Livre, Chap. |
[10, 17] |
Κριτίας
Θεμιστοκλέα
τὸν
Νεοκλέους
πρὶν
|
ἢ |
ἄρξασθαι
πολιτεύεσθαι,
τρία
τάλαντα
ἔχειν |
[10, 8] |
δεῖν
εὐεργεσίαν
παρά
τινος
προσίεσθαι·
|
ἢ |
γὰρ
ἀποδιδόναι
πειρώμενον
πράγματα
ἂν |
[10, 11] |
ὦμον
Διογένης
ἢ
τρωθεὶς
οἶμαι
|
ἢ |
ἐξ
ἄλλης
τινὸς
αἰτίας.
ἐπεὶ |
[10, 8] |
ἀποδιδόναι
πειρώμενον
πράγματα
ἂν
ἔχειν
|
ἢ |
μὴ
ἀποδιδόντα
ἀχάριστον
φαίνεσθαι.
~Φιλόξενος |
[10, 21] |
Ἀρίστωνος
ἐν
Ὑμηττῷ
ταῖς
Μούσαις
|
ἢ |
ταῖς
νύμφαις,
οἳ
μὲν
πρὸς |
[10, 11] |
δένδρον.
~Ἤλγει
τὸν
ὦμον
Διογένης
|
ἢ |
τρωθεὶς
οἶμαι
ἢ
ἐξ
ἄλλης |
[10, 13] |
κακῶς
ἔλεγε.
πρὸς
δὲ
τούτοις‘
|
ἦ |
δ´
ὃς
οὔτε
ὅτι
μοιχὸς |
[10, 14] |
ἀλλὰ
Κριτίας.
~Σωκράτης
ἔλεγεν
ὅτι
|
ἡ |
ἀργία
ἀδελφὴ
τῆς
ἐλευθερίας
ἐστί. |
[10, 10] |
ὥστε
φεύγειν
αὐτά.
~Ὅτε
ὑπήρχετο
|
ἡ |
γραφικὴ
τέχνη
καὶ
ἦν
τρόπον
|
[10, 2] |
παραβῆναι
τὰς
συνθήκας.
ἀνθ´
ὧν
|
ἡ |
γυνὴ
ἡ
νόμῳ
γημαμένη
αὐτῷ |
[10, 2] |
αὐτῇ
ὁ
Εὐβώτας,
σωφρόνως
διαβιώσας.
|
ἡ |
δὲ
ὑπόσχεσις
αὐτοῦ
μετὰ
τὴν |
[10, 2] |
συνθήκας.
ἀνθ´
ὧν
ἡ
γυνὴ
|
ἡ |
νόμῳ
γημαμένη
αὐτῷ
παμμέγιστον
ἀνδριάντα |
[10, 9] |
ὀσμῇ·
ἐπεὶ
δὲ
αὐτῷ
ἐπετείνετο
|
ἡ |
ὄρεξις
καὶ
ἡττᾶτο
τῆς
φύσεως |
[10, 17] |
εἶτα
ἔφυγε,
καὶ
ἐδημεύθη
αὐτοῦ
|
ἡ |
οὐσία,
κατεφωράθη
ἑκατὸν
ταλάντων
πλείω |
[10, 21] |
ἐκεῖνον
ἀριθμεῖσθαι.
~Ὅτι
τὸν
Πλάτωνα
|
ἡ |
Περικτιόνη
ἔφερεν
ἐν
ταῖς
ἀγκάλαις· |
[10, 18] |
πρῶτον
ὑπηνήτῃ,
ἔνθα
τοῦ
χρόνου
|
ἡ |
χαριεστάτη
ἐστὶν
ἥβη
τῶν
καλῶν
|
[10, 21] |
μὲν
πρὸς
τὴν
ἱερουργίαν
ἦσαν,
|
ἣ |
δὲ
κατέκλινε
Πλάτωνα
ἐν
ταῖς |
[10, 18] |
αὐτὸν
στερηθῆναι
τῆς
ὄψεως,
ἐὰν
|
παραβῇ· |
καὶ
εἶχον
ὑπὲρ
τούτων
ῥήτραν
|
[10, 18] |
τοῦ
χρόνου
ἡ
χαριεστάτη
ἐστὶν
|
ἥβη |
τῶν
καλῶν
μειρακίων,
ὥς
πού |
[10, 3] |
ἔξω
ποιήσῃ
τοῦ
λέμματος,
ἐντεῦθεν
|
ἤδη |
δρομικώτατά
ἐστι.
