ μέσον τὸν πόρον
[15]	μάλα παμπόλλους τῶν Παφλαγόνων συνδραμεῖσθαι.	ἐπεὶ	δὲ ὑπερεπέπληστο ἀνθρώπων ἡ πόλις,
[43]	ἑταῖρον ὄντα· Μὴ πείθου Λεπίδῳ,	ἐπεὶ	ἦ λυγρὸς οἶτος ὀπηδεῖ. πάνυ
[4]	Χαρίτων μή με νομίσῃς ἐφ´	ὕβρει	ταῦτα τοῦ Πυθαγόρου λέγειν ἢ
[25]	μαγγανεία καὶ συσκευὴ τοῦ δράματος,	ἐκφέρει	φόβητρόν τι ἐπ´ αὐτούς, λέγων
[21]	σφραγῖδα μέρος τοῦ κηροῦ διατήκων	ἐξῄρει	καὶ μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῇ
[27]	κατακοπείς, τοῦτον μὲν τὸν χρησμὸν	ἐξαιρεῖ	ἐκ τῶν ὑπομνημάτων, ἐντίθησιν δ´
[54]	τῷ Ῥουτιλιανῷ ἔφη· Νυκτιπλάνοις ὀάροις	χαίρει	κοίταις τε δυσάγνοις. καὶ ὅλως
[13]	μητρὶ ἀγείροντές τε καὶ ἐνθεαζόμενοι,	ἐδημηγόρει	ἐπὶ βωμόν τινα ὑψηλὸν ἀναβὰς
[33]	τοῦ παιδὸς ἀποθανόντος, ὁ μὲν	ἠπόρει	καὶ οὐδὲν εἶχεν λέγειν πρὸς
[18]	ἡ Γαλατία καὶ ἡ Θρᾴκη	συνέρρει,	ἑκάστου τῶν ἀπαγγελλόντων κατὰ τὸ
[29]	χρησμῶν. καὶ αὖθις· Ἐς Μαλλὸν	χώρει	θεσπίσματά τ´ Ἀμφιλόχοιο. ~Ταῦτα μὲν
[36]	δ´ εἰς τοὐναντίον τοῖς πλείστοις	προὐχώρει·	κατὰ γάρ τινα τύχην αὗται
[22]	οὖν καὶ ἐθέσπιζε, πολλῇ τῇ	συνέσει	ἐνταῦθα χρώμενος καὶ τὸ εἰκαστικὸν
[4]	γένοιτο καὶ συγγενέσθαι τοιούτῳ τινί.	συνέσει	μὲν γὰρ καὶ ἀγχινοίᾳ καὶ
[49]	τοιούτους χρησμοὺς λαμβανόντων ἐπὶ τῇ	ἐξηγήσει	καὶ διαλύσει αὐτῶν. καὶ τοῦτο
[25]	τιθέμενος. διὸ καὶ τὴν Ἄμαστριν	ἐμίσει	μάλιστα τῶν Ποντικῶν πόλεων, ὅτι
[54]	προσκεῖσθαι ταῖς τοῦ χρηστηρίου ἐλπίσιν,	ἐμίσει,	ὡς τὸ εἰκός, καὶ ἔχθιστον
[49]	λαμβανόντων ἐπὶ τῇ ἐξηγήσει καὶ	διαλύσει	αὐτῶν. καὶ τοῦτο αὐτῶν τὸ
[39]	ἡ γυνή. ἐδᾳδούχει δὲ καὶ	ἱεροφάντει	ὁ Ἐνδυμίων Ἀλέξανδρος. καὶ ὁ
[25]	ἀπεφθέγξατο· ἐρομένου γάρ τινος τί	πράττει	ἐν Ἅιδου ὁ Ἐπίκουρος; Μολυβδίνας
[7]	μῦθον διαφοιτῆσαι πάλαι εἰκός, ὁπότε	ἐκύει	τὸν Ἀλέξανδρον, δράκοντός τινος, οἶμαι,
[48]	θεράποντας, θῆρας ὀριτρεφέας, καὶ ὅσα	τρέφει	Ἰνδικὸς ἀὴρ ἄνθεα καὶ βοτάνας
[56]	χεῖρας, δηλῶν ἐφ´ ὅπερ ἡμᾶς	ἀνειλήφει,	καὶ τὰ ὑπὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου
[50]	εὑρήσεις δὲ κάτω ὑπὸ σῷ	λέχει	ἀγχόθι τοίχου πρὸς κεφαλῆς. καὶ
[39]	τικτομένη τοῦ Ῥουτιλιανοῦ ἡ γυνή.	ἐδᾳδούχει	δὲ καὶ ἱεροφάντει ὁ Ἐνδυμίων
[51]	Μορφὴν εὐβάργουλις εἰς σκιὰν χνεχικραγη	λείψει	φάος. ~Ἄλλῳ πάλιν οὔτε παρόντι
[50]	δὲ κάτω ὑπὸ σῷ λέχει	ἀγχόθι	τοίχου πρὸς κεφαλῆς. καὶ σὴ
[42]	καὶ εὐκτὸν ἑκάστῳ, εἴ τινος	γυναικὶ	προσβλέψειεν· εἰ δὲ καὶ φιλήματος
[19]	κατὰ τάξιν τοὺς δεδωκότας ὑπὸ	κήρυκι	καὶ θεολόγῳ, καὶ παρὰ τοῦ
[18]	προστάγματος. ἀνεφώνησε γὰρ ὁ Ἀλέξανδρος	Εἰμὶ	Γλύκων, τρίτον αἷμα Διός, φάος
[55]	δὲ καὶ τοὺς στρατιώτας τύχῃ	τινὶ	ἀγαθῇ. καὶ ὁ μὲν προὔτεινέ
[25]	πρὸς Ἐπίκουρον ἦν· μάλα εἰκότως.	τίνι	γὰρ ἂν ἄλλῳ δικαιότερον προσεπολέμει
[15]	πρόβατα εἶναι διαφερόντων, ἐν οἰκίσκῳ	τινὶ	ἐπὶ κλίνης καθεζόμενος μάλα θεοπρεπῶς
[2]	ἦν ἄξιον, ἀλλ´ ἐν πανδήμῳ	τινὶ	μεγίστῳ θεάτρῳ ὁρᾶσθαι ὑπὸ πιθήκων
[52]	πάλιν οὔτε παρόντι οὔτε ὅλως	τινὶ	ὄντι ἔφη ἄνευ μέτρου ἀναστρέφειν
[36]	τὸ ἔπος ἀπώλλυντο· ἀλλὰ τύχῃ	τινὶ	οὕτως ἐγένετο. τάχα δὲ καὶ
[46]	κατ´ ἐκεῖνον τοιαῦτα. εἰ δέ	τινι,	προσκαλουμένων κατὰ τάξιν τῶν χρησμῶν—
[4]	ἐντυχεῖν γένοιτο καὶ συγγενέσθαι τοιούτῳ	τινί.	συνέσει μὲν γὰρ καὶ ἀγχινοίᾳ
[6]	οὐδὲν ἐπενόει, ἀλλὰ κοινωνήσας Βυζαντίῳ	τινὶ	χορογράφῳ τῶν καθιέντων εἰς τοὺς
[10]	κἀνταῦθα ὁ μὲν Κοκκωνᾶς ἐν	Χαλκηδόνι	καταλείπεται, διττούς τινας καὶ ἀμφιβόλους
[10]	ὁ Ἀσκληπιὸς σὺν τῷ πατρὶ	Ἀπόλλωνι	μέτεισιν εἰς τὸν Πόντον καὶ
[16]	τι καὶ τοὺς Μακεδόνας ἐν	Βαβυλῶνι	ποιῆσαι ἐπ´ Ἀλεξάνδρῳ νοσοῦντι λόγος,
[13]	σχεδὸν ἅπασα ἡ πόλις ἅμα	γυναιξὶ	καὶ γέρουσι καὶ παιδίοις— ἐτεθήπεσαν
[19]	ἀπήλλαξεν, προθεσπίζων καὶ αὐτὸς τοῖς	Κίλιξι	τὰ μέλλοντα καὶ δύ´ ὀβολοὺς
[42]	ηὔχουν τετοκέναι παρ´ αὐτοῦ, καὶ	οἱ	ἄνδρες ἐπεμαρτύρουν ὅτι ἀληθῆ λέγουσιν.
