Livre, Chap.
[10, 22]	τὸν ἄνδρα σὺν τῇ πανοπλίᾳ,	ἐπιβὰς	ἐπὶ τὸν αὐχένα αὐτοῦ κειμένου
[10, 14]	δὲ πρὸς χρηματισμὸν ἀργοτάτους εἶναι·	Φρύγας	δὲ καὶ Λυδοὺς ἐργαστικωτάτους, δουλεύειν
[10, 3]	περδίκων νεόττια ἐπειδὰν τάχιστα τοὺς	πόδας	ἔξω ποιήσῃ τοῦ λέμματος, ἐντεῦθεν
[10, 1]	καὶ τὸν εἴργοντα νόμον τῆς	θέας	τὰς γυναῖκας, καὶ ἐθεάσατο Ὀλύμπια.
[10, 10]	ζῷα, ὥστε ἐπιγράφειν αὐτοῖς τοὺς	γραφέας	τοῦτο βοῦς, ἐκεῖνο ἵππος, τοῦτο
[10, 2]	ἵνα μὴ δόξῃ διαφθεῖραι τὰς	ὁμολογίας	τὰς πρὸς τὴν ἄνθρωπον, εἰκόνα
[10, 6]	κωμῳδίας ποιητὴς καὶ Μέλητος ὁ	τραγῳδίας	ποιητὴς καὶ Κινησίας κυκλίων χορῶν
[10, 6]	~Ἐκωμῳδοῦντο ἐς λεπτότητα Σαννυρίων ὁ	κωμῳδίας	ποιητὴς καὶ Μέλητος ὁ τραγῳδίας
[10, 18]	γε τὸν Ἱμεραῖον τῆς τοιαύτης	μελοποιίας	ὑπάρξασθαι. ~Εὐρυδάμας ὁ Κυρηναῖος πυγμὴν
[10, 14]	ὅτι ἡ ἀργία ἀδελφὴ τῆς	ἐλευθερίας	ἐστί. καὶ μαρτύριον ἔλεγεν ἀνδρειοτάτους
[10, 6]	Μέλητος ὁ τραγῳδίας ποιητὴς καὶ	Κινησίας	κυκλίων χορῶν καὶ Φιλητᾶς ποιητὴς
[10, 16]	Διογένην οὖν ἤλαυνεν ἀπὸ τῆς	συνουσίας	αὑτοῦ. ἐπεὶ δὲ ἦν λιπαρέστερος
[10, 11]	οἶμαι ἢ ἐξ ἄλλης τινὸς	αἰτίας.	ἐπεὶ δὲ ἐδόκει σφόδρα ἀλγεῖν,
[10, 13]	τι δολερὸν καὶ ἀκανθῶδες. ~Αἰτιᾶται	Κριτίας	Ἀρχίλοχον ὅτι κάκιστα ἑαυτὸν εἶπεν.
[10, 17]	ὃ δὲ ὑπερησπάσατο αὐτόν. ~Λέγει	Κριτίας	Θεμιστοκλέα τὸν Νεοκλέους πρὶν ἢ
[10, 13]	οὐκ ἐγὼ Ἀρχίλοχον αἰτιῶμαι, ἀλλὰ	Κριτίας.	~Σωκράτης ἔλεγεν ὅτι ἡ ἀργία
[10, 2]	Λαΐδα καὶ μὴ παραβῆναι τὰς	συνθήκας.	ἀνθ´ ὧν ἡ γυνὴ ἡ
[10, 18]	ὥς πού φησι καὶ Ὅμηρος.	συνθήκας	δὲ ἐποίησε μηδεμιᾷ ἄλλῃ πλησιάσαι
[10, 1]	εἴργοντα νόμον τῆς θέας τὰς	γυναῖκας,	καὶ ἐθεάσατο Ὀλύμπια. ~Εὐβώταν τὸν
[10, 7]	Μέτων ὁ Λευκονοιεὺς ἀστρολόγος ἀνέστησε	στήλας,	καὶ τὰς τοῦ ἡλίου τροπὰς
[10, 19]	Ἱμεραῖον τῆς τοιαύτης μελοποιίας ὑπάρξασθαι.	~Εὐρυδάμας	ὁ Κυρηναῖος πυγμὴν ἐνίκησεν, ἐκκρουσθεὶς
[10, 18]	δάφνῃ. τὰς δ´ ὑπ´ αὐτοῦ	βουκολουμένας	βοῦς φασιν ἀδελφὰς γεγονέναι τῶν
[10, 13]	δόξαν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐς τοὺς	Ἕλληνας	ἐξήνεγκεν, οὐκ ἂν ἐπυθόμεθα ἡμεῖς
[10, 15]	ὅπερ καὶ ἀνέστειλεν ἐκείνους τοὺς	κακοδαίμονας	ἐνδόξου τε ἅμα καὶ σεμνοτάτου
[10, 7]	στήλας, καὶ τὰς τοῦ ἡλίου	τροπὰς	κατεγράψατο, καὶ τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν
[10, 15]	ἐργαστικωτάτους, δουλεύειν δέ. ~Τὰς Ἀριστείδου	θυγατέρας	ἔτι αὐτοῦ περιόντος ἐμνηστεύοντο οἱ
[10, 15]	εἶναι πρᾶγμα κοινὸν πρὸς τὰς	κόρας·	ἀποθανὼν γὰρ ἐγνώσθη ὁ παῖς
[10, 3]	σκύμνοι καταγράφουσι τοῖς ὄνυξι τὰς	μήτρας	τῶν μητέρων πρὸς φῶς ἐπειγόμενοι.
[10, 22]	ἐκκρούσας αὐτοῦ τὸ ξυστὸν καὶ	ἁρπάσας	τὸν ἄνδρα σὺν τῇ πανοπλίᾳ,
[10, 22]	κειμένου τὴν μάχαιραν ἣν ὑπέζωστο	ὑφαρπάσας	ἀπέκτεινε τὸν ὁπλίτην. ἐμισήθη δὲ
[10, 2]	αὐτοῦ μετὰ τὴν ἀγωνίαν ἦν.	νικήσας	οὖν ἵνα μὴ δόξῃ διαφθεῖραι
[10, 22]	ὡς μισηθεὶς ὑπὸ Ἀλεξάνδρου, καὶ	ἀθυμήσας	ἀπέθανεν.
[10, 4]	τετρακόσια στάδια ἐφεξῆς μεθ´ ὅπλων	ὁδοιπορήσας,	συμβαλὼν τοῖς πολεμίοις, πρὶν ἀναπαῦσαι
[10, 16]	δὲ οὐδὲν αὐτῷ προσεῖχον, τέλος	ἀγανακτήσας	οὐδένα προσίετο. καὶ Διογένην οὖν
[10, 7]	τῶν ἑνὸς δεόντων ἑξήκοντα ἐτῶν,	φήσας	τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν εἶναι τοῦτον.
