HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LUCIEN, Alexandre ou le faux devin

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ε  =  72 formes différentes pour 324 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragaphes
[25]   οὓς ἐκέλευε λίθοις ἐλαύνειν, εἴ  γε   θέλουσιν ἵλεω ἔχειν τὸν θεόν.
[14]   ἐκ Κορωνίδος μὰ Δί´ οὐδέ  γε   κορώνης, ἀλλ´ ἐκ χηνὸς γεγεννημένον.
[50]   δοῦλος Πρωτογένης, τῷ δὴ σύ  γε   πάντα πέποιθας. ὤπυιες γὰρ ἐκεῖνον,
[53]   πρὸς τὸν Ὅμηρον· Μὴ σύ  γε   πλωέμεναι, πεζὴν δὲ κατ´ οἶμον
[43]   Οὐ θέμις ἀκοῦσαί σε τοῦτό  γε.   Πόσα δὲ ἡμῖν ἔτη παραμενεῖς
[1]   μὴ πᾶσαν, ἀλλ´ εἰς δύναμίν  γε   τὴν ἐμαυτοῦ ἀνακαθάρασθαι πειράσομαι, ὀλίγους
[3]   ὅλως οὐδαμόθεν μεμπτὸς ἦν ταῦτά  γε.   ~Τοιόσδε μὲν τὴν μορφήν·
[18]   ἐξ ἀργύρου εἰκασμένα, καὶ ὄνομά  γε   τῷ θεῷ ἐπιτεθέν· Γλύκων γὰρ
[44]   μεγάλῃ τῇ φωνῇ· Σὺ μέντοι  γε,   Ἀλέξανδρε, τὸν δεῖνα Παφλαγόνα
[39]   τῇ σιωπῇ, καὶ αὐτὸς μὲν  ἔλεγε   μεγάλῃ τῇ φωνῇ, Ἰὴ Γλύκων·
[4]   περὶ τοῦ Πυθαγόρου λεγομένων, οἷς  ἔγωγε   οὐκ ἂν πεισθείην ὡς ἀληθέσιν
[45]   ~Ὃ μὲν ταῦτα ἔλεγεν.  δὲ   Ἀλέξανδρος ἀγανακτήσας ἐπὶ τῷ ἐλέγχῳ
[9]   τῶν ὑπερκειμένων ἐθνῶν ἁπάντων·  δὲ   Ἀλέξανδρος ἔμπαλιν τὰ οἴκοι προὔκρινεν,
[58]   μὲν τοῦ Γλύκωνος, κατὰ θάτερα  δὲ   Ἀλεξάνδρου, στέμματά τε τοῦ πάππου
[14]   ἔφασκεν ἤδη τὸν Ἀσκληπιόν. οἱ  δὲ   ἀπενὲς ἀπέβλεπον τι καὶ
[22]   γὰρ ἐδόκει αὐτῷ τοῦτο. τοὺς  δὲ   ἀπέτρεπεν προὔτρεπεν, ὡς ἄμεινον
[13]   μᾶλλον δὲ πρωταγωνιστὴς ἐσόμενος. ~Ἤδη  δὲ   ἄρχεσθαι δέον, μηχανᾶται τοιόνδε τι·
[25]   προσιόντων συνετὰς καὶ πεπαιδευμένας; Ὅλως  δὲ   ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος αὐτῷ
[25]   βαθεῖα πρὸς ἐκείνους ἦν·  δὲ   ἄτεγκτος Ἐπίκουρος— οὕτως γὰρ αὐτὸν
[54]   βιβλίου, πρὸς μίαν ἐρώτησιν— ἦν  δὲ   αὕτη· πότε ἁλώσεται μαγγανεύων Ἀλέξανδρος;
[16]   καὶ ταῦτα καὶ τιθασόν. ἠπείγοντο  δὲ   αὐτίκα πρὸς τὴν ἔξοδον, καὶ
[4]   ὑπερβολὴν ἑκασταχοῦ ὑπῆρχεν αὐτῷ. ἐχρῆτο  δὲ   αὐτοῖς εἰς τὸ χείριστον, καὶ
[56]   περὶ τῶν μελλόντων ἐλπίδας. ἦν  δὲ   αὐτοῖς ἐπεσταλμένον ὑπὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου
[12]   ἐδόκει καὶ ἀφρός. ἐπεποίητο  δὲ   αὐτοῖς πάλαι καὶ κατεσκεύαστο κεφαλὴ
[48]   ἀρωμάτων καὶ θυσιῶν μεγαλοπρεπῶν. ἄμεινον  δὲ   αὐτὸν εἰπεῖν τὸν χρησμόν· Ἐς
[43]   εἴσῃ ἀπὸ τῶν ἐρωτήσεων. ἀνέγνων  δὲ   αὐτὸν χρυσοῖς γράμμασιν γεγραμμένον ἐν
[39]   τῇ φωνῇ, Ἰὴ Γλύκων· ἐπεφθέγγοντο  δὲ   αὐτῷ ἐπακολουθοῦντες Εὐμολπίδαι δῆθεν καὶ
[35]   χρησμὸς τῶν αὐτοφώνων ἦν. Ἐρομένῳ  δὲ   αὐτῷ ποτε καὶ περὶ γάμου
[45]   ἔσεσθαι καὶ Ἐπικουρείους κληθήσεσθαι. τῶν  δὲ   βάλλειν ἀρξαμένων Δημόστρατός τις ἐπιδημῶν,
[7]   κατὰ ταὐτὰ τοῖς βρέφεσι— πολλοὶ  δὲ   γίγνονται παρ´ αὐτοῖς τοιοῦτοι, ὅθεν
[13]   πηλοῦ ὀπίσω αὖθις ἀπηλλάττετο. ἕωθεν  δὲ   γυμνὸς εἰς τὴν ἀγορὰν προπηδήσας,
[59]   τοῦ πατρομήτορος Περσέως ἔχοντος; ~Προειπὼν  δὲ   διὰ χρησμοῦ περὶ αὑτοῦ ὅτι
[12]   αὐτὴ ἑλκομένη. καὶ Πελλαῖος  δὲ   δράκων προϋπῆρχεν καὶ οἴκοι ἐτρέφετο,
[14]   ἀγαθὰ αἰτῶν παρ´ αὐτοῦ.  δὲ   δρομαῖος αὖθις ἐπὶ τὴν οἰκίαν
[34]   ἐπὶ τοῖς ἑκατὸν λυκάβαντας.  δὲ   ἑβδομηκοντούτης ἀπέθανεν μελαγχολήσας, οὐ περιμείνας
[55]   καὶ μετὰ πολλῆς φιλοφροσύνης. ἐλθὼν  δὲ   ἐγὼ πολλοὺς καταλαμβάνω περὶ αὐτόν·
[1]   ὅσος εἰς ἀρετὴν ἐκεῖνος. ὅμως  δὲ   εἰ μετὰ συγγνώμης ἀναγνώσεσθαι μέλλοις
[1]   εἰς βιβλίον ἐγγράψαντα πέμψαι· τὸ  δέ,   εἴ τις ἐθέλοι πρὸς τὸ
[39]   ὑπὸ κόλπου ἐπράττετο. μετὰ μικρὸν  δὲ   εἰσῄει πάλιν ἱεροφαντικῶς ἐσκευασμένος ἐν
[39]   Δᾳδὶς δὲ ἐκαλεῖτο καὶ δᾷδες  δὲ   ἐκαίοντο. καὶ τελευταῖον Σελήνης καὶ
[39]   τῆς μητρὸς Ἀλεξάνδρου γάμος· Δᾳδὶς  δὲ   ἐκαλεῖτο καὶ δᾷδες δὲ ἐκαίοντο.