[48]	λέοντας ἐκνηξαμένους εἰς τὴν πολεμίαν	οἱ	βάρβαροι ξύλοις κατειργάσαντο ὥς τινας
[14]	ἔχειν ἔφασκεν ἤδη τὸν Ἀσκληπιόν.	οἱ	δὲ ἀπενὲς ἀπέβλεπον ὅ τι
[30]	δ´ οὖν ἄλλους ἐπ´ ἄλλοις·	οἱ	δὲ πεμπόμενοι, ἰδιῶταί τινες οἰκέται,
[30]	ἠπείγετο, οἱ μὲν αὐτοὶ ἰόντες,	οἱ	δὲ πέμποντες, καὶ μάλιστα οἱ
[16]	ὁ μὲν ἤδη πονήρως εἶχεν,	οἱ	δὲ περιστάντες τὰ βασίλεια ἐπόθουν
[38]	ἥκει κατάσκοπος τῶν ὀργίων, φευγέτω·	οἱ	δὲ πιστεύοντες τῷ θεῷ τελείσθωσαν
[30]	οἱ δὲ πέμποντες, καὶ μάλιστα	οἱ	δυνατώτατοι καὶ μέγιστον ἀξίωμα ἐν
[44]	εἰς Ἰνδίαν πλεῦσαι, κἀπειδήπερ ἐβράδυνεν,	οἱ	δυστυχεῖς ἐκεῖνοι οἰκέται αὐτοῦ, οἰηθέντες
[41]	τοὺς ὡραίους κατεφίλει, καὶ ἐκαλοῦντο	οἱ	ἐντὸς τοῦ φιλήματος. ~Τοιαῦτα ἐντρυφῶν
[49]	ἔργον ὑπόμισθον ἦν· ἐτέλουν γὰρ	οἱ	ἐξηγηταὶ τῷ Ἀλεξάνδρῳ τάλαντον Ἀττικὸν
[51]	οἱ χρησμοὶ ἀσφαλῶς καὶ εὑρίσκοιντο	οἱ	ἑρμηνεῦσαι δυνάμενοι ἕκαστα. οἷος καὶ
[30]	οὐκ ἄλλος πρὸ ἄλλου ἠπείγετο,	οἱ	μὲν αὐτοὶ ἰόντες, οἱ δὲ
[25]	τὴν ἐν αὐτοῖς ἀλήθειαν εἰδότι;	οἱ	μὲν γὰρ ἀμφὶ τὸν Πλάτωνα
[55]	χωλὴν αὐτῷ ἐποίησα τὴν χεῖρα.	Οἱ	μὲν οὖν παρόντες ἄγχειν με
[43]	Ἀπόλλω χρησμῳδοῦντα, ἢ ψευδεῖς εἰσιν	οἱ	νῦν ἐκπίπτοντες ἐκεῖ χρησμοί; Μηδὲ
[11]	οὗ ἑαυτὸν ἐγενεαλόγει μητρόθεν· καὶ	οἱ	ὄλεθροι ἐκεῖνοι Παφλαγόνες, εἰδότες αὐτοῦ
[13]	μάλα δεξομένην ἐναργῆ τὸν θεόν.	οἱ	παρόντες δέ— συνδεδραμήκει γὰρ σχεδὸν
[14]	τοῦ ἑρπετοῦ ἐκείνου ἔμβρυον καὶ	οἱ	παρόντες εἶδον κινούμενον καὶ περὶ
[53]	ὡς ἐρομένου τοῦ πέμψαντος, εἴτε	οἱ	πλεῦσαι ἐπ´ Ἰταλίαν εἴτε πεζοπορῆσαι
[36]	οὕτως ἐγένετο. τάχα δὲ καὶ	οἱ	πολλοὶ θαρροῦντες τῷ στίχῳ ἠμέλουν
[13]	ἅμα τὴν κόμην ἄνετον ὥσπερ	οἱ	τῇ μητρὶ ἀγείροντές τε καὶ
[51]	τοσούτῳ κατὰ σχολὴν λύοιντό τε	οἱ	χρησμοὶ ἀσφαλῶς καὶ εὑρίσκοιντο οἱ
[26]	ἐκείνου Ἀσκληπιοῦ προπιπτούσης. Ἐκαλοῦντο δὲ	οἱ	χρησμοὶ οὗτοι αὐτόφωνοι, καὶ οὐ
[31]	τῇ αὐλῇ τοὺς πλείστους διεθορύβησεν,	οἳ	αὐτίκα καὶ αὐτοὶ ἠπείγοντο ἀκοῦσαί
[52]	λῃστῶν ἐπαχθέντων Μάγνου καὶ Βουβάλου,	οἳ	καὶ ἤδη δέδενται ληφθέντες. ~Ὀλίγους
[25]	ἐμπεπλῆσθαι καὶ Χριστιανῶν τὸν Πόντον,	οἳ	περὶ αὐτοῦ τολμῶσι τὰ κάκιστα
[37]	κατεστήσατο πάνυ πολλοὺς τῶν συνωμοτῶν,	οἳ	τὰς ἑκάστου γνώμας διήγγελλον αὐτῷ
[55]	ἐδεχόμην τὴν φιλοφροσύνην ταύτην ὁρῶν	οἷ	κινδύνου καθειστήκειν, καὶ μετ´ ὀλίγον
[57]	ἂν δύνασθαι, καὶ εἰ φανερῶς	λάβοι	ἀδικοῦντα, κολάσαι αὐτόν. οὕτω μὲν
[4]	πεισθείην ὡς ἀληθέσιν οὖσιν, ὅμως	συναγάγοι	εἰς τὸ αὐτό, πολλοστὸν ἂν
[13]	οὐκ εἰδότας ὅ τι καὶ	λέγοι,	πλὴν τοῦτο μόνον, ὅτι πᾶσιν
[18]	εἰκὸς λέγοντος ὡς καὶ γεννώμενον	ἴδοι	τὸν θεὸν καὶ ὕστερον ἅψαιτο
[14]	δὲ λεὼς ἅπας ἠκολούθει, πάντες	ἔνθεοι	καὶ μεμηνότες ὑπὸ τῶν ἐλπίδων.