τὰ
δὲ
τῶν |
[10, 16] |
ὁ
Διογένης
καὶ
ἐνέκειτο,
ἐνταῦθα
|
ἤδη |
καὶ
τῇ
βακτηρίᾳ
καθίξεσθαι
αὐτοῦ |
[10, 6] |
Φιλιππίδης,
καθ´
οὗ
λόγος
ἐστὶν
|
Ὑπερίδῃ, |
λεπτότατος
ἦν.
ὅθεν
καὶ
τὸ |
[10, 17] |
καὶ
ἐδημεύθη
αὐτοῦ
ἡ
οὐσία,
|
κατεφωράθη
|
ἑκατὸν
ταλάντων
πλείω
οὐσίαν
ἔχων. |
[10, 6] |
ἐπὶ
ζυγὸν
ἀναβληθεὶς
ὀβολοῦ
ὁλκὴν
|
εὑρέθη |
ἔχων,
ὥς
φασι.
καὶ
Πανάρετος |
[10, 22] |
ὑπέζωστο
ὑφαρπάσας
ἀπέκτεινε
τὸν
ὁπλίτην.
|
ἐμισήθη |
δὲ
ὑπὸ
Ἀλεξάνδρου.
ὃ
δὲ |
[10, 2] |
~Εὐβώταν
τὸν
Κυρηναῖον
ἰδοῦσα
Λαῒς
|
ἠράσθη
|
αὐτοῦ
θερμότατα,
καὶ
περὶ
γάμου |
[10, 18] |
κατὰ
τὴν
Σικελίαν
ὁ
Δάφνις,
|
ἠράσθη |
αὐτοῦ
νύμφη
μία,
καὶ
ὡμίλησε |
[10, 18] |
τούτου
τὰ
βουκολικὰ
μέλη
πρῶτον
|
ᾔσθη, |
καὶ
εἶχεν
ὑπόθεσιν
τὸ
πάθος |
[10, 15] |
πρὸς
τὰς
κόρας·
ἀποθανὼν
γὰρ
|
ἐγνώσθη |
ὁ
παῖς
Λυσιμάχου
ὅτι
πένης |
[10, 17] |
κοινῶν
προέστη
εἶτα
ἔφυγε,
καὶ
|
ἐδημεύθη |
αὐτοῦ
ἡ
οὐσία,
κατεφωράθη
ἑκατὸν |
[10, 20] |
Ἀγησιλάου
ἰδίᾳ
εἶναι·
εἰ
δὲ
|
εἴη |
Λακεδαιμονίοις
κοινῇ
φίλος,
δῆλον
ὅτι |
[10, 1] |
|
~Φερενίκη |
τὸν
υἱὸν
ἦγεν
ἐς
Ὀλύμπια |
[10, 10] |
φεύγειν
αὐτά.
~Ὅτε
ὑπήρχετο
ἡ
|
γραφικὴ |
τέχνη
καὶ
ἦν
τρόπον
τινὰ |
[10, 18] |
ἐκ
δὲ
τούτου
τὰ
βουκολικὰ
|
μέλη |
πρῶτον
ᾔσθη,
καὶ
εἶχεν
ὑπόθεσιν |
[10, 18] |
Ὅμηρος.
συνθήκας
δὲ
ἐποίησε
μηδεμιᾷ
|
ἄλλῃ |
πλησιάσαι
αὐτόν,
καὶ
ἐπηπείλησεν
ὅτι |
[10, 19] |
ὀδόντας,
καταπιὼν
δὲ
αὐτούς,
ἵνα
|
μὴ |
αἴσθηται
ὁ
ἀντίπαλος.
~Ὅτι
ὁ |
[10, 8] |
πειρώμενον
πράγματα
ἂν
ἔχειν
ἢ
|
μὴ |
ἀποδιδόντα
ἀχάριστον
φαίνεσθαι.
~Φιλόξενος
λίχνος |
[10, 8] |
ἐτῶν.
