HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Δαυρίσην 2
Δαυρίσης 3
δὲ 593
δέ 37
δε 1
δεδεμένοι 1
δεδήλωταί 1

Fréquences [« »]
36 κατὰ
35 μέν
34 σφέας
37 δέ
37 ἦν
37 νυν
37 τοῦτο

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre V

δέ

Livre, chapitre

[5, 67]   σύμμαχον, ξεῖνον ἐόντα προσέθετο. ~Ταῦτα δέ, δοκέειν ἐμοί, ἐμιμέετο ὁ Κλεισθένης

[5, 99]   κομιζόμενοι ἀπίκοντο ἐς Παιονίην. ~Ἀρισταγόρης δέ, ἐπειδὴ οἵ τε Ἀθηναῖοι ἀπίκοντο

[5, 20]   ὡς γυναῖκα τῷ λόγῳ· οἳ δέ, ἐπείτε σφέων οἱ Πέρσαι ψαύειν

[5, 49]   ἐν τῷ πίνακι ἐντετμημένην. Λυδῶν „δέ„ ἔφη λέγων ὁ Ἀρισταγόρης οἵδε

[5, 67]   τὰ πολλὰ πάντα ὑμνέαται· τοῦτο δέ, ἡρώιον γὰρ ἦν καὶ ἔστι

[5, 74]   ἐπιόντες χώρους τῆς Ἀττικῆς. Ἀθηναῖοι δέ, καίπερ ἀμφιβολίῃ ἐχόμενοι, Βοιωτῶν μὲν

[5, 24]   νεόκτιστον ἐν Θρηίκῃ πόλιν, σὺ δέ μοι ἑπόμενος ἐς Σοῦσα ἔχε

[5, 42]   τὴν Λιβύην τὰ πλοῖα· κατηγέοντο δέ οἱ ἄνδρες Θηραῖοι. (ἀπικόμενος δὲ

[5, 43]   Καρχηδονίων ἀπίκετο ἐς Πελοπόννησον. ~Ἐνθαῦτα δέ οἱ Ἀντιχάρης ἀνὴρ Ἐλεώνιος συνεβούλευσε

[5, 92]   εἶναι οὐδὲν οὐ κατακαυθέντων· μαρτύριον δέ οἱ εἶναι ὡς ἀληθέα ταῦτα

[5, 24]   ἀπίκετο ἐς τὰς Σάρδις· (ἀπικομένῳ δέ οἱ ἔλεγε Δαρεῖος τάδε. Ἱστιαῖε,

[5, 67]   αὐτὸς ὁ Ἄδρηστος ἀπαλλάξεται. ὡς δέ οἱ ἐξευρῆσθαι ἐδόκεε, πέμψας ἐς

[5, 13]   ἐθέλοντες ἔλθοιεν ἐς Σάρδις. οἳ δέ οἱ ἔφραζον ὡς ἔλθοιεν μὲν

[5, 92]   ἀνδρῶν γίνεται θυγάτηρ χωλή· οὔνομα δέ οἱ ἦν Λάβδα. ταύτην Βακχιαδέων

[5, 124]   δρησμὸν ἐβούλευε ὁρέων ταῦτα· πρὸς δέ οἱ καὶ ἀδύνατα ἐφάνη βασιλέα

[5, 51]   τῇ οὔνομα ἦν Γοργώ· τοῦτο δέ οἱ καὶ μοῦνον τέκνον ἐτύγχανε

[5, 95]   αὐτὸς μὲν φεύγων ἐκφεύγει, τὰ δέ οἱ ὅπλα ἴσχουσι Ἀθηναῖοι, καί

[5, 92]   ὄρυγμα Μελίσσῃ ἐπευχόμενος κατέκαιε. (ταῦτα δέ οἱ ποιήσαντι καὶ τὸ δεύτερον

[5, 77]   τὰ ἐν τῇ ἀκροπόλι· ἐπιγέγραπται δέ οἱ τάδε. Ἔθνεα Βοιωτῶν καὶ

[5, 92]   Λαπίθης τε καὶ Καινείδης. (ἐκ δέ οἱ ταύτης τῆς γυναικὸς οὐδ᾽

[5, 67]   καὶ τὸν γαμβρὸν Τυδέα. (ἐπείτε δέ οἱ τὸ τέμενος ἀπέδεξε, θυσίας

[5, 80]   βοηθέειν, ὡς ἐόντων ἀγχίστων· οἳ δέ σφι αἰτέουσι ἐπικουρίην τοὺς Αἰακίδας

[5, 121]   καὶ Ἀμόργης καὶ Σισιμάκης· σὺν δέ σφι ἀπέθανε καὶ Μύρσος ὁ

[5, 63]   σφι συμμαχίη πρὸς αὐτούς. Θεσσαλοὶ δέ σφι δεομένοισι ἀπέπεμψαν κοινῇ γνώμῃ

[5, 96]   ἀποφερομένους οἱ Ἀθηναῖοι· οὐκ ἐνδεκομένοισι δέ σφι ἐδέδοκτο ἐκ τοῦ φανεροῦ

[5, 86]   σφίσι ἐπὶ τὴν χώρην, αὐτοὶ δέ σφι εἶξαι καὶ οὐ ναυμαχῆσαι.

