HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉLIEN, Histoires diverses, livre X

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ι  =  87 formes différentes pour 206 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[10, 5]   ἴσασι γὰρ ὅτι ὥσπερ οὖν  αἱ   ὗς ὀφείλουσι καὶ ἐκεῖνοι τὴν
[10, 9]   οὐκ ἐνεγκὼν προσέταξε τὸν παῖδα  πρίασθαι   τὴν λοπάδα. ἐπεὶ δὲ ἔφατο
[10, 17]   Θεμιστοκλέα τὸν Νεοκλέους πρὶν  ἄρξασθαι   πολιτεύεσθαι, τρία τάλαντα ἔχειν τὴν
[10, 18]   τὸν Ἱμεραῖον τῆς τοιαύτης μελοποιίας  ὑπάρξασθαι.   ~Εὐρυδάμας Κυρηναῖος πυγμὴν ἐνίκησεν,
[10, 1]   αὐτὴν τῶν Ἑλλανοδικῶν τὸν ἀγῶνα  θεάσασθαι,   παρελθοῦσα ἐδικαιολογήσατο πατέρα μὲν Ὀλυμπιονίκην
[10, 8]   μὴ δεῖν εὐεργεσίαν παρά τινος  προσίεσθαι·   γὰρ ἀποδιδόναι πειρώμενον πράγματα
[10, 18]   ὄνομα ἐκ τοῦ συμβάντος σχεῖν.  γενέσθαι   μὲν αὐτὸν ἐκ Νύμφης, τεχθέντα
[10, 6]   Ἱππώνακτα τὸν ποιητὴν οὐ μόνον  γενέσθαι   μικρὸν τὸ σῶμα ἀλλὰ καὶ
[10, 8]   ἔχειν μὴ ἀποδιδόντα ἀχάριστον  φαίνεσθαι.   ~Φιλόξενος λίχνος ἦν καὶ γαστρὸς
[10, 16]   ἐνταῦθα ἤδη καὶ τῇ βακτηρίᾳ  καθίξεσθαι   αὐτοῦ ἠπείλει· καί ποτε καὶ
[10, 17]   τὸν Νεοκλέους πρὶν ἄρξασθαι  πολιτεύεσθαι,   τρία τάλαντα ἔχειν τὴν οὐσίαν
[10, 20]   ἐφ´ ἅπασι γὰρ καὶ ἐκεῖνον  ἀριθμεῖσθαι.   ~Ὅτι τὸν Πλάτωνα Περικτιόνη
[10, 6]   τὸ πάνυ κατισχνῶσθαι τὸ σῶμα  πεφιλιππιδῶσθαί   φασιν ἔλεγον. μάρτυς Ἄλεξις. ~Οἰνοπίδης
[10, 6]   ἦν. ὅθεν καὶ τὸ πάνυ  κατισχνῶσθαι   τὸ σῶμα πεφιλιππιδῶσθαί φασιν ἔλεγον.
[10, 11]   δεῖ πράττειν ἐν τῷ βίῳ  καὶ   δεῖ λέγειν, τούτους γε
[10, 22]   ἀπογνούς, ὡς μισηθεὶς ὑπὸ Ἀλεξάνδρου,  καὶ   ἀθυμήσας ἀπέθανεν.
[10, 12]   ἄνθρωπον μὴ κεκτημένον τι δολερὸν  καὶ   ἀκανθῶδες. ~Αἰτιᾶται Κριτίας Ἀρχίλοχον ὅτι
[10, 15]   Λυσιμάχου ὅτι πένης ἦν. ὅπερ  καὶ   ἀνέστειλεν ἐκείνους τοὺς κακοδαίμονας ἐνδόξου
[10, 12]   ἰχθὺν ἄκανθαν μὴ ἔχοντα, οὕτω  καὶ   ἄνθρωπον μὴ κεκτημένον τι δολερὸν
[10, 13]   ὅτι καταλιπὼν Πάρον διὰ πενίαν  καὶ   ἀπορίαν ἦλθεν ἐς Θάσον, οὔθ´
[10, 22]   καὶ ἐκκρούσας αὐτοῦ τὸ ξυστὸν  καὶ   ἁρπάσας τὸν ἄνδρα σὺν τῇ