[19]   ῥητήν τινα ἡμέραν προειπών. ἐκέλευσεν  δὲ   ἕκαστον, οὗ δέοιτο ἂν καὶ
[60]   ἱεροφαντικῷ καὶ προφητικῷ στέμματι. ἦν  δὲ   ἐν αὐτοῖς καὶ Παῖτος, ἰατρὸς
[13]   νεὼ τοὺς ἄρτι ὀρυττομένους— συνειστήκει  δὲ   ἐν αὐτοῖς ὕδωρ αὐτόθεν
[61]   γραφή, τὰ μὲν διεξελέγχουσα, τὰ  δὲ   ἐν ταῖς τῶν εὖ φρονούντων
[40]   σκοροδάλμην ἐρυγγάνοντες, Ἰὴ Ἀλέξανδρε. ~Πολλάκις  δὲ   ἐν τῇ δᾳδουχίᾳ καὶ τοῖς
[18]   τὰ μὲν ἐκ χαλκοῦ, τὰ  δὲ   ἐξ ἀργύρου εἰκασμένα, καὶ ὄνομά
[39]   κατέκειτο ἐν τῷ μέσῳ, κατῄει  δὲ   ἐπ´ αὐτὸν ἀπὸ τῆς ὀροφῆς
[41]   πάντα τρόπον ἐμπαροινῶν. καὶ νόμον  δὲ   ἐπεποίητο, ὑπὲρ τὰ ὀκτωκαίδεκα ἔτη
[16]   καὶ προσειπεῖν τὸ ὕστατον. τὴν  δὲ   ἐπίδειξιν ταύτην οὐχ ἅπαξ
[25]   ἵλεω ἔχειν τὸν θεόν. περὶ  δὲ   Ἐπικούρου καὶ τοιοῦτόν τινα χρησμὸν
[53]   κέλομαι δροσίην τε κέλητος· τῷ  δὲ   ἑτέρῳ, ἐπειδὴ καὶ τοῦτο ἠκηκόει
[6]   γυναῖκα πλουσίαν, ἔξωρον μέν, ἐράσμιον  δὲ   ἔτι εἶναι βουλομένην, ἐξευρόντες ἐπεσιτίσαντό
[22]   πολλὰ καὶ χρήσιμα φάρμακα. μάλιστα  δὲ   εὐδοκίμουν παρ´ αὐτῷ αἱ κυτμίδες,
[25]   ἄνθρωπος καὶ τερατείᾳ φίλος, ἀληθείᾳ  δὲ   ἔχθιστος, Ἐπικούρῳ ἀνδρὶ τὴν
[25]   μέλεται ἄγαν, ἀλλ´ ὑποφήτου· ~Ἐπεὶ  δὲ   ἤδη πολλοὶ τῶν νοῦν ἐχόντων
[57]   ὑπὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου προστεταγμένα. ~καταθέμενος  δὲ   ἡμᾶς ἐν Αἰγιαλοῖς, ὧν καὶ
[39]   καὶ γέννησις τοῦ θεοῦ. ~τρίτῃ  δὲ   ἡμέρᾳ Ποδαλειρίου ἦν καὶ τῆς
[43]   ἀκοῦσαί σε τοῦτό γε. Πόσα  δὲ   ἡμῖν ἔτη παραμενεῖς χρησμῳδῶν; Τρίτον
[6]   Βιθυνίας εἰς τὴν Μακεδονίαν. Πελλαία  δὲ   ἦν ἐκείνη, πάλαι μὲν εὐδαίμονος
[15]   τὴν οὐρὰν ἔξω ἀφείς— πολὺς  δὲ   ἦν— ἐν τῷ προκολπίῳ προκεχύσθαι
[44]   καὶ ὑπὸ λῃστῶν— πολλοὶ  δὲ   ἦσαν τότε— ἀνῃρῆσθαι, ἐπανῆλθον ἀπαγγέλλοντες
[9]   μὲν περὶ τοῦ χωρίου, δεύτερον  δὲ   ἥτις ἀρχὴ καὶ
[12]   βοτάνης τὴν ῥίζαν διαμασησαμένῳ· τοῖς  δὲ   θεῖόν τι καὶ φοβερὸν ἐδόκει
[22]   ἄμεινον ἔδοξεν αὐτῷ εἰκάζοντι· τοῖς  δὲ   θεραπείας προὔλεγεν καὶ διαίτας, εἰδώς,
[20]   πρόδηλον καὶ γνῶναι ῥᾴδιον, τοῖς  δὲ   ἰδιώταις καὶ κορύζης μεστοῖς τὴν
[47]   ματαίων καὶ περιττῶν ἐπιθυμιῶν, νοῦν  δὲ   καὶ ἀλήθειαν ἐντιθὲν καὶ καθαῖρον
[21]   ἐχρῆτο πρὸς τὸν τύπον. ἔστι  δὲ   καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς τοῦτο
[54]   φασιν οὔτε οὐρανοῦ ἁπτομένους, ἀνοήτους  δὲ   καὶ δυσνοήτους ἅπαντας. Ἅπερ ὕστερον
[30]   καὶ Παφλαγονίας καὶ Γαλατίας. ὡς  δὲ   καὶ εἰς τὴν Ἰταλίαν διεφοίτησεν
[25]   ἐχρησμῴδησε πώποτε Ἀμαστριανῷ ἀνδρί. ὁπότε  δὲ   καὶ ἐτόλμησεν ἀδελφῷ συγκλητικοῦ χρησμῳδῆσαι,
[4]   μὲν τὴν μορφήν· ψυχὴ  δὲ   καὶ γνώμη— ἀλεξίκακε Ἡράκλεις
[24]   παράσχοι καὶ νοσοῦντας ἰάσαιτο, ἐνίους  δὲ   καὶ ἤδη ἀποθανόντας ἀναστήσειεν. δρόμος
[42]   τὴν οἰκίαν αὐτῷ εἰσρυήσεσθαι. πολλαὶ  δὲ   καὶ ηὔχουν τετοκέναι παρ´ αὐτοῦ,
[39]   τοῦ Ῥουτιλιανοῦ γυνή. ἐδᾳδούχει  δὲ   καὶ ἱεροφάντει Ἐνδυμίων Ἀλέξανδρος.
