Livre, Chap.
[10, 15]	αὐτοῦ τὴν δικαιοσύνην, ἐπεὶ τούτων	γε	εἰ ἦσαν ζηλωταί, κἂν μετὰ
[10, 5]	τις ἅψηται, βοᾶν καὶ μάλα	γε	εἰκότως· οὔτε γὰρ ἔρια ἔχει
[10, 11]	καὶ ἃ δεῖ λέγειν, τούτους	γε	ζῆν προσήκει, ὧν καὶ αὐτὸς
[10, 9]	καὶ ἡττᾶτο τῆς φύσεως (κακῆς	γε	οὔσης, ὦ θεοί) τηνικαῦτα οὐκ
[10, 18]	τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ. καὶ Στησίχορόν	γε	τὸν Ἱμεραῖον τῆς τοιαύτης μελοποιίας
[10, 8]	εἴκοσιν ἐτῶν. ~Ἀριστοτέλης ὁ Κυρηναῖος	ἔλεγε	μὴ δεῖν εὐεργεσίαν παρά τινος
[10, 13]	φίλους καὶ τοὺς ἐχθροὺς κακῶς	ἔλεγε.	πρὸς δὲ τούτοις‘ ἦ δ´
[10, 16]	φιλοπόνως, ἀκούειν αὐτοῦ διψῶν, καὶ	ἔλεγε	σὺ μὲν παῖε, εἰ βούλει,
[10, 17]	δὲ τῶν κοινῶν προέστη εἶτα	ἔφυγε,	καὶ ἐδημεύθη αὐτοῦ ἡ οὐσία,
[10, 20]	Ἀγησίλαον, φίλον αὐτὸν ἔχειν. ἀντεπέστειλε	δὲ	Ἀγησίλαος ὅτι οὐ δυνατὸν φίλον
[10, 22]	ἐμισήθη δὲ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου. ὃ	δὲ	ἀπογνούς, ὡς μισηθεὶς ὑπὸ Ἀλεξάνδρου,
[10, 15]	τῶν Ἑλλήνων δοκοῦντες διαφέρειν. ἔβλεπον	δὲ	ἄρα οὐκ ἐς τὸν βίον
[10, 1]	ἦγεν ἐς Ὀλύμπια ἀθλεῖν. κωλυόντων	δὲ	αὐτὴν τῶν Ἑλλανοδικῶν τὸν ἀγῶνα
[10, 19]	τοῦ ἀνταγωνιστοῦ τοὺς ὀδόντας, καταπιὼν	δὲ	αὐτούς, ἵνα μὴ αἴσθηται ὁ
[10, 9]	ἑαυτὸν εἱστία τῇ ὀσμῇ· ἐπεὶ	δὲ	αὐτῷ ἐπετείνετο ἡ ὄρεξις καὶ
[10, 11]	ἐξ ἄλλης τινὸς αἰτίας. ἐπεὶ	δὲ	ἐδόκει σφόδρα ἀλγεῖν, τῶν τις
[10, 20]	αὐτὸν Ἀγησιλάου ἰδίᾳ εἶναι· εἰ	δὲ	εἴη Λακεδαιμονίοις κοινῇ φίλος, δῆλον
[10, 11]	καὶ σαυτὸν ἀπαλλάττεις κακῶν; ὃ	δὲ	εἶπε τοὺς εἰδότας ἃ δεῖ
[10, 18]	μὲν αὐτὸν ἐκ Νύμφης, τεχθέντα	δὲ	ἐκτεθῆναι ἐν δάφνῃ. τὰς δ´
[10, 18]	πού φησι καὶ Ὅμηρος. συνθήκας	δὲ	ἐποίησε μηδεμιᾷ ἄλλῃ πλησιάσαι αὐτόν,
[10, 21]	δασείαις οὔσαις καὶ πυκναῖς. καθεύδοντι	δὲ	ἐσμὸς μελιττῶν ἐν τοῖς χείλεσιν
[10, 9]	παῖδα πρίασθαι τὴν λοπάδα. ἐπεὶ	δὲ	ἔφατο πωλεῖν αὐτὴν τὸν κάπηλον
[10, 16]	ἀπὸ τῆς συνουσίας αὑτοῦ. ἐπεὶ	δὲ	ἦν λιπαρέστερος ὁ Διογένης καὶ
[10, 15]	γάμου, παρ´ ἐμοὶ κριτῇ. παραπλήσιον	δὲ	καὶ ἐπὶ Λυσάνδρου· μαθόντες γὰρ
[10, 6]	ἦν· διετέλεσε μέντοι ἄνοσος. λέγουσι	δὲ	καὶ Ἱππώνακτα τὸν ποιητὴν οὐ
[10, 17]	ταλάντων πλείω οὐσίαν ἔχων. ὁμοίως	δὲ	καὶ Κλέωνα πρὸ τοῦ παρελθεῖν
[10, 14]	πρὸς χρηματισμὸν ἀργοτάτους εἶναι· Φρύγας	δὲ	καὶ Λυδοὺς ἐργαστικωτάτους, δουλεύειν δέ.
