Paragraphes |
[10] |
ἐπέτρεψε
Νικομάχῳ
δίαιταν,
ὃν
ἠπίστατο
|
πάλαι |
χρώμενον
ἡμῖν,
καὶ
ὡς
οὐκ |
[40] |
φοβεῖσθαι
μὴ
συγχυθέντων
τῶν
ὅρκων
|
πάλιν |
εἰς
ταὐτὰ
καταστῶμεν
ἐξ
ὧνπερ |
[40] |
δῆμος
ἐν
τῷ
Πειραιεῖ
κατεκλείσθη,
|
πάλιν |
ἐκεῖθεν
διαδρὰς
ἐν
Βοιωτοῖς
διῃτᾶτο· |
[10] |
διακοσίας
δραχμάς.
Ἵνα
δὲ
μὴ
|
πάλιν |
ἐξείη
συκοφαντεῖν
αὐτῷ,
δίαιταν
ἐπὶ |
[10] |
ὀφλήσει,
πείσας
δὲ
τὴν
ἀρχὴν
|
πάλιν |
τὴν
αὐτὴν
δίκην
ἐγράψατο,
ὡς |
[50] |
λαγχάνουσιν
αὐτῷ
φόνου
δίκην
ἐπὶ
|
Παλλαδίῳ. |
(Πυθόμενος
δ'
ὁ
Κρατῖνος
τὰς |
[0] |
ἀργύριον
φέροντι.
Λαβόμενος
δ'
αὐτοῦ
|
Πάμφιλον |
ἔφασκεν
αὐτὸ
καταλιπεῖν
καὶ
δημόσιον |
[50] |
ὥσπερ
ἂν
εἴ
τῳ
Φρυνώνδας
|
πανουργίαν |
ὀνειδίσειεν
ἢ
Φιλουργὸς
ὁ
τὸ |
[10] |
τῶν
τότε
γεγενημένων,
οὐδ'
εἰ
|
πάντα |
ταῦτ'
ἦν
πεποιηκὼς
ἅ
φησιν |
[20] |
πολέμους
διαλυόμεθα·
τούτῳ
μόνῳ
κοινῷ
|
πάντες |
ἄνθρωποι
διατελοῦμεν
χρώμενοι.
Ὥσθ'
ἅπασι |
[40] |
τότε
μὲν
ἀμαθεστάτους
καὶ
δυστυχεστάτους
|
πάντες |
ἡμᾶς
ἐνόμιζον·
νῦν
δ'
εὐδαιμονέστατοι |
[30] |
(Ἔπειτα
κἀκεῖνο
χρὴ
σκοπεῖν,
ὅτι
|
πάντες |
οἱ
κατελθόντες
ἐκ
Περαίεως
ἔχοιεν |
[50] |
καὶ
τεκμηρίῳ
χρήσαισθε
περὶ
τοῦ
|
παντὸς |
πράγματος,
ταύτης
δὲ
μνησθήσομαι
πρὸς |
[20] |
βουλόμενον
λύειν
ἐάσετε.
(Ὃ
δὲ
|
πάντων |
ἄν
τις
μάλιστα
θαυμάσειεν,
εἰ, |
[60] |
εἷς
ἐγὼ
φανήσομαι
γεγενημένος,
ὃς
|
πάντων |
ἂν
εἴην
δυστυχέστατος,
εἰ
πολλὰ |
[10] |
πρότερον
ἡμαρτηκόσι
μετέμελεν;
Ὃ
δὲ
|
πάντων |
δεινότατον,
εἰ
τῶν
μὲν
ὑπαρχόντων |
[10] |
καὶ
τὰς
ἀρχὰς
λυμαινομένου
καὶ
|
πάντων |
κακῶν
αἰτίου,
λαγχάνει
μοι
δίκην |
[30] |
γνώμης,
ἁφέντι
τὴν
δίκην
ἀπηλλάχθαι
|
πάντων |
τῶν
πραγμάτων.
Καίτοι
πῶς
οὐκ |
[40] |
μὴν
οὐ
δεῖ
γ'
ὑμᾶς
|
παρ' |
ἑτέρων
μαθεῖν.
Ὅσον
ἐστὶν
ὁμόνοια |
[60] |
ἀλλὰ
πείσας
τὸν
ἀδελφὸν
συντριηραρχεῖν,
|
παρ' |
ἡμῶν
αὐτῶν
μισθὸν
διδόντες
τοῖς |
[40] |
ἀλλ'
ὡς
ἐγὼ
πεποίηκα
ἐξελέγχειν,
|
παρ' |
οὗπερ
ἀξιοῖ
τἀπολωλότα
κομίζεσθαι·
(ἐπεὶ |
[60] |
καὶ
περὶ
μηδενὸς
ποιεῖσθαι
τὰς
|
παρ' |
ὑμῖν
διαβολάς,
ὃς
οὐ
μόνον |
[40] |
πολιτῶν
δύναται.
Καίτοι
χρὴ
μέγα
|
παρ' |
ὑμῖν
δύνασθαι
τῶν
κατηγοριῶν,
οὐχ |
[60] |
περὶ
ἐλάττονος
φαίνομαι
ποιούμενος
τοῦ
|
παρ' |
ὑμῖν
εὐδοκιμεῖν.
(Τῷ
δ'
οὐκ |
[10] |
ἢ
τῷ
δικαίῳ
κρίνεται
τὰ
|
παρ' |
ὑμῖν,
ὥστε
λυσιτελεῖν
μοι
μίκρ' |
[30] |
τῷ
κινδύνῳ
ζητεῖν
αὐτόν
ἐλέου
|
παρ' |
ὑμῶν
τυγχάνειν,
οὗ
κύριος
αὐτός |
[0] |
τῷ
πράγματι,
λέγοντες
ὡς
πολλὰ
|
παρὰ |
γνώμην
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
ἀποβαίνει, |
[0] |
(Ἀποδείξω
δὲ
Καλλίμαχον
οὐ
μόνον
|
παρὰ |
τὰς
συνθήκας
δικαζόμενον,
ἀλλὰ
καὶ |
[30] |
Τῷ
δ'
ἂν
δόξαιμεν
ἀδικεῖσθαι
|
παρὰ |
τὰς
συνθήκας
κακῶς
πάσχοντες,
εἰ |
[0] |
νόμον
ἔθεσθε,
ἄν
τις
δικάζηται
|
παρὰ |
τοὺς
ὅρκους,
ἐξεῖναι
τῷ
φεύγοντι |
[0] |
Λυσίμαχον
ἐσυκοφάντει·
λαβὼν
δὲ
καὶ
|
παρὰ |
τούτου
διακοσίας
δραχμὰς
ἐμοὶ
πράγματα |
[60] |
σφέτερ'
αὐτῶν
ἔχοιεν,
ἡμῖν
τε
|
παρὰ |
τῷ
πλήθει
τῶν
πολιτῶν
χάρις |
[0] |
μόνον
ἐπιορκοῦντες
ἐξελέγχοιντο
μηδὲ
τὴν
|
παρὰ |
τῶν
θεῶν
τιμωρίαν
ὑπομένοιεν
ἀλλὰ |
[20] |
Καὶ
ἡ
μὲν
πόλις
οὐδὲ
|
παρὰ |
τῶν
ὁμολογούντων
ἐξαμαρτάνειν
ἀξιοῖ
δίκην |
[20] |
δ'
ὃς
γεγραμμένας
αὐτὰς
τολμᾷ
|
παραβαίνειν, |
ἀζήμιον
ἀφήσετε.
Ἀλλ'
οὔτ'
ἂν |
[20] |
ἐπὶ
δὲ
τῇ
τούτου
συκοφαντίᾳ
|
παραβαίνειν |
ἐπιχειρήσετε,
καὶ
τὰς
μὲν
ἰδίας |
[20] |
κατεφύγομεν,
ἅς
εἰ
Λακεδαιμόνιοι
τολμῷεν
|
παραβαίνειν, |
σφόδρ'
ἂν
ἕκαστος
ὑμῶν
ἀγανακτήσειεν. |
[40] |
μόνον
τηλικαύταις
ζημίαις
κολάζειν
τοὺς
|
παραβαίνειν |
τολμῶντας
τὰς
συνθήκας
ἀλλὰ
ταῖς |
[20] |
οὔτ'
ἄλλοις
πρὸς
ὑμᾶς
ἐλυσιτέλησε
|
παραβῆναι, |
τοσαύτην
δ'
ἔχουσι
δύναμιν
ὥστε |
[20] |
πολιτείαν
διαφυλάττειν,
(τηνικαῦτα
τοὺς
ὅρκους
|
παραβήσεσθε· |
καὶ
τοῖς
μὲν
εἰρηκόσιν
ὡς |
[30] |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ἁπάντων
κοινοὺς
|
παραβήσεσθε. |
Ὥστ'
οὐκ
ἄξιον
οὔτε
κατὰ |
[0] |
πρῶτον
μὲν
τοὺς
ἐξ
ἀρχῆς
|
παραγενομένους, |
ὡς
οὔτ'
ἐπελαβόμην
οὔτ'
ἐφηψάμην |
[0] |
μάρτυρας.
Μάρτυρες
(Οὕτω
τοίνυν
πολλῶν
|
παραγενομένων |
τοῖς
πραχθεῖσιν,
ὥσπερ
οὐδενὸς
συνειδότος |
[0] |
|
~Παραγραφή |
πρὸς
Καλλίμαχον.
