Livre, chapitre |
[5, 12] |
Παιόνων
τυραννεύειν
ἀπικνέονται
ἐς
Σάρδις,
|
ἅμα |
ἀγόμενοι
ἀδελφεὴν
μεγάλην
τε
καὶ |
[5, 99] |
τε
Ἀθηναῖοι
ἀπίκοντο
εἴκοσι
νηυσί,
|
ἅμα |
ἀγόμενοι
Ἐρετριέων
πέντε
τριήρεας,
οἳ |
[5, 25] |
εἶναι
Σαρδίων,
ἀπήλαυνε
ἐς
Σοῦσα
|
ἅμα |
ἀγόμενος
Ἱστιαῖον,
Ὀτάνεα
δὲ
ἀποδέξας |
[5, 64] |
δὲ
ἀπικόμενος
ἐς
τὸ
ἄστυ
|
ἅμα |
Ἀθηναίων
τοῖσι
βουλομένοισι
εἶναι
ἐλευθέροισι |
[5, 35] |
τὴν
ὑπόσχεσιν
τῷ
Ἀρταφρένεϊ
ἐκτελέσαι·
|
ἅμα |
δὲ
ἐπίεζέ
μιν
ἡ
δαπάνη |
[5, 106] |
δίκην
τῶν
ἐποίησαν,
τούτους
ἀναγνώσας
|
ἅμα |
ἐκείνοισι
ἕπεσθαι,
Σαρδίων
με
ἀπεστέρησε. |
[5, 79] |
καὶ
Θεσπιέες;
καὶ
οὗτοί
γε
|
ἅμα |
ἡμῖν
αἰεὶ
μαχόμενοι
προθύμως
συνδιαφέρουσι |
[5, 24] |
ἔπεσι
πιστεύσας
ὁ
Ἱστιαῖος,
καὶ
|
ἅμα |
μέγα
ποιεύμενος
βασιλέος
σύμβουλος
γενέσθαι, |
[5, 21] |
πολλὴ
παρασκευή·
πάντα
δὴ
ταῦτα
|
ἅμα |
πᾶσι
ἐκείνοισι
ἠφάνιστο.
(μετὰ
δὲ |
[5, 92] |
ἐσβὰς
δὲ
ἐς
ἄρουραν
ἐσπαρμένην
|
ἅμα |
τε
διεξήιε
τὸ
λήιον
ἐπειρωτῶν |
[5, 86] |
ὑποταμομένους
τὸ
ἀπὸ
τῶν
νεῶν,
|
ἅμα |
τε
ἐν
τούτῳ
τὴν
βροντήν |
[5, 85] |
σφι
ἕλκουσι
βροντήν
τε
καὶ
|
ἅμα |
τῇ
βροντῇ
σεισμὸν
ἐπιγενέσθαι·
τοὺς |
[5, 58] |
Φοίνικες·
μετὰ
δὲ
χρόνου
προβαίνοντος
|
ἅμα |
τῇ
φωνῇ
μετέβαλλον
καὶ
τὸν |
[5, 62] |
καὶ
φεύγοντες
Πεισιστρατίδας,
ἐπείτε
σφι
|
ἅμα |
τοῖσι
ἄλλοισι
Ἀθηναίων
φυγάσι
πειρωμένοισι |
[5, 77] |
(ὅσους
δὲ
καὶ
τούτων
ἐζώγρησαν,
|
ἅμα |
τοῖσι
Βοιωτῶν
ἐζωγρημένοισι
εἶχον
ἐν |
[5, 104] |
ἄστυ
τὸ
Σαλαμινίων
ὁ
Ὀνήσιλος
|
ἅμα |
τοῖσι
ἑωυτοῦ
στασιώτῃσι
ἀπεκλήισε
τῶν |
[5, 31] |
νεῶν
διηκόσιαί
τοι
ἕτοιμοι
ἔσονται
|
ἅμα |
τῷ
ἔαρι.
δεῖ
δὲ
τούτοισι |
[5, 91] |
ποιήσαντες
ἡμάρτομεν,
νῦν
πειρησόμεθα
σφέας
|
ἅμα |
ὑμῖν
ἀπικόμενοι
τίσασθαι·
αὐτοῦ
γὰρ |