[10, 1]   Ὀλυμπιονίκην ἔχειν καὶ τρεῖς ἀδελφοὺς  καὶ   αὐτὴ παῖδα Ὀλυμπίων ἀγωνιστήν· καὶ
[10, 11]   τούτους γε ζῆν προσήκει, ὧν  καὶ   αὐτὸς ὡμολόγει εἶναι. σοὶ μὲν
[10, 20]   Λακεδαιμονίοις κοινῇ φίλος, δῆλον ὅτι  καὶ   αὐτοῦ ἔσται· ἐφ´ ἅπασι γὰρ
[10, 9]   ἀχάριστον φαίνεσθαι. ~Φιλόξενος λίχνος ἦν  καὶ   γαστρὸς ἥττων. λοπάδος οὖν ποτε
[10, 5]   τῇ Αἰσώπου οἱ τύραννοι ὑποπτεύοντες  καὶ   δεδοικότες πάντα· ἴσασι γὰρ ὅτι
[10, 16]   προσεῖχον, τέλος ἀγανακτήσας οὐδένα προσίετο.  καὶ   Διογένην οὖν ἤλαυνεν ἀπὸ τῆς
[10, 9]   ἐν καπηλείῳ τέως μὲν εὐφραίνετο  καὶ   ἑαυτὸν εἱστία τῇ ὀσμῇ· ἐπεὶ
[10, 17]   τῶν κοινῶν προέστη εἶτα ἔφυγε,  καὶ   ἐδημεύθη αὐτοῦ οὐσία, κατεφωράθη
[10, 1]   νόμον τῆς θέας τὰς γυναῖκας,  καὶ   ἐθεάσατο Ὀλύμπια. ~Εὐβώταν τὸν Κυρηναῖον
[10, 18]   τὰ βουκολικὰ μέλη πρῶτον ᾔσθη,  καὶ   εἶχεν ὑπόθεσιν τὸ πάθος τὸ
[10, 18]   στερηθῆναι τῆς ὄψεως, ἐὰν παραβῇ·  καὶ   εἶχον ὑπὲρ τούτων ῥήτραν πρὸς
[10, 5]   ὥσπερ οὖν αἱ ὗς ὀφείλουσι  καὶ   ἐκεῖνοι τὴν ψυχὴν πᾶσιν. ~Ἐκωμῳδοῦντο
[10, 20]   αὐτοῦ ἔσται· ἐφ´ ἅπασι γὰρ  καὶ   ἐκεῖνον ἀριθμεῖσθαι. ~Ὅτι τὸν Πλάτωνα
[10, 22]   Κόρραγον τὸν Μακεδόνα ὁπλίτην καταμονομαχήσας  καὶ   ἐκκρούσας αὐτοῦ τὸ ξυστὸν καὶ
[10, 16]   ἐνέκειτο φιλοπόνως, ἀκούειν αὐτοῦ διψῶν,  καὶ   ἔλεγε σὺ μὲν παῖε, εἰ
[10, 14]   ἐστί. καὶ μαρτύριον ἔλεγεν ἀνδρειοτάτους  καὶ   ἐλευθεριωτάτους Ἰνδοὺς καὶ Πέρσας, ἀμφοτέρους
[10, 16]   δὲ ἦν λιπαρέστερος Διογένης  καὶ   ἐνέκειτο, ἐνταῦθα ἤδη καὶ τῇ
[10, 1]   καὶ αὐτὴ παῖδα Ὀλυμπίων ἀγωνιστήν·  καὶ   ἐξενίκησε τὸν δῆμον καὶ τὸν
[10, 16]   καθίξεσθαι αὐτοῦ ἠπείλει· καί ποτε  καὶ   ἔπαισε κατὰ τῆς κεφαλῆς.
[10, 18]   ἐποίησε μηδεμιᾷ ἄλλῃ πλησιάσαι αὐτόν,  καὶ   ἐπηπείλησεν ὅτι πεπρωμένον ἐστὶν αὐτὸν
[10, 6]   μάντις ὑπὸ πολεμίων ἁλοὺς  καὶ   ἐπὶ ζυγὸν ἀναβληθεὶς ὀβολοῦ ὁλκὴν
[10, 15]   παρ´ ἐμοὶ κριτῇ. παραπλήσιον δὲ  καὶ   ἐπὶ Λυσάνδρου· μαθόντες γὰρ αὐτὸν
[10, 18]   αὐτοῦ οἰνωθεὶς ἔλυσε τὴν ὁμολογίαν,  καὶ   ἐπλησίασε τῇ κόρῃ. ἐκ δὲ
[10, 7]   μέγαν ἐνιαυτὸν ὡς ἔλεγεν εὗρε,  καὶ   ἔφατο αὐτὸν ἑνὸς δέοντα εἴκοσιν