(Εἰ
μὲν
καὶ |
[0] |
ἄλλοι
τινὲς
ἦσαν
ἠγωνισμένοι
τοιαύτην
|
παραγραφήν, |
ἀπ'
αὐτοῦ
τοῦ
πράγματος
ἠρχόμην |
[20] |
μικρῷ
τῷ
δικαίῳ
πιστεύων
τὴν
|
παραγραφὴν |
ἐποιησάμην,
ἀλλ'
οὐ
τῶν
μὲν |
[0] |
εἰσάγειν,
λέγειν
δὲ
πρότερον
τὸν
|
παραγραψάμενον, |
(ὁπότερος
δ'
ἂν
ἡττηθῇ,
τὴν |
[0] |
τοὺς
ὅρκους,
ἐξεῖναι
τῷ
φεύγοντι
|
παραγράψασθαι, |
τοὺς
δ'
ἄρχοντας
περὶ
τούτου |
[50] |
Ἤ
τίς
ἂν
εὑρεῖν
ἔχοι
|
παράδειγμα |
μεῖζον
ἀδικίας
καὶ
συκοφαντίας
καὶ |
[50] |
ἐμαυτοῦ
τὰς
μὲν
ἄλλας
ἁπάσας
|
παραλείψω |
λειτουργίας,
ἧς
δ'
οὐ
μόνον |
[20] |
Φίλωνα
τὸν
ἐκ
Κοίλης
ἐνδειχθέντα
|
παραπρεσβεύεσθαι, |
καὶ
περὶ
μὲν
τοῦ
πράγματος |
[50] |
δὲ
προσήκει
τῶν
μὴ
γενομένων
|
παρασχέσθαι |
μάρτυρας
μᾶλλον
ἢ
τοῦτον,
ὃς |
[60] |
ὑμῶν
μεταμελήσειεν,
εἰ
καὶ
μὴ
|
παραχρῆμα |
ἀλλ'
ὀλίγον
ὕστερον,
εἰ
τὸν |
[0] |
θεῶν
τιμωρίαν
ὑπομένοιεν
ἀλλὰ
καὶ
|
παραχρῆμα |
ζημιοῖντο.
Δεινὸν
οὖν
ἡγησάμην,
εἰ |
[0] |
τούτου
διακοσίας
δραχμὰς
ἐμοὶ
πράγματα
|
παρεῖχεν. |
Καὶ
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἐνεκάλει |
[60] |
τῆς
τιμῆς
ἀξίους
ἡμᾶς
αὐτοὺς
|
παρείχομεν, |
οὐχ
ἵν'
ὀλιγαρχίας
γενομένης
τἀλλότρια |
[10] |
καθ'
ἕκαστον
διηγοίμην;
Οὐδὲν
γὰρ
|
παρέλιπον |
τῶν
εἰθισμένων
περὶ
τῶν
τοιούτων |
[40] |
(Καὶ
μέχρι
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης
|
παρέμεινε |
μετέχων
τῆς
πολιτείας,
ἐν
ᾗ |
[0] |
τολμήσει
κατηγορεῖν.
(Ἐγὼ
δ'
ὑμῖν
|
παρέξομαι |
μάρτυρας
πρῶτον
μὲν
τοὺς
ἐξ |
[10] |
δίαιταν
μέλλειν
ἔξαρνον
εἶναι
καὶ
|
παρεσκευάσθαι |
λέγειν
τοιούτους
λόγους,
ὡς
οὐκ |
[50] |
ἐξέσται
πολλάκις
κατηγορεῖν,
οὕτω
γὰρ
|
παρεσκεύασται |
πολιτεύεσθαι,
περὶ
δ'
ἐμαυτοῦ
τὰς |
[40] |
ὑμῖν
Λακεδαιμονίων
πολεμησάντων
οὐδὲ
μίαν
|
παρέσχεν |
αὑτὸν
ἡμέραν
τάξαι
τοῖς
στρατηγοῖς, |
[10] |
ἐπὶ
τῶν
τριάκοντα
κόσμιον
αὑτὸν
|
παρέσχεν, |
εἰς
τοῦτον
ἀποθέσθαι
τὸν
χρόνον |
[20] |
ἔχοντ'
ἀπολογήσασθαι,
τὰς
δὲ
συνθήκας
|
παρεχόμενον, |
ἔδοξεν
ὑμῖν
ἀφεῖναι
καὶ
μηδὲ |
[60] |
τῶν
λῃτουργιῶν
καὶ
πρὸς
τὰ
|
παρόντ' |
ἀθύμως
διακειμένων,
καὶ
τῶν
μὲν |
[40] |
τότε
δ'
ἐξῆλθεν,
οὐ
τὰ
|
παρόντα |
μισήσας
ἀλλὰ
δείσας
τὸν
ἐπιόντα |
[30] |
οἶμαι
δ'
αὐτὸν
ὀδυρεῖσθαι
τὴν
|
παροῦσαν |
πενίαν
καὶ
τὴν
γεγενημένην
αὑτῷ |
[20] |
πίστεως
γεγενημένης
ἄξιον
εἶναι
τὴν
|
παροῦσαν |
πολιτείαν
διαφυλάττειν,
(τηνικαῦτα
τοὺς
ὅρκους |
[40] |
ἐγνωκότων,
οἱ
δὲ
δεδίωσι
τὴν
|
παροῦσαν |
πολιτείαν
ὡς
οὐδεμιᾶς
αὐτοῖς
ἔτι |
[60] |
ἄκυροι
κατασταθεῖεν.
Ἄξιον
δὲ
τὴν
|
παροῦσαν |
τύχην
διαφυλάττειν,
ἐνθυμουμένους,
ὅτι
ἑτέρας |
[50] |
τὸ
δικαστήριον
ζῶσαν
ἅπασι
τοῖς
|
παροῦσιν |
ἐπέδειξαν.
Ὥσθ'
ἑπτακοσίων
μὲν
δικαζόντων, |
[50] |
ἐν
ἄστει
μείναντας
καὶ
περὶ
|
πᾶσαν |
τὴν
πόλιν,
οὐκ
ἀγαπᾷ
τῶν |
[30] |
ἀδικεῖσθαι
παρὰ
τὰς
συνθήκας
κακῶς
|
πάσχοντες, |
εἰ
μηδ'
αὐτοὶ
φαινοίμεθ'
αὐτὰς |
[0] |
ἐκ
Πειραιέως,
οὗτος
ἐνεκάλει
τῷ
|
Πατροκλεῖ |
καὶ
δίκας
ἐλάγχανεν
ὡς
αἰτίῳ |
[0] |
τριάκοντα
καταστάντες,
ὄντος
δέ
μοι
|
Πατροκλέους |
ἐπιτηδείου,
τοῦ
τότε
βασιλεύοντος,
ἔτυχον |
[0] |
τὴν
φάσιν
τῶν
χρημάτων
ὁ
|
Πατροκλῆς |
ἐποιεῖτο·
ὁ
δ'
ὡς
τοὺς |
[0] |
οὐκ
ἐγὼ
τὴν
φάσιν
ἀλλὰ
|
Πατροκλῆς |
ἐποιήσατο
πρὸς
αὐτούς,
ἔτι
δὲ |
[0] |
λύειν
ἐπιχειροῦντας,
βουλόμενοι
τούτους
τε
|
παῦσαι |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἐπιδεῖξαι
ὅτι |
[40] |
κύκλον
ἔχοντες,
οἱ
δὲ
τὸν
|
Πειραιᾶ |
κατειληφότες,
μᾶλλον
ἀλλήλους
μισοῦντες
ἢ |
[60] |
ἐκείνους
εἰσπλέοντα
λαμβάνοντες
εἰς
τὸν
|
Πειραιᾶ |
κατήγομεν.
Ἀνθ'
ὧν
ὑμεῖς
ἐψηφίσασθ' |
[50] |
τούτων,
ὅτι
καταπλεύσας
εἰς
τὸν
|
Πειραιᾶ |
μόνος
οὐ
κατέλυσα
τὴν
τριηραρχίαν, |
[0] |
ἐκεῖνον
γὰρ
εἶναι
τῶν
ἐν
|
Πειραιεῖ. |
(Ἀμφισβητοῦντος
δὲ
τούτου
καὶ
λοιδορίας |
[40] |
ἐθόντων
ὁ
δῆμος
ἐν
τῷ
|
Πειραιεῖ |
κατεκλείσθη,
πάλιν
ἐκεῖθεν
διαδρὰς
ἐν |
[10] |
μὲν
οἱ
τριάκοντα,
ὁ
δὲ
|
Πειραιεὺς |
ἦν
κατειλημμένος,
ἐκράτει
δ'
ὁ |
[50] |
γεγενημένος
καὶ
περὶ
τοὺς
ἐκ
|
Πειραιέως |
καὶ
περὶ
τοὺς
ἐν
ἄστει |
[0] |
τοῦ
διώκοντος.