[14]   ἐν τῷ ὕδατι εὑρημένον. ἐπεὶ  δὲ   καὶ κατάξας αὐτὸ εἰς κοίλην
[26]   ὑπὸ κόλπου ἀθέατον φυλάττων. ἐθελήσας  δὲ   καὶ μειζόνως ἐκπλῆξαι τὸ πλῆθος,
[36]   τύχῃ τινὶ οὕτως ἐγένετο. τάχα  δὲ   καὶ οἱ πολλοὶ θαρροῦντες τῷ
[33]   μηδένα διδάσκαλον ἑλέσθαι αὐτῷ, Πυθαγόραν  δὲ   καὶ Ὅμηρον πάλαι τεθνεῶτας, οἷς
[22]   πρὸς τὰς ἐρωτήσεις ἀποκρινόμενος, τοῖς  δὲ   καὶ πάνυ ἀσαφῆ· χρησμῳδικὸν γὰρ
[31]   ἀκούσειε παρὰ τῶν πεμφθέντων, τὰ  δὲ   καὶ παρ´ αὑτοῦ προστιθείς. ἐνέπλησεν
[3]   κόμην τὴν μὲν ἰδίαν, τὴν  δὲ   καὶ πρόσθετον ἐπικείμενος εὖ μάλα
[55]   ἐκεῖνος εἴην Λουκιανός— ἐπηγόμην  δὲ   καὶ στρατιώτας δύο, λογχοφόρον καὶ
[38]   τῇ Ἰταλίᾳ ταῦτα προεμηχανᾶτο· οἴκοι  δὲ   καὶ τὰ τοιαῦτα. τελετήν τε
[60]   καὶ κατὰ τύχην συνέβη. ἔδει  δὲ   καὶ τὸν ἐπιτάφιον αὐτοῦ ἄξιον
[55]   πολλοὺς καταλαμβάνω περὶ αὐτόν· συνεπηγόμην  δὲ   καὶ τοὺς στρατιώτας τύχῃ τινὶ
[53]   καὶ ἤδη δέδενται ληφθέντες. ~Ὀλίγους  δὲ   καὶ τῶν ἐμοὶ δοθέντων ἄκουσον·
[42]   εἴ τινος γυναικὶ προσβλέψειεν· εἰ  δὲ   καὶ φιλήματος ἀξιώσειεν, ἀθρόαν τὴν
[53]   Μὴ σύ γε πλωέμεναι, πεζὴν  δὲ   κατ´ οἶμον ὅδευε. ~Πολλὰ γὰρ
[56]   τοῦτο εἶναι καὶ δεξιόν· ἐπεὶ  δὲ   κατὰ μέσον τὸν πόρον ἐγενόμην,
[5]   μὲν ἰατρὸς δῆθεν ἦν, ἠπίστατο  δὲ   κατὰ τὴν Θῶνος τοῦ Αἰγυπτίου
[16]   ὑπὸ τῶν ἀεὶ ἐπεισιόντων· ἐτετρύπητο  δὲ   κατὰ τὸ ἀντίθυρον ἄλλη ἔξοδος.
[4]   καὶ τὴν γνώμην θεσπέσιος, εἰ  δὲ   κατὰ τοῦτον ἐγεγένητο, παῖς ἂν
[50]   μήτ´ εἰσοράοις ποιοῦσιν. εὑρήσεις  δὲ   κάτω ὑπὸ σῷ λέχει ἀγχόθι
[19]   πηλῷ ἄλλῳ τοιούτῳ. αὐτὸς  δὲ   λαβὼν τὰ βιβλία καὶ εἰς
[14]   ἀλλ´ ἐκ χηνὸς γεγεννημένον.  δὲ   λεὼς ἅπας ἠκολούθει, πάντες ἔνθεοι
[5]   πολλὰ μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα, πολλὰ  δὲ   λυγρά· ὧν ἁπάντων κληρονόμος καὶ
[39]   τῷ μέσῳ καὶ περιπλοκαί. εἰ  δὲ   μὴ πολλαὶ ἦσαν αἱ δᾷδες,
[20]   ἀνδρὶ μὲν οἵῳ σοί, εἰ  δὲ   μὴ φορτικὸν εἰπεῖν, καὶ οἵῳ
[50]   Ἀλεξάνδρῳ τάλαντον Ἀττικὸν ἑκάτερος. ~Ἐνίοτε  δὲ   μήτε ἐρομένου τινὸς μήτε πεμφθέντος,
[44]   αὐτοῦ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ παιδευόμενον,  δὲ   νεανίσκος ζῇ καὶ ἐπανελήλυθε ζῶν
[21]   τῇ σφραγῖδι καὶ ἀφελών— αὐτίκα  δὲ   ξηρὸν γίγνεται καὶ κέρατος, μᾶλλον
[11]   ὑπὸ ἐχίδνης, οἶμαι, δηχθείς. ~προεισπέμπεται  δὲ   Ἀλέξανδρος, κομῶν ἤδη καὶ
[5]   καὶ διάδοχος οὗτος ἐγένετο. ἦν  δὲ   διδάσκαλος ἐκεῖνος καὶ ἐραστὴς
[23]   καὶ εὔξηται ὑπὲρ ὑμῶν. ~Ἐτέτακτο  δὲ   μισθὸς ἐφ´ ἑκάστῳ χρησμῷ
[48]   Μαρκομάνοις καὶ Κουάδοις συνεπλέκετο. ἠξίου  δὲ   χρησμὸς δύο λέοντας ἐμβληθῆναι
[26]   ὀθονίνου ἐκείνου Ἀσκληπιοῦ προπιπτούσης. Ἐκαλοῦντο  δὲ   οἱ χρησμοὶ οὗτοι αὐτόφωνοι, καὶ
[32]   οἷα ἦν ἤροντο. συνίης  δὲ   οἵας εἰκὸς τοὺς πλουσίους καὶ
[6]   πολὺ καταρατοτέρῳ τὴν φύσιν— Κοκκωνᾶς  δέ,   οἶμαι, ἐπεκαλεῖτο— περιῄεσαν γοητεύοντες καὶ
[61]   πρὸς τοὺς συνόντας, τὸ πλέον  δέ,   ὅπερ καὶ σοὶ ἥδιον, Ἐπικούρῳ
[61]   τῶν ὁμιλησάντων αὐτῷ γενομένῳ. οἶμαι  δὲ   ὅτι καὶ τοῖς ἐντυχοῦσι χρήσιμόν
[23]   ἀνθρώπων ὑπὸ ἀπληστίας ἀναδιδόντων. λαμβάνων  δὲ   οὐκ αὐτὸς ἐχρῆτο μόνος οὐδ´
[35]   τε Σεληναίης τε θύγατρα. διεδεδώκει  δὲ   πάλαι λόγον ὡς τῆς θυγατρός,
[55]   ἀλλὰ μὴ προφήτην προσεῖπον·  δὲ   πάνυ γεννικῶς καρτερήσας κατέπαυέν τε
[41]   εἶσι Διὸς βληθεῖσα κεραυνῷ. ~Προλέγων  δὲ   πᾶσιν ἀπέχεσθαι παιδίου συνουσίας, ὡς
[30]   οὖν ἄλλους ἐπ´ ἄλλοις· οἱ  δὲ   πεμπόμενοι, ἰδιῶταί τινες οἰκέται, ῥᾳδίως
[30]   οἱ μὲν αὐτοὶ ἰόντες, οἱ  δὲ   πέμποντες, καὶ μάλιστα οἱ δυνατώτατοι
[30]   πολλαῖς τάξεσι Ῥωμαϊκαῖς ἐξητασμένος, τὰ  δὲ   περὶ τοὺς θεοὺς πάνυ νοσῶν
[16]   μὲν ἤδη πονήρως εἶχεν, οἱ  δὲ   περιστάντες τὰ βασίλεια ἐπόθουν ἰδεῖν
[38]   κατάσκοπος τῶν ὀργίων, φευγέτω· οἱ  δὲ   πιστεύοντες τῷ θεῷ τελείσθωσαν τύχῃ
[54]   ἔτι πρὸς ταύταις πέμψας·  δὲ   πιστεύσας τῇ ἀποπομπῇ τοῦ μισθοῦ
[38]   ἡγεῖτο λέγων Ἔξω Χριστιανούς, τὸ  δὲ   πλῆθος ἅπαν ἐπεφθέγγετο Ἔξω Ἐπικουρείους.