[10, 9]	εἰ πλείονος αὐτὴν ὠνήσομαι. χρὴ	δὲ	καὶ τῶν τοιούτων μνημονεύειν, οὐκ
[10, 18]	Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ μέμνηται. βουκολῶν	δὲ	κατὰ τὴν Σικελίαν ὁ Δάφνις,
[10, 21]	πρὸς τὴν ἱερουργίαν ἦσαν, ἣ	δὲ	κατέκλινε Πλάτωνα ἐν ταῖς πλησίον
[10, 6]	ἔχων, ὥς φασι. καὶ Πανάρετος	δὲ	λεπτότατος ἦν· διετέλεσε μέντοι ἄνοσος.
[10, 5]	γὰρ Αἰσώπου τοῦ Φρυγός. ὁ	δὲ	λόγος φησὶ τὴν ὗν ἐὰν
[10, 6]	καὶ Φιλητᾶς ποιητὴς ἑξαμέτρων. Ἀρχέστρατος	δὲ	ὁ μάντις ὑπὸ πολεμίων ἁλοὺς
[10, 15]	ταῦτα ἐπέμειναν τῇ μνηστείᾳ. νῦν	δὲ	ὃ μὲν ἀπέθανεν, οἳ δὲ
[10, 18]	Ἑρμοῦ, ἄλλοι δὲ υἱόν· τὸ	δὲ	ὄνομα ἐκ τοῦ συμβάντος σχεῖν.
[10, 16]	πολλοὺς προύτρεπεν ἐπὶ φιλοσοφίαν, οἳ	δὲ	οὐδὲν αὐτῷ προσεῖχον, τέλος ἀγανακτήσας
[10, 15]	δὲ ὃ μὲν ἀπέθανεν, οἳ	δὲ	οὐδὲν ἡγήσαντο εἶναι πρᾶγμα κοινὸν
[10, 16]	ἔπαισε κατὰ τῆς κεφαλῆς. ὃ	δὲ	οὐκ ἀπηλλάττετο, ἀλλ´ ἔτι μᾶλλον
[10, 17]	τῶν οἰκείων ἐλεύθερον εἶναι· μετὰ	δὲ	πεντήκοντα ταλάντων τὸν οἶκον ἀπέλιπε.
[10, 14]	ἐλευθεριωτάτους Ἰνδοὺς καὶ Πέρσας, ἀμφοτέρους	δὲ	πρὸς χρηματισμὸν ἀργοτάτους εἶναι· Φρύγας
[10, 3]	νήχεται. καὶ οἱ τῶν λεόντων	δὲ	σκύμνοι καταγράφουσι τοῖς ὄνυξι τὰς
[10, 14]	δὲ καὶ Λυδοὺς ἐργαστικωτάτους, δουλεύειν	δέ.	~Τὰς Ἀριστείδου θυγατέρας ἔτι αὐτοῦ
[10, 5]	αὐτῇ πέφυκε λυσιτελὴς εἶναι. ἐοίκασι	δὲ	τῇ ὑὶ τῇ Αἰσώπου οἱ
[10, 11]	ἀποθανεῖν ἐν καλῷ ἐστιν· ἐμὲ	δὲ	τὸν ἐπιστήμονα ἐκείνων πρέπει ζῆν.