(Ἐπειδὴ
γὰρ
ἐκ
|
Πειραιέως |
κατελθόντες
ἐνίους
ἑωρᾶτε
τῶν
πολιτῶν |
[0] |
(ἐπειδὴ
κατῆλθον
οἱ
φεύγοντες
ἐκ
|
Πειραιέως, |
οὗτος
ἐνεκάλει
τῷ
Πατροκλεῖ
καὶ |
[10] |
τῶν
ψήφων,
τὴν
ἐπωβελίαν
ὀφλήσει,
|
πείσας |
δὲ
τὴν
ἀρχὴν
πάλιν
τὴν |
[60] |
αὐτὴν
ἐκείνοις
γνώμην
ἔσχον,
ἀλλὰ
|
πείσας |
τὸν
ἀδελφὸν
συντριηραρχεῖν,
παρ'
ἡμῶν |
[20] |
λόγοις
τοῖς
αὑτοῦ
ὥσθ'
ἡγεῖσθαι
|
πείσειν |
ὑμᾶς
ἐναντία
τούτοις
ψηφίσασθαι;
Καὶ |
[30] |
λέξειν
ὡς
δεινὰ
καὶ
σχέτλια
|
πείσεται, |
εἰ
τῶν
χρημάτων,
ὧν
ἐπὶ |
[60] |
οὐκ
ἂν
ὑμῖν
ἐπιτιμήσειεν,
εἰ
|
πεισθέντες |
ὑπὸ
τῶν
Καλλιμάχου
λόγων
τοσαύτην |
[10] |
ὅτι,
εἰ
μὴ
μεταλάβοι
τὸ
|
πέμπτον |
μέρος
τῶν
ψήφων,
τὴν
ἐπωβελίαν |
[60] |
τις
ὑμᾶς
εὖ
πεποίηκε,
καὶ
|
πένητας |
γενομένους
ἐλεεῖν
οὐ
τοὺς
ἀπολωλεκότας |
[30] |
δ'
αὐτὸν
ὀδυρεῖσθαι
τὴν
παροῦσαν
|
πενίαν |
καὶ
τὴν
γεγενημένην
αὑτῷ
συμφοράν, |
[40] |
κακόν·
οὕτω
γὰρ
ἀμφοτέρων
σφόδρα
|
πεπείρασθε, |
ὥστε
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ὑμεῖς |
[40] |
πέπονθεν
ἀποφαίνειν,
ἀλλ'
ὡς
ἐγὼ
|
πεποίηκα |
ἐξελέγχειν,
παρ'
οὗπερ
ἀξιοῖ
τἀπολωλότα |
[20] |
ἔχων
ἀποφαίνειν,
ὡς
οὔτε
ταῦτα
|
πεποίηκα |
οὔτ'
ἄλλ'
οὐδὲν
ἐξήμαρτον;
Ἀνάγνωθι |
[60] |
ἀλλ'
εἴ
τις
ὑμᾶς
εὖ
|
πεποίηκε, |
καὶ
πένητας
γενομένους
ἐλεεῖν
οὐ |
[60] |
ἐφ'
ἡμῖν
δὲ
τοῖς
εὖ
|
πεποιηκόσιν |
ἄκυροι
κατασταθεῖεν.
Ἄξιον
δὲ
τὴν |
[10] |
οὐδ'
εἰ
πάντα
ταῦτ'
ἦν
|
πεποιηκὼς |
ἅ
φησιν
αὐτός,
ἐκ
τῶν |
[40] |
ὅταν
ὁρῶσι
μηδὲ
τοὺς
κοσμίως
|
πεπολιτευμένους |
τῶν
δικαίων
τυγχάνοντας;
Πόσην
δὲ |
[60] |
οὐκ
εἴ
τις
αὐτὸς
κακῶς
|
πέπονθεν, |
ἀλλ'
εἴ
τις
ὑμᾶς
εὖ |
[40] |
ψηφίζεσθαι,
μηδ'
ὡς
αὐτός
δεινὰ
|
πέπονθεν |
ἀποφαίνειν,
ἀλλ'
ὡς
ἐγὼ
πεποίηκα |
[0] |
ὡς
οὐδὲν
ὑπ'
ἐμοῦ
κακὸν
|
πέπονθεν, |
ἡγοῦμαι
ταῖς
τε
συνθήκαις
ὑμᾶς |
[0] |
ἐργαστηρίοις
λόγους
ἐποιεῖτο
ὡς
δεινὰ
|
πεπονθὼς |
ὑπ'
ἐμοῦ
καὶ
τῶν
χρημάτων |
[50] |
ἀξίως
δύναιτο
κατηγορῆσαι
τῶν
τούτω
|
πεπραγμένων; |
Ἤ
τίς
ἂν
εὑρεῖν
ἔχοι |
[10] |
ἡ
δίαιτα
ἐγεγόνει
μήτε
τῶν
|
πεπραγμένων |
ἦσαν
μάρτυρες,
ἔδει
δ'
ἐκ |
[20] |
ἑώρα
μεταμέλον
τῇ
πόλει
τῶν
|
πεπραγμένων, |
οὐκ
ἄξιον
ἦν
θαυμάζειν
αὐτοῦ· |
[30] |
τοῖς
προγόνοις
ἐν
τῷ
πολέμῳ
|
πεπραγμένων |
οὐχ
ἥκισθ'
ἡ
πόλις
ἐκ |
[50] |
δὲ
μόνον
ἀκούσαντες
τῶν
τούτῳ
|
πεπραγμένων |
ῥᾳδίως
καὶ
τὴν
ἄλλην
αὐτοῦ |
[30] |
τοιούτων
ἔργων,
ὅσα
μετὰ
κινδύνων
|
πέπρακται, |
τὸ
πλεῖστον
ἄν
τις
μέρος |
[10] |
τούτων
δεδωκέναι.
Ἀξιῶ
δ'
ὅσον
|
περ |
ἂν
τούτῳ
σημεῖον
ἦν
ὡς |
[30] |
ὅτι
πάντες
οἱ
κατελθόντες
ἐκ
|
Περαίεως |
ἔχοιεν
ἂν
τοὺς
αὐτοὺς
λόγους |
[10] |
γενέσθαι
τεκμήριον
ὡς
ἀληθῆ
λέγω
|
περὶ |
αὐτῆς,
ἐπειδὴ
τῷ
μάρτυρι
φανερός |
[20] |
ὑμῖν
ἀφεῖναι
καὶ
μηδὲ
κρίσιν
|
περὶ |
αὐτοῦ
ποιήσασθαι.
Καὶ
ἡ
μὲν |
[0] |
Ἐκεῖνοι
δ'
εἰς
τὴν
βουλὴν
|
περὶ |
αὐτῶν
ἀπέδοσαν·
κρίσεως
δὲ
γενομένης |
[0] |
καὶ
προσέτι
δίαιταν
ἡμῖν
γεγενημένην
|
περὶ |
αὐτῶν.
Βούλομαι
δ'
ἐξ
ἀρχῆς |
[40] |
ἄλλους
ὑμεῖς
ἄριστ'
ἂν
διδάξαιτε
|
περὶ |
αὐτῶν.
(Ἵνα
δὲ
δοκῶ
διὰ |
[40] |
συνθήκας
διατρίβειν,
ὅτι
ῥᾴδιόν
ἐστι
|
περὶ |
αὐτῶν
πολλὰ
καὶ
δίκαια
εἰπεῖν, |
[30] |
οὐδὲν
ἢ
κατὰ
τοὺς
ὅρκους
|
περὶ |
αὐτῶν
ψηφίσασθαι.
(Ὡς
μὲν
οὖν |
[20] |
τῇ
πόλει,
τοιούτους
ὅρκους
ἐποιήσασθε
|
περὶ |
αὐτῶν,
ὥστ'
εἰ
καὶ
μὴ |
[20] |
περὶ
τῶν
μεγίστων
ἥκετε
δικάσοντες·
|
περὶ |
γὰρ
συνθηκῶν
τὴν
ψῆφον
οἴσετε, |
[20] |
ἑτέρων
δύνανται
διαπράττεσθαι,
(ἀλλ'
οὖν
|
περὶ |
γε
τῶν
ἐν
ταῖς
συνθήκαις |
[50] |
κατηγορεῖν,
οὕτω
γὰρ
παρεσκεύασται
πολιτεύεσθαι,
|
περὶ |
δ'
ἐμαυτοῦ
τὰς
μὲν
ἄλλας |
[30] |
πόλεις
ἂν
εὑρεθεῖεν
καλῶς
ἠγωνισμέναι,
|
περὶ |
δὲ
στάσεως
οὐκ
ἔστιν
ἣν |
[30] |
ὧν
ἀντωμόσαντο
δικαιότερα
λέγοντες
φάνωνται.
|
Περὶ |
δὲ
τῆς
ἐπωβελίας,
εἰ
μὲν |
[10] |
κατειλημμένος,
ἐκράτει
δ'
ὁ
δῆμος,
|
περὶ |
διαλλαγῶν
δ'
ἦσαν
οἱ
λόγοι. |
[60] |
καὶ
τὴν
ψυχὴν
τὴν
ἐμαυτοῦ
|
περὶ |
ἐλάττονος
φαίνομαι
ποιούμενος
τοῦ
παρ' |
[20] |
ἐκ
Κοίλης
ἐνδειχθέντα
παραπρεσβεύεσθαι,
καὶ
|
περὶ |
μὲν
τοῦ
πράγματος
οὐδὲν
ἔχοντ' |
[50] |
τῶν
ὑπολοίπων
ἐφθονεῖτε.