[10, 10]   ~Ὅτε ὑπήρχετο γραφικὴ τέχνη  καὶ   ἦν τρόπον τινὰ ἐν γάλαξι
[10, 9]   δὲ αὐτῷ ἐπετείνετο ὄρεξις  καὶ   ἡττᾶτο τῆς φύσεως (κακῆς γε
[10, 6]   διετέλεσε μέντοι ἄνοσος. λέγουσι δὲ  καὶ   Ἱππώνακτα τὸν ποιητὴν οὐ μόνον
[10, 6]   καὶ Μέλητος τραγῳδίας ποιητὴς  καὶ   Κινησίας κυκλίων χορῶν καὶ Φιλητᾶς
[10, 17]   πλείω οὐσίαν ἔχων. ὁμοίως δὲ  καὶ   Κλέωνα πρὸ τοῦ παρελθεῖν ἐπὶ
[10, 6]   γενέσθαι μικρὸν τὸ σῶμα ἀλλὰ  καὶ   λεπτόν. ἀλλὰ καὶ Φιλιππίδης, καθ´
[10, 14]   χρηματισμὸν ἀργοτάτους εἶναι· Φρύγας δὲ  καὶ   Λυδοὺς ἐργαστικωτάτους, δουλεύειν δέ. ~Τὰς
[10, 22]   ἐντεῦθεν. ~Ὅτι Διώξιππος παρόντος Ἀλεξάνδρου  καὶ   Μακεδόνων ῥόπαλον λαβών, Κόρραγον τὸν
[10, 5]   ἐὰν αὐτῆς τις ἅψηται, βοᾶν  καὶ   μάλα γε εἰκότως· οὔτε γὰρ
[10, 14]   ἀργία ἀδελφὴ τῆς ἐλευθερίας ἐστί.  καὶ   μαρτύριον ἔλεγεν ἀνδρειοτάτους καὶ ἐλευθεριωτάτους
[10, 6]   λεπτότητα Σαννυρίων κωμῳδίας ποιητὴς  καὶ   Μέλητος τραγῳδίας ποιητὴς καὶ
[10, 2]   Κυρήνην ἐκόμισε, λέγων ἄγειν Λαΐδα  καὶ   μὴ παραβῆναι τὰς συνθήκας. ἀνθ´
[10, 18]   μία, καὶ ὡμίλησε καλῷ ὄντι  καὶ   νέῳ καὶ πρῶτον ὑπηνήτῃ, ἔνθα
[10, 3]   νεόττια παραχρῆμα ἐξ ὠδίνων νήχεται.  καὶ   οἱ τῶν λεόντων δὲ σκύμνοι
[10, 18]   καλῶν μειρακίων, ὥς πού φησι  καὶ   Ὅμηρος. συνθήκας δὲ ἐποίησε μηδεμιᾷ
[10, 16]   ἐγὼ δὲ ὑποθήσω τὴν κεφαλήν·  καὶ   οὐκ ἂν οὕτως ἐξεύροις βακτηρίαν
[10, 6]   ὁλκὴν εὑρέθη ἔχων, ὥς φασι.  καὶ   Πανάρετος δὲ λεπτότατος ἦν· διετέλεσε
[10, 2]   ἰδοῦσα Λαῒς ἠράσθη αὐτοῦ θερμότατα,  καὶ   περὶ γάμου λόγους προσήνεγκεν.
[10, 14]   ἔλεγεν ἀνδρειοτάτους καὶ ἐλευθεριωτάτους Ἰνδοὺς  καὶ   Πέρσας, ἀμφοτέρους δὲ πρὸς χρηματισμὸν
[10, 16]   τῇ βακτηρίᾳ καθίξεσθαι αὐτοῦ ἠπείλει·  καί   ποτε καὶ ἔπαισε κατὰ τῆς
[10, 18]   ὡμίλησε καλῷ ὄντι καὶ νέῳ  καὶ   πρῶτον ὑπηνήτῃ, ἔνθα τοῦ χρόνου
[10, 21]   ταῖς πλησίον μυρρίναις δασείαις οὔσαις  καὶ   πυκναῖς. καθεύδοντι δὲ ἐσμὸς μελιττῶν
[10, 11]   οὖν οὐκ ἀποθνήσκεις, Διόγενες,  καὶ   σαυτὸν ἀπαλλάττεις κακῶν; δὲ
[10, 15]   τοὺς κακοδαίμονας ἐνδόξου τε ἅμα  καὶ   σεμνοτάτου γάμου, παρ´ ἐμοὶ κριτῇ.