[5, 91]   ὃ καταφεύγουσι οἱ Πεισιστρατίδαι. (ἐπείτε δέ σφι Ἱππίης καλεόμενος ἧκε, μεταπεμψάμενοι

[5, 83]   Ἐπιδαυρίοισι αἱ αὐταὶ ἱροεργίαι· εἰσὶ δέ σφι καὶ ἄρρητοι ἱρουργίαι. ~Κλεφθέντων

[5, 120]   τὴν Ἀσίην ἄμεινον πρήξουσι. ~Βουλευομένοισι δέ σφι ταῦτα παραγίνονται βοηθέοντες Μιλήσιοί

[5, 20]   μὲν πέρι αὐτοὶ ἀποσημανέετε· νῦν δέ, σχεδὸν γὰρ ἤδη τῆς κοίτης

[5, 92]   πολλοὺς δὲ χρημάτων ἀπεστέρησε, πολλῷ δέ τι πλείστους τῆς ψυχῆς. (Ἄρξαντος

[5, 91]   αὐτῶν Βοιωτοὶ καὶ Χαλκιδέες, τάχα δέ τις καὶ ἄλλος ἐκμαθήσεται ἁμαρτών.

[5, 54]   παρὰ βασιλέα ὀρθῶς εἴρητο. εἰ δέ τις τὸ ἀτρεκέστερον τούτων ἔτι

[5, 56]   ἀδικῶν τίσιν οὐκ ἀποτίσει. (Ταῦτα δέ, ὡς ἡμέρη ἐγένετο τάχιστα, φανερὸς

[5, 104]   παρηγορέετο ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος, τότε δέ, ὡς καὶ τοὺς Ἴωνας ἐπύθετο

[5, 112]   καὶ τούτων Σάμιοι ἠρίστευσαν· πεζῇ δέ, ὡς συνῆλθε τὰ στρατόπεδα, συμπεσόντα

[5, 63]   σφι τὰς Ἀθήνας ἐλευθεροῦν. (Λακεδαιμόνιοι δέ, ὥς σφι αἰεὶ τὠυτὸ πρόφαντον