Νῦν
δὲ
|
περὶ |
μὲν
τῶν
ἄλλων
ὅσοις
ἐπιβεβούλευκε, |
[60] |
δόξαιμι
τοῖς
ἀλλοτρίοις
ἐπιβουλεύειν
καὶ
|
περὶ |
μηδενὸς
ποιεῖσθαι
τὰς
παρ'
ὑμῖν |
[40] |
ἐγὼ
τὰ
χρήματα
εἴληφα
διδάσκειν,
|
περὶ |
οὗπερ
ὑμᾶς
δεῖ
ψηφίζεσθαι,
μηδ' |
[50] |
τοὺς
ἐν
ἄστει
μείναντας
καὶ
|
περὶ |
πᾶσαν
τὴν
πόλιν,
οὐκ
ἀγαπᾷ |
[20] |
τῇ
θέσει
τῶν
νόμων
ἐπεδείξασθε
|
περὶ |
πολλοῦ
ποιούμενοι
τὰς
συνθήκας,
(ἀλλὰ |
[30] |
εἰ
μηδ'
αὐτοὶ
φαινοίμεθ'
αὐτὰς
|
περὶ |
πολλοῦ
ποιούμενοι;
Τίνας
δὲ
πίστεις |
[0] |
βούλεσθαι
κακῶς
ἀκούειν
μηδὲ
κινδυνεύειν
|
περὶ |
πολλῶν
χρημάτων,
μηδ'
εἰ
σφόδρα |
[40] |
δοκῶ
διὰ
τοῦτο
πολὺν
χρόνον
|
περὶ |
τὰς
συνθήκας
διατρίβειν,
ὅτι
ῥᾴδιόν |
[30] |
τὸ
κοινὸν
τῆς
πόλεως
συγκινδυνεύει.
|
Περὶ |
ταύτης
δύ'
ὅρκους
ὀμόσαντες
δικάζετε, |
[10] |
μᾶλλον
ἢ
μηδὲν
ἀποτείσαντι
κινδυνεύειν
|
περὶ |
τηλικούτων.
Τί
δ'
ἂν
ὑμῖν |
[60] |
(ἐμὲ
δὲ
τὸν
οὕτω
πρόθυμον
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
γεγενημένον
μηδὲ
τῶν |
[0] |
τριάκοντα
δραχμαῖς
κινδυνεύοντα,
ἐμαυτὸν
δὲ
|
περὶ |
τῆς
οὐσίας
ἁπάσης
ἀγωνιζόμενον.
(Ἀποδείξω |
[10] |
εἰ
περὶ
τῶν
πραγμάτων
ὡμολογηκὼς
|
περὶ |
τοῦ
διαιτητοῦ
διεφέρετο.
Ἔπειτ'
ὀφειλομένων |
[0] |
λόγους
ποιεῖσθαι·
νῦν
δ'
ἀνάγκη
|
περὶ |
τοῦ
νόμου
πρῶτον
εἰπεῖν
καθ' |
[50] |
χάριν
ἀλλὰ
καὶ
τεκμηρίῳ
χρήσαισθε
|
περὶ |
τοῦ
παντὸς
πράγματος,
ταύτης
δὲ |
[10] |
πολιτῶν
οὔτε
χρήμασι
ζημιώσας
οὔτε
|
περὶ |
τοῦ
σώματος
εἰς
κίνδυνον
καταστήσας, |
[50] |
ὀνομάζεσθαι.
~Καὶ
τοιοῦτος
γεγενημένος
καὶ
|
περὶ |
τοὺς
ἐκ
Πειραιέως
καὶ
περὶ |
[50] |
περὶ
τοὺς
ἐκ
Πειραιέως
καὶ
|
περὶ |
τοὺς
ἐν
ἄστει
μείναντας
καὶ |
[10] |
εἰκότως
ἄν
μου
κατεγιγνώσκετε
καὶ
|
περὶ |
τοῦτον
ἐξαμαρτάνειν·
νῦν
δ'
οὐδένα |
[0] |
φεύγοντι
παραγράψασθαι,
τοὺς
δ'
ἄρχοντας
|
περὶ |
τούτου
πρῶτον
εἰσάγειν,
λέγειν
δὲ |
[30] |
ὁ
ἀγών,
ἀλλ'
ἐμοὶ
μὲν
|
περὶ |
τούτων,
ὑμῖν
δὲ
περὶ
τῶν |
[20] |
οὐδὲ
μνησικακεῖν,
ἀλλ'
εἰ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων
μᾶλλον
ἑτέρων
δύνανται |
[40] |
εἰ
καὶ
τῳ
δόξω
δὶς
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
λέγειν,
ὅτι
πολλοὶ |
[10] |
(Πυνθάνομαι
δὲ
Καλλίμαχον
οὐ
μόνον
|
περὶ |
τῶν
ἐγκλημάτων
διανοεῖσθαι
ψευδῆ
λέγειν, |
[0] |
τὰς
συνθήκας
δικαζόμενον,
ἀλλὰ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἐγκλημάτων
ψευδόμενον,
καὶ
προσέτι |
[30] |
τοὺς
λόγους.
Οὐ
γὰρ
μόνον
|
περὶ |
τῶν
ἐπιγεγραμμένων
χρημάτων
ἐστιν
οὗτος |
[20] |
ἐγνωσμένοις
ποιήσαιτε.
(Ἐνθυμεῖσθε
δ'
ὅτι
|
περὶ |
τῶν
μεγίστων
ἥκετε
δικάσοντες·
περὶ |
[30] |
μὲν
περὶ
τούτων,
ὑμῖν
δὲ
|
περὶ |
τῶν
ὀλίγῳ
πρότερον
εἰρημένων·
ὑπὲρ |
[10] |
διαιτητήν,
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον
εἰ
|
περὶ |
τῶν
πραγμάτων
ὡμολογηκὼς
περὶ
τοῦ |
[30] |
καὶ
δίκαιον
ὑμᾶς
ἐστὶν
οὕτω
|
περὶ |
τῶν
συνθηκῶν
γιγνώσκειν,
οὐδ'
αὐτὸν |
[40] |
ἡμετέρων
πραγμάτων
φροντίζοντες,
ἀλλ'
ἡγούμενοι
|
περὶ |
τῶν
συνθηκῶν
εἶναι
τὴν
κρίσιν. |
[10] |
Οὐδὲν
γὰρ
παρέλιπον
τῶν
εἰθισμένων
|
περὶ |
τῶν
τοιούτων
λέγεσθαι.
Τελευτῶν
δ' |
[10] |
δ'
οὐκ
ἐξῆν
αὐτῷ
δικάζεσθαι
|
περὶ |
τῶν
τότε
γεγενημένων,
οὐδ'
εἰ |
[0] |
καθ'
ὃν
εἰσεληλύθαμεν,
ἵν'
ἐπιστάμενοι
|
περὶ |
ὧν
ἀμφισβητοῦμεν,
τὴν
ψῆφον
φέρητε, |
[30] |
αὐτοὺς
ἀποδείξωσιν,
ἀλλ'
οἵτινες
ἂν
|
περὶ |
ὧν
ἀντωμόσαντο
δικαιότερα
λέγοντες
φάνωνται. |
[0] |
τῶν
νόμων
οὕτως
ἐχόντων
ἐγὼ
|
περιόψομαι |
τὸν
μὲν
συκοφάντην
ἐν
τριάκοντα |
[40] |
ἡμῖν
καταλειφθέντας,
(ἐπειδὴ
δὲ
τὰς
|
πὶστεις |
ἀλλήλοις
ἔδομεν
εἰς
ταὐτὸν
συνελθόντες, |
[30] |
περὶ
πολλοῦ
ποιούμενοι;
Τίνας
δὲ
|
πίστεις |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
εὑρήσομεν,
εἰ |
[50] |
τολμήσειεν;
Πῶς
δὲ
χρὴ
τούτῳ
|
πιστεύειν |
ὑπὲρ
αὑτοῦ
λέγοντι,
ὃς
ὑπὲρ |
[20] |
διὰ
συνθηκῶν
εἶναι.
(Ταύταις
γὰρ
|
πιστεύοντες |
ὡς
ἀλλήλους
ἀφικνούμεθα
καὶ
ποριζόμεθα |
[0] |
πολλῶν
χρημάτων,
μηδ'
εἰ
σφόδρα
|
πιστεύω |
τῷ
πράγματι,
λέγοντες
ὡς
πολλὰ |
[20] |
Συνθῆκαι.
~Ἆρα
μικρῷ
τῷ
δικαίῳ
|
πιστεύων |
τὴν
παραγραφὴν
ἐποιησάμην,
ἀλλ'
οὐ |
[20] |
ὑμῖν
συμβέβηκεν
ὥστε
καὶ
μηδεμιᾶς
|
πίστεως |
γεγενημένης
ἄξιον
εἶναι
τὴν
παροῦσαν |
[20] |
δ'
ἔχουσι
δύναμιν
ὥστε
τὰ
|
πλεῖστα |
τοῦ
βίου
καὶ
τοῖς
Ἕλλησι |
[30] |
ὅσα
μετὰ
κινδύνων
πέπρακται,
τὸ
|
πλεῖστον |
ἄν
τις
μέρος
τῇ
τύχῃ |
[50] |
συμφοραῖς
δι'
ὑμᾶς
κεχρημένος
ἢ
|
πλείστων |
ἀγαθῶν
αἴτιος
τῇ
πόλει
γεγενημένος. |
[50] |
τῆς
δυνάμεως
ἐστερήθη,
τῶν
μὲν
|
πλείστων |
τριηράρχων
τοσοῦτον
διήνεγκον,
ὅτι
μετ' |
[10] |
εἴπερ
ἠβουλόμην
ψευδῆ
λέγειν,
ὅτι
|
πλέον |
ἔδει
φάσκειν
τούτων
δεδωκέναι.