~Ἀριστοτέλης
ὁ
Κυρηναῖος
ἔλεγε
|
μὴ |
δεῖν
εὐεργεσίαν
παρά
τινος
προσίεσθαι· |
[10, 2] |
ἀγωνίαν
ἦν.
νικήσας
οὖν
ἵνα
|
μὴ |
δόξῃ
διαφθεῖραι
τὰς
ὁμολογίας
τὰς |
[10, 12] |
ἔργον
ἐστὶν
εὑρεῖν
ἰχθὺν
ἄκανθαν
|
μὴ |
ἔχοντα,
οὕτω
καὶ
ἄνθρωπον
μὴ |
[10, 12] |
μὴ
ἔχοντα,
οὕτω
καὶ
ἄνθρωπον
|
μὴ |
κεκτημένον
τι
δολερὸν
καὶ
ἀκανθῶδες. |
[10, 13] |
μοιχὸς
ἦν
ᾔδειμεν
ἂν
εἰ
|
μὴ |
παρ´
αὐτοῦ
μαθόντες,
οὔτε
ὅτι |
[10, 2] |
ἐκόμισε,
λέγων
ἄγειν
Λαΐδα
καὶ
|
μὴ |
παραβῆναι
τὰς
συνθήκας.
ἀνθ´
ὧν |
[10, 13] |
κάκιστα
ἑαυτὸν
εἶπεν.
εἰ
γὰρ
|
μὴ‘ |
φησὶν
ἐκεῖνος
τοιαύτην
δόξαν
ὑπὲρ |
[10, 9] |
εὐφραίνετο
καὶ
ἑαυτὸν
εἱστία
τῇ
|
ὀσμῇ· |
ἐπεὶ
δὲ
αὐτῷ
ἐπετείνετο
ἡ |
[10, 2] |
ὧν
ἡ
γυνὴ
ἡ
νόμῳ
|
γημαμένη |
αὐτῷ
παμμέγιστον
ἀνδριάντα
ἐν
Κυρήνῃ |
[10, 2] |
ἀνδριάντα
ἐν
Κυρήνῃ
ἀνέστησεν,
αὐτὸν
|
ἀμειβομένη |
τῆς
σωφροσύνης.
~Τὰ
τῶν
περδίκων |
[10, 2] |
γημαμένη
αὐτῷ
παμμέγιστον
ἀνδριάντα
ἐν
|
Κυρήνῃ |
ἀνέστησεν,
αὐτὸν
ἀμειβομένη
τῆς
σωφροσύνης. |
[10, 20] |
εἶναι·
εἰ
δὲ
εἴη
Λακεδαιμονίοις
|
κοινῇ |
φίλος,
δῆλον
ὅτι
καὶ
αὐτοῦ
|
[10, 21] |
ἀριθμεῖσθαι.
~Ὅτι
τὸν
Πλάτωνα
ἡ
|
Περικτιόνη |
ἔφερεν
ἐν
ταῖς
ἀγκάλαις·
θύοντος |
[10, 2] |
τὰς
συνθήκας.
ἀνθ´
ὧν
ἡ
|
γυνὴ |
ἡ
νόμῳ
γημαμένη
αὐτῷ
παμμέγιστον |
[10, 18] |
Νύμφης,
τεχθέντα
δὲ
ἐκτεθῆναι
ἐν
|
δάφνῃ. |
τὰς
δ´
ὑπ´
αὐτοῦ
βουκολουμένας
|
[10, 10] |
αὐτά.
~Ὅτε
ὑπήρχετο
ἡ
γραφικὴ
|
τέχνη |
καὶ
ἦν
τρόπον
τινὰ
ἐν |
[10, 2] |
ἦν.
νικήσας
οὖν
ἵνα
μὴ
|
δόξῃ |
διαφθεῖραι
τὰς
ὁμολογίας
τὰς
πρὸς |
[10, 18] |
τὴν
ὁμολογίαν,
καὶ
ἐπλησίασε
τῇ
|
κόρῃ. |
ἐκ
δὲ
τούτου
τὰ
βουκολικὰ
|
[10, 9] |
φησίν,
εἰ
πλείονος
αὐτὴν
ὠνήσομαι.
|
χρὴ |
δὲ
καὶ
τῶν
τοιούτων
μνημονεύειν, |
[10, 3] |
ἐπειδὰν
τάχιστα
τοὺς
πόδας
ἔξω
|
ποιήσῃ |
τοῦ
λέμματος,
ἐντεῦθεν
ἤδη
δρομικώτατά |
[10, 5] |
εἶναι.