[10, 22]	λαβών, Κόρραγον τὸν Μακεδόνα ὁπλίτην	καταμονομαχήσας	καὶ ἐκκρούσας αὐτοῦ τὸ ξυστὸν
[10, 14]	ἀνδρειοτάτους καὶ ἐλευθεριωτάτους Ἰνδοὺς καὶ	Πέρσας,	ἀμφοτέρους δὲ πρὸς χρηματισμὸν ἀργοτάτους
[10, 22]	τὸν Μακεδόνα ὁπλίτην καταμονομαχήσας καὶ	ἐκκρούσας	αὐτοῦ τὸ ξυστὸν καὶ ἁρπάσας
[10, 2]	ὡμίλησεν αὐτῇ ὁ Εὐβώτας, σωφρόνως	διαβιώσας.	ἡ δὲ ὑπόσχεσις αὐτοῦ μετὰ
[10, 15]	καὶ Λυδοὺς ἐργαστικωτάτους, δουλεύειν δέ.	~Τὰς	Ἀριστείδου θυγατέρας ἔτι αὐτοῦ περιόντος
[10, 1]	τὸν εἴργοντα νόμον τῆς θέας	τὰς	γυναῖκας, καὶ ἐθεάσατο Ὀλύμπια. ~Εὐβώταν
[10, 18]	τεχθέντα δὲ ἐκτεθῆναι ἐν δάφνῃ.	τὰς	δ´ ὑπ´ αὐτοῦ βουκολουμένας βοῦς
[10, 15]	ἡγήσαντο εἶναι πρᾶγμα κοινὸν πρὸς	τὰς	κόρας· ἀποθανὼν γὰρ ἐγνώσθη ὁ
[10, 3]	δὲ σκύμνοι καταγράφουσι τοῖς ὄνυξι	τὰς	μήτρας τῶν μητέρων πρὸς φῶς
[10, 2]	οὖν ἵνα μὴ δόξῃ διαφθεῖραι	τὰς	ὁμολογίας τὰς πρὸς τὴν ἄνθρωπον,
[10, 2]	μὴ δόξῃ διαφθεῖραι τὰς ὁμολογίας	τὰς	πρὸς τὴν ἄνθρωπον, εἰκόνα γραψάμενος
[10, 2]	ἄγειν Λαΐδα καὶ μὴ παραβῆναι	τὰς	συνθήκας. ἀνθ´ ὧν ἡ γυνὴ
[10, 7]	Λευκονοιεὺς ἀστρολόγος ἀνέστησε στήλας, καὶ	τὰς	τοῦ ἡλίου τροπὰς κατεγράψατο, καὶ
[10, 6]	καὶ Κινησίας κυκλίων χορῶν καὶ	Φιλητᾶς	ποιητὴς ἑξαμέτρων. Ἀρχέστρατος δὲ ὁ
[10, 19]	μὲν ὑπὸ τοῦ ἀνταγωνιστοῦ τοὺς	ὀδόντας,	καταπιὼν δὲ αὐτούς, ἵνα μὴ
[10, 11]	κακῶν; ὃ δὲ εἶπε τοὺς	εἰδότας	ἃ δεῖ πράττειν ἐν τῷ
[10, 12]	τὸν ἐπιστήμονα ἐκείνων πρέπει ζῆν.	~Ἀρχύτας	ἔλεγεν ὥσπερ ἔργον ἐστὶν εὑρεῖν
[10, 2]	οὐ μὴν ὡμίλησεν αὐτῇ ὁ	Εὐβώτας,	σωφρόνως διαβιώσας. ἡ δὲ ὑπόσχεσις
[10, 18]	ὑπ´ αὐτοῦ βουκολουμένας βοῦς φασιν	ἀδελφὰς	γεγονέναι τῶν Ἡλίου, ὧν Ὅμηρος
[10, 7]	ἐν Ὀλυμπίοις τὸ χαλκοῦν γραμματεῖον,	ἐγγράψας	ἐν αὐτῷ τὴν ἀστρολογίαν τῶν
[10, 9]	καὶ τῶν τοιούτων μνημονεύειν, οὐκ	ἐς	ζῆλον αὐτῶν, ἀλλ´ ὥστε φεύγειν
[10, 13]	διὰ πενίαν καὶ ἀπορίαν ἦλθεν	ἐς	Θάσον, οὔθ´ ὅτι ἐλθὼν τοῖς
[10, 6]	ἐκεῖνοι τὴν ψυχὴν πᾶσιν. ~Ἐκωμῳδοῦντο	ἐς	λεπτότητα Σαννυρίων ὁ κωμῳδίας ποιητὴς
[10, 5]	οὖν ὀνειροπολεῖν τὸν θάνατον, εἰδυῖαν	ἐς	ὅ τι τοῖς χρησομένοις αὐτῇ
[10, 1]	~Φερενίκη τὸν υἱὸν ἦγεν	ἐς	Ὀλύμπια ἀθλεῖν. κωλυόντων δὲ αὐτὴν
[10, 2]	ἄνθρωπον, εἰκόνα γραψάμενος τῆς Λαΐδος	ἐς	τὴν Κυρήνην ἐκόμισε, λέγων ἄγειν
[10, 15]	διαφέρειν. ἔβλεπον δὲ ἄρα οὐκ	ἐς	τὸν βίον Ἀριστείδου, οὐδὲ ἐθαύμαζον
[10, 13]	ἐκεῖνος τοιαύτην δόξαν ὑπὲρ ἑαυτοῦ	ἐς	τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκεν, οὐκ ἂν
[10, 12]	μὴ κεκτημένον τι δολερὸν καὶ	ἀκανθῶδες.	~Αἰτιᾶται Κριτίας Ἀρχίλοχον ὅτι κάκιστα
[10, 11]	τί οὖν οὐκ ἀποθνήσκεις, ὦ	Διόγενες,	καὶ σαυτὸν ἀπαλλάττεις κακῶν; ὃ
[10, 15]	παραπλήσιον δὲ καὶ ἐπὶ Λυσάνδρου·	μαθόντες	γὰρ αὐτὸν εἶναι πένητα, τὸν
[10, 13]	ἂν εἰ μὴ παρ´ αὐτοῦ	μαθόντες,	οὔτε ὅτι λάγνος καὶ ὑβριστής,
[10, 5]	ὑὶ τῇ Αἰσώπου οἱ τύραννοι	ὑποπτεύοντες	καὶ δεδοικότες πάντα· ἴσασι γὰρ
[10, 15]	περιόντος ἐμνηστεύοντο οἱ τῶν Ἑλλήνων	δοκοῦντες	διαφέρειν. ἔβλεπον δὲ ἄρα οὐκ
[10, 5]	Αἰσώπου οἱ τύραννοι ὑποπτεύοντες καὶ	δεδοικότες	πάντα· ἴσασι γὰρ ὅτι ὥσπερ