Ἀξιῶ |
[60] |
ἣν
ὑμᾶς
νῦν
ἀπαιτοῦμεν,
οὐ
|
πλέον |
ἔχειν
τοῦ
δικαίου
ζητοῦντες,
ἀλλ' |
[50] |
τυγχάνειν
τοῖς
ἄλλοις
ἀλλὰ
ζητεῖ
|
πλέον |
ἔχειν
ὑμῶν,
ὥπερ
ἢ
μόνος |
[30] |
μὲν
συμφοραῖς
ὁμοίας
τῷ
τῷ
|
πλήθει |
κέχρηνται,
τὰς
δὲ
τιμωρίας
διαφόρους |
[60] |
ἔχοιεν,
ἡμῖν
τε
παρὰ
τῷ
|
πλήθει |
τῶν
πολιτῶν
χάρις
ὀφείλοιτο·
ἣν |
[60] |
εἰ
τὸν
μὲν
συκοφάντην
ἴδοιτε
|
πλούσιον |
γεγενημένον,
ἐμὲ
δ'
ἐξ
ὧν |
[10] |
μηδέν'
ἠξίωσα,
τοῦτον
δὲ
κακῶς
|
ποιεῖν |
ἐπεχείρουν,
πρὸς
ὃν
οὐδὲν
πώποτέ |
[10] |
ἡ
τῶν
τριάκοντα
πονηρία
τοιαῦτα
|
ποιεῖν· |
οὐ
γὰρ
ὅτι
τοὺς
ἀδικοῦντας |
[0] |
πράγματος
ἠρχόμην
ἂν
τοὺς
λόγους
|
ποιεῖσθαι· |
νῦν
δ'
ἀνάγκη
περὶ
τοῦ |
[30] |
τιμωρίας
διαφόρους
τῶν
ἅλλων
ἀξιοῦσι
|
ποιεῖσθαι. |
(Πρὸς
δὲ
τοὺτοις
ἔτι
καὶ |
[60] |
ἀλλοτρίοις
ἐπιβουλεύειν
καὶ
περὶ
μηδενὸς
|
ποιεῖσθαι |
τὰς
παρ'
ὑμῖν
διαβολάς,
ὃς |
[20] |
ἂν
πρέποντα
τοῖς
πρότερον
ἐγνωσμένοις
|
ποιήσαιτε. |
(Ἐνθυμεῖσθε
δ'
ὅτι
περὶ
τῶν |
[20] |
καὶ
μηδὲ
κρίσιν
περὶ
αὐτοῦ
|
ποιήσασθαι. |
Καὶ
ἡ
μὲν
πόλις
οὐδὲ |
[40] |
ἐξ
ὧνπερ
ἠναγκάσθημεν
τὰς
συνθήκας
|
ποιήσασθαι; |
Καὶ
μὴν
οὐ
δεῖ
γ' |
[40] |
τὴν
ψῆσον,
ὅτι
πρὶν
μὲν
|
ποιήσασθαι |
ταύτας
ἐπολεμοῦμεν,
οἱ
μὲν
τὸν |
[10] |
ἦν
αὐτὸν
ἐπὶ
δυοῖν
μναῖν
|
ποιήσασθαι |
τὴν
διαλλαγήν·
ἀδίκως
δ'
αἰτιώμενον |
[40] |
ἀδεῶς
οἰκεῖν
ἐν
τῇ
πόλει
|
ποιήσετε· |
εἰ
δὲ
μή,
πῶς
οἴεσθε |
[20] |
συμβόλαια
τὰ
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
|
ποιούμεθα |
καὶ
τὰς
ἰδίας
ἔχθρας
καὶ |
[20] |
τῶν
νόμων
ἐπεδείξασθε
περὶ
πολλοῦ
|
ποιούμενοι |
τὰς
συνθήκας,
(ἀλλὰ
καὶ
Φίλωνα |
[30] |
αὐτοὶ
φαινοίμεθ'
αὐτὰς
περὶ
πολλοῦ
|
ποιούμενοι; |
Τίνας
δὲ
πίστεις
πρὸς
τοὺς |
[60] |
τὴν
ἐμαυτοῦ
περὶ
ἐλάττονος
φαίνομαι
|
ποιούμενος |
τοῦ
παρ'
ὑμῖν
εὐδοκιμεῖν.
(Τῷ |
[50] |
ἢ
πλείστων
ἀγαθῶν
αἴτιος
τῇ
|
πόλει |
γεγενημένος.
(Ἠβουλόμην
δ'
ἂν
ὑμᾶς |
[40] |
γνόντες
ἀδεῶς
οἰκεῖν
ἐν
τῇ
|
πόλει |
ποιήσετε·
εἰ
δὲ
μή,
πῶς |
[20] |
μὲν
δυνάμενοι
τῶν
ἐν
τῇ
|
πόλει, |
πολλῶν
δ'
ἀπεστερημένοι
χρημάτων,
εἰδότες |
[0] |
ἐποιήσασθ'
αὐτὰς
ἀλλ'
ἡγούμενοι
τῇ
|
πόλει |
συμφέρειν,
εἰπόντος
Ἀρχίνου
νόμον
ἔθεσθε, |
[20] |
εἰ
συνοίσουσιν
αἱ
διαλλαγαὶ
τῇ
|
πόλει, |
τοιούτους
ὅρκους
ἐποιήσασθε
περὶ
αὐτῶν, |
[20] |
εἰ
μὲν
ἑώρα
μεταμέλον
τῇ
|
πόλει |
τῶν
πεπραγμένων,
οὐκ
ἄξιον
ἦν |
[30] |
μὲν
γὰρ
τὸν
πόλεμον
πολλαὶ
|
πόλεις |
ἂν
εὑρεθεῖεν
καλῶς
ἠγωνισμέναι,
περὶ |
[60] |
διαφυλάττειν,
ἐνθυμουμένους,
ὅτι
ἑτέρας
μὲν
|
πόλεις |
ἐποίησαν
ἤδη
συνθῆκαι
μᾶλλον
στασιάσαι, |
[40] |
μὲν
ἔτη
συνεχῶς
ὑμῖν
Λακεδαιμονίων
|
πολεμησάντων |
οὐδὲ
μίαν
παρέσχεν
αὑτὸν
ἡμέραν |
[40] |
ἢ
τοὺς
ὑπὸ
τῶν
προγόνων
|
πολεμίους |
ἡμῖν
καταλειφθέντας,
(ἐπειδὴ
δὲ
τὰς |
[60] |
τοῖς
ναύταις
κακῶς
ἐποιοῦμεν
τοὺς
|
πολεμίους. |
(Τὸ
δὲ
τελευταῖον
πρὸ
εἰπόντος |
[30] |
εὐδοκίμησεν.
Πρὸς
μὲν
γὰρ
τὸν
|
πόλεμον |
πολλαὶ
πόλεις
ἂν
εὑρεθεῖεν
καλῶς |
[20] |
ἰδίας
ἔχθρας
καὶ
τοὺς
κοινοὺς
|
πολέμους |
διαλυόμεθα·
τούτῳ
μόνῳ
κοινῷ
πάντες |
[30] |
καλῶν
τοῖς
προγόνοις
ἐν
τῷ
|
πολέμῳ |
πεπραγμένων
οὐχ
ἥκισθ'
ἡ
πόλις |
[30] |
ἀδίκως
γνόντες
οὐ
τοὺς
τῆς
|
πόλεως |
μόνον
νόμους
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς |
[60] |
διαρπάζοιμεν,
ἀλλ'
ἵνα
σωθείσης
τῆς
|
πόλεως |
οἵ
τ'
ἄλλοι
τὰ
σφέτερ' |
[60] |
ἐπεθύμησαν,
ἀλλ'
οἳ
δυστυχησάσης
τῆς
|
πόλεως |
προκινδυνεύειν
ὑμῶν
ἠθέλησαν,
καὶ
χάριν |
[30] |
ταύτῃ
δὲ
τὸ
κοινὸν
τῆς
|
πόλεως |
συγκινδυνεύει.
Περὶ
ταύτης
δύ'
ὅρκους |
[20] |
ἀναγκάζετ'
εἶναι,
τὰς
δὲ
τῆς
|
πόλεως |
συνθήκας
ἰδίᾳ
τὸν
βουλόμενον
λύειν |
[60] |
τὸν
οὕτω
πρόθυμον
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
γεγενημένον
μηδὲ
τῶν
δικαίων
ἀξιούμενον |
[20] |
γενόμενοι,
πολλῶν
ἐπιθυμησάντων
διαφθεῖραι
τὴν
|
πόλιν, |
εἰς
ὅρκους
καὶ
συνθήκας
κατεφύγομεν, |
[60] |
τῶν
ἐμαυτοῦ
δεδαπανημένος
εἰς
τὴν
|
πόλιν |
εἶτα
δόξαιμι
τοῖς
ἀλλοτρίοις
ἐπιβουλεύειν |
[40] |
κατέστησαν,
τηνικαῦτα
κατέπλευσεν
εἰς
τὴν
|
πόλιν. |
Καὶ
φησὶ
μὲν
εἶναι
δημοτικός, |
[50] |
μείναντας
καὶ
περὶ
πᾶσαν
τὴν
|
πόλιν, |
οὐκ
ἀγαπᾷ
τῶν
ἴσων
τυγχάνειν |
[60] |
οὕτω
φιλοτίμως
εἴχομεν
πρὸς
τὴν
|
πόλιν, |
ὥστε
τῶν
ἄλλων
οὐδὲ
τὸν |
[40] |
μετὰ
τῶν
ἡμαρτηκότων
εἰς
αὑτὸν
|
πολιορκεῖσθαι |
μᾶλλον
ἢ
μεθ'
ὑμῶν
τῶν |
[50] |
πρὸς
ὑμᾶς.