[60]	συνωμοτῶν ἐκείνων καὶ γοήτων, ὅσοι	κορυφαῖοι	ἦσαν, ἀνελθόντων ἐπὶ διαιτητὴν τὸν
[1]	ἀμύθητος ἦν ἡ κόπρος ἣν	τρισχίλιοι	βόες ἐν πολλοῖς ἔτεσιν ποιῆσαι
[8]	γὰρ τοῦτο προχωρήσειεν αὐτοῖς, αὐτίκα	πλούσιοί	τε καὶ εὐδαίμονες ἔσεσθαι ἤλπιζον—
[38]	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ ταῦτα προεμηχανᾶτο·	οἴκοι	δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα. τελετήν
[15]	ἐλπίδων. ~Ἡμέρας μὲν οὖν τινας	οἴκοι	ἔμεινεν ἐλπίζων ὅπερ ἦν, ὑπὸ
[12]	Πελλαῖος δὲ δράκων προϋπῆρχεν καὶ	οἴκοι	ἐτρέφετο, κατὰ καιρὸν ἐπιφανησόμενος αὐτοῖς
[9]	ὁ δὲ Ἀλέξανδρος ἔμπαλιν τὰ	οἴκοι	προὔκρινεν, λέγων ὅπερ ἀληθὲς ἦν,
[21]	ἀναγκαῖον μεμνῆσθαι ἁπάντων, ὡς μὴ	ἀπειρόκαλοι	εἶναι δοκοίημεν, καὶ μάλιστα σοῦ
[19]	ἂν καὶ ὃ μάλιστα μαθεῖν	ἐθέλοι,	εἰς βιβλίον ἐγγράψαντα καταρράψαι τε
[1]	πέμψαι· τὸ δέ, εἴ τις	ἐθέλοι	πρὸς τὸ ἀκριβὲς ἕκαστον ἐπεξιέναι,
[25]	Πλάτωνα καὶ Χρύσιππον καὶ Πυθαγόραν	φίλοι,	καὶ εἰρήνη βαθεῖα πρὸς ἐκείνους
[14]	ἀρτιγέννητον Ἀσκληπιόν, δὶς τεχθέντα, ὅτε	ἄλλοι	ἅπαξ τίκτοντ´ ἄνθρωποι, οὐκ ἐκ
[7]	θηλῆς κατὰ ταὐτὰ τοῖς βρέφεσι—	πολλοὶ	δὲ γίγνονται παρ´ αὐτοῖς τοιοῦτοι,
[44]	νεανίσκον ἢ καὶ ὑπὸ λῃστῶν—	πολλοὶ	δὲ ἦσαν τότε— ἀνῃρῆσθαι, ἐπανῆλθον
[36]	ἐγένετο. τάχα δὲ καὶ οἱ	πολλοὶ	θαρροῦντες τῷ στίχῳ ἠμέλουν καὶ
[25]	ἀλλ´ ὑποφήτου· ~Ἐπεὶ δὲ ἤδη	πολλοὶ	τῶν νοῦν ἐχόντων ὥσπερ ἐκ
[16]	τοῦ φαινομένου πάντως οὖσαν. ~Εἶτά	μοι	ἐπινόησον οἰκίσκον οὐ πάνυ φαιδρὸν
[43]	τοῦ Σακερδῶτος οἰκίᾳ. Εἰπὲ γάρ	μοι,	ἔφη, ὦ δέσποτα Γλύκων, τίς
[4]	Ἀλεξάνδρου δεινότητος. ὅλως γὰρ ἐπινόησόν	μοι	καὶ τῷ λογισμῷ διατύπωσον ποικιλωτάτην
[24]	ἐμὸν θεράπονθ´ ὑποφήτην· οὐ γάρ	μοι	κτεάνων μέλεται ἄγαν, ἀλλ´ ὑποφήτου·
[55]	ἀγαθῇ. καὶ ὁ μὲν προὔτεινέ	μοι	κύσαι τὴν δεξιάν, ὥσπερ εἰώθει
[54]	πότε ἁλώσεται μαγγανεύων Ἀλέξανδρος; ὀκτώ	μοι	χρησμοὺς ἔπεμψεν, οὔτε γῆς φασιν
[53]	ληφθέντες. ~Ὀλίγους δὲ καὶ τῶν	ἐμοὶ	δοθέντων ἄκουσον· ἐρομένου γάρ μου
[20]	μὴ φορτικὸν εἰπεῖν, καὶ οἵῳ	ἐμοί,	πρόδηλον καὶ γνῶναι ῥᾴδιον, τοῖς
[3]	πολλοὺς ὅτι ἦν ἀλλοτρία λεληθυῖαν·	ὀφθαλμοὶ	πολὺ τὸ γοργὸν καὶ ἔνθεον
[8]	γὰρ ἂν δύο κάκιστοι καὶ	μεγαλότολμοι	καὶ πρὸς τὸ κακουργεῖν προχειρότατοι
[51]	κατὰ σχολὴν λύοιντό τε οἱ	χρησμοὶ	ἀσφαλῶς καὶ εὑρίσκοιντο οἱ ἑρμηνεῦσαι
[43]	εἰσιν οἱ νῦν ἐκπίπτοντες ἐκεῖ	χρησμοί;	Μηδὲ τοῦτο ἐθελήσῃς εἰδέναι· οὐ
[54]	κατὰ τὸ ἔθος· τοῦ δεῖνος	χρησμοὶ	ὀκτώ, ψευσάμενός τι ὄνομα, καὶ
[26]	Ἀσκληπιοῦ προπιπτούσης. Ἐκαλοῦντο δὲ οἱ	χρησμοὶ	οὗτοι αὐτόφωνοι, καὶ οὐ πᾶσιν
[51]	ἀσφαλῶς καὶ εὑρίσκοιντο οἱ ἑρμηνεῦσαι	δυνάμενοι	ἕκαστα. οἷος καὶ ὁ τῷ
[39]	καὶ Κήρυκές τινες Παφλαγόνες, καρβατίνας	ὑποδεδεμένοι,	πολλὴν τὴν σκοροδάλμην ἐρυγγάνοντες, Ἰὴ
[49]	ἦσάν τινες ἐξηγηταὶ ἐπὶ τοῦτο	καθήμενοι	καὶ μισθοὺς οὐκ ὀλίγους ἐκλέγοντες
[13]	τῇ μητρὶ ἀγείροντές τε καὶ	ἐνθεαζόμενοι,	ἐδημηγόρει ἐπὶ βωμόν τινα ὑψηλὸν
[10]	τέλος ἐνίκησεν ὁ Ἀλέξανδρος, καὶ	ἀφικόμενοι	εἰς τὴν Χαλκηδόνα— χρήσιμον γάρ
[30]	ἄλλους ἐπ´ ἄλλοις· οἱ δὲ	πεμπόμενοι,	ἰδιῶταί τινες οἰκέται, ῥᾳδίως ἐξαπατηθέντες
[17]	καὶ ἀπαιδεύτοις ἀνθρώποις, εἰ ἐξηπατήθησαν	ἁπτόμενοι	τοῦ δράκοντος— καὶ γὰρ τοῦτο
[30]	δὲ ὡς ἰδόντες καὶ ἀκούσαντες	διηγούμενοι	καὶ προσεπιμετροῦντες ἔτι πλείω τούτων,
[10]	εἰς τὸ τοῦ Ἀβώνου τεῖχος·	κἀκεῖνοι	γὰρ καὶ νεὼν αὐτίκα ἐψηφίσαντο
[44]	πλεῦσαι, κἀπειδήπερ ἐβράδυνεν, οἱ δυστυχεῖς	ἐκεῖνοι	οἰκέται αὐτοῦ, οἰηθέντες ἢ ἐν
[11]	ἐγενεαλόγει μητρόθεν· καὶ οἱ ὄλεθροι	ἐκεῖνοι	Παφλαγόνες, εἰδότες αὐτοῦ ἄμφω τοὺς
[26]	Ἐκαλοῦντο δὲ οἱ χρησμοὶ οὗτοι	αὐτόφωνοι,	καὶ οὐ πᾶσιν ἐδίδοντο οὐδὲ
[43]	Τρίτον πρὸς τοῖς χιλίοις. Εἶτα	ποῖ	μεταστήσῃ; Ἐς Βάκτρα καὶ τὴν
[24]	τοῦ μαντείου καὶ διηγησομένους ὡς	προείποι	καὶ ἀνεύροι δραπέτας καὶ κλέπτας
[14]	τεχθέντα, ὅτε ἄλλοι ἅπαξ τίκτοντ´	ἄνθρωποι,	οὐκ ἐκ Κορωνίδος μὰ Δί´
[48]	ἐκνηξαμένους εἰς τὴν πολεμίαν οἱ	βάρβαροι	ξύλοις κατειργάσαντο ὥς τινας κύνας
[30]	προσεπιμετροῦντες ἔτι πλείω τούτων, ὡς	ἐντιμότεροι	εἶεν παρὰ τῷ δεσπότῃ. ἐξέκαιον
[16]	εἴ τινες τῶν πλουσίων ἀφίκοιντο	νεαλέστεροι.	~Ἐνταῦθα, ὦ φίλε Κέλσε, εἰ
[11]	ἑαυτὸν ἐγενεαλόγει μητρόθεν· καὶ οἱ	ὄλεθροι	ἐκεῖνοι Παφλαγόνες, εἰδότες αὐτοῦ ἄμφω
[25]	αὐτόν, καὶ μάλιστα ὅσοι Ἐπικούρου	ἑταῖροι	ἦσαν, καὶ ἐν ταῖς πόλεσιν
[32]	βιβλία καὶ ἀναγιγνώσκων, εἴ τι	εὕροι	ἐπισφαλὲς καὶ παρακεκινδυνευμένον ἐν ταῖς
[24]	καὶ διηγησομένους ὡς προείποι καὶ	ἀνεύροι	δραπέτας καὶ κλέπτας καὶ λῃστὰς
[4]	Ἡράκλεις καὶ Ζεῦ ἀποτρόπαιε καὶ	Διόσκουροι	σωτῆρες, πολεμίοις καὶ ἐχθροῖς ἐντυχεῖν