[10, 7]	πεφιλιππιδῶσθαί φασιν ἔλεγον. μάρτυς Ἄλεξις.	~Οἰνοπίδης	ὁ Χῖος ἀστρολόγος ἀνέθηκεν ἐν
[10, 6]	ἀλλὰ καὶ λεπτόν. ἀλλὰ καὶ	Φιλιππίδης,	καθ´ οὗ λόγος ἐστὶν Ὑπερίδῃ,
[10, 9]	ὄρεξις καὶ ἡττᾶτο τῆς φύσεως	(κακῆς	γε οὔσης, ὦ θεοί) τηνικαῦτα
[10, 16]	ποτε καὶ ἔπαισε κατὰ τῆς	κεφαλῆς.	ὃ δὲ οὐκ ἀπηλλάττετο, ἀλλ´
[10, 5]	τι τοῖς χρησομένοις αὐτῇ πέφυκε	λυσιτελὴς	εἶναι. ἐοίκασι δὲ τῇ ὑὶ
[10, 8]	αὐτὸν ἑνὸς δέοντα εἴκοσιν ἐτῶν.	~Ἀριστοτέλης	ὁ Κυρηναῖος ἔλεγε μὴ δεῖν
[10, 11]	ἢ τρωθεὶς οἶμαι ἢ ἐξ	ἄλλης	τινὸς αἰτίας. ἐπεὶ δὲ ἐδόκει
[10, 13]	ὅτι Ἐνιποῦς υἱὸς ἦν τῆς	δούλης,	οὔθ´ ὅτι καταλιπὼν Πάρον διὰ
[10, 11]	τοῦτο δένδρον. ~Ἤλγει τὸν ὦμον	Διογένης	ἢ τρωθεὶς οἶμαι ἢ ἐξ
[10, 16]	ἐπεὶ δὲ ἦν λιπαρέστερος ὁ	Διογένης	καὶ ἐνέκειτο, ἐνταῦθα ἤδη καὶ
[10, 16]	τὸν γάμον ἀπέδρασαν. ~Ἐπεὶ ὁ	Ἀντισθένης	πολλοὺς προύτρεπεν ἐπὶ φιλοσοφίαν, οἳ
[10, 9]	γαστρὸς ἥττων. λοπάδος οὖν ποτε	ἑψομένης	ἐν καπηλείῳ τέως μὲν εὐφραίνετο
[10, 15]	ἐγνώσθη ὁ παῖς Λυσιμάχου ὅτι	πένης	ἦν. ὅπερ καὶ ἀνέστειλεν ἐκείνους
[10, 2]	Κυρήνῃ ἀνέστησεν, αὐτὸν ἀμειβομένη τῆς	σωφροσύνης.	~Τὰ τῶν περδίκων νεόττια ἐπειδὰν
[10, 4]	ὁ Φιλίππου τρὶς τετρακόσια στάδια	ἐφεξῆς	μεθ´ ὅπλων ὁδοιπορήσας, συμβαλὼν τοῖς
[10, 18]	χρόνῳ δὲ ὕστερον βασιλέως θυγατρὸς	ἐρασθείσης	αὐτοῦ οἰνωθεὶς ἔλυσε τὴν ὁμολογίαν,
[10, 20]	αἴσθηται ὁ ἀντίπαλος. ~Ὅτι ὁ	Πέρσης	ἐπέστειλε πρὸς Ἀγησίλαον, φίλον αὐτὸν
[10, 9]	ἡττᾶτο τῆς φύσεως (κακῆς γε	οὔσης,	ὦ θεοί) τηνικαῦτα οὐκ ἐνεγκὼν
[10, 13]	οὔτε ὅτι Ἐνιποῦς υἱὸς ἦν	τῆς	δούλης, οὔθ´ ὅτι καταλιπὼν Πάρον
[10, 14]	ἔλεγεν ὅτι ἡ ἀργία ἀδελφὴ	τῆς	ἐλευθερίας ἐστί. καὶ μαρτύριον ἔλεγεν
[10, 1]	δῆμον καὶ τὸν εἴργοντα νόμον	τῆς	θέας τὰς γυναῖκας, καὶ ἐθεάσατο
[10, 16]	καί ποτε καὶ ἔπαισε κατὰ	τῆς	κεφαλῆς. ὃ δὲ οὐκ ἀπηλλάττετο,
[10, 2]	πρὸς τὴν ἄνθρωπον, εἰκόνα γραψάμενος	τῆς	Λαΐδος ἐς τὴν Κυρήνην ἐκόμισε,
[10, 18]	ὅτι πεπρωμένον ἐστὶν αὐτὸν στερηθῆναι	τῆς	ὄψεως, ἐὰν παραβῇ· καὶ εἶχον
[10, 16]	καὶ Διογένην οὖν ἤλαυνεν ἀπὸ	τῆς	συνουσίας αὑτοῦ. ἐπεὶ δὲ ἦν
[10, 2]	ἐν Κυρήνῃ ἀνέστησεν, αὐτὸν ἀμειβομένη	τῆς	σωφροσύνης. ~Τὰ τῶν περδίκων νεόττια
[10, 18]	καὶ Στησίχορόν γε τὸν Ἱμεραῖον	τῆς	τοιαύτης μελοποιίας ὑπάρξασθαι. ~Εὐρυδάμας ὁ
[10, 9]	ἐπετείνετο ἡ ὄρεξις καὶ ἡττᾶτο	τῆς	φύσεως (κακῆς γε οὔσης, ὦ
[10, 14]	ἐγὼ Ἀρχίλοχον αἰτιῶμαι, ἀλλὰ Κριτίας.	~Σωκράτης	ἔλεγεν ὅτι ἡ ἀργία ἀδελφὴ
[10, 6]	Κινησίας κυκλίων χορῶν καὶ Φιλητᾶς	ποιητὴς	ἑξαμέτρων. Ἀρχέστρατος δὲ ὁ μάντις
[10, 6]	ποιητὴς καὶ Μέλητος ὁ τραγῳδίας	ποιητὴς	καὶ Κινησίας κυκλίων χορῶν καὶ
[10, 6]	ἐς λεπτότητα Σαννυρίων ὁ κωμῳδίας	ποιητὴς	καὶ Μέλητος ὁ τραγῳδίας ποιητὴς
[10, 13]	μαθόντες, οὔτε ὅτι λάγνος καὶ	ὑβριστής,	καὶ τὸ ἔτι τούτων αἴσχιον,
[10, 2]	ὃ δὲ φοβηθεὶς τὴν ἐξ	αὐτῆς	ἐπιβουλὴν ὑπέσχετο ταῦτα δράσειν· οὐ
[10, 5]	λόγος φησὶ τὴν ὗν ἐὰν	αὐτῆς	τις ἅψηται, βοᾶν καὶ μάλα
[10, 18]	Στησίχορόν γε τὸν Ἱμεραῖον τῆς	τοιαύτης	μελοποιίας ὑπάρξασθαι. ~Εὐρυδάμας ὁ Κυρηναῖος
[10, 18]	σχεῖν. γενέσθαι μὲν αὐτὸν ἐκ	Νύμφης,	τεχθέντα δὲ ἐκτεθῆναι ἐν δάφνῃ.