(Ὅτε
γὰρ
ἡ
|
πόλις |
ἀπώλεσε
τὰς
ναῦς
τὰς
ἐν |
[30] |
πολέμῳ
πεπραγμένων
οὐχ
ἥκισθ'
ἡ
|
πόλις |
ἐκ
τούτων
τῶν
διαλλαγῶν
εὐδοκίμησεν. |
[20] |
αὐτοῦ
ποιήσασθαι.
Καὶ
ἡ
μὲν
|
πόλις |
οὐδὲ
παρὰ
τῶν
ὁμολογούντων
ἐξαμαρτάνειν |
[30] |
ὑμᾶς
τοὺς
τοιούτους
καὶ
κακοὺς
|
πολίτας |
νομίζειν,
οἵτινες
ταῖς
μὲν
συμφοραῖς |
[20] |
γεγενημένης
ἄξιον
εἶναι
τὴν
παροῦσαν
|
πολιτείαν |
διαφυλάττειν,
(τηνικαῦτα
τοὺς
ὅρκους
παραβήσεσθε· |
[40] |
οἱ
δὲ
δεδίωσι
τὴν
παροῦσαν
|
πολιτείαν |
ὡς
οὐδεμιᾶς
αὐτοῖς
ἔτι
καταφυγῆς |
[40] |
ἡμέρας
ἐκείνης
παρέμεινε
μετέχων
τῆς
|
πολιτείας, |
ἐν
ᾗ
προσβαλεῖν
ἠμέλλετε
πρὸς |
[10] |
ἐκ
μὲν
τῶν
μετεχόντων
τῆς
|
πολιτείας |
ἐξαλείψας,
εἰς
δὲ
τὸν
μετὰ |
[40] |
ὀργιζόμενοι
φαίνησθε
τοῖς
μετασχοῦσι
τῆς
|
πολιτείας; |
(Τίνα
δὲ
γνώμην
ἕξειν
τοὺς |
[40] |
ἄλλων
ἐπεθύμει
μετασχεῖν
ἐκείνης
τῆς
|
πολιτείας, |
ὥστ'
οὐδ'
εἰ
κακῶς
ἔπαθεν, |
[40] |
ἢ
μεθ'
ὑμῶν
τῶν
συνηδικημένων
|
πολιτεύεσθαι. |
(Καὶ
μέχρι
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης |
[50] |
πολλάκις
κατηγορεῖν,
οὕτω
γὰρ
παρεσκεύασται
|
πολιτεύεσθαι, |
περὶ
δ'
ἐμαυτοῦ
τὰς
μὲν |
[40] |
συνελθόντες,
οὕτω
καλῶς
καὶ
κοινῶς
|
πολιτευόμεθα, |
ὤσπερ
οὐδεμιᾶς
ἡμῖν
συμφορᾶς
γεγενημένης. |
[40] |
πρὸς
ἄλλον
ὁντινοῦν
ἀγωνιζόμενος
τῶν
|
πολιτῶν |
δύναται.
Καίτοι
χρὴ
μέγα
παρ' |
[50] |
μόνος
ἀδικηθεὶς
ἢ
βέλτιστος
ὢν
|
πολιτῶν |
ἢ
μεγίσταις
συμφοραῖς
δι'
ὑμᾶς |
[10] |
νῦν
δ'
οὐδένα
φανήσομαι
τῶν
|
πολιτῶν |
οὔτε
χρήμασι
ζημιώσας
οὔτε
περὶ |
[0] |
Πειραιέως
κατελθόντες
ἐνίους
ἑωρᾶτε
τῶν
|
πολιτῶν |
συκοφαντεῖν
ὡρμημένους
καὶ
τὰς
συνθήκας |
[60] |
τε
παρὰ
τῷ
πλήθει
τῶν
|
πολιτῶν |
χάρις
ὀφείλοιτο·
ἣν
ὑμᾶς
νῦν |
[10] |
Τί
δ'
ἂν
ὑμῖν
τὰ
|
πολλὰ |
καθ'
ἕκαστον
διηγοίμην;
Οὐδὲν
γὰρ |
[40] |
ὅτι
ῥᾴδιόν
ἐστι
περὶ
αὐτῶν
|
πολλὰ |
καὶ
δίκαια
εἰπεῖν,
τοσοῦτον
ὑμῖν |
[0] |
πιστεύω
τῷ
πράγματι,
λέγοντες
ὡς
|
πολλὰ |
παρὰ
γνώμην
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις |
[60] |
πάντων
ἂν
εἴην
δυστυχέστατος,
εἰ
|
πολλὰ |
τῶν
ἐμαυτοῦ
δεδαπανημένος
εἰς
τὴν |
[30] |
Πρὸς
μὲν
γὰρ
τὸν
πόλεμον
|
πολλαὶ |
πόλεις
ἂν
εὑρεθεῖεν
καλῶς
ἠγωνισμέναι, |
[50] |
(Ἀλλὰ
γὰρ
Καλλιμάχου
μὲν
ἐξέσται
|
πολλάκις |
κατηγορεῖν,
οὕτω
γὰρ
παρεσκεύασται
πολιτεύεσθαι, |
[40] |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
λέγειν,
ὅτι
|
πολλοὶ |
προσέχουσι
ταύτῃ
τῇ
δίκῃ
τὸν |
[0] |
λοιδορίας
αὐτοῖς
γενομένης
ἄλλοι
τε
|
πολλοὶ |
συνέδραμον,
καὶ
κατὰ
τύχην
Ῥίνων |
[20] |
θέσει
τῶν
νόμων
ἐπεδείξασθε
περὶ
|
πολλοῦ |
ποιούμενοι
τὰς
συνθήκας,
(ἀλλὰ
καὶ |
[30] |
μηδ'
αὐτοὶ
φαινοίμεθ'
αὐτὰς
περὶ
|
πολλοῦ |
ποιούμενοι;
Τίνας
δὲ
πίστεις
πρὸς |
[10] |
μετὰ
Λυσάνδρου
κατάλογον
ἐγγράψας.
(Καίτοι
|
πολλοὺς |
ἐπῆρεν
ἡ
τῶν
τριάκοντα
πονηρία |
[20] |
δυνάμενοι
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει,
|
πολλῶν |
δ'
ἀπεστερημένοι
χρημάτων,
εἰδότες
δὲ |
[20] |
καταπολεμηθέντες,
ἐπὶ
τοῖς
ἐχθροῖς
γενόμενοι,
|
πολλῶν |
ἐπιθυμησάντων
διαφθεῖραι
τὴν
πόλιν,
εἰς |
[30] |
δὲ
καὶ
τῶνδε
μνησθῆναι,
διότι
|
πολλῶν |
καὶ
καλῶν
τοῖς
προγόνοις
ἐν |
[0] |
τούτων
μάρτυρας.
Μάρτυρες
(Οὕτω
τοίνυν
|
πολλῶν |
παραγενομένων
τοῖς
πραχθεῖσιν,
ὥσπερ
οὐδενὸς |
[0] |
κακῶς
ἀκούειν
μηδὲ
κινδυνεύειν
περὶ
|
πολλῶν |
χρημάτων,
μηδ'
εἰ
σφόδρα
πιστεύω |
[10] |
εἰ
Νικόμαχον
εἵλετο
διαιτητήν,
ἀλλὰ
|
πολὺ |
μᾶλλον
εἰ
περὶ
τῶν
πραγμάτων |
[40] |
προσήκει
μετὰ
τῶν
αὐτομόλων
ἀναγεγράφθαι
|
πολὺ |
μᾶλλον
ἢ
τῶν
φυγόντων
ὀνομάζεσθαι. |
[10] |
ἡ
δίαιτα
οὐ
γέγονεν,
ἀλλὰ
|
πολὺ |
μᾶλλον
ἡμῖν,
ὡς
καὶ
τὴν |
[40] |
(Ἵνα
δὲ
δοκῶ
διὰ
τοῦτο
|
πολὺν |
χρόνον
περὶ
τὰς
συνθήκας
διατρίβειν, |
[10] |
πολλοὺς
ἐπῆρεν
ἡ
τῶν
τριάκοντα
|
πονηρία |
τοιαῦτα
ποιεῖν·
οὐ
γὰρ
ὅτι |
[50] |
ῥᾳδίως
καὶ
τὴν
ἄλλην
αὐτοῦ
|
πονηρίαν |
γνώσεσθε.