[10, 21]	ἔφερεν ἐν ταῖς ἀγκάλαις· θύοντος	δὲ	τοῦ Ἀρίστωνος ἐν Ὑμηττῷ ταῖς
[10, 13]	τοὺς ἐχθροὺς κακῶς ἔλεγε. πρὸς	δὲ	τούτοις‘ ἦ δ´ ὃς οὔτε
[10, 18]	καὶ ἐπλησίασε τῇ κόρῃ. ἐκ	δὲ	τούτου τὰ βουκολικὰ μέλη πρῶτον
[10, 17]	τὴν οὐσίαν τὴν πατρῴαν· ἐπεὶ	δὲ	τῶν κοινῶν προέστη εἶτα ἔφυγε,
[10, 3]	ἐντεῦθεν ἤδη δρομικώτατά ἐστι. τὰ	δὲ	τῶν νηττῶν νεόττια παραχρῆμα ἐξ
[10, 18]	οἳ μὲν ἐρώμενον Ἑρμοῦ, ἄλλοι	δὲ	υἱόν· τὸ δὲ ὄνομα ἐκ
[10, 16]	τῶν διατριβῶν τῶν σῶν. ὃ	δὲ	ὑπερησπάσατο αὐτόν. ~Λέγει Κριτίας Θεμιστοκλέα
[10, 22]	ὑφαρπάσας ἀπέκτεινε τὸν ὁπλίτην. ἐμισήθη	δὲ	ὑπὸ Ἀλεξάνδρου. ὃ δὲ ἀπογνούς,
[10, 16]	μὲν παῖε, εἰ βούλει, ἐγὼ	δὲ	ὑποθήσω τὴν κεφαλήν· καὶ οὐκ
[10, 2]	ὁ Εὐβώτας, σωφρόνως διαβιώσας. ἡ	δὲ	ὑπόσχεσις αὐτοῦ μετὰ τὴν ἀγωνίαν
[10, 18]	τούτων ῥήτραν πρὸς ἀλλήλους. χρόνῳ	δὲ	ὕστερον βασιλέως θυγατρὸς ἐρασθείσης αὐτοῦ
[10, 2]	περὶ γάμου λόγους προσήνεγκεν. ὃ	δὲ	φοβηθεὶς τὴν ἐξ αὐτῆς ἐπιβουλὴν
[10, 15]	οὐκ ἐς τὸν βίον Ἀριστείδου,	οὐδὲ	ἐθαύμαζον αὐτοῦ τὴν δικαιοσύνην, ἐπεὶ
[10, 16]	διψῶν, καὶ ἔλεγε σὺ μὲν	παῖε,	εἰ βούλει, ἐγὼ δὲ ὑποθήσω
[10, 5]	ὅ τι τοῖς χρησομένοις αὐτῇ	πέφυκε	λυσιτελὴς εἶναι. ἐοίκασι δὲ τῇ
[10, 20]	ὁ ἀντίπαλος. ~Ὅτι ὁ Πέρσης	ἐπέστειλε	πρὸς Ἀγησίλαον, φίλον αὐτὸν ἔχειν.
[10, 20]	πρὸς Ἀγησίλαον, φίλον αὐτὸν ἔχειν.	ἀντεπέστειλε	δὲ Ἀγησίλαος ὅτι οὐ δυνατὸν
[10, 16]	οὕτως ἐξεύροις βακτηρίαν σκληράν, ὥστε	με	ἀπελάσαι τῶν διατριβῶν τῶν σῶν.
[10, 11]	πρακτέα ἀποθανεῖν ἐν καλῷ ἐστιν·	ἐμὲ	δὲ τὸν ἐπιστήμονα ἐκείνων πρέπει
[10, 22]	τὴν μάχαιραν ἣν ὑπέζωστο ὑφαρπάσας	ἀπέκτεινε	τὸν ὁπλίτην. ἐμισήθη δὲ ὑπὸ
[10, 21]	τὴν ἱερουργίαν ἦσαν, ἣ δὲ	κατέκλινε	Πλάτωνα ἐν ταῖς πλησίον μυρρίναις
[10, 9]	ὦ θεοί) τηνικαῦτα οὐκ ἐνεγκὼν	προσέταξε	τὸν παῖδα πρίασθαι τὴν λοπάδα.