[3]	λῃστείας τῆς αὑτοῦ. ~Πρότερον δέ	σοι	αὐτὸν ὑπογράψω τῷ λόγῳ πρὸς
[50]	ὕβρεως ἄκρην ἀποτίνων. ἀλλ´ ἐπὶ	σοὶ	δὴ φάρμακ´ ἀπ´ αὐτῶν λυγρὰ
[5]	τραγῳδίαν εἰδότων. ὁρᾷς ἐξ οἵας	σοι	διατριβῆς ἄνθρωπον λέγω. ~Ἤδη δὲ
[20]	μηχάνημα τοῦτο ἀνδρὶ μὲν οἵῳ	σοί,	εἰ δὲ μὴ φορτικὸν εἰπεῖν,
[28]	γὰρ προφανὴς οὐδ´ ἐκφυγέειν δυνατόν	σοι.	~Εἰδὼς δὲ τοὺς ἐν Κλάρῳ
[61]	τὸ πλέον δέ, ὅπερ καὶ	σοὶ	ἥδιον, Ἐπικούρῳ τιμωρῶν, ἀνδρὶ ὡς
[27]	στρατόν, οὐ γὰρ ἄμεινον, μή	σοι	θηλυχίτων τις ἀνὴρ τόξου ἄπο
[43]	ὅτι ἀληθῆ λέγουσιν. ~Ἐθέλω δέ	σοι	καὶ διάλογον διηγήσασθαι τοῦ Γλύκωνος
[3]	τὸ γὰρ δὴ σῶμα, ἵνα	σοι	καὶ τοῦτο δείξω, μέγας τε
[33]	ἔχοι τῶν ἀρκύων. ~Βούλομαι δέ	σοι	καὶ τῶν Ῥουτιλιανῷ δοθέντων χρησμῶν
[61]	δείγματος ἕνεκα γράψαι ἠξίωσα, καὶ	σοὶ	μὲν χαριζόμενος, ἀνδρὶ ἑταίρῳ καὶ
[1]	ἐνδέοντα τοῖς ἱστορουμένοις προσλογιεῖσθαι, ὑποστήσομαί	σοι	τὸν ἆθλον, καὶ τὴν Αὐγέου
[1]	τὸ πρόσταγμα, προστάττειν τὸν Ἀλεξάνδρου	σοι	τοῦ Ἀβωνοτειχίτου γόητος βίον καὶ
[25]	συνίσταντο ἐπ´ αὐτόν, καὶ μάλιστα	ὅσοι	Ἐπικούρου ἑταῖροι ἦσαν, καὶ ἐν
[60]	τῶν συνωμοτῶν ἐκείνων καὶ γοήτων,	ὅσοι	κορυφαῖοι ἦσαν, ἀνελθόντων ἐπὶ διαιτητὴν
[8]	μεγαλότολμοι καὶ πρὸς τὸ κακουργεῖν	προχειρότατοι	εἰς τὸ αὐτὸ συνελθόντες, ῥᾳδίως
[30]	δὲ πέμποντες, καὶ μάλιστα οἱ	δυνατώτατοι	καὶ μέγιστον ἀξίωμα ἐν τῇ
[3]	ὁμοιότατον εἰκάσας, ὡς ἂν δύνωμαι,	καίτοι	μὴ πάνυ γραφικός τις ὤν.
[10]	τοῦ Ἀβώνου τεῖχος. αὗται αἱ	δέλτοι	ἐξεπίτηδες εὑρεθεῖσαι διαφοιτῆσαι ῥᾳδίως τὸν
[44]	ἔλεγεν μεγάλῃ τῇ φωνῇ· Σὺ	μέντοι	γε, ὦ Ἀλέξανδρε, τὸν δεῖνα
[48]	γὰρ προειπεῖν τὸν θεόν, μὴ	μέντοι	δηλῶσαι Ῥωμαίων ἢ τῶν πολεμίων.
[22]	ἐκ λίπους ἀρκείου συντεθειμένου. τὰς	μέντοι	ἐλπίδας καὶ προκοπὰς καὶ κλήρων
[37]	Φοῖβον ἀποτοξεύοντα τὸν λοιμόν. ~Πευθῆνας	μέντοι	ἐν αὐτῇ Ῥώμῃ κατεστήσατο πάνυ
[49]	τοῦ θεοῦ ἀκούων ἀπεκρίνετο, οὐ	μέντοι	σαφεῖς τοὺς πολλούς, ἀλλ´ ἀμφιβόλους
[8]	ἤδη. Ὡς γὰρ ἂν δύο	κάκιστοι	καὶ μεγαλότολμοι καὶ πρὸς τὸ
[2]	ἐπιφέρῃ τὴν αἰτίαν, ἕξομεν καὶ	αὐτοὶ	εἰς παράδειγμά τι τοιοῦτον ἀνενεγκεῖν.
[31]	πλείστους διεθορύβησεν, οἳ αὐτίκα καὶ	αὐτοὶ	ἠπείγοντο ἀκοῦσαί τι τῶν καθ´
[30]	πρὸ ἄλλου ἠπείγετο, οἱ μὲν	αὐτοὶ	ἰόντες, οἱ δὲ πέμποντες, καὶ
[6]	παχεῖς τῶν ἀνθρώπων— οὕτως γὰρ	αὐτοὶ	τῇ πατρίῳ τῶν μάγων φωνῇ
[26]	προπιπτούσης. Ἐκαλοῦντο δὲ οἱ χρησμοὶ	οὗτοι	αὐτόφωνοι, καὶ οὐ πᾶσιν ἐδίδοντο
[7]	πολλοὶ δὲ γίγνονται παρ´ αὐτοῖς	τοιοῦτοι,	ὅθεν καὶ τὸν περὶ τῆς
[40]	αὐτοῦ, εἴτε Πυθαγόρου τὴν ψυχὴν	ἔχοι	διὰ τὸν χρυσοῦν μηρὸν εἴτε
[32]	μονονουχὶ δούλους διὰ τὸ δέος	ἔχοι	τοὺς πεπομφότας, μεμνημένους οἷα ἦν
[32]	ἐκείνων, εἰδότων ὅτι ἐντὸς αὐτοὺς	ἔχοι	τῶν ἀρκύων. ~Βούλομαι δέ σοι
[24]	λῃστὰς ἐξελέγξειε καὶ θησαυροὺς ἀνορύξαι	παράσχοι	καὶ νοσοῦντας ἰάσαιτο, ἐνίους δὲ
[13]	ἀγείροντές τε καὶ ἐνθεαζόμενοι, ἐδημηγόρει	ἐπὶ	βωμόν τινα ὑψηλὸν ἀναβὰς καὶ
[4]	τὰ χείριστα καὶ βλασφημότατα τῶν	ἐπὶ	διαβολῇ περὶ τοῦ Πυθαγόρου λεγομένων,
[60]	γοήτων, ὅσοι κορυφαῖοι ἦσαν, ἀνελθόντων	ἐπὶ	διαιτητὴν τὸν Ῥουτιλιανόν, τίνα χρὴ
[44]	τῷ ἡγουμένῳ τῆς Γαλατίας τὴν	ἐπὶ	θανάτῳ ἀνέπεισας ὡς ἀπεκτονότας τὸν
[28]	σοφώτατον ἐπενόησε, τοὺς μεταχρονίους χρησμοὺς	ἐπὶ	θεραπείᾳ τῶν κακῶς προτεθεσπισμένων καὶ
[4]	ὑποβεβλημένα ἔχων αὐτίκα μάλα τῶν	ἐπὶ	κακίᾳ διαβοήτων ἀκρότατος ἀπετελέσθη, ὑπὲρ
[15]	εἶναι διαφερόντων, ἐν οἰκίσκῳ τινὶ	ἐπὶ	κλίνης καθεζόμενος μάλα θεοπρεπῶς ἐσταλμένος
[57]	βασιλέως εἰς τὴν Βιθυνίαν ἀπιόντας	ἐπὶ	κομιδῇ τῆς ἐπετείου συντάξεως, καὶ
[25]	βορβόρῳ κάθηται. εἶτα θαυμάζεις εἰ	ἐπὶ	μέγα ἤρθη τὸ χρηστήριον, ὁρῶν
[55]	με εἰργάσω, δυνάμενος ὑπ´ ἐμοῦ	ἐπὶ	μέγα προαχθῆναι παρ´ αὐτῷ; κἀγὼ
[8]	καὶ εὐδαίμονες ἔσεσθαι ἤλπιζον— ὅπερ	ἐπὶ	μεῖζον ἢ κατὰ τὴν πρώτην
[5]	διηγουμένων, ἀνέδην ἐπόρνευε καὶ συνῆν	ἐπὶ	μισθῷ τοῖς δεομένοις. ἐν δὲ
[47]	εἰς τὴν ἀγορὰν μέσην ἔκαυσεν	ἐπὶ	ξύλων συκίνων ὡς δῆθεν αὐτὸν
[4]	προσέτι ἁπλοϊκώτατός τε καὶ ἀφελέστατος.	ἐπὶ	πᾶσι δὲ τούτοις τὸ μεγαλουργὸν
[49]	τῶν πολεμίων. ~Ἤδη δὲ πολλῶν	ἐπὶ	πολλοῖς ἐπεισρεόντων καὶ τῆς πόλεως
[44]	Ἐπικουρείων, τολμήσαντα καὶ διελέγχειν αὐτὸν	ἐπὶ	πολλῶν τῶν παρόντων, εἰς κίνδυνον
[30]	προσπίπτων εὐθὺς καὶ προσκυνῶν καὶ	ἐπὶ	πολὺ παρεστὼς καὶ εὐχόμενος καὶ
[50]	ταύτην ὕβρεως ἄκρην ἀποτίνων. ἀλλ´	ἐπὶ	σοὶ δὴ φάρμακ´ ἀπ´ αὐτῶν
[48]	ἔχων γὰρ οὐ μικρὰν ἐπίβασιν	ἐπὶ	τὰ βασίλεια καὶ τὴν αὐλὴν
[61]	ἐγὼ πάντων μάλιστα θαυμάσας ἔχω	ἐπί	τε σοφίᾳ καὶ τῷ πρὸς
[43]	ὁ Γλύκων τῷ Σακερδῶτι διελέχθη.	ἐπὶ	τέλει δὲ χρησμὸν ἔμμετρον ἐφθέγξατο,
[49]	τῶν τοὺς τοιούτους χρησμοὺς λαμβανόντων	ἐπὶ	τῇ ἐξηγήσει καὶ διαλύσει αὐτῶν.