Κρατῖνος
γὰρ
ἠμφισβήτησε
χωρίου |
[60] |
ὑπὸ
τῶν
Καλλιμάχου
λόγων
τοσαύτην
|
πονηρίαν |
ἡμῶν
καταγνοίητε,
οὓς
ἐκ
τῶν |
[50] |
μεῖζον
ἀδικίας
καὶ
συκοφαντίας
καὶ
|
πονηρίας; |
Ἔνια
μὲν
γὰρ
τῶν
ἀδικημάτων |
[50] |
ἐπὶ
τοῖς
ἀλλοτρίοις
πράγμασιν
οὕτω
|
πονηρός |
ἐστι,
τί
οὐκ
ἂν
ἐπὶ |
[20] |
πιστεύοντες
ὡς
ἀλλήλους
ἀφικνούμεθα
καὶ
|
ποριζόμεθα |
ὧν
ἕκαστοι
τυγχάνομεν
δεόμενοι·
μετὰ |
[40] |
κοσμίως
πεπολιτευμένους
τῶν
δικαίων
τυγχάνοντας;
|
Πόσην |
δὲ
χρὴ
προσδοκᾶν
ἔσεσθαι
ταραχήν, |
[10] |
τοιούτους
λόγους,
ὡς
οὐκ
ἄν
|
ποτ' |
ἐπέτρεψε
Νικομάχῳ
δίαιταν,
ὃν
ἠπίστατο |
[50] |
ἦγεν,
ἵνα
μὴ
μεταθεῖντο
τὸ
|
πρᾶγμα |
μηδ'
ἑτέρους
λόγους
ἐξευρίσκοιεν,
ἀλλ' |
[20] |
ἐπὶ
μὲν
τοῖς
ὑμετέροις
αὐτῶν
|
πράγμασιν |
ἐμμένετε
τοῖς
ὅρκοις,
ἐπὶ
δὲ |
[50] |
Ἣ
ὅστις
ἐπὶ
τοῖς
ἀλλοτρίοις
|
πράγμασιν |
οὕτω
πονηρός
ἐστι,
τί
οὐκ |
[0] |
παρὰ
τούτου
διακοσίας
δραχμὰς
ἐμοὶ
|
πράγματα |
παρεῖχεν.
Καὶ
τὸ
μὲν
πρῶτον |
[0] |
μηδ'
εἰ
σφόδρα
πιστεύω
τῷ
|
πράγματι, |
λέγοντες
ὡς
πολλὰ
παρὰ
γνώμην |
[0] |
τοιαύτην
παραγραφήν,
ἀπ'
αὐτοῦ
τοῦ
|
πράγματος |
ἠρχόμην
ἂν
τοὺς
λόγους
ποιεῖσθαι· |
[20] |
παραπρεσβεύεσθαι,
καὶ
περὶ
μὲν
τοῦ
|
πράγματος |
οὐδὲν
ἔχοντ'
ἀπολογήσασθαι,
τὰς
δὲ |
[50] |
τεκμηρίῳ
χρήσαισθε
περὶ
τοῦ
παντὸς
|
πράγματος, |
ταύτης
δὲ
μνησθήσομαι
πρὸς
ὑμᾶς. |
[30] |
εἰ
μὲν
ἐγὼ
τοὺτων
τῶν
|
πραγμάτων |
αἴτιος
ἦν,
εἰκότως
ἂν
αὐτῷ |
[60] |
κρατοῦντος
τοῦ
δήμου
μετασχεῖν
τῶν
|
πραγμάτων |
ἐπεθύμησαν,
ἀλλ'
οἳ
δυστυχησάσης
τῆς |
[30] |
τὴν
δίκην
ἀπηλλάχθαι
πάντων
τῶν
|
πραγμάτων. |
Καίτοι
πῶς
οὐκ
ἄλογόν
ἐστιν |
[40] |
τὸν
νοῦν,
οὐ
τῶν
ἡμετέρων
|
πραγμάτων |
φροντίζοντες,
ἀλλ'
ἡγούμενοι
περὶ
τῶν |
[10] |
πολὺ
μᾶλλον
εἰ
περὶ
τῶν
|
πραγμάτων |
ὡμολογηκὼς
περὶ
τοῦ
διαιτητοῦ
διεφέρετο. |
[0] |
διαλλαγεὶς
δὲ
πρὸς
ἐκεῖνον
καὶ
|
πραξάμενος |
αὐτὸν
δέκα
μνᾶς
ἀργυρίου
Λυσίμαχον |
[20] |
τῶν
ἄλλων
τι
τῶν
τοιούτων
|
πράξαντας, |
ἐμαυτὸν
δ'
ἔχων
ἀποφαίνειν,
ὡς |
[40] |
κομίζεσθαι·
(ἐπεὶ
κακῶς
γ'
αὑτὸν
|
πράττοντα |
ἐπιδεῖξαι
καὶ
πρὸς
ἄλλον
ὁντινοῦν |
[0] |
(Οὕτω
τοίνυν
πολλῶν
παραγενομένων
τοῖς
|
πραχθεῖσιν, |
ὥσπερ
οὐδενὸς
συνειδότος
αὐτὸς
μὲν |
[0] |
ἐξ
ἀρχῆς
ὑμῖν
διηγήσασθαι
τὰ
|
πραχθέντα· |
ἂν
γὰρ
τοῦτο
μάθητε
ὡς |
[20] |
ἄξι'
ὑμῶν
αὐτῶν
οὔτ'
ἂν
|
πρέποντα |
τοῖς
πρότερον
ἐγνωσμένοις
ποιήσαιτε.
(Ἐνθυμεῖσθε |
[30] |
ἔτι
καὶ
νῦν
ἔξεστιν
αὐτῷ,
|
πρὶν |
ἀποπειραθῆναι
τῆς
ὑμετὲρας
γνώμης,
ἁφέντι |
[40] |
ὅταν
φέρητε
τὴν
ψῆσον,
ὅτι
|
πρὶν |
μὲν
ποιήσασθαι
ταύτας
ἐπολεμοῦμεν,
οἱ |
[60] |
τοὺς
πολεμίους.
(Τὸ
δὲ
τελευταῖον
|
πρὸ |
εἰπόντος
Λυσάνδρου,
εἴ
τις
εἰσάγοι |
[10] |
λαγχάνει
μοι
δίκην
μυρίων
δραχμῶν.
|
Προβαλλομένου |
δ'
ἐμοῦ
μάρτυρα,
ὡς
οὐκ |
[30] |
διότι
πολλῶν
καὶ
καλῶν
τοῖς
|
προγόνοις |
ἐν
τῷ
πολέμῳ
πεπραγμένων
οὐχ |
[40] |
μισοῦντες
ἢ
τοὺς
ὑπὸ
τῶν
|
προγόνων |
πολεμίους
ἡμῖν
καταλειφθέντας,
(ἐπειδὴ
δὲ |
[30] |
γνώμην
αἰτιάσαιτο.
Ὥστ'
οὐκ
ἄξιον
|
προδότας |
ταύτης
τῆς
δόξης
γενέσθαι.
(Καὶ |
[60] |
δυνάμενον,
(ἐμὲ
δὲ
τὸν
οὕτω
|
πρόθυμον |
περὶ
τὴν
πόλιν
γεγενημένον
μηδὲ |
[60] |
ἀλλ'
οἳ
δυστυχησάσης
τῆς
πόλεως
|
προκινδυνεύειν |
ὑμῶν
ἠθέλησαν,
καὶ
χάριν
ἔχειν, |
[40] |
γ'
αὑτὸν
πράττοντα
ἐπιδεῖξαι
καὶ
|
πρὸς |
ἄλλον
ὁντινοῦν
ἀγωνιζόμενος
τῶν
πολιτῶν |
[0] |
δέκα
γενόμενος
προσῆλθεν.
Εὐθὺς
οὖν
|
πρὸς |
αὐτὸν
τὴν
φάσιν
τῶν
χρημάτων |
[0] |
τὴν
φάσιν
ἀλλὰ
Πατροκλῆς
ἐποιήσατο
|
πρὸς |
αὐτούς,
ἔτι
δὲ
τοὺς
βουλευτάς, |
[30] |
διαφόρους
τῶν
ἅλλων
ἀξιοῦσι
ποιεῖσθαι.
|
(Πρὸς |
δὲ
τοὺτοις
ἔτι
καὶ
νῦν |
[0] |
τῆς
συμφορᾶς
γεγενημένῳ·
διαλλαγεὶς
δὲ
|
πρὸς |
ἐκεῖνον
καὶ
πραξάμενος
αὐτὸν
δέκα |
[20] |
ἃς
οὐδὲ
πώποτ'
οὔθ'
ὑμῖν
|
πρὸς |
ἑτέρους
οὔτ'
ἄλλοις
πρὸς
ὑμᾶς |
[30] |
τοὺς
ἄλλους
εὑρήσομεν,
εἰ
τὰς
|
πρὸς |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
γεγενημένας
οὕτως
εἰκῇ |
[20] |
τούτων
καὶ
τὰ
συμβόλαια
τὰ
|
πρὸς |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ποιούμεθα
καὶ
τὰς |
[0] |
~Παραγραφή
|
πρὸς |
Καλλίμαχον.