[10, 21]	Πλάτωνα ἐν ταῖς πλησίον μυρρίναις	δασείαις	οὔσαις καὶ πυκναῖς. καθεύδοντι δὲ
[10, 2]	Ὀλύμπια. ~Εὐβώταν τὸν Κυρηναῖον ἰδοῦσα	Λαῒς	ἠράσθη αὐτοῦ θερμότατα, καὶ περὶ
[10, 21]	ἡ Περικτιόνη ἔφερεν ἐν ταῖς	ἀγκάλαις·	θύοντος δὲ τοῦ Ἀρίστωνος ἐν
[10, 21]	κατέκλινε Πλάτωνα ἐν ταῖς πλησίον	μυρρίναις	δασείαις οὔσαις καὶ πυκναῖς. καθεύδοντι
[10, 21]	πλησίον μυρρίναις δασείαις οὔσαις καὶ	πυκναῖς.	καθεύδοντι δὲ ἐσμὸς μελιττῶν ἐν
[10, 15]	κόρας· ἀποθανὼν γὰρ ἐγνώσθη ὁ	παῖς	Λυσιμάχου ὅτι πένης ἦν. ὅπερ
[10, 21]	ἐν ταῖς πλησίον μυρρίναις δασείαις	οὔσαις	καὶ πυκναῖς. καθεύδοντι δὲ ἐσμὸς
[10, 21]	τοῦ Ἀρίστωνος ἐν Ὑμηττῷ ταῖς	Μούσαις	ἢ ταῖς νύμφαις, οἳ μὲν
[10, 21]	Πλάτωνα ἡ Περικτιόνη ἔφερεν ἐν	ταῖς	ἀγκάλαις· θύοντος δὲ τοῦ Ἀρίστωνος
[10, 21]	δὲ τοῦ Ἀρίστωνος ἐν Ὑμηττῷ	ταῖς	Μούσαις ἢ ταῖς νύμφαις, οἳ
[10, 21]	ἐν Ὑμηττῷ ταῖς Μούσαις ἢ	ταῖς	νύμφαις, οἳ μὲν πρὸς τὴν
[10, 21]	ἣ δὲ κατέκλινε Πλάτωνα ἐν	ταῖς	πλησίον μυρρίναις δασείαις οὔσαις καὶ
[10, 21]	Ὑμηττῷ ταῖς Μούσαις ἢ ταῖς	νύμφαις,	οἳ μὲν πρὸς τὴν ἱερουργίαν
[10, 2]	γάμου λόγους προσήνεγκεν. ὃ δὲ	φοβηθεὶς	τὴν ἐξ αὐτῆς ἐπιβουλὴν ὑπέσχετο
[10, 6]	πολεμίων ἁλοὺς καὶ ἐπὶ ζυγὸν	ἀναβληθεὶς	ὀβολοῦ ὁλκὴν εὑρέθη ἔχων, ὥς
[10, 22]	Ἀλεξάνδρου. ὃ δὲ ἀπογνούς, ὡς	μισηθεὶς	ὑπὸ Ἀλεξάνδρου, καὶ ἀθυμήσας ἀπέθανεν.
[10, 19]	~Εὐρυδάμας ὁ Κυρηναῖος πυγμὴν ἐνίκησεν,	ἐκκρουσθεὶς	μὲν ὑπὸ τοῦ ἀνταγωνιστοῦ τοὺς
[10, 18]	ὕστερον βασιλέως θυγατρὸς ἐρασθείσης αὐτοῦ	οἰνωθεὶς	ἔλυσε τὴν ὁμολογίαν, καὶ ἐπλησίασε
[10, 11]	~Ἤλγει τὸν ὦμον Διογένης ἢ	τρωθεὶς	οἶμαι ἢ ἐξ ἄλλης τινὸς
[10, 11]	κατεκερτόμει λέγων τί οὖν οὐκ	ἀποθνήσκεις,	ὦ Διόγενες, καὶ σαυτὸν ἀπαλλάττεις
[10, 13]	Ἕλληνας ἐξήνεγκεν, οὐκ ἂν ἐπυθόμεθα	ἡμεῖς	οὔτε ὅτι Ἐνιποῦς υἱὸς ἦν
[10, 1]	πατέρα μὲν Ὀλυμπιονίκην ἔχειν καὶ	τρεῖς	ἀδελφοὺς καὶ αὐτὴ παῖδα Ὀλυμπίων
[10, 11]	ἀποθνήσκεις, ὦ Διόγενες, καὶ σαυτὸν	ἀπαλλάττεις	κακῶν; ὃ δὲ εἶπε τοὺς
[10, 18]	δὲ κατὰ τὴν Σικελίαν ὁ	Δάφνις,	ἠράσθη αὐτοῦ νύμφη μία, καὶ
[10, 6]	σῶμα πεφιλιππιδῶσθαί φασιν ἔλεγον. μάρτυς	Ἄλεξις.	~Οἰνοπίδης ὁ Χῖος ἀστρολόγος ἀνέθηκεν
[10, 9]	ἐπεὶ δὲ αὐτῷ ἐπετείνετο ἡ	ὄρεξις	καὶ ἡττᾶτο τῆς φύσεως (κακῆς
[10, 4]	μεθ´ ὅπλων ὁδοιπορήσας, συμβαλὼν τοῖς	πολεμίοις,	πρὶν ἀναπαῦσαι τὸ στρατόπεδον, ἐκράτησε
[10, 20]	ἰδίᾳ εἶναι· εἰ δὲ εἴη	Λακεδαιμονίοις	κοινῇ φίλος, δῆλον ὅτι καὶ
[10, 7]	ὁ Χῖος ἀστρολόγος ἀνέθηκεν ἐν	Ὀλυμπίοις	τὸ χαλκοῦν γραμματεῖον, ἐγγράψας ἐν
[10, 10]	τρόπον τινὰ ἐν γάλαξι καὶ	σπαργάνοις,	οὕτως ἄρα ἀτέχνως εἴκαζον τὰ
[10, 5]	εἰδυῖαν ἐς ὅ τι τοῖς	χρησομένοις	αὐτῇ πέφυκε λυσιτελὴς εἶναι. ἐοίκασι
[10, 16]	κεφαλήν· καὶ οὐκ ἂν οὕτως	ἐξεύροις	βακτηρίαν σκληράν, ὥστε με ἀπελάσαι
[10, 13]	ἐς Θάσον, οὔθ´ ὅτι ἐλθὼν	τοῖς	ἐνταῦθα ἐχθρὸς ἐγένετο, οὔτε μὴν
[10, 3]	τῶν λεόντων δὲ σκύμνοι καταγράφουσι	τοῖς	ὄνυξι τὰς μήτρας τῶν μητέρων
[10, 4]	ἐφεξῆς μεθ´ ὅπλων ὁδοιπορήσας, συμβαλὼν	τοῖς	πολεμίοις, πρὶν ἀναπαῦσαι τὸ στρατόπεδον,
[10, 21]	καθεύδοντι δὲ ἐσμὸς μελιττῶν ἐν	τοῖς	χείλεσιν αὐτοῦ καθίσασαι ὑπῇδον, τὴν
[10, 5]	θάνατον, εἰδυῖαν ἐς ὅ τι	τοῖς	χρησομένοις αὐτῇ πέφυκε λυσιτελὴς εἶναι.