[10, 10]   ἦν τρόπον τινὰ ἐν γάλαξι  καὶ   σπαργάνοις, οὕτως ἄρα ἀτέχνως εἴκαζον
[10, 18]   τὸ κατὰ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ.  καὶ   Στησίχορόν γε τὸν Ἱμεραῖον τῆς
[10, 11]   οὐκ εἰδότι τά τε λεκτέα  καὶ   τὰ πρακτέα ἀποθανεῖν ἐν καλῷ
[10, 7]   Λευκονοιεὺς ἀστρολόγος ἀνέστησε στήλας,  καὶ   τὰς τοῦ ἡλίου τροπὰς κατεγράψατο,
[10, 16]   Διογένης καὶ ἐνέκειτο, ἐνταῦθα ἤδη  καὶ   τῇ βακτηρίᾳ καθίξεσθαι αὐτοῦ ἠπείλει·
[10, 13]   οὔτε ὅτι λάγνος καὶ ὑβριστής,  καὶ   τὸ ἔτι τούτων αἴσχιον, ὅτι
[10, 6]   ἐστὶν Ὑπερίδῃ, λεπτότατος ἦν. ὅθεν  καὶ   τὸ πάνυ κατισχνῶσθαι τὸ σῶμα
[10, 13]   μάρτυς ἑαυτῷ, τοιοῦτον κλέος ἀπολιπὼν  καὶ   τοιαύτην ἑαυτῷ φήμην. ταῦτα οὐκ
[10, 1]   ἀγωνιστήν· καὶ ἐξενίκησε τὸν δῆμον  καὶ   τὸν εἴργοντα νόμον τῆς θέας
[10, 7]   τὰς τοῦ ἡλίου τροπὰς κατεγράψατο,  καὶ   τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν ὡς ἔλεγεν
[10, 13]   μὴν ὅτι ὁμοίως τοὺς φίλους  καὶ   τοὺς ἐχθροὺς κακῶς ἔλεγε. πρὸς
[10, 1]   ἐδικαιολογήσατο πατέρα μὲν Ὀλυμπιονίκην ἔχειν  καὶ   τρεῖς ἀδελφοὺς καὶ αὐτὴ παῖδα
[10, 9]   πλείονος αὐτὴν ὠνήσομαι. χρὴ δὲ  καὶ   τῶν τοιούτων μνημονεύειν, οὐκ ἐς
[10, 13]   αὐτοῦ μαθόντες, οὔτε ὅτι λάγνος  καὶ   ὑβριστής, καὶ τὸ ἔτι τούτων
[10, 6]   ποιητὴς καὶ Κινησίας κυκλίων χορῶν  καὶ   Φιλητᾶς ποιητὴς ἑξαμέτρων. Ἀρχέστρατος δὲ
[10, 6]   σῶμα ἀλλὰ καὶ λεπτόν. ἀλλὰ  καὶ   Φιλιππίδης, καθ´ οὗ λόγος ἐστὶν
[10, 18]   Δάφνις, ἠράσθη αὐτοῦ νύμφη μία,  καὶ   ὡμίλησε καλῷ ὄντι καὶ νέῳ
[10, 11]   τὸν ὦμον Διογένης τρωθεὶς  οἶμαι   ἐξ ἄλλης τινὸς αἰτίας.
[10, 9]   ἔσται‘ φησίν, εἰ πλείονος αὐτὴν  ὠνήσομαι.   χρὴ δὲ καὶ τῶν τοιούτων
[10, 13]   φήμην. ταῦτα οὐκ ἐγὼ Ἀρχίλοχον  αἰτιῶμαι,   ἀλλὰ Κριτίας. ~Σωκράτης ἔλεγεν ὅτι
[10, 21]   ὑπῇδον, τὴν τοῦ Πλάτωνος εὐγλωττίαν  μαντευόμεναι   ἐντεῦθεν. ~Ὅτι Διώξιππος παρόντος Ἀλεξάνδρου
[10, 18]   αὐτοῦ βουκολουμένας βοῦς φασιν ἀδελφὰς  γεγονέναι   τῶν Ἡλίου, ὧν Ὅμηρος ἐν
[10, 2]   λέγων ἄγειν Λαΐδα καὶ μὴ  παραβῆναι   τὰς συνθήκας. ἀνθ´ ὧν
[10, 18]   αὐτὸν ἐκ Νύμφης, τεχθέντα δὲ  ἐκτεθῆναι   ἐν δάφνῃ. τὰς δ´ ὑπ´
[10, 18]   ἐπηπείλησεν ὅτι πεπρωμένον ἐστὶν αὐτὸν  στερηθῆναι   τῆς ὄψεως, ἐὰν παραβῇ· καὶ
[10, 20]   δυνατὸν φίλον αὐτὸν Ἀγησιλάου ἰδίᾳ  εἶναι·   εἰ δὲ εἴη Λακεδαιμονίοις κοινῇ
[10, 5]   τοῖς χρησομένοις αὐτῇ πέφυκε λυσιτελὴς  εἶναι.   ἐοίκασι δὲ τῇ ὑὶ τῇ
[10, 17]   κοινὰ μηδὲν τῶν οἰκείων ἐλεύθερον  εἶναι·   μετὰ δὲ πεντήκοντα ταλάντων τὸν
[10, 15]   ἐπὶ Λυσάνδρου· μαθόντες γὰρ αὐτὸν  εἶναι   πένητα, τὸν γάμον ἀπέδρασαν. ~Ἐπεὶ
[10, 15]   ἀπέθανεν, οἳ δὲ οὐδὲν ἡγήσαντο  εἶναι   πρᾶγμα κοινὸν πρὸς τὰς κόρας·
[10, 11]   προσήκει, ὧν καὶ αὐτὸς ὡμολόγει  εἶναι.   σοὶ μὲν οὖν‘ ἔφη οὐκ
[10, 7]   ἐτῶν, φήσας τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν  εἶναι   τοῦτον. Ὅτι Μέτων Λευκονοιεὺς
[10, 14]   ἀμφοτέρους δὲ πρὸς χρηματισμὸν ἀργοτάτους  εἶναι·   Φρύγας δὲ καὶ Λυδοὺς ἐργαστικωτάτους,
[10, 8]   παρά τινος προσίεσθαι· γὰρ  ἀποδιδόναι   πειρώμενον πράγματα ἂν ἔχειν
[10, 2]   νικήσας οὖν ἵνα μὴ δόξῃ  διαφθεῖραι   τὰς ὁμολογίας τὰς πρὸς τὴν
[10, 18]   συνθήκας δὲ ἐποίησε μηδεμιᾷ ἄλλῃ  πλησιάσαι   αὐτόν, καὶ ἐπηπείλησεν ὅτι πεπρωμένον
[10, 16]   ἐξεύροις βακτηρίαν σκληράν, ὥστε με  ἀπελάσαι   τῶν διατριβῶν τῶν σῶν.