[49]   Ῥωμαίων τῶν πολεμίων. ~Ἤδη  δὲ   πολλῶν ἐπὶ πολλοῖς ἐπεισρεόντων καὶ
[2]   κἀκεῖνος βίον ἀναγράψαι ἠξίωσεν. ἡμεῖς  δὲ   πολὺ ὠμοτέρου λῃστοῦ μνήμην ποιησόμεθα,
[19]   ἀποδώσειν σεσημασμένον ὡς εἶχε, τὴν  δὲ   πρὸς αὐτὸ ἀπόκρισιν ὑπογεγραμμένην, πρὸς
[48]   τῆς πόλεως ἐκείνης ἅλωσις.  δὲ   πρὸς τὸ ἀποβεβηκὸς τὴν Δελφικὴν
[55]   ὥσπερ εἰώθει τοῖς πολλοῖς, ἐγὼ  δὲ   προσφὺς ὡς φιλήσων, δήγματι χρηστῷ
[40]   φθίνει, ἄλλοτε δ´ αὔξει·  δὲ   προφητείη δίης φρενός ἐστιν ἀπορρώξ.
[12]   ἐπιφανησόμενος αὐτοῖς καὶ συντραγῳδήσων, μᾶλλον  δὲ   πρωταγωνιστὴς ἐσόμενος. ~Ἤδη δὲ ἄρχεσθαι
[34]   τοιούτοις ἀνθρωπίσκοις ἐνδιατρίβειν ἠξίου; ~Αὖθις  δὲ   πυνθανομένῳ αὐτῷ τὴν τίνος ψυχὴν
[6]   σοι διατριβῆς ἄνθρωπον λέγω. ~Ἤδη  δὲ   πώγωνος Ἀλέξανδρος πιμπλάμενος καὶ
[58]   ἐφ´ οὕτω δικαστοῦ διακειμένου. ~Ἐκεῖνο  δὲ   πῶς οὐ μέγα ἐν τοῖς
[33]   οὕτως ἐληλεγμένου τοῦ χρησμοῦ·  δὲ   Ῥουτιλιανὸς αὐτὸς φθάσας βέλτιστος
[21]   ξηρὸν γίγνεται καὶ κέρατος, μᾶλλον  δὲ   σιδήρου παγιώτερον— τούτῳ ἐχρῆτο πρὸς
[3]   τῆς λῃστείας τῆς αὑτοῦ. ~Πρότερον  δέ   σοι αὐτὸν ὑπογράψω τῷ λόγῳ
[43]   ἐπεμαρτύρουν ὅτι ἀληθῆ λέγουσιν. ~Ἐθέλω  δέ   σοι καὶ διάλογον διηγήσασθαι τοῦ
[33]   αὐτοὺς ἔχοι τῶν ἀρκύων. ~Βούλομαι  δέ   σοι καὶ τῶν Ῥουτιλιανῷ δοθέντων
[2]   γραφῇ παραδοθῆναι ἄνδρα τρισκατάρατον, ἐμαυτοῦ  δέ,   σπουδὴν ποιουμένου ἐπὶ τοιαύτῃ ἱστορίᾳ
[56]   καὶ δῶρα πολλὰ πέμψας— μόνος  δὲ   σὺν τῷ Ξενοφῶντι ἔτυχον ἐπιδημῶν,
[13]   ἐναργῆ τὸν θεόν. οἱ παρόντες  δέ—   συνδεδραμήκει γὰρ σχεδὸν ἅπασα
[6]   τοὺς τῶν Μακεδόνων βασιλέας, νῦν  δὲ   ταπεινοῦ καὶ ὀλιγίστους οἰκήτορας ἔχοντος.
[38]   γάμος καὶ Ἀσκληπιὸς ἐτίκτετο. ἐν  δὲ   τῇ δευτέρᾳ Γλύκωνος ἐπιφάνεια καὶ
[10]   τῶν ἐπουρανίων προσβλέποντας. ~Οὐκ ὀλίγης  δὲ   τῆς περὶ τοῦτο στάσεως αὐτοῖς
[44]   θηρίοις ὑπὸ σοῦ παραδοθέντων. τοιοῦτον  δέ   τι ἐγεγένητο· ἀναπλεύσας νεανίσκος
[36]   τούτων, αὐτὸς ὑπισχνεῖτο αὐτοῖς. ἕνα  δέ   τινα χρησμόν, αὐτόφωνον καὶ αὐτόν,
[24]   ἑκάστῳ τὸ κατ´ ἀξίαν. ~Ἤδη  δέ   τινας καὶ ἐπὶ τὴν ἀλλοδαπὴν
[46]   μὲν κατ´ ἐκεῖνον τοιαῦτα. εἰ  δέ   τινι, προσκαλουμένων κατὰ τάξιν τῶν
[43]   εἰδέναι· οὐ γὰρ θέμις. Ἐγὼ  δὲ   τίς ἔσομαι μετὰ τὸν νῦν
[36]   ἐν τῷ λοιμῷ διεπέμψατο· ἦν  δὲ   τὸ ἔπος ἕν· Φοῖβος ἀκειρεκόμης
[48]   κύνας λύκους ξενικούς· αὐτίκα  δὲ   τὸ μέγιστον τραῦμα τοῖς ἡμετέροις
[20]   περὶ ὅτου τις ἔροιτο. ~Ἦν  δὲ   τὸ μηχάνημα τοῦτο ἀνδρὶ μὲν
[48]   καὶ ἀληθείᾳ καὶ παρρησίᾳ. ~Ἐν  δὲ   τοῖς ἄλλοις ἕν τι καὶ
[5]   ἐπὶ μισθῷ τοῖς δεομένοις. ἐν  δὲ   τοῖς ἄλλοις λαμβάνει τις αὐτὸν
[31]   τι τῶν καθ´ αὑτούς.  δὲ   τοὺς ἀφικνουμένους πάνυ φιλοφρόνως ὑποδεχόμενος
[29]   οὐδ´ ἐκφυγέειν δυνατόν σοι. ~Εἰδὼς  δὲ   τοὺς ἐν Κλάρῳ καὶ Διδύμοις
[21]   διὰ τοῦ λεγομένου κολλυρίου· σκευαστὸν  δὲ   τοῦτό ἐστιν ἐκ πίττης Βρεττίας
[46]   τάξιν τῶν χρησμῶν— πρὸ μιᾶς  δὲ   τοῦτο τοῦ θεσπίζειν ἐγίγνετο— καὶ
[12]   ἀφροῦ ὑποπιμπλάμενος τὸ στόμα· ῥᾳδίως  δὲ   τοῦτο ὑπῆρχεν αὐτῷ, στρουθίου τῆς
[4]   τε καὶ ἀφελέστατος. ἐπὶ πᾶσι  δὲ   τούτοις τὸ μεγαλουργὸν προσῆν καὶ
[48]   κῦδος ἅμ´ εἰρήνῃ ἐρατεινῇ. γενομένων  δὲ   τούτων ὡς προσέταξεν, τοὺς μὲν
