Livre, chapitre |
[5, 65] |
ἥλωσαν.
(τοῦτο
δὲ
ὡς
ἐγένετο,
|
πάντα |
αὐτῶν
τὰ
πρήγματα
συνετετάρακτο,
παρέστησαν |
[5, 21] |
καὶ
ἡ
πᾶσα
πολλὴ
παρασκευή·
|
πάντα |
δὴ
ταῦτα
ἅμα
πᾶσι
ἐκείνοισι |
[5, 97] |
ἄνδρα
τῶν
ἀστῶν
ἐόντα
τὰ
|
πάντα |
δόκιμον·
αὗται
δὲ
αἱ
νέες |
[5, 92] |
εἰ
ὑποστρέψαντες
ἐς
ζήτησιν
ἀπικνεοίατο
|
πάντα |
ἐρευνήσειν
μέλλοιεν·
τὰ
δὴ
καὶ |
[5, 4] |
Τραυσοὶ
δὲ
τὰ
μὲν
ἄλλα
|
πάντα |
κατὰ
ταὐτὰ
τοῖσι
ἄλλοισι
Θρήιξι |
[5, 106] |
Ἰωνίην,
ἵνα
τοι
κεῖνά
τε
|
πάντα |
καταρτίσω
ἐς
τὠυτὸ
καὶ
τὸν |
[5, 40] |
ἐξέσιος,
σὺ
δὲ
ταύτῃ
τε
|
πάντα |
ὅσα
νῦν
παρέχεις
πάρεχε
καὶ |
[5, 106] |
ἐνδεὴς
ἐών
τῷ
πάρα
μὲν
|
πάντα |
ὅσα
περ
σοί,
πάντων
δὲ |
[5, 4] |
ἀναπλῆσαι
κακά,
ἀνηγεόμενοι
τὰ
ἀνθρωπήια
|
πάντα |
πάθεα·
τὸν
δ᾽
ἀπογενόμενον
παίζοντές |
[5, 3] |
οὗτοι
παραπλησίοισι
πάντες
χρέωνται
κατὰ
|
πάντα, |
πλὴν
Γετέων
καὶ
Τραυσῶν
καὶ |
[5, 31] |
ἀγαθῶν,
καὶ
ταῦτα
εὖ
παραινέεις
|
πάντα, |
πλὴν
τῶν
νεῶν
τοῦ
ἀριθμοῦ· |
[5, 92] |
λέγειν
πρὸς
τοὺς
ἀποπέμψαντας
ὡς
|
πάντα |
ποιήσειαν
τὰ
ἐκεῖνοι
ἐνετείλαντο.
οἳ |
[5, 30] |
ὅταν
ἐπιφανέωσι
ἐς
τὴν
Νάξον,
|
πάντα |
ποιήσειν
τοὺς
Ναξίους
τὰ
ἂν |
[5, 19] |
ἐγὼ
δὲ
προσμένων
αὐτοῦ
τῇδε
|
πάντα |
τὰ
ἐπιτήδεα
παρέξω
τοῖσι
„ξείνοισι„ |
[5, 33] |
πλοίῳ
ἄνδρας
φράσοντας
τοῖσι
Ναξίοισι
|
πάντα |
τὰ
παρεόντα
σφι
πρήγματα.
~Οἱ |
[5, 92] |
κακὰ
ἀναβλαστεῖν.
ἡ
Λάβδα
γὰρ
|
πάντα |
ταῦτα
ἤκουε
ἑστεῶσα
πρὸς
αὐτῇσι |
[5, 36] |
δὲ
συνέπιπτε
τοῦ
αὐτοῦ
χρόνου
|
πάντα |
ταῦτα
συνελθόντα.
ἐβουλεύετο
ὦν
μετὰ |
[5, 100] |
δὲ
χωρὶς
τῆς
ἀκροπόλιος
τἆλλα
|
πάντα· |
τὴν
δὲ
ἀκρόπολιν
ἐρρύετο
αὐτὸς |
[5, 126] |
ἀστῶν
δοκίμῳ,
αὐτὸς
δὲ
παραλαβὼν
|
πάντα |
τὸν
βουλόμενον
ἔπλεε
ἐς
τὴν |
[5, 36] |
ἀναιρέεσθαι,
καταλέγων
τά
τε
ἔθνεα
|
πάντα |
τῶν
ἦρχε
Δαρεῖος
καὶ
τὴν |
[5, 20] |
οἷά
τε
ἦν
ἐξευρόντας
παρέχειν,
|
πάντα |
ὑμῖν
πάρεστι,
καὶ
δὴ
καὶ |
[5, 67] |
τε
καὶ
Ἄργος
τὰ
πολλὰ
|
πάντα |
ὑμνέαται·
τοῦτο
δέ,
ἡρώιον
γὰρ |