[10, 21]   μελιττῶν ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ  καθίσασαι   ὑπῇδον, τὴν τοῦ Πλάτωνος εὐγλωττίαν
[10, 4]   ὁδοιπορήσας, συμβαλὼν τοῖς πολεμίοις, πρὶν  ἀναπαῦσαι   τὸ στρατόπεδον, ἐκράτησε τῶν ἐχθρῶν.
[10, 13]   κεκτημένον τι δολερὸν καὶ ἀκανθῶδες.  ~Αἰτιᾶται   Κριτίας Ἀρχίλοχον ὅτι κάκιστα ἑαυτὸν
[10, 3]   νηττῶν νεόττια παραχρῆμα ἐξ ὠδίνων  νήχεται.   καὶ οἱ τῶν λεόντων δὲ
[10, 19]   καταπιὼν δὲ αὐτούς, ἵνα μὴ  αἴσθηται   ἀντίπαλος. ~Ὅτι Πέρσης
[10, 18]   Ἡλίου, ὧν Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ  μέμνηται.   βουκολῶν δὲ κατὰ τὴν Σικελίαν
[10, 5]   τὴν ὗν ἐὰν αὐτῆς τις  ἅψηται,   βοᾶν καὶ μάλα γε εἰκότως·
[10, 20]   φίλος, δῆλον ὅτι καὶ αὐτοῦ  ἔσται·   ἐφ´ ἅπασι γὰρ καὶ ἐκεῖνον
[10, 9]   κάπηλον πολλοῦ, ταύτῃ μᾶλλον ἡδίων  ἔσται‘   φησίν, εἰ πλείονος αὐτὴν ὠνήσομαι.
[10, 15]   ἐπεὶ τούτων γε εἰ ἦσαν  ζηλωταί,   κἂν μετὰ ταῦτα ἐπέμειναν τῇ
[10, 16]   καὶ ἔλεγε σὺ μὲν παῖε,  εἰ   βούλει, ἐγὼ δὲ ὑποθήσω τὴν
[10, 13]   Ἀρχίλοχον ὅτι κάκιστα ἑαυτὸν εἶπεν.  εἰ   γὰρ μὴ‘ φησὶν ἐκεῖνος τοιαύτην
[10, 20]   φίλον αὐτὸν Ἀγησιλάου ἰδίᾳ εἶναι·  εἰ   δὲ εἴη Λακεδαιμονίοις κοινῇ φίλος,
[10, 15]   τὴν δικαιοσύνην, ἐπεὶ τούτων γε  εἰ   ἦσαν ζηλωταί, κἂν μετὰ ταῦτα
[10, 13]   ὅτι μοιχὸς ἦν ᾔδειμεν ἂν  εἰ   μὴ παρ´ αὐτοῦ μαθόντες, οὔτε
[10, 9]   ταύτῃ μᾶλλον ἡδίων ἔσται‘ φησίν,  εἰ   πλείονος αὐτὴν ὠνήσομαι. χρὴ δὲ
[10, 17]   σῶν. δὲ ὑπερησπάσατο αὐτόν.  ~Λέγει   Κριτίας Θεμιστοκλέα τὸν Νεοκλέους πρὶν
[10, 11]   βοῦς, ἐκεῖνο ἵππος, τοῦτο δένδρον.  ~Ἤλγει   τὸν ὦμον Διογένης τρωθεὶς
[10, 11]   ζῆν προσήκει, ὧν καὶ αὐτὸς  ὡμολόγει   εἶναι. σοὶ μὲν οὖν‘ ἔφη
[10, 11]   ἐν τῷ βίῳ καὶ  δεῖ   λέγειν, τούτους γε ζῆν προσήκει,
[10, 11]   δὲ εἶπε τοὺς εἰδότας  δεῖ   πράττειν ἐν τῷ βίῳ καὶ
[10, 11]   δεῖ λέγειν, τούτους γε ζῆν  προσήκει,   ὧν καὶ αὐτὸς ὡμολόγει εἶναι.