[10, 11]	σαυτὸν ἀπαλλάττεις κακῶν; ὃ δὲ	εἶπε	τοὺς εἰδότας ἃ δεῖ πράττειν
[10, 17]	δὲ πεντήκοντα ταλάντων τὸν οἶκον	ἀπέλιπε.	~Δάφνιν τὸν βουκόλον λέγουσιν οἳ
[10, 7]	τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν ὡς ἔλεγεν	εὗρε,	καὶ ἔφατο αὐτὸν ἑνὸς δέοντα
[10, 18]	οἰνωθεὶς ἔλυσε τὴν ὁμολογίαν, καὶ	ἐπλησίασε	τῇ κόρῃ. ἐκ δὲ τούτου
[10, 6]	καὶ Πανάρετος δὲ λεπτότατος ἦν·	διετέλεσε	μέντοι ἄνοσος. λέγουσι δὲ καὶ
[10, 18]	φησι καὶ Ὅμηρος. συνθήκας δὲ	ἐποίησε	μηδεμιᾷ ἄλλῃ πλησιάσαι αὐτόν, καὶ
[10, 1]	αὐτὴ παῖδα Ὀλυμπίων ἀγωνιστήν· καὶ	ἐξενίκησε	τὸν δῆμον καὶ τὸν εἴργοντα
[10, 18]	ἠράσθη αὐτοῦ νύμφη μία, καὶ	ὡμίλησε	καλῷ ὄντι καὶ νέῳ καὶ
[10, 4]	πολεμίοις, πρὶν ἀναπαῦσαι τὸ στρατόπεδον,	ἐκράτησε	τῶν ἐχθρῶν. ~Φρύγιος οὗτος ὁ
[10, 7]	Ὅτι Μέτων ὁ Λευκονοιεὺς ἀστρολόγος	ἀνέστησε	στήλας, καὶ τὰς τοῦ ἡλίου
[10, 16]	αὐτοῦ ἠπείλει· καί ποτε καὶ	ἔπαισε	κατὰ τῆς κεφαλῆς. ὃ δὲ
[10, 2]	τῆς Λαΐδος ἐς τὴν Κυρήνην	ἐκόμισε,	λέγων ἄγειν Λαΐδα καὶ μὴ
[10, 18]	βασιλέως θυγατρὸς ἐρασθείσης αὐτοῦ οἰνωθεὶς	ἔλυσε	τὴν ὁμολογίαν, καὶ ἐπλησίασε τῇ
[10, 15]	ἀνέστειλεν ἐκείνους τοὺς κακοδαίμονας ἐνδόξου	τε	ἅμα καὶ σεμνοτάτου γάμου, παρ´
[10, 11]	οὖν‘ ἔφη οὐκ εἰδότι τά	τε	λεκτέα καὶ τὰ πρακτέα ἀποθανεῖν
[10, 10]	αὐτῶν, ἀλλ´ ὥστε φεύγειν αὐτά.	~Ὅτε	ὑπήρχετο ἡ γραφικὴ τέχνη καὶ
[10, 9]	καὶ γαστρὸς ἥττων. λοπάδος οὖν	ποτε	ἑψομένης ἐν καπηλείῳ τέως μὲν
[10, 16]	βακτηρίᾳ καθίξεσθαι αὐτοῦ ἠπείλει· καί	ποτε	καὶ ἔπαισε κατὰ τῆς κεφαλῆς.
[10, 10]	ἄρα ἀτέχνως εἴκαζον τὰ ζῷα,	ὥστε	ἐπιγράφειν αὐτοῖς τοὺς γραφέας τοῦτο
[10, 16]	ἂν οὕτως ἐξεύροις βακτηρίαν σκληράν,	ὥστε	με ἀπελάσαι τῶν διατριβῶν τῶν
[10, 9]	οὐκ ἐς ζῆλον αὐτῶν, ἀλλ´	ὥστε	φεύγειν αὐτά. ~Ὅτε ὑπήρχετο ἡ
[10, 5]	ἔρια ἔχει ὗς οὔτε γάλα	οὔτε	ἄλλο τι πλὴν τῶν κρεῶν.
[10, 5]	οὔτε γὰρ ἔρια ἔχει ὗς	οὔτε	γάλα οὔτε ἄλλο τι πλὴν
[10, 5]	βοᾶν καὶ μάλα γε εἰκότως·	οὔτε	γὰρ ἔρια ἔχει ὗς οὔτε
[10, 13]	ἐλθὼν τοῖς ἐνταῦθα ἐχθρὸς ἐγένετο,	οὔτε	μὴν ὅτι ὁμοίως τοὺς φίλους
[10, 13]	ἐξήνεγκεν, οὐκ ἂν ἐπυθόμεθα ἡμεῖς	οὔτε	ὅτι Ἐνιποῦς υἱὸς ἦν τῆς
[10, 13]	εἰ μὴ παρ´ αὐτοῦ μαθόντες,	οὔτε	ὅτι λάγνος καὶ ὑβριστής, καὶ
[10, 13]	δὲ τούτοις‘ ἦ δ´ ὃς	οὔτε	ὅτι μοιχὸς ἦν ᾔδειμεν ἂν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 31/01/2008