[10, 10]	εἴκαζον τὰ ζῷα, ὥστε ἐπιγράφειν	αὐτοῖς	τοὺς γραφέας τοῦτο βοῦς, ἐκεῖνο
[10, 13]	ἐχθροὺς κακῶς ἔλεγε. πρὸς δὲ	τούτοις‘	ἦ δ´ ὃς οὔτε ὅτι
[10, 4]	φῶς ἐπειγόμενοι. ~Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου	τρὶς	τετρακόσια στάδια ἐφεξῆς μεθ´ ὅπλων
[10, 2]	Εὐβώτας, σωφρόνως διαβιώσας. ἡ δὲ	ὑπόσχεσις	αὐτοῦ μετὰ τὴν ἀγωνίαν ἦν.
[10, 11]	δὲ ἐδόκει σφόδρα ἀλγεῖν, τῶν	τις	ἀχθομένων αὐτῷ κατεκερτόμει λέγων τί
[10, 5]	φησὶ τὴν ὗν ἐὰν αὐτῆς	τις	ἅψηται, βοᾶν καὶ μάλα γε
[10, 6]	ποιητὴς ἑξαμέτρων. Ἀρχέστρατος δὲ ὁ	μάντις	ὑπὸ πολεμίων ἁλοὺς καὶ ἐπὶ
[10, 13]	πρὸς δὲ τούτοις‘ ἦ δ´	ὃς	οὔτε ὅτι μοιχὸς ἦν ᾔδειμεν
[10, 20]	φίλον αὐτὸν ἔχειν. ἀντεπέστειλε δὲ	Ἀγησίλαος	ὅτι οὐ δυνατὸν φίλον αὐτὸν
[10, 5]	τῶν ἐχθρῶν. ~Φρύγιος οὗτος ὁ	λόγος·	ἔστι γὰρ Αἰσώπου τοῦ Φρυγός.
[10, 6]	ἀλλὰ καὶ Φιλιππίδης, καθ´ οὗ	λόγος	ἐστὶν Ὑπερίδῃ, λεπτότατος ἦν. ὅθεν
[10, 5]	Αἰσώπου τοῦ Φρυγός. ὁ δὲ	λόγος	φησὶ τὴν ὗν ἐὰν αὐτῆς
[10, 7]	μάρτυς Ἄλεξις. ~Οἰνοπίδης ὁ Χῖος	ἀστρολόγος	ἀνέθηκεν ἐν Ὀλυμπίοις τὸ χαλκοῦν
[10, 7]	τοῦτον. Ὅτι Μέτων ὁ Λευκονοιεὺς	ἀστρολόγος	ἀνέστησε στήλας, καὶ τὰς τοῦ
[10, 5]	λόγος· ἔστι γὰρ Αἰσώπου τοῦ	Φρυγός.	ὁ δὲ λόγος φησὶ τὴν
[10, 9]	λίχνος ἦν καὶ γαστρὸς ἥττων.	λοπάδος	οὖν ποτε ἑψομένης ἐν καπηλείῳ
[10, 2]	τὴν ἄνθρωπον, εἰκόνα γραψάμενος τῆς	Λαΐδος	ἐς τὴν Κυρήνην ἐκόμισε, λέγων
[10, 13]	ὁ Ἀρχίλοχος μάρτυς ἑαυτῷ, τοιοῦτον	κλέος	ἀπολιπὼν καὶ τοιαύτην ἑαυτῷ φήμην.
[10, 13]	ὅτι τὴν ἀσπίδα ἀπέβαλεν. οὐκ	ἀγαθὸς	ἄρα ἦν ὁ Ἀρχίλοχος μάρτυς
[10, 18]	ᾔσθη, καὶ εἶχεν ὑπόθεσιν τὸ	πάθος	τὸ κατὰ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ.