[10, 11]   ἄλλης τινὸς αἰτίας. ἐπεὶ δὲ  ἐδόκει   σφόδρα ἀλγεῖν, τῶν τις ἀχθομένων
[10, 16]   καὶ τῇ βακτηρίᾳ καθίξεσθαι αὐτοῦ  ἠπείλει·   καί ποτε καὶ ἔπαισε κατὰ
[10, 16]   ἔλεγε σὺ μὲν παῖε, εἰ  βούλει,   ἐγὼ δὲ ὑποθήσω τὴν κεφαλήν·
[10, 11]   ἀλγεῖν, τῶν τις ἀχθομένων αὐτῷ  κατεκερτόμει   λέγων τί οὖν οὐκ ἀποθνήσκεις,
[10, 9]   καὶ ἑαυτὸν εἱστία τῇ ὀσμῇ·  ἐπεὶ   δὲ αὐτῷ ἐπετείνετο ὄρεξις
[10, 11]   ἐξ ἄλλης τινὸς αἰτίας.  ἐπεὶ   δὲ ἐδόκει σφόδρα ἀλγεῖν, τῶν
[10, 9]   τὸν παῖδα πρίασθαι τὴν λοπάδα.  ἐπεὶ   δὲ ἔφατο πωλεῖν αὐτὴν τὸν
[10, 16]   ἤλαυνεν ἀπὸ τῆς συνουσίας αὑτοῦ.  ἐπεὶ   δὲ ἦν λιπαρέστερος Διογένης
[10, 17]   ἔχειν τὴν οὐσίαν τὴν πατρῴαν·  ἐπεὶ   δὲ τῶν κοινῶν προέστη εἶτα
[10, 16]   εἶναι πένητα, τὸν γάμον ἀπέδρασαν.  ~Ἐπεὶ   Ἀντισθένης πολλοὺς προύτρεπεν ἐπὶ
[10, 15]   οὐδὲ ἐθαύμαζον αὐτοῦ τὴν δικαιοσύνην,  ἐπεὶ   τούτων γε εἰ ἦσαν ζηλωταί,
[10, 11]   ἐμὲ δὲ τὸν ἐπιστήμονα ἐκείνων  πρέπει   ζῆν. ~Ἀρχύτας ἔλεγεν ὥσπερ ἔργον
[10, 5]   γε εἰκότως· οὔτε γὰρ ἔρια  ἔχει   ὗς οὔτε γάλα οὔτε ἄλλο
[10, 10]   καὶ ἦν τρόπον τινὰ ἐν  γάλαξι   καὶ σπαργάνοις, οὕτως ἄρα ἀτέχνως
[10, 3]   λεόντων δὲ σκύμνοι καταγράφουσι τοῖς  ὄνυξι   τὰς μήτρας τῶν μητέρων πρὸς
[10, 5]   δὲ τῇ ὑὶ τῇ Αἰσώπου  οἱ   τύραννοι ὑποπτεύοντες καὶ δεδοικότες πάντα·
[10, 15]   θυγατέρας ἔτι αὐτοῦ περιόντος ἐμνηστεύοντο  οἱ   τῶν Ἑλλήνων δοκοῦντες διαφέρειν. ἔβλεπον
[10, 3]   παραχρῆμα ἐξ ὠδίνων νήχεται. καὶ  οἱ   τῶν λεόντων δὲ σκύμνοι καταγράφουσι
[10, 16]   Ἀντισθένης πολλοὺς προύτρεπεν ἐπὶ φιλοσοφίαν,  οἳ   δὲ οὐδὲν αὐτῷ προσεῖχον, τέλος
[10, 15]   νῦν δὲ μὲν ἀπέθανεν,  οἳ   δὲ οὐδὲν ἡγήσαντο εἶναι πρᾶγμα
[10, 18]   ἀπέλιπε. ~Δάφνιν τὸν βουκόλον λέγουσιν  οἳ   μὲν ἐρώμενον Ἑρμοῦ, ἄλλοι δὲ
[10, 21]   ταῖς Μούσαις ταῖς νύμφαις,  οἳ   μὲν πρὸς τὴν ἱερουργίαν ἦσαν,