ἐοίκασι
δὲ
τῇ
ὑὶ
|
τῇ |
Αἰσώπου
οἱ
τύραννοι
ὑποπτεύοντες
καὶ |
[10, 16] |
καὶ
ἐνέκειτο,
ἐνταῦθα
ἤδη
καὶ
|
τῇ |
βακτηρίᾳ
καθίξεσθαι
αὐτοῦ
ἠπείλει·
καί |
[10, 18] |
ἔλυσε
τὴν
ὁμολογίαν,
καὶ
ἐπλησίασε
|
τῇ |
κόρῃ.
ἐκ
δὲ
τούτου
τὰ |
[10, 15] |
ζηλωταί,
κἂν
μετὰ
ταῦτα
ἐπέμειναν
|
τῇ |
μνηστείᾳ.
νῦν
δὲ
ὃ
μὲν |
[10, 9] |
μὲν
εὐφραίνετο
καὶ
ἑαυτὸν
εἱστία
|
τῇ |
ὀσμῇ·
ἐπεὶ
δὲ
αὐτῷ
ἐπετείνετο
|
[10, 22] |
καὶ
ἁρπάσας
τὸν
ἄνδρα
σὺν
|
τῇ |
πανοπλίᾳ,
ἐπιβὰς
ἐπὶ
τὸν
αὐχένα |
[10, 5] |
πέφυκε
λυσιτελὴς
εἶναι.
ἐοίκασι
δὲ
|
τῇ |
ὑὶ
τῇ
Αἰσώπου
οἱ
τύραννοι |
[10, 18] |
ὑπηνήτῃ,
ἔνθα
τοῦ
χρόνου
ἡ
|
χαριεστάτη |
ἐστὶν
ἥβη
τῶν
καλῶν
μειρακίων, |
[10, 18] |
ὄντι
καὶ
νέῳ
καὶ
πρῶτον
|
ὑπηνήτῃ, |
ἔνθα
τοῦ
χρόνου
ἡ
χαριεστάτη |
[10, 15] |
καὶ
σεμνοτάτου
γάμου,
παρ´
ἐμοὶ
|
κριτῇ. |
παραπλήσιον
δὲ
καὶ
ἐπὶ
Λυσάνδρου· |
[10, 17] |
πατρῴαν·
ἐπεὶ
δὲ
τῶν
κοινῶν
|
προέστη
|
εἶτα
ἔφυγε,
καὶ
ἐδημεύθη
αὐτοῦ |
[10, 2] |
ταῦτα
δράσειν·
οὐ
μὴν
ὡμίλησεν
|
αὐτῇ |
ὁ
Εὐβώτας,
σωφρόνως
διαβιώσας.
ἡ |
[10, 1] |
ἔχειν
καὶ
τρεῖς
ἀδελφοὺς
καὶ
|
αὐτὴ
|
παῖδα
Ὀλυμπίων
ἀγωνιστήν·
καὶ
ἐξενίκησε |
[10, 5] |
ἐς
ὅ
τι
τοῖς
χρησομένοις
|
αὐτῇ |
πέφυκε
λυσιτελὴς
εἶναι.
ἐοίκασι
δὲ |
[10, 9] |
πωλεῖν
αὐτὴν
τὸν
κάπηλον
πολλοῦ,
|
ταύτῃ |
μᾶλλον
ἡδίων
ἔσται‘
φησίν,
εἰ |
[10, 11] |
ὡμολόγει
εἶναι.
σοὶ
μὲν
οὖν‘
|
ἔφη |
οὐκ
εἰδότι
τά
τε
λεκτέα |
[10, 14] |
~Σωκράτης
ἔλεγεν
ὅτι
ἡ
ἀργία
|
ἀδελφὴ |
τῆς
ἐλευθερίας
ἐστί.
καὶ
μαρτύριον |
[10, 18] |
Σικελίαν
ὁ
Δάφνις,
ἠράσθη
αὐτοῦ
|
νύμφη |
μία,
καὶ
ὡμίλησε
καλῷ
ὄντι |