[21]   σφραγῖδα ἔχοντα, ῥᾳδίως συνεκόλλα. ἕτερος  δὲ   τρόπος διὰ τοῦ λεγομένου
[15]   παμπόλλους τῶν Παφλαγόνων συνδραμεῖσθαι. ἐπεὶ  δὲ   ὑπερεπέπληστο ἀνθρώπων πόλις, ἁπάντων
[26]   ἄλλο σῶμα προβεβληκώς, τὴν κεφαλὴν  δὲ   ὑπὸ κόλπου ἀθέατον φυλάττων. ἐθελήσας
[13]   καὶ εὔχοντο καὶ προσεκύνουν.  δὲ   φωνάς τινας ἀσήμους φθεγγόμενος, οἷαι
[43]   τῷ Σακερδῶτι διελέχθη. ἐπὶ τέλει  δὲ   χρησμὸν ἔμμετρον ἐφθέγξατο, εἰδὼς αὐτὸν
[28]   τοῖς νοσοῦσιν ὑγίειαν ἐπηγγέλλετο, ἀποθανόντων  δὲ   χρησμὸς ἄλλος ἕτοιμος ἦν παλινῳδῶν·
[11]   ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρου μητέρα. Εὕρητο  δὲ   χρησμὸς ἤδη, ὡς Σιβύλλης προμαντευσαμένης·
[31]   εἰς μανίαν ἐρρωμένην ἐνέβαλον. ~ὁ  δέ,   ὡς ἂν τοῖς πλείστοις καὶ
[30]   ἐπανῄεσαν, τὰ μὲν ἰδόντες, τὰ  δὲ   ὡς ἰδόντες καὶ ἀκούσαντες διηγούμενοι
[43]   οἱ νῦν ἐκπίπτοντες ἐκεῖ χρησμοί;  Μηδὲ   τοῦτο ἐθελήσῃς εἰδέναι· οὐ γὰρ
[41]   μηδένα τῷ αὐτοῦ στόματι δεξιοῦσθαι  μηδὲ   φιλήματι ἀσπάζεσθαι, ἀλλὰ τοῖς ἄλλοις
[50]   πρὸς κεφαλῆς. καὶ σὴ θεράπαινα  σύνοιδε   Καλυψώ. τίς οὐκ ἂν Δημόκριτος
[8]   τὸν Θουκυδίδην ἄρχεται πόλεμος  ἐνθένδε   ἤδη. Ὡς γὰρ ἂν δύο
[13]   ~Ἤδη δὲ ἄρχεσθαι δέον, μηχανᾶται  τοιόνδε   τι· νύκτωρ γὰρ ἐλθὼν ἐπὶ
[41]   συνουσίας, ὡς ἀσεβὲς ὄν, αὐτὸς  τοιόνδε   τι γεννάδας ἐτεχνήσατο. ταῖς
[4]   οὐδαμόθεν μεμπτὸς ἦν ταῦτά γε.  ~Τοιόσδε   μὲν τὴν μορφήν· ψυχὴ
[26]   αὐτόφωνοι, καὶ οὐ πᾶσιν ἐδίδοντο  οὐδὲ   ἀνέδην, ἀλλὰ τοῖς εὐπαρύφοις καὶ
[14]   οὐκ ἐκ Κορωνίδος μὰ Δί´  οὐδέ   γε κορώνης, ἀλλ´ ἐκ χηνὸς
[59]   κεραυνῷ βληθέντα ἀποθανεῖν, οἰκτίστῳ τέλει  οὐδὲ   ἑβδομήκοντα ἔτη γεγονὼς ἀπέθανεν, ὡς
[16]   ἐπινόησον οἰκίσκον οὐ πάνυ φαιδρὸν  οὐδὲ   εἰς κόρον τοῦ φωτὸς δεχόμενον
[25]   πολλοὺς ἐνόντας ἐν τῇ πόλει·  οὐδὲ   ἐχρησμῴδησε πώποτε Ἀμαστριανῷ ἀνδρί. ὁπότε
[2]   μόνην οὐδὲ τὴν Ἴδην κατατρέχων  οὐδὲ   ὀλίγα τῆς Ἀσίας μέρη τὰ
[50]   ἐρομένου τινὸς μήτε πεμφθέντος, ἀλλ´  οὐδὲ   ὅλως ὄντος ἐχρησμῴδει πρὸς ἔκπληξιν
[2]   οὗτος ἐλῄστευεν, οὐ Μυσίαν μόνην  οὐδὲ   τὴν Ἴδην κατατρέχων οὐδὲ ὀλίγα
[9]   τῇ Βιθυνίᾳ πρόσοικον, οὐχ ἑκὰς  οὐδὲ   τῆς Ἀσίας καὶ Γαλατίας καὶ
[32]   τι τρισκατάρατος οὐκ ἄσοφον  οὐδὲ   τοῦ προστυχόντος λῃστοῦ ἄξιον. λύων
[46]   ἐρομένου τοῦ κήρυκος εἰ θεσπίζει  τῷδε,   ἀνεῖπεν ἔνδοθεν· Ἐς κόρακας, οὐκέτι
[22]   τούτων πλείονα. ~Ἔχρη οὖν καὶ  ἐθέσπιζε,   πολλῇ τῇ συνέσει ἐνταῦθα χρώμενος
[4]   γοῦν τὸ πρῶτον ἐντυχὼν οὐκ  ἀπῆλθε   δόξαν λαβὼν ὑπὲρ αὐτοῦ ὡς
[44]   δὲ νεανίσκος ζῇ καὶ  ἐπανελήλυθε   ζῶν μετὰ τὴν τῶν οἰκετῶν
[4]   γνώμη— ἀλεξίκακε Ἡράκλεις καὶ Ζεῦ  ἀποτρόπαιε   καὶ Διόσκουροι σωτῆρες, πολεμίοις καὶ
[24]   δραπέτας καὶ κλέπτας καὶ λῃστὰς  ἐξελέγξειε   καὶ θησαυροὺς ἀνορύξαι παράσχοι καὶ
[31]   περιῄει τὰ μὲν διηγούμενος ὡς  ἀκούσειε   παρὰ τῶν πεμφθέντων, τὰ δὲ
[4]   ψυχὴ δὲ καὶ γνώμη—  ἀλεξίκακε   Ἡράκλεις καὶ Ζεῦ ἀποτρόπαιε καὶ
[27]   πεισθεὶς ἠλίθιος ἐκεῖνος Κελτὸς  εἰσέβαλε   καὶ ἀπήλλαξεν αὐτῇ στρατιᾷ ὑπὸ
[17]   πλουσίων ἀφίκοιντο νεαλέστεροι. ~Ἐνταῦθα,  φίλε   Κέλσε, εἰ δεῖ τἀληθῆ λέγειν,
[41]   ταῖς Ποντικαῖς καὶ ταῖς Παφλαγονικαῖς  ἐπήγγελλε   θεηκόλους πέμπειν εἰς τριετίαν, ὑμνήσοντας