Livre, chapitre
[5, 67]	σύμμαχον, ξεῖνον ἐόντα προσέθετο. ~Ταῦτα	δέ,	δοκέειν ἐμοί, ἐμιμέετο ὁ Κλεισθένης
[5, 99]	κομιζόμενοι ἀπίκοντο ἐς Παιονίην. ~Ἀρισταγόρης	δέ,	ἐπειδὴ οἵ τε Ἀθηναῖοι ἀπίκοντο
[5, 20]	ὡς γυναῖκα τῷ λόγῳ· οἳ	δέ,	ἐπείτε σφέων οἱ Πέρσαι ψαύειν
[5, 49]	ἐν τῷ πίνακι ἐντετμημένην. Λυδῶν	„δέ„	ἔφη λέγων ὁ Ἀρισταγόρης οἵδε
[5, 67]	τὰ πολλὰ πάντα ὑμνέαται· τοῦτο	δέ,	ἡρώιον γὰρ ἦν καὶ ἔστι
[5, 74]	ἐπιόντες χώρους τῆς Ἀττικῆς. Ἀθηναῖοι	δέ,	καίπερ ἀμφιβολίῃ ἐχόμενοι, Βοιωτῶν μὲν
[5, 24]	νεόκτιστον ἐν Θρηίκῃ πόλιν, σὺ	δέ	μοι ἑπόμενος ἐς Σοῦσα ἔχε
[5, 42]	τὴν Λιβύην τὰ πλοῖα· κατηγέοντο	δέ	οἱ ἄνδρες Θηραῖοι. (ἀπικόμενος δὲ
[5, 43]	Καρχηδονίων ἀπίκετο ἐς Πελοπόννησον. ~Ἐνθαῦτα	δέ	οἱ Ἀντιχάρης ἀνὴρ Ἐλεώνιος συνεβούλευσε
[5, 92]	εἶναι οὐδὲν οὐ κατακαυθέντων· μαρτύριον	δέ	οἱ εἶναι ὡς ἀληθέα ταῦτα
[5, 24]	ἀπίκετο ἐς τὰς Σάρδις· (ἀπικομένῳ	δέ	οἱ ἔλεγε Δαρεῖος τάδε. Ἱστιαῖε,
[5, 67]	αὐτὸς ὁ Ἄδρηστος ἀπαλλάξεται. ὡς	δέ	οἱ ἐξευρῆσθαι ἐδόκεε, πέμψας ἐς
[5, 13]	ἐθέλοντες ἔλθοιεν ἐς Σάρδις. οἳ	δέ	οἱ ἔφραζον ὡς ἔλθοιεν μὲν
[5, 92]	ἀνδρῶν γίνεται θυγάτηρ χωλή· οὔνομα	δέ	οἱ ἦν Λάβδα. ταύτην Βακχιαδέων
[5, 124]	δρησμὸν ἐβούλευε ὁρέων ταῦτα· πρὸς	δέ	οἱ καὶ ἀδύνατα ἐφάνη βασιλέα
[5, 51]	τῇ οὔνομα ἦν Γοργώ· τοῦτο	δέ	οἱ καὶ μοῦνον τέκνον ἐτύγχανε
[5, 95]	αὐτὸς μὲν φεύγων ἐκφεύγει, τὰ	δέ	οἱ ὅπλα ἴσχουσι Ἀθηναῖοι, καί
[5, 92]	ὄρυγμα Μελίσσῃ ἐπευχόμενος κατέκαιε. (ταῦτα	δέ	οἱ ποιήσαντι καὶ τὸ δεύτερον
[5, 77]	τὰ ἐν τῇ ἀκροπόλι· ἐπιγέγραπται	δέ	οἱ τάδε. Ἔθνεα Βοιωτῶν καὶ
[5, 92]	Λαπίθης τε καὶ Καινείδης. (ἐκ	δέ	οἱ ταύτης τῆς γυναικὸς οὐδ᾽
[5, 67]	καὶ τὸν γαμβρὸν Τυδέα. (ἐπείτε	δέ	οἱ τὸ τέμενος ἀπέδεξε, θυσίας
[5, 80]	βοηθέειν, ὡς ἐόντων ἀγχίστων· οἳ	δέ	σφι αἰτέουσι ἐπικουρίην τοὺς Αἰακίδας
[5, 121]	καὶ Ἀμόργης καὶ Σισιμάκης· σὺν	δέ	σφι ἀπέθανε καὶ Μύρσος ὁ
[5, 63]	σφι συμμαχίη πρὸς αὐτούς. Θεσσαλοὶ	δέ	σφι δεομένοισι ἀπέπεμψαν κοινῇ γνώμῃ
[5, 96]	ἀποφερομένους οἱ Ἀθηναῖοι· οὐκ ἐνδεκομένοισι	δέ	σφι ἐδέδοκτο ἐκ τοῦ φανεροῦ
[5, 86]	σφίσι ἐπὶ τὴν χώρην, αὐτοὶ	δέ	σφι εἶξαι καὶ οὐ ναυμαχῆσαι.
[5, 91]	ὃ καταφεύγουσι οἱ Πεισιστρατίδαι. (ἐπείτε	δέ	σφι Ἱππίης καλεόμενος ἧκε, μεταπεμψάμενοι
[5, 83]	Ἐπιδαυρίοισι αἱ αὐταὶ ἱροεργίαι· εἰσὶ	δέ	σφι καὶ ἄρρητοι ἱρουργίαι. ~Κλεφθέντων
[5, 120]	τὴν Ἀσίην ἄμεινον πρήξουσι. ~Βουλευομένοισι	δέ	σφι ταῦτα παραγίνονται βοηθέοντες Μιλήσιοί
[5, 20]	μὲν πέρι αὐτοὶ ἀποσημανέετε· νῦν	δέ,	σχεδὸν γὰρ ἤδη τῆς κοίτης
[5, 92]	πολλοὺς δὲ χρημάτων ἀπεστέρησε, πολλῷ	δέ	τι πλείστους τῆς ψυχῆς. (Ἄρξαντος
[5, 91]	αὐτῶν Βοιωτοὶ καὶ Χαλκιδέες, τάχα	δέ	τις καὶ ἄλλος ἐκμαθήσεται ἁμαρτών.
[5, 54]	παρὰ βασιλέα ὀρθῶς εἴρητο. εἰ	δέ	τις τὸ ἀτρεκέστερον τούτων ἔτι
[5, 56]	ἀδικῶν τίσιν οὐκ ἀποτίσει. (Ταῦτα	δέ,	ὡς ἡμέρη ἐγένετο τάχιστα, φανερὸς
[5, 104]	παρηγορέετο ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος, τότε	δέ,	ὡς καὶ τοὺς Ἴωνας ἐπύθετο
[5, 112]	καὶ τούτων Σάμιοι ἠρίστευσαν· πεζῇ	δέ,	ὡς συνῆλθε τὰ στρατόπεδα, συμπεσόντα
[5, 63]	σφι τὰς Ἀθήνας ἐλευθεροῦν. (Λακεδαιμόνιοι	δέ,	ὥς σφι αἰεὶ τὠυτὸ πρόφαντον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/08/2005