[29]	καὶ Μαλλῷ καὶ αὐτοὺς εὐδοκιμοῦντας	ἐπὶ	τῇ ὁμοίᾳ μαντικῇ ταύτῃ, φίλους
[11]	ἀπὸ Τρίκκης μέχρι Παφλαγονίας στύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἀλεξάνδρου μητέρα. Εὕρητο δὲ
[24]	ἀξίαν. ~Ἤδη δέ τινας καὶ	ἐπὶ	τὴν ἀλλοδαπὴν ἐξέπεμπεν, φήμας ἐμποιήσοντας
[27]	αὐτὸς ἦν. προτρέπων γὰρ αὐτὸν	ἐπὶ	τὴν εἰσβολὴν οὕτως ἔφη· Πάρθους
[35]	ὁ συνετώτατος Ῥουτιλιανὸς ἔπεμπεν εὐθὺς	ἐπὶ	τὴν κόρην καὶ τοὺς γάμους
[14]	αὐτοῦ. ὁ δὲ δρομαῖος αὖθις	ἐπὶ	τὴν οἰκίαν ἵετο φέρων ἅμα
[14]	ἐπὶ τὸν ἐσόμενον νεών· καὶ	ἐπὶ	τὸ ὄρυγμα ἐλθὼν καὶ τὴν
[57]	καὶ δεξιῶν αὐτῶν τυχών, ἀναληφθεὶς	ἐπὶ	τὸ πλοῖον διασώζομαι εἰς τὴν
[49]	θλιβομένης ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν	ἐπὶ	τὸ χρηστήριον ἀφικνουμένων καὶ τὰ
[2]	τρισκατάρατον, ἐμαυτοῦ δέ, σπουδὴν ποιουμένου	ἐπὶ	τοιαύτῃ ἱστορίᾳ καὶ πράξεσιν ἀνθρώπου,
[34]	ἡλιὰς ἀκτίς, ζήσεις δ´ ὀγδώκοντ´	ἐπὶ	τοῖς ἑκατὸν λυκάβαντας. ὁ δὲ
[5]	ἐπῳδὰς θεσπεσίους ὑπισχνουμένων καὶ χάριτας	ἐπὶ	τοῖς ἐρωτικοῖς καὶ ἐπαγωγὰς τοῖς
[14]	τὸν Ἀσκληπιόν. ~εἶτ´ ἔθει δρόμῳ	ἐπὶ	τὸν ἐσόμενον νεών· καὶ ἐπὶ
[13]	τοιόνδε τι· νύκτωρ γὰρ ἐλθὼν	ἐπὶ	τοὺς θεμελίους τοῦ νεὼ τοὺς
[49]	οἰόμενος. καὶ ἦσάν τινες ἐξηγηταὶ	ἐπὶ	τοῦτο καθήμενοι καὶ μισθοὺς οὐκ
[18]	πρόσωπον ἀνθρώπῳ ἐοικότος. γραφαί τε	ἐπὶ	τούτῳ καὶ εἰκόνες καὶ ξόανα,
[45]	ἔλεγεν. ὁ δὲ Ἀλέξανδρος ἀγανακτήσας	ἐπὶ	τῷ ἐλέγχῳ καὶ μὴ φέρων
[36]	ἦν ἰδεῖν τὸ ἔπος πανταχοῦ	ἐπὶ	τῶν πυλώνων γεγραμμένον ὡς τοῦ
[61]	ἠξίωσα, καὶ σοὶ μὲν χαριζόμενος,	ἀνδρὶ	ἑταίρῳ καὶ φίλῳ καὶ ὃν
[20]	~Ἦν δὲ τὸ μηχάνημα τοῦτο	ἀνδρὶ	μὲν οἵῳ σοί, εἰ δὲ
[25]	πόλει· οὐδὲ ἐχρησμῴδησε πώποτε Ἀμαστριανῷ	ἀνδρί.	ὁπότε δὲ καὶ ἐτόλμησεν ἀδελφῷ
[60]	οὔτε ἰατρῷ πρέποντα οὔτε πολιῷ	ἀνδρὶ	ταῦτα ποιῶν. ἀλλ´ ὁ ἀγωνοθέτης
[25]	ἀληθείᾳ δὲ ἔχθιστος, ἢ Ἐπικούρῳ	ἀνδρὶ	τὴν φύσιν τῶν πραγμάτων καθεωρακότι
[61]	καὶ σοὶ ἥδιον, Ἐπικούρῳ τιμωρῶν,	ἀνδρὶ	ὡς ἀληθῶς ἱερῷ καὶ θεσπεσίῳ
[48]	ἀθρόων ἀπολομένων. εἶτα ἐπηκολούθησε τὰ	περὶ	Ἀκυληΐαν γενόμενα καὶ ἡ παρὰ
[55]	ἐλθὼν δὲ ἐγὼ πολλοὺς καταλαμβάνω	περὶ	αὐτόν· συνεπηγόμην δὲ καὶ τοὺς
[23]	πλοῦτον ἀπεθησαύριζεν, ἀλλὰ πολλοὺς ἤδη	περὶ	αὑτὸν ἔχων συνεργοὺς καὶ ὑπηρέτας
[25]	καὶ Χριστιανῶν τὸν Πόντον, οἳ	περὶ	αὐτοῦ τολμῶσι τὰ κάκιστα βλασφημεῖν·
[59]	ἔχοντος; ~Προειπὼν δὲ διὰ χρησμοῦ	περὶ	αὑτοῦ ὅτι ζῆσαι εἵμαρται αὐτῷ
[30]	θεοὺς πάνυ νοσῶν καὶ ἀλλόκοτα	περὶ	αὐτῶν πεπιστευκώς, εἰ μόνον ἀληλιμμένον
[35]	Ἐρομένῳ δὲ αὐτῷ ποτε καὶ	περὶ	γάμου ῥητῶς ἔφη· Γῆμον Ἀλεξάνδρου
[25]	θέλουσιν ἵλεω ἔχειν τὸν θεόν.	περὶ	δὲ Ἐπικούρου καὶ τοιοῦτόν τινα
[54]	καὶ ἔχθιστον ἡγεῖτο. καί ποτε	περὶ	ἐμοῦ ἐρομένῳ τῷ Ῥουτιλιανῷ ἔφη·
[25]	Ποντικῶν πόλεων, ὅτι ἠπίστατο τοὺς	περὶ	Λέπιδον καὶ ἄλλους ὁμοίους αὐτοῖς
[19]	πρὸς ἔπος ἀμειβομένου τοῦ θεοῦ	περὶ	ὅτου τις ἔροιτο. ~Ἦν δὲ
[7]	αὐτοῖς τοιοῦτοι, ὅθεν καὶ τὸν	περὶ	τῆς Ὀλυμπιάδος μῦθον διαφοιτῆσαι πάλαι
[13]	εἰς τὴν ἀγορὰν προπηδήσας, διάζωμα	περὶ	τὸ αἰδοῖον ἔχων, κατάχρυσον καὶ
[14]	οἱ παρόντες εἶδον κινούμενον καὶ	περὶ	τοῖς δακτύλοις εἰλούμενον, ἀνέκραγον εὐθὺς
[4]	καὶ βλασφημότατα τῶν ἐπὶ διαβολῇ	περὶ	τοῦ Πυθαγόρου λεγομένων, οἷς ἔγωγε
[30]	αἰτῶν. Οὗτος τοίνυν ἀκούσας τὰ	περὶ	τοῦ χρηστηρίου μικροῦ μὲν ἐδέησεν
[9]	τὴν σκέψιν ἐποιοῦντο, πρῶτον μὲν	περὶ	τοῦ χωρίου, δεύτερον δὲ ἥτις
[30]	τάξεσι Ῥωμαϊκαῖς ἐξητασμένος, τὰ δὲ	περὶ	τοὺς θεοὺς πάνυ νοσῶν καὶ
[10]	προσβλέποντας. ~Οὐκ ὀλίγης δὲ τῆς	περὶ	τοῦτο στάσεως αὐτοῖς γενομένης τέλος
[56]	τι ἀντιλέγοντα οὐκ ἀγαθὰς εἶχον	περὶ	τῶν μελλόντων ἐλπίδας. ἦν δὲ
[10]	μάλα ὁ Ἀσκληπιὸς σὺν τῷ	πατρὶ	Ἀπόλλωνι μέτεισιν εἰς τὸν Πόντον