[19]   καὶ σκηνὴ παρεσκεύαστο— καλέσειν  ἔμελλε   κατὰ τάξιν τοὺς δεδωκότας ὑπὸ
[21]   αἱ ἐπίνοιαι, ἴσως γὰρ ἐρήσῃ  με.   ἄκουε τοίνυν, ὡς ἔχοις ἐλέγχειν
[55]   ἐδικαιολογεῖτο πρός με, λέγων πάνυ  με   εἰδέναι καὶ τὰ ὑπ´ ἐμοῦ
[55]   συμβουλευόμενα, καὶ Τί παθὼν ταῦτά  με   εἰργάσω, δυνάμενος ὑπ´ ἐμοῦ ἐπὶ
[55]   εἰκότως ἦν ἐγώ. ~Κἀπειδὴ εἰσελθόντα  με   εἰς τὴν πόλιν ᾔσθετο καὶ
[55]   Οἱ μὲν οὖν παρόντες ἄγχειν  με   καὶ παίειν ἐπειρῶντο ὡς ἱερόσυλον,
[55]   καὶ μεταστησάμενος ἅπαντας ἐδικαιολογεῖτο πρός  με,   λέγων πάνυ με εἰδέναι καὶ
[4]   ἔδοξε. καὶ πρὸς Χαρίτων μή  με   νομίσῃς ἐφ´ ὕβρει ταῦτα τοῦ
[36]   τὸ ἔπος ἐπεγέγραπτο. καὶ μή  με   νομίσῃς τοῦτο λέγειν, ὅτι διὰ
[55]   φίλου τότε ὄντος, λαβών, ὥς  με   παραπέμψειαν μέχρι πρὸς τὴν θάλατταν—
[55]   τε αὐτοὺς καὶ ὑπισχνεῖτο τιθασόν  με   ῥᾳδίως ἀποφανεῖν καὶ δείξειν τὴν
[56]   ἂν αὐτῷ διεπεπολέμητο τὰ πρὸς  ἐμέ.   ἀλλὰ δακρύων ἐκεῖνος ἔπεισεν καὶ
[56]   ἡμᾶς δεινὸν ἐργάσασθαι, καὶ πρὸς  ἐμὲ   ἔφη, Ἔτη ἑξήκοντα, ὡς ὁρᾷς,
[55]   τινὶ ἀγαθῇ. καὶ μὲν  προὔτεινέ   μοι κύσαι τὴν δεξιάν, ὥσπερ
[26]   ~Πολλάκις μὲν οὖν, ὡς προεῖπον,  ἔδειξε   τὸν δράκοντα τοῖς δεομένοις, οὐχ
[10]   ὅμως πόλις αὐτοῖς ἔχειν  ἔδοξε—   ἐν τῷ Ἀπόλλωνος ἱερῷ, ὅπερ
[4]   οἶδ´ ὅτι πρὸς αὐτὸν εἶναι  ἔδοξε.   καὶ πρὸς Χαρίτων μή με
[43]   ἐν τῇ τοῦ Σακερδῶτος οἰκίᾳ.  Εἰπὲ   γάρ μοι, ἔφη, δέσποτα
[30]   τὸ τοῦ Ἀβώνου τεῖχος ἀναπτῆναι.  ἔπεμπε   δ´ οὖν ἄλλους ἐπ´ ἄλλοις·
[36]   καὶ πάντοσε τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς  ἔπεμπε   χρησμολόγους, ταῖς πόλεσι προλέγων λοιμοὺς
[39]   πολλὴν τὴν σκοροδάλμην ἐρυγγάνοντες, Ἰὴ  Ἀλέξανδρε.   ~Πολλάκις δὲ ἐν τῇ δᾳδουχίᾳ
[44]   φωνῇ· Σὺ μέντοι γε,  Ἀλέξανδρε,   τὸν δεῖνα Παφλαγόνα προσαγαγεῖν οἰκέτας
[23]   ὀβολώ. μὴ μικρὸν οἰηθῇς,  ἑταῖρε,   μηδ´ ὀλίγον γεγενῆσθαι τὸν πόρον
[52]   ἀναστρέφειν ὀπίσω· γὰρ πέμψας  σε   τέθνηκεν ὑπὸ τοῦ γείτονος Διοκλέους
[43]   πῶς λέγεις; Οὐ θέμις ἀκοῦσαί  σε   τοῦτό γε. Πόσα δὲ ἡμῖν
[25]   ἐνόντας ἐν τῇ πόλει· οὐδὲ  ἐχρησμῴδησε   πώποτε Ἀμαστριανῷ ἀνδρί. ὁπότε δὲ
[48]   που σχεδὸν ἀθρόων ἀπολομένων. εἶτα  ἐπηκολούθησε   τὰ περὶ Ἀκυληΐαν γενόμενα καὶ
[18]   τινος ἐμμέτρου καὶ θείου προστάγματος.  ἀνεφώνησε   γὰρ Ἀλέξανδρος Εἰμὶ Γλύκων,
[28]   γὰρ αὖ καὶ τοῦτο σοφώτατον  ἐπενόησε,   τοὺς μεταχρονίους χρησμοὺς ἐπὶ θεραπείᾳ
[10]   χρησμοὺς συγγράφων, καὶ μετ´ ὀλίγον  ἐτελεύτησε   τὸν βίον, ὑπὸ ἐχίδνης, οἶμαι,
[21]   πρώτη μὲν ἐκείνη, φίλτατε  Κέλσε·   βελόνην πυρώσας τὸ ὑπὸ τὴν
[17]   ἀφίκοιντο νεαλέστεροι. ~Ἐνταῦθα, φίλε  Κέλσε,   εἰ δεῖ τἀληθῆ λέγειν, συγγνώμην
[1]   ~Σὺ μὲν ἴσως, φίλτατε  Κέλσε,   μικρόν τι καὶ φαῦλον οἴει
[36]   ἐλάβετο, μείζω ἀεὶ προσεπενόει καὶ  πάντοσε   τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς ἔπεμπε χρησμολόγους,
[5]   αὐτὸς τῆς ὥρας τῆς ἐκείνου,  ἐξεπαίδευσέ   τε αὐτὸν καὶ διετέλει ὑπουργῷ
[3]   καὶ ἔνθεον διεμφαίνοντες, φώνημα ἥδιστόν  τε   ἅμα καὶ λαμπρότατον· καὶ ὅλως
[21]   οἷς κατὰ μάγων συνέγραψας, καλλίστοις  τε   ἅμα καὶ ὠφελιμωτάτοις συγγράμμασιν καὶ
[42]   ἐντρυφῶν τοῖς ἀνοήτοις διετέλει, γυναῖκάς  τε   ἀνέδην διαφθείρων καὶ παισὶ συνών.