(Εἰ
μὲν
καὶ
ἄλλοι |
[30] |
ἐκ
τούτων
τῶν
διαλλαγῶν
εὐδοκίμησεν.
|
Πρὸς |
μὲν
γὰρ
τὸν
πόλεμον
πολλαὶ |
[40] |
ἀλλ'
ἢ
κατὰ
τῶν
ἠδικηκότων.
|
Πρὸς |
μὲν
οὖν
τούτους
τοὺς
λόγους |
[10] |
τοῦτον
δὲ
κακῶς
ποιεῖν
ἐπεχείρουν,
|
πρὸς |
ὃν
οὐδὲν
πώποτέ
μοι
συμβόλαιον |
[30] |
ὑπειρημένους
λόγους
ῥᾲδιον
ἁντειπεῖν
νομίζω.
|
(Πρὸς |
οὖν
τοὺς
ὀδυρμούς,
ὅτι
προσήκει |
[60] |
ἀσμένως
ἀπαλλαττομένων
τῶν
λῃτουργιῶν
καὶ
|
πρὸς |
τὰ
παρόντ'
ἀθύμως
διακειμένων,
καὶ |
[30] |
ταύτην
ἔχειν
τὴν
γνώμην
ἡγοῦμαι,
|
πρὸς |
τε
τοὺς
ὑπειρημένους
λόγους
ῥᾲδιον |
[60] |
τὴν
ζημίαν,
οὕτω
φιλοτίμως
εἴχομεν
|
πρὸς |
τὴν
πόλιν,
ὥστε
τῶν
ἄλλων |
[40] |
πολιτείας,
ἐν
ᾗ
προσβαλεῖν
ἠμέλλετε
|
πρὸς |
τὸ
τεῖχος·
τότε
δ'
ἐξῆλθεν, |
[30] |
πολλοῦ
ποιούμενοι;
Τίνας
δὲ
πίστεις
|
πρὸς |
τοὺς
ἄλλους
εὑρήσομεν,
εἰ
τὰς |
[40] |
οὐχ
αἷς
ἔξεστι
χρῆσθαι
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
μηδέν
ἡμαρτηκότας,
ἀλλ'
ἃς |
[0] |
προσιόντες
μοι
συνεβούλευον
ἀπαλλάττεσθαι
τῆς
|
πρὸς |
τοῦτον
διαφορᾶς
καὶ
μὴ
βούλεσθαι |
[10] |
ἐπείσθην,
ἅπαντα
γὰρ
εἰρήσεται
τἀληθῆ
|
πρὸς |
ὑμᾶς,
δοῦναι
τούτῳ
διακοσίας
δραχμάς. |
[20] |
ὑμῖν
πρὸς
ἑτέρους
οὔτ'
ἄλλοις
|
πρὸς |
ὑμᾶς
ἐλυσιτέλησε
παραβῆναι,
τοσαύτην
δ' |
[50] |
παντὸς
πράγματος,
ταύτης
δὲ
μνησθήσομαι
|
πρὸς |
ὑμᾶς.
(Ὅτε
γὰρ
ἡ
πόλις |
[40] |
μετέχων
τῆς
πολιτείας,
ἐν
ᾗ
|
προσβαλεῖν |
ἠμέλλετε
πρὸς
τὸ
τεῖχος·
τότε |
[40] |
δικαίων
τυγχάνοντας;
Πόσην
δὲ
χρὴ
|
προσδοκᾶν |
ἔσεσθαι
ταραχήν,
ὅταν
οἱ
μὲν |
[10] |
ἀδικοῦντας
ἐκόλαζον,
ἀλλ'
ἐνίοις
καὶ
|
προσέταττον |
ἐξαμαρτάνειν.
Ἐγὼ
μὲν
τοίνυν
οὐδ' |
[0] |
περὶ
τῶν
ἐγκλημάτων
ψευδόμενον,
καὶ
|
προσέτι |
δίαιταν
ἡμῖν
γεγενημένην
περὶ
αὐτῶν. |
[40] |
τῶν
αὐτῶν
λέγειν,
ὅτι
πολλοὶ
|
προσέχουσι |
ταύτῃ
τῇ
δίκῃ
τὸν
νοῦν, |
[20] |
διατελοῦμεν
χρώμενοι.
Ὥσθ'
ἅπασι
μὲν
|
προσήκει |
βοηθεῖν
αὐταῖς,
μάλιστα
δ'
ὑμῖν. |
[30] |
(Πρὸς
οὖν
τοὺς
ὀδυρμούς,
ὅτι
|
προσήκει |
βοηθεῖν
ὑμᾶς,
οὐχ
οἵτινες
ἂν |
[40] |
ἐν
Βοιωτοῖς
διῃτᾶτο·
ὥστ'
αὐτῷ
|
προσήκει |
μετὰ
τῶν
αὐτομόλων
ἀναγεγράφθαι
πολὺ |
[30] |
τῶν
μὲν
τοῖς
ἀγωνιζομένοις
μόνον
|
προσήκει, |
ταύτῃ
δὲ
τὸ
κοινὸν
τῆς |
[50] |
ἱεροσύλους
ἔφασκεν
εἶναι.
Τίνα
δὲ
|
προσήκει |
τῶν
μὴ
γενομένων
παρασχέσθαι
μάρτυρας |
[30] |
νυνὶ
δ'
ἐν
ᾧ
χρόνῳ
|
προσῆκεν |
αὑτὸν
δίκην
λαβεῖν,
ἅτιμος
γενήσεται. |
[0] |
Ῥίνων
εἷς
τῶν
δέκα
γενόμενος
|
προσῆλθεν. |
Εὐθὺς
οὖν
πρὸς
αὐτὸν
τὴν |
[60] |
ὑμεῖς
ἐψηφίσασθ'
ἡμᾶς
στεφανῶσαι
καὶ
|
πρόσθε |
τῶν
ἐπωνύμων
ἀνειπεῖν
ὡς
μεγάλων |
[0] |
τῶν
δὲ
χρωμένων
τινὲς
τούτῳ
|
προσιόντες |
μοι
συνεβούλευον
ἀπαλλάττεσθαι
τῆς
πρὸς |
[20] |
αὐτῶν
οὔτ'
ἂν
πρέποντα
τοῖς
|
πρότερον |
ἐγνωσμένοις
ποιήσαιτε.
(Ἐνθυμεῖσθε
δ'
ὅτι |
[30] |
ὑμῖν
δὲ
περὶ
τῶν
ὀλίγῳ
|
πρότερον |
εἰρημένων·
ὑπὲρ
ὧν
οὐδεὶς
οὔτ' |
[10] |
ἀδικεῖν,
ἐν
ᾧ
καὶ
τοῖς
|
πρότερον |
ἡμαρτηκόσι
μετέμελεν;
Ὃ
δὲ
πάντων |
[0] |
τούτου
πρῶτον
εἰσάγειν,
λέγειν
δὲ
|
πρότερον |
τὸν
παραγραψάμενον,
(ὁπότερος
δ'
ἂν |
[0] |
θαυμάσῃ
διότι
φεύγων
τὴν
δίκην
|
πρότερος |
λέγω
τοῦ
διώκοντος.
(Ἐπειδὴ
γὰρ |
[10] |
δίκην
ἐγράψατο,
ὡς
ἐν
τοῖς
|
πρυτανείοις |
μόνον
κινδυνεύσων.
Ἀπορῶν
δ'
ὅ |
[0] |
δ'
ἀνάγκη
περὶ
τοῦ
νόμου
|
πρῶτον |
εἰπεῖν
καθ'
ὃν
εἰσεληλύθαμεν,
ἵν' |
[0] |
τοὺς
δ'
ἄρχοντας
περὶ
τούτου
|
πρῶτον |
εἰσάγειν,
λέγειν
δὲ
πρότερον
τὸν |
[0] |
πράγματα
παρεῖχεν.
Καὶ
τὸ
μὲν
|
πρῶτον |
ἐνεκάλει
φάσκων
με
συμπράττειν
ἐκείνοις, |
[10] |
Βατῆθεν.
Μάρτυρες.
(Τὸ
μὲν
τοίνυν
|
πρῶτον |
ἐνέμεινε
τοῖς
ὡμολογημένοις,
ὕστερον
δ' |
[10] |
ἐθελῆσαι
λαβεῖν.
(Ὑμεῖς
δ'
ἐνθυμεῖσθε
|
πρῶτον |
μὲν
ὅτι
τὴν
δίαιταν
οὐκ |
[0] |
(Ἐγὼ
δ'
ὑμῖν
παρέξομαι
μάρτυρας
|
πρῶτον |
μὲν
τοὺς
ἐξ
ἀρχῆς
παραγενομένους, |
[50] |
αὐτῷ
φόνου
δίκην
ἐπὶ
Παλλαδίῳ.
|
(Πυθόμενος |
δ'
ὁ
Κρατῖνος
τὰς
τούτων |
[10] |
τὰ
μὲν
γενόμενα
ταῦτ'
ἐστίν.
|
(Πυνθάνομαι |
δὲ
Καλλίμαχον
οὐ
μόνον
περὶ |
[20] |
τὴν
ψῆφον
οἴσετε,
ἃς
οὐδὲ
|
πώποτ' |
οὔθ'
ὑμῖν
πρὸς
ἑτέρους
οὔτ' |
[10] |
ποιεῖν
ἐπεχείρουν,
πρὸς
ὃν
οὐδὲν
|
πώποτέ |
μοι
συμβόλαιον
ἐγένετο.
(Ὡς
μὲν |
[60] |
ἐκπεπτωκότα;
Καὶ
τὸν
μὲν
μηδὲ
|
πώποτε |
ὑπὲρ
ὑμῶν
κινδυνεύσαντα
μεῖζον
καὶ |
[50] |
ἑτέρων
ἐπιορκῶν
ἐξελέγχεται;
Τίς
δὲ
|
πώποτε |
φανερώτερον
ἐπεδείχθη
τὰ
ψευδῆ
μαρτυρῶν; |
[50] |
ἂν
ἐπὶ
τοῖς
αὑτοῦ
τολμήσειεν;
|
Πῶς |
δὲ
χρὴ
τούτῳ
πιστεύειν
ὑπὲρ |
[40] |
πόλει
ποιήσετε·
εἰ
δὲ
μή,
|
πῶς |
οἴεσθε
διακείσεσθαι
τοὺς
ἐν
ἄστει |
[30] |
ἂν
ἕκαστος
ὑμῶν
ἀγανακτήσειεν.
~Καίτοι
|
πῶς |
οἷόν
τ'
ἐστὶν
ἑτέρων
κατηγορεῖν |
[30] |
ἀπηλλάχθαι
πάντων
τῶν
πραγμάτων.
Καίτοι
|
πῶς |
οὐκ
ἄλογόν
ἐστιν
ἐν
τούτῳ |