[13]	κόμην ἄνετον ὥσπερ οἱ τῇ	μητρὶ	ἀγείροντές τε καὶ ἐνθεαζόμενοι, ἐδημηγόρει
[27]	Πάρθους Ἀρμενίους τε θοῷ ὑπὸ	δουρὶ	δαμάσσας νοστήσεις Ῥώμην καὶ Θύβριδος
[21]	ἀναπλάσας τὸ κολλύριον καὶ θερμήνας	πυρί,	σιάλῳ τὴν σφραγῖδα προχρίσας ἐπετίθει
[44]	ἀναπλεύσας ὁ νεανίσκος εἰς Αἴγυπτον	ἄχρι	τοῦ Κλύσματος, πλοίου ἀναγομένου ἐπείσθη
[11]	τὴν φύσιν, ὡς ἀπὸ Τρίκκης	μέχρι	Παφλαγονίας στύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρου
[55]	ὄντος, λαβών, ὥς με παραπέμψειαν	μέχρι	πρὸς τὴν θάλατταν— αὐτίκα μεταστέλλεται
[30]	~Ταῦτα μὲν ἐντὸς τῶν ὅρων	μέχρι	τῆς Ἰωνίας καὶ Κιλικίας καὶ
[59]	Ποδαλειρίου υἱὸς διασαπεὶς τὸν πόδα	μέχρι	τοῦ βουβῶνος καὶ σκωλήκων ζέσας·
[4]	ἁπλοϊκώτατός τε καὶ ἀφελέστατος. ἐπὶ	πᾶσι	δὲ τούτοις τὸ μεγαλουργὸν προσῆν
[19]	ἐνδόσιμον λαβὼν ὁ Ἀλέξανδρος προλέγει	πᾶσι	τοῖς ἀφικομένοις ὡς μαντεύσεται ὁ
[36]	Ῥωμαίων ἀρχῆς ἔπεμπε χρησμολόγους, ταῖς	πόλεσι	προλέγων λοιμοὺς καὶ πυρκαϊὰς φυλάσσεσθαι
[41]	ὁ γεννάδας ἐτεχνήσατο. ταῖς γὰρ	πόλεσι	ταῖς Ποντικαῖς καὶ ταῖς Παφλαγονικαῖς
[30]	καὶ ἀγαθὸς καὶ ἐν πολλαῖς	τάξεσι	Ῥωμαϊκαῖς ἐξητασμένος, τὰ δὲ περὶ
[7]	ἀπὸ θηλῆς κατὰ ταὐτὰ τοῖς	βρέφεσι—	πολλοὶ δὲ γίγνονται παρ´ αὐτοῖς
[17]	τοῖς Παφλαγόσι καὶ Ποντικοῖς ἐκείνοις,	παχέσι	καὶ ἀπαιδεύτοις ἀνθρώποις, εἰ ἐξηπατήθησαν
[38]	τῇ πρώτῃ πρόρρησις ἦν ὥσπερ	Ἀθήνησι	τοιαύτη· Εἴ τις ἄθεος ἢ
[42]	γυναῖκάς τε ἀνέδην διαφθείρων καὶ	παισὶ	συνών. καὶ ἦν μέγα καὶ
[40]	ἐπαρωγόν· καὶ πάλιν ἐς Διὸς	εἶσι	Διὸς βληθεῖσα κεραυνῷ. ~Προλέγων δὲ
[11]	ἔσται τις κατὰ Τύρσιν ὑπ´	Αὐσονίοισι	προφήτης, ἐκ πρώτης δεικνὺς μονάδος
[29]	ὄπ´ ἀκούσῃς. καὶ πάλιν· Βραγχιδέων	ἀδύτοισι	πελάζεο καὶ κλύε χρησμῶν. καὶ
[27]	Θύβριδος ἀγλαὸν ὕδωρ στέμμα φέρων	κροτάφοισι	μεμιγμένον ἀκτίνεσσιν. εἶτ´ ἐπειδὴ πεισθεὶς
[40]	καὶ γενομένης ποτὲ ζητήσεως δύο	τισὶ	τῶν μωροσόφων ὑπὲρ αὐτοῦ, εἴτε
[17]	λέγειν, συγγνώμην χρὴ ἀπονέμειν τοῖς	Παφλαγόσι	καὶ Ποντικοῖς ἐκείνοις, παχέσι καὶ
[16]	καὶ ταῖς ἐλπίσιν ἐπαιωρουμένων, οἷς	εἰσελθοῦσι	τεράστιον ὡς εἰκὸς τὸ πρᾶγμα
[13]	ἡ πόλις ἅμα γυναιξὶ καὶ	γέρουσι	καὶ παιδίοις— ἐτεθήπεσαν καὶ εὔχοντο
[10]	ὅπερ ἀρχαιότατόν ἐστι τοῖς Χαλκηδονίοις,	κατορύττουσι	δέλτους χαλκᾶς, λεγούσας ὡς αὐτίκα
[43]	Κλάρῳ καὶ τὸ ἐν Δελφοῖς,	ἔχουσι	τὸν πατέρα τὸν Ἀπόλλω χρησμῳδοῦντα,
[61]	οἶμαι δὲ ὅτι καὶ τοῖς	ἐντυχοῦσι	χρήσιμόν τι ἔχειν δόξει ἡ
[21]	γὰρ εἰς κόλλαν ἐμβαλὼν ᾗ	κολλῶσι	τὰ βιβλία, καὶ κηρὸν ἐκ
[25]	τὸν Πόντον, οἳ περὶ αὐτοῦ	τολμῶσι	τὰ κάκιστα βλασφημεῖν· οὓς ἐκέλευε
[56]	τὸν κυβερνήτην καὶ τοῖς ναύταις	τι	ἀντιλέγοντα οὐκ ἀγαθὰς εἶχον περὶ
[13]	ᾠὸν προκεκενωμένον, ἔνδον φυλάττον ἑρπετόν	τι	ἀρτιγέννητον, καὶ βυθίσας τοῦτο ἐν
[45]	μικροῦ δεῖν καταλευσθέντα, πάνυ δικαίως.	τί	γὰρ ἔδει μόνον φρονεῖν ἐν
[44]	ὑπὸ σοῦ παραδοθέντων. τοιοῦτον δέ	τι	ἐγεγένητο· ἀναπλεύσας ὁ νεανίσκος εἰς
[25]	συσκευὴ τοῦ δράματος, ἐκφέρει φόβητρόν	τι	ἐπ´ αὐτούς, λέγων ἀθέων ἐμπεπλῆσθαι
[12]	κατεσκεύαστο κεφαλὴ δράκοντος ὀθονίνη ἀνθρωπόμορφόν	τι	ἐπιφαίνουσα, κατάγραφος, πάνυ εἰκασμένη, ὑπὸ
[32]	πεπεμμένα βιβλία καὶ ἀναγιγνώσκων, εἴ	τι	εὕροι ἐπισφαλὲς καὶ παρακεκινδυνευμένον ἐν
[61]	ὅτι καὶ τοῖς ἐντυχοῦσι χρήσιμόν	τι	ἔχειν δόξει ἡ γραφή, τὰ
[53]	νεανίσκου— ἐρωτηθεὶς γὰρ ἐφ´ ὅ	τι	ἧκεν, Θερα– πείας, ἔφη, αἰτήσων
[14]	οἱ δὲ ἀπενὲς ἀπέβλεπον ὅ	τι	καὶ γίγνοιτο, πολὺ πρότερον θαυμάσαντες
[13]	τοὺς ἀνθρώπους οὐκ εἰδότας ὅ	τι	καὶ λέγοι, πλὴν τοῦτο μόνον,
[48]	~Ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις ἕν	τι	καὶ μέγιστον τόλμημα τοῦ μιαροῦ
[16]	τὸ ἀντίθυρον ἄλλη ἔξοδος. οἷόν	τι	καὶ τοὺς Μακεδόνας ἐν Βαβυλῶνι
[39]	ἦσαν αἱ δᾷδες, τάχα ἄν	τι	καὶ τῶν ὑπὸ κόλπου ἐπράττετο.