[10, 9]   φύσεως (κακῆς γε οὔσης,  θεοί)   τηνικαῦτα οὐκ ἐνεγκὼν προσέταξε τὸν
[10, 18]   λέγουσιν οἳ μὲν ἐρώμενον Ἑρμοῦ,  ἄλλοι   δὲ υἱόν· τὸ δὲ ὄνομα
[10, 15]   ἅμα καὶ σεμνοτάτου γάμου, παρ´  ἐμοὶ   κριτῇ. παραπλήσιον δὲ καὶ ἐπὶ
[10, 3]   μήτρας τῶν μητέρων πρὸς φῶς  ἐπειγόμενοι.   ~Ἀλέξανδρος Φιλίππου τρὶς τετρακόσια
[10, 5]   οὖν αἱ ὗς ὀφείλουσι καὶ  ἐκεῖνοι   τὴν ψυχὴν πᾶσιν. ~Ἐκωμῳδοῦντο ἐς
[10, 3]   καὶ οἱ τῶν λεόντων δὲ  σκύμνοι   καταγράφουσι τοῖς ὄνυξι τὰς μήτρας
[10, 5]   τῇ ὑὶ τῇ Αἰσώπου οἱ  τύραννοι   ὑποπτεύοντες καὶ δεδοικότες πάντα· ἴσασι
[10, 11]   ὧν καὶ αὐτὸς ὡμολόγει εἶναι.  σοὶ   μὲν οὖν‘ ἔφη οὐκ εἰδότι
[10, 6]   Πανάρετος δὲ λεπτότατος ἦν· διετέλεσε  μέντοι   ἄνοσος. λέγουσι δὲ καὶ Ἱππώνακτα
[10, 6]   μάντις ὑπὸ πολεμίων ἁλοὺς καὶ  ἐπὶ   ζυγὸν ἀναβληθεὶς ὀβολοῦ ὁλκὴν εὑρέθη
[10, 15]   ἐμοὶ κριτῇ. παραπλήσιον δὲ καὶ  ἐπὶ   Λυσάνδρου· μαθόντες γὰρ αὐτὸν εἶναι
[10, 17]   καὶ Κλέωνα πρὸ τοῦ παρελθεῖν  ἐπὶ   τὰ κοινὰ μηδὲν τῶν οἰκείων
[10, 22]   ἄνδρα σὺν τῇ πανοπλίᾳ, ἐπιβὰς  ἐπὶ   τὸν αὐχένα αὐτοῦ κειμένου τὴν
[10, 16]   ~Ἐπεὶ Ἀντισθένης πολλοὺς προύτρεπεν  ἐπὶ   φιλοσοφίαν, οἳ δὲ οὐδὲν αὐτῷ
[10, 2]   Λαῒς ἠράσθη αὐτοῦ θερμότατα, καὶ  περὶ   γάμου λόγους προσήνεγκεν. δὲ
[10, 5]   χρησομένοις αὐτῇ πέφυκε λυσιτελὴς εἶναι.  ἐοίκασι   δὲ τῇ ὑὶ τῇ Αἰσώπου
[10, 20]   ὅτι καὶ αὐτοῦ ἔσται· ἐφ´  ἅπασι   γὰρ καὶ ἐκεῖνον ἀριθμεῖσθαι. ~Ὅτι
[10, 5]   τύραννοι ὑποπτεύοντες καὶ δεδοικότες πάντα·  ἴσασι   γὰρ ὅτι ὥσπερ οὖν αἱ
[10, 6]   ὀβολοῦ ὁλκὴν εὑρέθη ἔχων, ὥς  φασι.   καὶ Πανάρετος δὲ λεπτότατος ἦν·
[10, 18]   τῶν καλῶν μειρακίων, ὥς πού  φησι   καὶ Ὅμηρος. συνθήκας δὲ ἐποίησε
[10, 5]   τοῦ Φρυγός. δὲ λόγος  φησὶ   τὴν ὗν ἐὰν αὐτῆς τις
[10, 6]   λεπτότατος ἦν· διετέλεσε μέντοι ἄνοσος.  λέγουσι   δὲ καὶ Ἱππώνακτα τὸν ποιητὴν
[10, 5]   ὅτι ὥσπερ οὖν αἱ ὗς  ὀφείλουσι   καὶ ἐκεῖνοι τὴν ψυχὴν πᾶσιν.