[5]   τῆς ὥρας τῆς ἐκείνου, ἐξεπαίδευσέ  τε   αὐτὸν καὶ διετέλει ὑπουργῷ καὶ
[55]   δὲ πάνυ γεννικῶς καρτερήσας κατέπαυέν  τε   αὐτοὺς καὶ ὑπισχνεῖτο τιθασόν με
[38]   δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα. τελετήν  τε   γάρ τινα συνίσταται καὶ δᾳδουχίας
[8]   πλουτήσειεν ἄν· ἀμφοτέροις γάρ, τῷ  τε   δεδιότι καὶ τῷ ἐλπίζοντι, ἑώρων
[33]   μαθημάτων αὐτοῦ, ἔφη· Πυθαγόρην πολέμων  τε   διάκτορον ἐσθλὸν ἀοιδόν. εἶτα μετ´
[51]   ἐν μέσῳ χρόνος ἦν τῆς  τε   δόσεως τῶν βιβλίων καὶ τῆς
[54]   ἔφη· Νυκτιπλάνοις ὀάροις χαίρει κοίταις  τε   δυσάγνοις. καὶ ὅλως ἔχθιστος εἰκότως
[39]   τοῦ ὀλεθρίου ἐκείνου ἀνδρὸς φιλήματά  τε   ἐγίγνετο ἐν τῷ μέσῳ καὶ
[17]   τοῖς βουλομένοις Ἀλέξανδρος— ὁρῶντές  τε   ἐν ἀμυδρῷ τῷ φωτὶ τὴν
[18]   τὸ πρόσωπον ἀνθρώπῳ ἐοικότος. γραφαί  τε   ἐπὶ τούτῳ καὶ εἰκόνες καὶ
[14]   ἐμβὰς εἰς τὸ ὕδωρ ὕμνους  τε   ᾖδεν Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἀπόλλωνος μεγάλῃ
[3]   σοι καὶ τοῦτο δείξω, μέγας  τε   ἦν καὶ καλὸς ἰδεῖν καὶ
[27]   εἰσβολὴν οὕτως ἔφη· Πάρθους Ἀρμενίους  τε   θοῷ ὑπὸ δουρὶ δαμάσσας νοστήσεις
[9]   εἶναι καὶ εὔκαιρον χωρίον, τῇ  τε   Θρᾴκῃ καὶ τῇ Βιθυνίᾳ πρόσοικον,
[35]   ἔφη· Γῆμον Ἀλεξάνδρου τε Σεληναίης  τε   θύγατρα. διεδεδώκει δὲ πάλαι λόγον
[12]   εἰκασμένη, ὑπὸ θριξὶν ἱππείαις ἀνοίγουσά  τε   καὶ αὖθις ἐπικλείουσα τὸ στόμα,
[4]   καὶ ἐπιεικέστατος καὶ προσέτι ἁπλοϊκώτατός  τε   καὶ ἀφελέστατος. ἐπὶ πᾶσι δὲ
[27]   πότμον ἐπιπροϊεὶς παύσῃ βιότοιο φάους  τε.   ~Καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο
[13]   ὥσπερ οἱ τῇ μητρὶ ἀγείροντές  τε   καὶ ἐνθεαζόμενοι, ἐδημηγόρει ἐπὶ βωμόν
[8]   τοῦτο προχωρήσειεν αὐτοῖς, αὐτίκα πλούσιοί  τε   καὶ εὐδαίμονες ἔσεσθαι ἤλπιζον— ὅπερ
[15]   τὸν Πελλαῖον ἐκεῖνον Ἀσκληπιόν, μέγιστόν  τε   καὶ κάλλιστον, ὡς ἔφην, ὄντα,
[19]   ἐθέλοι, εἰς βιβλίον ἐγγράψαντα καταρράψαι  τε   καὶ κατασημήνασθαι κηρῷ πηλῷ
[12]   πολλοῦ εἰς τὴν πατρίδα περίβλεπτός  τε   καὶ λαμπρὸς ἦν, μεμηνέναι προσποιούμενος
[8]   ἐλπίζοντι, ἑώρων τὴν πρόγνωσιν ἀναγκαιοτάτην  τε   καὶ ποθεινοτάτην οὖσαν, καὶ Δελφοὺς
[17]   τὴν κεφαλὴν δῆθεν αὐτοῦ ἀνοίγουσάν  τε   καὶ συγκλείουσαν τὸ στόμα, ὥστε
[31]   ἀφικνουμένους πάνυ φιλοφρόνως ὑποδεχόμενος ξενίοις  τε   καὶ ταῖς ἄλλαις δωρεαῖς πολυτελέσιν
[21]   αὖθις ἐπιχλιάνας τὸν κηρόν, τόν  τε   κάτω ὑπὸ τῷ λίνῳ καὶ
[53]   πλευροῦ" Κυτμίδα χρίεσθαι κέλομαι δροσίην  τε   κέλητος· τῷ δὲ ἑτέρῳ, ἐπειδὴ
[51]   ἐν τοσούτῳ κατὰ σχολὴν λύοιντό  τε   οἱ χρησμοὶ ἀσφαλῶς καὶ εὑρίσκοιντο
[11]   πρώτης δεικνὺς μονάδος τρισσῶν δεκάδων  τε   πένθ´ ἑτέρας μονάδας καὶ εἰκοσάδα
[4]   τῶν ἄλλων διέφερεν, καὶ τό  τε   περίεργον καὶ εὐμαθὲς καὶ μνημονικὸν
[35]   γάμου ῥητῶς ἔφη· Γῆμον Ἀλεξάνδρου  τε   Σεληναίης τε θύγατρα. διεδεδώκει δὲ
[2]   μὲν οὖν ὑπὲρ ἀμφοῖν, ὑπέρ  τε   σοῦ καὶ ἐμαυτοῦ· σοῦ μέν,
[61]   πάντων μάλιστα θαυμάσας ἔχω ἐπί  τε   σοφίᾳ καὶ τῷ πρὸς ἀλήθειαν
[6]   ἔτι εἶναι βουλομένην, ἐξευρόντες ἐπεσιτίσαντό  τε   τὰ ἀρκοῦντα παρ´ αὐτῆς καὶ
[20]   τῶν σφραγίδων τὰς λύσεις ἀνεγίγνωσκέν  τε   τὰς ἐρωτήσεις ἑκάστας καὶ τὰ
[58]   κατὰ θάτερα δὲ Ἀλεξάνδρου, στέμματά  τε   τοῦ πάππου Ἀσκληπιοῦ καὶ τὴν
[21]   πρώτη μὲν ἐκείνη,  φίλτατε   Κέλσε· βελόνην πυρώσας τὸ ὑπὸ
[1]   ΨΕΥΔΟΜΑΝΤΙΣ ~Σὺ μὲν ἴσως,  φίλτατε   Κέλσε, μικρόν τι καὶ φαῦλον
[50]   τάλαντον Ἀττικὸν ἑκάτερος. ~Ἐνίοτε δὲ  μήτε   ἐρομένου τινὸς μήτε πεμφθέντος, ἀλλ´
[50]   ~Ἐνίοτε δὲ μήτε ἐρομένου τινὸς  μήτε   πεμφθέντος, ἀλλ´ οὐδὲ ὅλως ὄντος
[40]   ἔχοι διὰ τὸν χρυσοῦν μηρὸν  εἴτε   ἄλλην ὁμοίαν αὐτῇ, καὶ τὴν
[53]   ἠκηκόει ὡς ἐρομένου τοῦ πέμψαντος,  εἴτε   οἱ πλεῦσαι ἐπ´ Ἰταλίαν εἴτε
[53]   εἴτε οἱ πλεῦσαι ἐπ´ Ἰταλίαν  εἴτε   πεζοπορῆσαι λῷον, ἀπεκρίνατο οὐδὲν πρὸς
[40]   τισὶ τῶν μωροσόφων ὑπὲρ αὐτοῦ,  εἴτε   Πυθαγόρου τὴν ψυχὴν ἔχοι διὰ
[14]   τὸν ἀρτιγέννητον Ἀσκληπιόν, δὶς τεχθέντα,  ὅτε   ἄλλοι ἅπαξ τίκτοντ´ ἄνθρωποι, οὐκ
[48]   τοῦ ἐν Γερμανίᾳ πολέμου ἀκμάζοντος,  ὅτε   θεὸς Μάρκος ἤδη τοῖς Μαρκομάνοις
[16]   ποιῆσαι ἐπ´ Ἀλεξάνδρῳ νοσοῦντι λόγος,  ὅτε   μὲν ἤδη πονήρως εἶχεν,
[50]   τῷ Ἀλεξάνδρῳ τάλαντον Ἀττικὸν ἑκάτερος.  ~Ἐνίοτε   δὲ μήτε ἐρομένου τινὸς μήτε
[12]   καὶ λαμπρὸς ἦν, μεμηνέναι προσποιούμενος  ἐνίοτε   καὶ ἀφροῦ ὑποπιμπλάμενος τὸ στόμα·
[40]   Πυθαγόρου ψυχὴ ποτὲ μὲν φθίνει,  ἄλλοτε   δ´ αὔξει· δὲ προφητείη
[54]   μίαν ἐρώτησιν— ἦν δὲ αὕτη·  πότε   ἁλώσεται μαγγανεύων Ἀλέξανδρος; ὀκτώ μοι
[4]   μὲν γὰρ τῷ γαμβρῷ Ῥουτιλιανῷ  ποτε   γράφων καὶ τὰ μετριώτατα ὑπὲρ
[40]   λαμπάδων ἀποστίλβοντος. ὥστε καὶ γενομένης  ποτὲ   ζητήσεως δύο τισὶ τῶν μωροσόφων
[49]   καὶ τεταραγμένους καὶ μάλιστα εἴ  ποτε   θεάσαιτο περιεργότερον τὸ βιβλίον κατεσφραγισμένον.