[10, 8]	δέοντα εἴκοσιν ἐτῶν. ~Ἀριστοτέλης ὁ	Κυρηναῖος	ἔλεγε μὴ δεῖν εὐεργεσίαν παρά
[10, 19]	τοιαύτης μελοποιίας ὑπάρξασθαι. ~Εὐρυδάμας ὁ	Κυρηναῖος	πυγμὴν ἐνίκησεν, ἐκκρουσθεὶς μὲν ὑπὸ
[10, 5]	τὸ στρατόπεδον, ἐκράτησε τῶν ἐχθρῶν.	~Φρύγιος	οὗτος ὁ λόγος· ἔστι γὰρ
[10, 13]	ἐπυθόμεθα ἡμεῖς οὔτε ὅτι Ἐνιποῦς	υἱὸς	ἦν τῆς δούλης, οὔθ´ ὅτι
[10, 7]	ἔλεγον. μάρτυς Ἄλεξις. ~Οἰνοπίδης ὁ	Χῖος	ἀστρολόγος ἀνέθηκεν ἐν Ὀλυμπίοις τὸ
[10, 19]	αὐτούς, ἵνα μὴ αἴσθηται ὁ	ἀντίπαλος.	~Ὅτι ὁ Πέρσης ἐπέστειλε πρὸς
[10, 16]	οἳ δὲ οὐδὲν αὐτῷ προσεῖχον,	τέλος	ἀγανακτήσας οὐδένα προσίετο. καὶ Διογένην
[10, 20]	εἰ δὲ εἴη Λακεδαιμονίοις κοινῇ	φίλος,	δῆλον ὅτι καὶ αὐτοῦ ἔσται·
[10, 21]	οὔσαις καὶ πυκναῖς. καθεύδοντι δὲ	ἐσμὸς	μελιττῶν ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ
[10, 13]	παρ´ αὐτοῦ μαθόντες, οὔτε ὅτι	λάγνος	καὶ ὑβριστής, καὶ τὸ ἔτι
[10, 7]	ἔλεγεν εὗρε, καὶ ἔφατο αὐτὸν	ἑνὸς	δέοντα εἴκοσιν ἐτῶν. ~Ἀριστοτέλης ὁ
[10, 7]	ἐν αὐτῷ τὴν ἀστρολογίαν τῶν	ἑνὸς	δεόντων ἑξήκοντα ἐτῶν, φήσας τὸν
[10, 2]	τὰς πρὸς τὴν ἄνθρωπον, εἰκόνα	γραψάμενος	τῆς Λαΐδος ἐς τὴν Κυρήνην
[10, 9]	ἢ μὴ ἀποδιδόντα ἀχάριστον φαίνεσθαι.	~Φιλόξενος	λίχνος ἦν καὶ γαστρὸς ἥττων.
[10, 13]	εἶπεν. εἰ γὰρ μὴ‘ φησὶν	ἐκεῖνος	τοιαύτην δόξαν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐς
[10, 11]	τρωθεὶς οἶμαι ἢ ἐξ ἄλλης	τινὸς	αἰτίας. ἐπεὶ δὲ ἐδόκει σφόδρα
[10, 8]	ἔλεγε μὴ δεῖν εὐεργεσίαν παρά	τινος	προσίεσθαι· ἢ γὰρ ἀποδιδόναι πειρώμενον
[10, 9]	μᾶλλον ἡδίων ἔσται‘ φησίν, εἰ	πλείονος	αὐτὴν ὠνήσομαι. χρὴ δὲ καὶ
[10, 9]	μὴ ἀποδιδόντα ἀχάριστον φαίνεσθαι. ~Φιλόξενος	λίχνος	ἦν καὶ γαστρὸς ἥττων. λοπάδος
[10, 21]	αὐτοῦ καθίσασαι ὑπῇδον, τὴν τοῦ	Πλάτωνος	εὐγλωττίαν μαντευόμεναι ἐντεῦθεν. ~Ὅτι Διώξιππος
[10, 21]	ταῖς ἀγκάλαις· θύοντος δὲ τοῦ	Ἀρίστωνος	ἐν Ὑμηττῷ ταῖς Μούσαις ἢ
[10, 10]	τοὺς γραφέας τοῦτο βοῦς, ἐκεῖνο	ἵππος,	τοῦτο δένδρον. ~Ἤλγει τὸν ὦμον
[10, 22]	Πλάτωνος εὐγλωττίαν μαντευόμεναι ἐντεῦθεν. ~Ὅτι	Διώξιππος	παρόντος Ἀλεξάνδρου καὶ Μακεδόνων ῥόπαλον
[10, 4]	τῶν μητέρων πρὸς φῶς ἐπειγόμενοι.	~Ἀλέξανδρος	ὁ Φιλίππου τρὶς τετρακόσια στάδια
[10, 16]	συνουσίας αὑτοῦ. ἐπεὶ δὲ ἦν	λιπαρέστερος	ὁ Διογένης καὶ ἐνέκειτο, ἐνταῦθα
[10, 18]	ἀδελφὰς γεγονέναι τῶν Ἡλίου, ὧν	Ὅμηρος	ἐν Ὀδυσσείᾳ μέμνηται. βουκολῶν δὲ
[10, 18]	μειρακίων, ὥς πού φησι καὶ	Ὅμηρος.	συνθήκας δὲ ἐποίησε μηδεμιᾷ ἄλλῃ
[10, 13]	οὔθ´ ὅτι ἐλθὼν τοῖς ἐνταῦθα	ἐχθρὸς	ἐγένετο, οὔτε μὴν ὅτι ὁμοίως
[10, 20]	ἀντίπαλος. ~Ὅτι ὁ Πέρσης ἐπέστειλε	πρὸς	Ἀγησίλαον, φίλον αὐτὸν ἔχειν. ἀντεπέστειλε
[10, 18]	καὶ εἶχον ὑπὲρ τούτων ῥήτραν	πρὸς	ἀλλήλους. χρόνῳ δὲ ὕστερον βασιλέως
[10, 13]	καὶ τοὺς ἐχθροὺς κακῶς ἔλεγε.	πρὸς	δὲ τούτοις‘ ἦ δ´ ὃς
[10, 15]	οὐδὲν ἡγήσαντο εἶναι πρᾶγμα κοινὸν	πρὸς	τὰς κόρας· ἀποθανὼν γὰρ ἐγνώσθη