[1]	ἴσως, ὦ φίλτατε Κέλσε, μικρόν	τι	καὶ φαῦλον οἴει τὸ πρόσταγμα,
[12]	ῥίζαν διαμασησαμένῳ· τοῖς δὲ θεῖόν	τι	καὶ φοβερὸν ἐδόκει καὶ ὁ
[13]	δὲ ἄρχεσθαι δέον, μηχανᾶται τοιόνδε	τι·	νύκτωρ γὰρ ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς
[41]	ὡς ἀσεβὲς ὄν, αὐτὸς τοιόνδε	τι	ὁ γεννάδας ἐτεχνήσατο. ταῖς γὰρ
[32]	αὐτοὺς ψευσομένους. ~ἀλλὰ καὶ μηχανᾶταί	τι	ὁ τρισκατάρατος οὐκ ἄσοφον οὐδὲ
[10]	εἰς τὴν Χαλκηδόνα— χρήσιμον γάρ	τι	ὅμως ἡ πόλις αὐτοῖς ἔχειν
[54]	τοῦ δεῖνος χρησμοὶ ὀκτώ, ψευσάμενός	τι	ὄνομα, καὶ τὰς ὀκτὼ δραχμὰς
[22]	παρ´ αὐτῷ αἱ κυτμίδες, ἀκόπου	τι	ὄνομα πεπλασμένον, ἐκ λίπους ἀρκείου
[2]	ὅλον τὸν βίον συγγενόμενος, ὅμοιόν	τι	παθὼν ἀπολογήσαιτ´ ἂν καὶ ὑπὲρ
[55]	ὑπ´ ἐμοῦ Ῥουτιλιανῷ συμβουλευόμενα, καὶ	Τί	παθὼν ταῦτά με εἰργάσω, δυνάμενος
[25]	χρησμὸν ἀπεφθέγξατο· ἐρομένου γάρ τινος	τί	πράττει ἐν Ἅιδου ὁ Ἐπίκουρος;
[33]	μειράκιον ἐν Ἅιδου νῦν συνεῖναι.	τί	τοίνυν μέμφεσθαι ἄξιον Ἀλεξάνδρῳ, εἰ
[2]	ἕξομεν καὶ αὐτοὶ εἰς παράδειγμά	τι	τοιοῦτον ἀνενεγκεῖν. καὶ Ἀρριανὸς γὰρ
[56]	ἀπάξοντας. κἀγὼ μὲν ᾤμην ἁπλοῦν	τι	τοῦτο εἶναι καὶ δεξιόν· ἐπεὶ
[36]	ἀσφαλῶς βοηθήσειν, ὡς μὴ γένοιτό	τι	τούτων, αὐτὸς ὑπισχνεῖτο αὐτοῖς. ἕνα
[31]	αὐτίκα καὶ αὐτοὶ ἠπείγοντο ἀκοῦσαί	τι	τῶν καθ´ αὑτούς. Ὁ δὲ
[14]	θαυμάσαντες τὸ ᾠὸν ἐν τῷ	ὕδατι	εὑρημένον. ἐπεὶ δὲ καὶ κατάξας
[55]	ἐγὼ δὲ προσφὺς ὡς φιλήσων,	δήγματι	χρηστῷ πάνυ μικροῦ δεῖν χωλὴν
[41]	τῷ αὐτοῦ στόματι δεξιοῦσθαι μηδὲ	φιλήματι	ἀσπάζεσθαι, ἀλλὰ τοῖς ἄλλοις προτείνων
[60]	στεφανωθῆναι τῷ ἱεροφαντικῷ καὶ προφητικῷ	στέμματι.	ἦν δὲ ἐν αὐτοῖς καὶ
[41]	ὀκτωκαίδεκα ἔτη μηδένα τῷ αὐτοῦ	στόματι	δεξιοῦσθαι μηδὲ φιλήματι ἀσπάζεσθαι, ἀλλὰ
[55]	ἐπειρῶντο ὡς ἱερόσυλον, καὶ πρότερον	ἔτι	ἀγανακτήσαντες ὅτι Ἀλέξανδρον αὐτόν, ἀλλὰ
[6]	πλουσίαν, ἔξωρον μέν, ἐράσμιον δὲ	ἔτι	εἶναι βουλομένην, ἐξευρόντες ἐπεσιτίσαντό τε
[47]	σποδὸν εἰς τὴν θάλασσαν ἐξέβαλεν,	ἔτι	καὶ χρησμὸν ἐπιφθεγξάμενος· Πυρπολέειν κέλομαι
[30]	καὶ ἀκούσαντες διηγούμενοι καὶ προσεπιμετροῦντες	ἔτι	πλείω τούτων, ὡς ἐντιμότεροι εἶεν
[54]	ὀκτὼ δραχμὰς καὶ τὸ γιγνόμενον	ἔτι	πρὸς ταύταις πέμψας· ὁ δὲ
[21]	καὶ κηρὸν ἐκ τούτου ποιήσας,	ἔτι	ὑγρὸν ὄντα ἐπετίθει τῇ σφραγῖδι
[5]	τὸν νοῦν. ~Μειράκιον μὲν οὖν	ἔτι	ὢν πάνυ ὡραῖον, ὡς ἐνῆν
[28]	χρησμὸς ἄλλος ἕτοιμος ἦν παλινῳδῶν·	Μηκέτι	δίζησθαι νούσοιο λυγρῆς ἐπαρωγήν· πότμος
[6]	ὥρας, ἀφ´ ἧς τρέφεσθαι ἐδύνατο,	οὐκέτι	μικρὸν οὐδὲν ἐπενόει, ἀλλὰ κοινωνήσας
[46]	τῷδε, ἀνεῖπεν ἔνδοθεν· Ἐς κόρακας,	οὐκέτι	τὸν τοιοῦτον οὔτε στέγῃ τις
[4]	ἀνθρώπων χρηστότατος καὶ ἐπιεικέστατος καὶ	προσέτι	ἁπλοϊκώτατός τε καὶ ἀφελέστατος. ἐπὶ
[61]	πρὸς ἀλήθειαν ἔρωτι καὶ τρόπου	πραότητι	καὶ ἐπιεικείᾳ καὶ γαλήνῃ βίου
[61]	ἐπιεικείᾳ καὶ γαλήνῃ βίου καὶ	δεξιότητι	πρὸς τοὺς συνόντας, τὸ πλέον
[4]	μὲν γὰρ καὶ ἀγχινοίᾳ καὶ	δριμύτητι	πάμπολυ τῶν ἄλλων διέφερεν, καὶ
[39]	τῆς ὀροφῆς ὡς ἐξ οὐρανοῦ	ἀντὶ	τῆς Σελήνης Ῥουτιλία τις ὡραιοτάτη,
[52]	οὔτε παρόντι οὔτε ὅλως τινὶ	ὄντι	ἔφη ἄνευ μέτρου ἀναστρέφειν ὀπίσω·
[11]	καὶ ταπεινούς, ἐπίστευον τῷ χρησμῷ	λέγοντι	Περσείδης γενεὴν Φοίβῳ φίλος οὗτος
[57]	ὁρμῆς καὶ ἐπαυσάμην οὐκ ἐν	δέοντι	θρασυνόμενος ἐφ´ οὕτω δικαστοῦ διακειμένου.