[10, 3]   οἱ τῶν λεόντων δὲ σκύμνοι  καταγράφουσι   τοῖς ὄνυξι τὰς μήτρας τῶν
[10, 12]   οὕτω καὶ ἄνθρωπον μὴ κεκτημένον  τι   δολερὸν καὶ ἀκανθῶδες. ~Αἰτιᾶται Κριτίας
[10, 11]   τις ἀχθομένων αὐτῷ κατεκερτόμει λέγων  τί   οὖν οὐκ ἀποθνήσκεις, Διόγενες,
[10, 5]   ὗς οὔτε γάλα οὔτε ἄλλο  τι   πλὴν τῶν κρεῶν. παραχρῆμα οὖν
[10, 5]   τὸν θάνατον, εἰδυῖαν ἐς  τι   τοῖς χρησομένοις αὐτῇ πέφυκε λυσιτελὴς
[10, 15]   δουλεύειν δέ. ~Τὰς Ἀριστείδου θυγατέρας  ἔτι   αὐτοῦ περιόντος ἐμνηστεύοντο οἱ τῶν
[10, 16]   δὲ οὐκ ἀπηλλάττετο, ἀλλ´  ἔτι   μᾶλλον ἐνέκειτο φιλοπόνως, ἀκούειν αὐτοῦ
[10, 13]   λάγνος καὶ ὑβριστής, καὶ τὸ  ἔτι   τούτων αἴσχιον, ὅτι τὴν ἀσπίδα
[10, 18]   νύμφη μία, καὶ ὡμίλησε καλῷ  ὄντι   καὶ νέῳ καὶ πρῶτον ὑπηνήτῃ,
[10, 21]   μυρρίναις δασείαις οὔσαις καὶ πυκναῖς.  καθεύδοντι   δὲ ἐσμὸς μελιττῶν ἐν τοῖς
[10, 22]   τοῦ Πλάτωνος εὐγλωττίαν μαντευόμεναι ἐντεῦθεν.  ~Ὅτι   Διώξιππος παρόντος Ἀλεξάνδρου καὶ Μακεδόνων
[10, 13]   ἀπορίαν ἦλθεν ἐς Θάσον, οὔθ´  ὅτι   ἐλθὼν τοῖς ἐνταῦθα ἐχθρὸς ἐγένετο,
[10, 13]   οὐκ ἂν ἐπυθόμεθα ἡμεῖς οὔτε  ὅτι   Ἐνιποῦς υἱὸς ἦν τῆς δούλης,
[10, 14]   αἰτιῶμαι, ἀλλὰ Κριτίας. ~Σωκράτης ἔλεγεν  ὅτι   ἀργία ἀδελφὴ τῆς ἐλευθερίας
[10, 20]   εἴη Λακεδαιμονίοις κοινῇ φίλος, δῆλον  ὅτι   καὶ αὐτοῦ ἔσται· ἐφ´ ἅπασι
[10, 13]   καὶ ἀκανθῶδες. ~Αἰτιᾶται Κριτίας Ἀρχίλοχον  ὅτι   κάκιστα ἑαυτὸν εἶπεν. εἰ γὰρ
[10, 13]   υἱὸς ἦν τῆς δούλης, οὔθ´  ὅτι   καταλιπὼν Πάρον διὰ πενίαν καὶ
[10, 13]   μὴ παρ´ αὐτοῦ μαθόντες, οὔτε  ὅτι   λάγνος καὶ ὑβριστής, καὶ τὸ
[10, 7]   τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν εἶναι τοῦτον.  Ὅτι   Μέτων Λευκονοιεὺς ἀστρολόγος ἀνέστησε
[10, 13]   τούτοις‘ δ´ ὃς οὔτε  ὅτι   μοιχὸς ἦν ᾔδειμεν ἂν εἰ
[10, 20]   ἵνα μὴ αἴσθηται ἀντίπαλος.  ~Ὅτι   Πέρσης ἐπέστειλε πρὸς Ἀγησίλαον,
[10, 13]   ἐνταῦθα ἐχθρὸς ἐγένετο, οὔτε μὴν  ὅτι   ὁμοίως τοὺς φίλους καὶ τοὺς
[10, 20]   αὐτὸν ἔχειν. ἀντεπέστειλε δὲ Ἀγησίλαος  ὅτι   οὐ δυνατὸν φίλον αὐτὸν Ἀγησιλάου
[10, 15]   γὰρ ἐγνώσθη παῖς Λυσιμάχου  ὅτι   πένης ἦν. ὅπερ καὶ ἀνέστειλεν
[10, 18]   ἄλλῃ πλησιάσαι αὐτόν, καὶ ἐπηπείλησεν  ὅτι   πεπρωμένον ἐστὶν αὐτὸν στερηθῆναι τῆς
[10, 13]   καὶ τὸ ἔτι τούτων αἴσχιον,  ὅτι   τὴν ἀσπίδα ἀπέβαλεν. οὐκ ἀγαθὸς
[10, 21]   ἅπασι γὰρ καὶ ἐκεῖνον ἀριθμεῖσθαι.  ~Ὅτι   τὸν Πλάτωνα Περικτιόνη ἔφερεν
[10, 5]   καὶ δεδοικότες πάντα· ἴσασι γὰρ  ὅτι   ὥσπερ οὖν αἱ ὗς ὀφείλουσι
[10, 11]   σοὶ μὲν οὖν‘ ἔφη οὐκ  εἰδότι   τά τε λεκτέα καὶ τὰ
[10, 14]   ἀργία ἀδελφὴ τῆς ἐλευθερίας  ἐστί.   καὶ μαρτύριον ἔλεγεν ἀνδρειοτάτους καὶ
[10, 3]   τοῦ λέμματος, ἐντεῦθεν ἤδη δρομικώτατά  ἐστι.   τὰ δὲ τῶν νηττῶν νεόττια
[10, 5]   ἐχθρῶν. ~Φρύγιος οὗτος λόγος·  ἔστι   γὰρ Αἰσώπου τοῦ Φρυγός.
[10, 5]   λυσιτελὴς εἶναι. ἐοίκασι δὲ τῇ  ὑὶ   τῇ Αἰσώπου οἱ τύραννοι ὑποπτεύοντες




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 31/01/2008