[10, 2]	δόξῃ διαφθεῖραι τὰς ὁμολογίας τὰς	πρὸς	τὴν ἄνθρωπον, εἰκόνα γραψάμενος τῆς
[10, 21]	ἢ ταῖς νύμφαις, οἳ μὲν	πρὸς	τὴν ἱερουργίαν ἦσαν, ἣ δὲ
[10, 3]	ὄνυξι τὰς μήτρας τῶν μητέρων	πρὸς	φῶς ἐπειγόμενοι. ~Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου
[10, 14]	Ἰνδοὺς καὶ Πέρσας, ἀμφοτέρους δὲ	πρὸς	χρηματισμὸν ἀργοτάτους εἶναι· Φρύγας δὲ
[10, 18]	ἀλλήλους. χρόνῳ δὲ ὕστερον βασιλέως	θυγατρὸς	ἐρασθείσης αὐτοῦ οἰνωθεὶς ἔλυσε τὴν
[10, 9]	φαίνεσθαι. ~Φιλόξενος λίχνος ἦν καὶ	γαστρὸς	ἥττων. λοπάδος οὖν ποτε ἑψομένης
[10, 6]	δὲ λεπτότατος ἦν· διετέλεσε μέντοι	ἄνοσος.	λέγουσι δὲ καὶ Ἱππώνακτα τὸν
[10, 3]	τοὺς πόδας ἔξω ποιήσῃ τοῦ	λέμματος,	ἐντεῦθεν ἤδη δρομικώτατά ἐστι. τὰ
[10, 6]	χορῶν καὶ Φιλητᾶς ποιητὴς ἑξαμέτρων.	Ἀρχέστρατος	δὲ ὁ μάντις ὑπὸ πολεμίων
[10, 6]	ὥς φασι. καὶ Πανάρετος δὲ	λεπτότατος	ἦν· διετέλεσε μέντοι ἄνοσος. λέγουσι
[10, 6]	καθ´ οὗ λόγος ἐστὶν Ὑπερίδῃ,	λεπτότατος	ἦν. ὅθεν καὶ τὸ πάνυ
[10, 6]	εὑρέθη ἔχων, ὥς φασι. καὶ	Πανάρετος	δὲ λεπτότατος ἦν· διετέλεσε μέντοι
[10, 6]	Σαννυρίων ὁ κωμῳδίας ποιητὴς καὶ	Μέλητος	ὁ τραγῳδίας ποιητὴς καὶ Κινησίας
[10, 18]	τὸ δὲ ὄνομα ἐκ τοῦ	συμβάντος	σχεῖν. γενέσθαι μὲν αὐτὸν ἐκ
[10, 15]	~Τὰς Ἀριστείδου θυγατέρας ἔτι αὐτοῦ	περιόντος	ἐμνηστεύοντο οἱ τῶν Ἑλλήνων δοκοῦντες
[10, 22]	εὐγλωττίαν μαντευόμεναι ἐντεῦθεν. ~Ὅτι Διώξιππος	παρόντος	Ἀλεξάνδρου καὶ Μακεδόνων ῥόπαλον λαβών,
[10, 21]	Περικτιόνη ἔφερεν ἐν ταῖς ἀγκάλαις·	θύοντος	δὲ τοῦ Ἀρίστωνος ἐν Ὑμηττῷ
[10, 11]	γε ζῆν προσήκει, ὧν καὶ	αὐτὸς	ὡμολόγει εἶναι. σοὶ μὲν οὖν‘
[10, 5]	στρατόπεδον, ἐκράτησε τῶν ἐχθρῶν. ~Φρύγιος	οὗτος	ὁ λόγος· ἔστι γὰρ Αἰσώπου
[10, 13]	ἦ δ´ ὃς οὔτε ὅτι	μοιχὸς	ἦν ᾔδειμεν ἂν εἰ μὴ
[10, 13]	οὐκ ἀγαθὸς ἄρα ἦν ὁ	Ἀρχίλοχος	μάρτυς ἑαυτῷ, τοιοῦτον κλέος ἀπολιπὼν
[10, 5]	εἰκότως· οὔτε γὰρ ἔρια ἔχει	ὗς	οὔτε γάλα οὔτε ἄλλο τι
[10, 5]	γὰρ ὅτι ὥσπερ οὖν αἱ	ὗς	ὀφείλουσι καὶ ἐκεῖνοι τὴν ψυχὴν
[10, 7]	εἶναι τοῦτον. Ὅτι Μέτων ὁ	Λευκονοιεὺς	ἀστρολόγος ἀνέστησε στήλας, καὶ τὰς
[10, 10]	ἐπιγράφειν αὐτοῖς τοὺς γραφέας τοῦτο	βοῦς,	ἐκεῖνο ἵππος, τοῦτο δένδρον. ~Ἤλγει
[10, 18]	τὰς δ´ ὑπ´ αὐτοῦ βουκολουμένας	βοῦς	φασιν ἀδελφὰς γεγονέναι τῶν Ἡλίου,
[10, 2]	αὐτοῦ θερμότατα, καὶ περὶ γάμου	λόγους	προσήνεγκεν. ὃ δὲ φοβηθεὶς τὴν
[10, 14]	μαρτύριον ἔλεγεν ἀνδρειοτάτους καὶ ἐλευθεριωτάτους	Ἰνδοὺς	καὶ Πέρσας, ἀμφοτέρους δὲ πρὸς
[10, 14]	ἀργοτάτους εἶναι· Φρύγας δὲ καὶ	Λυδοὺς	ἐργαστικωτάτους, δουλεύειν δέ. ~Τὰς Ἀριστείδου
[10, 17]	αὐτόν. ~Λέγει Κριτίας Θεμιστοκλέα τὸν	Νεοκλέους	πρὶν ἢ ἄρξασθαι πολιτεύεσθαι, τρία
[10, 6]	δὲ ὁ μάντις ὑπὸ πολεμίων	ἁλοὺς	καὶ ἐπὶ ζυγὸν ἀναβληθεὶς ὀβολοῦ
[10, 18]	εἶχον ὑπὲρ τούτων ῥήτραν πρὸς	ἀλλήλους.	χρόνῳ δὲ ὕστερον βασιλέως θυγατρὸς
[10, 13]	οὔτε μὴν ὅτι ὁμοίως τοὺς	φίλους	καὶ τοὺς ἐχθροὺς κακῶς ἔλεγε.