[22]	προὔτρεπεν, ὡς ἄμεινον ἔδοξεν αὐτῷ	εἰκάζοντι·	τοῖς δὲ θεραπείας προὔλεγεν καὶ
[8]	τῷ τε δεδιότι καὶ τῷ	ἐλπίζοντι,	ἑώρων τὴν πρόγνωσιν ἀναγκαιοτάτην τε
[52]	λείψει φάος. ~Ἄλλῳ πάλιν οὔτε	παρόντι	οὔτε ὅλως τινὶ ὄντι ἔφη
[16]	ἐν Βαβυλῶνι ποιῆσαι ἐπ´ Ἀλεξάνδρῳ	νοσοῦντι	λόγος, ὅτε ὁ μὲν ἤδη
[56]	πέμψας— μόνος δὲ σὺν τῷ	Ξενοφῶντι	ἔτυχον ἐπιδημῶν, τὸν πατέρα καὶ
[55]	ἱερόσυλον, καὶ πρότερον ἔτι ἀγανακτήσαντες	ὅτι	Ἀλέξανδρον αὐτόν, ἀλλὰ μὴ προφήτην
[42]	αὐτοῦ, καὶ οἱ ἄνδρες ἐπεμαρτύρουν	ὅτι	ἀληθῆ λέγουσιν. ~Ἐθέλω δέ σοι
[36]	μή με νομίσῃς τοῦτο λέγειν,	ὅτι	διὰ τὸ ἔπος ἀπώλλυντο· ἀλλὰ
[32]	οὖν πολλὰ παρ´ ἐκείνων, εἰδότων	ὅτι	ἐντὸς αὐτοὺς ἔχοι τῶν ἀρκύων.
[22]	διαδοχὰς εἰσαῦθις ἀεὶ ἀνεβάλλετο, προστιθεὶς	ὅτι	ἔσται πάντα ὁπόταν ἐθελήσω ἐγὼ
[59]	δὲ διὰ χρησμοῦ περὶ αὑτοῦ	ὅτι	ζῆσαι εἵμαρται αὐτῷ ἔτη πεντήκοντα
[3]	μάλα εἰκασμένην καὶ τοὺς πολλοὺς	ὅτι	ἦν ἀλλοτρία λεληθυῖαν· ὀφθαλμοὶ πολὺ
[25]	ἐμίσει μάλιστα τῶν Ποντικῶν πόλεων,	ὅτι	ἠπίστατο τοὺς περὶ Λέπιδον καὶ
[61]	ὁμιλησάντων αὐτῷ γενομένῳ. οἶμαι δὲ	ὅτι	καὶ τοῖς ἐντυχοῦσι χρήσιμόν τι
[55]	καὶ δείξειν τὴν Γλύκωνος ἀρετήν,	ὅτι	καὶ τοὺς πάνυ τραχυνομένους φίλους
[17]	τρόπον ἐδύνατο, ἐκεῖνο γοῦν προπεπεισμένου,	ὅτι	λέληθεν αὐτὸν ὁ τρόπος τῆς
[8]	τυραννούμενον, ἐλπίδος καὶ φόβου, καὶ	ὅτι	ὁ τούτων ἑκατέρῳ εἰς δέον
[13]	καὶ λέγοι, πλὴν τοῦτο μόνον,	ὅτι	πᾶσιν ἐγκατεμίγνυ τὸν Ἀπόλλω καὶ
[4]	ἐγεγένητο, παῖς ἂν εὖ οἶδ´	ὅτι	πρὸς αὐτὸν εἶναι ἔδοξε. καὶ
[54]	ἅπαντας. Ἅπερ ὕστερον αἰσθόμενος, καὶ	ὅτι	Ῥουτιλιανὸν ἐγὼ ἀπέτρεπον τοῦ γάμου
[25]	μόνῳ τὴν ἐν αὐτοῖς ἀλήθειαν	εἰδότι;	οἱ μὲν γὰρ ἀμφὶ τὸν
[8]	ἄν· ἀμφοτέροις γάρ, τῷ τε	δεδιότι	καὶ τῷ ἐλπίζοντι, ἑώρων τὴν
[25]	ἀνδρὶ τὴν φύσιν τῶν πραγμάτων	καθεωρακότι	καὶ μόνῳ τὴν ἐν αὐτοῖς
[61]	ἀληθείας τὰ καλὰ ἐγνωκότι καὶ	παραδεδωκότι	καὶ ἐλευθερωτῇ τῶν ὁμιλησάντων αὐτῷ
[61]	μόνῳ μετ´ ἀληθείας τὰ καλὰ	ἐγνωκότι	καὶ παραδεδωκότι καὶ ἐλευθερωτῇ τῶν
[13]	τοὺς θεμελίους τοῦ νεὼ τοὺς	ἄρτι	ὀρυττομένους— συνειστήκει δὲ ἐν αὐτοῖς
[17]	τὸ δ´ οὖν πᾶν ψεῦδός	ἐστι	καὶ γενέσθαι ἀδύνατον. ~Κατ´ ὀλίγον
[10]	τῷ Ἀπόλλωνος ἱερῷ, ὅπερ ἀρχαιότατόν	ἐστι	τοῖς Χαλκηδονίοις, κατορύττουσι δέλτους χαλκᾶς,
[21]	τούτῳ ἐχρῆτο πρὸς τὸν τύπον.	ἔστι	δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς
[51]	τις τῇ πατρίῳ ἔροιτο φωνῇ,	Συριστὶ	ἢ Κελτιστί, ῥᾳδίως ἐξευρίσκων τινὰς
[51]	πατρίῳ ἔροιτο φωνῇ, Συριστὶ ἢ	Κελτιστί,	ῥᾳδίως ἐξευρίσκων τινὰς ἐπιδημοῦντας ὁμοεθνεῖς
[43]	Τοιαῦτα μὲν ὁ Γλύκων τῷ	Σακερδῶτι	διελέχθη. ἐπὶ τέλει δὲ χρησμὸν
[25]	ἔχθιστος δικαίως, πάντα ταῦτα ἐν	γέλωτι	καὶ παιδιᾷ τιθέμενος. διὸ καὶ
[35]	αὐτῷ γενομένης· τὴν γὰρ Σελήνην	ἔρωτι	ἁλῶναι αὐτοῦ καθεύδοντά ποτε ἰδοῦσαν,
[61]	σοφίᾳ καὶ τῷ πρὸς ἀλήθειαν	ἔρωτι	καὶ τρόπου πραότητι καὶ ἐπιεικείᾳ
[17]	ὁρῶντές τε ἐν ἀμυδρῷ τῷ	φωτὶ	τὴν κεφαλὴν δῆθεν αὐτοῦ ἀνοίγουσάν
[25]	ἀλήθειαν εἰδότι; οἱ μὲν γὰρ	ἀμφὶ	τὸν Πλάτωνα καὶ Χρύσιππον καὶ
[11]	προμαντευσαμένης· Εὐξείνου Πόντοιο παρ´ ᾐόσιν	ἄγχι	Σινώπης ἔσται τις κατὰ Τύρσιν
[15]	ἀλλὰ μόνῃ τῇ μορφῇ μὴ	οὐχὶ	πρόβατα εἶναι διαφερόντων, ἐν οἰκίσκῳ
[59]	οὐκ ἂν ποιῆσαι ἐδύναντο μὴ	οὐχὶ	τῆς φενάκης ἀφῃρημένης. ~Τοιοῦτο τέλος
[32]	οὐκ ἀπέπεμπεν, ὡς ὑποχειρίους καὶ	μονονουχὶ	δούλους διὰ τὸ δέος ἔχοι
[57]	καὶ τοῦ Πόντου Αὔειτος ἐπέσχε,	μονονουχὶ	ἱκετεύων καὶ ἀντιβολῶν παύσασθαι· διὰ