[35]   Σελήνην ἔρωτι ἁλῶναι αὐτοῦ καθεύδοντά  ποτε   ἰδοῦσαν, ὅπερ αὐτῇ ἔθος, κοιμωμένων
[35]   αὐτοφώνων ἦν. Ἐρομένῳ δὲ αὐτῷ  ποτε   καὶ περὶ γάμου ῥητῶς ἔφη·
[40]   ἔλυσεν τὴν ἀπορίαν· Πυθαγόρου ψυχὴ  ποτὲ   μὲν φθίνει, ἄλλοτε δ´ αὔξει·
[54]   εἰκός, καὶ ἔχθιστον ἡγεῖτο. καί  ποτε   περὶ ἐμοῦ ἐρομένῳ τῷ Ῥουτιλιανῷ
[25]   οὐδὲ ἐχρησμῴδησε πώποτε Ἀμαστριανῷ ἀνδρί.  ὁπότε   δὲ καὶ ἐτόλμησεν ἀδελφῷ συγκλητικοῦ
[7]   Ὀλυμπιάδος μῦθον διαφοιτῆσαι πάλαι εἰκός,  ὁπότε   ἐκύει τὸν Ἀλέξανδρον, δράκοντός τινος,
[25]   ἐν τῇ πόλει· οὐδὲ ἐχρησμῴδησε  πώποτε   Ἀμαστριανῷ ἀνδρί. ὁπότε δὲ καὶ
[44]   ὑπὸ λῃστῶν— πολλοὶ δὲ ἦσαν  τότε—   ἀνῃρῆσθαι, ἐπανῆλθον ἀπαγγέλλοντες αὐτοῦ τὸν
[57]   τοῦ Ἡρακλεώτου φιλοσόφου· ἀλλ´  τότε   ἡγούμενος Βιθυνίας καὶ τοῦ Πόντου
[55]   τοῦ ἡγουμένου τῆς Καππαδοκίας, φίλου  τότε   ὄντος, λαβών, ὥς με παραπέμψειαν
[40]   τὴν αὐγὴν τῶν λαμπάδων ἀποστίλβοντος.  ὥστε   καὶ γενομένης ποτὲ ζητήσεως δύο
[17]   τε καὶ συγκλείουσαν τὸ στόμα,  ὥστε   πάνυ τὸ μηχάνημα ἐδεῖτο Δημοκρίτου
[21]   τὴν σφραγῖδα προχρίσας ἐπετίθει καὶ  ἀπέματτε   τὸν τύπον. εἶτα αὐτίκα ξηροῦ
[13]   γένοιντο ἂν Ἑβραίων Φοινίκων,  ἐξέπληττε   τοὺς ἀνθρώπους οὐκ εἰδότας
[25]   χρησμῳδῆσαι, καταγελάστως ἀπήλλαξεν, οὐχ εὑρὼν  οὔτε   αὐτὸς πλάσασθαι χρησμὸν δεξιὸν οὔτε
[54]   Ἀλέξανδρος; ὀκτώ μοι χρησμοὺς ἔπεμψεν,  οὔτε   γῆς φασιν οὔτε οὐρανοῦ ἁπτομένους,
[60]   ἰατρὸς τὴν τέχνην, πολιός τις,  οὔτε   ἰατρῷ πρέποντα οὔτε πολιῷ ἀνδρὶ
[52]   φάος. ~Ἄλλῳ πάλιν οὔτε παρόντι  οὔτε   ὅλως τινὶ ὄντι ἔφη ἄνευ
[54]   χρησμοὺς ἔπεμψεν, οὔτε γῆς φασιν  οὔτε   οὐρανοῦ ἁπτομένους, ἀνοήτους δὲ καὶ
[52]   χνεχικραγη λείψει φάος. ~Ἄλλῳ πάλιν  οὔτε   παρόντι οὔτε ὅλως τινὶ ὄντι
[60]   πολιός τις, οὔτε ἰατρῷ πρέποντα  οὔτε   πολιῷ ἀνδρὶ ταῦτα ποιῶν. ἀλλ´
[46]   τοιοῦτον οὔτε στέγῃ τις ἐδέχετο  οὔτε   πυρὸς ὕδατος ἐκοινώνει, ἀλλ´
[46]   Ἐς κόρακας, οὐκέτι τὸν τοιοῦτον  οὔτε   στέγῃ τις ἐδέχετο οὔτε πυρὸς
[25]   οὔτε αὐτὸς πλάσασθαι χρησμὸν δεξιὸν  οὔτε   τὸν ποιῆσαι πρὸς καιρὸν αὐτῷ
[53]   πλωέμεναι, πεζὴν δὲ κατ´ οἶμον  ὅδευε.   ~Πολλὰ γὰρ τοιαῦτα καὶ αὐτὸς
[25]   τολμῶσι τὰ κάκιστα βλασφημεῖν· οὓς  ἐκέλευε   λίθοις ἐλαύνειν, εἴ γε θέλουσιν
[25]   οὕτως ἔφη· Μάλβακα χοιράων ἱερῇ  κυμίνευε   σιπύδνῳ. ~Πολλάκις μὲν οὖν, ὡς
[5]   καὶ ἀκούειν τῶν διηγουμένων, ἀνέδην  ἐπόρνευε   καὶ συνῆν ἐπὶ μισθῷ τοῖς
[29]   πάλιν· Βραγχιδέων ἀδύτοισι πελάζεο καὶ  κλύε   χρησμῶν. καὶ αὖθις· Ἐς Μαλλὸν
[21]   ἐπίνοιαι, ἴσως γὰρ ἐρήσῃ με.  ἄκουε   τοίνυν, ὡς ἔχοις ἐλέγχειν τὰ
[49]   γὰρ παρακινδυνεύων, τὸ ἐπελθὸν ἄλλως  ὑπέγραφε,   χρησμοῖς πρέπον καὶ τὸ τοιοῦτον
[19]   μὲν βιβλίον ἀποδώσειν σεσημασμένον ὡς  εἶχε,   τὴν δὲ πρὸς αὐτὸ ἀπόκρισιν
[57]   Βιθυνίας καὶ τοῦ Πόντου Αὔειτος  ἐπέσχε,   μονονουχὶ ἱκετεύων καὶ ἀντιβολῶν παύσασθαι·
[40]   φρενός ἐστιν ἀπορρώξ. καί μιν  ἔπεμψε   πατὴρ ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἐπαρωγόν· καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | BCS, Joseph LONGTON

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/06/2005