[10, 16]	γάμον ἀπέδρασαν. ~Ἐπεὶ ὁ Ἀντισθένης	πολλοὺς	προύτρεπεν ἐπὶ φιλοσοφίαν, οἳ δὲ
[10, 18]	τὸ πάθος τὸ κατὰ τοὺς	ὀφθαλμοὺς	αὐτοῦ. καὶ Στησίχορόν γε τὸν
[10, 22]	δὲ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου. ὃ δὲ	ἀπογνούς,	ὡς μισηθεὶς ὑπὸ Ἀλεξάνδρου, καὶ
[10, 15]	πένης ἦν. ὅπερ καὶ ἀνέστειλεν	ἐκείνους	τοὺς κακοδαίμονας ἐνδόξου τε ἅμα
[10, 13]	ἂν ἐπυθόμεθα ἡμεῖς οὔτε ὅτι	Ἐνιποῦς	υἱὸς ἦν τῆς δούλης, οὔθ´
[10, 14]	καὶ ἐλευθεριωτάτους Ἰνδοὺς καὶ Πέρσας,	ἀμφοτέρους	δὲ πρὸς χρηματισμὸν ἀργοτάτους εἶναι·
[10, 13]	ὁμοίως τοὺς φίλους καὶ τοὺς	ἐχθροὺς	κακῶς ἔλεγε. πρὸς δὲ τούτοις‘
[10, 10]	τὰ ζῷα, ὥστε ἐπιγράφειν αὐτοῖς	τοὺς	γραφέας τοῦτο βοῦς, ἐκεῖνο ἵππος,
[10, 11]	ἀπαλλάττεις κακῶν; ὃ δὲ εἶπε	τοὺς	εἰδότας ἃ δεῖ πράττειν ἐν
[10, 13]	τοιαύτην δόξαν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐς	τοὺς	Ἕλληνας ἐξήνεγκεν, οὐκ ἂν ἐπυθόμεθα
[10, 13]	ὅτι ὁμοίως τοὺς φίλους καὶ	τοὺς	ἐχθροὺς κακῶς ἔλεγε. πρὸς δὲ
[10, 15]	ἦν. ὅπερ καὶ ἀνέστειλεν ἐκείνους	τοὺς	κακοδαίμονας ἐνδόξου τε ἅμα καὶ
[10, 19]	ἐκκρουσθεὶς μὲν ὑπὸ τοῦ ἀνταγωνιστοῦ	τοὺς	ὀδόντας, καταπιὼν δὲ αὐτούς, ἵνα
[10, 18]	ὑπόθεσιν τὸ πάθος τὸ κατὰ	τοὺς	ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ. καὶ Στησίχορόν γε
[10, 3]	τῶν περδίκων νεόττια ἐπειδὰν τάχιστα	τοὺς	πόδας ἔξω ποιήσῃ τοῦ λέμματος,
[10, 13]	ἐγένετο, οὔτε μὴν ὅτι ὁμοίως	τοὺς	φίλους καὶ τοὺς ἐχθροὺς κακῶς
[10, 14]	Πέρσας, ἀμφοτέρους δὲ πρὸς χρηματισμὸν	ἀργοτάτους	εἶναι· Φρύγας δὲ καὶ Λυδοὺς
[10, 14]	ἐλευθερίας ἐστί. καὶ μαρτύριον ἔλεγεν	ἀνδρειοτάτους	καὶ ἐλευθεριωτάτους Ἰνδοὺς καὶ Πέρσας,
[10, 14]	καὶ μαρτύριον ἔλεγεν ἀνδρειοτάτους καὶ	ἐλευθεριωτάτους	Ἰνδοὺς καὶ Πέρσας, ἀμφοτέρους δὲ
[10, 14]	εἶναι· Φρύγας δὲ καὶ Λυδοὺς	ἐργαστικωτάτους,	δουλεύειν δέ. ~Τὰς Ἀριστείδου θυγατέρας
[10, 19]	ἀνταγωνιστοῦ τοὺς ὀδόντας, καταπιὼν δὲ	αὐτούς,	ἵνα μὴ αἴσθηται ὁ ἀντίπαλος.
[10, 11]	βίῳ καὶ ἃ δεῖ λέγειν,	τούτους	γε ζῆν προσήκει, ὧν καὶ
[10, 1]	μὲν Ὀλυμπιονίκην ἔχειν καὶ τρεῖς	ἀδελφοὺς	καὶ αὐτὴ παῖδα Ὀλυμπίων ἀγωνιστήν·
[10, 6]	τὸ σῶμα πεφιλιππιδῶσθαί φασιν ἔλεγον.	μάρτυς	Ἄλεξις. ~Οἰνοπίδης ὁ Χῖος ἀστρολόγος
[10, 13]	ἀγαθὸς ἄρα ἦν ὁ Ἀρχίλοχος	μάρτυς	ἑαυτῷ, τοιοῦτον κλέος ἀπολιπὼν καὶ
[10, 7]	κατεγράψατο, καὶ τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν	ὡς	ἔλεγεν εὗρε, καὶ ἔφατο αὐτὸν
[10, 22]	ὑπὸ Ἀλεξάνδρου. ὃ δὲ ἀπογνούς,	ὡς	μισηθεὶς ὑπὸ Ἀλεξάνδρου, καὶ ἀθυμήσας
[10, 18]	ἐστὶν ἥβη τῶν καλῶν μειρακίων,	ὥς	πού φησι καὶ Ὅμηρος. συνθήκας
[10, 6]	ἀναβληθεὶς ὀβολοῦ ὁλκὴν εὑρέθη ἔχων,	ὥς	φασι. καὶ Πανάρετος δὲ λεπτότατος
[10, 18]	πρὸς ἀλλήλους. χρόνῳ δὲ ὕστερον	βασιλέως	θυγατρὸς ἐρασθείσης αὐτοῦ οἰνωθεὶς ἔλυσε
[10, 9]	ἡ ὄρεξις καὶ ἡττᾶτο τῆς	φύσεως	(κακῆς γε οὔσης, ὦ θεοί)
[10, 9]	οὖν ποτε ἑψομένης ἐν καπηλείῳ	τέως	μὲν εὐφραίνετο καὶ ἑαυτὸν εἱστία
[10, 18]	πεπρωμένον ἐστὶν αὐτὸν στερηθῆναι τῆς	ὄψεως,	ἐὰν παραβῇ· καὶ εἶχον ὑπὲρ
[10, 17]	ἑκατὸν ταλάντων πλείω οὐσίαν ἔχων.	ὁμοίως	δὲ καὶ Κλέωνα πρὸ τοῦ
[10, 13]	ἐχθρὸς ἐγένετο, οὔτε μὴν ὅτι	ὁμοίως	τοὺς φίλους καὶ τοὺς ἐχθροὺς
[10, 13]	τοὺς φίλους καὶ τοὺς ἐχθροὺς	κακῶς	ἔλεγε. πρὸς δὲ τούτοις‘ ἦ
[10, 16]	ἀπηλλάττετο, ἀλλ´ ἔτι μᾶλλον ἐνέκειτο	φιλοπόνως,	ἀκούειν αὐτοῦ διψῶν, καὶ ἔλεγε
[10, 2]	μὴν ὡμίλησεν αὐτῇ ὁ Εὐβώτας,	σωφρόνως	διαβιώσας. ἡ δὲ ὑπόσχεσις αὐτοῦ
[10, 10]	γάλαξι καὶ σπαργάνοις, οὕτως ἄρα	ἀτέχνως	εἴκαζον τὰ ζῷα, ὥστε ἐπιγράφειν
[10, 5]	ἅψηται, βοᾶν καὶ μάλα γε	εἰκότως·	οὔτε γὰρ ἔρια ἔχει ὗς
[10, 10]	τινὰ ἐν γάλαξι καὶ σπαργάνοις,	οὕτως	ἄρα ἀτέχνως εἴκαζον τὰ ζῷα,
[10, 16]	τὴν κεφαλήν· καὶ οὐκ ἂν	οὕτως	ἐξεύροις βακτηρίαν σκληράν, ὥστε με
[10, 3]	τὰς μήτρας τῶν μητέρων πρὸς	φῶς	ἐπειγόμενοι. ~Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου τρὶς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 31/01/2008